„მეწარმეთა შესახებ“ საქართველოს კანონის მე–9 მუხლის მე–6 პუნქტის შესაბამისად, დირექტორებს, სამეთვალყურეო საბჭოს წევრებს, პარტნიორთა კრების წინასწარი თანხმობის გარეშე უფლება არა აქვთ, პირადი სარგებლის მიღების მიზნით გამოიყენონ საზოგადოების საქმიანობასთან დაკავშირებული ინფორმაცია, რომელიც მათთვის ცნობილი გახდა თავიანთი მოვალეობების შესრულების ან თანამდებობრივი მდგომარეობის გამო. ამ პირებთან დადებული ხელშეკრულებით შეიძლება აღნიშნული ვალდებულება ძალაში დარჩეს ამ პირთა თანამდებობიდან წასვლის შემდეგ, მაგრამ არა უმეტეს 3 წლის ვადით. საქართველოს ორგანული კანონის „საქართველოს შრომის კოდექსის“ 46–ე მუხლის მე–3 პუნქტის შესაბამისად, შრომითი ხელშეკრულებით შეიძლება დადგინდეს დასაქმებულის ვალდებულება, შრომითი ხელშეკრულების პირობების შესრულებისას მიღებული ცოდნა და კვალიფიკაცია არ გამოიყენოს სხვა, კონკურენტი დამსაქმებლის სასარგებლოდ. ეს შეზღუდვა შესაძლებელია გამოყენებულ იქნეს შრომითი ურთიერთობის შეწყვეტიდან 6 თვის განმავლობაში, იმ პირობით, რომ ამგვარი შეზღუდვის მოქმედების პერიოდში დამსაქმებელი დასაქმებულს გადაუხდის ანაზღაურებას არანაკლებ შრომითი ურთიერთობის შეწყვეტისას არსებული ოდენობით. ამდენად, „მეწარმეთა შესახებ“ საქართველოს კანონის მე–9 მუხლის მე–6 პუნქტი, ეწინააღმდეგება საქართველოს ორგანული კანონის „საქართველოს შრომის კოდექსის“ 46–ე მუხლის მე–3 პუნქტს . როგორც მოგეხსენებათ, „ნორმატიული აქტების შესახებ“ საქართველოს კანონის მე-7 მუხლის მე-3 პუნქტის შესაბამისად, საქართველოს ორგანული კანონი იერარქიით უფრო მაღლაა ვიდრე კანონი, კერძოდ: საქართველოს ორგანული კანონი „საქართველოს შრომის კოდექსი“ იერარქიით უფრო მაღლა დგას ე.ი უპირატესი იურიდიული ძალა აქვს ვიდრე „მეწარმეთა შესახებ“ საქართველოს კანონს, ამდენად, სამართლებრივი ურთიერთობის დასარეგულირებლად უნდა გამოვიყენოთ საქართველოს ორგანული კანონის „საქართველოს შრომის კოდექსის“ 46–ე მუხლის მე–3 პუნქტის მოთხოვნები. აღნიშნულიდან გამომდინარე, „მეწარმეთა შესახებ“ საქართველოს კანონის მე–9 მუხლის მე–6 პუნქტის, ბოლო წინადადება უნდა ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით: „ამ მუხლის პირველ პუნქტში მითითებულ პირებთან და სამეთვალყურეო საბჭოს წევრებთან დადებული ხელშეკრულებით შეიძლება აღნიშნული ვალდებულება ძალაში დარჩეს ამ პირთა თანამდებობიდან წასვლის შემდეგ, მაგრამ არა უმეტეს 6 თვის ვადით, იმ პირობით, რომ ამგვარი შეზღუდვის მოქმედების პერიოდში დამსაქმებელი დასაქმებულს გადაუხდის ანაზღაურებას არანაკლებ შრომითი ურთიერთობის შეწყვეტისას არსებული ოდენობით“.
მაინტერესებ რა სახის ხელშეკრულება უნდა დაიდოს დირექტორთან, ისინი ხომ ჩვეულებრივი დასაქმებულები არ არიან, მეტიც ისინი შრომით ურთიერთობებში მონაწილეობენ როგორც დამსაქმებლები ამიტომ ჩვეულებრივი შრომითი ხელშეკრულება ასეთ დროს არ გამოდგება.
მართალზომიერში რა იგულისხმება, ის, რომ საქმიანობა არ უნდა იყოს კანონსაწინააღმდეგო? ანუ თუ პირი უკანონოდ ახორციელებს რაიმე საქმიანობას (მაგალითად, ლიცენზიის გარეშე, ეს არ ჩაითვლება სამეწარმეო საქმიანობად?
მართლზომიერ საქმიანობაში ცხადია კანონშესაბამისი საქმიანობა იგულისხმება. თუკი პირი კანონის დარღვევით საქმიანობს (მაგ. როგორც თქვი ლიცენზიის გარეშე), ეს უკვე უკანონო სამეწარმეო საქმიანობად ჩაითვლება. ამას კი უკვე ადმინისტრაციულ სამართლებრივი ან სისხლისსამართლებრივი შედეგები მოყვება. ამასთან დაკავშირებით შეგიძლია გაეცნო 2006 წლის საკონსტიტუციო სასამართლოს გადაწყვეტილებას ვალერი გელაშვილის საქმეზე, სადაც ეს საკითხიც დგას გარკვეულწილად.
Good afternoon! I'm from Ukraine.I decided to register a company in Georgia. Began to study law "On Entrepreneurs" and collided with h. 6 Art. 3 of the Act.
საინტერესოა 3.6. მუხლის მიხედვით პარტნიორის თანხმობა დირექტორზე სესხის აღების თაობაზე, რომელიც აჭარბებს კომპანიის ქონებას და ამავე დროს, სესხი არ არის მიზნობრივი - შეიძლება თუ არა შეფასდეს როგორც „პასუხისმგებლობის შეზღუდვის ბოროტად გამოყენება“ იმ შემთხვევაში თუ სესხი არ დაბრუნდება?
55-3 მუხლის მე-3 პრიმა პუნქტის მიხედვით, სააქციო საზოგადოების სამთველაყურეო საბჭოს თავმჯდომარე არ შეიძლება იმავდროულად იყოს საზოგადების დირექტორი, მითითებულ იმპერატიულ ნორმას ეწინააღმდეგება ამავე მუხლში და სხვა მუხლებში არსებული ჩანაწერები, რომელიც ეხება საზოგადოების დირექტორის წინაარმდეგ სარჩელის შეტანას და სხვა. ვფიქრობ, კანონსი შეტანილი უნდა იქნას ცვლილებები, რომელიც შესაბამისობაში მოვა 55.3 პრიმა პუნქტით განსაზღვრულ მოთხოვნასთან.
თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
თქვენი შენიშვნები დაგვეხმარება სისტემის სამომავლო გაუმჯობესებაში.
„მეწარმეთა შესახებ“ საქართველოს კანონის მე–9 მუხლის მე–6 პუნქტის შესაბამისად, დირექტორებს, სამეთვალყურეო საბჭოს წევრებს, პარტნიორთა კრების წინასწარი თანხმობის გარეშე უფლება არა აქვთ, პირადი სარგებლის მიღების მიზნით გამოიყენონ საზოგადოების საქმიანობასთან დაკავშირებული ინფორმაცია, რომელიც მათთვის ცნობილი გახდა თავიანთი მოვალეობების შესრულების ან თანამდებობრივი მდგომარეობის გამო. ამ პირებთან დადებული ხელშეკრულებით შეიძლება აღნიშნული ვალდებულება ძალაში დარჩეს ამ პირთა თანამდებობიდან წასვლის შემდეგ, მაგრამ არა უმეტეს 3 წლის ვადით. საქართველოს ორგანული კანონის „საქართველოს შრომის კოდექსის“ 46–ე მუხლის მე–3 პუნქტის შესაბამისად, შრომითი ხელშეკრულებით შეიძლება დადგინდეს დასაქმებულის ვალდებულება, შრომითი ხელშეკრულების პირობების შესრულებისას მიღებული ცოდნა და კვალიფიკაცია არ გამოიყენოს სხვა, კონკურენტი დამსაქმებლის სასარგებლოდ. ეს შეზღუდვა შესაძლებელია გამოყენებულ იქნეს შრომითი ურთიერთობის შეწყვეტიდან 6 თვის განმავლობაში, იმ პირობით, რომ ამგვარი შეზღუდვის მოქმედების პერიოდში დამსაქმებელი დასაქმებულს გადაუხდის ანაზღაურებას არანაკლებ შრომითი ურთიერთობის შეწყვეტისას არსებული ოდენობით. ამდენად, „მეწარმეთა შესახებ“ საქართველოს კანონის მე–9 მუხლის მე–6 პუნქტი, ეწინააღმდეგება საქართველოს ორგანული კანონის „საქართველოს შრომის კოდექსის“ 46–ე მუხლის მე–3 პუნქტს . როგორც მოგეხსენებათ, „ნორმატიული აქტების შესახებ“ საქართველოს კანონის მე-7 მუხლის მე-3 პუნქტის შესაბამისად, საქართველოს ორგანული კანონი იერარქიით უფრო მაღლაა ვიდრე კანონი, კერძოდ: საქართველოს ორგანული კანონი „საქართველოს შრომის კოდექსი“ იერარქიით უფრო მაღლა დგას ე.ი უპირატესი იურიდიული ძალა აქვს ვიდრე „მეწარმეთა შესახებ“ საქართველოს კანონს, ამდენად, სამართლებრივი ურთიერთობის დასარეგულირებლად უნდა გამოვიყენოთ საქართველოს ორგანული კანონის „საქართველოს შრომის კოდექსის“ 46–ე მუხლის მე–3 პუნქტის მოთხოვნები. აღნიშნულიდან გამომდინარე, „მეწარმეთა შესახებ“ საქართველოს კანონის მე–9 მუხლის მე–6 პუნქტის, ბოლო წინადადება უნდა ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით: „ამ მუხლის პირველ პუნქტში მითითებულ პირებთან და სამეთვალყურეო საბჭოს წევრებთან დადებული ხელშეკრულებით შეიძლება აღნიშნული ვალდებულება ძალაში დარჩეს ამ პირთა თანამდებობიდან წასვლის შემდეგ, მაგრამ არა უმეტეს 6 თვის ვადით, იმ პირობით, რომ ამგვარი შეზღუდვის მოქმედების პერიოდში დამსაქმებელი დასაქმებულს გადაუხდის ანაზღაურებას არანაკლებ შრომითი ურთიერთობის შეწყვეტისას არსებული ოდენობით“.
მაინტერესებ რა სახის ხელშეკრულება უნდა დაიდოს დირექტორთან, ისინი ხომ ჩვეულებრივი დასაქმებულები არ არიან, მეტიც ისინი შრომით ურთიერთობებში მონაწილეობენ როგორც დამსაქმებლები ამიტომ ჩვეულებრივი შრომითი ხელშეკრულება ასეთ დროს არ გამოდგება.
მართალზომიერში რა იგულისხმება, ის, რომ საქმიანობა არ უნდა იყოს კანონსაწინააღმდეგო? ანუ თუ პირი უკანონოდ ახორციელებს რაიმე საქმიანობას (მაგალითად, ლიცენზიის გარეშე, ეს არ ჩაითვლება სამეწარმეო საქმიანობად?
მართლზომიერ საქმიანობაში ცხადია კანონშესაბამისი საქმიანობა იგულისხმება. თუკი პირი კანონის დარღვევით საქმიანობს (მაგ. როგორც თქვი ლიცენზიის გარეშე), ეს უკვე უკანონო სამეწარმეო საქმიანობად ჩაითვლება. ამას კი უკვე ადმინისტრაციულ სამართლებრივი ან სისხლისსამართლებრივი შედეგები მოყვება. ამასთან დაკავშირებით შეგიძლია გაეცნო 2006 წლის საკონსტიტუციო სასამართლოს გადაწყვეტილებას ვალერი გელაშვილის საქმეზე, სადაც ეს საკითხიც დგას გარკვეულწილად.
გმადლობთ.
giorgishermadini95@yahoo.com
???
Good afternoon! I'm from Ukraine.I decided to register a company in Georgia. Began to study law "On Entrepreneurs" and collided with h. 6 Art. 3 of the Act.
If someone knows, please explain what means the abuse of legal forms of partner limitation of liability.
I will be very grateful
voinovievgen@gmail.com
საინტერესოა 3.6. მუხლის მიხედვით პარტნიორის თანხმობა დირექტორზე სესხის აღების თაობაზე, რომელიც აჭარბებს კომპანიის ქონებას და ამავე დროს, სესხი არ არის მიზნობრივი - შეიძლება თუ არა შეფასდეს როგორც „პასუხისმგებლობის შეზღუდვის ბოროტად გამოყენება“ იმ შემთხვევაში თუ სესხი არ დაბრუნდება?
იმ შემთხვევაში, თუკი პირი არ არის ხელმძღცანელი, მაგრამ არის წარმომადგენელი, მე-9 მუხლის მე-5 პუნქტის დანაწესი გავრცელდება?
.
...
.
55-3 მუხლის მე-3 პრიმა პუნქტის მიხედვით, სააქციო საზოგადოების სამთველაყურეო საბჭოს თავმჯდომარე არ შეიძლება იმავდროულად იყოს საზოგადების დირექტორი, მითითებულ იმპერატიულ ნორმას ეწინააღმდეგება ამავე მუხლში და სხვა მუხლებში არსებული ჩანაწერები, რომელიც ეხება საზოგადოების დირექტორის წინაარმდეგ სარჩელის შეტანას და სხვა. ვფიქრობ, კანონსი შეტანილი უნდა იქნას ცვლილებები, რომელიც შესაბამისობაში მოვა 55.3 პრიმა პუნქტით განსაზღვრულ მოთხოვნასთან.