chveni samoqalaqo kodeqsi unda sheicvalos me ase vtvli imitom rom ar aris massshi dalian bevri samoqalaqo samartlebrivi urtiertoba daregulirebuli shesabamisad axlad moqmedi kodeqsi idleva imis shesadleblobas rom sasamartlom xshir shemtxvevashi mimartos samartlisa da kanonis analogias rac vtvli rom ara sasurveli faqtia
პირველი ნაწილის "ვ" ქვეპუნქტი წინააღმდეგობაში მოდის
მოქალაქეთა პოლიტიკური გაერთიანებების შესახებ ორგანული კანონის მე-4 მუხლთან, რომლის მიხედვითაც, პარტია არასამეწარმეო იურიდიულ პირს წარმოადგენს.
ბატონო გიორგი, სავსებით გეთანხმებით იმ საკითხში, რომ საქართველოს სამოქალაქო კოდექსის 1509-ე მუხლის პირველი ნაწილის "ე" ქვეპუნქტი, რომლითაც პარტია არის საჯარო სამართლის იურიდიული პირი, წინააღმდეგობაში მოდის „მოქალაქეთა პოლიტიკური გაერთიანებების შესახებ“ საქართველოს ორგანული კანონის მე-4 მუხლთან, რომლის მიხედვითაც, პარტია არის არასამეწარმეო იურიდიული პირი. როგორც მოგეხსენებათ, „ნორმატიული აქტების შესახებ“ საქართველოს კანონის მე-7 მუხლის მე-3 პუნქტის შესაბამისად, საქართველოს ორგანული კანონი იერარქიით უფრო მაღლაა ვიდრე კანონი (კოდექსი), კერძოდ:„მოქალაქეთა პოლიტიკური გაერთიანებების შესახებ“ საქართველოს ორგანული კანონი იერარქიით უფრო მაღლა დგას ე.ი უპირატესი იურიდიული ძალა აქვს ვიდრე საქართველოს სამოქალაქო კოდექსს, ამდენად, სამართლებრივი ურთიერთობის დასარეგულირებლად უნდა გამოვიყენოთ „მოქალაქეთა პოლიტიკური გაერთიანებების შესახებ“ საქართველოს ორგანული კანონის მე-4 მუხლის მოთხოვნები, რომლის მიხედვითაც, პარტია არის არასამეწარმეო იურიდიულ პირი. ამასთანავე, კანონმდებლობაში არსებული ზემოხსენებული ხარვეზი უნდა გასწორდეს.
აღნიშნული დებულებით მსესხებელი არის აბსოლუტურად დაუცველი, ვინაიდან გამსესხებლს ლეგიტიმური შესაძლებლობა ენიჭება, არაგონივრულად მაღალი საპროცენტო განაკვეთის დაწესებისა, რასაც სასამართლო, ამგვარი ჩანაწერის გამო, ვერ შეამცირებს.
მოცემული მუხლი ბუნდოვანია, ვინაიდან ნივთის მესაკუთრის მიერ წამოყენებული დასაბუთებული პრეტენზიის შემდეგ, წყდება არა მფლობელობა, არამედ ფლობის უფლება. რადგან ტექნიკური თვალსაზრისით ნივთი მაინც მფლობელთან რჩება. ანუ, ის რომ მე როგორც მესაკუთრემ, წავუყენე დასაბუთებული პრეტენზია მფლობელს სულაც არ ნიშნავს იმას, რომ ნივთი უკვე ჩემს მფლობელობაში დაბრუნდა.
ამ ნორმას უნდა ჰქონდეს დამატებითი ნაწილი სასამართლოსთვის, რადგან თავისი შინაარსითესმუხლი სწორედ სამართალწარმოებას უკავშირდება, დამატებითი ნაწილი უნდა იყოს შემდეგი შინაარსის სასამართლო თუ კი დაადგენს ამავეთავის 170 მუხლის 2 ნაწილის ფაქტს მხარეს საკუთრების უფლებისდასაცავად აღარ უნდა სჭირდებოდეს მეორე მხარის თანხმობა. და სასამართლო გადაწყვეტილება უნდაიყოს სამართლებრივი საფუძველი პირის კონკრეტულ მოთხოვნასთან დაკავშირებით
საინტერესო საკითხია, რაც პრაქტიკაში არაერთხელ გვხვდება და სასამართლოები სხვადასხვაგვარად განმარტავენ ხოლმე. ესეთი მოთხოვნა წერილობით უნდა გაკეთდეს თუ ზეპირადაც დასაშვებია? ჩემი აზრით მოთხოვნის წარდგენა წერილობით უნდა განხორციელდეს ანდა განცხადების ნოტარიუსში შეტანის გზით
აუცილებლად წერილობითი ფორმით უნდა იყოს მოთხოვნა დაყენებული, წინააღმდეგ შემთხვევაში მტკიცების ტვირთი შენზე მოდის, ამ დროს კი არანარი მტკიცებულება არ გაქვს.
ნეტა ამ კომენტარებს კითხულობს ვინმე?! შეცდომაა თქო ვწერ, საკანონმდებლო მაცნეში დავრეკე. ესეთი შეცდომები არ უნდა იყოს. ამას გარდა უამრავი კომენტარი დამიტოვებია და არც ერთზე პასუხი არ გაცემულა. ეს საკანონმდებლო მაცნეა თუ სამხატვრო აკადემია?
ვინმემ იცის „ეროვნული ბანკის მიერ ყოველთვიურად გამოქვეყნებული კომერციული ბანკების მიერ გაცემული სესხების საბაზრო საპროცენტო განაკვეთი“ სად და როგორ უნდა მოვიძიოთ..
ბატონო ნიკოლოზ, საქართველოს სამოქალაქო კოდექსის 625-ე მუხლის მე-3 ნაწილით გათვალისწინებული ინფორმაცია შეგიძლიათ ნახოთ საქართველოს ეროვნული ბანკის ოფიციალურ ვებგვერდზე www.nbg.gov.ge ან ნახეთ ბმული https://www.nbg.gov.ge/index.php?m=544 და შემდეგ დააჭირეთ მარჯვენა მხარეს ტექსტს: თბილისის ბანკთაშორისი საპროცენტო განაკვეთები.
განიმარტება, სხვათა შორის, ვალის გასტუმრებაზე შინაურული ხელწერილის დროსაც და შეიძლება გაბათილება თუ ძირითადი ხელშეკრულების ფორმის დაუცვლად გაიცემა (მაგ. ნოტარიუსით დამოწმებულის დროს).
როდესაც ურთიერთობა არ არის რეგულირებული პოზიტიური სამართლის ნორმით ადგილი აქვს ხარვეზს კანონმდებლობაში. ანალოგიის გამოყენებამდე სამ. შემფარდებელმა უნდა დაადგინოს ხარვეზის ფაქტი, ხოლო შემდეგ ხარვეზის ტიპი, ღია ხარვეზია, თუ ფარული. ეს უკანასკნელი კანონმდებლისთვის ცნობილია, ამ დროს საქმე გვაქვს კანნონმდებლის კვალიფიციურ დუმილთან, რომელიც გამორიცხავს ანალოგიის გამოყენების შესაძლებლობას, რადგან ამ ურთიერთობის სამ. რეგულირების მიღმა დატოვება კანონმდებლის ნებას შეესაბამიბა.
პასუხისმგებლბის დაკისრების იგივე წინაპირობების რაც 992-ე მუხლში. უნდა მოხეს ერთმანეთისგან ფაქტის და შეფასების გამიჯვნა. როგორ იქნა ინფორმაცია მიწოდებული? მტკიცებით ფორმაში, თუ ვარაუდით? რამდენად შესაძლებელი იყო ამ ინფორმაციის გადამოწმება. იყო თუ არა დარღვეული მოკვლევის ვალდებულება.
3-ე ნაწილში ადგლი აქვს სუბსიდიურ პასუხისმგებლობას. აქაც საკუთარი ბრალისთვის აგებს მშობელი პასუხს. ამიტომ რეგრესის უფლება არ ექნება. აქ ბრალი უფრო არასათანადო აღზრდაში გამოიხატება. სოლიდ. პას. ეკისრებათ მშობლებს.
ნების გამოვლენა გულისხმობს ნებით განსაზღვრულ მოქმედებას ან უმოქმედობას. მოქმედება ან უმოქმედობა უნდა იყოს ნებელობითი აქტი. ის უნდა გამომდინარეობდეს ადმიანის ცნობიერებიდან და არ უნდა წარმოადგენსდეს ცნობიერებისგან დამოუკიდებელ აქტს.
ერთადერთი მუხლი ჭანტურიას კომენტარებს რომ აკლია :)
chveni samoqalaqo kodeqsi unda sheicvalos me ase vtvli imitom rom ar aris massshi dalian bevri samoqalaqo samartlebrivi urtiertoba daregulirebuli shesabamisad axlad moqmedi kodeqsi idleva imis shesadleblobas rom sasamartlom xshir shemtxvevashi mimartos samartlisa da kanonis analogias rac vtvli rom ara sasurveli faqtia
გთხოვთ, მოგვწეროთ კონკრეტული გარემოებები და თქვენი მოსაზრებანი მათი რეგულირებისათვის, რომელიც შემდგომში დამუშავდება და გათვალისწინებულ იქნება.
პირველი ნაწილის "ვ" ქვეპუნქტი წინააღმდეგობაში მოდის
მოქალაქეთა პოლიტიკური გაერთიანებების შესახებ ორგანული კანონის მე-4 მუხლთან, რომლის მიხედვითაც, პარტია არასამეწარმეო იურიდიულ პირს წარმოადგენს.
ბატონო გიორგი, სავსებით გეთანხმებით იმ საკითხში, რომ საქართველოს სამოქალაქო კოდექსის 1509-ე მუხლის პირველი ნაწილის "ე" ქვეპუნქტი, რომლითაც პარტია არის საჯარო სამართლის იურიდიული პირი, წინააღმდეგობაში მოდის „მოქალაქეთა პოლიტიკური გაერთიანებების შესახებ“ საქართველოს ორგანული კანონის მე-4 მუხლთან, რომლის მიხედვითაც, პარტია არის არასამეწარმეო იურიდიული პირი. როგორც მოგეხსენებათ, „ნორმატიული აქტების შესახებ“ საქართველოს კანონის მე-7 მუხლის მე-3 პუნქტის შესაბამისად, საქართველოს ორგანული კანონი იერარქიით უფრო მაღლაა ვიდრე კანონი (კოდექსი), კერძოდ:„მოქალაქეთა პოლიტიკური გაერთიანებების შესახებ“ საქართველოს ორგანული კანონი იერარქიით უფრო მაღლა დგას ე.ი უპირატესი იურიდიული ძალა აქვს ვიდრე საქართველოს სამოქალაქო კოდექსს, ამდენად, სამართლებრივი ურთიერთობის დასარეგულირებლად უნდა გამოვიყენოთ „მოქალაქეთა პოლიტიკური გაერთიანებების შესახებ“ საქართველოს ორგანული კანონის მე-4 მუხლის მოთხოვნები, რომლის მიხედვითაც, პარტია არის არასამეწარმეო იურიდიულ პირი. ამასთანავე, კანონმდებლობაში არსებული ზემოხსენებული ხარვეზი უნდა გასწორდეს.
ეს რა რაიმე კოდია?
ცუდია
ამ მუხლის მეორე ნაწილში შეცდომაა კერძოდ: სიტყვა "მემკვიდრეების" ნაცვლად უნდა იყო "მამკვიდრებლის"
:-)
საინტერესოა, რა ხდება იმ შემთხვევაში, თუკი პირმა შეძენისას არ იცოდა, რომ გარდაცვლილად გამოცხადებული პირი ცოცხალი იყო.
.მბ .მხზცზ
აღნიშნული დებულებით მსესხებელი არის აბსოლუტურად დაუცველი, ვინაიდან გამსესხებლს ლეგიტიმური შესაძლებლობა ენიჭება, არაგონივრულად მაღალი საპროცენტო განაკვეთის დაწესებისა, რასაც სასამართლო, ამგვარი ჩანაწერის გამო, ვერ შეამცირებს.
კი, მართლაც შეცდომა :))
მოცემული მუხლი ბუნდოვანია, ვინაიდან ნივთის მესაკუთრის მიერ წამოყენებული დასაბუთებული პრეტენზიის შემდეგ, წყდება არა მფლობელობა, არამედ ფლობის უფლება. რადგან ტექნიკური თვალსაზრისით ნივთი მაინც მფლობელთან რჩება. ანუ, ის რომ მე როგორც მესაკუთრემ, წავუყენე დასაბუთებული პრეტენზია მფლობელს სულაც არ ნიშნავს იმას, რომ ნივთი უკვე ჩემს მფლობელობაში დაბრუნდა.
კარიტასი
კარიტასი
უფლებამოვალეობანი
:-)
:-)
ამ ნორმას უნდა ჰქონდეს დამატებითი ნაწილი სასამართლოსთვის, რადგან თავისი შინაარსითესმუხლი სწორედ სამართალწარმოებას უკავშირდება, დამატებითი ნაწილი უნდა იყოს შემდეგი შინაარსის სასამართლო თუ კი დაადგენს ამავეთავის 170 მუხლის 2 ნაწილის ფაქტს მხარეს საკუთრების უფლებისდასაცავად აღარ უნდა სჭირდებოდეს მეორე მხარის თანხმობა. და სასამართლო გადაწყვეტილება უნდაიყოს სამართლებრივი საფუძველი პირის კონკრეტულ მოთხოვნასთან დაკავშირებით
საინტერესო საკითხია, რაც პრაქტიკაში არაერთხელ გვხვდება და სასამართლოები სხვადასხვაგვარად განმარტავენ ხოლმე. ესეთი მოთხოვნა წერილობით უნდა გაკეთდეს თუ ზეპირადაც დასაშვებია? ჩემი აზრით მოთხოვნის წარდგენა წერილობით უნდა განხორციელდეს ანდა განცხადების ნოტარიუსში შეტანის გზით
ჩუქება
იჯარა
აუცილებლად წერილობითი ფორმით უნდა იყოს მოთხოვნა დაყენებული, წინააღმდეგ შემთხვევაში მტკიცების ტვირთი შენზე მოდის, ამ დროს კი არანარი მტკიცებულება არ გაქვს.
ნეტა ამ კომენტარებს კითხულობს ვინმე?! შეცდომაა თქო ვწერ, საკანონმდებლო მაცნეში დავრეკე. ესეთი შეცდომები არ უნდა იყოს. ამას გარდა უამრავი კომენტარი დამიტოვებია და არც ერთზე პასუხი არ გაცემულა. ეს საკანონმდებლო მაცნეა თუ სამხატვრო აკადემია?
326ც სანახავია
711ც სანახავია
742-ზე სანახავია 346, 347 და 348
742-ზე სანახავია 346, 347 და 348
გავმიჯნოთ წარმომადგენლობისგან
მხარეები შეიძლება იყვნენ როგორც იურიდიული ისე ფიზიკური პირები
ვინმემ იცის „ეროვნული ბანკის მიერ ყოველთვიურად გამოქვეყნებული კომერციული ბანკების მიერ გაცემული სესხების საბაზრო საპროცენტო განაკვეთი“ სად და როგორ უნდა მოვიძიოთ..
ბატონო ნიკოლოზ, საქართველოს სამოქალაქო კოდექსის 625-ე მუხლის მე-3 ნაწილით გათვალისწინებული ინფორმაცია შეგიძლიათ ნახოთ საქართველოს ეროვნული ბანკის ოფიციალურ ვებგვერდზე www.nbg.gov.ge ან ნახეთ ბმული https://www.nbg.gov.ge/index.php?m=544 და შემდეგ დააჭირეთ მარჯვენა მხარეს ტექსტს: თბილისის ბანკთაშორისი საპროცენტო განაკვეთები.
ზოგადი ცნება
განიმარტება, სხვათა შორის, ვალის გასტუმრებაზე შინაურული ხელწერილის დროსაც და შეიძლება გაბათილება თუ ძირითადი ხელშეკრულების ფორმის დაუცვლად გაიცემა (მაგ. ნოტარიუსით დამოწმებულის დროს).
ეს 429–ესთან ერთად ხელწერილის ბათილობის საფუძველი.
ამ მუხლში მისი "კანონიერი" წარმომადგენელი ჩემი აზრით აბსურდია, უნდა ეწეროს უბრალოდ მისი წარმომადგენელი, წინააღმდეგ შემთხვევაში ნორმა ზრს კარგავს!!!
როდესაც ურთიერთობა არ არის რეგულირებული პოზიტიური სამართლის ნორმით ადგილი აქვს ხარვეზს კანონმდებლობაში. ანალოგიის გამოყენებამდე სამ. შემფარდებელმა უნდა დაადგინოს ხარვეზის ფაქტი, ხოლო შემდეგ ხარვეზის ტიპი, ღია ხარვეზია, თუ ფარული. ეს უკანასკნელი კანონმდებლისთვის ცნობილია, ამ დროს საქმე გვაქვს კანნონმდებლის კვალიფიციურ დუმილთან, რომელიც გამორიცხავს ანალოგიის გამოყენების შესაძლებლობას, რადგან ამ ურთიერთობის სამ. რეგულირების მიღმა დატოვება კანონმდებლის ნებას შეესაბამიბა.
პასუხისმგებლბის დაკისრების იგივე წინაპირობების რაც 992-ე მუხლში. უნდა მოხეს ერთმანეთისგან ფაქტის და შეფასების გამიჯვნა. როგორ იქნა ინფორმაცია მიწოდებული? მტკიცებით ფორმაში, თუ ვარაუდით? რამდენად შესაძლებელი იყო ამ ინფორმაციის გადამოწმება. იყო თუ არა დარღვეული მოკვლევის ვალდებულება.
3-ე ნაწილში ადგლი აქვს სუბსიდიურ პასუხისმგებლობას. აქაც საკუთარი ბრალისთვის აგებს მშობელი პასუხს. ამიტომ რეგრესის უფლება არ ექნება. აქ ბრალი უფრო არასათანადო აღზრდაში გამოიხატება. სოლიდ. პას. ეკისრებათ მშობლებს.
დამსაქმებელი პასუხს აგებს სხვისი (მუშაკის) ბრალის გამო. პას. დაკისრების წინაპირობები იგივეა რაც 992-ე მუხლში. ''მუშაკად'' მიჩნევისთვის საკმარისია, რომ სამუშაოს მიმცემთან იმყოფებოდეს პირი სუბორდინაციულ დამოკიდებულებაში. დამსაქმებელს ექნება რეგრესის უფლება.
თუ მუშაკი არაკვალიფიციურია და ამის შედეგად დგება ზიანი, შესაძლებელია დადგეს დამსაქმებლის პირადი პას. საკითხი 992-ე მუხლით.
ნების გამოვლენა გულისხმობს ნებით განსაზღვრულ მოქმედებას ან უმოქმედობას. მოქმედება ან უმოქმედობა უნდა იყოს ნებელობითი აქტი. ის უნდა გამომდინარეობდეს ადმიანის ცნობიერებიდან და არ უნდა წარმოადგენსდეს ცნობიერებისგან დამოუკიდებელ აქტს.