О социальной работе

Консолидированная версия (Окончательный вариант)

სოციალური მუშაობის შესახებ

თავი I

ზოგადი დებულებანი

მუხლი 1. კანონის რეგულირების სფერო

1. ეს კანონი განსაზღვრავს სოციალური მუშაობის ძირითად პრინციპებს, სოციალური მუშაკის სამართლებრივ სტატუსს, სოციალურ გარანტიებს, ფუნქციებს, უფლებებსა და მოვალეობებს, სოციალური მუშაკის მიერ განსახორციელებელ ღონისძიებებს.

2. ამ კანონის დებულებები ვრცელდება საჯარო დაწესებულებასა და კერძო სამართლის იურიდიულ პირში დასაქმებულ, აგრეთვე თვითდასაქმებულ, პრაქტიკული საქმიანობის განმახორციელებელ სოციალურ მუშაკებზე და მათ პროფესიულ ზედამხედველებზე, გარდა ამ კანონით დადგენილი გამონაკლისი შემთხვევებისა.

მუხლი 2. კანონში გამოყენებულ ტერმინთა განმარტება

ამ კანონის მიზნებისთვის მასში გამოყენებულ ტერმინებს აქვს შემდეგი მნიშვნელობა:

ა) ბენეფიციარი – ფიზიკური პირი, რომელიც სარგებლობს ამ კანონით გათვალისწინებული სოციალური მუშაობის სერვისით ან რომლის მიმართ სოციალური მუშაკი ადგენს ამ კანონით განსაზღვრული სოციალური მუშაობის ჩატარების საჭიროებას;

ბ) ბენეფიციარის საუკეთესო ინტერესი – ბენეფიციარის სოციალური უსაფრთხოების, მისი საზოგადოებაში სრულფასოვანი ინტეგრაციის, კეთილდღეობის, განვითარების ან ამ კანონის მიზნებით გათვალისწინებული სხვა ინტერესი, რომელიც არ ეწინააღმდეგება საქართველოს კანონმდებლობასა და საყოველთაოდ აღიარებულ ზნეობრივ ნორმებს;

გ) გადაუდებელი შემთხვევა – მდგომარეობა, რომელიც მეყსეულ საფრთხეს უქმნის ბენეფიციარის საუკეთესო ინტერესს;

დ) ვარაუდის საფუძველი – ფაქტი ან ინფორმაცია, რომელიც დააკმაყოფილებდა ობიექტურ დამკვირვებელს გარემოებათა გათვალისწინებით დასკვნის გასაკეთებლად;

ე) კანონთან კონფლიქტში მყოფი პირი – პირი, რომლის მიმართ არსებობს დასაბუთებული ვარაუდი, რომ მან ჩაიდინა საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსით გათვალისწინებული დანაშაული; პირი, რომლის მიმართ გამოტანილია გამამტყუნებელი განაჩენი; არასრულწლოვანთა მართლმსაჯულების კოდექსით გათვალისწინებული კანონთან კონფლიქტში მყოფი არასრულწლოვანი; პირი, რომელიც იმყოფება ისეთ გარემოში ან ავლენს ისეთ ასოციალურ ქცევას, რომელიც ქმნის ვარაუდის საფუძველს, რომ იგი ჩაიდენს დანაშაულს (დანაშაულის ჩადენის რისკის ქვეშ მყოფი პირი);

ვ) სამართლებრივი აქტი – უფლებამოსილი დაწესებულების მიერ ამ კანონის მიზნებისთვის გამოცემული, შესასრულებლად სავალდებულო აქტი;

ზ) საფრთხე – ვითარება, როდესაც არსებობს ვარაუდის საფუძველი, რომ მოვლენების მოსალოდნელი განვითარების შეუფერხებელი მსვლელობის შემთხვევაში, დიდი ალბათობით, ზიანი მიადგება ბენეფიციარის საუკეთესო ინტერესს;

თ) სოციალური მუშაკი – პირი, რომელიც ამ მუხლის „ი“ ქვეპუნქტით განსაზღვრულ სოციალურ მუშაობას ატარებს ბენეფიციართა მიზნობრივ ჯგუფთან და რომელსაც მიღებული აქვს ამ კანონით გათვალისწინებული აკადემიური ან სხვა განათლება;

ი) სოციალური მუშაობა – პრაქტიკულ საქმიანობაზე დაფუძნებული სპეციალობით მუშაობა, რომელიც მიზნად ისახავს საზოგადოებაში ინდივიდის თავისუფალ განვითარებას, მისი ინტეგრაციის ხელშეწყობას და ინდივიდის გაძლიერებით ემსახურება საზოგადოების კეთილდღეობის ამაღლებას;

კ) სოციალური საფრთხის წინაშე მყოფი ჯგუფი – ჯგუფი, რომელშიც შედის ნარკოტიკზე, ალკოჰოლზე ან/და აზარტულ თამაშობაზე დამოკიდებული პირი, სოციალურად დაუცველი პირი, შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირი, ხანდაზმული, არასრულწლოვანი, მრავალშვილიანი ოჯახი, მარტოხელა მშობელი, იძულებით გადაადგილებული პირი, უსახლკარო პირი, კანონთან კონფლიქტში მყოფი პირი, ჯანმრთელობის მძიმე მდგომარეობის მქონე პირი, მხარდაჭერის მიმღები, ძალადობის მსხვერპლი, სხვა პირი, რომელიც გარემოებათა გათვალისწინებით შესაძლებელია იყოს ზემოთ აღნიშნული ჯგუფის მსგავს საფრთხეში;

ლ) ხანდაზმული – ფიზიკური პირი 65 წლის ასაკიდან.

მუხლი 3. კანონის მიზნები

ამ კანონის მიზანია სოციალური მუშაობის იმგვარი სისტემის ჩამოყალიბება, რომელიც ემსახურება:

ა) ინდივიდის მიერ თავისი ცხოვრების წარმატებით წარმართვას, თვითდახმარებისა და თვითგანვითარების გზით მისი დამოუკიდებლობისა და ღირსეული ცხოვრების უზრუნველყოფას;

ბ) ინდივიდის საზოგადოებაში მდგრად ინტეგრაციას, მისი ფართო პირადი ავტონომიის შენარჩუნებას და მის მიერ საზოგადოებრივი სიკეთით სრულფასოვნად სარგებლობას;

გ) ისეთი სტრუქტურული ცვლილებების დანერგვას, რომლებიც ხელს უშლის მარგინალიზაციასა და სოციალურ დაყოფას;

დ) სოციალური უსაფრთხოების ხელშეწყობას;

ე) ოჯახისა და საზოგადოების გაძლიერებისთვის სახელმწიფო მხარდაჭერის უზრუნველყოფას.

მუხლი 4. სოციალური მუშაობის სამართლებრივი საფუძვლები

1. სოციალური მუშაობის სამართლებრივი საფუძვლებია: საქართველოს კონსტიტუცია, საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებები, ეს კანონი, საქართველოს სხვა საკანონმდებლო აქტები, კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტები და მათ საფუძველზე გამოცემული სხვა სამართლებრივი აქტები.

2. სოციალურ მუშაკზე ვრცელდება ამ კანონისა და საქართველოს სხვა საკანონმდებლო აქტებისა და კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტების დებულებები.

3. საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს სისტემაში დასაქმებულ სოციალურ მუშაკზე ამ კანონის დებულებები ვრცელდება, თუ პენიტენციური კოდექსით, „დანაშაულის პრევენციის, არასაპატიმრო სასჯელთა აღსრულების წესისა და პრობაციის შესახებ“ საქართველოს კანონით, „სახელმწიფო კომპენსაციისა და სახელმწიფო აკადემიური სტიპენდიის შესახებ“ საქართველოს კანონითა და აღნიშნული კანონების საფუძველზე გამოცემული კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტებით სხვა რამ არ არის დადგენილი.

საქართველოს 2019 წლის 29 ნოემბრის კანონი №5391 – ვებგვერდი, 10.12.2019წ.

საქართველოს 2023 წლის 15 დეკემბრის კანონი №4005 – ვებგვერდი, 26.12.2023წ.

თავი II

სოციალური მუშაობის ძირითადი პრინციპები

მუხლი 5. სოციალური მუშაობის პრინციპების სავალდებულოობა

1. სოციალური მუშაკი ვალდებულია სოციალური მუშაობის ჩატარებისას გაითვალისწინოს შემდეგი პრინციპები: ადამიანის უფლებების პატივისცემა, სოციალური სამართლიანობა, თანასწორობა, დარგობრივი კომპეტენცია, თანაზომიერება, ინდივიდუალიზაცია, კეთილსინდისიერებისა და პროფესიული ეთიკის დაცვა და სოციალური მუშაობის სისტემურობა.

2. სოციალური მუშაკის მიერ სოციალური მუშაობის პრინციპების დარღვევა იწვევს საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებულ პასუხისმგებლობას.

მუხლი 6. ადამიანის უფლებების პატივისცემის პრინციპი

1. სოციალური მუშაობა ეფუძნება თითოეული ადამიანის ღირსებისა და სხვა ძირითადი უფლებების პატივისცემას.

2. სოციალური მუშაკი არა მხოლოდ თავად არ უნდა არღვევდეს ადამიანის უფლებებს, არამედ ხელს უნდა უწყობდეს ადამიანის ძირითადი უფლებების განხორციელებას.

მუხლი 7. სოციალური სამართლიანობის პრინციპი

1. სოციალური მუშაკი ემსახურება საზოგადოებრივ ურთიერთობებში სოციალური სამართლიანობის მიღწევას.

2. სოციალური მუშაკი ხელს უწყობს საზოგადოებაში სოციალური უთანასწორობის აღმოფხვრას და სოციალურ პროგრესს.

მუხლი 8. თანასწორობის პრინციპი

1. სოციალური მუშაობა ეფუძნება თანასწორობის პრინციპს.

2. პროფესიული უფლებამოსილების განხორციელებისას დაუშვებელია დისკრიმინაციული მოპყრობა რასის, კანის ფერის, სქესის, წარმოშობის, ეთნიკური კუთვნილების, ენის, რელიგიის, პოლიტიკური ან სხვა შეხედულებების, სოციალური კუთვნილების, ქონებრივი ან წოდებრივი მდგომარეობის, საცხოვრებელი ადგილის ან სხვა ნიშნის მიხედვით.

მუხლი 9. დარგობრივი კომპეტენციის პრინციპი

1. სოციალური მუშაკი სოციალურ მუშაობას ატარებს დარგობრივი კომპეტენციის მიხედვით. დარგობრივი კომპეტენციის მიღება შესაძლებელია პრაქტიკული საქმიანობის განხორციელების ფარგლებში.

2. აკადემიური ან სხვა საგანმანათლებლო კურსები უზრუნველყოფს სოციალური მუშაკის მიერ დარგობრივი კომპეტენციის მიხედვით განათლების მიღებას და შემდგომ მის გაღრმავებას.

მუხლი 10. თანაზომიერების პრინციპი

1. სოციალური მუშაკის მიერ განსახორციელებელი ღონისძიება უნდა ემსახურებოდეს ბენეფიციარის საუკეთესო ინტერესის დაცვას. შერჩეული ღონისძიება უნდა იყოს გამოსადეგი, აუცილებელი და პროპორციული.

2. სოციალური მუშაკის მიერ განსახორციელებელი ღონისძიება არის გამოსადეგი, თუ ის შესაძლებელს ხდის ბენეფიციარის საუკეთესო ინტერესის დაცვას.

3. სოციალური მუშაკის მიერ განსახორციელებელი ღონისძიება არის აუცილებელი, თუ ვერ იქნება გამოყენებული სხვა საშუალება, რომელიც ბენეფიციარის საუკეთესო ინტერესის დაცვისას უფრო ნაკლებ ზიანს მიაყენებდა როგორც ქმედების ადრესატს, ისე სხვა პირს.

4. სოციალური მუშაკის მიერ განხორციელებული ღონისძიება არის პროპორციული, თუ კანონით დაცული სამართლებრივი სიკეთისათვის მიყენებული ზიანი არ აღემატება იმ სიკეთეს, რომლის დასაცავადაც ის განხორციელდა.

მუხლი 11. ინდივიდუალიზაციის პრინციპი

1. სოციალური მუშაობა ორიენტირებულია ინდივიდზე.

2. სოციალური მუშაკი ახდენს ბენეფიციარის ინდივიდუალური სოციალური საჭიროების მხარდაჭერას, სოციალური პრობლემის მიზეზის იდენტიფიცირებას და მისი გადაჭრისკენ მიმართული ქმედებების განხორციელების ხელშეწყობას.

მუხლი 12. კეთილსინდისიერებისა და პროფესიული ეთიკის დაცვის პრინციპი

1. სოციალური მუშაკი სოციალურ მუშაობას ატარებს ამ კანონის მიზნების, ღირებულებებისა და ეთიკური პრინციპების შესაბამისად.

2. სოციალური მუშაკი მოქმედებს კეთილსინდისიერად და პასუხისმგებლობით ეკიდება მისთვის დაკისრებულ მოვალეობას.

3. სოციალური მუშაკის პროფესიული ეთიკის ნორმები ეფუძნება კონფიდენციალურობის დაცვის ვალდებულებას, ინდივიდის ღირსების პატივისცემის პრინციპზე დამყარებულ ურთიერთობას, ბენეფიციარის მიერ გადაწყვეტილების მიღების უფლების და მისი თვითგამორკვევის აღიარებას, სოციალური მუშაობის ჩატარებისას ბენეფიციარის საუკეთესო ინტერესის უპირატესობის აღიარებას.

მუხლი 13. სოციალური მუშაობის სისტემურობის პრინციპი

სოციალური მუშაობა მიმდინარეობს სისტემურად, სამ დონეზე: ინდივიდუალურად − მიკროდონეზე, საზოგადოებრივად − მეზოდონეზე, სოციალური პოლიტიკის ჩამოყალიბებისა და განვითარებისთვის − მაკროდონეზე.

თავი III

სოციალური მუშაკის ფუნქციები

მუხლი 14. სოციალური მუშაკის ძირითადი და დარგობრივი ფუნქციები

1. სოციალურ მუშაკს აქვს ძირითადი და დარგობრივი ფუნქციები.

2. საბაკალავრო, სამაგისტრო და სადოქტორო საგანმანათლებლო პროგრამები უზრუნველყოფს სოციალური მუშაკის მიერ სოციალური მუშაობის ჩატარების ყველა ძირითადი და რამდენიმე შესაბამისი დარგობრივი უნარის შეძენას.

მუხლი 15. სოციალური მუშაკის ძირითადი ფუნქციები

1. სოციალური მუშაკის ერთ-ერთი მთავარი ფუნქციაა პრევენციული სოციალური მუშაობის ჩატარება.

2. სოციალური მუშაკის სპეციალიზაციის მიუხედავად, მისი ძირითადი ფუნქციებია:

ა) სოციალური მუშაობის ფარგლებში განახორციელოს ამ კანონითა და სხვა ნორმატიული აქტებით გათვალისწინებული ღონისძიებები;

ბ) იზრუნოს ბენეფიციარის საუკეთესო ინტერესის დაცვაზე, მათ შორის, მისი უფლებების დაცვაზე;

გ) იზრუნოს ბენეფიციარის კეთილდღეობაზე, განახორციელოს მისი ადვოკატირება და დაიცვას მისი უფლებები;

დ) საკუთარი კომპეტენციის ფარგლებში კონსულტაცია გაუწიოს ბენეფიციარს, თავიდან აიცილოს კრიზისი და დროულად ჩაერიოს მასში, მოახდინოს ბენეფიციარის მხარდაჭერა;

ე) ბენეფიციარის უშუალო მონაწილეობით დაგეგმოს და განახორციელოს სოციალური მუშაობის პროცესი;

ვ) იმუშაოს სოციალურ საკითხებზე;

ზ) მოახდინოს სოციალური კეთილდღეობის სფეროში არსებული პრობლემის იდენტიფიცირება, შეიმუშაოს პროფესიული ინიციატივები და მოიძიოს პრობლემის გადაჭრის გზები;

თ) ითანამშრომლოს სოციალურ სფეროში დასაქმებულ სხვა პროფესიის წარმომადგენლებთან, აგრეთვე კერძო და საჯარო დაწესებულებებთან;

ი) მოახდინოს სასიკეთო ცვლილებების ინიციირება და განახორციელოს ისინი;

კ) გაააქტიუროს ინდივიდების, ჯგუფების, ორგანიზაციებისა და საზოგადოების მისწრაფება სოციალური განვითარებისკენ;

ლ) განახორციელოს პროფესიული საქმიანობის თვითშეფასება, აგრეთვე საკუთარი კომპეტენციის ფარგლებში მონაწილეობა მიიღოს ზედამხედველობის პროცესში.

მუხლი 16. სოციალური მუშაობა ბავშვსა და ოჯახზე ზრუნვის და მეურვეობის/მზრუნველობის/მხარდაჭერის სფეროში

1. ბავშვსა და ოჯახზე ზრუნვის და მეურვეობის/მზრუნველობის/ მხარდაჭერის სფეროში სოციალური მუშაობა გულისხმობს:

ა) ბავშვის შვილად აყვანის პროცესში მონაწილეობას;

ბ) ბავშვის მხარდაჭერას, მისი საუკეთესო ინტერესის დაცვას, მის მეურვეობას, მზრუნველობას და საპროცესო წარმომადგენლობას;

გ) საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით მეურვეობის/მზრუნველობის დაწესების/მხარდაჭერის დანიშვნის პროცესში მონაწილეობას, მეურვის/მზრუნველის/მხარდამჭერის საქმიანობის ზედამხედველობას, სამეურვეო/სამზრუნველო პირის ქონებრივი უფლების განკარგვის საკითხზე რეკომენდაციის გაცემას;

დ) ბავშვის ძალადობისა და უგულებელყოფისგან დაცვის მიზნით ზომების მიღებას;

ე) მიუსაფარი ბავშვისა და მისი ოჯახის საჭიროებების განსაზღვრას;

ვ) ბავშვის ბიოლოგიურ ოჯახში შენარჩუნების მიზნით პრევენციული ღონისძიებების განხორციელებას და მათ მონიტორინგს;

ზ) ოჯახის მხარდაჭერას, პრევენციას, პირის სპეციალიზებული დაწესებულებიდან რეინტეგრაციას და მისი მდგომარეობის მონიტორინგს, 24-საათიანი ზრუნვის სისტემასთან დაკავშირებული ღონისძიებების განხორციელებას;

თ) ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა, ძალადობის მსხვერპლთა, მათ შორის, ბავშვების, სათანადო მომსახურებაში ჩართვის ხელშეწყობას;

ი) ოჯახში ძალადობის მსხვერპლისთვის თავშესაფრის მომსახურებით სარგებლობაში დახმარების გაწევას;

კ) ოჯახში ძალადობის მსხვერპლის საზოგადოებაში ინტეგრაციისა და ხელშეწყობის მიზნით სხვადასხვა ღონისძიების დაგეგმვასა და განხორციელებას;

ლ) ბავშვის ძალადობისგან, პირის ოჯახში ძალადობისგან და ქალთა ძალადობისგან დაცვის მიზნით ზომების მიღებას, მათ რეაბილიტაციაზე ზრუნვას, საზოგადოებაში ინტეგრაციას და მონიტორინგს;

მ) ხანდაზმულისა და შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირისთვის დღის ცენტრისა და გრძელვადიანი თავშესაფრის, შესაბამისი სოციალური, სამედიცინო, შეღავათიანი მომსახურებების თაობაზე ინფორმაციის მიწოდებას და მათში ჩართვის ხელშეწყობას;

ნ) დედებისა და ბავშვებისათვის თავშესაფრის მომსახურებით სარგებლობაში დახმარების გაწევას;

ო) ბავშვის 24-საათიანი სახელმწიფო ზრუნვის (მათ შორის, მინდობით აღზრდის) მიზნით განთავსებისთვის საჭირო ღონისძიებების განხორციელებას და მათ მონიტორინგს;

პ) საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებულ შემთხვევაში ოჯახური დავების ან მშობლის უფლების შეზღუდვის/ჩამორთმევის დროს სასამართლო პროცესებში მონაწილეობას არასრულწლოვანთა კანონიერი ინტერესების დაცვის და სათანადო დასკვნის გაცემის მიზნით;

ჟ) სამეურვეო/სამზრუნველო და ფსიქოსოციალური საჭიროების მქონე პირებისათვის სოციალური და სამედიცინო მომსახურებების თაობაზე ინფორმაციის მიწოდებას და მათი შესაბამის დღის ცენტრსა და თავშესაფარში განთავსების ხელშეწყობას;

რ) შესაბამისი სამართლებრივი აქტებით გათვალისწინებული უფლებამოსილების ფარგლებში სხვა ფუნქციების შესრულებას.

2. ამ მუხლის პირველი პუნქტის მოქმედება არ ვრცელდება საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს სისტემაში დასაქმებულ სოციალურ მუშაკზე.

საქართველოს 2019 წლის 29 ნოემბრის კანონი №5391 – ვებგვერდი, 10.12.2019წ.

მუხლი 17. სოციალური მუშაობა კანონთან კონფლიქტში მყოფ პირთან

კანონთან კონფლიქტში მყოფ პირთან სოციალური მუშაობა გულისხმობს საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით, კომპეტენციის ფარგლებში:

ა) საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს სისტემაში შემავალი სახელმწიფო საქვეუწყებო დაწესებულებისადმი − სპეციალური პენიტენციური სამსახურისადმი (შემდგომ − სპეციალური პენიტენციური სამსახური) დაქვემდებარებულ პენიტენციურ დაწესებულებაში (შემდგომ − პენიტენციური დაწესებულება) განთავსებული ბრალდებულისა და მსჯავრდებულისთვის კონსულტაციების გაწევას, მოწყვლადი ჯგუფების გამოვლენას და მათი ფსიქოსოციალური რეაბილიტაციის ხელშეწყობას;

ბ) მსჯავრდებულის მიერ ახალი დანაშაულის ჩადენის თავიდან აცილების მიზნით მასთან დაკავშირებული რისკებისა და მისი საჭიროებების შეფასებას, ინდივიდუალური გეგმის შედგენას, მისთვის სარეაბილიტაციო მომსახურების მიწოდებას, მისი რეაბილიტაციის პროცესის ზედამხედველობას, კრიზისული შემთხვევების მართვას;

გ) კანონთან კონფლიქტში მყოფი არასრულწლოვნის სოციალური გარემოს, უნარებისა და ინდივიდუალური საჭიროებების შესწავლას, მის შესახებ ინდივიდუალური შეფასების ანგარიშის მომზადების მიზნით ინფორმაციის მიღებას, განრიდების პროგრამების ფარგლებში მისი ინდივიდუალური საქმის მართვას;

დ) დანაშაულის ჩადენის რისკის ქვეშ მყოფ პირთან რეფერალის სისტემის შესაბამისი დახმარების გაწევის მიზნით მუშაობას;

ე) მსჯავრდებული არასრულწლოვნისა და სრულწლოვნის რეაბილიტაციისა და რესოციალიზაციის ხელშეწყობას;

ვ) პენიტენციური კოდექსით, „დანაშაულის პრევენციის, არასაპატიმრო სასჯელთა აღსრულების წესისა და პრობაციის შესახებ“ საქართველოს კანონითა და აღნიშნული კანონების საფუძველზე გამოცემული კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტებით განსაზღვრული უფლებების განხორციელებასა და მოვალეობების შესრულებას.

საქართველოს 2019 წლის 29 ნოემბრის კანონი №5391 – ვებგვერდი, 10.12.2019წ.

საქართველოს 2023 წლის 15 დეკემბრის კანონი №4005 – ვებგვერდი, 26.12.2023წ.

მუხლი 18. სოციალური მუშაობა ზოგადსაგანმანათლებლო დაწესებულებაში

ზოგადსაგანმანათლებლო დაწესებულებაში სოციალური მუშაობა გულისხმობს:

ა) მოსწავლეთა ცნობიერების ამაღლებას, ჩაგვრის შემთხვევების შემცირების მიზნით პრევენციულ მუშაობას და მათ მართვაზე ზრუნვას, მათ შორის, მოსწავლეთა მშობლებთან, ოჯახთან, სკოლის ადმინისტრაციასთან და მასწავლებლებთან მუშაობას;

ბ) ზოგადსაგანმანათლებლო დაწესებულებაში არსებული სოციალური პრობლემების, კანონთან კონფლიქტში მყოფი, ქცევითი და ემოციური პრობლემების, აგრეთვე ინკლუზიური და სპეციალური საგანმანათლებლო საჭიროებების მქონე მოსწავლეების იდენტიფიცირებას და მათთვის სოციალური მომსახურების მიწოდებას, მათ შორის, მოსწავლეთა რთული ქცევის მართვას, მათი ოჯახებისთვის კონსულტაციის გაწევას;

გ) მოსწავლის ზოგადი განათლების, ფორმალურ და არაფორმალურ საგანმანათლებლო პროცესებში მონაწილეობის უზრუნველყოფას და მისი სამოქალაქო ინტეგრაციის ხელშეწყობას;

დ) ძალადობისა და უგულებელყოფის ფაქტების იდენტიფიცირებას და მათზე შესაბამის რეაგირებას.

მუხლი 19. სოციალური მუშაობა ჯანმრთელობის დაცვის სფეროში

ჯანმრთელობის დაცვის სფეროში სოციალური მუშაობა გულისხმობს ბენეფიციართან სოციალურ მუშაობას მისი ჯანმრთელობის დაცვის პროცესში, მათ შორის, მისთვის ფსიქიკური ჯანმრთელობის სერვისების მიწოდების პროცესში, კერძოდ:

ა) ბენეფიციარის მდგომარეობის შეფასებას, მისი საჭიროებების განსაზღვრას და მათ დაკმაყოფილებაზე ზრუნვას;

ბ) ბენეფიციარისთვის კონსულტაციისა და საგანმანათლებლო დახმარების გაწევას, მათ შორის, მისი ჯანსაღი ქცევის მხარდაჭერას/წახალისებას მკურნალობისა და ჯანმრთელობის შენარჩუნების მიზნით, კრიზისულ ინტერვენციას, ბენეფიციარის ფსიქოსოციალურ მხარდაჭერას და რეაბილიტაციას.

მუხლი 20. სხვა ფუნქციები

1. სოციალური მუშაკი ასრულებს საქართველოს კანონმდებლობითა და სხვა სამართლებრივი აქტებით გათვალისწინებული უფლებამოსილებების ფარგლებში შესასრულებელ იმ სპეციალურ ფუნქციებს, რომლებიც ამ კანონით პირდაპირ არ არის გათვალისწინებული, მაგრამ გამომდინარეობს ამ კანონით დადგენილი პრინციპებიდან, უფლებამოსილებებიდან და ფუნქციებიდან და ემსახურება ბენეფიციარის საუკეთესო ინტერესს.

2. ამ მუხლის პირველი პუნქტით გათვალისწინებულ უფლებამოსილებებს საჯარო დაწესებულებაში დასაქმებული სოციალური მუშაკისათვის განსაზღვრავს საქართველოს მთავრობა, ხოლო კერძო სამართლის იურიდიულ პირში დასაქმებული სოციალური მუშაკისათვის − დამსაქმებელი.

თავი IV

სოციალური მუშაკის უფლებები და მოვალეობები

მუხლი 21. სოციალური მუშაკის საქმიანობის მხარდაჭერა

1. სოციალურ მუშაკს უფლება აქვს, ჰქონდეს სოციალური მუშაობის ეფექტიანი ჩატარებისთვის აუცილებელი პერსონალური, ტექნიკური, ინფრასტრუქტურული, საინფორმაციო და უწყებრივი მხარდაჭერა იმ დაწესებულების რესურსების გათვალისწინებით, რომელშიც დასაქმებულია იგი.

2. საჯარო დაწესებულებაში დასაქმებული სოციალური მუშაკისთვის აუცილებელი სახელმწიფო მხარდაჭერის ფარგლები და მისი უზრუნველყოფის წესი განისაზღვრება იმ დაწესებულების სამართლებრივი აქტით, რომელსაც ექვემდებარება სოციალური მუშაკი.

3. სოციალური მუშაკი პრაქტიკული საქმიანობის განხორციელებისას ხელმძღვანელობს მომსახურების მიწოდების დადგენილი პროფესიული სტანდარტით და პროფესიული ეთიკის ნორმებით.

მუხლი 22. დამოუკიდებლობა

1. სოციალური მუშაკის დამოუკიდებლობაზე გავლენის მოხდენა დაუშვებელია.

2. სოციალური მუშაობის პრინციპებიდან და ბენეფიციარის საუკეთესო ინტერესიდან გამომდინარე, საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილ ფარგლებში სოციალური მუშაკი ბენეფიციართან ერთად განსაზღვრავს მისაწოდებელი მომსახურების ტიპს და მის ხელმისაწვდომობას, გარდა იმ შემთხვევისა, რომელიც მრავალმხრივი ან დისციპლინათშორისი თანამშრომლობის ფარგლებში განიხილება.

მუხლი 23. ბენეფიციარისთვის ინფორმაციის მიწოდების ვალდებულება

1. სოციალური მუშაკი ვალდებულია სოციალური მუშაობა ჩაატაროს ბენეფიციარისთვის ღიად, მისთვის ინფორმაციის მიწოდებით და მისი თანხმობით. გადაუდებელი შემთხვევის დროს ბენეფიციარის თანხმობა აუცილებელი არ არის.

2. სოციალური მუშაკი ვალდებულია ბენეფიციარს მიაწოდოს დეტალური ინფორმაცია საჭირო მომსახურების, არსებული რისკისა და დაბრკოლების შესახებ.

მუხლი 24. სასამართლოში წარმომადგენლობა

1. სოციალური მუშაკი ვალდებულია მონაწილეობა მიიღოს სასამართლო პროცესში საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებულ შემთხვევაში ან სასამართლოს გადაწყვეტილების/განჩინების საფუძველზე.

2. ბენეფიციარის საუკეთესო ინტერესიდან გამომდინარე, სოციალურ მუშაკს შეუძლია მონაწილეობა მიიღოს სასამართლო მედიაციის პროცესში.

3. სოციალური მუშაკი ვალდებულია მონაწილეობა მიიღოს არასრულწლოვანთა მართლმსაჯულების პროცესში და უზრუნველყოს სასამართლოსთვის შემთხვევის ან ბენეფიციარის შესახებ ობიექტური ფსიქოსოციალური დასკვნის მომზადება.

მუხლი 25. კონფიდენციალურობის დაცვის ვალდებულება

1. სოციალურ მუშაკს ეკისრება იმ ინფორმაციის კონფიდენციალურობის დაცვის ვალდებულება, რომელიც მისთვის ცნობილი გახდა სოციალური მუშაობის ჩატარებისას.

2. კონფიდენციალურობის დაცვის ვალდებულება სოციალური მუშაკის საქმიანობაზე არ ვრცელდება იმ შემთხვევაში, თუ:

ა) ბენეფიციარი ათავისუფლებს სოციალურ მუშაკს ამ ვალდებულების შესრულებისგან და ინფორმაციის გაცემა არ დააზიანებს ბენეფიციარის საუკეთესო ინტერესს. თუ ბენეფიციარი არასრულწლოვანია, იგი სოციალურ მუშაკს აღნიშნული ვალდებულების შესრულებისგან ათავისუფლებს ბენეფიციარის კანონიერი წარმომადგენლის თანხმობით;

ბ) სოციალურ მუშაკს საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებული შეტყობინების ვალდებულება ინფორმაციის გაცემას აკისრებს;

გ) სოციალური მუშაკისთვის ცნობილი ინფორმაციის გაუცემლობა ზიანს მიაყენებს უფრო ღირებულ სამართლებრივ სიკეთეს.

3. კონფიდენციალურობის დაცვის ვალდებულება სოციალურ მუშაკზე ვრცელდება სოციალური მუშაობის დასრულების შემდეგაც.

მუხლი 26. ინფორმაციის გაცემის ვალდებულება

1. დაწესებულება, რომელშიც დასაქმებულია სოციალური მუშაკი, ვალდებულია ბენეფიციართან დაკავშირებული მის ხელთ არსებული ინფორმაცია გააცნოს ბენეფიციარს, მის წარმომადგენელს ან საქართველოს კანონმდებლობით განსაზღვრულ პირს.

2. ინფორმაციის გაცემის წესი, მონაცემთა დაცვის სათანადო გარანტიები და მათ გაცემაზე უარის თქმის საფუძვლები განისაზღვრება „პერსონალურ მონაცემთა დაცვის შესახებ“ საქართველოს კანონით.

მუხლი 27. დოკუმენტაციის წარმოების ვალდებულება

1. სოციალური მუშაკი ვალდებულია საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით, საკუთარი კომპეტენციის ფარგლებში აწარმოოს ბენეფიციარის პირადი საქმე და დოკუმენტაცია.

2. ამ მუხლის პირველი პუნქტით გათვალისწინებული დოკუმენტაცია უნდა ასახავდეს ბენეფიციარის შესახებ მონაცემებს (გარდა იმ შემთხვევისა, როცა ბენეფიციარს არ აქვს იდენტიფიცირებისათვის საჭირო დოკუმენტაცია), ღონისძიების გამოყენების საფუძველს, მისი გეგმის დეტალურ აღწერას, ღონისძიებაში მონაწილე მხარეებს, ღონისძიების მიმდინარეობას ეტაპების მიხედვით, შუალედურ დასკვნებს, ღონისძიების ხანგრძლივობას, შედეგს და დასკვნით შეფასებას.

3. სოციალური მუშაკი სოციალური მუშაობის დასრულების ან სხვა სამსახურში გადასვლის შემთხვევაში ვალდებულია ბენეფიციარის შესახებ მონაცემები გადასცეს მის შემცვლელს ან თავის უშუალო ხელმძღვანელს.

4. დოკუმენტაციის წარმოების წესი და ფორმა განისაზღვრება იმ დაწესებულების სამართლებრივი აქტით, რომელშიც დასაქმებულია სოციალური მუშაკი.

5. სოციალური მუშაკის დამსაქმებელი ვალდებულია დამუშავებული დოკუმენტაცია შეინახოს სოციალური მუშაობის მიმდინარეობისას და მისი დასრულების შემდეგ გონივრული ვადით, რომელიც აუცილებელია სოციალური მუშაობის ჩასატარებლად, ბენეფიციარის საუკეთესო ინტერესის დასაცავად და დაწესებულებისთვის საქართველოს კანონმდებლობით განსაზღვრული ვალდებულებების შესასრულებლად. დოკუმენტაციის შენახვის ვადას განსაზღვრავს აღნიშნული დაწესებულება.

მუხლი 28. მრავალმხრივი და დისციპლინათშორისი თანამშრომლობა

სოციალური მუშაკი ვალდებულია საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით, საკუთარი კომპეტენციის ფარგლებში ითანამშრომლოს სხვა სოციალურ მუშაკებთან, სახელმწიფო და მუნიციპალიტეტის ორგანოებთან, საზოგადოებრივ ორგანიზაციებთან, ფიზიკურ და იურიდიულ პირებთან, აგრეთვე იმ პროფესიულ ჯგუფებთან, რომლებიც უშუალოდ მონაწილეობენ ბენეფიციარის მხარდაჭერის პროცესში, და იმ პირებთან, რომლებთან თანამშრომლობაც მიმართულია ბენეფიციარის მდგომარეობის გაუმჯობესებისკენ.

საქართველოს 2020 წლის 15 ივლისის კანონი №7009-რს - ვებგვერდი, 28.07.2020წ.

მუხლი 29. ბენეფიციარის საუკეთესო ინტერესით მოქმედება

1. სოციალური მუშაკი ვალდებულია სოციალური მუშაობა ჩაატაროს ბენეფიციარის საუკეთესო ინტერესისა და საქართველოს კანონმდებლობის გათვალისწინებით.

2. სოციალური მუშაკი ხელს უწყობს ბენეფიციარის თვითრეალიზაციას, მისი შესაძლებლობებისა და საკუთარი ინტერესების დაცვის უნარის გაუმჯობესებას.

მუხლი 30. მიუკერძოებლობა

1. სოციალური მუშაკი ვალდებულია უფლებამოსილების განხორციელებისას იყოს მიუკერძოებელი და ხელმძღვანელობდეს ბენეფიციარის საუკეთესო ინტერესით.

2. დაუშვებელია, სოციალური მუშაკი იყოს მხარე და მოქმედებდეს სუბიექტური ინტერესებით.

3. სოციალური მუშაკი მისი დამსაქმებლის წინაშე აყენებს თვითაცილების საკითხს, თუ არსებობს გარემოება, რომელიც სოციალურ მუშაკს ხელს შეუშლის, მიუკერძოებლად განახორციელოს საკუთარი უფლებამოსილება კონკრეტულ საქმესთან დაკავშირებით. სოციალურმა მუშაკმა დამსაქმებელს უნდა დაუსაბუთოს თვითაცილების მიზეზი.

4. ამ მუხლის მე-3 პუნქტით გათვალისწინებული გარემოების არსებობისას მესამე პირს უფლება აქვს, სოციალური მუშაკის დამსაქმებლის წინაშე დააყენოს მისი აცილების საკითხი.

5. სოციალური მუშაკის აცილების შესახებ გადაწყვეტილებას იღებს მისი დამსაქმებელი.

მუხლი 31. ინფორმაციის ანალიზი

1. სოციალურ მუშაკს უფლება აქვს, არსებული სოციალური პრობლემების შემცირებისა და გადაჭრის, სოციალური სისტემის ფუნქციონირების გაუმჯობესების და ცვლილებების მხარდაჭერის მიზნით გააანალიზოს ინფორმაცია და ანალიზის შედეგების შესახებ მონაცემები მიაწოდოს თავის უშუალო ხელმძღვანელს.

2. ამ მუხლის პირველი პუნქტით გათვალისწინებული ინფორმაციის ანალიზის ფორმა და შესაბამისი მოთხოვნები განისაზღვრება იმ დაწესებულების სამართლებრივი აქტით, რომელსაც უშუალოდ ექვემდებარება სოციალური მუშაკი.

მუხლი 32. სოციალური მუშაკის უწყვეტი პროფესიული განვითარება

1. სოციალური მუშაობის მიზნებიდან გამომდინარე, სოციალური მუშაკი ვალდებულია შეთავაზებულ პროფესიული განვითარების პროგრამებში მონაწილეობით განივითაროს პროფესიული შესაძლებლობები, გაიუმჯობესოს უნარები და გაიღრმაოს ცოდნა.

2. დამსაქმებელმა ხელი უნდა შეუწყოს სოციალურ მუშაკს, მონაწილეობა მიიღოს უწყვეტი პროფესიული განვითარების ღონისძიებებში.

მუხლი 33. პროფესიული იდენტობის ხელშეუხებლობა

სოციალურ მუშაკს უფლება აქვს, შეინარჩუნოს პროფესიული კულტურა, სამუშაოს შესრულების მეთოდი და სამუშაო ინსტრუმენტი, რომლებიც დადგენილია სოციალური მუშაობის პროფესიული სტანდარტებით.

მუხლი 34. სოციალური მუშაკის პასუხისმგებლობა

ამ კანონით გათვალისწინებული მოვალეობების შეუსრულებლობისათვის ან არაჯეროვანი შესრულებისათვის სოციალურ მუშაკს დაეკისრება ამ კანონის 63-ე მუხლით გათვალისწინებული დისციპლინური პასუხისმგებლობის ზომა.

თავი V

სოციალური მუშაკის მიერ განსახორციელებელი ღონისძიებები

მუხლი 35. ღონისძიებები

სოციალური მუშაკის ფუნქციებისა და მოვალეობების შესასრულებლად ხორციელდება ამ თავით გათვალისწინებული ღონისძიებები.

მუხლი 36. პრევენცია

სოციალური მუშაკი ბენეფიციარს აწვდის შესაბამის მომსახურებას, როდესაც საფრთხე არ არსებობს, თუმცა, ობიექტური დამკვირვებლის თვალით, ყველა გარემოების გათვალისწინებით, ის, დიდი ალბათობით, წარმოიქმნება.

მუხლი 37. პრობლემის განსაზღვრა

1. საფრთხის არსებობის შემთხვევაში სოციალური მუშაკი განსაზღვრავს დახმარების საჭიროების მქონე პირის პრობლემას.

2. პრობლემა განისაზღვრება დახმარების საჭიროების მქონე პირთან, მისი ოჯახის წევრთან, მის ახლო წრესთან და სხვა შესაბამის პირთან გასაუბრების საფუძველზე, ყველა გარემოების გათვალისწინებით.

3. სოციალური მუშაკი შემთხვევის ანალიზისა და შეფასების საფუძველზე თვითონ აგრძელებს ბენეფიციართან მუშაობას, ხოლო საჭიროების შემთხვევაში ადგენს ბენეფიციარის მხარდამჭერ შესაბამის სპეციალისტს ან უწყებას და ბენეფიციარს მასთან გადაამისამართებს.

მუხლი 38. საჭიროების შეფასება

1. სოციალური მუშაკი ბენეფიციარის ინდივიდუალური პრობლემისა და მისი გარემოს შესახებ ამომწურავი ინფორმაციის საფუძველზე სისტემურად შეისწავლის მის მდგომარეობას.

2. სოციალური მუშაკი ითვალისწინებს ბენეფიციარის მხარდაჭერისთვის ხელის შემშლელ ფაქტორებს, მისი მხარდაჭერისთვის საჭირო რესურსებსა და შესაძლებლობებს და აფასებს ბენეფიციარის საჭიროებებს.

მუხლი 39. სოციალური მუშაობის დაგეგმვა

1. სოციალური მუშაკი საფრთხის თავიდან ასაცილებლად ან პრობლემაზე რეაგირებისთვის ბენეფიციართან შეთანხმებით ადგენს სოციალური მუშაობის ინდივიდუალურ სამოქმედო გეგმას ან განვითარების გეგმას (შემდგომ – გეგმა).

2. გეგმაში განსაზღვრული უნდა იყოს მიზნები, აუცილებელი სტრატეგია და სამოქმედო ეტაპები.

3. გეგმაში ცვლილების შეტანა შესაძლებელია ბენეფიციარის ასაკის და მისი განვითარების გათვალისწინებით, გეგმის განხორციელებაში მონაწილე პირების თანხმობით, დადგენილ ვადაში.

4. ამ მუხლის პირველი და მე-3 პუნქტებით გათვალისწინებულ შემთხვევებში, თუ ბენეფიციარი არ ეთანხმება გეგმას ან გეგმის ნაწილს, სოციალურ მუშაკს უფლება აქვს, მისი ნების საწინააღმდეგოდ დაამტკიცოს გეგმა ან გეგმის ნაწილი, თუკი სხვაგვარად საფრთხე შეექმნებოდა ბენეფიციარის საუკეთესო ინტერესს.

5. ამ მუხლის დებულებები არ ვრცელდება კრიზისული ინტერვენციის შემთხვევაზე. საფრთხის შეწყვეტის შემდეგ სოციალური მუშაკი ვალდებულია, საჭიროების შემთხვევაში, შეადგინოს გეგმა.

მუხლი 40. მხარდაჭერა

1. სოციალური მუშაკი მოქმედებს გეგმის განსახორციელებლად და მის შესაბამისად.

2. სოციალური მუშაკი მხარს უჭერს ბენეფიციარის შესაძლებლობების გამოვლენასა და განვითარებას ბენეფიციარის საუკეთესო ინტერესის შესაბამისად საზოგადოებაში მისი სოციალური კომპეტენციის გაუმჯობესების მიზნით.

3. სოციალური მუშაკი გეგმის განხორციელების ნებისმიერ ეტაპზე, შემთხვევის ანალიზისა და შეფასების საფუძველზე ადგენს ბენეფიციარის მხარდამჭერ შესაბამის სპეციალისტს ან უწყებას და ბენეფიციარს მასთან გადაამისამართებს და აზუსტებს შემთხვევის მიმდინარეობის სტატუსს.

მუხლი 41. სხვა ღონისძიება

სოციალური მუშაკი უფლებამოსილია განახორციელოს ისეთი ღონისძიება, რომელიც ამ კანონით არ არის გათვალისწინებული, მაგრამ უზრუნველყოფს ბენეფიციარისთვის საფრთხის თავიდან აცილებას და ემსახურება ბენეფიციარის საზოგადოებაში ინტეგრაციას.

თავი VI

სოციალური მუშაკის პროფესიული კვალიფიკაცია

მუხლი 42. სოციალური მუშაკის პროფესიული კვალიფიკაციისათვის დადგენილი ძირითადი მოთხოვნები

1. სოციალური მუშაკი შეიძლება იყოს პირი, რომელიც აკმაყოფილებს შემდეგ მოთხოვნებს:

ა) იგი არის სრულწლოვანი;

ბ) მან იცის სახელმწიფო ენა;

გ) მას აქვს სოციალური მუშაობის სფეროში ბაკალავრის, მაგისტრის/მაგისტრთან გათანაბრებული ან დოქტორის აკადემიური ხარისხი ან ამ კანონით გათვალისწინებული სოციალური მუშაკის სერტიფიკატი;

დ) იგი ფლობს ამ კანონის 43-ე მუხლით განსაზღვრულ კომპეტენციებს;

ე) იგი პიროვნული თვისებებით შეესაბამება სოციალური მუშაკის პროფესიას;

ვ) იგი აკმაყოფილებს საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილ სხვა მოთხოვნებს.

2. სოციალური მუშაკი არ შეიძლება იმავდროულად იყოს „კორუფციის წინააღმდეგ ბრძოლის შესახებ“ საქართველოს კანონის მე-2 მუხლით განსაზღვრული თანამდებობის პირი ან სხვა პირი, რომელსაც საქართველოს კანონმდებლობით ეკრძალება სოციალური მუშაობის ჩატარება.

2¹. სოციალური მუშაკი არ შეიძლება იყოს „სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართულ დანაშაულთან ბრძოლის შესახებ“ საქართველოს კანონით გათვალისწინებული სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართული დანაშაულის ჩადენისთვის ნასამართლევი პირი ან/და პირი, რომელსაც იმავე კანონის საფუძველზე სასამართლომ ჩამოართვა სოციალურ მუშაკად მუშაობის უფლება.

3. ამ მუხლის პირველი პუნქტით გათვალისწინებულ მოთხოვნებთან სოციალური მუშაკის უნარების, შესაძლებლობებისა და კომპეტენციების შესაბამისობას ადგენს ის დაწესებულება, რომელსაც უშუალოდ უნდა დაექვემდებაროს სოციალური მუშაკი დასაქმებისას.

4. სოციალური მუშაკის საჯარო დაწესებულებაში მიღებაზე ვრცელდება საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებული დებულებები.

საქართველოს 2020 წლის 17 მარტის კანონი №5761 – ვებგვერდი, 23.03.2020წ.

საქართველოს 2022 წლის 30 ნოემბრის კანონი №2209 – ვებგვერდი, 15.12.2022წ.

მუხლი 43. სოციალური მუშაკის კომპეტენციები

1. სოციალური მუშაკი ამ კანონით გათვალისწინებული უფლებამოსილებების განსახორციელებლად უნდა ფლობდეს შემდეგ კომპეტენციებს:

ა) სტრატეგიული კომპეტენცია – ბენეფიციარის საუკეთესო ინტერესის გათვალისწინებით, შედეგზე ორიენტირებული მიზნებისა და ამოცანების საფუძველზე საკუთარი საქმიანობის სტრატეგიული დაგეგმვა;

ბ) მეთოდოლოგიის გამოყენების კომპეტენცია – სოციალური მუშაობის ბენეფიციარის საუკეთესო ინტერესის გათვალისწინებით, სოციალური მუშაობის მეთოდების და ფსიქოსოციალური კონცეფციების გამოყენებით წარმართვა;

გ) სოციალურ-პედაგოგიური კომპეტენცია – ბენეფიციართა მიზნობრივ ჯგუფებთან პედაგოგიურ-აღმზრდელობითი მუშაობის ჩატარება;

დ) სამართლებრივი კომპეტენცია – სამართლებრივ საკითხებზე ბენეფიციარისათვის კონსულტაციის გაწევა და სოციალური მუშაობისთვის მნიშვნელოვანი საკანონმდებლო ბაზის გამოყენებით აუცილებელი დოკუმენტაციის წარმოება;

ე) ადმინისტრაციული კომპეტენცია – ბენეფიციარის სპეციალური საჭიროებების დაკმაყოფილების უზრუნველსაყოფად სამთავრობო ან/და არასამთავრობო ორგანიზაციებთან მიზნობრივი და კოორდინირებული მუშაობის წარმართვა;

ვ) პერსონალური კომპეტენცია – საკუთარი პროფესიონალიზმის სრულყოფისათვის პიროვნული უნარების გაუმჯობესებაზე ზრუნვა;

ზ) კომუნიკაციის კომპეტენცია – ბენეფიციართან სოციალური მუშაობის კომუნიკაციის ვერბალური და არავერბალური ფორმების გამოყენებით წარმართვა;

თ) პროფესიულ-ეთიკური კომპეტენცია – სოციალური მუშაობის პროფესიული ეთიკის ნორმებისა და ღირებულებების საფუძველზე წარმართვა;

ი) პროფესიული განვითარების კომპეტენცია – ბენეფიციართან სოციალური მუშაობის სრულყოფისათვის საკუთარ უწყვეტ პროფესიულ განვითარებაზე ზრუნვა.

2. ამ მუხლის პირველი პუნქტით განსაზღვრული კომპეტენციები გათვალისწინებული უნდა იქნეს სოციალური მუშაკის სამსახურში მიღებისას და სოციალური მუშაობის სფეროში ბაკალავრის, მაგისტრის ან დოქტორის აკადემიური ხარისხის მინიჭებისას, აგრეთვე ამ კანონით გათვალისწინებული სოციალური მუშაკის სერტიფიკატის გაცემისას.

მუხლი 44. სოციალური მუშაკის სერტიფიკატი

1. სოციალური მუშაკის სერტიფიკატი არის სოციალური მუშაკის თანამდებობაზე მიღების მსურველის მიერ აუცილებელი ცოდნის ფლობის დამადასტურებელი დოკუმენტი, თუ ამ პირს არ აქვს სოციალური მუშაობის სფეროში ბაკალავრის, მაგისტრის ან მაგისტრთან გათანაბრებული ან დოქტორის აკადემიური ხარისხი. სერტიფიცირება ხორციელდება პირის მიერ იმ საბაზისო აკადემიური ცოდნის მისაღებად, რომელიც აუცილებელია სოციალური მუშაკის ფუნქციების შეუზღუდავად შესასრულებლად.

2. სოციალური მუშაკის სერტიფიკატი გაიცემა პირის მიერ სერტიფიცირების წარმატებით გავლის შედეგად.

3. სერტიფიცირების გავლის უფლება აქვს პირს, რომელიც საქართველოს ტერიტორიაზე სოციალურ მუშაკად მუშაობს, ან პირს, რომელიც არ მუშაობს სოციალურ მუშაკად, მაგრამ აქვს სოციალური მუშაობის არანაკლებ 1 წლის გამოცდილება.

საქართველოს 2024 წლის 27 ივნისის კანონი №4359 – ვებგვერდი, 04.07.2024წ.

თავი VII

სოციალური მუშაკის სოციალური გარანტიები

მუხლი 45. სოციალური მუშაკისათვის უსაფრთხო და აუცილებელი სამუშაო პირობების შექმნა

1. სოციალურ მუშაკს უფლება აქვს, ჰქონდეს უსაფრთხო სამუშაო პირობები და მიიღოს ფუნქციების შესასრულებლად საჭირო ორგანიზაციულ-ტექნიკური საშუალებები იმ დაწესებულების რესურსების გათვალისწინებით, რომელშიც დასაქმებულია იგი.

2. ბენეფიციარისთვის სრულყოფილი და ეფექტიანი კონსულტაციის გასაწევად სოციალური მუშაკის დამსაქმებელი ვალდებულია უზრუნველყოს შესაბამისი ადგილის გამოყოფა და სამუშაო გარემოს შექმნა.

3. დაწესებულება უზრუნველყოფს სოციალურ მუშაკთა მიმართ თანაბარ და სამართლიან მოპყრობას ადამიანური რესურსების მართვის, შრომის პირობების, ანაზღაურებისა და სამართლებრივი დაცვის საკითხებთან დაკავშირებით.

მუხლი 46. სოციალური მუშაკის უსაფრთხოება

1. დაწესებულება, რომელშიც სოციალური მუშაკია დასაქმებული, ვალდებულია შეიმუშაოს და დანერგოს სოციალური მუშაობის უსაფრთხოების წესი, რომელიც სოციალური მუშაკის ჯანმრთელობისა და უსაფრთხოებისათვის რისკებს მინიმუმამდე შეამცირებს.

2. ამ მუხლის პირველი პუნქტით განსაზღვრული უსაფრთხოების წესის შემუშავებისას გათვალისწინებული უნდა იქნეს ყველა შესაძლო რისკის წყარო საფრთხის დონისა და შესაძლო შედეგების მიხედვით. აღნიშნული უსაფრთხოების წესი უნდა ითვალისწინებდეს შესაბამის პრევენციულ ზომას.

3. დაწესებულების მიერ დადგენილ შემთხვევის მართვის სტანდარტში გათვალისწინებული უნდა იქნეს სოციალური მუშაობის ჩატარებასთან დაკავშირებით უსაფრთხოების უზრუნველსაყოფად აუცილებელი წინასწარი ზომების მიღების პროცედურა, სამართალდამცავ ორგანოებთან თანამშრომლობის საჭიროების განსაზღვრის კრიტერიუმები, ფუნქციების გადანაწილება და არსებული საფრთხის აღმოფხვრის მექანიზმი.

4. სოციალური მუშაკი ვალდებულია განუხრელად შეასრულოს მისი უსაფრთხოების უზრუნველყოფისათვის დადგენილი, აუცილებლად შესასრულებელი მითითებები.

მუხლი 47. სოციალური მუშაკის სამუშაო დრო და დასვენების დრო, მის მიერ ზეგანაკვეთური სამუშაოს შესრულებისა და ანაზღაურების წესი

1. სოციალური მუშაკის სამუშაო დრო და დასვენების დრო, მის მიერ ზეგანაკვეთური სამუშაოს შესრულებისა და ანაზღაურების წესი დადგენილია ამ მუხლითა და საქართველოს კანონმდებლობით.

2. ამ მუხლის პირველ პუნქტთან ერთად, სოციალური მუშაკის სამუშაოს სირთულიდან გამომდინარე, დადგენილია მიმდინარე საქმეთა (შემთხვევათა) ზღვრული ოდენობა. შემთხვევების რაოდენობა 50-ს არ უნდა აღემატებოდეს. დამატებით მიღებული საქმეებით გათვალისწინებული შემთხვევები არ უნდა აღემატებოდეს ზღვრულ ოდენობას ამ ოდენობის ერთი მესამედით.

3. სოციალური მუშაკის მიერ შესრულებული ზეგანაკვეთური სამუშაოს ანაზღაურების წესი განისაზღვრება საქართველოს კანონმდებლობით.

4. სოციალური მუშაკის მიერ შესრულებული ზეგანაკვეთური სამუშაო ანაზღაურდება მისი სურვილის შესაბამისად − მისთვის დანამატის ან ზეგანაკვეთური სამუშაოს პროპორციული დამატებითი დასვენების დროის მიცემით.

მუხლი 48. დახმარება სოციალური მუშაკის დაღუპვისას ან შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირად აღიარებისას

1. სამსახურებრივი მოვალეობის შესრულებასთან დაკავშირებით სოციალური მუშაკის დაღუპვის შემთხვევაში მის ოჯახს სახელმწიფო ბიუჯეტიდან ეძლევა ერთჯერადი დახმარება 10 000 ლარის ოდენობით, მიუხედავად სოციალური მუშაკის დასაქმების ადგილისა.

2. სოციალურ მუშაკს, რომელმაც სამსახურებრივი მოვალეობის შესრულებასთან დაკავშირებით მიიღო სხეულის დაზიანება, რის შედეგადაც შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირად იქნა აღიარებული ან დასახიჩრდა, სახელმწიფო ბიუჯეტიდან ეძლევა ერთჯერადი დახმარება არაუმეტეს 5 000 ლარისა, მიუხედავად მისი დასაქმების ადგილისა.

მუხლი 48¹. სოციალური მუშაკის დამატებითი სოციალური გარანტიები

სოციალური მუშაკისთვის, რომელიც პროფესიულ საქმიანობას ახორციელებს იმ დასახლებაში, სადაც სოციალური მუშაკის მომსახურება შესაბამის სფეროში/შესაბამისი სპეციალიზაციით ხელმისაწვდომი არ არის, დამსაქმებელი უფლებამოსილია დაადგინოს დამატებითი სოციალური გარანტიები.

საქართველოს 2024 წლის 27 ივნისის კანონი №4359 – ვებგვერდი, 04.07.2024წ.

თავი VIII

უფლებამოსილი დაწესებულებები

მუხლი 49. საქართველოს პარლამენტის უფლებამოსილება და საპარლამენტო კონტროლი

1. სოციალური მუშაობის სახელმწიფო პოლიტიკას განსაზღვრავს საქართველოს პარლამენტი.

2. საქართველოს პარლამენტი ახორციელებს საპარლამენტო კონტროლს სოციალური მუშაობის სფეროში.

მუხლი 50. საქართველოს მთავრობის უფლებამოსილებები

1. საქართველოს მთავრობა უფლებამოსილია, საჭიროების შემთხვევაში, სოციალური მუშაობის სფეროში შეიმუშაოს საკანონმდებლო აქტებისა და კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტების პროექტები.

2. საქართველოს მთავრობა უფლებამოსილია კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტით განსაზღვროს საჯარო დაწესებულებისთვის ამ კანონის მე-20 მუხლის პირველი პუნქტით გათვალისწინებული უფლებამოსილება.

მუხლი 51. საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიებიდან დევნილთა, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს უფლებამოსილებები

1. საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიებიდან დევნილთა, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტრო სოციალური მუშაობის სფეროში:

ა) განსაზღვრავს ჯანმრთელობის დაცვის დაწესებულებებში, სტაციონარებსა და ამბულატორიებში სოციალური მუშაკების საჭიროებასა და რაოდენობას, არეგულირებს სოციალური მუშაობის ჩატარების წესს;

ბ) ზედამხედველობას უწევს მეურვეობისა და მზრუნველობის ორგანოს;

გ) საკუთარი უფლებამოსილების ფარგლებში, სოციალური მუშაკების მონაწილეობით ზრუნავს სოციალური პოლიტიკის გაუმჯობესებასა და შესაბამისი ინიციატივების შემუშავებაზე;

დ) ახორციელებს საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებულ სხვა უფლებამოსილებებს.

2. საჯარო სამართლის იურიდიული პირი − სახელმწიფო ზრუნვისა და ტრეფიკინგის მსხვერპლთა, დაზარალებულთა დახმარების სააგენტო, როგორც მეურვეობისა და მზრუნველობის ორგანო, სოციალური მუშაობის სფეროში:

ა) „შვილად აყვანისა და მინდობით აღზრდის შესახებ“ საქართველოს კანონის ფარგლებში ახორციელებს შვილად აყვანისა და მინდობით აღზრდის პროცედურებს;

ბ) საქართველოს სამოქალაქო საპროცესო კოდექსის მეშვიდე⁴ კარის თანახმად, „ფსიქოსოციალური საჭიროებიდან გამომდინარე ექსპერტიზის ჩატარების შესახებ“ საქართველოს კანონის ფარგლებში ასრულებს მეურვეობის/მზრუნველობის/მხარდაჭერის ფუნქციებს;

გ) არასრულწლოვანთა მართლმსაჯულების კოდექსის ფარგლებში ახორციელებს შესაბამის საპროცესო წარმომადგენლობას;

დ) სასამართლო საქმეთა წარმოებისას იცავს არასრულწლოვანთა ან მხარდაჭერის მიმღებთა კანონიერ ინტერესებს;

ე) აფასებს ბენეფიციარის მდგომარეობას, გამოავლენს და განსაზღვრავს მისთვის მომსახურების მიწოდების საჭიროებებს, მას უწევს კონსულტაციას და აკავშირებს არსებულ მომსახურებებთან;

ვ) მართავს და ზედამხედველობს ძალადობის, მათ შორის, ბავშვთა მიმართ ძალადობის, შემთხვევებს და ბავშვთა დაცვის მიზნით მიმართვიანობის პროცედურებს;

ზ) მართავს და ზედამხედველობს სოციალური რეაბილიტაციისა და ბავშვზე ზრუნვის სახელმწიფო პროგრამას სხვადასხვა ქვეპროგრამის ფარგლებში;

თ) ზედამხედველობს მეურვეობისა და მზრუნველობის ორგანოს რეგიონული საბჭოების მიერ მიღებული გადაწყვეტილებების შესრულებას;

ი) დახმარებას უწევს მხარდაჭერის საჭიროების მქონე ოჯახებს, შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირებსა და ხანდაზმულებს;

კ) განსაზღვრავს სოციალური მუშაობის ჩატარების უფლებამოსილების მქონე პირებს (სოციალურ მუშაკებს);

ლ) მონაწილეობს ბავშვის გადაცემასთან ან შვილთან მეორე მშობლის ან/და ოჯახის სხვა წევრის ურთიერთობის უფლების განხორციელებასთან დაკავშირებული სასამართლო გადაწყვეტილების აღსრულების პროცესში;

მ) ახორციელებს საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებულ სხვა უფლებამოსილებებს.

საქართველოს 2019 წლის 11 დეკემბრის კანონი №5464 – ვებგვერდი, 19.12.2019წ.

მუხლი 52. საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს უფლებამოსილებები

1. საქართველოს იუსტიციის სამინისტრო უფლებამოსილია ჩაატაროს სოციალური მუშაობა პენიტენციურ და არასაპატიმრო სასჯელთა აღსრულებისა და პრობაციის სისტემებში, აგრეთვე ყოფილ პატიმართა რეაბილიტაციისა და რესოციალიზაციის გზით განმეორებითი დანაშაულის პრევენციის მიზნით, დანაშაულის ჩადენის რისკის ქვეშ მყოფ პირთა ჯგუფებთან და აღსრულების მიმართულებით. იგი საკუთარი უფლებამოსილების ფარგლებში, სოციალური მუშაკების მონაწილეობით ზრუნავს სოციალური პოლიტიკის გაუმჯობესებასა და შესაბამისი ინიციატივების შემუშავებაზე.

2. პენიტენციური სისტემის სოციალური მუშაკი:

ა) ხელს უწყობს ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა უფლებების დაცვას;

ბ) კონსულტაციას უწევს ბრალდებულებს/მსჯავრდებულებს;

გ) ახორციელებს ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა ადვოკატირებას;

დ) ხელს უწყობს ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა პენიტენციური სტრესის შემცირებას;

ე) მონაწილეობს მსჯავრდებულთა საშიშროების რისკის შეფასებაში/გადაფასებაში;

ვ) ახდენს ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა ზიანის რისკის შეფასებას/გადაფასებას;

ზ) რეციდივის ალბათობის დასადგენად ახდენს მსჯავრდებულის რისკებისა და საჭიროებების შეფასებას/გადაფასებას;

თ) გამოვლენილი რისკებისა და საჭიროებების საფუძველზე, მსჯავრდებულის მონაწილეობით შეიმუშავებს სასჯელის მოხდის ინდივიდუალურ გეგმას;

ი) ავლენს პენიტენციურ დაწესებულებებში ბრალდებულთა და მსჯავრდებულთა მოწყვლად ჯგუფებს მათი ფსიქოსოციალური რეაბილიტაციის ხელშეწყობის მიზნით, ზრუნავს დადგენილი სტანდარტების დაცვაზე;

კ) ხელს უწყობს ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა საგანმანათლებლო პროგრამებში მონაწილეობას და ამ პროგრამების განხორციელებას;

ლ) ხელს უწყობს მსჯავრდებულთა პროფესიული მომზადების პროგრამებში მონაწილეობას და ამ პროგრამების განხორციელებას;

მ) განსაზღვრავს ფსიქოსოციალური რეაბილიტაციისა და თერაპიის მიმართულებებს, ხელს უწყობს მათ განხორციელებას და მათ უწევს ფასილიტაციას;

ნ) ხელს უწყობს პენიტენციურ დაწესებულებებში განთავსებულ მსჯავრდებულთა შრომას/დასაქმებას;

ო) ხელს უწყობს ბრალდებულთათვის/მსჯავრდებულთათვის დამხმარე პროგრამების, კერძოდ, კულტურული, სპორტული, რელიგიური, შემეცნებითი და სხვა ღონისძიებების განხორციელებას;

პ) ხელს უწყობს მსჯავრდებულთა რესოციალიზაციისა და რეინტეგრაციისთვის მომზადებას;

ჟ) საკუთარი უფლებამოსილების ფარგლებში წარმართავს მუშაობას მოშიმშილე ბრალდებულთან/მსჯავრდებულთან;

რ) ახორციელებს საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებულ სხვა უფლებამოსილებებს.

3. არასაპატიმრო სასჯელთა აღსრულებისა და პრობაციის სისტემაში სოციალური მუშაობა წარიმართება ამ კანონისა და „დანაშაულის პრევენციის, არასაპატიმრო სასჯელთა აღსრულების წესისა და პრობაციის შესახებ“ საქართველოს კანონის ფარგლებში. საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს მმართველობის სფეროში მოქმედი საჯარო სამართლის იურიდიული პირის − დანაშაულის პრევენციის, არასაპატიმრო სასჯელთა აღსრულებისა და პრობაციის ეროვნული სააგენტოს (შემდგომ − დანაშაულის პრევენციის, არასაპატიმრო სასჯელთა აღსრულებისა და პრობაციის ეროვნული სააგენტო) სოციალური მუშაკი მსჯავრდებულის რესოციალიზაციისა და რეაბილიტაციის და დანაშაულის პრევენციის მიზნით:

ა) აფასებს სრულწლოვანი/არასრულწლოვანი პირობით მსჯავრდებულის რისკებსა და საჭიროებებს;

ბ) მონაწილეობს მულტიდისციპლინური ჯგუფის მუშაობაში ბენეფიციარის ზიანის რისკისა და დანაშაულის განმეორების ალბათობის დასადგენად და სხვა სპეციალისტებთან ერთად შეიმუშავებს სასჯელის აღსრულების ინდივიდუალურ გეგმას;

გ) სასჯელის აღსრულების ინდივიდუალური გეგმის ფარგლებში ბენეფიციარებს აწვდის სარეაბილიტაციო მომსახურებას;

დ) მუშაობს პირობით მსჯავრდებულთა ოჯახებთან ოჯახური კონფერენციების მოწყობისა და კონსულტაციის გაწევის საშუალებით;

ე) მონაწილეობს პირობით მსჯავრდებულთა საჭიროებების შესაბამისი სარეაბილიტაციო ტრენინგმოდულების შექმნაში;

ვ) პირობით მსჯავრდებულებს აკავშირებს იმ ორგანიზაციებთან, რომლებიც ხელს შეუწყობენ მათ რეაბილიტაციასა და რესოციალიზაციას;

ზ) მსჯავრდებულის გათავისუფლებისათვის მომზადების პროცესში სპეციალური პენიტენციური სამსახურისა და დანაშაულის პრევენციის, არასაპატიმრო სასჯელთა აღსრულებისა და პრობაციის ეროვნული სააგენტოს კოორდინირებული საქმიანობის ფარგლებში უზრუნველყოფს პირობით ვადამდე გათავისუფლების კომისიისთვის მსჯავრდებულის ოჯახისა და სოციალური გარემოს რისკებისა და საჭიროებების შეფასების შესახებ დასკვნის მომზადებას.

4. განრიდების ან განრიდება-მედიაციის პროგრამაში ჩართულ 14 წლიდან 21 წლამდე პირებთან მომუშავე დანაშაულის პრევენციის, არასაპატიმრო სასჯელთა აღსრულებისა და პრობაციის ეროვნული სააგენტოს სოციალური მუშაკი:

ა) უზრუნველყოფს განრიდება-მედიაციის პროგრამისთვის მართლმსაჯულების სისტემისგან განრიდებული პირის მდგომარეობის ინდივიდუალურ შეფასებას შესაბამისი მეთოდოლოგიის გამოყენებით;

ბ) ხელს უწყობს ბენეფიციარის სოციალურ აქტიურობას, სერვისების მოძიების მიზნით თანამშრომლობს სხვადასხვა ორგანიზაციასთან;

გ) მონიტორინგს უწევს განრიდებული პირის ხელშეკრულების პირობების შესრულებას;

5. დანაშაულის პრევენციის, არასაპატიმრო სასჯელთა აღსრულებისა და პრობაციის ეროვნული სააგენტოს სოციალური მუშაკი ამზადებს არასრულწლოვანი ბრალდებულის ინდივიდუალური შეფასების ანგარიშს მისთვის სასჯელის დანიშვნის მიზნით.

6. სოციალური მუშაობის სფეროში ყოფილ პატიმართა რეაბილიტაციისა და რესოციალიზაციის მიმართულებით დანაშაულის პრევენციის, არასაპატიმრო სასჯელთა აღსრულებისა და პრობაციის ეროვნული სააგენტოს უფლებამოსილებებია:

ა) ბენეფიციართა ბიოლოგიური და ფსიქოსოციალური შეფასების საფუძველზე მომსახურების ინდივიდუალური გეგმის შემუშავება, მათ საჭიროებებზე მორგებული ფსიქოსოციალური მომსახურების დანერგვა, მოძიება და მიწოდება, მათი რეაბილიტაციის პროცესის მონიტორინგი;

ბ) ბენეფიციართა ოჯახის წევრებთან ან უახლოეს წრესთან მუშაობის წარმართვა და პრობლემური შემთხვევების მართვა;

გ) ბენეფიციართა ფიზიკური და ფსიქიკური ჯანმრთელობის პრობლემების გადაჭრაზე ზრუნვა;

დ) ბენეფიციართათვის საჭიროების შესაბამისი არაფორმალური განათლების მომსახურების მიწოდება, მათი პროფესიული გადამზადება და მათი დასაქმების ხელშეწყობა;

ე) ბენეფიციართა რეაბილიტაციისა და რესოციალიზაციის მიზნით სპორტულ-კულტურული და რეკრეაციული ღონისძიებების დაგეგმვა ან მოძიება და მიწოდება;

ვ) კანონთან კონფლიქტში მყოფ არასრულწლოვან ბენეფიციართა რესოციალიზაციის ხელშეწყობა;

ზ) ყოფილ პატიმართა რეაბილიტაციისა და რესოციალიზაციის შესახებ საზოგადოების ცნობიერების ამაღლება;

თ) საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებული სხვა უფლებამოსილებების განხორციელება.

7. დანაშაულის ჩადენის რისკის ქვეშ მყოფ არასრულწლოვან პირთა ჯგუფებთან სოციალური მუშაობის სფეროში დანაშაულის პრევენციის, არასაპატიმრო სასჯელთა აღსრულებისა და პრობაციის ეროვნული სააგენტოს უფლებამოსილებებია:

ა) დანაშაულის ჩადენის რისკის ქვეშ მყოფ ბენეფიციართა ბიოლოგიური და ფსიქოსოციალური შეფასება, მომსახურების ინდივიდუალური გეგმის შემუშავება და მისი განხორციელების მონიტორინგი, ბენეფიციართა საჭიროებებზე მორგებული მომსახურებების დანერგვა ან მოძიება და მიწოდება;

ბ) ბენეფიციართა მიერ დანაშაულის ჩადენის რისკის შეფასება;

გ) საჭიროების შემთხვევაში, ბენეფიციარებისა და მათი ოჯახის წევრებისათვის კონსულტაციების გაწევა;

დ) ბავშვსა და ოჯახზე ზრუნვის სფეროში მომუშავე სპეციალისტებთან კოორდინირებული მუშაობის წარმართვა, აგრეთვე დღის ცენტრებისა და 24-საათიანი სახელმწიფო ზრუნვის სისტემაში მომუშავე სპეციალისტებისათვის დანაშაულის მეორე დონის პრევენციისკენ მიმართული სერვისების შესახებ საინფორმაციო შეხვედრების გამართვა;

ე) დანაშაულის ჩადენის რისკის ქვეშ მყოფ პირებთან მომუშავე სპეციალისტებისათვის რთული ქცევის მართვასთან და დანაშაულის პრევენციასთან დაკავშირებული სხვა საკითხების შესახებ ინფორმაციის მიწოდება;

ვ) ბავშვთა მიმართ ძალადობის ფაქტების იდენტიფიცირება და მიმართვიანობის (რეფერირების) პროცედურების განხორციელება;

ზ) საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებული სხვა უფლებამოსილებების განხორციელება.

8. საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს მმართველობის სფეროში შემავალი საჯარო სამართლის იურიდიული პირი − აღსრულების ეროვნული ბიურო აღსრულების პროცესში სოციალური საფრთხის წინაშე მყოფ პირთან სოციალურ მუშაობას ატარებს შემდეგნაირად:

ა) უზრუნველყოფს სააღსრულებო წარმოების პროცესის ბენეფიციარისადმი კეთილგანწყობილი მიდგომით წარმართვას;

ბ) საჭიროების შემთხვევაში, უზრუნველყოფს სააღსრულებო მოქმედებებზე იმ სოციალური მუშაკის დასწრებას, რომელიც საკუთარი კომპეტენციის ფარგლებში მხარეებს კონსულტაციას უწევს და ფსიქოლოგიური სტრესის შემცირებაში ეხმარება;

გ) მონაწილეობს არამართლზომიერად გადაადგილებული ან არამართლზომიერად დაკავებული ბავშვის დაბრუნების საქმეში;

საქართველოს 2019 წლის 29 ნოემბრის კანონი №5391 – ვებგვერდი, 10.12.2019წ.

მუხლი 53. (ამოღებულია)

საქართველოს 2019 წლის 29 ნოემბრის კანონი №5391 – ვებგვერდი, 10.12.2019წ.

მუხლი 54. საქართველოს განათლების, მეცნიერებისა და ახალგაზრდობის სამინისტროს უფლებამოსილებები

1. საქართველოს განათლების, მეცნიერებისა და ახალგაზრდობის სამინისტრო უფლებამოსილია ჩაატაროს სოციალური მუშაობა განათლების სფეროში. იგი საკუთარი უფლებამოსილების ფარგლებში, სოციალური მუშაკების მონაწილეობით ზრუნავს სოციალური პოლიტიკის გაუმჯობესებასა და შესაბამისი ინიციატივების შემუშავებაზე.

2. ზოგადსაგანმანათლებლო დაწესებულებაში სოციალური მუშაობა გულისხმობს:

ა) ფსიქოსოციალური პრობლემების, ქცევითი და ემოციური დარღვევების მქონე მოსწავლეებისთვის, მათი მშობლებისთვის, თანაკლასელებისა და მასწავლებლებისთვის ფსიქოსოციალური მომსახურების მიწოდებას;

ბ) მოსწავლეთა ცნობიერების ასამაღლებლად და ჩაგვრის აღმოსაფხვრელად მუშაობას;

გ) სამოქალაქო ინტეგრაციის მიზნით მოსწავლისთვის სოციალურ-პედაგოგიური დახმარების გაწევას;

დ) მოწყვლადი მოსწავლეების ან/და მოსწავლეთა ჯგუფების იდენტიფიცირებას და მათ შესაბამის მომსახურებაში ჩართვას;

ე) ძალადობისა და უგულებელყოფის ფაქტების იდენტიფიცირებას და მათზე შესაბამის რეაგირებას;

ვ) საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებული სხვა უფლებამოსილებების განხორციელებას.

საქართველოს 2023 წლის 30 ნოემბრის კანონი №3847 – ვებგვერდი, 15.12.2023წ.

მუხლი 55. (ამოღებულია)

საქართველოს 2019 წლის 11 დეკემბრის კანონი №5464 – ვებგვერდი, 19.12.2019წ.

მუხლი 56. მუნიციპალიტეტის უფლებამოსილებები

1. მუნიციპალიტეტი საკუთარ სამოქმედო ტერიტორიაზე ატარებს სოციალურ მუშაობას, რაც გულისხმობს:

ა) სოციალური საფრთხის წინაშე მყოფი პირების აქტიურ იდენტიფიცირებას, მათი საჭიროებების განსაზღვრასა და შეფასებას, პრობლემის იდენტიფიცირებას და შესაბამისი დარგობრივი დაწესებულებისთვის ინფორმაციის მიწოდებას;

ბ) საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებულ შემთხვევებში, როდესაც აუცილებელია საფრთხის თავიდან აცილება, ბენეფიციართა საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებულ სოციალურ მომსახურებებში ჩართვას და ამის შესახებ შესაბამისი ორგანოსთვის დაუყოვნებლივ შეტყობინებას;

გ) ოჯახში ძალადობის ფაქტის იდენტიფიცირებას და მასზე შესაბამის რეაგირებას;

დ) ბენეფიციარებისათვის შესაბამისი სოციალური, სამედიცინო, შეღავათიანი მომსახურებების თაობაზე ინფორმაციის მიწოდებას და მათში ჩართვის ხელშეწყობას;

ე) მიზნობრივი ჯგუფებისა და მათი ოჯახებისათვის შესაბამისი აუცილებელი ინფორმაციის მიწოდებას და კონსულტაციის გაწევას;

ვ) ადრეული და სკოლამდელი აღზრდის დაწესებულებებში სოციალური მუშაობის ჩატარებას;

ზ) საქართველოს ორგანული კანონით „ადგილობრივი თვითმმართველობის კოდექსი“ დადგენილი დელეგირებული უფლებამოსილებების ფარგლებში სოციალური მუშაობის ჩატარებას.

2. სოციალური მუშაობის ჩატარება არის მუნიციპალიტეტისთვის დელეგირებული უფლებამოსილება, რომლის განხორციელებაზე დარგობრივ ზედამხედველობას საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიებიდან დევნილთა, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტრო ახორციელებს.

3. სოციალურ მუშაობას კოორდინაციას და ადმინისტრირებას უწევს მუნიციპალიტეტის სტრუქტურული ერთეული.

4. ამ მუხლის მე-3 პუნქტით გათვალისწინებული მერიის სტრუქტურული ერთეულის დებულება უნდა შეესაბამებოდეს ამ კანონის მოთხოვნებს, რათა მუნიციპალიტეტის სამოქმედო ტერიტორიაზე უზრუნველყოფილ იქნეს სოციალური მუშაობის ყველა მოქალაქისათვის ხელმისაწვდომობა.

საქართველოს 2019 წლის 11 დეკემბრის კანონი №5464 – ვებგვერდი, 19.12.2019წ.

მუხლი 57. კერძო სამართლის იურიდიული პირის უფლებამოსილება

1. კერძო სამართლის იურიდიული პირი, რომელშიც სოციალური მუშაკია დასაქმებული, უფლებამოსილია თავისი საქმიანობის ფარგლებში განსაზღვროს სოციალური მუშაკის მიერ განსახორციელებელი საქმიანობის სფეროების ჩამონათვალი.

2. ამ მუხლის პირველი პუნქტით გათვალისწინებული სფეროების ჩამონათვალი უნდა დამტკიცდეს წერილობითი სამართლებრივი აქტით. იგი წინასწარ უნდა გაეცნოს დასაქმებულს.

მუხლი 57¹. სოციალური მუშაობის ხელშეწყობა

ამ თავით გათვალისწინებული უფლებამოსილი დაწესებულებები თავიანთი კომპეტენციის ფარგლებში ახორციელებენ სათანადო ღონისძიებებს სოციალური მუშაკის პროფესიით დაინტერესების გასაზრდელად, მათ შორის, ხელს უწყობენ მუნიციპალიტეტებში შესაბამისი საგანმანათლებლო პროგრამების ხელმისაწვდომობას.

საქართველოს 2024 წლის 27 ივნისის კანონი №4359 – ვებგვერდი, 04.07.2024წ.

თავი IX

სოციალური მუშაკის საქმიანობის ზედამხედველობა, კარიერული წინსვლა, დისციპლინური პასუხისმგებლობა

მუხლი 58. სოციალური მუშაკის საქმიანობის ზედამხედველობა

1. სოციალური მუშაკის საქმიანობის ზედამხედველობა გულისხმობს სოციალური მუშაკის თვითშეფასებას, აგრეთვე მისი შრომის ზედამხედველობას მისი პროფესიული ზრდის ხელშეწყობის და მის მიერ მაღალი ხარისხის მომსახურების მიწოდების უზრუნველყოფის მიზნით.

2. სოციალური მუშაკის პროფესიული ზედამხედველი შეიძლება იყოს იმავე დაწესებულების იმავე სტრუქტურულ ერთეულში დასაქმებული პირი ან ამ ერთეულის ხელმძღვანელი, აგრეთვე მოწვეული პირი.

3. სოციალური მუშაკის საქმიანობის ზედამხედველობის განხორციელების წესსა და პირობებს ადგენს ის დაწესებულება, რომელსაც სოციალური მუშაკი ექვემდებარება.

მუხლი 59. სოციალური მუშაკის თვითშეფასება

1. სოციალური მუშაკი ახორციელებს თვითშეფასებას, რაც მოიცავს მის მიერ სოციალური მუშაობის ჩატარებისას თითოეული გეგმის ფარგლებში და გეგმის მიღმა განხორციელებული საქმიანობის შედეგების შეფასებას.

2. სოციალური მუშაკის თვითშეფასება ობიექტურად უნდა განხორციელდეს. იგი უნდა მოიცავდეს როგორც საქმიანობაში წინსვლას, ისე საქმიანობაში ხარვეზებს, უნდა განსაზღვრავდეს გამოწვევებს და საქმიანობის გაუმჯობესების გეგმას.

მუხლი 60. სოციალური მუშაკის შრომის ზედამხედველობა

1. სოციალური მუშაკის შრომის ზედამხედველობას ახორციელებს ის დაწესებულება, რომელსაც სოციალური მუშაკი ექვემდებარება.

2. სოციალური მუშაკის შრომის ზედამხედველობა ხორციელდება ისეთი კრიტერიუმების საფუძველზე, როგორიცაა სოციალური მუშაკის მიერ უფლებამოსილებების განხორციელების მიზნობრიობა და კანონიერება.

3. სოციალური მუშაკის შრომის ზედამხედველობა ხორციელდება კონკრეტული შემთხვევების და სოციალური მუშაკის წლიური საქმიანობის შეფასებით. კონკრეტული შემთხვევების შეფასება ხორციელდება შემთხვევითი შერჩევით ან ბენეფიციარის მიმართვის საფუძველზე.

4. სოციალური მუშაკის საქმიანობის მონიტორინგის შესახებ ობიექტური დასკვნის მისაღებად გათვალისწინებული უნდა იქნეს ყველა გარემოება, მათ შორის, სოციალური მუშაობის შედეგები, ბენეფიციარის მოსაზრება, უშუალო ხელმძღვანელის მიერ წარმოდგენილი სოციალური მუშაკის დახასიათება.

მუხლი 61. სოციალური მუშაკის წახალისება

1. სოციალური მუშაკის საქმიანობის შეფასებისა და მონიტორინგის შედეგების საფუძველზე ის დაწესებულება, რომელსაც სოციალური მუშაკი ექვემდებარება, შესაბამისი საფუძვლის არსებობისას იღებს გადაწყვეტილებას სოციალური მუშაკის წახალისების შესახებ.

2. სოციალური მუშაკის წახალისების ფორმებია:

ა) მადლობის გამოცხადება;

ბ) ფულადი ჯილდოს მიცემა;

გ) ფასიანი საჩუქრის მიცემა.

3. საჯარო დაწესებულებაში დასაქმებული სოციალური მუშაკის წახალისებასთან დაკავშირებით გამოიყენება საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებული დებულებები.

მუხლი 62. სოციალური მუშაკის კარიერული წინსვლა

1. სოციალური მუშაკის კარიერული წინსვლა ხდება სოციალური მუშაკის საქმიანობის შეფასებისა და მონიტორინგის შედეგების საფუძველზე.

2. სოციალური მუშაკის კარიერული წინსვლისას გათვალისწინებული უნდა იქნეს მისი სამუშაო გამოცდილება, აგრეთვე მის მიერ განხორციელებული საქმიანობის შედეგები და მნიშვნელობა ბენეფიციარისა და საზოგადოებისათვის.

3. საჯარო დაწესებულებაში დასაქმებული სოციალური მუშაკის კარიერული წინსვლა ხდება საქართველოს კანონმდებლობის შესაბამისად.

მუხლი 63. სოციალური მუშაკის დისციპლინური პასუხისმგებლობა

1. სოციალური მუშაკის საქმიანობის შეფასებისა და მონიტორინგის შედეგების საფუძველზე სოციალურ მუშაკს შესაბამისი საფუძვლის არსებობისას შეიძლება დაეკისროს დისციპლინური პასუხისმგებლობა.

2. საჯარო დაწესებულებაში დასაქმებული სოციალური მუშაკის დისციპლინურ პასუხისმგებლობასთან დაკავშირებით გამოიყენება საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებული დებულებები.

3. სოციალური მუშაკის დისციპლინური პასუხისმგებლობის ზომებია:

ა) გაფრთხილება;

ბ) საყვედური;

გ) ხელფასის (თანამდებობრივი სარგოს) 10 პროცენტიდან 50 პროცენტამდე დაკავება 1-დან 6 თვემდე ვადით;

დ) სამსახურიდან გათავისუფლება.

4. სოციალური მუშაკისთვის დისციპლინური პასუხისმგებლობის დაკისრების შესახებ გადაწყვეტილებას იღებს ის დაწესებულება, რომელშიც სოციალური მუშაკია დასაქმებული.

თავი X

გარდამავალი და დასკვნითი დებულებანი

მუხლი 64. გარდამავალი დებულებანი

1. საქართველოს პარლამენტის ადამიანის უფლებათა დაცვისა და სამოქალაქო ინტეგრაციის კომიტეტმა 2019 წლის 1 იანვრამდე დაამტკიცოს ამ კანონის სამოქმედო გეგმა და უზრუნველყოს მისი მონიტორინგი.

2. დაევალოთ საქართველოს მთავრობის შესაბამის უწყებებს, ეტაპობრივად გაზარდონ სოციალურ მუშაკთა შტატების რაოდენობა, რათა 2025 წელს საქართველოს ტერიტორიაზე დასაქმებული სოციალური მუშაკები სრულყოფილად ასრულებდნენ ამ კანონით მათთვის დაკისრებულ სამსახურებრივ მოვალეობებს.

3. დაევალოს საქართველოს განათლების, მეცნიერებისა და ახალგაზრდობის სამინისტროს, 2024 წლის 1 ოქტომბრამდე, საქართველოს პარლამენტისა და ამ კანონის VIII თავით გათვალისწინებული სხვა უფლებამოსილი დაწესებულებების მონაწილეობით შეიმუშაოს სოციალურ მუშაკთა სერტიფიცირების პროგრამის დარგობრივი მახასიათებლები.

3¹. ამ მუხლის მე-3 პუნქტით გათვალისწინებული სოციალურ მუშაკთა სერტიფიცირების პროგრამა უნდა უზრუნველყოფდეს ამავე მუხლის მე-6 პუნქტის „გ“ ქვეპუნქტის შესაბამისად, საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიებიდან დევნილთა, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს, საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს და საქართველოს განათლების, მეცნიერებისა და ახალგაზრდობის სამინისტროს მიერ დამტკიცებული სოციალური მუშაობის პროფესიული სტანდარტების დაკმაყოფილებას.

3². ამ მუხლის 3¹ პუნქტით გათვალისწინებული მოთხოვნა არ ვრცელდება ამ პუნქტის ამოქმედებამდე განხორციელებულ სოციალურ მუშაკთა სერტიფიცირებაზე.

4. სოციალურ მუშაკთა სერტიფიცირებას ახორციელებს საქართველოს განათლების, მეცნიერებისა და ახალგაზრდობის სამინისტრო. სოციალურ მუშაკთა სერტიფიცირება შეიძლება განხორციელდეს დისტანციური ფორმით. სოციალურ მუშაკთა სერტიფიცირება უნდა დასრულდეს 2030 წლის 1 იანვრამდე.

4¹. სოციალური მუშაკის სერტიფიკატი გაიცემა პირის მიერ სერტიფიცირების წარმატებით გავლის შედეგად. სასერტიფიკატო პროგრამა შედგება არანაკლებ 45 კრედიტისგან.

4². სერტიფიცირების გავლის უფლება აქვს პირს, რომელიც, 2024 წლის 1 ივნისის მდგომარეობით, შესაბამის დაწესებულებაში ასრულებდა სოციალური მუშაკის ფუნქციებს ან რომელსაც აქვს სოციალური მუშაობის არანაკლებ 1 წლის გამოცდილება.

4³. იმ პირის გარდა, რომელიც აკმაყოფილებს ამ კანონის 42-ე მუხლის პირველი პუნქტის „გ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებულ მოთხოვნას, სოციალური მუშაკის თანამდებობაზე შეიძლება მიღებულ იქნეს აგრეთვე:

ა) აქტიური სტატუსის მქონე სტუდენტი, რომელსაც მიღებული აქვს სოციალური მუშაობის საბაკალავრო პროგრამის არანაკლებ 180 კრედიტი ან სოციალური მუშაობის სამაგისტრო პროგრამის არანაკლებ 60 კრედიტი;

ბ) პირი, რომელსაც დასრულებული აქვს არანაკლებ 45 კრედიტისგან შემდგარი სოციალური მუშაობის დამატებითი პროგრამა და აქვს არანაკლებ ბაკალავრის ან ბაკალავრთან გათანაბრებული ხარისხი სამართლის, საჯარო მმართველობის, ჯანმრთელობის დაცვის, განათლების მეცნიერებების, ფსიქოლოგიის, სოციოლოგიის ან სოციალური მეცნიერებების სფეროში ან არის იმავე სფეროში აქტიური სტატუსის მქონე სტუდენტი.

4⁴. ამ მუხლის 4³ პუნქტის „ა“ ან „ბ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული სტუდენტი გათავისუფლდება სოციალური მუშაკის თანამდებობიდან/მას შეუწყდება შრომითი ხელშეკრულება, თუ იგი აღნიშნულ თანამდებობაზე მიღებიდან 1 წლის ვადაში ვერ წარადგენს შესაბამისი საბაკალავრო ან სამაგისტრო პროგრამის დასრულების დამადასტურებელ დოკუმენტს. ამ დოკუმენტის წარდგენამდე ის სოციალური მუშაკის ფუნქციებს ასრულებს დამსაქმებლის მიერ განსაზღვრულ ფარგლებში.

4⁵. სოციალური მუშაკის თანამდებობაზე პირი აგრეთვე შეიძლება მიღებულ იქნეს მაძიებლად.

4⁶. პირმა სოციალური მუშაკის თანამდებობაზე მაძიებლის სტატუსით შეიძლება იმუშაოს არაუმეტეს 1 წლისა. ამ პერიოდში მას უნდა მიეცეს აღნიშნული თანამდებობისთვის განსაზღვრული თანამდებობრივი სარგოს არანაკლებ ნახევარი. მაძიებელი შესაბამის ფუნქციებს დამსაქმებლის ზედამხედველობით ასრულებს. მაძიებელი სერტიფიცირების წარმატებით გავლის შემთხვევაში სრულად ასრულებს სოციალური მუშაკის ფუნქციებს. თუ მაძიებელი სერტიფიცირებას წარმატებით ვერ გაივლის, ის გათავისუფლდება სოციალური მუშაკის თანამდებობიდან.

4⁷. მაძიებლის მიერ სერტიფიცირების გავლას უზრუნველყოფს დამსაქმებელი. დამსაქმებელი უფლებამოსილია მაძიებელს საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესითა და ფორმით დაუდგინოს შრომითი ურთიერთობის დამატებითი პირობები.

5. დაევალოთ საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიებიდან დევნილთა, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს, საქართველოს იუსტიციის სამინისტროსა და საქართველოს განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს, 2021 წლის 1 ივნისამდე უზრუნველყონ ბენეფიციართათვის გადაუდებელ შემთხვევებზე 24-საათიანი რეაგირების მექანიზმის ფუნქციონირება.

6. საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიებიდან დევნილთა, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტრომ, საქართველოს იუსტიციის სამინისტრომ და საქართველოს განათლებისა და მეცნიერების სამინისტრომ 2021 წლის 1 ივნისამდე უზრუნველყონ შემდეგი სამართლებრივი აქტების გამოცემა:

ა) ამ კანონის 45-ე მუხლის შესაბამისად, სოციალური მუშაკის ორგანიზაციულ-ტექნიკური და ინფრასტრუქტურული უზრუნველყოფის შესახებ;

ბ) ამ კანონის 46-ე მუხლის შესაბამისად, სოციალური მუშაობის უსაფრთხოების წესის დანერგვის შესახებ;

გ) სოციალური მუშაკისთვის სოციალური მუშაობის პროფესიული სტანდარტების დადგენის შესახებ.

7. საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიებიდან დევნილთა, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტრომ, საქართველოს იუსტიციის სამინისტრომ და საქართველოს განათლების, მეცნიერებისა და ახალგაზრდობის სამინისტრომ 2025 წლის 1 იანვრამდე უზრუნველყონ შემდეგი სამართლებრივი აქტების გამოცემა:

ა) ამ კანონის 47-ე მუხლის შესაბამისად, საქმეთა გადანაწილების წესის განსაზღვრის შესახებ;

ბ) ამ კანონის 58-ე მუხლის მე-3 პუნქტის შესაბამისად, სოციალური მუშაკის საქმიანობის ზედამხედველობის განხორციელების წესისა და პირობების დადგენის შესახებ.

8. საქართველოს მთავრობამ საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიებიდან დევნილთა, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს წარდგინების საფუძველზე 2022 წლის 1 იანვრამდე უზრუნველყოს ამ კანონის 56-ე მუხლით გათვალისწინებული უფლებამოსილებების დელეგირების შესახებ სამართლებრივი აქტის მიღება.

9. ამ კანონის 44-ე მუხლის პირველი პუნქტით გათვალისწინებულ სოციალური მუშაკის სერტიფიკატთან გათანაბრებულია 2006−2013 წლებში საჯარო სამართლის იურიდიული პირის − ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის და საჯარო სამართლის იურიდიული პირის − ბათუმის შოთა რუსთაველის სახელმწიფო უნივერსიტეტის მიერ გაცემული სერტიფიკატი, რომელიც ადასტურებს სოციალური მუშაობის 60-კრედიტიანი სასწავლო კურსის წარმატებით გავლას.

10. იმ შემთხვევაში, თუ ამ კანონის შესაბამისი მუხლების ამოქმედების თარიღებისათვის სოციალური მუშაკების რაოდენობა საკმარისი არ იქნება, შესაბამისი დაწესებულებები უფლებამოსილი არიან სერტიფიცირების გავლის უფლება მისცენ მომიჯნავე პროფესიების მქონე პირებს, რომლებიც ვერ აკმაყოფილებენ ამ კანონის 44-ე მუხლის მე-3 პუნქტით გათვალისწინებულ მოთხოვნებს. მომიჯნავე პროფესიების ჩამონათვალი განისაზღვრება საქართველოს მთავრობის ნორმატიული აქტით.

11. ამ კანონის 42-ე მუხლის პირველი პუნქტის „გ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული მოთხოვნა არ ვრცელდება ამ მუხლის 4³ პუნქტით განსაზღვრულ პირზე.

„შენიშვნა: ამ მუხლის მიზნებისთვის მაძიებელი არის „საჯარო სამსახურის შესახებ“ საქართველოს კანონით, საქართველოს ორგანული კანონით „საქართველოს შრომის კოდექსი“ ან საქართველოს სხვა საკანონმდებლო აქტით დადგენილი წესით სოციალური მუშაკის თანამდებობაზე დასაქმებული პირი, რომელსაც აქვს არანაკლებ ბაკალავრის ან ბაკალავრთან გათანაბრებული ხარისხი სამართლის, საჯარო მმართველობის, ჯანმრთელობის დაცვის, განათლების მეცნიერებების, ფსიქოლოგიის, სოციოლოგიის ან სოციალური მეცნიერებების სფეროში, არ აქვს გავლილი სოციალური მუშაობის დამატებითი პროგრამა, აკმაყოფილებს ამ კანონის 42-ე მუხლით (გარდა პირველი პუნქტის „გ“ და „დ“ ქვეპუნქტებისა) გათვალისწინებულ მოთხოვნებს, მაძიებლობის პერიოდში გადის სოციალური მუშაკის სერტიფიცირების პროცესს და ასრულებს სოციალური მუშაკის ფუნქციებს დამსაქმებლის მიერ განსაზღვრულ, შეზღუდულ ფარგლებში.

საქართველოს 2019 წლის 29 ნოემბრის კანონი №5391 – ვებგვერდი, 10.12.2019წ.

საქართველოს 2019 წლის 11 დეკემბრის კანონი №5464 – ვებგვერდი, 19.12.2019წ.

საქართველოს 2020 წლის 29 დეკემბრის კანონი №39 – ვებგვერდი, 30.12.2020წ.

საქართველოს 2021 წლის 16 მარტის კანონი №361 – ვებგვერდი, 18.03.2021წ.

საქართველოს 2023 წლის 30 ნოემბრის კანონი №3847 – ვებგვერდი, 15.12.2023წ.

საქართველოს 2024 წლის 27 ივნისის კანონი №4359 – ვებგვერდი, 04.07.2024წ.

მუხლი 65. კანონის ამოქმედება

1. ეს კანონი, გარდა ამ კანონის პირველი−43-ე მუხლებისა, 44-ე მუხლის პირველი პუნქტისა და 45-ე−63-ე მუხლებისა, ამოქმედდეს გამოქვეყნებისთანავე.

2. ამ კანონის პირველი−41-ე მუხლები, 42-ე მუხლის პირველი პუნქტის „ა“, „ბ“, „დ“, „ე“ და „ვ“ ქვეპუნქტები და მე-2−მე-4 პუნქტები, 43-ე მუხლი და 48-ე−63-ე მუხლები ამოქმედდეს 2021 წლის 1 იანვრიდან.

2¹. ამ კანონის 42-ე მუხლის პირველი პუნქტის „გ“ ქვეპუნქტი, 44-ე მუხლის პირველი პუნქტი, 45-ე და 46-ე მუხლები და 47-ე მუხლის პირველი, მე-3 და მე-4 პუნქტები ამოქმედდეს 2022 წლის 1 იანვრიდან.

3. ამ კანონის 47-ე მუხლის მე-2 პუნქტი ამოქმედდეს 2025 წლის 1 იანვრიდან.

4. ამ კანონის 44-ე მუხლის მე-2 და მე-3 პუნქტები მოქმედებს 2022 წლის 1 იანვრამდე.

5. ამ კანონის 64-ე მუხლის მე-10 პუნქტი მოქმედებს 2023 წლის 1 იანვრამდე.

6. ამ კანონის 64-ე მუხლის მე-3–4⁷ პუნქტები და შენიშვნა მოქმედებს 2030 წლის 1 იანვრამდე.

საქართველოს 2020 წლის 29 დეკემბრის კანონი №39 – ვებგვერდი, 30.12.2020წ.

საქართველოს 2024 წლის 27 ივნისის კანონი №4359 – ვებგვერდი, 04.07.2024წ.

საქართველოს პრეზიდენტი გიორგი მარგველაშვილი

ქუთაისი,

13 ივნისი 2018 წ.

N2519-IIს

Контролныйтекст по состоянию на 27.06. 2024 N4359

ЗАКОН ГРУЗИИ

О социальной работе

Глава I

Общие положения

Статья 1. Сфера, регулируемая Законом

1. Настоящий Закон определяет основные принципы социальной работы, правовой статус, социальные гарантии, функции, права и обязанности социального работника, мероприятия, подлежащие осуществлению социальным работником.

2. Положения настоящего Закона распространяются на социальных работников, работающих в публичных учреждениях и юридических лицах частного права, а также на самотрудоустроенных, осуществляющих практическую деятельность социальных работников и на лиц, осуществляющих за ними профессиональный надзор, кроме исключительных случаев, установленных настоящим Законом.

Статья 2. Разъяснение терминов, использованных в Законе

В целях настоящего Закона термины, использованные в нем, имеют следующие значения:

а) бенефициар – физическое лицо, пользующееся сервисом социальной работы, предусмотренной настоящим Законом, или в отношении, которого социальным работником устанавливается необходимость проведения социальной работы, определенной настоящим Законом;

б) наилучший интерес бенефициара – интерес социальной безопасности бенефициара, его полноценной интеграции в общество, благополучия, развития или другие интересы, предусмотренные настоящим Законом, не противоречащий законодательству Грузии и общепризнанным нравственным нормам;

в) неотложный случай – положение, создающее мгновенную угрозу наилучшим интересам бенефициара;

г) основание для предположения – факт или информация, которые могли бы удовлетворить объективного наблюдателя для вынесения заключения с учетом обстоятельств;

д) лицо, находящееся в конфликте с законом, – лицо, в отношении которого существует обоснованное предположение, что им совершено преступление, предусмотренное Уголовным кодексом Грузии; лицо, в отношении которого судом вынесен обвинительный приговор; находящийся в конфликте с законом несовершеннолетний, предусмотренный Кодексом о правосудии в отношении несовершеннолетних; лицо, находящееся в такой среде или проявляющее асоциальное поведение, которое создает основание для предположения, что оно может совершить преступление (лицо, находящееся под риском совершения преступления);

е) правовой акт – обязательный к исполнению акт, изданный уполномоченным учреждением для целей настоящего Закона;

ж) угроза – ситуация, при которой имеется основание предполагать, что в случае беспрепятственного хода ожидаемого развития событий, велика вероятность причинения вреда наилучшим интересам бенефициара;

з) социальный работник – лицо, ведущее определенную подпунктом «и» настоящей статьи социальную работу с целевой группой бенефициаров и имеющее предусмотренное настоящим Законом академическое или иное образование;

и) социальная работа – работа по специальности, основаннаяна практической деятельности, ставящая целью свободное развитие индивида в обществе, содействие его интеграции и служит повышению благополучия общества путем усиления индивида;

к) группа, подверженная социальной опасности, – группа, в которую входят лица, зависимые от наркотиков, алкоголя или (и) азартных игр, социально не защищенное лицо, лицо с ограниченными возможностями, пожилые лица, несовершеннолетние, многодетные семьи, одинокие родители, вынужденно перемещенные лица, лица, не имеющие жилья, лица, находящиеся в конфликте с законом, лицо с тяжелым состоянием здоровья, поддерживаемые лица, жертвы насилия, другие лица, которые с учетом обстоятельств могут быть подвержены опасности, подобной вышеуказанной группе;

л) пожилое лицо – физическое лицо в возрасте от 65 лет.

Статья 3. Цели Закона

Целью настоящего Закона является формирование такой системы социальной работы, которая служит:

а) успешному направлению индивидом своей жизни, обеспечению его независимости и достойной жизни путем оказания помощи самому себе и саморазвития;

б) устойчивой интеграции индивида в общество, сохранению его широкой личной автономии и полноценному пользованию им общественными благами;

в) внедрению структурных изменений, препятствующих маргинализации и социальному делению;

г) содействию социальной безопасности;

д) обеспечению государственной поддержки для укрепления семьи и общества.

Статья 4. Правовые основы социальной работы

1. Правовыми основами социальной работы являются: Конституция Грузии, международные договоры Грузии, настоящий Закон, иные законодательные акты Грузии, подзаконные нормативные акты и изданные на их основании другие правовые акты.

2. На социальных работников распространяются положения настоящего Закона и других законодательных актов и подзаконных нормативных актов Грузии.

3. На социальных работников, работающих в системе Министерства юстиции Грузии, положения настоящего Закона распространяются, если Пенитенциарным кодексом, Законом Грузии «О превенции преступлений, порядке исполнения наказаний, не связанных с заключением под стражу, и пробации», Законом Грузии «О государственной компенсации и государственной академической стипендии» и изданными на основании указанных законов подзаконными нормативными актами не установлено иное. (15.12.2023 N4005, ввести в действие с 1 января 2024 года.)

Глава II

Основные принципы социальной работы

Статья 5. Обязательность принципов социальной работы

1. Социальный работник обязан при проведении социальной работы учитывать следующие принципы: уважение прав человека, социальная справедливость, равенство, отраслевая компетенция, соразмерность, индивидуализация, добросовестность и соблюдение профессиональной этики и системность социальной работы.

2. Нарушение социальным работником принципов социальной работы влечет ответственность, предусмотренную законодательством Грузии.

Статья 6. Принцип уважения прав человека

1. Социальная работа основывается на уважении достоинства и других основных прав каждого человека.

2. Социальный работник не только сам не должен нарушать права человека, он обязан способствовать осуществлению основных прав человека.

Статья 7. Принцип социальной справедливости

1. Социальный работник служит достижению социальной справедливости в общественных отношениях.

2. Социальный работник содействует устранению социального неравенства в обществе и социальному прогрессу.

Статья 8. Принцип равенства

1. Социальная работа основывается на принципе равенства.

2. При осуществлении профессиональных полномочий не допускается дискриминационное обращение по признакам расы, цвета кожи, пола, происхождения, этнической принадлежности, языка, религии, политическим или другим убеждениям, социальной принадлежности, имущественному или сословному положению, месту жительства или иным признакам.

Статья 9. Принцип отраслевой компетенции

1. Социальный работник ведет социальную работу в соответствии с отраслевой компетенцией. Получить отраслевую компетенцию можно в рамках осуществления практической деятельности.

2. Академические или другие образовательные курсы обеспечивают получение социальным работником образования и его дальнейшее углубление по отраслевой компетенции.

Статья 10. Принцип соразмерности

1. Мероприятие, осуществляемое социальным работником, должно служить защите наилучшего интереса бенефициара. Выбранное мероприятие должно быть применимым, необходимым и пропорциональным.

2. Мероприятие, осуществляемое социальным работником, является применимым, если оно дает возможность защищать наилучший интерес бенефициара.

3. Мероприятие, осуществляемое социальным работником, является необходимым, при невозможности применить другое средство, которое при защите наилучшего интереса бенефициара причинит меньший вред как адресату действия, так и другим лицам.

4. Мероприятие, осуществляемое социальным работником, является пропорциональным, если вред, причиненный правовому благу, охраняемому Законом, не превышает блага, для защиты которого оно было осуществлено.

Статья 11. Принцип индивидуализации

1. Социальная работа ориентирована на индивида.

2. Социальный работник осуществляет поддержку индивидуальной социальной потребности бенефициара, идентификацию причин социальной проблемы и содействие осуществлению действий, направленных на ее разрешение.

Статья 12. Принцип добросовестности и соблюдения профессиональной этики

1. Социальный работник проводит социальную работу в соответствии с целями настоящего Закона, ценностями и этическими принципами.

2. Социальный работник действует добросовестно и с ответственностью относится к возложенным на него обязанностям.

3. Нормы профессиональной этики социального работника основываются на обязанности соблюдать конфиденциальность, на отношениях, основанных на принципе уважения достоинства индивида, признании права принятия бенефициаром решения и его самоопределения, при проведении социальной работы на признании преимущества наилучшего интереса бенефициара.

Статья 13. Принцип системности социальной работы

Социальная работа ведется системно, на трех уровнях: индивидуально – на микроуровне, общественно – на мезоуровне, для формирования и развития социальной политики – на макроуровне.

Глава III

Функции социального работника

Статья 14. Основные и отраслевые функции социального работника

1. У социального работника имеются основные и отраслевые функции.

2. Образовательные программы бакалавриата, магистратуры и докторантуры обеспечивают приобретение социальным работником всех основных и нескольких соответствующих отраслевых умений проведениясоциальной работы.

Статья 15. Основные функции социального работника

1. Одной из главных функций социального работника является проведение превентивной социальной работы.

2. Независимо от специализации социального работника к его основным функциям относятся следующие:

а) в рамках социальной работы осуществлять мероприятия, предусмотренные настоящим Законом и иными нормативными актами;

б) заботиться о защите наилучшего интереса бенефициара, в том числе – защите его прав;

в) заботиться о благополучии бенефициара, осуществлять его адвокатирование и защищать его права;

г) в пределах своей компетенции консультировать бенефициара, предотвращать кризис и своевременно вмешиваться в него, оказывать поддержку бенефициару;

д) планировать и осуществлять процесс социальной работы с непосредственным участием бенефициара;

е) работать над социальными вопросами;

ж) осуществлять идентификацию проблем в сфере социального благополучия, разрабатывать профессиональные инициативы и изыскивать пути разрешения проблем;

з) сотрудничать с представителями других профессий, занятых в социальной сфере, а также с частными и публичными учреждениями;

и) инициировать благоприятные изменения и осуществлять их;

к) активизировать стремление индивидов, групп, организаций и общества к социальному развитию;

л) осуществлять самооценку профессиональной деятельности, а также в пределах своей компетенции участвовать в процессе надзора.

Статья 16. Социальная работа в сфере заботы о детях и семье и опеки и попечительства/поддержки детей и семьи

1. Социальная работа в сфере заботы о детях и семье и опеки и попечительства/поддержки детей и семьи подразумевает:

а) участие в процессе усыновления ребенка;

б) поддержку ребенка, защиту его наилучших интересов, опеку и попечительство над ним и процессуальное представительство;

в) в порядке, установленном законодательством Грузии, участие в процессе установления опеки/попечительства/назначения поддержки, надзор за деятельностью попечителя/опекуна/лица, оказывающего поддержку, дачу рекомендаций по вопросам распоряжения имущественным правом лица, подлежащего попечительству/опеке;

г) принятие мер в целях защиты ребенка от насилия и игнорирования;

д) определение потребностей беспризорного ребенка и его семьи;

е) осуществление превентивных мероприятий и их мониторинга в целях сохранения ребенка в биологической семье;

ж) поддержку семьи, превенцию, реинтеграцию лица из специализированного учреждения и мониторинг его состояния, осуществление мероприятий, связанных с системой 24-часовой опеки;

з) содействие вовлечению жертв торговли людьми (трефикинга), жертв насилия, в том числе – детей в надлежащее обслуживание;

и) оказание жертвам насилия в семье помощи в пользовании услугами приютов;

к) планирование и осуществление различных мероприятий в целях интеграции в общество и поддержки жертв насилия в семье;

л) принятие мер в целях защиты детей от насилия, защиты лиц от насилия в семье и защиты женщин от насилия, заботу об их реабилитации, интеграцию в общество и мониторинг;

м) предоставление информации пожилым людям и лицам с ограниченными возможностями о дневном центре и долгосрочном приюте, соответствующих социальных, медицинских, льготных услугах и содействие вовлечению вних;

н) оказание помощи матерям и детям в пользовании услугами приюта;

о) осуществление мероприятий, необходимых для размещения в целях 24-часовой государственной опеки над детьми (в том числе – передачи на воспитание) и мониторинг за ними;

п) в случае, предусмотренном законодательством Грузии, при семейных спорах или ограничении/лишении родительских прав участие в судебных процессах в целях защиты законных интересов несовершеннолетних и дачи надлежащего заключения;

р) предоставление информации о социальных и медицинских услугах лицам, нуждающимся в попечительстве/опеке и имеющим психосоциальные потребности, и содействие их размещению в соответствующем дневном центре и приюте;

с) выполнение других функций в пределах полномочий, предусмотренных соответствующими правовыми актами.

2. Действие пункта первого настоящей статьи не распространяется на социальных работников, работающих в системе Министерства юстиции Грузии. (29.11.2019 N5391, ввести в действие с 1 января 2020 года.)

Статья 17. Социальная работа с лицами, находящимися в конфликте с законом

Социальная работа с лицами, находящимися в конфликте с законом, в порядке, установленном законодательством Грузии, в пределах компетенции подразумевает:

а) консультирование обвиняемых и осужденных, помещенных в пенитенциарное учреждение (далее – пенитенциарное учреждение), подведомственное государственному подведомственному учреждению – Специальной пенитенциарной службе, входящей в систему Министерства юстиции Грузии (далее – Специальная пенитенциарная служба), выявление уязвимых групп и содействие их психосоциальной реабилитации; (29.11.2019 N5391, ввести в действие с 1 января 2020 года.)

б) в целях предотвращения совершения осужденным нового преступления оценка связанных с ним рисков и его потребностей, составление индивидуального плана, оказание ему реабилитационных услуг, надзор за процессом его реабилитации, управление кризисными случаями;

в) изучение социальной среды, умений и индивидуальных потребностей несовершеннолетнего, находящегося в конфликте с законом, получение информации в целях подготовки отчета о его индивидуальной оценке, управление его индивидуальным делом в рамках программ убережения;

г) работу в целях оказания помощи, соответствующей системе реферала, с лицом, подверженным риску совершения преступления;

д) содействие реабилитации и ресоциализации несовершеннолетних и совершеннолетних осужденных;

е) осуществление прав и исполнение обязанностей, определенных Пенитенциарным кодексом, Законом Грузии «О превенции преступлений, порядке исполнения наказаний, не связанных с заключением под стражу, и пробации» и изданными на основании указанных законов подзаконными нормативными актами. (15.12.2023 N4005, ввести в действие с 1 января 2024 года.)

Статья 18. Социальная работа в общеобразовательном учреждении

Социальная работа в общеобразовательном учреждении подразумевает:

а) повышение сознания учащихся, превентивную работу с целью сокращения случаев притеснения и управления ими, в том числе – работу с родителями, семьями учащихся, администрацией и учителями школы;

б) идентификацию учащихся, имеющих социальные проблемы в общеобразовательном учреждении, учащихся, находящихся в конфликте с законом, учащихся с поведенческими и эмоциональными проблемами, а также учащихся, имеющих инклюзивные и специальные образовательные потребности, и оказание им социальных услуг, в том числе – управление поведением «трудных» учащихся, консультирование их семей;

в) обеспечение участия в процессе общего образования учащегося, в формальных и неформальных образовательных процессах и содействие его гражданской интеграции;

г) идентификацию фактов насилия и игнорирования и соответствующее реагирование на них.

Статья 19. Социальная работа в сфере здравоохранения

Социальная работа в сфере здравоохранения подразумевает социальную работу с бенефициаром в процессе охраны его здоровья, в том числе – в процессе предоставления ему сервисов по охране психического здоровья, в частности:

а) оценку состояния бенефициара, определение его потребностей и заботу об их удовлетворении;

б) проведение консультаций и оказание просветительной помощи бенефициару, в том числе – поддержку/поощрение его нормального поведения в целях лечения и сохранения здоровья, кризисную интервенцию, психосоциальную поддержку и реабилитацию бенефициара.

Статья 20. Другие функции

1. Социальный работник выполняет подлежащие выполнению в пределах полномочий, предусмотренных законодательством Грузии и иными правовыми актами, специальные функции, прямо не предусмотренные настоящим Законом, но вытекающие из принципов, полномочий и функций, установленных настоящим Законом, и служащие наилучшим интересам бенефициара.

2. Предусмотренные пунктом первым настоящей статьи полномочия социального работника, работающего в публичном учреждении, определяет Правительство Грузии, а социального работника, работающего в юридическом лице частного права, – работодатель.

Глава IV

Права и обязанности социального работника

Статья 21. Поддержка деятельности социального работника

1. Социальный работник вправе иметь персональную, техническую, инфраструктурную, информационную и ведомственную поддержку, необходимую для эффективного проведения социальной работы, с учетом ресурсов учреждения, в котором он работает.

2. Пределы государственной поддержки, необходимой для социального работника, работающего в публичном учреждении, и порядок его обеспечения определяются правовым актом учреждения, которому подчиняется социальный работник.

3. Социальный работник при осуществлении практической деятельности руководствуется установленным профессиональным стандартом предоставления услуг и нормами профессиональной этики.

Статья 22. Независимость

1. Оказывать влияние на независимость социального работника не допускается.

2. Исходя из принципов социальной работы и наилучших интересов бенефициара в пределах, установленных законодательством Грузии, социальный работник вместе с бенефициаром определяет тип оказываемой услуги и ее доступность, кроме случаев, которые рассматриваются в рамках многостороннего или междисциплинарного сотрудничества.

Статья 23. Обязательство по предоставлению информации бенефициару

1. Социальный работник обязан проводить социальную работу для бенефициара открыто, с предоставлением ему информации и с его согласия. Во время неотложного случая согласие бенефициара не обязательно.

2. Социальный работник обязан предоставлять бенефициару детальную информацию о необходимых услугах, имеющихся рисках и препятствиях.

Статья 24. Представительство в суде

1. Социальный работник обязан участвовать в судебном процессе в случае, предусмотренном законодательством Грузии, или на основании решения/определения суда.

2. Исходя из наилучших интересов бенефициара, социальный работник может участвовать в процессе судебной медиации.

3. Социальный работник обязан участвовать в процессе судопроизводства над несовершеннолетними и обеспечивать подготовку для суда объективного психосоциального заключения о случае или бенефициаре.

Статья 25. Обязательство по соблюдению конфиденциальности

1. На социального работника возлагается обязательство по соблюдению конфиденциальности информации, которая стала ему известна при проведении социальной работы.

2. Обязательство по соблюдению конфиденциальности не распространяется на деятельность социального работника в случае, если:

а) бенефициар освобождает социального работника от выполнения этого обязательства, и выдача информации не причинит вреда наилучшим интересам бенефициара. В случае с несовершеннолетним бенефициаром социальный работник освобождается от выполнения указанного обязательства с согласия законного представителя бенефициара;

б) обязательством по уведомлению, предусмотренным законодательством Грузии, на социального работника возлагается выдача информации;

в) непредоставление информации, известной социальному работнику, причинит вред более ценному правовому благу.

3. Обязательство по соблюдению конфиденциальности распространяется на социального работника и после завершения социальной работы.

Статья 26. Обязательство по выдаче информации

1. Учреждение, в котором работает социальный работник, обязано ознакомить бенефициара, его представителя или лицо, определенное законодательством Грузии, с имеющейся у него информацией, связанной с бенефициаром.

2. Порядок выдачи информации, надлежащие гарантии защиты данных и основания отказа в их выдаче определяются Законом Грузии «О защите персональных данных».

Статья 27. Обязательство по ведению документации

1. Социальный работник обязан в порядке, установленном законодательством Грузии, в пределах своей компетенции вести личное дело и документацию бенефициара.

2. Документация, предусмотренная пунктом первым настоящей статьи, должна отражать данные о бенефициаре (кроме случая, когда у бенефициара отсутствует документация, необходимая для идентификации), основания для применения мероприятия, детальное описание его плана, стороны, участвующие в мероприятии, ход мероприятия по этапам, промежуточные заключения, продолжительность, результаты и заключительную оценку мероприятия.

3. Социальный работник в случае завершения социальной работы или перехода на другую службу обязан передать данные о бенефициаре своему преемнику или непосредственному руководителю.

4. Порядок и форма ведения документации определяются правовым актом учреждения, в котором работает социальный работник.

5. Работодатель социального работника обязан хранить обработанную документацию в ходе социальной работы и в течение разумного срока после ее завершения, необходимого для проведения социальной работы, защиты наилучших интересов бенефициара и выполнения обязательств, определенных законодательством Грузии для учреждения. Срок хранения документации определяется указанным учреждением.

Статья 28. Многостороннее и междисциплинарное Сотрудничество (15.07.2020 N7009)

Социальный работник обязан в порядке, установленном законодательством Грузии, в пределах своей компетенции сотрудничать с другими социальными работниками, государственными органами и органами муниципалитета, общественными организациями, физическими и юридическими лицами, а также с профессиональными группами, непосредственно участвующими в процессе поддержки бенефициара, и лицами, сотрудничество с которыми направлено на улучшение положения бенефициара.

Статья 29. Осуществление действий в наилучших интересах бенефициара

1. Социальный работник обязан вести социальную работу с учетом наилучших интересов бенефициара и законодательства Грузии.

2. Социальный работник способствует самореализации бенефициара, улучшению его возможностей и способности защищать собственные интересы.

Статья 30. Беспристрастность

1. Социальный работник обязан при осуществлении полномочий быть беспристрастным и руководствоваться наилучшими интересами бенефициара.

2. Социальный работник не может быть стороной и действовать в субъективных интересах.

3. Социальный работник ставит перед своим работодателем вопрос о самоотводе при наличии обстоятельства, препятствующего беспристрастному осуществлению социальным работником собственных полномочий в связи с конкретным делом. Социальный работник должен обосновать работодателю причину самоотвода.

4. При наличии обстоятельства, предусмотренного пунктом 3 настоящей статьи, третье лицо вправе ставить перед работодателем социального работника вопрос о его отводе.

5. Решение об отводе социального работника принимает его работодатель.

Статья 31. Анализ информации

1. Социальный работник вправе анализировать информацию и данные о результатах анализа предоставлять своему непосредственному руководителю в целях сокращения и разрешения социальных проблем, улучшения функционирования социальной системы и поддержки изменений.

2. Форма анализа информации, предусмотренного пунктом первым настоящей статьи, и соответствующие требования к нему определяются правовым актом учреждения, которому непосредственно подчиняется социальный работник.

Статья 32. Непрерывное профессиональное развитие социального работника

1. Исходя из целей социальной работы социальный работник обязан путем участия в предложенных программах профессионального развития развивать свои профессиональные возможности, совершенствовать умения и углублять знания.

2. Работодатель должен способствовать участию социального работника в мероприятиях непрерывного профессионального развития.

Статья 33. Неприкосновенность профессиональной идентичности

Социальный работник вправе сохранять профессиональную культуру, метод выполнения работы и рабочий инструмент, установленные профессиональным стандартом социальной работы.

Статья 34. Ответственность социального работника

За невыполнение или ненадлежащее выполнение обязанностей, предусмотренных настоящим Законом, на социального работника возлагаются меры дисциплинарной ответственности, предусмотренные статьей 63 настоящего Закона.

Глава V

Мероприятия, осуществляемые социальным работником

Статья 35. Мероприятия

Для выполнения функций и обязанностей социального работника осуществляются мероприятия, предусмотренные настоящей главой.

Статья 36. Превенция

Социальный работник предоставляет бенефициару соответствующие услуги при отсутствии угрозы, однако которая, с точки зрения объективного наблюдателя, с учетом всех обстоятельств, может возникнуть с большой вероятностью.

Статья 37. Определение проблемы

1. При наличии угрозы социальный работник определяет проблему лица, нуждающегося в помощи.

2. Проблема определяется на основании собеседования с лицом, нуждающимся в помощи, членами его семьи, его ближайшим окружением и другими соответствующими лицами, с учетом всех обстоятельств.

3. Социальный работник на основе анализа и оценки случая продолжает самостоятельно работать с бенефициаром, а в случае необходимости определяет соответствующего специалиста или ведомство, поддерживающие бенефициара, и переадресовывает бенефициара ему.

Статья 38. Оценка потребностей

1. Социальный работник на основе исчерпывающей информации об индивидуальной проблеме бенефициара и его среде системно изучает его положение.

2. Социальный работник учитывает факторы, препятствующие поддержке бенефициара, ресурсы и возможности, необходимые для его поддержки, и оценивает потребности бенефициара.

Статья 39. Планирование социальной работы

1. Социальный работник для предотвращения угрозы или реагирования на проблему по согласованию с бенефициаром составляет индивидуальный план действий или план развития социальной работы (далее – план).

2. В плане должны быть определены цели, необходимая стратегия и этапы действий.

3. Внесение изменений в план допускается с учетом возраста бенефициара и его развития, с согласия лиц, участвующих в осуществлении плана, в установленный срок.

4. В случаях, предусмотренных пунктами первым и 3 настоящей статьи, если бенефициар не согласен с планом или частью плана, социальный работник вправе утвердить план или часть плана против его воли, если иным образом может возникнуть угроза наилучшим интересам бенефициара.

5. Положения настоящей статьи не распространяются на случаи кризисной интервенции. После устранения угрозы социальный работник в случае необходимости обязан составить план.

Статья 40. Поддержка

1. Социальный работник действует в целях осуществления плана и в соответствии с ним.

2. Социальный работник способствует выявлению и развитию возможностей бенефициара в соответствии с наилучшими интересами бенефициара с целью улучшения его социальной компетенции в обществе.

3. Социальный работник на основании анализа и оценки случая на любом этапе осуществления плана определяет соответствующего специалиста или ведомство, поддерживающие бенефициара, и переадресовывает бенефициара ему и уточняет статус хода случая.

Статья 41. Иные мероприятия

Социальный работник правомочен осуществлять мероприятия, не предусмотренные настоящим Законом, но обеспечивающие предотвращение угрозы для бенефициара и служит интеграции бенефициара в общество.

Глава VI

Профессиональная квалификация социального работника

Статья 42. Основные требования, установленные в отношении профессиональной квалификации социального работника

1. Социальным работником может быть лицо, удовлетворяющее следующим требованиям:

а) оно является совершеннолетним;

б) оно владеет государственным языком;

в) у него имеется академическая степень бакалавра, магистра/степень, приравненная к степени магистра, или доктора или сертификат социального работника, предусмотренный настоящим Законом;

г) оно обладает компетенциями, определенными статьей 43 настоящего Закона;

д) оно по личным качествам соответствует профессии социального работника;

е) оно удовлетворяет иным требованиям, установленным законодательством Грузии.

2. Социальный работник не может одновременно являться должностным лицом, определенным статьей 2 Закона Грузии «О борьбе против коррупции» или иным лицом, которому законодательством Грузии запрещается вести социальную работу. (30.11.2022 N2209)

21. Социальным работником не может быть лицо, осужденное за совершение преступления против половой свободы и половой неприкосновенности, предусмотренного Законом Грузии «О борьбе с преступлениями против половой свободы и половой неприкосновенности», или (и) лицо, которое суд на основании того же Закона лишил права работать социальным работником. (17.03.2020 N5761, ввести в действие с 1 января 2021 года.)

3. Соответствие умений, возможностей и компетенций социального работника требованиям, предусмотренным пунктом первым настоящей статьи, устанавливается учреждением, которому социальный работник должен непосредственно подчиняться в случае трудоустройства.

4. На прием социального работника в публичное учреждение распространяются положения, предусмотренные законодательством Грузии.

Статья 43. Компетенции социального работника

1. Социальный работник для осуществления полномочий, предусмотренных настоящим Законом, должен обладать следующими компетенциями:

а) стратегическая компетенция – с учетом наилучших интересов бенефициара стратегическое планирование своей деятельности на основании целей и задач, ориентированных на результат;

б) компетенция на основе применения методологии – ведение социальной работы с учетом наилучших интересов бенефициара, с применением методов социальной работы и психосоциальных концепций;

в) социально-педагогическая компетенция – проведение воспитательно- педагогической работы с целевыми группами бенефициаров;

г) правовая компетенция – проведение консультации для бенефициара по правовым вопросам и ведение необходимой документации с использованием важной для социальной работы законодательной базы;

д) административная компетенция – ведение целевой и координированной работы с правительственными или (и) неправительственными организациями для обеспечения удовлетворения специальных потребностей бенефициара;

е) персональная компетенция – забота об улучшении личностных умений для совершенствования собственного профессионализма;

ж) коммуникативная компетенция – ведение социальной работы с бенефициаром с использованием вербальной и невербальной форм коммуникации;

з) профессионально-этическая компетенция – ведение социальной работы на основе норм и ценностей профессиональной этики;

и) компетенция профессионального развития – забота о собственном непрерывном профессиональном развитии для совершенствования социальной работы с бенефициаром.

2. Компетенции, определенные пунктом первым настоящей статьи, должны учитываться при приеме социального работника на службу и присуждении академической степени бакалавра, магистра или доктора в сфере социальной работы, а также при выдаче сертификата социального работника, предусмотренного настоящим Законом.

Статья 44. Сертификат социального работника

1. Сертификат социального работника – документ, подтверждающий владение лицом, желающим получить должность социального работника, необходимыми знаниями, если указанное лицо не обладает академической степенью бакалавра, магистра/степенью, приравненной к степени магистра, или доктора в сфере социальной работы. Сертификация осуществляется в целях получения лицом базовых академических знаний, необходимых для выполнения функций социального работника без ограничений. (27.06.2024 N4359)

2. Сертификат социального работника выдается в результате успешного прохождения лицом сертификации.

3. Право на прохождение сертификации имеют лица, работающие на территории Грузии социальными работниками, или лица, не работающие социальными работниками, но имеющие опыт социальной работы не менее 1 года.

Глава VII

Социальные гарантии социального работника

Статья 45. Создание социальному работнику безопасных и необходимых условий работы

1. Социальный работник вправе иметь безопасные условия работы и получать необходимые организационно-технические средства для выполнения функций с учетом ресурсов учреждения, в котором он работает.

2. Для полноценного и эффективного консультирования бенефициара работодатель социального работника обязан обеспечивать выделение соответствующего места и создание рабочей обстановки.

3. Учреждение обеспечивает равное и справедливое обращение с социальными работниками в связи с вопросами управления людскими ресурсами, условий, оплаты труда и правовой защиты.

Статья 46. Безопасность социального работника

1. Учреждение, в котором работает социальный работник, обязано разрабатывать и внедрять порядок безопасности социальной работы, который сократит до минимума риски для здоровья и безопасности социального работника.

2. При разработке порядка безопасности, определенного пунктом первым настоящей статьи, должны быть предусмотрены источники всех возможных рисков по уровню угрозы и возможных последствий. Указанный порядок безопасности должен предусматривать соответствующие превентивные меры.

3. В стандарте управления случаем, установленном учреждением, должны быть предусмотрены: процедура принятия предварительных мер, необходимых для обеспечения безопасности в связи с проведением социальной работы, критерии определения необходимости сотрудничества с правоохранительными органами, распределение функций и механизм устранения существующей угрозы.

4. Социальный работник обязан неукоснительно выполнять обязательные для выполнения указания, установленные для обеспечения его безопасности.

Статья 47. Рабочее время и время отдыха социального работника, порядок выполнения им сверхурочной работы и ее оплаты

1. Рабочее время и время отдыха социального работника, порядок выполнения им сверхурочной работы и ее оплаты установлены настоящей статьей и законодательством Грузии.

2. Наряду с пунктом первым настоящей статьи, исходя из сложности работы социального работника, установлено предельное количество текущих дел (случаев). Количество случаев не должно превышать 50. Случаи, предусмотренные дополнительно полученными делами, не должны превышать предельное количество более чем на одну треть указанного количества.

3. Порядок оплаты сверхурочной работы, выполненной социальным работником, определяется законодательством Грузии.

4. Сверхурочная работа, выполненная социальным работником, оплачивается по его желанию – путем выплаты ему надбавки или предоставления времени на дополнительный отдых пропорционально сверхурочной работе.

Статья 48. Пособие в случае гибели социального работника или признания его лицом с ограниченными возможностями

1. В случае гибели социального работника при исполнении им служебных обязанностей его семье из государственного бюджета выплачивается единовременное пособие в размере 10000 лари, независимо от места работы социального работника.

2. Социальному работнику, получившему телесные повреждения при исполнении служебных обязанностей, в результате чего он признан лицом с ограниченными возможностями или получил увечья, из государственного бюджета выплачивается единовременное пособие в размере не более 5000 лари, независимо от места его работы.

Статья 48¹. Дополнительные социальные гарантии социального Работника (27.06.2024 N4359)

Для социального работника, осуществляющего профессиональную деятельность в населенном пункте, где услуги социального работника в соответствующей сфере/по соответствующей специализации недоступны, работодатель вправе установить дополнительные социальные гарантии.

Глава VIII

Уполномоченные учреждения

Статья 49. Полномочия Парламента Грузии и парламентский контроль

1. Государственную политику в сфере социальной работы определяет Парламент Грузии.

2. Парламент Грузии осуществляет парламентский контроль в сфере социальной работы.

Статья 50. Полномочия Правительства Грузии

1. Правительство Грузии правомочно в случае необходимости разрабатывать в сфере социальной работы проекты законодательных актов и подзаконных нормативных актов.

2. Правительство Грузии правомочно подзаконным нормативным актом определять для публичного учреждения полномочия, предусмотренные пунктом первым статьи 20 настоящего Закона.

Статья 51. Полномочия Министерства лиц, вынужденно перемещенных с оккупированных территорий, труда, здравоохранения и социальной защиты Грузии

(11.12.2019 N5464, ввести в действие с 1 февраля 2020 года.)

1. Министерство лиц, вынужденно перемещенных с оккупированных территорий, труда, здравоохранения и социальной защиты Грузии в сфере социальной работы:

а) определяет необходимость и численность социальных работников в учреждениях здравоохранения, стационарах и амбулаториях, регулирует порядок проведения социальной работы;

б) осуществляет надзор над органом попечительства и опеки;

в) в пределах собственных полномочий с участием социальных работников заботится об улучшении социальной политики и разработке соответствующих инициатив;

г) осуществляет иные полномочия, предусмотренные законодательством Грузии.

2. Юридическое лицо публичного права – Агентство государственной заботы и оказания помощи жертвам и пострадавшим от трефикинга как орган попечительства и опеки в сфере социальной работы:

а) осуществляет процедуры усыновления и взятия на воспитание в пределах Закона Грузии «Об усыновлении и взятии на воспитание»;

б) согласно разделу седьмому⁴ Гражданского процессуального кодекса Грузии выполняет функции по попечительству/опеке/поддержке в пределах Закона Грузии «О проведении экспертизы исходя из психосоциальных потребностей»;

в) осуществляет соответствующее процессуальное представительство в пределах Кодекса о правосудии в отношении несовершеннолетних;

г) защищает законные интересы несовершеннолетних или поддерживаемых лиц при производстве судебных дел;

д) оценивает положение бенефициара, выявляет и определяет потребности в предоставлении ему услуг, консультирует его и устанавливает его связь с существующими видами обслуживания;

е) управляет и осуществляет надзор за процедурами обращаемости в случаях насилия, в том числе – насилия над детьми в целях защиты детей;

ж) управляет и осуществляет надзор за государственной программой по социальной реабилитации и заботе о ребенке в рамках различных подпрограмм;

з) осуществляет надзор за исполнением решений, принятых региональными советами органов попечительства и опеки;

и) оказывает помощь семьям, нуждающимся в поддержке, лицам с ограниченными возможностями и пожилым лицам;

к) определяет лиц, имеющих полномочие на проведение социальной работы (социальных работников);

л) участвует в процессе исполнения судебного решения, связанного с передачей ребенка или осуществлением права второго родителя или (и) другого члена семьи на общение с ребенком;

м) осуществляет иные полномочия, предусмотренные законодательством Грузии.

Статья 52. Полномочия Министерства юстиции Грузии

(29.11.2019 N5391, ввести в действие с 1 января 2020 года.)

1. Министерство юстиции Грузии правомочно проводить социальную работу в пенитенциарной системе, системе исполнения наказаний, не связанных с заключением под стражу, и пробации, а также в целях превенции повторного совершения преступлений путем реабилитации и ресоциализации бывших заключенных с группами лиц, подверженных риску совершения преступления, и по направлению исполнения. Министерство в пределах собственных полномочий с участием социальных работников заботится об улучшении социальной политики и разработке соответствующих инициатив.

2. Социальный работник пенитенциарной системы:

а) содействует защите прав обвиняемых/осужденных;

б) консультирует обвиняемых/осужденных;

в) осуществляет адвокатирование обвиняемых/осужденных;

г) способствует уменьшению пенитенциарного стресса обвиняемых/осужденных;

д) участвует в оценке/переоценке риска угроз применительно к осужденным;

е) проводит оценку/переоценку риска вреда применительно к обвиняемым/осужденным;

ж) для установления вероятности рецидива осуществляет оценку/переоценку рисков и потребностей осужденного;

з) на основе выявленных рисков и потребностей с участием осужденного разрабатывает индивидуальный план отбывания наказания;

и) выявляет в пенитенциарных учреждениях уязвимые группы обвиняемых и осужденных в целях содействия их психосоциальной реабилитации, заботится о соблюдении установленных стандартов;

к) способствует участию обвиняемых/осужденных в образовательных программах и осуществлению этих программ;

л) способствует участию осужденных в программах профессиональной подготовки и осуществлению этих программ;

м) определяет направления психосоциальной реабилитации и терапии, содействует их осуществлению, осуществляет фасилитацию;

н) содействует труду/трудоустройству осужденных, помещенных в пенитенциарные учреждения;

о) содействует осуществлению вспомогательных программ для обвиняемых/осужденных, в частности, проведению культурных, спортивных, религиозных, познавательных и других мероприятий;

п) содействует подготовке осужденных к ресоциализации и реинтеграции;

р) в пределах своих полномочий ведет работу с обвиняемым/осужденным, объявившим голодовку;

с) осуществляет иные полномочия, предусмотренные законодательством Грузии.

3. Социальная работа в системе исполнения наказаний, не связанных с заключением под стражу, и пробации ведется в рамках настоящего Закона и Закона Грузии «О порядке превенции преступлений, исполнения наказаний, не связанных с заключением под стражу, и пробации». Социальный работник юридического лица публичного права, действующего в сфере управления Министерства юстиции Грузии, – Национального агентства превенции преступлений, исполнения наказаний, не связанных с заключением под стражу, и пробации (далее – Национальное агентство превенции преступлений, исполнения наказаний, не связанных с заключением под стражу, и пробации) в целях ресоциализации и реабилитации осужденного и превенции преступлений:

а) оценивает риски и потребности условно осужденного совершеннолетнего/несовершеннолетнего;

б) участвует в работе мультидисциплинарной группы для установления вероятности риска вреда бенефициара и повторения преступления и совместно с другими специалистами разрабатывает индивидуальный план исполнения наказания;

в) в пределах индивидуального плана исполнения наказания предоставляет бенефициарам услуги по реабилитации;

г) работает с семьями условно осужденных, проводя с ними семейные конференции и консультации;

д) участвует в создании реабилитационных тренинг-модулей, соответствующих потребностям условно осужденных;

е) связывает условно осужденных с организациями, которые будут содействовать их реабилитации и ресоциализации;

ж) обеспечивает подготовку для комиссии по условно-досрочному освобождению заключения об оценке рисков и потребностей семьи и социальной среды осужденного в рамках координированной деятельности Специальной пенитенциарной службы и Национального агентства превенции преступлений, исполнения наказаний, не связанных с заключением под стражу, и пробации, в процессе подготовки осужденного к освобождению.

4. Социальный работник Национального агентства превенции преступлений, исполнения наказаний и пробации, работающий с лицами в возрасте от 14 лет до 21 года, включенными в программу убережения или убережения и медиации:

а) обеспечивает для программы убережения и медиации индивидуальную оценку состояния лица, в отношении которого применено убережение от системы правосудия, с применением соответствующей методологии;

б) содействует социальной активности бенефициара, в целях поиска сервисов сотрудничает с различными организациями;

в) ведет мониторинг выполнения условий договора с лицом, в отношении которого применяется убережение;

д) осуществляет иные полномочия, предусмотренные законодательством Грузии.

5. Социальный работник Национального агентства превенции преступлений, исполнения наказаний, не связанных с заключением под стражу, и пробации подготавливает отчет об индивидуальной оценке несовершеннолетнего обвиняемого с целью назначения ему наказания.

6. К полномочиям Национального агентства превенции преступлений, исполнения наказаний, не связанных с заключением под стражу, и пробации в сфере социальной работы по направлению реабилитации и ресоциализации бывших заключенных относятся:

а) разработка индивидуального плана обслуживания на основании биологической и психосоциальной оценки бенефициаров, внедрение, поиск и предоставление психосоциального обслуживания в соответствии с их потребностями, мониторинг процесса их реабилитации;

б) ведение работы с членами семьи или ближайшим окружением бенефициаров и управление проблемными случаями;

в) забота о разрешении проблем физического и психического здоровья бенефициаров;

г) предоставление услуг по неформальному образованию, соответствующих потребностям бенефициаров, их профессиональная переподготовка и содействие трудоустройству;

д) в целях реабилитации и ресоциализации бенефициаров планирование или поиск и предоставление спортивных, культурных и рекреационных мероприятий;

е) содействие ресоциализации несовершеннолетних бенефициаров, находящихся в конфликте с законом;

ж) повышение сознания общества о реабилитации иресоциализации бывших заключенных;

з) осуществление иных полномочий, предусмотренных законодательством Грузии.

7. К полномочиям Национального агентства превенции преступлений, исполнения наказаний, не связанных с заключением под стражу, и пробации в сфере социальной работы с группами несовершеннолетних лиц, подвергающихся риску совершения преступления, относятся:

а) биологическая и психосоциальная оценка бенефициаров, подвергающихся риску совершения преступления, разработка индивидуального плана обслуживания и мониторинг его осуществления, внедрение или поиск и предоставление услуг, соответствующих потребностям бенефициаров;

б) оценка риска совершения преступления бенефициарами;

в) в случае необходимости проведение консультаций для бенефициаров и членов их семей;

г) ведение координированной работы со специалистами, работающими в сфере опеки над ребенком и семьей, а также проведение информационных встреч, касающихся сервисов, направленных на превенцию преступлений второго уровня, со специалистами, работающими в системе дневных центров и 24-часовой государственной опеки;

д) предоставление информации специалистам, работающим с лицами, подвергающимися риску совершения преступления, по вопросам управления трудным поведением и иным вопросам, связанным с превенцией преступлений;

е) идентификация фактов насилия в отношении детей и осуществление процедур обращаемости (реферирования);

ж) осуществление иных полномочий, предусмотренных законодательством Грузии.

8. Юридическое лицо публичного права, входящее в сферу управления Министерства юстиции Грузии, – Национальное исполнительное бюро в процессе исполнения проводит социальную работу с лицами, находящимися перед социальной опасностью, следующим образом:

а) обеспечивает ведение процесса исполнительного производства с доброжелательным подходом к бенефициару;

б) в случае необходимости обеспечивает присутствие при производстве исполнительных действий социального работника, который в пределах своей компетенции консультирует стороны и помогает им уменьшить психологический стресс;

в) участвует в делах по возвращению неправомерно перемещенного или неправомерно удерживаемого ребенка;

г) осуществляет иные полномочия, предусмотренные законодательством Грузии.

Статья 53. Искл. (29.11.2019 N5391, ввести в действие с 1 января 2020 года.)

Статья 54. Полномочия Министерства образования, науки и молодежи Грузии

(30.11.2023 N3847, ввести в действие с 1 января 2024 года.)

1. Министерство образования, науки и молодежи Грузии правомочно проводить социальную работу в сфере образования. Оно в пределах своих полномочий с участием социальных работников заботится об улучшении социальной политики и разработке соответствующих инициатив.

2. Социальная работа в общеобразовательном учреждении подразумевает:

а) предоставление психосоциального обслуживания учащимся с психосоциальными проблемами, поведенческими и эмоциональными нарушениями, их родителям, одноклассникам и учителям;

б) работу для повышения сознания и пресечения притеснения учащихся;

в) оказание социально-педагогической помощи учащимся в целях гражданской интеграции;

г) идентификацию уязвимых учащихся или (и) групп учащихся и их включение в соответствующее обслуживание;

д) идентификацию фактов насилия и игнорирования и соответствующее реагирование на них;

е) осуществление иных полномочий, предусмотренных законодательством Грузии.

Статья 55. искл . (11.12.2019 N5464, ввести в действие с 1 февраля 2020 года.)

Статья 56. Полномочия муниципалитета

1. Муниципалитет на своей территории действия проводит социальную работу, которая подразумевает:

а) активную идентификацию лиц, находящихся перед социальной опасностью, определение и оценку их потребностей, идентификацию проблем и предоставление информации соответствующим отраслевым учреждениям;

б) в случаях, предусмотренных законодательством Грузии, когда необходимо предотвратить угрозу, включение бенефициаров в социальное обслуживание, предусмотренное законодательством Грузии, и незамедлительное уведомление об этом соответствующих органов;

в) идентификацию фактов насилия в семье и соответствующее реагирование на них;

г) предоставление информации бенефициарам о соответствующих социальных, медицинских, льготных услугах и содействие включению в них;

д) предоставление соответствующей необходимой информации целевым группам и их семьям и их консультирование;

е) проведение социальной работы в учреждениях раннего и дошкольного воспитания;

ж) проведение социальной работы в пределах делегированных полномочий, установленных Органическим законом Грузии «Кодекс о местном самоуправлении».

2. Проведение социальной работы – полномочие, делегированное муниципалитету, отраслевой надзор за осуществлением которого ведет Министерство лиц, вынужденно перемещенных с оккупированных территорий, труда, здравоохранения и социальной защиты Грузии. (11.12.2019 N5464, ввести в действие с 1 февраля 2020 года.)

3. Координацию и администрирование социальной работы осуществляет структурная единица муниципалитета.

4. Положение о структурной единице мэрии, предусмотренной пунктом 3 настоящей статьи, должно соответствовать требованиям настоящего Закона для того, чтобы на территории действия муниципалитета всем гражданам обеспечивалась доступность социальной работы.

Статья 57. Полномочия юридического лица частного права

1. Юридическое лицо частного права, в котором работает социальный работник, правомочно в пределах своей деятельности определять перечень сфер деятельности, подлежащих осуществлению социальным работником.

2. Перечень сфер, предусмотренный пунктом первым настоящей статьи, должен быть утвержден письменным правовым актом. Занятое лицо должно быть предварительно ознакомлено с ним.

Статья 57¹. Содействие социальной работе (27.06.2024 N4359)

Уполномоченные учреждения, предусмотренные настоящей главой, в пределах своей компетенции осуществляют надлежащие мероприятия по повышению интереса к профессии социального работника, в том числе, содействуют доступности соответствующих образовательных программ в муниципалитетах.

Глава IX

Надзор за деятельностью социального работника, его карьерное продвижение, дисциплинарная ответственность

Статья 58. Надзор за деятельностью социального работника

1. Надзор за деятельностью социального работника подразумевает самооценку социального работника, а также надзор за его работой в целях содействия его профессиональному росту и обеспечения предоставления им высококачественного обслуживания.

2. Лицом, осуществляющим профессиональный надзор за социальным работником, может быть лицо, работающее в той же структурной единице того же учреждения, или руководитель этой единицы, а также приглашенное лицо.

3. Порядок и условия осуществления надзора за деятельностью социального работника устанавливает учреждение, которому подчиняется социальный работник.

Статья 59. Самооценка социального работника

1. Социальный работник осуществляет самооценку, что включает в себя оценку результатов деятельности в пределах каждого плана и вне плана, при проведении им социальной работы.

2. Самооценка социального работника должна осуществляться объективно. Она должна включать в себя как продвижение в деятельности, так и недостатки в ней, должна определять вызовы и план улучшения деятельности.

Статья 60. Надзор за работой социального работника

1. Надзор за работой социального работника осуществляет учреждение, которому подчиняется социальный работник.

2. Надзор за работой социального работника осуществляется на основе таких критериев, как целенаправленность и законность осуществления полномочий социальным работником.

3. Надзор за работой социального работника осуществляется путем оценки конкретных случаев и годовой деятельности социального работника. Оценка конкретных случаев осуществляется на основании случайного выбора или обращения бенефициара.

4. Для получения объективного заключения о мониторинге деятельности социального работника должны быть предусмотрены все обстоятельства, в том числе – результаты социальной работы, соображения бенефициара, характеристика социального работника, представленная непосредственным руководителем.

Статья 61. Поощрение социального работника

1. На основе оценки и результатов мониторинга деятельности социального работника учреждение, которому подчиняется социальный работник, при наличии соответствующих оснований принимает решение о поощрении социального работника.

2. К формам поощрения социального работника относятся:

а) объявление благодарности;

б) выплата денежного вознаграждения;

в) вручение ценного подарка.

3. В связи с поощрением социального работника, работающего в публичном учреждении, применяются Положения, предусмотренные законодательством Грузии.

Статья 62. Карьерное продвижение социального работника

1. Карьерное продвижение социального работника осуществляется на основе оценки и результатов мониторинга деятельности социального работника.

2. При карьерном продвижении социального работника должны учитываться его опыт работы, а также результаты осуществленной им деятельности и ее значение для бенефициара и общества.

3. Карьерное продвижение социального работника, работающего в публичном учреждении, осуществляется в соответствии с законодательством Грузии.

Статья 63. Дисциплинарная ответственность социального работника

1. На основе оценки и результатов мониторинга деятельности социального работника при наличии соответствующих оснований на социального работника может быть возложена дисциплинарная ответственность.

2. В связи с дисциплинарной ответственностью социального работника, работающего в публичном учреждении, применяются положения, предусмотренные законодательством Грузии.

3. К мерам дисциплинарной ответственности социального работника относятся:

а) предупреждение;

б) выговор;

в) удержание из заработной платы (должностного оклада) от 10 до 50 процентов сроком от одного до 6 месяцев;

г) освобождение со службы.

4. Решение о возложении дисциплинарной ответственности на социального работника принимает учреждение, в котором работает социальный работник.

Глава Х

Переходные и заключительные положения

Статья 64. Переходные положения

1. Комитету Парламента Грузии по защите прав человека и гражданской интеграции до 1 января 2019 года утвердить план действий настоящего Закона и обеспечить его мониторинг.

2. Поручить соответствующим ведомствам Правительства Грузии поэтапно увеличить численность штатов социальных работников, чтобы в 2025 году социальные работники, работающие на территории Грузии, полноценно выполняли возложенные на них настоящим Законом служебные обязанности.

3. Поручить Министерству образования, науки и молодежи Грузии до 1 октября 2024 года при участии Парламента Грузии и других правомочных учреждений, предусмотренных главой VIII настоящего Закона, разработать отраслевые характеристики программ сертификации социальных работников. (27.06.2024 N4359)

3¹. Программа сертификации социальных работников, предусмотренная пунктом 3 настоящей статьи, должна обеспечивать в соответствии с подпунктом «в» пункта 6 этой же статьи удовлетворение профессиональным стандартам социальной работы, утвержденным Министерством лиц, вынужденно перемещенных с оккупированных территорий, труда, здравоохранения и социальной защиты Грузии, Министерством юстиции Грузии и Министерством образования, науки и молодежи Грузии. (27.06.2024 N4359)

3². Требование, предусмотренное пунктом 3¹ настоящей статьи, не распространяется на сертификацию социальных работников, осуществленную до введения настоящего пункта в действие. (27.06.2024 N4359)

4. Сертификацию социальных работников осуществляет Министерство образования, науки и молодежи Грузии. Сертификация социальных работников может осуществляться в дистанционной форме. Сертификация социальных работников должна быть завершена до 1 января 2030 года. (27.06.2024 N4359)

4¹. Сертификат социального работника выдается в результате успешного прохождения сертификации лицом. Сертификационная программа состоит не менее чем из 45 кредитов. (27.06.2024 N4359)

4². Право пройти сертификацию имеет лицо, по состоянию на 1 июня 2024 года выполнявшее функции социального работника в соответствующем учреждении или имеющее опыт социальной работы не менее 1 года. (27.06.2024 N4359)

4³. На должность социального работника помимо лица, удовлетворяющего требованиям, предусмотренным подпунктом «в» пункта первого статьи 42 настоящего Закона, могут быть приняты также: (27.06.2024 N4359)

а) студент с активным статусом, получивший не менее 180 кредитов по программе бакалавриата по направлению «Социальная работа» или не менее 60 кредитов по программе магистратуры по направлению «Социальная работа»;

б) лицо, завершившее дополнительную программу социальной работы, состоящую не менее чем из 45 кредитов, и имеющее как минимум степень бакалавра или степень, приравненную к степени бакалавра, в области права, публичного управления, здравоохранения, образования, психологии, социологии или социальных наук или являющееся студентом с активным статусом в той же сфере.

4⁴. Студент, предусмотренный подпунктом «а» или «б» пункта 4³ настоящей статьи, освобождается от должности социального работника/с ним прекращается трудовой договор в случае непредставления им документа, подтверждающего завершение соответствующей программы бакалавриата или магистратуры в течение 1 года после занятия указанной должности. До представления указанного документа он выполняет функции социального работника в пределах, определенных работодателем. (27.06.2024 N4359)

4⁵. Лицо также может быть принято на работу в качестве соискателя должности социального работника. (27.06.2024 N4359)

4⁶. Лицо может работать в качестве соискателя должности социального работника не более 1 года. В этот период ему должно выплачиваться не менее половины должностного оклада, определенного для указанной должности. Соискатель выполняет соответствующие функции под надзором работодателя. Соискатель в случае успешного прохождения сертификации полностью выполняет функции социального работника. Если соискатель не сможет успешно пройти сертификацию, он освобождается от должности социального работника. (27.06.2024 N4359)

4⁷. Работодатель обеспечивает прохождение сертификации соискателем. Работодатель вправе установить для соискателя дополнительные условия трудовых отношений в порядке и форме, установленных законодательством Грузии. (27.06.2024 N4359)

5. Поручить Министерству лиц, вынужденно перемещенных с оккупированных территорий, труда, здравоохранения и социальной защиты Грузии, Министерству юстиции Грузии и Министерству образования и науки Грузии до 1 июня 2021 года обеспечить функционирование механизма 24-часового реагирования на неотложные случаи для бенефициаров. (16.03.2021 N361)

6. Министерству лиц, вынужденно перемещенных с оккупированных территорий, труда, здравоохранения и социальной защиты Грузии, Министерству юстиции Грузии и Министерству образования и науки Грузии до 1 июня 2021 года обеспечить издание следующих правовых актов: (16.03.2021 N361)

а) Об организационно-техническом и инфраструктурном обеспечении социального работника, в соответствии со статьей 45 настоящего Закона;

б) О внедрении порядка безопасности социальной работы, в соответствии со статьей 46 настоящего Закона;

в) Об установлении профессиональных стандартов социальной работы для социального работника.

7. Министерству лиц, вынужденно перемещенных с оккупированных территорий, труда, здравоохранения и социальной защиты Грузии, Министерству юстиции Грузии и Министерству образования, науки и молодежи Грузии до 1 января 2025 года обеспечить издание следующих правовых актов: (30.11.2023 N3847, ввести в действие с 1 января 2024 года.)

а) Об определении порядка перераспределения дел в соответствии со статьей 47 настоящего Закона;

б) Об установлении порядка и условий осуществления надзора за деятельностью социального работника, в соответствии с пунктом 3 статьи 58 настоящего Закона.

8. Правительству Грузии на основании представления Министерства лиц, вынужденно перемещенных с оккупированных территорий, труда, здравоохранения и социальной защиты Грузии до 1 января 2022 года обеспечить принятие правового акта о делегировании полномочий, предусмотренных статьей 56 настоящего Закона. (29.12.2020 N39)

9. К сертификату социального работника, предусмотренному пунктом первым статьи 44 настоящего Закона, приравнены сертификаты, выданные в 2006–2013 годах юридическим лицом публичного права – Тбилисским государственным университетом им. Иванэ Джавахишвили и юридическим лицом публичного права – Батумским государственным университетом им. Шота Руставели, которыми подтверждается успешное прохождение 60-кредитного учебного курса по социальной работе.

10. В случае, если к датам введения в действие соответствующих статей настоящего Закона численность социальных работников будет недостаточной, соответствующие учреждения правомочны предоставить право на прохождение сертификации лицам смежных профессий, которые не удовлетворяют требованиям, предусмотренным пунктом 3 статьи 44 настоящего Закона. Перечень смежных профессий определяется нормативным актом Правительства Грузии.

11. Требование, предусмотренное подпунктом «в» пункта первого статьи 42 настоящего Закона, не распространяется на лицо, определенное пунктом 4³ настоящей статьи. (27.06.2024 N4359)

Примечание: Для целей настоящей статьи соискателем является лицо, работающее в должности социального работника в порядке, установленном Законом Грузии «О публичной службе», Органическим законом Грузии «Трудовой кодекс Грузии» или иным законодательным актом Грузии, имеющее как минимум степень бакалавра или степень, приравненную к степени бакалавра, в области права, публичного управления, здравоохранения, образования, психологии, социологии или социальных наук, которое не прошло дополнительную программу социальной работы, удовлетворяет требованиям, предусмотренным статьей 42 настоящего Закона (за исключением подпунктов «в» и «г» пункта первого), в период соискательства проходит процесс сертификации социального работника и выполняет функции социального работника в ограниченных пределах, определенных работодателем. (27.06.2024 N4359)

Статья 65. Введение Закона в действие

1. Настоящий Закон, за исключением статей первой–43, пункта первого статьи 44 и статей 45–63 настоящего Закона, ввести в действие по опубликовании.

2. Статьи первую–41, подпункты «а», «б», «г», «д» и «е» пункта первого и пункты 2–4 статьи 42, статью 43 и статьи 48–63 настоящего Закона ввести в действие с 1 января 2021 года. (29.12.2020 N39)

2¹. Подпункт «в» пункта первого статьи 42, пункт первый статьи 44, статьи 45 и 46 и пункты первый, 3 и 4 статьи 47 настоящего Закона ввести в действие с 1 января 2022 года. (29.12.2020 N39)

3. Пункт 2 статьи 47 настоящего Закона ввести в действие с 1 января 2025 года.

4. Пункты 2 и 3 статьи 44 настоящего Закона действуют до 1 января 2022 года. (29.12.2020 N39)

5. Пункт 10 статьи 64 настоящего Закона действует до 1 января 2023 года.

6. Пункты 3–4⁷ статьи 64 и примечание к статье 64 настоящего Закона действуют до 1 января 2030 года. (27.06.2024 N4359)

Президент Грузии Георгий Маргвелашвили

Кутаиси

13 июня 2018 г.

№ 2519-IIc

ри