О борьбе с преступлениями против половой свободы и половой неприкосновенности

Консолидированная версия (15/12/2023 - 12/12/2024)

სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართულ დანაშაულთან ბრძოლის შესახებ

მუხლი 1. კანონის მიზანი

ამ კანონის მიზანია, ხელი შეუწყოს სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართული დანაშაულის თავიდან აცილებას, მასთან ბრძოლას და საზოგადოებრივი უსაფრთხოებისა და მართლწესრიგის დაცვის უზრუნველყოფას.

მუხლი 2. ტერმინთა განმარტება

ამ კანონის მიზნებისთვის მასში გამოყენებულ ტერმინებს აქვს შემდეგი მნიშვნელობა:

ა) სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართული დანაშაული − საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის XXII თავით, 143¹ და 143² მუხლებით (თუ ამ მუხლებით გათვალისწინებული დანაშაული მოიცავს სექსუალური მომსახურების გაწევის იძულებას ან პირის პროსტიტუციაში/პორნოგრაფიაში ჩაბმას), 144¹ მუხლის მე-3 ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტით, 253-ე მუხლით, 254-ე მუხლის მე-4 ან მე-5 ნაწილით, 255-ე მუხლის მე-3−მე-7 ნაწილებით, 255¹ და 255² მუხლებით გათვალისწინებული დანაშაული;

ბ) მსჯავრდებული − პირი (მათ შორის, სასჯელმოხდილი პირი), რომლის მიმართაც გამოტანილია სასამართლოს გამამტყუნებელი განაჩენი სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართული დანაშაულის ჩადენისთვის, თუმცა სასამართლოს გამამტყუნებელი განაჩენის საფუძველზე ჩამორთმეული არ აქვს შესაბამისი უფლება ამ კანონით დადგენილი წესით;

გ) სამინისტრო − საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტრო;

დ) უფლებაჩამორთმეული პირი − პირი, რომელსაც სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართული დანაშაულის ჩადენისთვის ამ კანონის შესაბამისად, სასამართლოს გამამტყუნებელი განაჩენის საფუძველზე ჩამოერთვა ერთი ან რამდენიმე შესაბამისი უფლება;

ე) რეესტრი − სამინისტროში შექმნილი ელექტრონული ბაზა, რომელშიც შეტანილია სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართული დანაშაულის ჩადენისთვის მსჯავრდებულ პირთა და უფლებაჩამორთმეულ პირთა პერსონალური მონაცემები.

საქართველოს 2020 წლის 13 ივლისის კანონი №6756 – ვებგვერდი, 20.07.2020წ.

მუხლი 3. უფლების ჩამორთმევა

1. სასამართლო უფლებამოსილია გამამტყუნებელი განაჩენის საფუძველზე პირს ჩამოართვას ერთ-ერთი ან რამდენიმე შემდეგი უფლება:

ა) საგანმანათლებლო დაწესებულებაში საქმიანობის უფლება, ადრეული და სკოლამდელი აღზრდისა და განათლების დაწესებულებაში, სკოლისგარეშე საგანმანათლებლო და სააღმზრდელო დაწესებულებაში (მათ შორის, სკოლისგარეშე სახელოვნებო და სასპორტო დაწესებულებაში) საქმიანობის უფლება, არასრულწლოვანთათვის ნებისმიერი სახის საგანმანათლებლო/სასწავლო/სააღმზრდელო მომსახურების გაწევის უფლება და აღნიშნული მომსახურების გამწევ დაწესებულებაში საქმიანობის უფლება;

ბ) არასრულწლოვანთათვის განკუთვნილ საგანმანათლებლო დაწესებულებაში, ადრეული და სკოლამდელი აღზრდისა და განათლების დაწესებულებაში, მის მიმდებარე ტერიტორიაზე არაუმეტეს 30 მეტრის რადიუსში, არასრულწლოვანთათვის განკუთვნილ ბიბლიოთეკაში, ბავშვთა გასართობ ცენტრში, სკოლისგარეშე საგანმანათლებლო და სააღმზრდელო დაწესებულებაში (მათ შორის, სკოლისგარეშე სახელოვნებო და სასპორტო დაწესებულებაში), არასრულწლოვანთათვის ნებისმიერი სახის საგანმანათლებლო/სასწავლო/სააღმზრდელო მომსახურების გამწევ დაწესებულებაში ყოფნის უფლება;

გ) არასრულწლოვანთან ერთად ცხოვრების უფლება, თუ აღნიშნულმა პირმა საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის 137-ე−141-ე მუხლებით გათვალისწინებული დანაშაული ჩაიდინა არასრულწლოვანის მიმართ, ან თუ მან ჩაიდინა იმავე კოდექსის 143¹ და 143²მუხლებით (თუ ამ მუხლებით გათვალისწინებული დანაშაული მოიცავს სექსუალური მომსახურების გაწევის იძულებას ან პირის პროსტიტუციაში/პორნოგრაფიაში ჩაბმას), 144¹ მუხლის მე-3 ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტით, 253-ე მუხლით, 254-ე მუხლის მე-4 ან მე-5 ნაწილით, 255-ე მუხლის მე-3−მე-7 ნაწილებით, 255¹ და 255² მუხლებით გათვალისწინებული დანაშაული;

დ) სოციალურ მუშაკად მუშაობის უფლება;

ე) საექიმო საქმიანობის უფლება;

ვ) სახელმწიფო და ადგილობრივი თვითმმართველობის სახაზინო (საბიუჯეტო) დაწესებულებებში – საჯარო ხელისუფლების ორგანოებში საქმიანობის უფლება;

ზ) პასიური საარჩევნო უფლება;

თ) იარაღის დამზადების, შეძენის, შენახვისა და ტარების უფლება;

ი) სატრანსპორტო საშუალებით, მათ შორის, საზოგადოებრივი ტრანსპორტით, მგზავრთა გადაყვანის უფლება;

კ) სხვა საქმიანობის უფლება, რომლის ჩამორთმევასაც, დამნაშავის პიროვნებისა და დანაშაულის ხასიათის გათვალისწინებით, სასამართლო მიზანშეწონილად მიიჩნევს.

2. სასამართლო ამ მუხლის პირველი პუნქტის „ა“ და „ბ“ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებულ უფლებებს სავალდებულო წესით ჩამოართმევს მსჯავრდებულს, თუ მან საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის 137-ე−139-ე, 141-ე და 255¹ მუხლებით გათვალისწინებული დანაშაული ჩაიდინა არასრულწლოვანის მიმართ, ან თუ მან ჩაიდინა იმავე კოდექსის 143¹ და 143²მუხლებით (თუ ამ მუხლებით გათვალისწინებული დანაშაული მოიცავს სექსუალური მომსახურების გაწევის იძულებას ან პირის პროსტიტუციაში/პორნოგრაფიაში ჩაბმას), 144¹ მუხლის მე-3 ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული დანაშაული.

3. სასამართლო ამ მუხლის პირველი პუნქტის „თ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებულ უფლებას არ ჩამოართმევს პირს, რომელსაც დამატებითი სასჯელის სახით, საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსით დადგენილი წესით განუსაზღვრავს იარაღთან დაკავშირებული უფლებების შეზღუდვას.

4. მოსამართლის გადაწყვეტილებით, ამ მუხლის პირველი პუნქტის „ი“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული უფლების ჩამორთმევა შესაძლებელია არ გავრცელდეს პირის მიერ ოჯახის წევრების (დედა, მამა, მეუღლე, შვილი (გერი), ნაშვილები) გადაყვანაზე.

5. ამ მუხლის პირველი პუნქტის „ბ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული უფლების (გარდა ბავშვთა გასართობ ცენტრში ყოფნის უფლებისა) ჩამორთმევა არ ვრცელდება იმ პირზე, რომელიც ზოგად განათლებას იღებს, და იმ პირზე, რომლის საცხოვრებელი ადგილი იმავე ქვეპუნქტით განსაზღვრული დაწესებულების მიმდებარე ტერიტორიაზე არაუმეტეს 30 მეტრის რადიუსში მდებარეობს.

6. პირს ამ მუხლის პირველი პუნქტით გათვალისწინებული შესაბამისი უფლება ჩამოერთმევა:

ა) ნაკლებად მძიმე კატეგორიის დანაშაულის ჩადენის შემთხვევაში − ხუთ წლამდე ვადით;

ბ) მძიმე კატეგორიის დანაშაულის ჩადენის შემთხვევაში − ხუთიდან ათ წლამდე ვადით;

გ) განსაკუთრებით მძიმე კატეგორიის დანაშაულის ჩადენის შემთხვევაში − ათიდან თხუთმეტ წლამდე ვადით.

7. სასამართლო მსჯავრდებულისთვის ამ მუხლის პირველი პუნქტის „ა“−„კ“ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებული უფლების ჩამორთმევის შესახებ გადაწყვეტილების მიღებისას ითვალისწინებს მის პიროვნულ მახასიათებლებს, ოჯახურ მდგომარეობას, ნასამართლობას, მსჯავრდებულის დამოკიდებულებას მის მიერ ჩადენილი დანაშაულისადმი, ამ დანაშაულის ჩადენის ვითარებასა და ხერხს, დამდგარ შედეგს, დანაშაულის განმეორებით ჩადენის რისკს, დაზარალებულისა და მსჯავრდებულის ურთიერთდამოკიდებულებასა და სხვა გარემოებებს.

8. პირისთვის ამ მუხლით გათვალისწინებული უფლების ჩამორთმევის შესახებ მიეთითება სასამართლოს გამამტყუნებელი განაჩენის სარეზოლუციო ნაწილში.

9. სასამართლო სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართული დანაშაულის ჩადენისთვის პირის მსჯავრდების, აგრეთვე მისთვის შესაბამისი უფლების ჩამორთმევის შესახებ დაუყოვნებლივ აცნობებს სამინისტროს.

10. სასამართლო მსჯავრდებულისთვის ამ მუხლის პირველი პუნქტის „გ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული უფლების ჩამორთმევის შესახებ დაუყოვნებლივ აცნობებს აგრეთვე საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიებიდან დევნილთა, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს და მსჯავრდებულის საცხოვრებელი ადგილის მიხედვით მუნიციპალიტეტს.

11. სასამართლო სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართული დანაშაულის ჩადენისთვის პირის მსჯავრდების შესახებ დაუყოვნებლივ აცნობებს მსჯავრდებულის სამუშაო ადგილის ადმინისტრაციას, თუ იგი დასაქმებულია იმ დაწესებულებაში, რომელშიც სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართული დანაშაულის ჩადენისთვის ნასამართლევი პირის დასაქმება აკრძალულია.

12. სასამართლო პირისთვის ამ მუხლის პირველი პუნქტის „ა“−„კ“ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებული საქმიანობის უფლების ჩამორთმევის შესახებ დაუყოვნებლივ აცნობებს უფლებაჩამორთმეული პირის სამუშაო ადგილის ადმინისტრაციას, თუ იგი დასაქმებულია იმ დაწესებულებაში, რომელში საქმიანობის უფლებაც მას სასამართლოს გადაწყვეტილების საფუძველზე ჩამოერთვა.

13. პენიტენციური დაწესებულება ვალდებულია სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართული დანაშაულის ჩადენისთვის მსჯავრდებული პირის პენიტენციური დაწესებულებიდან გათავისუფლების, გაქცევის, პენიტენციური კოდექსის 125-ე მუხლით დადგენილი წესით პენიტენციური დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის, იმავე კოდექსის 34-ე მუხლის მე-12 ნაწილით დადგენილი წესით გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებიდან გასვლის შესახებ წერილობითი შეტყობინება დაუყოვნებლივ გაუგზავნოს სამინისტროს.

საქართველოს 2020 წლის 13 ივლისის კანონი №6756 – ვებგვერდი, 20.07.2020წ.

საქართველოს 2023 წლის 15 დეკემბრის კანონი №4003 – ვებგვერდი, 26.12.2023წ.

მუხლი 4. ვადის ათვლა

პირისთვის ამ კანონის მე-3 მუხლის პირველი პუნქტით გათვალისწინებული შესაბამისი უფლების ჩამორთმევის ვადის ათვლა იწყება:

ა) პირის თავისუფლების აღკვეთით მსჯავრდებისას – პირის მიერ სასამართლოს გამამტყუნებელი განაჩენით დანიშნული სასჯელის მოხდისთანავე;

ბ) პირის მიმართ პირობითი მსჯავრის გამოყენებისას – გამოსაცდელი ვადის დაწყების მომენტიდან;

გ) საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის 50-ე მუხლის მე-5 ნაწილით გათვალისწინებულ შემთხვევაში − პირის მიერ შესაბამისი დაწესებულების დატოვების მომენტიდან;

დ) პირისთვის ძირითადი სასჯელის სახედ არასაპატიმრო სასჯელის დანიშვნისას – სასამართლოს გამამტყუნებელი განაჩენის კანონიერ ძალაში შესვლის მომენტიდან;

ე) პირის პირობით ვადამდე გათავისუფლებისას − პირის პირობით ვადამდე გათავისუფლების მომენტიდან;

ვ) პირისთვის სასჯელის მოუხდელი ნაწილის უფრო მსუბუქი სახის სასჯელით შეცვლისას − პირისთვის სასჯელის შეცვლის მომენტიდან;

ზ) საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებულ სხვა შემთხვევაში პირის სასჯელის მოხდისგან გათავისუფლებისას − პირის სასჯელის მოხდისგან გათავისუფლების მომენტიდან.

მუხლი 5. უფლების აღდგენა

1. პირისთვის ჩამორთმეული უფლების ვადამდე აღდგენა ან უფლების ჩამორთმევის ვადის შემცირება დასაშვებია:

ა) პირის ნაკლებად მძიმე კატეგორიის დანაშაულის ჩადენისთვის მსჯავრდების შემთხვევაში − უფლების ჩამორთმევის ვადის არანაკლებ ერთი მესამედის გასვლის შემდეგ;

ბ) პირის მძიმე კატეგორიის დანაშაულის ჩადენისთვის მსჯავრდების შემთხვევაში − უფლების ჩამორთმევის ვადის არანაკლებ ნახევრის გასვლის შემდეგ;

გ) პირის განსაკუთრებით მძიმე კატეგორიის დანაშაულის ჩადენისთვის მსჯავრდების შემთხვევაში − უფლების ჩამორთმევის ვადის არანაკლებ ორი მესამედის გასვლის შემდეგ.

2. საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს მმართველობის სფეროში მოქმედი საჯარო სამართლის იურიდიული პირის − დანაშაულის პრევენციის, არასაპატიმრო სასჯელთა აღსრულებისა და პრობაციის ეროვნული სააგენტოს პირობითი მსჯავრის გაუქმების საკითხთა განმხილველი მუდმივმოქმედი კომისია (შემდგომ − კომისია) უფლებამოსილია, უფლებაჩამორთმეული პირის პიროვნებისა და ყოფაქცევის გათვალისწინებით, მას ვადამდე აღუდგინოს ჩამორთმეული უფლება ან შეუმციროს უფლების ჩამორთმევის ვადა.

3. უფლებაჩამორთმეული პირის მიერ ამ კანონით მისთვის დაწესებული შეზღუდვების (უფლების ჩამორთმევის) დარღვევა (შეუსრულებლობა) იწვევს სისხლის სამართლის პასუხისმგებლობას.

4. უფლებაჩამორთმეულ პირს ამ კანონით მისთვის დაწესებულ შეზღუდვებს (უფლების ჩამორთმევას) გამამტყუნებელი განაჩენის გამოცხადებისას განუმარტავს სასამართლო, ხოლო პენიტენციური დაწესებულების დატოვებისას − აგრეთვე პენიტენციური დაწესებულება.

მუხლი 6. მსჯავრდებულის/უფლებაჩამორთმეული პირის ვალდებულებები

1. მსჯავრდებული/უფლებაჩამორთმეული პირი ვალდებულია სამინისტროს უფლებამოსილი პირის მიერ დაბარების შემთხვევაში გამოცხადდეს სამინისტროს შესაბამის ტერიტორიულ ორგანოში. მსჯავრდებული/უფლებაჩამორთმეული პირი სამინისტროს შესაბამის ტერიტორიულ ორგანოში დაბარებული უნდა იქნეს გონივრული ვადით ადრე და გონივრული პერიოდულობით.

2. სამინისტროს უფლებამოსილი პირი მსჯავრდებულს/უფლებაჩამორთმეულ პირს სამინისტროს შესაბამის ტერიტორიულ ორგანოში დაბარების შესახებ შეტყობინებას უგზავნის მსჯავრდებულის/უფლებაჩამორთმეული პირის პენიტენციური დაწესებულებიდან გათავისუფლების შესახებ ინფორმაციის მიღებიდან, მისი პირობით ვადამდე გათავისუფლების/მისთვის სასჯელის მოუხდელი ნაწილის უფრო მსუბუქი სახის სასჯელით შეცვლის თაობაზე ინფორმაციის მიღებიდან, მისთვის ძირითადი სასჯელის სახედ არასაპატიმრო სასჯელის დანიშვნისას კანონიერ ძალაში შესული სასამართლოს გამამტყუნებელი განაჩენის მიღებიდან არაუგვიანეს 10 დღისა.

3. მსჯავრდებულის/უფლებაჩამორთმეული პირის სამინისტროს შესაბამის ტერიტორიულ ორგანოში გამოცხადებისას სამინისტროს უფლებამოსილი პირი არკვევს მის ფაქტობრივ საცხოვრებელ ადგილს, სამუშაო ადგილს, მასთან ერთად მცხოვრებ პირთა შესახებ მონაცემებს (სახელი, გვარი, ასაკი, მსჯავრდებულთან/უფლებაჩამორთმეულ პირთან არსებული კავშირი) და საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრის (შემდგომ − მინისტრი) ბრძანებით განსაზღვრულ სხვა საკითხებს. მსჯავრდებულს/ უფლებაჩამორთმეულ პირს სამინისტროს შესაბამის ტერიტორიულ ორგანოში გამოცხადებისას წერილობით განემარტება ამ კანონით მისთვის დაკისრებული ვალდებულებები და მათი შეუსრულებლობის შემთხვევაში საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი პასუხისმგებლობა.

4. მსჯავრდებული/უფლებაჩამორთმეული პირი ვალდებულია ამ მუხლის მე-3 პუნქტით გათვალისწინებული მონაცემის ცვლილებისას ამის შესახებ დაუყოვნებლივ, მაგრამ არაუგვიანეს 5 დღისა, აცნობოს სამინისტროს შესაბამის ტერიტორიულ ორგანოს თავისი საცხოვრებელი ადგილის მიხედვით.

5. ამ მუხლით გათვალისწინებულ შემთხვევაში მსჯავრდებულის/ უფლებაჩამორთმეული პირის მიერ მისთვის დაკისრებული ვალდებულებები შეუსრულებლად არ ჩაითვლება, თუ არსებობს ერთ-ერთი შემდეგი საპატიო მიზეზი:

ა) მსჯავრდებულის/უფლებაჩამორთმეული პირის ჯანმრთელობის ისეთი მდგომარეობა, რომლის გამოც მას არ შეუძლია გამოცხადდეს სამინისტროს შესაბამის ტერიტორიულ ორგანოში, რაც ექიმის მიერ გაცემული ცნობით დასტურდება;

ბ) მსჯავრდებულის/უფლებაჩამორთმეული პირის ახლო ნათესავის (მშობელი, მშვილებელი, შვილი, მინდობით აღსაზრდელი, ბებია, პაპა, შვილიშვილი, და, ძმა, მეუღლე (მათ შორის, განქორწინებული)) ან მსჯავრდებულთან/უფლებაჩამორთმეულ პირთან მუდმივად მცხოვრები პირის გარდაცვალება;

გ) მსჯავრდებულის/უფლებაჩამორთმეული პირის სამსახურებრივ ან პროფესიულ საქმიანობასთან დაკავშირებული მივლინება, რაც შესაბამისი დოკუმენტით დასტურდება;

დ) დაუძლეველი ძალის (ფორსმაჟორის) არსებობა, კერძოდ, სტიქიური უბედურება, ავარია, ხანძარი, მასობრივი არეულობა, სამხედრო მოქმედება, კარანტინი ან საგანგებო მდგომარეობის გამოცხადება, რაც შესაბამისი სახელმწიფო დაწესებულების მიერ გაცემული დოკუმენტით დასტურდება;

ე) მსჯავრდებულის/უფლებაჩამორთმეული პირის კანონით დადგენილი წესით დაკავება/პატიმრობა, მისი საგამოძიებო/საპროცესო მოქმედებებსა და ოპერატიულ-სამძებრო ღონისძიებებში მონაწილეობა, რაც შესაბამისი დოკუმენტით დასტურდება;

ვ) მსჯავრდებულის/უფლებაჩამორთმეული პირის სარეზერვო სამხედრო სამსახურში ყოფნა, რაც დასტურდება შესაბამისი დოკუმენტით, რომელიც წარედგინება სამინისტროს სათანადო ტერიტორიულ ორგანოს მსჯავრდებულის/უფლებაჩამორთმეული პირის სარეზერვო სამხედრო სამსახურში გაწვევამდე;

ზ) სხვა გარემოება, რომელიც მიჩნეულია საპატიო მიზეზად მინისტრის ბრძანებით.

6. მსჯავრდებულის/უფლებაჩამორთმეული პირის მიერ ამ მუხლით გათვალისწინებული ვალდებულების არასაპატიო მიზეზით შეუსრულებლობა იწვევს საქართველოს ადმინისტრაციულ სამართალდარღვევათა კოდექსით დადგენილი პასუხისმგებლობის დაკისრებას.

7. ამ მუხლით გათვალისწინებული ვალდებულება მსჯავრდებულს ეკისრება ნასამართლობის ვადით, ხოლო უფლებაჩამორთმეულ პირს − უფლების ჩამორთმევის ვადით.

8. უფლებაჩამორთმეულ პირს ამ მუხლით გათვალისწინებული ვალდებულება ნასამართლობის ვადით ეკისრება, თუ მისთვის ამ კანონის მე-3 მუხლის პირველი პუნქტით განსაზღვრული რომელიმე უფლების ჩამორთმევის ვადა ნასამართლობის ვადაზე ნაკლებია.

საქართველოს 2023 წლის 21 სექტემბრის კანონი №3535 – ვებგვერდი, 12.10.2023წ.

მუხლი 7. მონიტორინგი

1. საგანმანათლებლო დაწესებულება, ადრეული და სკოლამდელი აღზრდისა და განათლების დაწესებულება, სკოლისგარეშე საგანმანათლებლო და სააღმზრდელო დაწესებულება (მათ შორის, სკოლისგარეშე სახელოვნებო და სასპორტო დაწესებულება), საგანმანათლებლო/სასწავლო/სააღმზრდელო მომსახურების გამწევი დაწესებულება, საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებული ის დაწესებულება, რომელშიც სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართული დანაშაულის ჩადენისთვის ნასამართლევი პირის/უფლებაჩამორთმეული პირის დასაქმება აკრძალულია, ვალდებულია პირისთვის შესაბამისი საქმიანობის განხორციელების უფლების მინიჭებამდე მოსთხოვოს მას ნასამართლობის/უფლების ჩამორთმევის შესახებ ცნობის წარმოდგენა. აღნიშნული ვალდებულების შეუსრულებლობა იწვევს საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი პასუხისმგებლობის დაკისრებას.

2. საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიებიდან დევნილთა, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტრო, საქართველოს განათლების, მეცნიერებისა და ახალგაზრდობის სამინისტრო, საქართველოს კულტურისა და სპორტის სამინისტრო, საქართველოს იუსტიციის სამინისტრო, მუნიციპალიტეტი ვალდებულია თავისი კომპეტენციის ფარგლებში განახორციელოს მისდამი დაქვემდებარებული/მის მიერ კონტროლირებული დაწესებულების მიერ ამ მუხლის პირველი პუნქტით გათვალისწინებული ვალდებულებების შესრულების მონიტორინგი, ხოლო მათი შეუსრულებლობის (დარღვევის) გამოვლენის შემთხვევაში მოახდინოს რეაგირება თავისი კომპეტენციის ფარგლებში და ამის შესახებ დაუყოვნებლივ აცნობოს სამინისტროს. ამ მიზნით იგი უფლებამოსილია საჭიროების შემთხვევაში გამოითხოვოს ინფორმაცია მისდამი დაქვემდებარებული/მის მიერ კონტროლირებული დაწესებულებისგან ან შექმნას ამ დაწესებულებაში არსებული მონაცემების ხელმისაწვდომობის მექანიზმები.

3. სამინისტროს უფლებამოსილი პირი მსჯავრდებულის/უფლებაჩამორთმეული პირის მიერ მისთვის დაწესებული შეზღუდვების/დაკისრებული ვალდებულებების შესრულების მონიტორინგის მიზნით უფლებამოსილია გამოცხადდეს მსჯავრდებულის/ უფლებაჩამორთმეული პირის საცხოვრებელ ადგილზე/სამუშაო ადგილზე, საჭიროების შემთხვევაში დაიბაროს იგი, გამოითხოვოს მისი საცხოვრებელი ადგილის/სამუშაო ადგილის და ამ კანონის მე-6 მუხლის მე-3 პუნქტით გათვალისწინებული მაიდენტიფიცირებელი მონაცემების შესახებ ინფორმაცია და განახორციელოს საქართველოს კანონმდებლობით განსაზღვრული სხვა ღონისძიებები.

4. თუ არსებობს ფაქტი ან ინფორმაცია, რომელიც მსჯავრდებულის/უფლებაჩამორთმეული პირის მიერ დანაშაულის ჩადენის რეალურ საფრთხეზე მიუთითებს, სამინისტროს უფლებამოსილი პირი მსჯავრდებულის/უფლებაჩამორთმეული პირის პერსონალურ მონაცემებს აცნობებს იმ კონკრეტულ დაწესებულებას/უწყებას, რომლის მიმდებარე ტერიტორიაზედაც მსჯავრდებულის/უფლებაჩამორთმეული პირის მიერ დანაშაულის ჩადენის რეალური საფრთხე არსებობს. ეს დაწესებულება/უწყება ვალდებულია მსჯავრდებულის/ უფლებაჩამორთმეული პირის საფრთხის შემცველი ქმედების გამოვლენისთანავე, დაუყოვნებლივ უზრუნველყოს სამინისტროსთვის სათანადო ინფორმაციის მიწოდება. სამინისტრო ამ შეტყობინებაზე რეაგირებას ახდენს საქართველოს კანონმდებლობის შესაბამისად.

5. უფლებამოსილ დაწესებულებებს/უწყებებს შორის ინფორმაციის გაცვლისა და მათი საქმიანობის კოორდინაციის მექანიზმები განისაზღვრება საქართველოს მთავრობის დადგენილებით.

6. ამ მუხლის მე-4 პუნქტით გათვალისწინებული დაწესებულება/უწყება ვალდებულია უზრუნველყოს მისთვის მიწოდებული, სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართული დანაშაულის ჩადენისთვის პირის მსჯავრდების/პირისთვის უფლების ჩამორთმევის შესახებ ინფორმაციის კონფიდენციალურობა და მიიღოს ზომები მისი უკანონო გამჟღავნების თავიდან ასაცილებლად. აღნიშნული კონფიდენციალური ინფორმაციის უკანონო გამჟღავნება იწვევს საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი პასუხისმგებლობის დაკისრებას.

7. სამინისტროს უფლებამოსილი ორგანოების მიერ სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართული დანაშაულის თავიდან აცილებისა და კონტროლის წესი მტკიცდება მინისტრის ნორმატიული აქტით.

8. ამ კანონის აღსრულებისა და მონიტორინგის წესი მტკიცდება საქართველოს მთავრობის დადგენილებით.

საქართველოს 2021 წლის 16 მარტის კანონი №348 – ვებგვერდი, 18.03.2021წ.

საქართველოს 2023 წლის 30 ნოემბრის კანონი №3834 – ვებგვერდი, 15.12.2023წ.

მუხლი 8. სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართული დანაშაულის ჩადენისთვის მსჯავრდებულ პირთა და უფლებაჩამორთმეულ პირთა რეესტრი

1. ამ კანონის აღსრულების მიზნით სამინისტროში იქმნება სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართული დანაშაულის ჩადენისთვის მსჯავრდებულ პირთა და უფლებაჩამორთმეულ პირთა რეესტრი (შემდგომ − რეესტრი).

2. რეესტრის წარმოების მიზნით მსჯავრდებულის/უფლებაჩამორთმეული პირის პერსონალურ მონაცემებს, მათ შორის, მისი ნასამართლობის შესახებ ინფორმაციას, დაქტილოსკოპიურ და სხვა მაიდენტიფიცირებელ მონაცემებს, სამინისტრო ამუშავებს პერსონალურ მონაცემთა დაცვის შესახებ საქართველოს კანონმდებლობის შესაბამისად.

3. რეესტრის შექმნისა და პერსონალურ მონაცემთა დამუშავების წესი დგინდება მინისტრის ბრძანებით.

მუხლი 9. გარდამავალი დებულებები

1. საქართველოს მთავრობამ 2020 წლის 1 მაისამდე უზრუნველყოს „სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართულ დანაშაულთან ბრძოლის შესახებ“ საქართველოს კანონის აღსრულებისა და მონიტორინგის წესის დამტკიცების თაობაზე“ დადგენილების მიღება.

2. მინისტრმა 2020 წლის 1 მაისამდე უზრუნველყოს:

ა) „საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს უფლებამოსილი ორგანოების მიერ სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართული დანაშაულის თავიდან აცილებისა და კონტროლის წესის დამტკიცების შესახებ“ ნორმატიული აქტის გამოცემა;

ბ) სათანადო კანონქვემდებარე აქტების ამ კანონთან შესაბამისობა.

3. სამინისტრომ 2020 წლის 1 მაისამდე უზრუნველყოს რეესტრის შექმნა, რომელშიც შეიტანება ამ თარიღისთვის სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართული დანაშაულის ჩადენისთვის მსჯავრდებულ პირთა/უფლებაჩამორთმეულ პირთა პერსონალური მონაცემები.

მუხლი 10. დასკვნითი დებულებები

1. ეს კანონი, გარდა ამ კანონის პირველი−მე-8 მუხლებისა, ამოქმედდეს გამოქვეყნებისთანავე.

2. ამ კანონის პირველი−მე-8 მუხლები ამოქმედდეს 2020 წლის 1 მაისიდან.

საქართველოს პრეზიდენტი სალომე ზურაბიშვილი

თბილისი,

17 მარტი 2020 წ.

N5749-IIს

Контролный текст по состоянию на 15.12.2023 N4003

Закон Грузии

О борьбе с преступлениями против половой свободы

и половой неприкосновенности

Статья 1. Цель Закона

Целью настоящего Закона является содействие предотвращению преступлений против половой свободы и половой неприкосновенности, борьбе с указанными преступлениями и обеспечению соблюдения общественной безопасности и правопорядка.

Статья 2. Разъяснение терминов

Для целей настоящего Закона используемые в нем термины имеют следующие значения:

а) преступления против половой свободы и половой неприкосновенности – преступления, предусмотренные главой XXII, статьями 143¹ и 143² (если преступления, предусмотренные этими статьями, содержат принуждение к оказанию сексуальных услуг или вовлечение лица в занятие проституцией/порнографию), подпунктом «а» части 3 статьи 144¹, статьей 253, частью 4 или 5 статьи 254, частями 3–7 статьи 255, статьями 255¹ и 255² Уголовного кодекса Грузии; (13.07.2020 N6756, ввести в действие на 15-й день после опубликования.)

б) осужденный – лицо (в том числе, лицо, отбывшее наказание), в отношении которого судом вынесен обвинительный приговор за совершение преступления против половой свободы и половой неприкосновенности, но на основании обвинительного приговора суда лицо не было лишено соответствующего права в порядке, установленном настоящим Законом;

в) Министерство – Министерство внутренних дел Грузии;

г) лицо, лишенное права, – лицо, согласно настоящему Закону лишенное одного или нескольких соответствующих прав, на основании обвинительного приговора суда за совершение преступления против половой свободы и половой неприкосновенности;

д) Реестр – созданная в Минстерстве электронная база, в которую вносятся персональные данные лиц, лишенных права/осужденных за совершение преступлений против половой свободы и половой неприкосновенности.

Статья 3. Лишение прав

1. Суд правомочен на основании обвинительного приговора лишить лицо одного или нескольких следующих прав:

а) право на осуществление деятельности в образовательном учреждении, право на осуществление деятельности в учреждениях ранннего и дошкольного воспитания и образования, внешкольных образовательных и воспитательных учреждениях (в том числе, во внешкольных учреждениях искусств и спортивных учреждениях), право на оказание услуг в сфере образования/обучения/воспитания и право на осуществление деятельности в учреждениях, предоставляющих указанные услуги;

б) право находиться в образовательных учреждениях, предназначенных для несовершеннолетних, учреждениях ранннего и дошкольного воспитания и образования, на прилегающих к ним территориях в радиусе не более 30 метров, в библиотеках, предназначенных для несовершеннолетних, детских развлекательных центрах, во внешкольных образовательных и воспитательных учреждениях (в том числе, во внешкольных учреждениях искусств и спортивных учреждениях), учреждениях, предоставляющих несовершеннолетним услуги любого рода в сфере образования/обучения/воспитания;

в) право на совместное проживание с несовершеннолетним, если указанным лицом совершено в отношении несовершеннолетнего преступление, предусмотренное статьями 137–141 Уголовного кодекса Грузии, или если им совершено преступление, предусмотренное статьями 143¹ и 143² (если преступления, предусмотренные этими статьями, содержат принуждение к оказанию сексуальных услуг или вовлечение лица в занятие проституцией/порнографию), подпунктом «а» части 3 статьи 144¹, статьей 253, частью 4 или 5 статьи 254, частями 3–7 статьи 255, статьями 255¹ и 255² Уголовного кодекса Грузии; (13.07.2020 N6756, ввести в действие на 15-й день после опубликования.)

г) право работать социальным работником;

д) право на осуществление врачебной деятельности;

е) право на осуществление деятельности в казенных (бюджетных) учреждениях государственного и местного самоуправления – органах публичной власти;

ж) пассивное избирательное право;

з) право на изготовление, приобретение, хранение и ношение оружия;

и) право на осуществление перевозок пассажиров транспортным средством, в том числе, общественным транспортом;

к) право на осуществление иной деятельности в случаях, когда лишение указанного права суд считает целесообразным с учетом личности преступника и характера совершенного им преступления.

2. Суд лишает в обязательном порядке осужденного прав, предусмотренных подпунктами «а» и «б» пункта первого настоящей статьи, если осужденным в отношении несовершеннолетнего совершено преступление, предусмотренное статьями 137–139, 141 и 2551 Уголовного кодекса Грузии, или если им совершено преступление, предусмотренное статьями 1431 и 1432 (если преступления, предусмотренные этими статьями, включают принуждение к оказанию сексуальных услуг или вовлечение лица в занятие проституцией/порнографией), подпунктом «а» части 3 статьи 1441 Уголовного кодекса Грузии.

3. Суд не лишает лица права, предусмотренного подпунктом «з» пункта первого настоящей статьи, к которому в качестве дополнительного наказания в порядке, установленном Уголовным кодексом Грузии, применяется ограничение прав, связанных с оружием.

4. По решению судьи лишение права, предусмотренного подпунктом «и» пункта первого настоящей статьи, может не распространяться на осуществление лицом перевозок членов семьи (мать, отец, супруг (супруга), сын (дочь) (пасынок/падчерица), усыновленный ребенок).

5. Лишение права, предусмотреннного подпунктом «б» пункта первого настоящей статьи (кроме права нахождения в детских развлекательных центрах), не распространяется на лиц, получающих общее образование, и на лиц, места жительства которых находятся на территориях, прилегающих к учреждениям, определенным тем же подпунктом, в радиусе не более 30 метров.

6. Лицо лишается соответствующего права, предусмотренного пунктом первым настоящей статьи, в следующих случаях:

а) в случае совершения преступления менее тяжкой категории – на срок до пяти лет;

б) в случае совершения преступления тяжкой категории – на срок от пяти до десяти лет;

в) в случае совершения преступления особо тяжкой категории – на срок от десяти до пятнадцати лет.

7. Суд при принятии решения о лишении осужденного права, предусмотренного подпунктами «а»–«к» пункта первого настоящей статьи, принимает во внимание его личностные характеристики, семейное положение, судимость, отношение осужденного к совершенному им преступлению, обстоятельства и способ совершения этого преступления, наступившие последствия, риск повторного совершения преступления, взаимоотношения потерпевшего и осужденного и другие обстоятельства.

8. О лишении лица права, предусмотренного настоящей статьей, указывается в резолютивной части обвинительного приговора суда.

9. Об осуждении лица за совершение преступления против половой свободы и половой неприкосновенности, а также о лишении его соответствующего права суд незамедлительно уведомляет Министерство.

10. О лишении осужденного права, предусмотренного подпунктом «в» пункта первого настоящей статьи, суд незамедлительно уведомляет также Министерство лиц, вынужденно перемещенных с оккупированных территорий, труда, здравоохранения и социальной защиты Грузии и муниципалитет по месту жительства осужденного.

11. Об осуждении лица за совершение преступления против половой свободы и половой неприкосновенности суд незамедлительно уведомляет администрацию по месту работы осужденного, если он трудоустроен в учреждении, в котором запрещается работать лицам, имеющим судимость за совершение преступения против половой свободы и половой неприкосновенности.

12. О лишении лица права на осуществление деятельности, предусмотренной подпунктами «а»–«к» пункта первого настоящей статьи, суд незамедлительно уведомляет администрациию по месту работы лица, лишенного права, если лицо работает в учреждении, права на осуществление деятельности в котором он был лишен на основании решения суда.

13. Пенитенциарные учреждения обязаны незамедлительно направлять Министерству письменные уведомления об освобождении, побеге из пенитенциарного учреждения, краткосрочном выезде за пределы пенитенциарного учреждения в порядке, установленном статьей 125 Пенитенциарного кодекса, выезде из учреждения лишения свободы по подготовке к освобождению в порядке, установленном частью 12 статьи 34 того же Кодекса, лиц, осужденных за совершение преступления против половой свободы и половой неприкосновенности. (15.12.2023 N4003, ввести в действие с 1 января 2024 года.)

Статья 4. Исчисление срока

Исчисление срока лишения лица соответствующего права, предусмотренного пунктом первым статьи 3 настоящего Закона, начинается:

а) при осуждении лица к лишению свободы – по отбытии лицом наказания, назначенного по обвинительному приговору суда;

б) при применении к лицу условного осуждения – с момента начала испытательного срока;

в) в случае, предусмотренном частью 5 статьи 50 Уголовного кодекса Грузии, – с момента оставления лицом соответствующего учреждения;

г) при назначении лицу наказания, не связанного с заключением под стражу, в качестве основного наказания – с момента вступления в законную силу обвинительного приговора суда;

д) при условно-досрочном освобождении лица – с момента условно-досрочного освобождения лица;

е) при замене лицу неотбытой части наказания более мягким видом наказания – с момента замены лицу наказания;

ж) при освобождении лица от отбывания наказания в других случаях, предусмотренных законодательством Грузии, – с момента освобождения лица от отбывания наказания.

Статья 5. Восстановление в правах

1. Досрочное восстановление лица в правах, которых оно было лишено, или сокращение срока лишения лица права допускается:

а) в случае осуждения лица за совершение преступления менее тяжкой категории – по истечении не менее одной трети срока лишения права;

б) в случае осуждения лица за совершение преступления тяжкой категории – по истечении не менее половины срока лишения права;

в) в случае осуждения лица за совершение преступления особо тяжкой категории – по истечении не менее двух третей срока лишения права.

2. Постоянно действующая комиссия по рассмотрению вопросов отмены условного осуждения юридического лица публичного права, действующего в сфере управления Министерства юстиции Грузии, – Национального агентства превенции преступлений, исполнения наказаний, не связанных с заключением под стражу, и пробации (далее – Комиссия) правомочна с учетом личностных качеств и поведения лица, лишенного права, досрочно восстановить его в правах, которых оно было лишено, или сократить указанному лицу срок лишения права.

3. Нарушение (неисполнение) лицом, лишенным права, ограничений (лишения права), установленных в отношении него настоящим Законом, влечет уголовную ответственность.

4. Суд при объявлении обвинительного приговора разъясняет лицу, лишенному права, суть ограничений (лишения права), установленных в отношении него настоящим Законом, а при оставлении лицом пенитенциарного учреждения указанным разъяснением занимается также пенитенциарное учреждение.

Статья 6. Обязательства осужденных/лиц, лишенных права

1. Осужденный/лицо, лишенное права, в случае его вызова уполномоченным лицом Министерства обязано явиться в соответствующий территориальный орган Министерства. Осужденный/лицо, лишенное права, должно быть вызвано в соответствующий территориальный орган Министерства заранее с соблюдением принципа разумного срока и с разумной периодичностью.

2. Уполномоченное лицо Министерства направляет осужденному/лицу, лишенному права, повестку о вызове в соответствующий территориальный орган Министерства не позднее 10 дней после получения информации об освобождении осужденного/лица, лишенного права, из пенитенциарного учреждения, после получения информации об условно-досрочном освобождении лица/о замене лицу неотбытой части наказания более мягким видом наказания, после получения вступившего в законную силу обвинительного приговора суда при назначении лицу наказания, не связанного с заключением под стражу, в качестве основного наказания.

3. Во время явки осужденного/лица, лишенного права, в соответствующий территориальный орган Министерства уполномоченное лицо Министерства выясняет место его фактического проживания, место работы, данные о совместно проживающих с ним лицах (имена, фамилии, возраст, связи с осужденным/лицом, лишенным права), а также другие вопросы, определенные приказом Министра внутренних дел Грузии (далее – Министр). При явке осужденного/лица, лишенного права, в соответствующий территориальный орган Министерства ему письменно разъясняются обязательства, возложенные на него настоящим Законом, и ответственность, установленная законодательством Грузии в случае их невыполнения.

4. Осужденный/лицо, лишенное права, обязано при изменении данных, предусмотренных пунктом 3 настоящей статьи, незамедлительно, не позднее 5 дней, известить об этом соответствующий территориальный орган Министерства по своему месту жительства.

5. В случае, предусмотренном настоящей статьей, обязательства, возложенные на осужденного/лицо, лишенное права, не считаются невыполненными им при наличии одной из следующих уважительных причин:

а) состояние здоровья осужденного/лица, лишенного права, не позволяющее ему явиться в соответствующий территориальный орган Министерства, что подтверждается справкой, выданной врачом;

б) смерть близкого родственника (родитель, усыновитель, сын (дочь), ребенок, переданный на воспитание, бабушка, дедушка, внук (внучка), сестра, брат, супруг (супруга) (в том числе, супруг, с которым брак был расторгнут)) осужденного/лица, лишенного права, или лица, постоянно проживающего с осужденным/лицом, лишенным права;

в) командировка, связанная со служебной или профессиональной деятельностью осужденного/лица, лишенного права, что подтверждается соответствующим документом;

г) наличие непреодолимой силы (форс-мажор), в частности, стихийное бедствие, авария, пожар, массовые беспорядки, военные действия, карантин или объявление чрезвычайного положения, что подтверждается документом, выданным соответствующим государственным учреждением;

д) задержание/заключение под стражу в установленном законом порядке осужденного/лица, лишенного права, его участие в следственных/процессуальных действиях и оперативно-розыскных мероприятиях, что подтверждается соответствующим документом;

е) пребывание осужденного/лица, лишенного права, на резервной военной службе, что подтверждается соответствующим документом, который представляется в надлежащий территориальный орган Министерства до призыва осужденного/лица, лишенного права, на резервную военную службу; (21.09.2023 N3535)

ж) другие обстоятельства, признанные уважительными причинами приказом Министра.

6. Невыполнение по неуважительной причине осужденным/лицом, лишенным права, обязательства, предусмотренного настоящей статьей, влечет возложение ответственности, установленной Кодексом Грузии об административных правонарушениях.

7. Обязательство, предусмотренное настоящей статьей, возлагается на осужденного в течение срока судимости, а на лицо, лишенное права, – в течение срока лишения права.

8. На лицо, лишенное права, возлагается обязательство, предусмотренное настоящей статьей, в течение срока судимости, если срок лишения его какого-либо права, определенного пунктом первым статьи 3 настоящего Закона, меньше срока судимости.

Статья 7. Мониторинг

1. Образовательные учреждения, учреждения раннего и дошкольного воспитания и образования, внешкольные образовательные и воспитательные учреждения (в том числе, внешкольные учреждения искусств и спортивные учреждения), учреждения, предоставляющие услуги в сфере образования/обучения/воспитания, а также учреждения, предусмотренные законодательством Грузии, работать в которых запрещается лицам, лишенным права/осужденным за совершение преступлений против половой свободы и половой неприкосновенности, обязаны до предоставления лицам права на осуществление соответствующей деятельности потребовать от них предъявления справки о судимости/лишении права. Невыполнение указанного обязательства влечет возложение ответственности, установленной законодательством Грузии.

2. Министерство лиц, вынужденно перемещенных с оккупированных территорий, труда, здравоохранения и социальной защиты Грузии, Министерство образования, науки и молодежи Грузии, Министерство культуры и спорта Грузии, Министерство юстиции Грузии, муниципалитеты обязаны в пределах своей компетенции осуществлять мониторинг выполнения подведомственными/подконтрольными им учреждениями обязательств, предусмотренных пунктом первым настоящей статьи, а в случае выявления фактов их невыполнения (нарушения) – реагировать в пределах своей компетенции и незамедлительно сообщать об этом Министерству. С этой целью они правомочны в случае необходимости истребовать информацию из подведомственных/подконтрольных им учреждений или создать механизмы доступа к данным, имеющимся в указанных учреждениях. (30.11.2023 N3834, ввести в действие с 1 января 2024 года.)

3. Уполномоченное лицо Министерства с целью осуществления мониторинга выполнения осужденным/лицом, лишенным права, установленных в отношении него ограничений/возложенных на него обязательств правомочно явиться по месту жительства/месту работы осужденного/лица, лишенного права, в случае необходимости вызвать его, истребовать информацию о месте его жительства/месте работы и об идентифицирующих данных, предусмотренных пунктом 3 статьи 6 настоящего Закона, а также осуществлять другие мероприятия, определенные законодательством Грузии.

4. В случае наличия факта или информации, указывающей на реальную угрозу совершения осужденным/лицом, лишенным права, преступления, уполномоченное лицо Министерства ознакамливает с персональными данными осужденного/лица, лишенного права, конкретное учреждение/ведомство, на прилегающей территории к которому существует реальная угроза совершения осужденным/лицом, лишенным права, преступления. Указанное учреждение/ведомство обязано сразу по выявлении содержащих угрозу действий осужденного/лица, лишенного права, незамедлительно обеспечить предоставление Министерству соответствующей информации. Министерство осуществляет реагирование на указанное сообщение в соответствии с законодательством Грузии.

5. Механизмы обмена информацией между управомоченными учреждениями/ведомствами и координации их деятельности определяются постановлением Правительства Грузии.

6. Учреждение/ведомство, предусмотренное пунктом 4 настоящей статьи, обязано обеспечивать конфиденциальность предоставляемой ему информации об осуждении лица/лишении лица права за совершение преступления против половой свободы и половой неприкосновенности и принимать меры во избежание ее незаконного разглашения. Незаконное разглашение указанной конфиденциальной информации влечет возложение ответственности, установленной законодательством Грузии.

7. Порядок контроля и предотвращения уполномоченными органами Министерства преступлений против половой свободы и половой неприкосновенности утверждается нормативным актом Министра.

8. Порядок исполнения и мониторинга настоящего Закона утверждается постановлением Правительства Грузии.

Статья 8. Реестр лиц, лишенных права/осужденных за совершение преступлений против половой свободы и половой неприкосновенности

1. В целях исполнения настоящего Закона в Министерстве создается Реестр лиц, лишенных права/осужденных за совершение преступлений против половой свободы и половой неприкосновенности (далее – Реестр).

2. В целях ведения Реестра Министерство осуществляет обработку персональных данных осужденных/лиц, лишенных права, в том числе, информации об их судимости, дактилоскопических и других идентифицирующих данных, в соответствии с законодательством Грузии о защите персональных данных.

3. Порядок ведения Реестра и обработки персональных данных устанавливается приказом Министра.

Статья 9. Переходные положения

1. Правительству Грузии до 1 мая 2020 года обеспечить принятие постановления „Об утверждении Порядка исполнения и мониторинга Закона Грузии «О борьбе с преступлениями против половой свободы и половой неприкосновенности» “.

2. Министру до 1 мая 2020 года обеспечить:

а) издание нормативного акта «Об утверждении Порядка контроля и предотвращения уполномоченными органами Министерства внутренних дел Грузии преступлений против половой свободы и половой неприкосновенности»;

б) соответствие настоящему Закону надлежащих подзаконных актов.

3. Министерству до 1 мая 2020 года обеспечить создание Реестра, в который будут вноситься персональные данные лиц, лишенных права/осужденных за совершение преступлений против половой свободы и половой неприкосновенности, на указанную дату.

Статья 10. Заключительные положения

1. Настоящий Закон, за исключением статей первой–8 настоящего Закона, ввести в действие по опубликовании.

2. Статьи первую – 8 настоящего Закона ввести в действие с 1 мая 2020 года.

Президент Грузии Саломе Зурабишвили

Тбилиси

17 марта 2020 г.

№5749-IIс