Document structure
View explanations
Referenced documents
Document Highlights
Consolidated publications
Return back Consolidated versions (14/06/2023 - 24/06/2025)
საქართველოს ზოგადი ადმინისტრაციული კოდექსი
1. ეს კოდექსი განსაზღვრავს ადმინისტრაციული ორგანოების მიერ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემის და აღსრულების, ადმინისტრაციული საჩივრის და განცხადების განხილვის, ადმინისტრაციული გარიგების მომზადების, დადებისა და შესრულების წესს.
2. კოდექსის მიზანია უზრუნველყოს ადმინისტრაციული ორგანოების მიერ ადამიანის უფლებების და თავისუფლებების, საჯარო ინტერესებისა და კანონის უზენაესობის დაცვა.
1. ამ კოდექსში გამოყენებულ ტერმინებს აქვთ შემდეგი მნიშვნელობა:
ა) ადმინისტრაციული ორგანო – ყველა სახელმწიფო ან მუნიციპალიტეტის ორგანო/დაწესებულება, საჯარო სამართლის იურიდიული პირი (გარდა პოლიტიკური და რელიგიური გაერთიანებებისა), აგრეთვე ნებისმიერი სხვა პირი, რომელიც საქართველოს კანონმდებლობის საფუძველზე ასრულებს საჯარო სამართლებრივ უფლებამოსილებებს;
ბ) დაინტერესებული მხარე – ნებისმიერი ფიზიკური ან იურიდიული პირი, ადმინისტრაციული ორგანო, რომლებთან დაკავშირებითაც გამოცემულია ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი, აგრეთვე რომლის კანონიერ ინტერესზე პირდაპირ და უშუალო გავლენას ახდენს ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი ან ადმინისტრაციული ორგანოს ქმედება;
გ) ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი – ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ კანონმდებლობის საფუძველზე გამოცემული სამართლებრივი აქტი;
დ) ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი – ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ ადმინისტრაციული კანონმდებლობის საფუძველზე გამოცემული ინდივიდუალური სამართლებრივი აქტი, რომელიც აწესებს, ცვლის, წყვეტს ან ადასტურებს პირის ან პირთა შეზღუდული წრის უფლებებსა და მოვალეობებს. ინდივიდუალურ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტად ჩაითვლება აგრეთვე ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ მიღებული გადაწყვეტილება მის უფლებამოსილებას მიკუთვნებული საკითხის დაკმაყოფილებაზე განმცხადებლისათვის უარის თქმის შესახებ, ასევე ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ გამოცემული ან დადასტურებული დოკუმენტი, რომელსაც შეიძლება მოჰყვეს სამართლებრივი შედეგები;
დ1) ელექტრონული ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი − მართვის ავტომატური საშუალებების გამოყენებით, ელექტრონული ფორმით გამოცემული ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი, რომელიც აკმაყოფილებს „ელექტრონული დოკუმენტისა და ელექტრონული სანდო მომსახურების შესახებ“ საქართველოს კანონის მოთხოვნებს;
ე) ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი – უფლებამოსილი ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ საკანონმდებლო აქტის საფუძველზე გამოცემული სამართლებრივი აქტი, რომელიც შეიცავს მისი მუდმივი ან დროებითი და მრავალჯერადი გამოყენების ქცევის ზოგად წესს;
ვ) აღმჭურველი ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი – ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი, რომელიც დაინტერესებულ მხარეს ანიჭებს რაიმე უფლებას ან სარგებელს;
ზ) ადმინისტრაციული ხელშეკრულება – ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ საჯარო უფლებამოსილების განხორციელების მიზნით ფიზიკურ ან იურიდიულ პირთან, აგრეთვე სხვა ადმინისტრაციულ ორგანოსთან დადებული სამოქალაქო-სამართლებრივი ხელშეკრულება;
თ) განცხადება – უფლების მოპოვებაზე ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემით დაინტერესებული მხარის მიერ ამ კოდექსით დადგენილი წესით შეტანილი წერილობითი მოთხოვნა;
ი) ადმინისტრაციული საჩივარი – დაინტერესებული მხარის მიერ უფლებამოსილ ადმინისტრაციულ ორგანოში ამ კოდექსით დადგენილი წესით წარდგენილი წერილობითი მოთხოვნა დარღვეული უფლების აღდგენის მიზნით იმავე ან ქვემდგომი ორგანოს მიერ გამოცემული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ბათილად გამოცხადების, შეცვლის ან ახალი ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემის ან ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ ისეთი მოქმედების განხორციელების ან ისეთი მოქმედების განხორციელებისაგან თავის შეკავების შესახებ, რომელიც არ გულისხმობს ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემას;
კ) ადმინისტრაციული წარმოება – ადმინისტრაციული ორგანოს საქმიანობა ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მომზადების, გამოცემისა და აღსრულების, ადმინისტრაციული საჩივრის გადაწყვეტის, აგრეთვე ადმინისტრაციული ხელშეკრულების მომზადების, დადების ან გაუქმების მიზნით;
ლ) დისკრეციული უფლებამოსილება – უფლებამოსილება, რომელიც ადმინისტრაციულ ორგანოს ან თანამდებობის პირს ანიჭებს თავისუფლებას საჯარო და კერძო ინტერესების დაცვის საფუძველზე კანონმდებლობის შესაბამისი რამდენიმე გადაწყვეტილებიდან შეარჩიოს ყველაზე მისაღები გადაწყვეტილება;
მ) საჯარო ინფორმაცია – ოფიციალური დოკუმენტი (მათ შორის, ნახაზი, მაკეტი, გეგმა, სქემა, ფოტოსურათი, ელექტრონული ინფორმაცია, ვიდეო- და აუდიოჩანაწერები), ანუ საჯარო დაწესებულებაში დაცული, აგრეთვე საჯარო დაწესებულების ან მოსამსახურის მიერ სამსახურებრივ საქმიანობასთან დაკავშირებით მიღებული, დამუშავებული, შექმნილი ან გაგზავნილი ინფორმაცია, ასევე საჯარო დაწესებულების მიერ პროაქტიულად გამოქვეყნებული ინფორმაცია;
ნ) საიდუმლო ინფორმაცია – საჯარო დაწესებულებაში დაცული, აგრეთვე საჯარო დაწესებულების ან მოსამსახურის მიერ სამსახურებრივ საქმიანობასთან დაკავშირებით მიღებული, დამუშავებული, შექმნილი ან გაგზავნილი ინფორმაცია, რომელიც შეიცავს პერსონალურ მონაცემებს, სახელმწიფო ან კომერციულ საიდუმლოებას.
2. თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი, ამ მუხლის პირველ ნაწილში მოცემულ ტერმინებს სხვა სამართლებრივი აქტით არ შეიძლება მიეცეს სხვა მნიშვნელობა.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2001 წლის 26 ოქტომბრის კანონი №1138 - სსმ I, №33, 10.11.2001წ., მუხ.134
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
საქართველოს 2009 წლის 24 სექტემბრის კანონი №1698 - სსმ I, №29, 12.10.2009 წ., მუხ.181
საქართველოს 2012 წლის 25 მაისის კანონი №6327 – ვებგვერდი, 12.06.2012წ.
საქართველოს 2020 წლის 15 ივლისის კანონი №6880 – ვებგვერდი, 28.07.2020წ.
საქართველოს 2021 წლის 30 მარტის კანონი №419 – ვებგვერდი, 13.04.2021წ.
მუხლი 3. კოდექსის მოქმედების სფერო
1. ამ კოდექსის მოქმედება ვრცელდება სახელმწიფო და მუნიციპალიტეტის ორგანოებისა და დაწესებულებების, აგრეთვე იმ პირების საქმიანობაზე, რომლებიც ამ კოდექსის შესაბამისად ითვლებიან ადმინისტრაციულ ორგანოებად.
2. ამ კოდექსის მოქმედება, გარდა III თავისა, არ ვრცელდება შემდეგი სახელმწიფო ორგანოების საქმიანობაზე:
ა) საქართველოს პარლამენტი; აფხაზეთისა და აჭარის ავტონომიური რესპუბლიკების უმაღლესი წარმომადგენლობითი ორგანოები;
ბ) საქართველოს პრეზიდენტისა და საქართველოს მთავრობის სათათბირო ორგანოები;
გ) საქართველოს სახალხო დამცველი;
დ) საქართველოს სასამართლო ხელისუფლების ორგანოები;
ე) საქართველოს იუსტიციის უმაღლესი საბჭო;
ვ) სპეციალური საგამოძიებო სამსახური;
ვ1) პერსონალურ მონაცემთა დაცვის სამსახური;
ზ) საზღვარგარეთ საქართველოს დიპლომატიური წარმომადგენლობები და საკონსულო დაწესებულებები.
3. ამ კოდექსის მოქმედება ვრცელდება ამ მუხლის მე-2 ნაწილში აღნიშნული ორგანოების და ამ ორგანოთა თანამდებობის პირების იმ საქმიანობაზე, რომელიც დაკავშირებულია ადმინისტრაციული ფუნქციის განხორციელებასთან.
4. ამ კოდექსის მოქმედება არ ვრცელდება აღმასრულებელი ხელისუფლების ორგანოთა იმ საქმიანობაზე, რომელიც დაკავშირებულია:
ა) დანაშაულის ჩადენის გამო პირის სისხლისსამართლებრივ დევნასთან და სისხლის სამართლის საქმის წარმოებასთან;
ბ) ოპერატიულ-სამძებრო საქმიანობასთან;
გ) სასამართლოს მიერ გამოტანილი და კანონიერ ძალაში შესული გადაწყვეტილების აღსრულებასთან;
გ1) „სააღსრულებო წარმოებათა შესახებ“ საქართველოს კანონით გათვალისწინებული აქტების აღსრულებასთან;
დ) სამხედრო საკითხებზე გადაწყვეტილების მიღებასთან, აგრეთვე სამხედრო დისციპლინის საკითხებთან, თუ ეს არ ეხება პირის საქართველოს კონსტიტუციით მინიჭებულ უფლებებსა და თავისუფლებებს;
ე) საქართველოს პრეზიდენტის მიერ პირთა საქართველოს კონსტიტუციით გათვალისწინებულ თანამდებობებზე დანიშვნისა და თანამდებობებიდან გათავისუფლების უფლებამოსილებებთან, აგრეთვე საქართველოს კონსტიტუციის 52-ე მუხლის პირველი პუნქტის „ა“−„დ“, „ვ“ და „თ“ ქვეპუნქტებითა და მე-3 პუნქტით, 56-ე მუხლის მე-5 პუნქტით, 57-ე მუხლის მე-3 პუნქტით, 71-ე მუხლის პირველი−მე-4 პუნქტებითა და „აჭარის ავტონომიური რესპუბლიკის შესახებ“ საქართველოს კონსტიტუციური კანონის მე-4 მუხლის მე-3 პუნქტით განსაზღვრულ უფლებამოსილებებთან;
ვ) საერთაშორისო ხელშეკრულებების და შეთანხმებების შესრულებასა და საგარეო პოლიტიკის განხორციელებასთან.
5. ამ კოდექსის III თავის მოქმედება არ ვრცელდება აღმასრულებელი ხელისუფლების ორგანოთა იმ საქმიანობაზე , რომელიც დაკავშირებულია საერთაშორისო საარბიტრაჟო , უცხო ქვეყნის ან საერთაშორისო სასამართლოებში მათ მიერ საბოლოო გადაწყვეტილების მიღებამდე მიმდინარე სამართალწარმოებასა და საქმეთა განხილვაში საქართველოს სახელმწიფოს მონაწილეობასთან . სასამართლოს მიერ საბოლოო გადაწყვეტილების მიღებამდე ინფორმაცია გაიცემა საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებისა და შეთანხმების ან /და ამ ნაწილით გათვალისწინებული სასამართლოების წესების შესაბამისად .
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 2007 წლის 28 დეკემბრის კანონი №5671 - სსმ I, №1, 03.01.2008წ., მუხ.3
საქართველოს 2008 წლის 15 ივლისის კანონი №228 - სსმ I, №17, 28.07.2008წ., მუხ.143
საქართველოს 2009 წლის 24 სექტემბრის კანონი №1698 - სსმ I, №29, 12.10.2009 წ., მუხ.181
საქართველოს 2010 წლის 21 ივლისის კანონი №3511 - სსმ I, №45, 03.08.2010 წ., მუხ.277
საქართველოს 2012 წლის 25 მაისის კანონი №6327 – ვებგვერდი, 12.06.2012წ.
საქართველოს 2012 წლის 12 ივნისის კანონი №6439– ვებგვერდი, 22.06.2012წ.
საქართველოს 2020 წლის 15 ივლისის კანონი №6880 – ვებგვერდი, 28.07.2020წ.
საქართველოს 2021 წლის 30 დეკემბრის კანონი №1321 – ვებგვერდი, 13.01.2022წ.
მუხლი 4. კანონის წინაშე თანასწორობა
1. ყველა თანასწორია კანონისა და ადმინისტრაციული ორგანოს წინაშე.
2. დაუშვებელია ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი ურთიერთობის მონაწილე რომელიმე მხარის კანონიერი უფლებისა და თავისუფლების, კანონიერი ინტერესის შეზღუდვა ან მათი განხორციელებისათვის ხელის შეშლა, აგრეთვე მათთვის კანონმდებლობით გაუთვალისწინებელი რაიმე უპირატესობის მინიჭება ან რომელიმე მხარის მიმართ რაიმე დისკრიმინაციული ზომების მიღება.
3. საქმის გარემოებათა იდენტურობის შემთხვევებში დაუშვებელია სხვადასხვა პირის მიმართ განსხვავებული გადაწყვეტილების მიღება, გარდა კანონით გათვალისწინებული საფუძვლის არსებობისას.
მუხლი 5. უფლებამოსილების განხორციელება კანონის საფუძველზე
1. ადმინისტრაციულ ორგანოს უფლება არა აქვს კანონმდებლობის მოთხოვნების საწინააღმდეგოდ განახორციელოს რაიმე ქმედება.
2. ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემა ან სხვა სახის ქმედება, რომელიც იწვევს ადამიანის საქართველოს კონსტიტუციით მინიჭებული უფლებების ან თავისუფლებების შეზღუდვას, დაიშვება მხოლოდ საქართველოს კონსტიტუციის მეორე თავის შესაბამისად, კანონით ან მის საფუძველზე გამოცემული კანონქვემდებარე აქტით მინიჭებული უფლებამოსილების საფუძველზე.
3. უფლებამოსილების გადამეტებით გამოცემულ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტს, აგრეთვე ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ განხორციელებულ ქმედებას არა აქვს იურიდიული ძალა და ბათილად უნდა გამოცხადდეს.
4. ადმინისტრაციული ორგანოს თანამდებობის პირების მიერ სამსახურებრივი უფლებამოსილების ჯეროვნად შეუსრულებლობა ან სამსახურებრივი უფლებამოსილების გადამეტება იწვევს კანონით დადგენილ პასუხისმგებლობას.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
მუხლი 6. დისკრეციული უფლებამოსილების განხორციელების წესი
1. თუ ადმინისტრაციულ ორგანოს რომელიმე საკითხის გადასაწყვეტად მინიჭებული აქვს დისკრეციული უფლებამოსილება, იგი ვალდებულია ეს უფლებამოსილება განახორციელოს კანონით დადგენილ ფარგლებში.
2. ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია განახორციელოს დისკრეციული უფლებამოსილება მხოლოდ იმ მიზნით, რომლის მისაღწევადაც მინიჭებული აქვს ეს უფლებამოსილება.
მუხლი 7. საჯარო და კერძო ინტერესების პროპორციულობა
1. დისკრეციული უფლებამოსილების განხორციელებისას არ შეიძლება გამოიცეს ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი, თუ პირის კანონით დაცული უფლებებისა და ინტერესებისათვის მიყენებული ზიანი არსებითად აღემატება იმ სიკეთეს, რომლის მისაღებადაც იგი გამოიცა.
2. დისკრეციული უფლებამოსილების განხორციელებისას გამოცემული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტით გათვალისწინებულმა ზომებმა არ შეიძლება გამოიწვიოს პირის კანონიერი უფლებებისა და ინტერესების დაუსაბუთებელი შეზღუდვა.
მუხლი 8. საქმის მიუკერძოებლად გადაწყვეტა
1. ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია თავისი უფლებამოსილება განახორციელოს მიუკერძოებლად.
2. ადმინისტრაციულ წარმოებაში არ შეიძლება მონაწილეობა მიიღოს თანამდებობის პირმა, რომელსაც აქვს პირადი ინტერესი, ანდა არსებობს სხვა გარემოება, რომელიც ზეგავლენას მოახდენს საქმის გადაწყვეტაზე.
მუხლი 9. ადმინისტრაციული ორგანოს დაპირება
1. ადმინისტრაციული ორგანოს დაპირება არის ადმინისტრაციული ორგანოს წერილობითი დოკუმენტი, რომელიც ადასტურებს, რომ მოცემული ქმედება განხორციელდება, რაც შეიძლება გახდეს დაინტერესებული მხარის კანონიერი ნდობის საფუძველი.
2. ადმინისტრაციული ორგანოს დაპირების მიმართ კანონიერი ნდობა არ შეიძლება არსებობდეს, თუ:
ა) მას საფუძვლად უდევს ადმინისტრაციული ორგანოს კანონსაწინააღმდეგო დაპირება;
ბ) შესაბამისი ნორმატიული აქტის შეცვლის გამო პირი ვეღარ აკმაყოფილებს დაწესებულ მოთხოვნებს;
გ) მას საფუძვლად უდევს დაინტერესებული მხარის უკანონო მოქმედება.
3. ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია გასცეს დაპირება ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემის თაობაზე მხოლოდ დაინტერესებული მხარეების მიერ საკუთარი მოსაზრებების წარდგენისა და იმ ადმინისტრაციული ორგანოს წერილობითი თანხმობის შემდეგ, რომელიც კანონმდებლობის შესაბამისად აუცილებელია დაპირებული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოსაცემად.
4. ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ გაცემული დაპირების მიმართ გამოიყენება ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გასაჩივრებისათვის კანონმდებლობით დადგენილი წესები.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
1. ყველას აქვს უფლება, გაეცნოს ადმინისტრაციულ ორგანოში არსებულ საჯარო ინფორმაციას, აგრეთვე მიიღოს მისი ასლი, თუ ეს ინფორმაცია არ შეიცავს სახელმწიფო, პროფესიულ ან კომერციულ საიდუმლოებას ან პერსონალურ მონაცემებს. ღია სასამართლო სხდომის შედეგად მიღებული სასამართლო აქტის ტექსტის საჯარო ინფორმაციის სახით გაცემისა და გამოქვეყნების საკითხები წყდება „საერთო სასამართლოების შესახებ“ საქართველოს ორგანული კანონის შესაბამისად.
2. ადმინისტრაციულ ორგანოში არსებული საჯარო ინფორმაციის გაცნობის, აგრეთვე მათი ასლების მიღების წესი განისაზღვრება ამ კოდექსის III თავით.
3. ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია უზრუნველყოს საკითხის საჯაროდ განხილვა, თუ ამას ითვალისწინებს კანონი.
საქართველოს 2012 წლის 25 მაისის კანონი №6327 – ვებგვერდი, 12.06.2012წ.
საქართველოს 2023 წლის 13 ივნისის კანონი №3131 – ვებგვერდი, 27.06.2023წ.
ადმინისტრაციულ წარმოებაში მონაწილე საჯარო მოსამსახურეს უფლება არა აქვს გაამჟღავნოს ან არასამსახურებრივი მიზნით გამოიყენოს ადმინისტრაციული წარმოების დროს მიღებული ან შექმნილი საიდუმლო ინფორმაცია. პასუხისმგებლობა ასეთი სახის ინფორმაციის გამჟღავნების ან გამოყენებისათვის დგება კანონით განსაზღვრული წესით. ეს არ შეიძლება გახდეს ამ კოდექსის მე-10 მუხლით გათვალისწინებული მოვალეობის შესრულებაზე უარის თქმის საფუძველი.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
მუხლი 12. ადმინისტრაციული ორგანოსათვის მიმართვის უფლება
1. ნებისმიერ პირს აქვს უფლება მიმართოს ადმინისტრაციულ ორგანოს ამ უკანასკნელის უფლებამოსილებას მიკუთვნებული იმ საკითხის გადასაწყვეტად, რომელიც უშუალოდ და პირდაპირ ეხება პირის უფლებებსა და კანონიერ ინტერესებს.
2. თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი, ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია განიხილოს მის უფლებამოსილებას მიკუთვნებულ საკითხზე შეტანილი განცხადება და მიიღოს შესაბამისი გადაწყვეტილება.
3. ადმინისტრაციულმა ორგანომ ბავშვთან დაკავშირებული განცხადებისა და ადმინისტრაციული საჩივრის განხილვას პრიორიტეტი უნდა მიანიჭოს.
საქართველოს 2019 წლის 20 სექტემბრის კანონი №5011 – ვებგვერდი, 27.09.2019წ.
საქართველოს 2020 წლის 21 მაისის კანონი №5911 – ვებგვერდი, 25.05.2020წ.
მუხლი 13. დაინტერესებული მხარის მიერ საკუთარი მოსაზრების წარდგენის უფლება
1. ადმინისტრაციულ ორგანოს უფლება აქვს განიხილოს და გადაწყვიტოს საკითხი მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ დაინტერესებულ მხარეს, რომლის უფლება ან კანონიერი ინტერესი იზღუდება ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტით, მიეცა საკუთარი მოსაზრების წარდგენის შესაძლებლობა. გამონაკლისს ადგენს კანონი.
2. ამ მუხლის პირველ ნაწილში აღნიშნულ პირს უნდა ეცნობოს ადმინისტრაციული წარმოების შესახებ და უზრუნველყოფილი უნდა იქნეს მისი მონაწილეობა საქმეში.
მუხლი 14. ადმინისტრაციული წარმოების ენა
ადმინისტრაციული წარმოების ენაა ქართული, ხოლო აფხაზეთში – აგრეთვე აფხაზური.
ამ კოდექსში მითითებული ვადების ათვლისას საქართველოს შრომის კანონმდებლობით დადგენილი უქმე და დასვენების დღეები არ ჩაითვლება.
თავი II. ადმინისტრაციულ ორგანოთა საქმიანობის ზოგადი დებულებანი
მუხლი 16. ადმინისტრაციული ორგანოების ურთიერთდახმარების ვალდებულება
1. ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია თავისი კომპეტენციის ფარგლებში და მის ხელთ არსებული საშუალებებით აღმოუჩინოს აუცილებელი სამართლებრივი დახმარება სხვა ადმინისტრაციულ ორგანოს შესაბამისი წერილობითი თხოვნის საფუძველზე.
2. სამართლებრივ დახმარებად არ ჩაითვლება:
ა) ზემდგომი ან ქვემდგომი ორგანოს რაიმე თხოვნის შესრულება;
ბ) ნებისმიერი მოქმედება, რომლის შესრულების ვალდებულება ადმინისტრაციულ ორგანოს კანონმდებლობით აქვს დაკისრებული.
მუხლი 17. სამართლებრივი დახმარების პირობა და ფარგლები
ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია მიმართოს სხვა ადმინისტრაციულ ორგანოს სამართლებრივი დახმარების აღმოჩენის თხოვნით, თუ:
ა) არ შეუძლია თვითონ განახორციელოს მოქმედება სამართლებრივი ან ფაქტობრივი მიზეზების გამო;
ბ) არ გააჩნია მოქმედების შესასრულებლად აუცილებელი ფაქტების საკმარისი ცოდნა, ხოლო ამ ცოდნას ფლობს შესაბამისი ადმინისტრაციული ორგანო;
გ) დოკუმენტები ან სხვა რაიმე მტკიცებულება, რომელიც აუცილებელია საკითხის გადასაწყვეტად, იმყოფება შესაბამის ადმინისტრაციულ ორგანოში;
დ) მოქმედების საკუთარი საშუალებით შესრულებისათვის აუცილებელი ხარჯები არსებითად აღემატება სხვა ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ სამართლებრივი დახმარების აღმოჩენისათვის გასაწევ ხარჯებს.
მუხლი 18. უარის თქმა სამართლებრივი დახმარების აღმოჩენაზე
1. ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია არ აღმოუჩინოს სამართლებრივი დახმარება, თუ:
ა) ეს სცილდება მისთვის კანონმდებლობით მინიჭებული უფლებამოსილების ფარგლებს;
ბ) სამართლებრივი დახმარების აღმოჩენა ზიანს აყენებს სახელმწიფოს ან მუნიციპალიტეტის ინტერესებს ანდა ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ კანონით დაკისრებულ ვალდებულებათა განხორციელებას.
2. თუ ადმინისტრაციული ორგანო უარს აცხადებს სამართლებრივი დახმარების აღმოჩენაზე, იგი ვალდებულია 3 დღის ვადაში წერილობით აცნობოს ამის შესახებ იმ ადმინისტრაციულ ორგანოს, რომელმაც თხოვნით მიმართა მას.
3. ადმინისტრაციულ ორგანოებს შორის დავას სამართლებრივი დახმარების აღმოჩენის შესახებ წყვეტს საერთო ზემდგომი ადმინისტრაციული ორგანო, ხოლო ასეთის არარსებობისას – სასამართლო.
4. სარჩელი სასამართლოს წარედგინება მხოლოდ შესაბამისი ადმინისტრაციული ორგანოს ზემდგომი ორგანოსაგან სამართლებრივი დახმარების აღმოჩენაზე წერილობითი უარის მიღების შემდეგ.
საქართველოს 2009 წლის 24 სექტემბრის კანონი №1698 - სსმ I, №29, 12.10.2009 წ., მუხ.181
საქართველოს 2020 წლის 15 ივლისის კანონი №6880 – ვებგვერდი, 28.07.2020წ.
მუხლი 19. სამართლებრივ დახმარებაზე გაწეული ხარჯების ანაზღაურება
1. ადმინისტრაციული ორგანო, რომელიც ითხოვს სამართლებრივ დახმარებას, ვალდებულია აანაზღაუროს სამართლებრივი დახმარების გაწევისათვის აუცილებელი ხარჯები, თუ ისინი აღემატება 50 ლარს.
2. თუ სავარაუდოა ამ მუხლის პირველ ნაწილში მითითებულ ოდენობაზე მეტი ხარჯები, ამის შესახებ ადმინისტრაციულ ორგანოს წინასწარ უნდა ეცნობოს.
მუხლი 20. დოკუმენტის ოფიციალური დამოწმების უფლება
1. ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია დაამოწმოს მის მიერ ან მისი ქვემდგომი ორგანოს მიერ გამოცემული ადმინისტრაციული აქტების ან სხვა დოკუმენტების ასლები, თუ დედანის და ასლის შინაარსი შეესაბამება ერთმანეთს.
2. ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ სათანადო წესით დამოწმებული და გამოცემული დოკუმენტების ასლებს აქვთ ოფიციალური ძალა და ადასტურებენ დედანთან იგივეობას.
3. არ შეიძლება დამოწმდეს დოკუმენტი, რომლის შინაარსი შეცვლილია ან დარღვეულია მისი მთლიანობა.
4. დოკუმენტის დამოწმების დროს შედგება დამოწმების ფურცელი, რომელიც უნდა შეიცავდეს შემდეგ მონაცემებს:
ა) დოკუმენტის ზუსტ დასახელებას;
ბ) ასლის დედანთან შესაბამისობის დადასტურებას;
გ) დამოწმების დროსა და ადგილს;
დ) პასუხისმგებელი თანამდებობის პირის ხელმოწერას, სამსახურებრივ ბეჭედს.
5. დამოწმებული ასლის ყოველ გვერდს უნდა დაესვას სამსახურებრივი ბეჭედი და ჰქონდეს პასუხისმგებელი თანამდებობის პირის ხელმოწერა.
6. ადმინისტრაციული აქტის ან სხვა დოკუმენტის დამოწმება დადგენილი წესით რეგისტრირებული უნდა იქნეს ადმინისტრაციულ ორგანოში.
მუხლი 21. საზოგადოებრივი ექსპერტი
1. საზოგადოებრივ ექსპერტად ჩაითვლება ფიზიკური ან იურიდიული პირი, აგრეთვე ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ კანონმდებლობით დადგენილი წესით შექმნილი სამეცნიერო-საკონსულტაციო (საექსპერტო) ორგანოები. ექსპერტად ჩაითვლება აგრეთვე საზოგადოებრივი საექსპერტო დაწესებულების წევრი.
2. კანონით გათვალისწინებულ შემთხვევაში ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია მიმართოს საექსპერტო დაწესებულებას ან საზოგადოებრივ ექსპერტს საექსპერტო დასკვნისათვის.
3. ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია წარუდგინოს ექსპერტს საექსპერტო დასკვნისათვის აუცილებელი ინფორმაცია.
4. საზოგადოებრივი ექსპერტი ვალდებულია თავისი დასკვნა წარადგინოს კანონის ან ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ განსაზღვრულ ვადაში.
5. თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი, საზოგადოებრივი ექსპერტის მიერ ვადის გაშვებამ არ შეიძლება დააბრკოლოს ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემა.
6. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტზე დასკვნის წარმდგენი ექსპერტის ვინაობა აღინიშნება ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის დასაბუთებაში, გარდა ამ მუხლის მე-7 ნაწილით გათვალისწინებული შემთხვევისა.
7. იმ ექსპერტთა ვინაობა, რომლებიც უზრუნველყოფენ სამეცნიერო საგრანტო, აგრეთვე ინოვაციური პროექტის დაფინანსების კონკურსის/კონკურსების ფარგლებში წარდგენილი პროექტების შეფასებას, კონფიდენციალურია.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2017 წლის 1 6 ივნისის კანონი №1046 - ვებგვერდი, 27.0 6 .2017წ.
მუხლი 22. საზოგადოებრივი ექსპერტის მიერ დასკვნის წარდგენა
1. საზოგადოებრივი ექსპერტი ვალდებულია მიუკერძოებლად და კეთილსინდისიერად შეასრულოს მასზე დაკისრებული მოვალეობა.
2. საზოგადოებრივი ექსპერტი თავისი მოვალეობის შეუსრულებლობის ან არაჯეროვნად შესრულებისათვის პასუხს აგებს კანონმდებლობით დადგენილი წესით.
მუხლი 23. საიდუმლო ინფორმაციის დაცვა
საზოგადოებრივი ექსპერტი ვალდებულია არ გაამჟღავნოს საიდუმლო ინფორმაცია, რომელიც მისთვის ცნობილი გახდა მოვალეობის შესრულებისას. ეს ვალდებულება ძალაშია საზოგადოებრივი ექსპერტის მიერ თავისი მოვალეობის შესრულების შეწყვეტის შემდეგაც.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
მუხლი 24. ხარჯების ანაზღაურება
საზოგადოებრივ ექსპერტს აუნაზღაურდება ყველა ის აუცილებელი დანახარჯი, რომელიც მან გასწია თავისი მოვალეობის შესასრულებლად. ასეთი დანახარჯის გაწევის აუცილებლობის შესახებ ადმინისტრაციულ ორგანოს წინასწარ უნდა ეცნობოს.
მუხლი 25. საექსპერტო დასკვნის იურიდიული ძალა
თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი, საზოგადოებრივი ექსპერტის დასკვნა არ არის სავალდებულო ადმინისტრაციული ორგანოსათვის. უარი ექსპერტის დასკვნის გათვალისწინებაზე უნდა დასაბუთდეს.
მუხლი 26. საზოგადოებრივი ექსპერტის მოვალეობის შეწყვეტა
საზოგადოებრივ ექსპერტს მოვალეობის შესრულებისაგან ვადამდე ათავისუფლებს ის ორგანო, რომელმაც მიიღო გადაწყვეტილება მისი დანიშვნის შესახებ, თუ იგი:
ა) უხეშად არღვევს დაკისრებულ მოვალეობას;
ბ) არ აკმაყოფილებს მოთხოვნებს, რომლებიც წაყენებულია ამ თანამდებობის დასაკავებლად;
გ) პირადი განცხადებით უარს ამბობს დასკვნის მიცემაზე.
თავი III. ინფორმაციის თავისუფლება
ამ თავში გამოყენებულ ტერმინებს ამ თავის მიზნებისათვის აქვთ შემდეგი მნიშვნელობა:
ა) საჯარო დაწესებულება – ადმინისტრაციული ორგანო, სახელმწიფო ან მუნიციპალური ბიუჯეტის სახსრებიდან დაფინანსებული კერძო სამართლის იურიდიული პირი ასეთი დაფინანსების ფარგლებში;
ბ) კოლეგიური საჯარო დაწესებულება – საჯარო დაწესებულება, რომლის ხელმძღვანელი ან სათათბირო ორგანო ერთზე მეტი პირისაგან შედგება და რომელშიც გადაწყვეტილებებს ერთზე მეტი პირი ერთობლივად იღებს ან ამზადებს;
გ) კოლეგიური საჯარო დაწესებულების წევრი – საჯარო მოსამსახურე, რომელიც ხმის უფლებით მონაწილეობს კოლეგიური საჯარო დაწესებულების მიერ გადაწყვეტილების მიღებაში ან მომზადებაში;
დ) თანამდებობის პირი – „კორუფციის წინააღმდეგ ბრძოლის შესახებ“ საქართველოს კანონის მე-2 მუხლით განსაზღვრული თანამდებობის პირი;
ე) სხდომა – საჯარო დაწესებულების სახელით გადაწყვეტილების მიღების ან ამ გადაწყვეტილების მომზადების მიზნით დაწესებულების წევრთა მიერ საკითხის განხილვა;
ვ) გამოქვეყნება – კანონით დადგენილი წესით საჯარო რეესტრში საჯარო ინფორმაციის შეტანა და საჯარო ინფორმაციის საზოგადოებისათვის ხელმისაწვდომობის უზრუნველყოფა, ასევე ინფორმაციის პროაქტიული გამოქვეყნება;
ზ) საჯარო მონაცემთა ბაზა – საჯარო დაწესებულების ან საჯარო მოსამსახურის მიერ სისტემურად შეგროვებული, დამუშავებული და შენახული მონაცემები;
თ) (ამოღებულია – 25.05.2012, №6327);
ი) აღმასრულებელი პრივილეგია – საჯარო დაწესებულებებისა და საჯარო მოსამსახურეების გათავისუფლება ამ თავით გათვალისწინებული მოვალეობებისაგან;
კ) გადაუდებელი აუცილებლობა – კანონმდებლობის დარღვევის საშიშროება ან ვითარება, როდესაც დემოკრატიულ საზოგადოებაში რეალური საფრთხე ექმნება საჯარო დაწესებულებების ფუნქციონირებას;
ლ) პროაქტიული გამოქვეყნება − შესაბამისი კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტით დადგენილი წესით საჯარო დაწესებულების მიერ საზოგადოებრივი ინტერესის მატარებელი საჯარო ინფორმაციის ელექტრონულ რესურსებზე განთავსება.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2012 წლის 25 მაისის კანონი №6327 – ვებგვერდი, 12.06.2012წ.
საქართველოს 2015 წლის 27 ოქტომბრის კანონი №4355 - ვებგვერდი, 11.11.2015წ.
საქართველოს 2016 წლის 21 დეკემბრის კანონი №159 - ვებგვერდი, 28.12.2016წ.
საქართველოს 2020 წლის 15 ივლისის კანონი №6880 – ვებგვერდი, 28.07.2020წ.
საქართველოს 2022 წლის 30 ნოემბრის კანონი №2223 – ვებგვერდი, 15.12.2022წ.
მუხლი 271 . პერსონალური მონაცემები
პერსონალური მონაცემების ცნება, მათ დაცვასა და დამუშავებასთან დაკავშირებული ურთიერთობები წესრიგდება „პერსონალურ მონაცემთა დაცვის შესახებ“ საქართველოს კანონით.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2012 წლის 25 მაისის კანონი №6327 – ვებგვერდი, 12.06.2012წ.
მუხლი 27 2 . კომერციული საიდუმლოება
1. კომერციული საიდუმლოება – ინფორმაცია კომერციული ფასეულობის მქონე გეგმის, ფორმულის, პროცესის, საშუალების თაობაზე ან ნებისმიერი სხვა ინფორმაცია, რომელიც გამოიყენება საქონლის საწარმოებლად, მოსამზადებლად, გადასამუშავებლად ან მომსახურების გასაწევად, ან/და რომელიც წარმოადგენს სიახლეს ან ტექნიკური შემოქმედების მნიშვნელოვან შედეგს, აგრეთვე სხვა ინფორმაცია, რომლის გამჟღავნებამ შესაძლოა ზიანი მიაყენოს პირის კონკურენტუნარიანობას.
2. ინფორმაცია ადმინისტრაციული ორგანოს შესახებ არ წარმოადგენს კომერციულ საიდუმლოებას.
3. ინფორმაციის წარდგენისას პირი ვალდებულია მიუთითოს, რომ ეს ინფორმაცია მისი კომერციული საიდუმლოებაა. საჯარო დაწესებულება ვალდებულია 10 დღის ვადაში კომერციულ საიდუმლოებად მიიჩნიოს ამ მუხლის პირველი ნაწილით გათვალისწინებული ინფორმაცია, გარდა იმ შემთხვევისა, როცა ინფორმაციის ღიაობის ვალდებულება დადგენილია კანონით. თუ ინფორმაციის წარდგენისას საჯარო დაწესებულება არ მიიჩნევს ამ ინფორმაციას კომერციულ საიდუმლოებად, იგი იღებს გადაწყვეტილებას მისი ღიაობის თაობაზე, რასაც დაუყოვნებლივ აცნობებს შესაბამის პირს. გადაწყვეტილების მიღებიდან 15 დღის შემდეგ ინფორმაცია ხდება ღია, თუ პირმა, რომლის საკუთრებაცაა ეს ინფორმაცია, ამ ვადის გასვლამდე ზემდგომ ადმინისტრაციულ ორგანოში, ხოლო საქართველოს საპროცესო კანონმდებლობით დადგენილი წესით – სასამართლოში არ გაასაჩივრა ინფორმაციის ღიაობის თაობაზე მიღებული გადაწყვეტილება, რაც დაუყოვნებლივ უნდა აცნობოს საჯარო დაწესებულებას.
4. ნებისმიერ პირს აქვს უფლება, ზემდგომ ადმინისტრაციულ ორგანოში, ხოლო საქართველოს საპროცესო კანონმდებლობით დადგენილი წესით – სასამართლოში გაასაჩივროს ინფორმაციის კომერციულ საიდუმლოებად მიჩნევის საკითხი.
5. საჯარო დაწესებულება ვალდებულია საჯარო რეესტრში შეიტანოს ინფორმაცია მესამე პირის ან საჯარო დაწესებულების მიერ კომერციული საიდუმლოების მოთხოვნის, მოთხოვნის თარიღის, მომთხოვნის ვინაობისა და მისამართის შესახებ.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2007 წლის 28 დეკემბრის კანონი №5671 - სსმ I, №1, 03.01.2008წ., მუხ.3
მუხლი 273 . პროფესიული საიდუმლოება
პროფესიულ საიდუმლოებას მიეკუთვნება ინფორმაცია, რომელიც წარმოადგენს სხვის პერსონალურ მონაცემებს ან კომერციულ საიდუმლოებას და პირისათვის ცნობილი გახდა პროფესიული მოვალეობის შესრულებასთან დაკავშირებით. პროფესიული საიდუმლოება არ შეიძლება იყოს ისეთი ინფორმაცია, რომელიც არ წარმოადგენს სხვა პირის პერსონალურ მონაცემებს ან კომერციულ საიდუმლოებას.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2012 წლის 25 მაისის კანონი №6327 – ვებგვერდი, 12.06.2012წ.
მუხლი 27 4 . სახელმწიფო საიდუმლოება
სახელმწიფო საიდუმლოებას მიკუთვნებული ინფორმაცია განისაზღვრება სახელმწიფო საიდუმლოების შესახებ კანონმდებლობით.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
მუხლი 28. საჯარო ინფორმაციის ხელმისაწვდომობა
1. საჯარო ინფორმაცია ღიაა, გარდა კანონით გათვალისწინებული შემთხვევებისა და დადგენილი წესით სახელმწიფო, პროფესიული ან კომერციული საიდუმლოებისთვის ან პერსონალური მონაცემებისთვის მიკუთვნებული ინფორმაციისა. ღია სასამართლო სხდომის შედეგად მიღებული სასამართლო აქტის ტექსტის საჯარო ინფორმაციის სახით გაცემისა და გამოქვეყნების საკითხები წყდება „საერთო სასამართლოების შესახებ“ საქართველოს ორგანული კანონის შესაბამისად.
2. საჯარო დაწესებულება ვალდებულია უზრუნველყოს საჯარო ინფორმაციის პროაქტიული გამოქვეყნება შესაბამისი კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტით დადგენილი წესითა და პირობებით.
მუხლი 29. აღმასრულებელი პრივილეგია
თანამდებობის პირის მიერ გადაწყვეტილებათა მომზადების პროცესში მონაწილე სხვა საჯარო მოსამსახურეთა (გარდა სახელმწიფო-პოლიტიკური თანამდებობის პირებისა) ვინაობა დაცულია გამხელისაგან აღმასრულებელი პრივილეგიით.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
მუხლი 30. გადაწყვეტილება საჯარო ინფორმაციის გასაიდუმლოების შესახებ
გადაწყვეტილება საჯარო ინფორმაციის გასაიდუმლოების შესახებ შეიძლება მიღებულ იქნეს იმ შემთხვევაში, თუ კანონი აწესებს მისი გამხელისაგან დაცვის პირდაპირ მოთხოვნას, ადგენს ინფორმაციის გამხელისაგან დაცვის კონკრეტულ კრიტერიუმებს და შეიცავს საიდუმლოდ დასაცავი ინფორმაციის ამომწურავ ჩამონათვალს.
მუხლი 31. საჯარო ინფორმაციის გასაიდუმლოების ვადა
1. კანონით გათვალისწინებული შემთხვევების გარდა, პროფესიული და კომერციული ინფორმაცია გასაიდუმლოვდება უვადოდ. კომერციული საიდუმლოება ღიად უნდა გამოცხადდეს, თუ მას აღარ აქვს ის ღირებულება, რომლის გამოც ასეთად იქნა მიჩნეული.
2. გადაწყვეტილება საჯარო ინფორმაციის გასაიდუმლოების და მისი ვადის გაგრძელების შესახებ შეაქვთ საჯარო რეესტრში.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2012 წლის 25 მაისის კანონი №6327 – ვებგვერდი, 12.06.2012წ.
თითოეული კოლეგიური საჯარო დაწესებულება ვალდებულია ღიად და საჯაროდ წარმართოს თავისი სხდომები, გარდა ამ კოდექსის 28-ე მუხლით გათვალისწინებული შემთხვევებისა.
მუხლი 33. საიდუმლო ინფორმაციის გამოქვეყნების წესი
საიდუმლოებას მიკუთვნებული ინფორმაციის ამოღების შემდეგ საიდუმლო საჯარო ინფორმაციის, აგრეთვე კოლეგიური საჯარო დაწესებულების დახურული სხდომის ოქმის გონივრულ ფარგლებში გამოცალკევებადი ნებისმიერი ნაწილი უნდა გამოქვეყნდეს. ასეთ შემთხვევაში ინფორმაციის გამოქვეყნებისას მიეთითება პირი, რომელმაც გაასაიდუმლოვა ინფორმაცია, ინფორმაციის საიდუმლოდ მიჩნევის საფუძველი და გასაიდუმლოების ვადა.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
მუხლი 34. კოლეგიური საჯარო დაწესებულების სხდომა
1. კოლეგიური საჯარო დაწესებულება ვალდებულია ერთი კვირით ადრე საჯაროდ გამოაცხადოს მომავალი სხდომის, მისი ჩატარების ადგილის, დროისა და დღის წესრიგის თაობაზე, ხოლო შესაბამისი გადაწყვეტილების მიღებისას – აგრეთვე მისი დახურვის შესახებ.
2. გადაუდებელი აუცილებლობისას კოლეგიური საჯარო დაწესებულება უფლებამოსილია ჩაატაროს სხდომა ამ მუხლის პირველი ნაწილით გათვალისწინებული წესების დაუცველად. ამ შემთხვევაში საჯარო დაწესებულება ვალდებულია დაუყოვნებლივ გამოაცხადოს სხდომის ჩატარების ადგილის, დროისა და დღის წესრიგის თაობაზე, ხოლო შესაბამისი გადაწყვეტილების მიღებისას – აგრეთვე მისი დახურვის შესახებ.
3. კოლეგიური საჯარო დაწესებულების მიერ გადაუდებელი აუცილებლობისას სხდომის ჩატარების ან სხდომის დახურვის შემთხვევაში დაწესებულება ვალდებულია გადაწყვეტილების მიღებიდან 3 დღის ვადაში განმარტოს სხდომაზე მიღებული გადაწყვეტილების გასაჩივრების წესი. კოლეგიურმა საჯარო დაწესებულებამ რეესტრში უნდა შეიტანოს სხდომის დახურვის შესახებ გადაწყვეტილების მისაღებად გამართული სახელობითი კენჭისყრის შედეგები, აგრეთვე სხდომის ოქმის მონაცემები 33-ე მუხლით გათვალისწინებული წესით.
4. სარჩელი გადაუდებელი აუცილებლობისას ჩატარებული სხდომის, ასევე სხდომის დახურვის კანონიერების შესახებ სასამართლოს უნდა წარედგინოს კოლეგიური საჯარო დაწესებულების სხდომის ჩატარებიდან ერთი თვის ვადაში. კოლეგიური საჯარო დაწესებულების სხდომის კანონით დადგენილი წესის დარღვევით ჩატარება იწვევს ამ სხდომაზე მიღებული გადაწყვეტილების ბათილად გამოცხადებას სასამართლოს მიერ.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საჯარო დაწესებულება ვალდებულია შეიტანოს ამ დაწესებულებაში არსებული საჯარო ინფორმაცია საჯარო რეესტრში. საჯარო რეესტრში შეტანილი უნდა იქნეს საჯარო ინფორმაციაზე მითითება მისი მიღებიდან, შექმნიდან, დამუშავებიდან ან გამოცემიდან 2 დღის ვადაში საჯარო ინფორმაციის დასახელების, მიღების, შექმნის, დამუშავების, გამოცემის თარიღის, იმ ფიზიკური ან იურიდიული პირის, საჯარო მოსამსახურის, საჯარო დაწესებულების დასახელების მითითებით, რომლისგანაც შემოვიდა ან/და რომელსაც გაეგზავნა ეს ინფორმაცია.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
მუხლი 351. საქმისწარმოების მართვის ერთიანი ავტომატური საშუალებები
ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია საქმისწარმოებისა და ინფორმაციის ხელმისაწვდომობის მიზნით გამოიყენოს პროგრამული უზრუნველყოფა და მართვის ერთიანი ავტომატური საშუალებები; ნებისმიერი ინფორმაცია ან/და დოკუმენტი მიიღოს, გამოსცეს ან გასცეს მართვის ერთიანი ავტომატური საშუალებების გამოყენებით, თუ დაინტერესებული პირის მიერ არჩეული არ არის ამ თავით განსაზღვრული ინფორმაციის მიღების სხვა ფორმა. ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია ელექტრონული ასლის სახით შეინახოს და გასცეს თავის მიერ შექმნილი ან თავისთან დაცული ნებისმიერი დოკუმენტი. ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ გამოცემულ ან გაცემულ დოკუმენტში მონაცემები შეიძლება შეტანილ იქნეს მექანიკური ან/და ელექტრონული საშუალებებით.
საქართველოს 2012 წლის 2 მარტის კანონი №5747 – ვებგვერდი, 15.03.2012წ.
საქართველოს 2017 წლის 28 ივნისის კანონი №1109 - ვებგვერდი, 10.07.2017წ.
მუხლი 36. საჯარო ინფორმაციის ხელმისაწვდომობის უზრუნველყოფა
საჯარო დაწესებულება ვალდებულია დაადგინოს საჯარო ინფორმაციის ხელმისაწვდომობის უზრუნველყოფასა და ინფორმაციის პროაქტიულ გამოქვეყნებაზე პასუხისმგებელი საჯარო მოსამსახურე.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2012 წლის 25 მაისის კანონი №6327 – ვებგვერდი, 12.06.2012წ.
მუხლი 37. საჯარო ინფორმაციის მოთხოვნა
1. ყველას აქვს უფლება მოითხოვოს საჯარო ინფორმაცია მისი ფიზიკური ფორმისა და შენახვის მდგომარეობის მიუხედავად და აირჩიოს საჯარო ინფორმაციის მიღების ფორმა, თუ იგი სხვადასხვა სახით არსებობს, აგრეთვე გაეცნოს ინფორმაციას დედანში. თუ არსებობს დედნის დაზიანების საფრთხე, საჯარო დაწესებულება ვალდებულია უზრუნველყოს ზედამხედველობის ქვეშ მისი გაცნობის შესაძლებლობა ან წარუდგინოს სათანადო წესით დამოწმებული ასლი.
2. საჯარო ინფორმაციის მისაღებად პირი წარადგენს წერილობით განცხადებას. აუცილებელი არ არის, განცხადებაში მიეთითოს საჯარო ინფორმაციის მოთხოვნის მოტივი ან მიზანი. სხვისი კომერციული საიდუმლოების მოთხოვნის თაობაზე განცხადების შეტანისას განმცხადებელი, გარდა კანონით გათვალისწინებული შემთხვევებისა, წარადგენს შესაბამისი პირის სანოტარო წესით ან ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ დამოწმებულ თანხმობას.
3. საჯარო ინფორმაციის მოთხოვნა შესაძლებელია ელექტრონული ფორმით, საჯარო დაწესებულების ელექტრონული რესურსების საშუალებით.
4. საჯარო ინფორმაციის ელექტრონული ფორმით მოთხოვნის სტანდარტი მტკიცდება შესაბამისი კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტებით.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2012 წლის 25 მაისის კანონი №6327 – ვებგვერდი, 12.06.2012წ.
1. საჯარო დაწესებულება ვალდებულია სათანადო წერილობითი თხოვნის საფუძველზე სხვა საჯარო დაწესებულებაზე ცნობის სახით გასცეს მასთან დაცული პერსონალური მონაცემები ან კომერციულ საიდუმლოებას მიკუთვნებული ინფორმაცია, რომელიც აუცილებელია საჯარო დაწესებულებისათვის საკითხის გადასაწყვეტად, თუ იგი წარუდგენს იმ პირის წერილობით თანხმობას, რომლის პერსონალურ მონაცემებს ან კომერციულ საიდუმლოებას წარმოადგენს შესაბამისი ინფორმაცია.
2. ამ მუხლის პირველ ნაწილში აღნიშნული წერილობითი თანხმობა გაცემულად ითვლება, თუ პირი განცხადებაში ან სხვა რაიმე წერილობით დოკუმენტში გამოხატავს თანხმობას, რომ საჯარო დაწესებულებამ, რომლისგანაც იგი ითხოვს საკითხის გადაწყვეტას, თავად გამოითხოვოს მისი პერსონალური მონაცემები ან კომერციულ საიდუმლოებას მიკუთვნებული ინფორმაცია შესაბამისი საჯარო დაწესებულებისაგან.
3. სხვისი პერსონალური მონაცემების ან კომერციულ საიდუმლოებას მიკუთვნებული ინფორმაციის გამცემი და მომთხოვნი ორგანოები ვალდებული არიან დაიცვან აღნიშნული მონაცემების ან ინფორმაციის საიდუმლოება.
საქართველოს 2005 წლის 27 დეკემბრის კანონი №2542 - სსმ I, №1, 04.01.2006წ., მუხ.8
მუხლი 38. საჯარო ინფორმაციის ასლის ხელმისაწვდომობა
საჯარო დაწესებულება ვალდებულია უზრუნველყოს საჯარო ინფორმაციის ასლების ხელმისაწვდომობა. დაუშვებელია დაწესდეს რაიმე სახის საფასური საჯარო ინფორმაციის გაცემისათვის, გარდა ასლის გადაღებისათვის აუცილებელი თანხის ანაზღაურებისა.
საქართველოს 2012 წლის 25 მაისის კანონი №6327 – ვებგვერდი, 12.06.2012წ.
მუხლი 40. საჯარო ინფორმაციის გაცემა
1. საჯარო დაწესებულება ვალდებულია გასცეს საჯარო ინფორმაცია, მათ შორის, ელექტრონული ფორმით მოთხოვნილი საჯარო ინფორმაცია, დაუყოვნებლივ ან არა უგვიანეს 10 დღისა, თუ საჯარო ინფორმაციის მოთხოვნაზე პასუხის გაცემა მოითხოვს:
ა) სხვა დასახლებულ პუნქტში არსებული მისი სტრუქტურული ქვედანაყოფიდან ან სხვა საჯარო დაწესებულებიდან ინფორმაციის მოძიებასა და დამუშავებას;
ბ) მნიშვნელოვანი მოცულობის ერთმანეთთან დაუკავშირებელი ცალკეული დოკუმენტების მოძიებასა და დამუშავებას;
გ) სხვა დასახლებულ პუნქტში არსებულ მის სტრუქტურულ ქვედანაყოფთან ან სხვა საჯარო დაწესებულებასთან კონსულტაციას.
2. თუ საჯარო ინფორმაციის გაცემისათვის საჭიროა 10 დღიანი ვადა, საჯარო დაწესებულება ვალდებულია მოთხოვნისთანავე აცნობოს ამის შესახებ განმცხადებელს.
3. საჯარო ინფორმაციის პროაქტიულად გამოქვეყნება არ ათავისუფლებს საჯარო დაწესებულებას იმავე ან სხვა საჯარო ინფორმაციის მოთხოვნის შემთხვევაში მისი დადგენილი წესით გაცემის ვალდებულებისგან.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2012 წლის 25 მაისის კანონი №6327 – ვებგვერდი, 12.06.2012წ.
მუხლი 41. საჯარო ინფორმაციის გაცემაზე უარის თქმა
1. საჯარო დაწესებულების უარი საჯარო ინფორმაციის გაცემაზე განმცხადებელს უნდა ეცნობოს დაუყოვნებლივ.
2. საჯარო ინფორმაციის გაცემაზე უარის თქმის შემთხვევაში საჯარო დაწესებულება ვალდებულია გადაწყვეტილების მიღებიდან 3 დღის ვადაში პირს წერილობით განუმარტოს მისი უფლებები და გასაჩივრების წესი, ასევე მიუთითოს ის სტრუქტურული ქვედანაყოფი ან საჯარო დაწესებულება, რომელთანაც წარმოებდა კონსულტაცია ინფორმაციის გაცემაზე უარის თქმის გადაწყვეტილების მიღებისას.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
მუხლი 411. გადაწყვეტილება საჯარო ინფორმაციის გაცემის ან გაცემაზე უარის თქმის შესახებ
ამ კოდექსის 27 2 მუხლის მე-3 ნაწილით გათვალისწინებულ შემთხვევაში საჯარო დაწესებულება საჯარო ინფორმაციის გაცემის ან გაცემაზე უარის თქმის შესახებ გადაწყვეტილებას იღებს ამ მუხლში მითითებული ვადების გასვლისთანავე.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
მუხლი 42. ინფორმაცია, რომლის გასაიდუმლოება დაუშვებელია
ყველას აქვს უფლება იცოდეს:
ა) ინფორმაცია გარემოს შესახებ, აგრეთვე მონაცემები იმ საშიშროების თაობაზე, რომელიც ემუქრება მათ სიცოცხლეს ან ჯანმრთელობას;
ბ) საჯარო დაწესებულების საქმიანობის ძირითადი პრინციპები და მიმართულებები;
გ) საჯარო დაწესებულების სტრუქტურის აღწერა, მოსამსახურეთა ფუნქციების განსაზღვრისა და განაწილების, აგრეთვე გადაწყვეტილებათა მიღების წესი;
დ) საჯარო დაწესებულების იმ სახელმწიფო და საჯარო მოსამსახურეთა ვინაობა და სამსახურებრივი მისამართი, რომელთაც უკავიათ თანამდებობა ან ევალებათ საჯარო ინფორმაციის გასაიდუმლოება ან საზოგადოებასთან ურთიერთობა და მოქალაქეთათვის ინფორმაციის მიწოდება;
ე) კოლეგიურ საჯარო დაწესებულებაში გადაწყვეტილების მისაღებად გამართული ღია კენჭისყრის შედეგები;
ვ) არჩევით თანამდებობაზე პირის არჩევასთან დაკავშირებული ყველა ინფორმაცია;
ზ) საჯარო დაწესებულების საქმიანობის შესახებ აუდიტორული დასკვნებისა და რევიზიების შედეგები, აგრეთვე სასამართლოს მასალები იმ საქმეებზე, რომელშიც საჯარო დაწესებულება მხარეს წარმოადგენს;
თ) საჯარო დაწესებულების გამგებლობაში არსებული საჯარო მონაცემთა ბაზის სახელწოდება და ადგილსამყოფელი, აგრეთვე საჯარო მონაცემთა ბაზისთვის პასუხისმგებელი პირისა და პერსონალურ მონაცემთა დაცვის ოფიცრის (ასეთის არსებობის შემთხვევაში) ვინაობა და სამსახურებრივი მისამართი;
ი) საჯარო დაწესებულების მიერ მონაცემთა შეგროვების, დამუშავების, შენახვისა და გავრცელების მიზნები, გამოყენების სფეროები და სამართლებრივი საფუძველი;
კ) საჯარო მონაცემთა ბაზაში მისი პერსონალური მონაცემების არსებობა ან არარსებობა, აგრეთვე მათი გაცნობის წესი, მათ შორის, იმ პროცედურისა, რომლითაც მოხდება პირის იდენტიფიკაცია, თუ პირმა (მისმა წარმომადგენელმა) შეიტანა მოთხოვნა თავის შესახებ მონაცემების გაცნობის ან მათში ცვლილების თაობაზე;
ლ) იმ პირთა კატეგორია, რომელთაც კანონით უფლება აქვთ გაეცნონ საჯარო მონაცემთა ბაზაში არსებულ პერსონალურ მონაცემებს;
მ) საჯარო მონაცემთა ბაზაში არსებულ მონაცემთა შემადგენლობა, წყაროები და იმ პირთა კატეგორია, რომელთა შესახებ გროვდება, მუშავდება და ინახება ინფორმაცია;
ნ) ყველა სხვა ინფორმაცია, რომელიც კანონით გათვალისწინებულ შემთხვევებში და დადგენილი წესით არ არის მიჩნეული სახელმწიფო, კომერციულ ან პროფესიულ საიდუმლოებად ან არ წარმოადგენს პერსონალურ მონაცემებს.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2012 წლის 25 მაისის კანონი №6327 – ვებგვერდი, 12.06.2012წ.
საქართველოს 2015 წლის 27 ოქტომბრის კანონი №4355 - ვებგვერდი, 11.11.2015წ.
საქართველოს 2016 წლის 21 დეკემბრის კანონი №159 - ვებგვერდი, 28.12.2016წ.
საქართველოს 2018 წლის 29 ივნისის კანონი №2767 – ვებგვერდი, 19.07.2018წ.
საქართველოს 2023 წლის 14 ივნისის კანონი №3146 – ვებგვერდი, 03.07.2023წ.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2012 წლის 25 მაისის კანონი №6327 – ვებგვერდი, 12.06.2012წ.
მუხლი 44. პერსონალური მონაცემების საიდუმლოება
საჯარო დაწესებულება ვალდებულია პირის პერსონალური მონაცემები ამ პირის თანხმობის გარეშე არ გაახმაუროს, გარდა კანონით გათვალისწინებული შემთხვევებისა, როდესაც ეს აუცილებელია სახელმწიფო ან საზოგადოებრივი უსაფრთხოების უზრუნველსაყოფად, საჯარო ინტერესების, ჯანმრთელობის ან სხვათა უფლებების დასაცავად. თანამდებობის პირის, აგრეთვე თანამდებობაზე წარდგენილი კანდიდატის პერსონალური მონაცემები საჯაროა. ღია სასამართლო სხდომის შედეგად მიღებული სასამართლო აქტის ტექსტის საჯარო ინფორმაციის სახით გაცემისა და გამოქვეყნების საკითხები წყდება „საერთო სასამართლოების შესახებ“ საქართველოს ორგანული კანონის შესაბამისად.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2012 წლის 25 მაისის კანონი №6327 – ვებგვერდი, 12.06.2012წ.
საქართველოს 2018 წლის 29 ივნისის კანონი №2767 – ვებგვერდი, 19.07.2018წ.
საქართველოს 2023 წლის 13 ივნისის კანონი №3131 – ვებგვერდი, 27.06.2023წ.
საქართველოს 2012 წლის 25 მაისის კანონი №6327 – ვებგვერდი, 12.06.2012წ.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2012 წლის 25 მაისის კანონი №6327 – ვებგვერდი, 12.06.2012წ.
მუხლი 47. გადაწყვეტილების გაუქმება ან შეცვლა. ზიანის ანაზღაურება
1. პირს აქვს უფლება, საჯარო დაწესებულების, სახელმწიფო მოსამსახურის ან საჯარო მოსამსახურის გადაწყვეტილების გაუქმების ან შეცვლის მოთხოვნით მიმართოს სასამართლოს, აგრეთვე მოითხოვოს ქონებრივი და არაქონებრივი ზიანის ანაზღაურება:
ა) საჯარო ინფორმაციის გაცემაზე უარის თქმისას, კოლეგიური საჯარო დაწესებულების სხდომის სრულად ან ნაწილობრივ დახურვისას, საჯარო ინფორმაციის გასაიდუმლოებისას;
ბ) არასწორი საჯარო ინფორმაციის შექმნისას და დამუშავებისას;
გ) საჯარო დაწესებულების, სახელმწიფო მოსამსახურის ან საჯარო მოსამსახურის მიერ ამ თავის სხვა მოთხოვნათა დარღვევისას.
2. მტკიცების ტვირთი ეკისრება მოპასუხე საჯარო დაწესებულებას, სახელმწიფო მოსამსახურეს ან საჯარო მოსამსახურეს.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2012 წლის 25 მაისის კანონი №6327 – ვებგვერდი, 12.06.2012წ.
საქართველოს 2015 წლის 27 ოქტომბრის კანონი №4355 - ვებგვერდი, 11.11.2015წ.
საქართველოს 2016 წლის 21 დეკემბრის კანონი №159 - ვებგვერდი, 28.12.2016წ.
მუხლი 48. სასამართლოს მიერ გასაიდუმლოებული ინფორმაციის გამოთხოვა
სასამართლოს უფლება აქვს გამოითხოვოს და განიხილოს გასაიდუმლოებული საჯარო ინფორმაცია მისი მთლიანი ან ნაწილობრივი გასაიდუმლოების კანონიერების შესწავლის მიზნით. სასამართლოს მხარის შუამდგომლობით უფლება აქვს ეს განხილვა აწარმოოს დახურულ სხდომაზე.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
მუხლი 49. ანგარიშის წარდგენა და გამოქვეყნება
საჯარო დაწესებულება ვალდებულია ყოველი წლის 10 დეკემბერს საქართველოს პარლამენტს, საქართველოს პრეზიდენტსა და საქართველოს პრემიერ-მინისტრს წარუდგინოს, აგრეთვე „საქართველოს საკანონმდებლო მაცნეში“ გამოაქვეყნოს ანგარიში:
ა) საჯარო დაწესებულებაში შესული საჯარო ინფორმაციის გაცემისა და საჯარო ინფორმაციაში შესწორების შეტანის მოთხოვნათა რაოდენობის შესახებ და მოთხოვნაზე უარის თქმის თაობაზე მიღებულ გადაწყვეტილებათა რაოდენობის შესახებ;
ბ) მოთხოვნის დაკმაყოფილების ან მოთხოვნაზე უარის თქმის შესახებ მიღებულ გადაწყვეტილებათა რაოდენობის, გადაწყვეტილების მიმღები საჯარო მოსამსახურის ვინაობის, აგრეთვე კოლეგიური საჯარო დაწესებულების მიერ საკუთარი სხდომის დახურვის თაობაზე მიღებული გადაწყვეტილების შესახებ;
გ) საჯარო მონაცემთა ბაზებისა და საჯარო დაწესებულებათა მიერ პერსონალური მონაცემების შეგროვების, დამუშავების, შენახვისა და სხვისთვის გადაცემის შესახებ;
დ) საჯარო მოსამსახურეთა მიერ ამ კოდექსის მოთხოვნების დარღვევის რაოდენობისა და პასუხისმგებელი პირებისთვის დისციპლინური სახდელების დადების შესახებ;
ე) იმ საკანონმდებლო აქტების შესახებ, რომლებსაც საჯარო დაწესებულება ეყრდნობოდა საჯარო ინფორმაციის გაცემაზე უარის თქმისას ან კოლეგიური საჯარო დაწესებულების სხდომის დახურვისას;
ვ) საჯარო ინფორმაციის გაცემაზე უარის თქმის შესახებ მიღებული გადაწყვეტილების გასაჩივრების თაობაზე;
ზ) საჯარო დაწესებულების მიერ ინფორმაციის დამუშავებასა და გაცემასთან, აგრეთვე საჯარო ინფორმაციის გაცემაზე უარის თქმის შესახებ მიღებული გადაწყვეტილების ან კოლეგიური საჯარო დაწესებულების სხდომის დახურვის თაობაზე მიღებული გადაწყვეტილების გასაჩივრებასთან დაკავშირებული ხარჯების, მათ შორის, მხარის სასარგებლოდ გადახდილი თანხების შესახებ.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2012 წლის 25 მაისის კანონი №6327 – ვებგვერდი, 12.06.2012წ.
მუხლი 50. ადრე არსებული საჯარო ინფორმაციის ღიაობა
ამ კოდექსის 28-ე და 29-ე მუხლებით გათვალისწინებული საჯარო ინფორმაცია, გარდა პერსონალური მონაცემებისა, კომერციული და პროფესიული საიდუმლოებებისა, ღიაა, თუ იგი შექმნილი, გაგზავნილი ან მიღებულია 1990 წლის 28 ოქტომბრამდე, ამ ინფორმაციაში მოხსენიებული პირების იდენტიფიკაციის გამომრიცხავი ფორმით მათი სიცოცხლის განმავლობაში.
საქართველოს 2012 წლის 25 მაისის კანონი №6327 – ვებგვერდი, 12.06.2012წ.
თავი IV. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
მუხლი 51. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ფორმა
1. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი გამოიცემა წერილობით ან ზეპირად.
2. დაინტერესებული მხარის მოთხოვნით, აგრეთვე იმ შემთხვევაში, თუ ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი ზღუდავს პირის კანონიერ უფლებებსა და ინტერესებს, ასევე კანონით პირდაპირ გათვალისწინებულ სხვა შემთხვევებში ზეპირი ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი მიღებიდან 3 დღის ვადაში უნდა გამოიცეს წერილობით.
3. ზეპირად გამოცემულ ინდივიდუალურ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტზე არ ვრცელდება ამ კოდექსის 52-ე–58-ე მუხლების მოთხოვნები. „ელექტრონული დოკუმენტისა და ელექტრონული სანდო მომსახურების შესახებ“ საქართველოს კანონის შესაბამისად გამოცემულ ელექტრონულ ინდივიდუალურ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტზე ვრცელდება ამ კოდექსის 54-ე−58-ე მუხლების მოთხოვნები, თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
საქართველოს 2017 წლის 28 ივნისის კანონი №1109 - ვებგვერდი, 10.07.2017წ.
საქართველოს 2021 წლის 30 მარტის კანონი №419 – ვებგვერდი, 13.04.2021წ.
მუხლი 52. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის რეკვიზიტები
1. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი უნდა შეიცავდეს:
ა) ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის სახეს;
ბ) ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამომცემ ორგანოს;
გ) ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის სათაურს;
დ) უფლებამოსილი თანამდებობის პირის გვარს, სახელსა და ხელმოწერას;
ე) გამოცემის დროსა და ადგილს;
ვ) ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამომცემი ორგანოს მიერ მინიჭებულ სარეგისტრაციო ნომერს.
2. წერილობითი ფორმით გამოცემულ ინდივიდუალურ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტში უნდა მიეთითოს ის ორგანო, რომელშიც შეიძლება ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გასაჩივრება, მისი მისამართი და საჩივრის წარდგენის ვადა.
3. საქართველოს სახელმწიფო ორგანოს მიერ გამოცემულ ინდივიდუალურ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტზე გამოსახული უნდა იყოს საქართველოს სახელმწიფო გერბი. მუნიციპალიტეტის ორგანოს მიერ გამოცემულ ინდივიდუალურ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტზე საკუთარი გერბის არსებობის შემთხვევაში გამოისახება საქართველოს მცირე სახელმწიფო გერბი (მაყურებლიდან მარცხენა მხარის ზედა კუთხეში) და შესაბამისი მუნიციპალიტეტის გერბი (მაყურებლიდან მარჯვენა მხარის ზედა კუთხეში), ხოლო საკუთარი გერბის არარსებობის შემთხვევაში – მხოლოდ საქართველოს მცირე სახელმწიფო გერბი (ცენტრში).
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
საქართველოს 2009 წლის 24 სექტემბრის კანონი №1698 - სსმ I, №29, 12.10.2009 წ., მუხ.181
საქართველოს 2010 წლის 20 აპრილის კანონი №2947 - სსმ I, №23, 04.05.2010 წ., მუხ.126
საქართველოს 2020 წლის 15 ივლისის კანონი №6880 – ვებგვერდი, 28.07.2020წ.
მუხლი 521. ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის რეკვიზიტები
1. თითოეულ ნორმატიულ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტს უნდა ჰქონდეს შემდეგი რეკვიზიტები:
ა) ნორმატიული აქტის სახე;
ბ) ნორმატიული აქტის სათაური;
გ) ნორმატიული აქტის მიღების (გამოცემის) თარიღი და ადგილი (თუ ნორმატიულ აქტში შეტანილია ცვლილება ან დამატება, მათი შეტანის თარიღიც);
დ) ნორმატიული აქტის ძალაში შესვლის თარიღი და აქტის მოქმედების ვადა (თუ განსაზღვრული ვადითაა მიღებული);
ე) უფლებამოსილი თანამდებობის პირის ხელმოწერა;
ვ) ნორმატიული აქტის მიმღები (გამომცემი) ორგანოს მიერ მინიჭებული სარეგისტრაციო ნომერი, ხოლო ნორმატიული აქტების სახელმწიფო რეესტრში შეტანის შემდეგ – აგრეთვე სახელმწიფო სარეგისტრაციო კოდი.
1 1. ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი უნდა აკმაყოფილებდეს „ნორმატიული აქტების შესახებ“ და „ელექტრონული დოკუმენტისა და ელექტრონული სანდო მომსახურების შესახებ“ საქართველოს კანონებით დადგენილ მოთხოვნებს.
2. საქართველოს უმაღლეს სახელმწიფო ორგანოთა (თანამდებობის პირთა) ნორმატიულ აქტებზე გამოსახული უნდა იყოს საქართველოს სახელმწიფო გერბი, ხოლო მუნიციპალიტეტის ორგანოს ნორმატიულ აქტებზე – საქართველოს მცირე სახელმწიფო გერბი და შესაბამისი მუნიციპალიტეტის გერბი (ასეთის არსებობის შემთხვევაში).
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
საქართველოს 2010 წლის 20 აპრილის კანონი №2947 - სსმ I, №23, 04.05.2010 წ., მუხ.126
საქართველოს 2017 წლის 28 ივნისის კანონი №1109 - ვებგვერდი, 10.07.2017წ.
საქართველოს 2020 წლის 15 ივლისის კანონი №6880 – ვებგვერდი, 28.07.2020წ.
მუხლი 53. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის დასაბუთება
1. წერილობითი ფორმით გამოცემული ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი უნდა შეიცავდეს წერილობით დასაბუთებას.
2. დასაბუთება წინ უძღვის ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის სარეზოლუციო ნაწილს.
3. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტში უნდა მიეთითოს ის საკანონმდებლო ან კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტი ან მისი შესაბამისი ნორმა, რომლის საფუძველზედაც გამოიცა ეს ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტში შეიძლება მიეთითოს აგრეთვე „ადამიანის უფლებათა და ძირითად თავისუფლებათა დაცვის“ ევროპის კონვენციისა და მისი დამატებითი ოქმების ნორმები და მსგავს სამართლებრივ საკითხზე ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლოს პრეცედენტები, რომლებიც გადაწყვეტილების მიღებისას იქნა გამოყენებული.
4. თუ ადმინისტრაციული ორგანო ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემისას მოქმედებდა დისკრეციული უფლებამოსილების ფარგლებში, წერილობით დასაბუთებაში მიეთითება ყველა ის ფაქტობრივი გარემოება, რომელსაც არსებითი მნიშვნელობა ჰქონდა ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემისას.
5. ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილი არ არის თავისი გადაწყვეტილება დააფუძნოს იმ გარემოებებზე, ფაქტებზე, მტკიცებულებებზე ან არგუმენტებზე, რომლებიც არ იქნა გამოკვლეული და შესწავლილი ადმინისტრაციული წარმოების დროს.
6. თუ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოსაცემად კანონმდებლობა ითვალისწინებს საექსპერტო დასკვნის არსებობას, წერილობით დასაბუთებაში მიეთითება ამ დასკვნის შინაარსი.
7. წერილობითი ფორმით გამოცემული ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი არ საჭიროებს დასაბუთებას, თუ:
ა) ის გამოცემულია დაინტერესებული მხარის მოთხოვნის საფუძველზე და არ ზღუდავს მესამე პირების კანონიერ უფლებებსა და ინტერესებს;
ბ) დაინტერესებული მხარისათვის ცნობილია ის ფაქტობრივი და სამართლებრივი წინაპირობები, რომელთა საფუძველზედაც გამოიცა ეს ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი;
გ) კანონი ითვალისწინებს მისი დასაბუთების გარეშე გამოცემის შესაძლებლობას.
8. გადაუდებელი აუცილებლობით წერილობითი ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის დასაბუთების გარეშე გამოცემის შემთხვევაში წერილობითი დასაბუთება აუცილებლად უნდა გამოიცეს ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემიდან ერთი კვირის ვადაში.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
საქართველოს 2022 წლის 18 ოქტომბრის კანონი №1922 – ვებგვერდი, 24.10.2022წ.
მუხლი 54. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ძალაში შესვლა
1. თუ კანონმდებლობით სხვა რამ არ არის განსაზღვრული, ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი ძალაში შედის მხარისათვის კანონით დადგენილი წესით გაცნობისთანავე ან გამოქვეყნების დღეს.
2. კანონით დადგენილ შემთხვევებში ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი შეიძლება ძალაში შევიდეს გამოქვეყნებამდე ან ოფიციალურ გაცნობამდეც, თუ დაყოვნებამ შეიძლება არსებითი ზიანი მიაყენოს სახელმწიფო ან საზოგადოებრივ ინტერესებს, დანაშაულის აღკვეთას ან გახსნას, აგრეთვე პირის უფლებებს ან კანონიერ ინტერესებს.
3. დაინტერესებული მხარისათვის ფოსტის მეშვეობით გაგზავნილი ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი ძალაში შედის გაგზავნიდან არა უგვიანეს მე-7 დღისა, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც დაინტერესებულ მხარეს ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი არ მიუღია.
4. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გაგზავნასთან დაკავშირებული დავის შემთხვევაში მტკიცების ტვირთი ეკისრება ადმინისტრაციულ ორგანოს.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 55. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოქვეყნება
1. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი გამოქვეყნდება კანონით გათვალისწინებულ შემთხვევაში.
2. თუ ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი ეხება 50-ზე მეტ პირს, მისი ოფიციალური გაცნობა შეიძლება შეიცვალოს გამოქვეყნებით. ასეთ შემთხვევაში ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი გასაცნობად გადაეცემა მხოლოდ განმცხადებელს, ხოლო თუ განცხადებას ხელს აწერს რამდენიმე პირი – პირს, რომლის ხელმოწერაც განცხადებაში პირველია.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 56. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოქვეყნების წესი
1. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი უნდა გამოქვეყნდეს შესაბამისი ადმინისტრაციული ორგანოს ოფიციალურ ბეჭდვით ორგანოში.
2. თუ ადმინისტრაციულ ორგანოს არ გააჩნია ოფიციალური ბეჭდვითი ორგანო, ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი უნდა გამოქვეყნდეს ბეჭდვით ორგანოში, რომელიც ვრცელდება ადმინისტრაციული ორგანოს მთელ სამოქმედო ტერიტორიაზე და გამოიცემა კვირაში ერთხელ მაინც, ან გამოცხადდეს საჯაროდ.
3. ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია წინასწარ განსაზღვროს ამ მუხლის მე-2 ნაწილში აღნიშნული ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოქვეყნების ან საჯაროდ გამოცხადების წესი.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
საჯაროდ გამოცხადება ნიშნავს ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ადმინისტრაციულ ორგანოში ყველასათვის ხელმისაწვდომ ადგილზე, ღიად განთავსებას. აუცილებლობის შემთხვევაში ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი საჯაროდ გამოცხადდება აგრეთვე სხვა საჯარო ადგილას.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 58. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ოფიციალური გაცნობის წესი
1. თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი, დაინტერესებული მხარისათვის ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ოფიციალური გაცნობა ნიშნავს მისთვის ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გადაცემას ან ფოსტის მეშვეობით გაგზავნას.
2. ფოსტის მეშვეობით გაგზავნილი ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მიუღებლობის შემთხვევაში პირს უფლება აქვს მისი ასლი მიიღოს ადმინისტრაციულ ორგანოში. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ასლის გაცემისათვის რაიმე გადასახდელი არ გადაიხდევინება.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 59. შეცდომების გასწორება ინდივიდუალურ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტში
1. ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია მის მიერ გამოცემულ ინდივიდუალურ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტში გაასწოროს ტექნიკური, აგრეთვე გამოთვლის დროს დაშვებული შეცდომები.
2. ინდივიდუალურ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტში არსებითი შესწორების შეტანა ნიშნავს ახალი ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემას.
3. შეცდომების გასწორება უნდა გამოქვეყნდეს ან გადაეცეს ოფიციალური გაცნობისათვის იმავე წესით, რომელიც დადგენილია ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოქვეყნებისათვის ან გაცნობისათვის.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 60. არარა ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი
1. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი გამოცემისთანავე ითვლება არარად, თუ:
ა) შეუძლებელია მისი გამომცემი ორგანოს დადგენა;
ბ) გამოცემულია არაუფლებამოსილი ორგანოს ან არაუფლებამოსილი პირის მიერ;
გ) მისი შესრულება შეუძლებელია ფაქტობრივი მიზეზების გამო;
დ) მისი შესრულება გამოიწვევს სისხლისსამართლებრივ ან ადმინისტრაციულ სამართალდარღვევას.
2. არარა აქტების მიმართ არ ვრცელდება ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტების გასაჩივრებისათვის ამ კოდექსით დადგენილი ვადები. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამომცემი ორგანო ვალდებულია საკუთარი ინიციატივით ან დაინტერესებული მხარის მოთხოვნით არარად აღიაროს ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 60 1 . ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ბათილად ცნობა
1. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი ბათილია, თუ იგი ეწინააღმდეგება კანონს ან არსებითად დარღვეულია მისი მომზადების ან გამოცემის კანონმდებლობით დადგენილი სხვა მოთხოვნები.
2. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მომზადების ან გამოცემის წესის არსებით დარღვევად ჩაითვლება ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემა ამ კოდექსის 32-ე ან 34-ე მუხლით გათვალისწინებული წესის დარღვევით ჩატარებულ სხდომაზე ან კანონით გათვალისწინებული ადმინისტრაციული წარმოების სახის დარღვევით, ანდა კანონის ისეთი დარღვევა, რომლის არარსებობის შემთხვევაში მოცემულ საკითხზე მიღებული იქნებოდა სხვაგვარი გადაწყვეტილება.
3. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტს ბათილად ცნობს მისი გამომცემი ადმინისტრაციული ორგანო, ხოლო საჩივრის ან სარჩელის შემთხვევაში – ზემდგომი ადმინისტრაციული ორგანო ან სასამართლო.
4. დაუშვებელია კანონსაწინააღმდეგო აღმჭურველი ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ბათილად ცნობა, თუ დაინტერესებულ მხარეს კანონიერი ნდობა აქვს ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მიმართ, გარდა იმ შემთხვევებისა, როდესაც ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი არსებითად არღვევს სახელმწიფო, საზოგადოებრივ ან სხვა პირის კანონიერ უფლებებს ან ინტერესებს.
5. დაინტერესებული მხარის კანონიერი ნდობა არსებობს იმ შემთხვევაში, თუ მან ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის საფუძველზე განახორციელა იურიდიული მნიშვნელობის მოქმედება და უკანონო ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ბათილად ცნობით მას მიადგება ზიანი. კანონიერი ნდობა არ არსებობს, თუ მას საფუძვლად უდევს დაინტერესებული მხარის უკანონო ქმედება.
6. თუ აღმჭურველი ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი, რომელიც არღვევს სახელმწიფო, საზოგადოებრივ ან სხვა პირის კანონიერ უფლებებს ან კანონიერ ინტერესებს, ბათილად იქნა ცნობილი, ამ მუხლის მე-5 ნაწილით გათვალისწინებული გარემოების არსებობისას დაინტერესებულ მხარეს, კერძო და საჯარო ინტერესების ურთიერთგაწონასწორების საფუძველზე უნდა აუნაზღაურდეს ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ბათილად ცნობით მიყენებული ქონებრივი ზიანი.
7. ადმინისტრაციული ორგანო ან სასამართლო ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ბათილად ცნობასთან ერთად განსაზღვრავს ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მოქმედების შეწყვეტის სამართლებრივ შედეგებს. შესაძლებელია განისაზღვროს ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მოქმედების შეწყვეტა:
ა) მისი ძალაში შესვლის დღიდან;
ბ) მისი ბათილად ცნობის დღიდან;
გ) მომავალში, კონკრეტული თარიღის მითითებით.
71. „საქართველოს ეროვნული ბანკის შესახებ“ საქართველოს ორგანული კანონის საფუძველზე საქართველოს ეროვნული ბანკის მიერ სარეზოლუციო უფლებამოსილებების განხორციელების ფარგლებში გამოცემული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ბათილად ცნობის შემთხვევაში სასამართლომ საქართველოს ეროვნულ ბანკს შეიძლება დააკისროს მხოლოდ ფაქტობრივად დამდგარი ზიანის ანაზღაურება. აღნიშნული აქტის ბათილად ცნობამდე არსებული მდგომარეობის აღდგენა დაუშვებელია, თუ ამ მდგომარეობის აღდგენამ შეიძლება საფრთხე შეუქმნას ფინანსური სექტორის სტაბილურ ფუნქციონირებას.
8. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ბათილად ცნობა ხდება ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მიღებისათვის დადგენილი წესით.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
საქართველოს 2019 წლის 20 დეკემბრის კანონი №5661 – ვებგვერდი, 31.12.2019წ.
მუხლი 61. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ძალადაკარგულად გამოცხადება
1. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ძალადაკარგულად გამოცხადების უფლება აქვს ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამომცემ ადმინისტრაციულ ორგანოს.
2. ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილი არ არის ძალადაკარგულად გამოაცხადოს კანონის შესაბამისად გამოცემული აღმჭურველი ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი, გარდა იმ შემთხვევისა, თუ:
ა) ეს პირდაპირ არის მითითებული კანონში ან მის საფუძველზე გამოცემული ზემდგომი ორგანოს კანონქვემდებარე აქტში;
ბ) კანონმდებლობის შესაბამისად ეს პირდაპირ არის მითითებული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტში;
გ) დაინტერესებულმა მხარემ არ შეასრულა ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტით დადგენილი ვალდებულება, რომლის შეუსრულებლობაც კანონმდებლობის შესაბამისად შეიძლება გახდეს ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ძალადაკარგულად გამოცხადების საფუძველი;
დ) გაუქმდა ან შეიცვალა შესაბამისი ნორმატიული აქტი, რაც ადმინისტრაციულ ორგანოს ართმევს შესაძლებლობას გამოსცეს ასეთი ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი და ადმინისტრაციული აქტის მოქმედებამ შეიძლება მნიშვნელოვანი ზიანი მიაყენოს სახელმწიფო ან საზოგადოებრივ ინტერესებს;
ე) არსებობს ახლად აღმოჩენილი ან ახლად გამოვლენილი გარემოება, აგრეთვე შესაბამისი სამეცნიერო-ტექნიკური აღმოჩენა ან გამოგონება, რაც ადმინისტრაციულ ორგანოს ართმევს შესაძლებლობას გამოსცეს ასეთი ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი და ადმინისტრაციული აქტის მოქმედებამ შეიძლება მნიშვნელოვანი ზიანი მიაყენოს სახელმწიფო ან საზოგადოებრივ ინტერესებს.
3. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი ძალადაკარგულად ცხადდება ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემისათვის დადგენილი წესით.
4. ამ მუხლის მე-2 ნაწილის "დ" და "ე" ქვეპუნქტებით გათვალისწინებულ შემთხვევებში დაინტერესებულ მხარეს, რომელსაც მიადგა ზიანი, მისი მოთხოვნის საფუძველზე მიეცემა ანაზღაურება, თუ მას გააჩნდა კანონიერი ნდობის საფუძველი ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მოქმედების მიმართ. ასეთ შემთხვევაში გამოიყენება ამ კოდექსის მე-60 მუხლის მე-5 ნაწილი.
5. ზიანის ანაზღაურების ოდენობას საჯარო და კერძო ინტერესების ურთიერთგაწონასწორების საფუძველზე ადგენს ის ადმინისტრაციული ორგანო, რომელმაც ძალადაკარგულად გამოაცხადა ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი.
6. ძალადაკარგულად გამოცხადება ნიშნავს ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მოქმედების შეწყვეტას მისი ძალადაკარგულად გამოცხადების დღიდან. ამ მუხლის მეორე ნაწილის „გ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული საფუძვლით ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ძალადაკარგულად გამოცხადების შემთხვევაში შესაძლებელია განისაზღვროს მისი ძალაში შესვლიდან წარმოშობილი სამართლებრივი შედეგების გაუქმება.
7. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ძალადაკარგულად გამოცხადება არ იწვევს ძალადაკარგულად გამოცხადებამდე წარმოშობილი სამართლებრივი შედეგების გაუქმებას.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 62. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ნაწილის ბათილად ან ძალადაკარგულად გამოცხადება
1. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ნაწილის ბათილად ან ძალადაკარგულად გამოცხადება უნდა მოხდეს ამ კოდექსის მე-60 და 61-ე მუხლების მოთხოვნათა დაცვით.
2. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ნაწილის ბათილად ან ძალადაკარგულად გამოცხადება არ იწვევს ამ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის სხვა ნაწილების ბათილად ან ძალადაკარგულად გამოცხადებას.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
მუხლი 63. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტში ცვლილებისა და დამატების შეტანა
1. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტში ცვლილების ან დამატების შეტანის უფლება აქვს მის გამომცემ ადმინისტრაციულ ორგანოს.
2. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტში ცვლილება ან დამატება შეიტანება ამ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მომზადებისა და გამოცემისათვის დადგენილი წესით.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
მუხლი 64. დოკუმენტის დაბრუნება
ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ბათილად ან ძალადაკარგულად გამოცხადების შემდეგ უფლებამოსილ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი ორგანოს შეუძლია მოსთხოვოს პირს ამ ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის საფუძველზე გაცემული და რაიმე უფლების დამადასტურებელი დოკუმენტის დაბრუნება.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
თავი V. ადმინისტრაციული ხელშეკრულება
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 65. ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ ადმინისტრაციული ხელშეკრულების დადების უფლებამოსილება
1. თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი, შესაძლებელია ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი ურთიერთობის წარმოშობა, შეცვლა ან შეწყვეტა ადმინისტრაციული ხელშეკრულების დადების გზით. ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია კონკრეტული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი ურთიერთობა, რომლის ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემის გზით მოწესრიგების უფლებამოსილება მას კანონით აქვს მინიჭებული, მოაწესრიგოს ადმინისტრაციული ხელშეკრულების დადების გზით.
2. ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ ადმინისტრაციული ხელშეკრულების დადებისას გამოიყენება ამ კოდექსის ნორმები და საქართველოს სამოქალაქო კოდექსით გათვალისწინებული დამატებითი მოთხოვნები ხელშეკრულებათა შესახებ.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 651. ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ კერძოსამართლებრივი ხელშეკრულების დადების უფლებამოსილება
1. კერძოსამართლებრივ ურთიერთობებში ადმინისტრაციული ორგანო მოქმედებს, როგორც სამოქალაქო სამართლის სუბიექტი.
2. ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ სამოქალაქოსამართლებრივი ხელშეკრულების დადებისას გამოიყენება საქართველოს სამოქალაქო კოდექსის შესაბამისი ნორმები.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 66. სპეციალური მოთხოვნები, რომლებსაც უნდა უპასუხებდეს ადმინისტრაციული ხელშეკრულება
1. ადმინისტრაციული ხელშეკრულების დადებისას ადმინისტრაციული ორგანო მოქმედებს მხოლოდ კანონით მისთვის მინიჭებულ უფლებამოსილებათა ფარგლებში.
2. ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ დადებული ადმინისტრაციული ხელშეკრულება არ უნდა ეწინააღმდეგებოდეს საქართველოს კონსტიტუციასა და კანონმდებლობას.
3. დაუშვებელია ადმინისტრაციული ხელშეკრულებით საქართველოს კონსტიტუციის მეორე თავში მითითებული ადამიანის უფლებებისა და თავისუფლებების დარღვევა.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 67. მესამე პირის მონაწილეობა ადმინისტრაციული ხელშეკრულების დადებაში
1. ადმინისტრაციული ხელშეკრულება, რომელიც ზღუდავს მესამე პირის უფლებებს ან აკისრებს მას რაიმე ვალდებულებას, ძალაში შეიძლება შევიდეს მხოლოდ მესამე პირის მიერ წერილობითი თანხმობის წარდგენის შემდეგ.
2. ადმინისტრაციული ხელშეკრულების დადებამდე ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია აცნობოს ამის შესახებ მესამე პირს, რომლის ინტერესებსაც იგი შეეხება.
3. ამ მუხლის პირველ და მე-2 ნაწილებში მითითებულ დაინტერესებულ მხარეს უფლება აქვს ადმინისტრაციული ხელშეკრულების დადებამდე წარადგინოს საკუთარი მოსაზრება.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 68. სხვა ადმინისტრაციული ორგანოს თანხმობა
ადმინისტრაციული ხელშეკრულება, რომელიც დაიდო ადმინისტრაციული აქტის გამოცემის ნაცვლად, ძალაში შედის იმ ადმინისტრაციული ორგანოს წერილობითი თანხმობის შემდეგ, რომელიც კანონმდებლობის შესაბამისად აუცილებელია სათანადო ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოსაცემად.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 69. ადმინისტრაციული ხელშეკრულების ფორმა
თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი, ადმინისტრაციული ხელშეკრულება შეიძლება დაიდოს მხოლოდ წერილობითი ფორმით.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 70. ადმინისტრაციული ხელშეკრულების ბათილად გამოცხადება
1. ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ დადებული ხელშეკრულების ბათილად გამოცხადებას აწესრიგებს საქართველოს სამოქალაქო კოდექსი.
2. ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ დადებული ხელშეკრულება ასევე ბათილია იმ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ბათილად გამოცხადების შემთხვევაში, რომლის საფუძველზედაც დაიდო ხელშეკრულება.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 71. ადმინისტრაციული გარიგების შეცვლა
1. გარემოებათა არსებითად შეცვლისას, რაც ზიანს აყენებს მხარეს ან საზოგადოებრივ ინტერესს, მხარე უფლებამოსილია მეორე მხარეს მოსთხოვოს თანხმობა ადმინისტრაციული ხელშეკრულების შესაცვლელად.
2. თუ ცვლილება ხელშეკრულებაში არსებითად ეწინააღმდეგება ხელშეკრულების შინაარსს, მხარე უფლებამოსილია მოითხოვოს ხელშეკრულების გაუქმება.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37,14.07.2005წ., მუხ.245
თავი VI. ადმინისტრაციული წარმოების ზოგადი დებულებანი. მარტივი ადმინისტრაციული წარმოება
მუხლი 72. ადმინისტრაციული წარმოების სახეები
1. ადმინისტრაციული წარმოების სახეებია:
ა) მარტივი ადმინისტრაციული წარმოება;
ბ) ფორმალური ადმინისტრაციული წარმოება;
გ) საჯარო ადმინისტრაციული წარმოება.
2. თუ კანონი არ ითვალისწინებს სხვა სახის ადმინისტრაციული წარმოების გამოყენებას, ადმინისტრაციული ორგანო ინდივიდუალურ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტს ამზადებს მარტივი ადმინისტრაციული წარმოების წესით.
3. ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ ადმინისტრაციული წარმოების საკითხთან დაკავშირებით გადაწყვეტილების მიღებისას (ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემისას) ცალკე ადმინისტრაციული წარმოება არ დაიწყება, თუ კანონით სხვა რამ არ არის გათვალისწინებული.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 73. ადმინისტრაციული წარმოების მხარეები
1. ადმინისტრაციული წარმოების მხარე შეიძლება იყოს ადმინისტრაციული ორგანო, ფიზიკური ან იურიდიული პირი.
2. ადმინისტრაციულ წარმოებას ახორციელებს უფლებამოსილი ადმინისტრაციული ორგანო.
3. ადმინისტრაციული წარმოება ხორციელდება ქართულ ენაზე, ხოლო აფხაზეთში – აგრეთვე აფხაზურ ენაზე.
4. თუ დაინტერესებული მხარის განცხადება ან მის მიერ წარდგენილი სხვა დოკუმენტი შედგენილია არასახელმწიფო ენაზე, დაინტერესებული მხარე ვალდებულია ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ დადგენილ ვადაში წარადგინოს განცხადების ან დოკუმენტის სანოტარო წესით დამოწმებული თარგმანი.
5. თუ კანონით დადგენილია ვადა, რომლის განმავლობაში ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია შეასრულოს გარკვეული მოქმედება, ეს ვადა დაიწყება მხოლოდ თარგმანის წარდგენისას, ასეთის აუცილებლობის შემთხვევაში.
6. თუ კანონით განსაზღვრულია ვადა, რომლის განმავლობაში დაინტერესებული მხარე ვალდებულია წარადგინოს რაიმე განცხადება ან დოკუმენტი, ეს ვადა დაცულად ჩაითვლება დოკუმენტის არასახელმწიფო ენაზე წარდგენის დროსაც.
7. ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია დაადგინოს ვადა წარდგენილი დოკუმენტის თარგმნისთვის, რომელიც არ შეიძლება იყოს სამ დღეზე ნაკლები. ამ ვადის გაშვება შეიძლება გახდეს დაინტერესებული მხარის განცხადების განხილვაზე უარის თქმის საფუძველი.
მუხლი 74. ადმინისტრაციული ქმედუნარიანობა
1. თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი, ადმინისტრაციულ წარმოებაში მონაწილე პირის ქმედუნარიანობის მიმართ გამოიყენება საქართველოს სამოქალაქო კოდექსის მე-12-16 მუხლები.
2. ადმინისტრაციული წარმოებისას ადმინისტრაციულ ორგანოს წარმოადგენს პასუხისმგებელი თანამდებობის პირი ან მისი ოფიციალური წარმომადგენელი.
მუხლი 75. ადმინისტრაციული წარმოების მონაწილე
1. ამ კოდექსით დადგენილი წესით ადმინისტრაციულ წარმოებაში მონაწილეობის უფლება აქვს:
ა) განმცხადებელს;
ბ) ადმინისტრაციულ ორგანოს, რომელიც უფლებამოსილია აღნიშნულ საკითხზე გადაწყვეტილება მიიღოს;
გ) პირს, რომელსაც საქართველოს კანონმდებლობით ენიჭება ადმინისტრაციულ წარმოებაში მონაწილეობის უფლება;
დ) სხვა ადმინისტრაციულ ორგანოს, საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებულ შემთხვევებში;
ე) დაინტერესებულ მხარეს.
2. ბავშვის უფლებებთან დაკავშირებული ადმინისტრაციული წარმოების მონაწილე ადმინისტრაციული ორგანოს თანამდებობის პირი უნდა იყოს სპეციალიზებული საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი სპეციალიზაციის სტანდარტების შესაბამისად.
3. ადმინისტრაციული ორგანო უზრუნველყოფს ადმინისტრაციული წარმოების სრულ ხელმისაწვდომობას „შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირთა უფლებების შესახებ“ საქართველოს კანონის შესაბამისად.
საქართველოს 2019 წლის 20 სექტემბრის კანონი №5011 – ვებგვერდი, 27.09.2019წ.
საქართველოს 2020 წლის 21 მაისის კანონი №5911 – ვებგვერდი, 25.05.2020წ.
მუხლი 76. ადმინისტრაციული წარმოების დაწყება
1. ადმინისტრაციული წარმოების დაწყების საფუძველია:
ა) დაინტერესებული პირის განცხადება;
ბ) ადმინისტრაციული ორგანოსათვის კანონმდებლობით დაკისრებული ვალდებულება – გამოსცეს ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი.
2. ადმინისტრაციული წარმოება ამ მუხლის პირველი ნაწილის "ა" ქვეპუნქტით გათვალისწინებულ შემთხვევაში დაიწყება განცხადების რეგისტრაციის მომენტიდან.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
1. თუ კანონმდებლობით სხვა რამ არ არის დადგენილი, განცხადება შეტანილი უნდა იქნეს იმ ადმინისტრაციულ ორგანოში, რომელიც უფლებამოსილია გადაწყვიტოს განცხადებაში დასმული საკითხი და გამოსცეს შესაბამისი ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი.
2. განცხადებისა და მასზე დართული დოკუმენტების თუ სხვა სახის ინფორმაციის წარდგენის წესი, თუკი იგი დადგენილი არ არის კანონით ან მის საფუძველზე გამოცემული კანონქვემდებარე აქტით, განისაზღვრება შესაბამისი ადმინისტრაციული ორგანოს დებულებით.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 78. განცხადების შინაარსი
1. განცხადება უნდა იყოს წერილობითი ფორმით და შეიცავდეს:
ა) იმ ადმინისტრაციული ორგანოს დასახელებას, რომელსაც მიმართავს განმცხადებელი;
ბ) განმცხადებლის ვინაობასა და მისამართს;
გ) მოთხოვნას;
დ) განცხადების წარდგენის თარიღსა და განმცხადებლის ხელმოწერას;
ე) განცხადებაზე დართული საბუთების ნუსხას, მათი არსებობის შემთხვევაში.
2. განცხადებას უნდა დაერთოს ყველა ის საბუთი, რომლის წარდგენის ვალდებულებაც განმცხადებელს კანონით ეკისრება.
3. განმცხადებელს უფლება აქვს წარუდგინოს შესაბამის ადმინისტრაციულ ორგანოს ყველა სხვა საბუთი, რომელიც შეიძლება საფუძვლად დაედოს განმცხადებლის მიერ მოთხოვნილი ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემას.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 79. განცხადების რეგისტრაცია
1. ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია კანონმდებლობით დადგენილი წესით რეგისტრაციაში გაატაროს განცხადება მიღების დღესვე და დასვას მასზე რეგისტრაციის თარიღი და ნომერი.
2. ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია განმცხადებლის მოთხოვნისთანავე დაუყოვნებლივ გაუგზავნოს (გადასცეს) მას განცხადების რეგისტრაციაში გატარების დადასტურება.
მუხლი 80. უფლებამოსილი ადმინისტრაციული ორგანოსათვის განცხადების გადაგზავნა
1. თუ განცხადებით მოთხოვნილი საკითხის გადაწყვეტა მიეკუთვნება სხვა ადმინისტრაციული ორგანოს უფლებამოსილებას, ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია არა უგვიანეს 5 დღისა გადაუგზავნოს განცხადება და მასზე დართული საბუთები უფლებამოსილ ადმინისტრაციულ ორგანოს.
2. თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი, უფლებამოსილი სახელმწიფო ორგანოსათვის განცხადების გადაგზავნისას დაუშვებელია რაიმე მოსაზრების წარდგენა განცხადებაში დასმული საკითხების გადაწყვეტის შესახებ.
3. განცხადებისა და მასზე დართული საბუთების უფლებამოსილ ადმინისტრაციულ ორგანოში გადაგზავნის შესახებ, შესაბამისი დასაბუთებით, 2 დღის განმავლობაში, წერილობით ეცნობება განმცხადებელს.
4. თუ განცხადებაში აღნიშნული საკითხი სასამართლოს განსჯადია ან შეუძლებელია უფლებამოსილი ადმინისტრაციული ორგანოს დადგენა, ადმინისტრაციული ორგანო განცხადებას შესაბამისი დასაბუთებით დაუბრუნებს განმცხადებელს მისი შეტანიდან 5 დღის განმავლობაში.
5. განცხადების წარდგენისათვის კანონმდებლობით დადგენილი ვადა დაცულად ჩაითვლება იმ შემთხვევაშიც, თუ პირმა კანონით დადგენილ ვადაში განცხადება წარადგინა არაუფლებამოსილ ადმინისტრაციულ ორგანოში.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
მუხლი 81. კანონით გაუთვალისწინებელი მოთხოვნების დაწესების დაუშვებლობა
1. ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილი არ არის მოსთხოვოს განმცხადებელს წარადგინოს სხვა რაიმე დამატებითი საბუთი ან ინფორმაცია კანონით გათვალისწინებული საბუთის ან ინფორმაციის გარდა.
2. დაუშვებელია ამ მუხლის პირველ ნაწილში აღნიშნული საფუძვლით ადმინისტრაციული წარმოების შეჩერება ან განცხადების განხილვაზე უარის თქმა.
მუხლი 82. კომერციული საიდუმლოების ან პერსონალური მონაცემების შემცველი დოკუმენტების წარდგენის წესი
განმცხადებელი უფლებამოსილია მოითხოვოს წარდგენილი, კომერციული საიდუმლოების ან პერსონალური მონაცემების შემცველი ინფორმაციის დაცვა, თუ სურს ამ ინფორმაციის საიდუმლოობის უზრუნველყოფა.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2012 წლის 25 მაისის კანონი №6327 – ვებგვერდი, 12.06.2012წ.
მუხლი 83. დამატებითი ინფორმაციის წარდგენა. განცხადების განუხილველად დატოვება
1. ადმინისტრაციული ორგანო 3 დღის ვადაში ამოწმებს განცხადების შესაბამისობას ამ კოდექსის 78-ე მუხლის მოთხოვნებთან.
2. თუ განმცხადებელი ადმინისტრაციულ ორგანოს არ წარუდგენს კანონით ან მის საფუძველზე გამოცემული კანონქვემდებარე აქტით გათვალისწინებულ რაიმე დოკუმენტს ან სხვა ინფორმაციას, რაც აუცილებელია საქმის გადაწყვეტისათვის, ადმინისტრაციული ორგანო განმცხადებელს განუსაზღვრავს ვადას, რომლის განმავლობაშიც მან უნდა წარადგინოს დამატებითი დოკუმენტი ან ინფორმაცია.
3. თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი, დამატებითი დოკუმენტის ან სხვა ინფორმაციის წარდგენის დაწესებული ვადა არ შეიძლება იყოს 5 დღეზე ნაკლები. ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია განმცხადებლის მოთხოვნით მხოლოდ ერთხელ, მაგრამ არა უმეტეს 15 დღით, გააგრძელოს დოკუმენტის ან სხვა ინფორმაციის წარდგენის ვადა.
4. თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი, დამატებითი დოკუმენტის ან სხვა ინფორმაციის წარდგენამდე განცხადების განხილვის ვადის დინება შეჩერებულად ითვლება.
5. თუ დადგენილ ვადაში განმცხადებელი არ წარადგენს შესაბამის დოკუმენტს ან ინფორმაციას, ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია გამოიტანოს გადაწყვეტილება განცხადების განუხილველად დატოვების შესახებ.
6. განცხადების განხილვის ვადის დინება განახლდება შესაბამისი საბუთის ან ინფორმაციის წარდგენისთანავე.
მუხლი 84. სხვა ადმინისტრაციული ორგანოს მონაწილეობა ადმინისტრაციულ წარმოებაში
1. ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია განცხადების 78-ე მუხლთან შესაბამისობის დადგენიდან 3 დღის განმავლობაში განცხადების და მასზე დართული დოკუმენტების ასლი გაუგზავნოს იმ ადმინისტრაციულ ორგანოს ან საზოგადოებრივ ექსპერტს, რომელსაც კანონმდებლობით მინიჭებული აქვს ადმინისტრაციულ წარმოებაში მონაწილეობის უფლება.
2. თუ კანონმდებლობით სხვა ვადა არ არის დადგენილი, ადმინისტრაციული ორგანო ან/და საზოგადოებრივი ექსპერტი დასკვნას წარადგენს ორი კვირის ვადაში.
3. თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი, განსაზღვრულ ვადაში ადმინისტრაციული ორგანოს ან/და საზოგადოებრივი ექსპერტის მიერ დასკვნის წარუდგენლობა ან უარყოფითი დასკვნის წარდგენა არ დააბრკოლებს განცხადების განხილვას და მასში დასმული საკითხების გადაწყვეტას.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
მუხლი 85. ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ სამართლებრივი დახმარების გაწევის მოვალეობა
1. ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია დაინტერესებულ მხარეს განუმარტოს მისი უფლებები და მოვალეობები, გააცნოს განცხადების განხილვის წესი, წარმოების სახე და ვადა, აგრეთვე ის მოთხოვნები, რომლებსაც უნდა აკმაყოფილებდეს განცხადება ან ადმინისტრაციული საჩივარი, მიუთითოს განცხადებაში დაშვებული შეცდომების შესახებ.
2. ადმინისტრაციულმა ორგანომ ბავშვს ინფორმაცია უნდა მიაწოდოს და კონსულტაცია უნდა გაუწიოს კულტურული მგრძნობიარობის გათვალისწინებით, მისი ასაკის, სქესისა და ინდივიდუალური შესაძლებლობების შესაბამისად, მისთვის გასაგები ენით ან/და კომუნიკაციის სხვა, დამხმარე საშუალებებით.
საქართველოს 2019 წლის 20 სექტემბრის კანონი №5011 – ვებგვერდი, 27.09.2019წ.
საქართველოს 2020 წლის 21 მაისის კანონი №5911 – ვებგვერდი, 25.05.2020წ.
მუხლი 86. წარმომადგენლობის უფლება
1. ყველას აქვს უფლება აწარმოოს ურთიერთობა ადმინისტრაციულ ორგანოსთან წარმომადგენლის მეშვეობით, აგრეთვე ისარგებლოს დამცველის დახმარებით.
2. ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია წარმომადგენელს მოსთხოვოს მისი წარმომადგენლობის დამადასტურებელი საბუთი.
3. ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილი არ არის მოსთხოვოს დაინტერესებულ მხარეს წარმომადგენლის მეშვეობით აწარმოოს ურთიერთობა ადმინისტრაციულ ორგანოსთან, გარდა კანონით პირდაპირ გათვალისწინებული შემთხვევისა.
მუხლი 87. წარმომადგენელი ადმინისტრაციულ წარმოებაში
1. თუ განმცხადებელმა ან სხვა დაინტერესებულმა მხარემ დანიშნა წარმომადგენელი, ადმინისტრაციული ორგანო დაინტერესებული მხარისათვის განკუთვნილ ყველა დოკუმენტს მას უგზავნის.
2. თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი, ადმინისტრაციული ორგანო ადმინისტრაციული წარმოების ყველა საკითხზე მიმართავს წარმომადგენელს.
3. დაინტერესებული მხარე, რომელიც წარმოდგენილია სხვა პირით, უფლებამოსილია დაესწროს ყველა ზეპირ მოსმენას.
მუხლი 88. წარმომადგენლის დანიშვნის სავალდებულოობა
1. ადმინისტრაციულ წარმოებაში მონაწილე დაინტერესებული მხარე, რომელსაც არ გააჩნია მუდმივი საცხოვრებელი ადგილი საქართველოში ან რეგისტრირებულია მისამართის მითითების გარეშე, ვალდებულია ადმინისტრაციული ორგანოს მოთხოვნიდან 3 დღის ვადაში დანიშნოს წარმომადგენლად საქართველოში განსაზღვრულ მისამართზე რეგისტრირებული ქმედუნარიანი პირი, რომელსაც გაეგზავნება მისთვის განკუთვნილი ყველა საბუთი.
2. თუ პირი არ შეასრულებს ამ მუხლის პირველ ნაწილში აღნიშნულ მოთხოვნას, ადმინისტრაციულ ორგანოს ეხსნება პასუხისმგებლობა დოკუმენტის გაუგზავნელობისათვის და ეს არ შეიძლება გახდეს ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ბათილად გამოცხადების საფუძველი, გარდა კანონით დადგენილი შემთხვევებისა.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 89. წარმომადგენლის სავალდებულო დანიშვნა განმცხადებლის მიერ
1. თუ განცხადება წარადგინა 25-ზე მეტმა პირმა, განცხადებაზე ხელმომწერი პირები ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ დადგენილ ვადაში ნიშნავენ ერთ წარმომადგენელს, რომელიც უფლებამოსილია აწარმოოს ურთიერთობა ადმინისტრაციულ ორგანოსთან.
2. წარმომადგენლად შეიძლება დაინიშნოს მხოლოდ ფიზიკური პირი.
3. წარმომადგენლის მიერ თავისი უფლებამოსილების განხორციელებაზე უარის თქმის შემთხვევაში განმცხადებლებს ადმინისტრაციული ორგანო აძლევს ვადას ახალი წარმომადგენლის დასანიშნად.
მუხლი 90. წარმომადგენლის დანიშვნა ადმინისტრაციული ორგანოს ინიციატივით
თუ ამ კოდექსის 89-ე მუხლის პირველი ნაწილით გათვალისწინებული პირები არ დანიშნავენ წარმომადგენელს ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ დადგენილ ვადაში, მათ წარმომადგენლად ჩაითვლება განცხადებაზე პირველი ხელმომწერი პირი.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 91. ადმინისტრაციული წარმოების ხარჯების ანაზღაურება
ყოველი მხარე თვითონ აანაზღაურებს ადმინისტრაციულ წარმოებასთან დაკავშირებულ, მის მიერ, მისივე ინიციატივით ან მის სასარგებლოდ გაწეულ ხარჯებს.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
მუხლი 92. ადმინისტრაციულ წარმოებაში მონაწილეობის დაუშვებლობა
1. ადმინისტრაციულ წარმოებაში არ შეიძლება მონაწილეობდეს ადმინისტრაციული ორგანოს ის თანამდებობის პირი, რომელიც:
ა) თვითონ არის დაინტერესებული მხარე საქმეში;
ბ) საქმეში მონაწილე დაინტერესებული მხარის ან მისი წარმომადგენლის ნათესავია;
გ) საქმეში მონაწილე დაინტერესებული მხარის წარმომადგენელია;
დ) იყო ექსპერტი მოცემულ საკითხთან დაკავშირებით;
დ1) იყო მედიატორი იმავე საქმეზე ან ამ საქმესთან არსებითად დაკავშირებულ სხვა საქმეზე;
ე) შრომით ურთიერთობაშია საქმეში მონაწილე დაინტერესებულ მხარესთან;
ვ) თვითონ ან მისი ოჯახის წევრი ფლობს აქციებს/წილებს იმ საწარმოში, რომელიც წარმოადგენს დაინტერესებულ მხარეს;
ზ) საქმეში მონაწილე დაინტერესებული მხარის ან მისი წარმომადგენლის ოჯახის წევრია.
2. ამ კოდექსის მიზნებისათვის ნათესავად ჩაითვლება:
ა) პირდაპირი ხაზის ნათესავი;
ბ) მეუღლე, მეუღლის და-ძმა და პირდაპირი ხაზის ნათესავი;
გ) აღმავალი ხაზის პირდაპირი ნათესავის და-ძმა;
დ) და-ძმა, მათი მეუღლეები და შვილები.
3. თანამდებობის პირი ვალდებულია ზემდგომ თანამდებობის პირს აცნობოს ამ მუხლის პირველ ნაწილში აღნიშნული გარემოებისა და თვითაცილების შესახებ. განცხადება თვითაცილების თაობაზე განიხილება ამ კოდექსის 93-ე მუხლით დადგენილი წესით.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2019 წლის 18 სექტემბრის კანონი №4960 – ვებგვერდი, 27.09.2019წ.
საქართველოს 2021 წლის 2 აგვისტოს კანონი №879 – ვებგვერდი, 04.08.2021წ.
1. ადმინისტრაციულ წარმოებაში მონაწილე დაინტერესებულ მხარეს, რომელიც მიიჩნევს, რომ არსებობს ადმინისტრაციულ წარმოებაში მონაწილე ადმინისტრაციული ორგანოს თანამდებობის პირის აცილების საფუძველი, ამ კოდექსის 91-ე მუხლის შესაბამისად უფლება აქვს ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემამდე წერილობით განუცხადოს მას აცილება.
2 აცილების შესახებ განცხადება დასაბუთებული უნდა იყოს.
3. აცილების შესახებ განცხადებას იხილავს და აცილების ან თვითაცილების საკითხს წყვეტს იმ თანამდებობის პირის ხელმძღვანელი თანამდებობის პირი, რომლის მიმართაც განცხადებულია აცილება, ხოლო ასეთის არარსებობის შემთხვევაში – ზემდგომი ორგანოს ხელმძღვანელი თანამდებობის პირი.
4. კოლეგიური ორგანოს შემადგენლობაში შემავალი თანამდებობის პირის აცილების საკითხს წყვეტს კოლეგიური ორგანო ამ თანამდებობის პირის მონაწილეობის გარეშე.
5. მთელი კოლეგიური ორგანოს ან კოლეგიური ორგანოს წევრთა იმ რაოდენობის აცილების ან თვითაცილების შემთხვევაში, რომელიც გადაწყვეტილების მისაღებად არაუფლებამოსილს ხდის ამ ორგანოს, აგრეთვე იმ თანამდებობის პირის აცილების ან თვითაცილების შემთხვევაში, რომელსაც არ ჰყავს ზემდგომი ორგანო, ინდივიდუალურ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტს გამოსცემს კანონმდებლობის შესაბამისად ამ საკითხის გადასაწყვეტად დანიშნული, მისი მოვალეობის შემსრულებელი ან დამოუკიდებელი ორგანო.
6. ადმინისტრაციულ წარმოებაში მონაწილე დაინტერესებული მხარე ვალდებულია აცილების შესახებ განცხადება წარადგინოს ადმინისტრაციული წარმოების დაწყებიდან ან იმ მომენტიდან 2 დღის განმავლობაში, როდესაც მისთვის ცნობილი გახდა ფაქტი ან გარემოება, რომელიც იძლევა აცილების საფუძველს.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 94. ვადა ადმინისტრაციულ წარმოებაში. გაშვებული ვადის აღდგენა
1. ადმინისტრაციულ წარმოებაში ვადის გამოთვლისას გამოიყენება საქართველოს სამოქალაქო საპროცესო კოდექსის 59-69-ე მუხლებით დადგენილი წესი.
2. თუ დაინტერესებული მხარე ვალდებულია დაიცვას დადგენილი ვადა, აღნიშნული ვადის დინება დაიწყება მხოლოდ დაინტერესებული მხარისათვის შესაბამისი დოკუმენტის ან ინფორმაციის გადაცემის ან ამ ინფორმაციის ოფიციალური გამოქვეყნების დღიდან.
3. გაშვებული ვადა უნდა აღდგეს, თუ დაინტერესებულმა მხარემ კანონით ან ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ დადგენილი ვადა გაუშვა არაბრალეულად – დაუძლეველი ძალის, ავადმყოფობის, ადმინისტრაციული ორგანოს მიზეზით ან სხვა საპატიო მიზეზით.
4. დაინტერესებული მხარე გაშვებული ვადის აღდგენის შესახებ წერილობითი განცხადებით მიმართავს ადმინისტრაციულ ორგანოს ამ მუხლის მე-3 ნაწილში აღნიშნული გარემოებათა აღმოფხვრიდან არა უგვიანეს 15 დღისა. განცხადებას უნდა დაერთოს შესაბამისი დოკუმენტები და მასალები, რომლებიც ადასტურებენ ვადის გაშვების საპატიო საფუძვლის არსებობას.
5. ადმინისტრაციული ორგანო განცხადებას გაშვებული ვადის აღდგენის შესახებ განიხილავს 5 დღის ვადაში.
6. ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია აღადგინოს დაინტერესებული მხარის მიერ საპატიო მიზეზით გაშვებული, ამავე ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ დადგენილი ვადაც, თუ ეს არ არის აკრძალული კანონით და ზიანს არ აყენებს მესამე პირის უფლებას ან კანონიერ ინტერესს.
მუხლი 95. დაინტერესებული მხარის მონაწილეობა ადმინისტრაციულ წარმოებაში
1. ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია ადმინისტრაციულ წარმოებაში ჩააბას დაინტერესებული მხარე მისი მოთხოვნის საფუძველზე, ხოლო კანონით განსაზღვრულ შემთხვევაში ვალდებულია უზრუნველყოს მისი მონაწილეობა ადმინისტრაციულ წარმოებაში.
2. ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია ადმინისტრაციული წარმოების დაწყების შესახებ აცნობოს დაინტერესებულ მხარეს, თუ ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტით შეიძლება გაუარესდეს მისი სამართლებრივი მდგომარეობა, და უზრუნველყოს მისი მონაწილეობა ადმინისტრაციულ წარმოებაში.
3. თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი, ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია ადმინისტრაციულ წარმოებაში ჩააბას მასში მონაწილეობის უფლების მქონე პირი ამ უკანასკნელის წერილობითი თხოვნის საფუძველზე.
4. თუ ადმინისტრაციულ წარმოებაში მონაწილეობის უფლების მქონე პირთა რაოდენობა 50-ს აღემატება, ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია თითოეული მათგანის ინფორმირების ნაცვლად ოფიციალურად გამოაქვეყნოს ცნობა ადმინისტრაციული წარმოების შესახებ.
5. ადმინისტრაციული წარმოების შესახებ ცნობა უნდა შეიცავდეს:
ა) იმ ადმინისტრაციული ორგანოს დასახელებასა და მისამართს, რომელშიც მიმდინარეობს ადმინისტრაციული წარმოება;
ბ) ადმინისტრაციული წარმოების დაწყების თარიღს;
გ) ადმინისტრაციული წარმოების საგნის მოკლე აღწერას;
დ) წარმოებაში მონაწილე დაინტერესებულ მხარეთა ვინაობას;
ე) ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემის ვადას.
6. გადაუდებლობის შემთხვევაში, როდესაც ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემის დაყოვნებამ შეიძლება არსებითი ზიანი მიაყენოს საჯარო ან კერძო ინტერესებს, ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია მიიღოს დასაბუთებული გადაწყვეტილება ამ მუხლის პირველი და მე-2 ნაწილების მოთხოვნათა დაუცველად ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემის შესახებ.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 96. საქმის გარემოებათა გამოკვლევა
1. ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია ადმინისტრაციული წარმოებისას გამოიკვლიოს საქმისათვის მნიშვნელობის მქონე ყველა გარემოება და გადაწყვეტილება მიიღოს ამ გარემოებათა შეფასებისა და ურთიერთშეჯერების საფუძველზე.
2. დაუშვებელია, ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემას საფუძვლად დაედოს ისეთი გარემოება ან ფაქტი, რომელიც კანონით დადგენილი წესით არ არის გამოკვლეული ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ.
3. ადმინისტრაციულ ორგანოს უფლება არა აქვს წინასწარი გამოკვლევის გარეშე უარი განაცხადოს მის უფლებამოსილებაში შემავალ საკითხზე განცხადების ან შუამდგომლობის მიღებაზე იმ საფუძვლით, რომ ეს განცხადება ან შუამდგომლობა დაუშვებელი ან დაუსაბუთებელია.
4. დაინტერესებული მხარე ვალდებულია კანონმდებლობით დადგენილი წესით ითანამშრომლოს ადმინისტრაციულ ორგანოსთან ადმინისტრაციული წარმოებისას.
5. დაინტერესებული მხარე ვალდებულია გამოცხადდეს ადმინისტრაციულ ორგანოში და მისცეს ახსნა-განმარტება მხოლოდ კანონით პირდაპირ გათვალისწინებულ შემთხვევაში.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 97. მტკიცებულებათა გამოკვლევა ადმინისტრაციულ წარმოებაში
1. საქმის გარემოებებიდან გამომდინარე ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია:
ა) გამოითხოვოს დოკუმენტები;
ბ) შეაგროვოს ცნობები;
გ) მოუსმინოს დაინტერესებულ მხარეებს;
დ) დაათვალიეროს მოვლენის ან შემთხვევის ადგილი;
ე) დანიშნოს ექსპერტიზა;
ვ) გამოიყენოს აუცილებელი დოკუმენტები და აქტები;
ზ) მტკიცებულებათა შეგროვების, გამოკვლევისა და შეფასების მიზნით მიმართოს კანონმდებლობით გათვალისწინებულ სხვა ზომებს.
2. მოწმე ან ექსპერტი ვალდებულია მისცეს ახსნა-განმარტება ადმინისტრაციულ ორგანოს მხოლოდ კანონით ზუსტად განსაზღვრულ შემთხვევებში. ახსნა-განმარტების ჩამორთმევა ხდება საქართველოს სამოქალაქო საპროცესო კოდექსის შესაბამისად.
მუხლი 98. დაინტერესებული მხარის მიერ საკუთარი აზრის გამოთქმის უფლება
1. ადმინისტრაციულ წარმოებაში მონაწილე დაინტერესებულ მხარეს უფლება აქვს წარადგინოს მტკიცებულებები, აგრეთვე შუამდგომლობები საქმის გარემოებათა გამოკვლევის თხოვნით.
2. შუამდგომლობასთან დაკავშირებით ადმინისტრაციული ორგანო 2 დღის ვადაში იღებს ერთ-ერთ შემდეგ გადაწყვეტილებას:
ა) შუამდგომლობის დაკმაყოფილების შესახებ;
ბ) შუამდგომლობის დაკმაყოფილებაზე უარის თქმის თაობაზე.
3. ბავშვის უფლება, მოუსმინონ, არ შეიძლება შეიზღუდოს მის ასაკზე ან სხვა გარემოებაზე მითითებით. ბავშვს უნდა მიეცეს საკუთარი მოსაზრების მისთვის სასურველი ფორმით გამოხატვის შესაძლებლობა.
4. ბავშვზე მორგებული ადმინისტრაციული წარმოება უნდა განხორციელდეს ბავშვის საუკეთესო ინტერესების უპირატესი გათვალისწინებით, რაც გულისხმობს ადმინისტრაციული წარმოების ყველა სტადიაზე ბავშვისთვის ხელმისაწვდომ და აღქმად პროცედურებს.
საქართველოს 2019 წლის 20 სექტემბრის კანონი №5011 – ვებგვერდი, 27.09.2019წ.
საქართველოს 2020 წლის 21 მაისის კანონი №5911 – ვებგვერდი, 25.05.2020წ.
მუხლი 99. ადმინისტრაციული წარმოების მასალების გაცნობის უფლება
1. ადმინისტრაციულ წარმოებაში მონაწილე დაინტერესებულ მხარეს უფლება აქვს გაეცნოს ადმინისტრაციული წარმოების მასალებს, გარდა იმ მასალებისა, რომლებიც წარმოადგენს უშუალოდ ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მომზადებასთან დაკავშირებულ, შიდაუწყებრივი ხასიათის დოკუმენტაციას.
2. თუ დოკუმენტის გაცნობის ინტერესი აღემატება საიდუმლოების დაცვის ინტერესს, კანონით გათვალისწინებულ შემთხვევებში, სასამართლოს გადაწყვეტილებით დაინტერესებულ მხარეს გასაცნობად წარედგინება საქმის ის მასალებიც, რომლებიც შეიცავს პერსონალურ მონაცემებს, სახელმწიფო ან კომერციულ საიდუმლოებას.
3. დაინტერესებული მხარე ადმინისტრაციული წარმოების მასალებს გაეცნობა იმ ადმინისტრაციულ ორგანოში, რომელიც ახორციელებს ადმინისტრაციულ წარმოებას.
4 . განსაკუთრებულ შემთხვევაში დაინტერესებული მხარე წერილობითი თხოვნის საფუძველზე ადმინისტრაციული წარმოების მასალებს შეიძლება გაეცნოს სხვა ადმინისტრაციულ ორგანოში , აგრეთვე სხვა სახელმწიფოში არსებულ საქართველოს დიპლომატიურ წარმომადგენლობა ში ან საკონსულო დაწესებულებაში .
5. ადმინისტრაციულ წარმოებაში მონაწილე დაინტერესებულ მხარეს უფლება აქვს, მოითხოვოს ადმინისტრაციულ წარმოებაში არსებული დოკუმენტებისა და სხვა მასალების ასლები. ადმინისტრაციულ წარმოებაში მონაწილე დაინტერესებულ მხარეს პერსონალური მონაცემების, სახელმწიფო ან კომერციული საიდუმლოების შემცველი საქმის მასალების ასლები გადაეცემა მხოლოდ კანონით გათვალისწინებულ შემთხვევებში, სასამართლოს გადაწყვეტილებით.
6. არ შეიძლება დაწესდეს რაიმე გადასახადი ან შეიქმნას სხვა დაბრკოლება დოკუმენტის ან სხვა მასალის ასლის მისაღებად, ასლის გადაღებისათვის, აგრეთვე ფოსტის მეშვეობით გაგზავნისათვის, საჭირო თანხის ანაზღაურების გარდა.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
საქართველოს 2012 წლის 25 მაისის კანონი №6327 – ვებგვერდი, 12.06.2012წ.
საქართველოს 2012 წლის 12 ივნისის კანონი №6439– ვებგვერდი, 22.06.2012წ.
მუხლი 100. გადაწყვეტილების მიღება
1. თუ კანონით ან მის საფუძველზე გამოცემული აქტით სხვა რამ არ არის დადგენილი, ადმინისტრა-ციული ორგანო გადაწყვეტილებას ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემის ან მასზე უარის თქმის შესახებ იღებს განცხადების წარდგენიდან ერთი თვის ვადაში.
2. თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი, ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი, რომელიც არ ეხება მესამე პირის ინტერესებს, უნდა გამოიცეს განცხადების წარდგენიდან 15 დღის ვადაში.
3. თუ საქმისათვის არსებითი მნიშვნელობის მქონე გარემოებათა დადგენისათვის აუცილებელია ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოსაცემად კანონმდებლობით გათვალისწინებულზე მეტი ვადა, ადმინისტრაციულ ორგანოს ადმინისტრაციული წარმოების დაწყებისას გამოაქვს გადაწყვეტილება ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემის ვადის განსაზღვრის შესახებ.
4. ამ მუხლის მე-3 ნაწილით გათვალისწინებულ შემთხვევაში ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემის საერთო ვადა არ უნდა აღემატებოდეს 3 თვეს.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
1. განცხადების დაკმაყოფილებაზე უარის თქმის შესახებ ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემამდე ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია მისცეს განმცხადებელს განცხადების უარმყოფელ გარემოებათა შესახებ საკუთარი აზრის წარდგენის შესაძლებლობა, თუ:
ა) უარი ეფუძნება ინფორმაციას განმცხადებლის შესახებ;
ბ) ინფორმაცია, რომელსაც ეფუძნება უარი, განსხვავდება განმცხადებლის მიერ წარდგენილი ინფორმაციისაგან.
2. ამ მუხლის პირველი ნაწილის მოთხოვნა არ გამოიყენება, თუ განმცხადებელს უკვე წარდგენილი აქვს საკუთარი მოსაზრება აღნიშნულ გარემოებასთან დაკავშირებით, აგრეთვე გადაუდებელ შემთხვევებში, როდესაც ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემის დაყოვნებამ შეიძლება არსებითი ზიანი მიაყენოს საჯარო ინტერესს. ასეთ შემთხვევაში ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია მიუთითოს, თუ რა გადაუდებელი გარემოება არსებობს.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 102. ერთსა და იმავე საკითხზე განცხადების ხელახლა წარდგენის წესი
1. განცხადება იმ საკითხთან დაკავშირებით, რომლის თაობაზედაც არსებობს ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ გამოცემული ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი განცხადების, აგრეთვე საჩივრის დაკმაყოფილებაზე უარის თქმის შესახებ, შეიძლება წარდგენილი იქნეს მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ფაქტობრივი ან სამართლებრივი მდგომარეობა, რომელიც საფუძვლად დაედო ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემას, შეიცვალა დაინტერესებული პირის სასარგებლოდ, ან თუ არსებობს ახლად აღმოჩენილი ან ახლად გამოვლენილი გარემოებანი (მტკიცებულებები), რომლებიც განაპირობებს განმცხადებლისათვის უფრო ხელსაყრელი ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემას.
2. თუ განცხადებაში არ არის მითითებული ახლად აღმოჩენილი ან ახლად გამოვლენილი გარემოებანი, ადმინისტრაციული ორგანო განცხადების განუხილველად გამოსცემს ინდივიდუალურ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტს განცხადებაზე უარის თქმის შესახებ. ინდივიდუალურ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტში მითითებული უნდა იყოს ის სამართლებრივი აქტი, რომლის საფუძველზედაც უარი ითქვა განცხადების დაკმაყოფილებაზე.
3. განცხადება ადმინისტრაციული წარმოების განახლების შესახებ მიიღება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ადმინისტრაციული წარმოების დროს ამ გარემოებათა ან ფაქტების წარუდგენლობა განმცხადებლის ბრალით არ მომხდარა.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
თავი VII. ადმინისტრაციული წარმოება კოლეგიურ ადმინისტრაციულ ორგანოში
მუხლი 103. ადმინისტრაციული წარმოების წესი კოლეგიურ ადმინისტრაციულ ორგანოში
1. თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი, კოლეგიურ ორგანოში ადმინისტრაციული წარმოება მიმდინარეობს ამ კოდექსის VI თავით დადგენილი წესის შესაბამისად და ამ თავში აღნიშნული დებულებების გათვალისწინებით.
11 . თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი, კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მიღებისას გამოიყენება საჯარო ადმინისტრაციული წარმოებისათვის დადგენილი წესები.
12 . კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მიღების მიმართ ვრცელდება საქართველოს კონსტიტუციით, „ნორმატიული აქტების შესახებ“ საქართველოს კანონით, ამ კოდექსითა და სხვა საკანონმდებლო, აგრეთვე მათ საფუძველზე გამოცემული კანონქვემდებარე აქტებით გათვალისწინებული წესები.
2. თუ კანონით ან მის საფუძველზე გამოცემული კანონქვემდებარე აქტით სხვა რამ არ არის დადგენილი, კოლეგიურ ორგანოში შეტანილ განცხადებასთან დაკავშირებით გადაწყვეტილებას იღებს მხოლოდ კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანო. გამონაკლისს წარმოადგენს კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანოს უფლებამოსილი თანამდებობის პირის უფლება – გადაგზავნოს განცხადება უფლებამოსილ ადმინისტრაციულ ორგანოში ან დაუბრუნოს იგი განმცხადებელს, თუ მასში დასმული საკითხების გადაწყვეტა კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანოს უფლებამოსილებას არ განეკუთვნება.
საქართველოს 2009 წლის 22 ოქტომბრის კანონი №1886 - სსმ I, №33, 09.11.2009 წ., მუხ.208
მუხლი 104. კოლეგიური ორგანოს სხდომის მიმდინარეობის წესი
1. კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანოს სხდომას ხსნის და დახურულად აცხადებს ამ ორგანოს ხელმძღვანელი თანამდებობის პირი, ხოლო მისი არყოფნის შემთხვევაში – კანონმდებლობის შესაბამისად დანიშნული (არჩეული) სხდომის თავმჯდომარე.
2. სხდომის თავმჯდომარეს სხდომა მიჰყავს დღის წესრიგის შესაბამისად.
1. კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანოს სხდომაზე მოწვეული უნდა იქნეს მისი ყველა წევრი.
2. კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია მიიღოს გადაწყვეტილება, თუ მის სხდომას ესწრება წევრთა ნახევარზე მეტი, მაგრამ არანაკლებ 3 წევრისა.
3. კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანოს გადაწყვეტილება მიღებულად ითვლება, თუ მას მხარს დაუჭერს სხდომაზე დამსწრე წევრთა ნახევარზე მეტი, გარდა კანონმდებლობით გათვალისწინებული შემთხვევებისა.
მუხლი 106. კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანოს სხდომის ოქმი
1. კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანოს ყველა სხდომაზე დგება სხდომის ოქმი, რომელშიც უნდა მიეთითოს:
ა) კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანოს დასახელება;
ბ) სხდომის დრო და ადგილი;
გ) სხდომის თავმჯდომარის და წევრების ვინაობა;
დ) განხილვის საგანი;
ე) კენჭისყრის შედეგები;
ვ) მიღებული გადაწყვტილება.
2. სხდომის ოქმს ხელს აწერს სხდომის თავმჯდომარე, აგრეთვე მდივანი, თუ ის მონაწილეობდა ოქმის შედგენაში.
1. ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მიღების უფლების მქონე კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მისაღებად ადმინისტრაციული წარმოება დაიწყება ამავე ორგანოს გადაწყვეტილებით.
2. გადაწყვეტილება ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მისაღებად ადმინისტრაციული წარმოების დაწყების თაობაზე წერილობითია და წარმოადგენს ინდივიდუალურ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტს.
3. ადმინისტრაციული წარმოება ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მისაღებად შეიძლება დაიწყოს ფიზიკური ან იურიდიული პირის, ადმინისტრაციული ორგანოს განცხადების საფუძველზე მხოლოდ კანონით გათვალისწინებულ შემთხვევებში.
4. ადმინისტრაციული წარმოების დაწყების თაობაზე გადაწყვეტილების გასაჩივრების მიმართ გამოიყენება ამ კოდექსის 177-ე მუხლის მე-4 ნაწილი.
საქართველოს 2009 წლის 22 ოქტომბრის კანონი №1886 - სსმ I, №33, 09.11.2009 წ., მუხ.208
1. ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის პროექტი უნდა გამოქვეყნდეს ამ კოდექსის 55-ე და 56-ე მუხლებით გათვალისწინებული წესების შესაბამისად ან კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანოს ვებგვერდზე.
2. ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის პროექტთან ერთად უნდა გამოქვეყნდეს ცნობა ადმინისტრაციული წარმოების შესახებ.
3. ადმინისტრაციული წარმოების შესახებ ცნობაში აღინიშნება:
ა) იმ კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანოს დასახელება, რომელშიც მიმდინარეობს ადმინისტრაციული წარმოება;
ბ) ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მიღების ვადა;
გ) იმ კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანოს მისამართი, რომელშიც შესაძლებელია მოსაზრებების წარდგენა;
დ) მოსაზრებების წარდგენის ვადა.
4. თუ ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის პროექტი დიდი მოცულობისაა და კოლეგიურ ადმინისტრაციულ ორგანოს არ გააჩნია საკუთარი ვებგვერდი, კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია გამოაქვეყნოს მხოლოდ ცნობა ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მიღებასთან დაკავშირებული ადმინისტრაციული წარმოების შესახებ. ასეთ შემთხვევაში ცნობაში აღინიშნება ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის დასახელება და მოკლე შინაარსი.
საქართველოს 2009 წლის 22 ოქტომბრის კანონი №1886 - სსმ I, №33, 09.11.2009 წ., მუხ.208
მუხლი 106 3 . ადმინისტრაციული ორგანოების ან საზოგადოებრივი ექსპერტის მიერ დასკვნის წარმოდგენა
1. კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანოს ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის პროექტი უნდა გაეგზავნოს იმ ადმინისტრაციულ ორგანოებს, რომელთა უფლებამოსილებასაც განეკუთვნება ამ ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტით ან მისი ნაწილით გათვალისწინებული სამართლებრივი ურთიერთობის მოწესრიგება, აგრეთვე იმ შემთხვევაში, თუ ეს პირდაპირ არის გათვალისწინებული კანონით, ან თუ კანონი მოითხოვს ამ ადმინისტრაციული ორგანოების მიერ დასკვნების წარდგენას ასეთი ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მიმართ.
2. კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანოს ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის პროექტი აგრეთვე უნდა გაეგზავნოს საზოგადოებრივ ექსპერტს, თუ კანონით სავალდებულოა მის მიერ დასკვნის წარდგენა.
3. ადმინისტრაციული ორგანოები, აგრეთვე საზოგადოებრივი ექსპერტი, რომელთაც გაეგზავნათ კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანოს ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის პროექტი, ვალდებული არიან ამ ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის პროექტის თაობაზე წარადგინონ საკუთარი დასკვნები საქართველოს კანონმდებლობით ან შესაბამისი კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ დადგენილ ვადაში, რომლის ხანგრძლივობა არ შეიძლება იყოს 10 დღეზე ნაკლები.
4. სხვა ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ წარდგენილი დასკვნა განხილული უნდა იქნეს ადმინისტრაციული წარმოების დასრულებამდე და მას წერილობით უნდა გაეცეს პასუხი.
5. თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი, განსაზღვრულ ვადაში სხვა ადმინისტრაციული ორგა-ნოს ან საზოგადოებრივი ექსპერტის მიერ დასკვნის წარუდგენლობამ არ შეიძლება დააბრკოლოს კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანოს ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მიღება.
6. დაუშვებელია კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანოს ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი მიღებულ იქნეს შესაბამისი ადმინისტრაციული ორგანოს დასკვნის არსებობის გარეშე, თუ დასკვნის არსებობა სავალდებულოა კანონით ან მის საფუძველზე გამოცემული აქტით.
7. თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი, უარყოფითი დასკვნა არ წარმოადგენს დაბრკოლებას კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანოს ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მიღებისათვის.
საქართველოს 2009 წლის 22 ოქტომბრის კანონი №1886 - სსმ I, №33, 09.11.2009 წ., მუხ.208
მუხლი 106 4 . საკუთარი მოსაზრების წარდგენა
1. ყველას აქვს უფლება, წარადგინოს საკუთარი მოსაზრება კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანოს ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის პროექტთან დაკავშირებით.
2. ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის პროექტთან დაკავშირებული ყოველი მოსაზრება უნდა განიხილოს შესაბამისმა კოლეგიურმა ადმინისტრაციულმა ორგანომ. მასზე პასუხის გაცემა სავალდებულო არ არის.
3. პირი უფლებამოსილია საკუთარი მოსაზრების წარდგენისას არ მიუთითოს თავისი ვინაობა.
4. კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანო კერძო პირების მიერ წარდგენილ მოსაზრებებს რეგისტრაციიდან ერთი დღის განმავლობაში უგზავნის სხვა შესაბამის ადმინისტრაციულ ორგანოს და საზოგადოებრივ ექსპერტს.
საქართველოს 2009 წლის 22 ოქტომბრის კანონი №1886 - სსმ I, №33, 09.11.2009 წ., მუხ.208
მუხლი 106 5 . ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მომზადებისა და მიღების ვადა
თუ კანონით ან მის საფუძველზე გამოცემული კანონქვემდებარე აქტით სხვა რამ არ არის დადგენილი, ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მომზადებისა და მიღების ვადა განისაზღვრება კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანოს გადაწყვეტილებით ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მისაღებად ადმინისტრაციული წარმოების დაწყების თაობაზე.
საქართველოს 2009 წლის 22 ოქტომბრის კანონი №1886 - სსმ I, №33, 09.11.2009 წ., მუხ.208
თავი VIII. ფორმალური ადმინისტრაციული წარმოება
1. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი ფორმალური ადმინისტრაციული წარმოების საფუძველზე გამოიცემა მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ეს პირდაპირ არის გათვალისწინებული კანონით.
2. ფორმალური ადმინისტრაციული წარმოება მიმდინარეობს ამ კოდექსის VI თავით დადგენილი წესის შესაბამისად, თუ კანონით სხვა რამ არ არის გათვალისწინებული.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 108. დაინტერესებული მხარის მონაწილეობა ფორმალურ ადმინისტრაციულ წარმოებაში
1. თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი, ადმინისტრაციული ორგანო აცნობებს ყველა დაინტერესებულ მხარეს ფორმალური ადმინისტრაციული წარმოების დაწყების შესახებ და უზრუნველყოფს მათ მონაწილეობას ადმინისტრაციულ წარმოებაში.
2. თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი, დაინტერესებული მხარის უარი ადმინისტრაციულ წარმოებაში მონაწილეობის მიღებაზე არ აჩერებს ფორმალურ ადმინისტრაციულ წარმოებას.
3. დაინტერესებულ მხარეს უნდა მიეცეს შესაძლებლობა წარადგინოს თავისი მოსაზრება ან შუამდგომლობა ადმინისტრაციული წარმოების ყველა გარემოებასთან დაკავშირებით.
მუხლი 109. მოწმე და ექსპერტი ფორმალურ ადმინისტრაციულ წარმოებაში
1. ფორმალური ადმინისტრაციული წარმოების დროს მოწმე ვალდებულია მისცეს ჩვენება, ხოლო ექსპერტი – დასკვნა.
2. (ამოღებულია).
3. დაინტერესებულ მხარეს უნდა მიეცეს საშუალება გამოთქვას თავისი მოსაზრება ექსპერტის დასკვნის ან მოწმის ჩვენებასთან დაკავშირებით.
4. დაინტერესებულ მხარეს უფლება აქვს დაესწროს მოწმის ან ექსპერტის დაკითხვას, დაუსვას მათ შეკითხვები, გაეცნოს ექსპერტის წერილობით დასკვნას, დაესწროს შემთხვევის ადგილის დათვალიერებას.
5. დაინტერესებული მხარის მიერ მოწვეული მოწმის ან ექსპერტის ხარჯებს ანაზღაურებს დაინტერესებული მხარე.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
1. ადმინისტრაციული ორგანო გადაწყვეტილებას იღებს მხოლოდ ზეპირი მოსმენის გამართვის საფუძველზე.
2. დაინტერესებულ მხარეებს უნდა ეცნობოთ ზეპირი მოსმენის შესახებ მის გამართვამდე 7 დღით ადრე მაინც და მოწვეულ იქნენ ზეპირ მოსმენაში მონაწილეობის მისაღებად.
3. მოსაწვევში მიეთითება ადმინისტრაციული ორგანოს უფლებამოსილება – საქმე განიხილოს და გადაწყვიტოს დაინტერესებული მხარის მონაწილეობის გარეშეც, გარდა კანონით გათვალისწინებული შემთხვევებისა.
4. თუ დაინტერესებულ მხარეთა რიცხვი აღემატება 50-ს, მაშინ ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია დაინტერესებული მხარეები ზეპირ მოსმენაში მონაწილეობის მისაღებად მოიწვიოს ოფიციალურ ბეჭდვით ორგანოში ცნობის გამოქვეყნების მეშვეობით. ცნობაში უნდა მიეთითოს საკითხი, რომლის თაობაზედაც უნდა მოეწყოს ზეპირი მოსმენა, ადმინისტრაციული ორგანოს დასახელება, რომელიც აწყობს მოსმენას, ადმინისტრაციული წარმოების დაწყების საფუძველი, ზეპირი მოსმენის დრო და ადგილი.
5. ზეპირი მოსმენა, როგორც წესი, არ უნდა გრძელდებოდეს ერთ სამუშაო დღეზე მეტს.
მუხლი 111. ზეპირი მოსმენის ჩატარების წესი
1. სხდომა ზეპირ მოსმენასთან დაკავშირებით საჯაროა. სხდომის თავმჯდომარე უფლებამოსილია სხდომა დახურულად გამოაცხადოს პერსონალური მონაცემების, სახელმწიფო, კომერციული ან პროფესიული საიდუმლოების დაცვის უზრუნველყოფის მიზნით.
2. სხდომას ხსნის და თავმჯდომარეობს ადმინისტრაციული ორგანოს უფლებამოსილი თანამდებობის პირი.
3. ზეპირ მოსმენაში მონაწილეობის მიღების უფლება აქვთ ადმინისტრაციული ორგანოს უფლებამოსილ თანამდებობის პირს, ზემდგომი ორგანოს წარმომადგენელს, დაინტერესებულ მხარეს, განხილვაზე მოწვეულ ექსპერტს, მოწმეს.
4. სხდომის თავმჯდომარე ვალდებულია უზრუნველყოს საქმისათვის მნიშვნელობის მქონე გარემოებათა გამოკვლევა ზეპირ მოსმენაზე და დამსწრე დაინტერესებულ მხარეს მისცეს საქმესთან დაკავშირებით საკუთარი აზრის გამოთქმის უფლება.
5. დაინტერესებულ მხარეს უფლება აქვს განაცხადოს შუამდგომლობა საქმისათვის მნიშვნელობის მქონე გარემოებათა გამოკვლევასთან დაკავშირებით.
6. სხდომაზე წესრიგის დაცვას უზრუნველყოფს სხდომის თავმჯდომარე. იგი უფლებამოსილია გააფრთხილოს წესრიგის დამრღვევი პირი, ხოლო განსაკუთრებულ შემთხვევაში – გააძევოს დარბაზიდან.
7. სხდომა შეიძლება გაგრძელდეს დარბაზიდან გაძევებული პირის მონაწილეობის გარეშე.
საქართველოს 2012 წლის 25 მაისის კანონი №6327 – ვებგვერდი, 12.06.2012წ.
მუხლი 112. ზეპირი მოსმენის სხდომის ოქმი
1. სხდომის დროს იწარმოება ოქმი.
2. სხდომის ოქმში უნდა მიეთითოს:
ა) ადმინისტრაციული წარმოების დასახელება, რომლის თაობაზედაც ეწყობა მოსმენა;
ბ) ადმინისტრაციული ორგანოს დასახელება;
გ) განხილვის დრო და ადგილი;
დ) სხდომის თავმჯდომარის, ზეპირ მოსმენაში მონაწილე დაინტერესებული მხარის, ექსპერტის, მოწმის ვინაობა;
ე) ზეპირი მოსმენის საგანი, წარდგენილი განცხადების მოკლე მიმოხილვა;
ვ) მოწმეთა და ექსპერტთა ჩვენებების მოკლე აღწერა;
ზ) შემთხვევის ადგილის დათვალიერების შედეგის აღწერა.
3. სხდომის ოქმს ხელს აწერენ სხდომის თავმჯდომარე და მდივანი.
4. დაინტერესებულ მხარეს უფლება აქვს გაეცნოს ოქმს და ოქმის გაცნობიდან 3 დღის ვადაში წარადგინოს შენიშვნები მის თაობაზე, მიუთითოს მასში არასწორი ან არასრული ინფორმაციის არსებობა. თუ ადმინისტრაციული ორგანო ეთანხმება შენიშვნას, ადასტურებს მის სისწორეს, ხოლო თუ არ ეთანხმება, გამოსცემს ინდივიდუალურ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტს შენიშვნის უარყოფის შესახებ.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 113. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემა
1. თუ კანონით სხვა ვადა არ არის დადგენილი, ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი გამოიცემა ზეპირი მოსმენის გამართვიდან 5 დღის ვადაში.
2. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი გადაეცემა დაინტერესებულ მხარეს ამ კოდექსით დადგენილი წესით.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 114. ფორმალური ადმინისტრაციული წარმოება კოლეგიური ორგანოს მიერ
1. თუ ფორმალური ადმინისტრაციული წარმოება მიმდინარეობს კოლეგიურ ორგანოში, მაშინ კოლეგიური ორგანოს ყველა წევრს უფლება აქვს დასვას შეკითხვა საქმის გარემოებებთან დაკავშირებით.
2. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მიღებასთან დაკავშირებით გამართულ კენჭისყრაში მონაწილეობის მიღების უფლება აქვს კოლეგიური ორგანოს მხოლოდ იმ წევრს, რომელიც მონაწილეობდა საქმის ზეპირ მოსმენაში.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
თავი IX. საჯარო ადმინისტრაციული წარმოება
1. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი ამ თავით დადგენილი წესის შესაბამისად გამოიცემა მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ეს პირდაპირ არის გათვალისწინებული კანონით.
2. სახელმწიფო ან მუნიციპალური საკუთრების განკარგვასთან, ლიცენზირებასთან, გარემოსდაცვითი ნებართვების გაცემასთან, სტანდარტიზაციასთან და სატელეკომუნიკაციო სიხშირის განაწილებასთან დაკავშირებით ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემისას გამოიყენება ამ თავით დადგენილი წესები.
3. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი ადმინისტრაციული ორგანოს გადაწყვეტილებით, ამ თავით დადგენილი წესით, შეიძლება გამოიცეს იმ შემთხვევაშიც, თუ იგი ეხება პირთა ფართო წრის ინტერესებს.
4. ამ მუხლის მე-3 ნაწილით გათვალისწინებულ შემთხვევაში გადაწყვეტილებას იღებს ადმინისტრაციული ორგანოს პასუხისმგებელი პირი ზემდგომი ადმინისტრაციული ორგანოს (თანამდებობის პირის) თანხმობით. თუ ადმინისტრაციულ ორგანოს არ ჰყავს ზემდგომი ადმინისტრაციული ორგანო, გადაწყვეტილებას საჯარო ადმინისტრაციული წარმოების დაწყების თაობაზე იღებს თავად ამ ადმინისტრაციული ორგანოს პასუხისმგებელი თანამდებობის პირი.
5. საჯარო ადმინისტრაციული წარმოება მიმდინარეობს ამ კოდექსის VI თავით დადგენილი წესის შესაბამისად, ამ თავის დებულებების გათვალისწინებით, თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
საქართველოს 2009 წლის 27 მარტის კანონი №1139 - სსმ I, №8, 08.04.2009 წ., მუხ.27
მუხლი 116. საჯარო გაცნობისათვის დოკუმენტების წარდგენის შესახებ ცნობის გამოქვეყნება
1. ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია ამ კოდექსით დადგენილი წესით გამოაქვეყნოს ცნობა საჯარო გაცნობისათვის დოკუმენტების წარდგენის შესახებ.
2. ცნობაში უნდა მიეთითოს:
ა) ადმინისტრაციული ორგანო, რომელშიც მიმდინარეობს ადმინისტრაციული წარმოება და მისი მისამართი. თუ ადმინისტრაციული წარმოების მასალების გაცნობა შესაძლებელია სხვა ადმინისტრაციულ ორგანოშიც – ამ ორგანოს დასახელება და მისამართი;
ბ) განცხადების ან/და ადმინისტრაციული წარმოების დაწყების თაობაზე ადმინისტრაციული ორგანოს გადაწყვეტილების მოკლე შინაარსი;
გ) ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემის ვადა;
დ) საკუთარი მოსაზრების წარდგენის ვადა.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 117. საჯარო გაცნობისათვის წარსადგენი დოკუმენტების ნუსხა
1. საჯარო გაცნობისათვის წარდგენილ უნდა იქნეს:
ა) განცხადება და მასზე დართული დოკუმენტები, აგრეთვე ადმინისტრაციული ორგანოს გადაწყვეტილება ადმინისტრაციული წარმოების დაწყების თაობაზე;
ბ) დასკვნა ან მოსაზრება, რომელიც ამ განცხადებასთან დაკავშირებით იქნა წარდგენილი ადმინისტრაციულ ორგანოში;
გ) იმ დოკუმენტების ნუსხა, რომლებიც არ არის საჯარო გაცნობისათვის წარდგენილი.
2. ყველას აქვს უფლება დაუბრკოლებლად გაეცნოს საჯარო გაცნობისათვის წარდგენილ დოკუმენტებს იმ ადმინისტრაციულ ორგანოში, რომელშიც მიმდინარეობს საჯარო ადმინისტრაციული წარმოება. კანონით გათვალისწინებულ შემთხვევებში ან ადმინისტრაციული ორგანოს დასაბუთებული გადაწყვეტილებით საჯარო ადმინისტრაციული წარმოების დოკუმენტების საჯაროდ გაცნობისათვის წარდგენა შეიძლება მოხდეს სხვა ადმინისტრაციული ორგანოში, ამ უკანასკნელის თანხმობით.
3. ყველას აქვს უფლება მოითხოვოს საჯარო გაცნობისათვის წარდგენილი დოკუმენტების ასლები.
მუხლი 118. საკუთარი მოსაზრების წარდგენის წესი
1. ყველას აქვს უფლება, წარადგინოს თავისი წერილობითი მოსაზრება 20 დღის განმავლობაში ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემის შესახებ განცხადების ან ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის პროექტის საჯარო გაცნობისათვის წარდგენის დღიდან.
2. პირი უფლებამოსილია საკუთარი მოსაზრების წარდგენისას არ მიუთითოს თავისი ვინაობა. ეს უფლება უნდა იქნეს მითითებული ცნობაში საჯარო გაცნობისათვის დოკუმენტის წარდგენის შესახებ.
3. ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია დოკუმენტზე აღნიშნოს მისი რეგისტრაციის თარიღი.
4. ადმინისტრაციული ორგანო კერძო პირების მიერ წარდგენილ მოსაზრებებს რეგისტრაციიდან ერთი დღის განმავლობაში უგზავნის სხვა შესაბამის ადმინისტრაციულ ორგანოს და საზოგადოებრივ ექსპერტს.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
თუ კანონით ან მის საფუძველზე გამოცემული კანონქვემდებარე აქტით სხვა ვადა არ არის დადგენილი, ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია განცხადების რეგისტრაციიდან ერთი თვის განმავლობაში მოამზადოს ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის პროექტი.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 120. ზეპირი მოსმენა. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემა
1. საჯარო ადმინისტრაციული წარმოებისას უნდა გაიმართოს ზეპირი მოსმენა, რომლის დროსაც გამოიყენება ამ კოდექსის 110-ე–112-ე მუხლების დებულებები. ადმინისტრაციული ორგანო ინდივიდუალურ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტს გამოსცემს ზეპირი მოსმენის გამართვიდან 10 დღის ვადაში.
2. თუ კანონით ან მის საფუძველზე გამოცემული კანონქვემდებარე აქტით გათვალისწინებულია ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემის ვადის გადადების შესაძლებლობა, ადმინისტრაციული ორგანო წინასწარ აცხადებს ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემის ვადის გადადების შესახებ.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 121. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოქვეყნება
საჯარო ადმინისტრაციული წარმოების საფუძველზე გამოცემული ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი აუცილებლად უნდა გამოქვეყნდეს.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
თავი XI. დამოუკიდებელი ორგანოს მიერ ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემის წესი
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
1. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი უნდა გამოსცეს მხოლოდ დამოუკიდებელმა ორგანომ (სავალდებულო მანდატირება) შემდეგ შემთხვევებში:
ა) (ამოღებულია - 04.05.2018, №2278);
ბ) სახელმწიფო (მუნიციპალური) ქონების (საწარმოს) პრივატიზაციის შესახებ გადაწყვეტილების მიღებისას, თუ ფასი აღემატება 100 000 ლარს.
2. კანონით შეიძლება დადგინდეს დამოუკიდებელი ორგანოს მიერ სხვა სახის ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემის სავალდებულოობაც.
3. დამოუკიდებელი ორგანო ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტს გამოსცემს ადმინისტრაციული წარმოებისათვის ამ კოდექსით დადგენილი წესით.
4. დამოუკიდებელი ორგანოს მიმართ ვრცელდება ამ კოდექსის მე-8 და 92-ე მუხლების მოთხოვნები.
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს 2005 წლის 2 ივნისის კანონი №1517 - სსმ I, №26, 06.06.2005წ., მუხ.177
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
საქართველოს 2018 წლის 4 მაისის კანონი №2278 – ვებგვერდი, 24.05.2018წ.
მუხლი 159. დამოუკიდებელი ორგანოს დანიშვნა
1. დამოუკიდებელი ორგანო შეიძლება შედგებოდეს ერთი ან რამდენიმე ფიზიკური ან იურიდიული პირისაგან, რომელთაც გააჩნიათ შესაბამისი კვალიფიკაცია და შეუძლიათ უზრუნველყონ საკითხის მიუკერძოებლად გადაწყვეტა.
2. დამოუკიდებელ ორგანოს ღია ტენდერის საფუძველზე ნიშნავს ის ადმინისტრაციული ორგანო, რომლის კომპეტენციასაც განეკუთვნება აღნიშნული საკითხის გადაწყვეტა.
საქართველოს პრეზიდენტი და საქართველოს პრემიერ-მინისტრი უფლებამოსილი არიან ადმინისტრაციული საჩივრის გადასაწყვეტად დანიშნონ დამოუკიდებელი ორგანო.
მუხლი 161. ადმინისტრაციული საჩივრის წარდგენის დაუშვებლობა
დამოუკიდებელი ორგანოს მიერ გამოცემული ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მიმართ დაუშვებელია ადმინისტრაციული საჩივრის წარდგენა ზემდგომ ინსტანციაში. იგი შეიძლება გასაჩივრდეს მხოლოდ სასამართლოში.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
თავი XII. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის აღსრულება
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 162. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის აღმასრულებელი უფლებამოსილი ორგანო
1. თუ კანონმდებლობით სხვა რამ არ არის დადგენილი, ინდივიდუალურ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტს აღასრულებს მისი გამომცემი ადმინისტრაციული ორგანო.
2. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამომცემი ორგანოს დავალებით ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის აღსრულება შეიძლება განახორციელოს ქვემდგომმა ან სხვა ადმინისტრაციულმა ორგანომაც. ამ შემთხვევაში გამოიყენება ამ კოდექსის II თავის დებულებები ადმინისტრაციული ორგანოების ურთიერთდახმარების შესახებ.
3. თუ კანონით ან მის საფუძველზე გამოცემული კანონქვემდებარე აქტით სხვა რამ არ არის დადგენილი, ადმინისტრაციულ ორგანოს შეუძლია ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის აღსრულების უფლებამოსილების როგორც ერთჯერადი, ისე განსაზღვრული ვადით დელეგირება.
4. აღსრულების უფლება აქვს მხოლოდ იმ თანამდებობის პირს, რომელსაც სამსახურებრივად აკისრია ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის აღსრულების მოვალეობა.
5. პირი ვალდებულია იქონიოს შესაბამისი უფლების დამადასტურებელი პირადობის მოწმობა და წარადგინოს იგი იმ პირების მოთხოვნით, რომელთა მიმართაც ხორციელდება აღსრულება.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 163. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის აღსრულების წესი
1. აღსრულებაზე პასუხისმგებელი ადმინისტრაციული ორგანო (თანამდებობის პირი) ვალდებულია განახორციელოს მისთვის კანონით მინიჭებული უფლებამოსილება მხოლოდ იმ ფარგლებში, რომლებიც აუცილებელია ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის აღსრულების უზრუნველსაყოფად.
2. აღსრულებაზე პასუხისმგებელი ადმინისტრაციული ორგანოს (თანამდებობის პირის) უფლებამოსილება შეიძლება შეიზღუდოს ზემდგომი ადმინისტრაციული ორგანოს (თანამდებობის პირის) ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტით.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 164. უფლებამოსილი ადმინისტრაციული ორგანოს მოთხოვნის შესრულების სავალდებულოობა
1. ყველა ვალდებულია შეასრულოს ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის აღსრულებასთან დაკავშირებით უფლებამოსილი ადმინისტრაციული ორგანოს (თანამდებობის პირის) კანონიერი მოთხოვნა.
2. თუ კანონით ან მის საფუძველზე გამოცემული კანონქვემდებარე აქტით სხვა რამ არ არის დადგენილი, პირი უფლებამოსილია უარი განაცხადოს აღსრულებასთან დაკავშირებული მოთხოვნის შესრულებაზე, თუ ეს ეწინააღმდეგება მისთვის კანონით დაკისრებულ ვალდებულებას ან გამოიწვევს პერსონალური მონაცემების, სახელმწიფო, კომერციული ან პროფესიული საიდუმლოების გამჟღავნებას, რომლის დაცვის ვალდებულებაც მას კანონით აკისრია.
საქართველოს 2012 წლის 25 მაისის კანონი №6327 – ვებგვერდი, 12.06.2012წ.
მუხლი 165. გადაწყვეტილება აღსრულების უზრუნველყოფის შესახებ
1. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის აღსრულების მიზნით ადმინისტრაციულ ორგანოს (თანამდებობის პირს) შეუძლია განახორციელოს სხვა პირის მიმართ კანონით გათვალისწინებული რაიმე მოქმედება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ გამოცემულია გადაწყვეტილება აღსრულების უზრუნველყოფის შესახებ.
2. აღსრულების უზრუნველყოფის შესახებ განცხადების შეტანის შემთხვევაში ადმინისტრაციული ორგანო საკითხს წყვეტს 10 დღის ვადაში. აღსრულების უზრუნველყოფის შესახებ გადაწყვეტილება წერილობითია და წარმოადგენს ინდივიდუალურ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტს.
3. აღსრულების უზრუნველყოფის შესახებ გადაწყვეტილებას შეიძლება შეიცავდეს ის ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი, რომელიც უნდა აღსრულდეს.
4. აღსრულების უზრუნველყოფის შესახებ გადაწყვეტილებაში მითითებული უნდა იყოს ის ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი, რომლის აღსასრულებლადაც არის იგი გამოცემული.
6. აღსრულების უზრუნველყოფის ერთი საშუალების გამოყენების შეუძლებლობის შემთხვევაში უნდა გამოიცეს ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი აღსრულების სხვა საშუალების გამოყენების შესახებ.
7. აღსრულების უზრუნველყოფის შესახებ გადაწყვეტილებაში უნდა მიეთითოს ხარჯების ოდენობა და ანაზღაურების წესი. ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის აღსასრულებლად განხორციელებულ მოქმედებათა შესაბამისად შემდგომში შეცვალოს ხარჯების ოდენობა.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
1. აღსრულების უზრუნველყოფის შესახებ გადაწყვეტილების გამოცემასთან დაკავშირებული ადმინისტრაციული წარმოების მიმართ არ გამოიყენება ამ კოდექსის 95-ე და 98-ე მუხლებით დადგენილი მოთხოვნები.
2. გადაუდებელ შემთხვევაში, როდესაც საფრთხე ექმნება სახელმწიფო ან საზოგადოებრივ უშიშროებას, მოსახლეობის ჯანმრთელობას, ადამიანის სიცოცხლეს, ან სხვაგვარად შეუძლებელია დანაშაულებრივი ქმედების აღკვეთა, აღსრულების უზრუნველყოფის შესახებ გადაწყვეტილება შეიძლება გამოიცეს ზეპირად.
3. აღსრულების უზრუნველყოფის შესახებ გადაწყვეტილება უნდა გამოიცეს წერილობით, აღსრულების უზრუნველყოფის ზომის განხორციელებიდან 3 დღის ვადაში, ამ კოდექსის IV თავის შესაბამისად.
მუხლი 167. ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ნებაყოფლობით შესრულების ვადა
1. პირს, რომლის მიმართაც ხორციელდება აღსრულების უზრუნველყოფის საშუალება, უნდა მიეცეს ვადა ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ნებაყოფლობით შესრულებისათვის.
2. ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია ზუსტად განსაზღვროს, თუ რა მოქმედების განხორციელება ევალება პირს ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის აღსრულებისათვის.
3. პირი უფლებამოსილია შეასრულოს შესაბამისი ვალდებულება მისთვის ყველაზე ხელსაყრელი საშუალებით.
4. იმ პირის მიმართ, რომელიც დადგენილი ვადის განმავლობაში შეასრულებს აღსრულების უზრუნველყოფის შესახებ გადაწყვეტილებაში მითითებულ ვალდებულებას, აღსრულების უზრუნველყოფის ზომა არ გამოიყენება. პირის მიერ დადგენილ ვადაში შესაბამისი ვალდებულების შესრულების შემთხვევაში აღსრულების შესახებ გადაწყვეტილება წყვეტს მოქმედებას.
5. ამ კოდექსის 166-ე მუხლში მითითებულ გადაუდებელ შემთხვევაში ვადა შეიძლება არ განისაზღვროს.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 168. აღსრულებასთან დაკავშირებული ხარჯების ანაზღაურება
1. თუ კანონით ან მის საფუძველზე გამოცემული ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტით სხვა რამ არ არის დადგენილი, ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის აღსრულებასთან დაკავშირებულ ხარჯებს გაიღებს პირი, რომელსაც ევალება ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის აღსრულება.
2. თუ პირს ამ კოდექსის 167-ე მუხლის მე-5 ნაწილით გათვალისწინებულ შემთხვევაში არ განესაზღვრა ვადა ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ნებაყოფლობით აღსრულებისათვის, აღსრულებასთან დაკავშირებულ ხარჯებს გაიღებს შესაბამისად სახელმწიფო ან შესაბამისი მუნიციპალიტეტი, გარდა იმ შემთხვევისა, როცა გადაუდებელი აუცილებლობა გამოწვეული იყო იმ პირის მოქმედებით, რომელსაც ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი უნდა აღესრულებინა.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
საქართველოს 2009 წლის 24 სექტემბრის კანონი №1698 - სსმ I, №29, 12.10.2009 წ., მუხ.181
საქართველოს 2020 წლის 15 ივლისის კანონი №6880 – ვებგვერდი, 28.07.2020წ.
მუხლი 169. აღსრულების უზრუნველყოფის საშუალება
1. ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ნებაყოფლობით შესრულების შესახებ პირისათვის მიცემული ვადის გასვლის შემდეგ ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის აღსასრულებლად გამოიყენოს აღსრულების უზრუნველყოფის ერთ-ერთი შემდეგი საშუალება:
ა) სხვა პირისათვის ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის აღსრულების დავალება;
ბ) ჯარიმა;
გ) უშუალო იძულება.
2. ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია გამოიყენოს აღსრულების უზრუნველყოფის მხოლოდ ის საშუალება, რომელიც გათვალისწინებულია გადაწყვეტილებით აღსრულების უზრუნველყოფის შესახებ.
3. ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია აირჩიოს აღსრულების უზრუნველყოფის მხოლოდ ის საშუალება, რომელიც უზრუნველყოფს ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ყველაზე სწრაფად და ნაკლები დანახარჯებით შესრულებას და ზიანს არ მიაყენებს საზოგადოებას და შესაბამის პირს.
4. აღსრულების უზრუნველყოფის საშუალების გამოყენება უნდა შეწყდეს ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის აღსრულებისთანავე.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 170. სხვა პირისათვის ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის აღსრულების დავალება
1. თუ შესაძლებელია სხვა პირის მიერ ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის აღსრულება, ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია ამ კოდექსითა და საქართველოს სხვა საკანონმდებლო აქტებით დადგენილი წესის შესაბამისად სხვა პირს დაავალოს აღსრულება.
2. ადმინისტრაციული ორგანო ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის აღსრულებასთან დაკავშირებულ ხარჯებს აინაზღაურებს შესაბამისი ფიზიკური ან იურიდიული პირისაგან.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 171. აღსრულების უზრუნველყოფა ჯარიმით
1. ჯარიმა, როგორც აღსრულების სამოქალაქოსამართლებრივი საშუალება, გამოიყენება იმ შემთხვევაში, როდესაც ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის აღსრულება შესაძლებელია მხოლოდ შესაბამისი პირის მიერ ნების გამოვლენით.
2. ჯარიმა, როგორც აღსრულების უზრუნველყოფის საშუალება, შეიძლება აგრეთვე გამოყენებული იქნეს იმ შემთხვევაშიც, თუ არსებობს სხვა ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის აღსრულებასთან დაკავშირებული მოქმედების დავალების შესაძლებლობა.
3. ჯარიმის თანხის ოდენობა უნდა იყოს განსაზღვრული გადაწყვეტილებით აღსრულების უზრუნველყოფის შესახებ. ჯარიმის ოდენობა შეიძლება განისაზღვროს საერთო თანხით ან თანხით ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის დარღვევის ყოველი დღისათვის ანდა ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის დარღვევით ჩადენილი ყოველი ქმედებისათვის.
4. ჯარიმის საერთო თანხის ოდენობა არ უნდა აღემატებოდეს 1000 ლარს ფიზიკური პირისათვის და 5000 ლარს იურიდიული პირისათვის.
5. ჯარიმის თანხა ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის დარღვევის ყოველი დღისათვის ან ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის დარღვევით ჩადენილი ყოველი ქმედებისათვის არ უნდა აღემატებოდეს 50 ლარს ფიზიკური პირისათვის და 200 ლარს იურიდიული პირისათვის.
6. ჯარიმის თანხის მინიმალური ოდენობაა 5 ლარი.
7. ჯარიმის თანხა ჩაირიცხება შესაბამისად სახელმწიფო ან ტერიტორიული ერთეულის ბიუჯეტში.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
1. თუ ამ კოდექსის 170-ე და 171-ე მუხლებში მითითებული აღსრულების უზრუნველყოფის საშუალების გამოყენების მიუხედავად ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი არ აღსრულდა, აღსრულებაზე პასუხისმგებელი ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის აღსრულება უზრუნველყოს უშუალო იძულების საშუალებით.
2. უშუალო იძულება შეიძლება აგრეთვე გამოყენებულ იქნეს ამ კოდექსის 166-ე მუხლის მე-2 ნაწილით გათვალისწინებულ შემთხვევაში.
3. ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია გამოიყენოს უშუალო იძულების ის საშუალება, რომელიც გათვალისწინებულია კანონით ან მის საფუძველზე გამოცემული კანონქვემდებარე აქტით.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 173. აღსრულება მუნიციპალიტეტის ორგანოთა მიმართ
ამ თავის დებულებანი ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის აღსრულებასთან დაკავშირებით არ ვრცელდება მუნიციპალიტეტის ორგანოთა მიმართ.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
საქართველოს 2009 წლის 24 სექტემბრის კანონი №1698 - სსმ I, №29, 12.10.2009 წ., მუხ.181
საქართველოს 2020 წლის 15 ივლისის კანონი №6880 – ვებგვერდი, 28.07.2020წ.
საგანგებო ან საომარი მდგომარეობის დროს, აგრეთვე პოლიციის მიერ ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის აღსრულებასთან დაკავშირებით, კანონით შეიძლება დადგენილ იქნეს ამ კოდექსისგან განსხვავებული წესი.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
1. ფულადი თანხის გადახდევინებასთან დაკავშირებული ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის აღსრულების მიმართ არ გამოიყენება ამ კოდექსის 169-ე მუხლში მითითებული აღსრულების უზრუნველყოფის საშუალებანი.
2. ფულადი თანხის გადახდევინებასთან დაკავშირებული ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის აღსრულებისათვის აუცილებელია შესაბამისი ადმინისტრაციული ორგანოს გადაწყვეტილება აღსრულების უზრუნველყოფის შესახებ.
3. თუ ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის საფუძველზე ვალდებული პირი უარს აცხადებს გადაიხადოს ფულადი თანხა, ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია მიიღოს გადაწყვეტილება აღსრულების უზრუნველყოფის შესახებ, რომლის შესაბამისად უფლებამოსილი პირი მოვალეს დააკისრებს ვალდებულებას, მისთვის გადასაცემი ფულადი თანხა ჩარიცხოს ადმინისტრაციული ორგანოს ანგარიშზე.
4. პირისაგან თანხის იძულებითი ამოღება, ქონებაზე ყადაღის დადება წარმოებს სააღსრულებო ფურცლის საფუძველზე, „სააღსრულებო წარმოებათა შესახებ“ საქართველოს კანონით დადგენილი წესით.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 176. აღსრულების უზრუნველყოფის შესახებ გადაწყვეტილების გასაჩივრება
1. აღსრულების უზრუნველყოფის შესახებ გადაწყვეტილება გასაჩივრდება ამ კოდექსით დადგენილი წესით.
2. თუ აღსრულების უზრუნველყოფის შესახებ გადაწყვეტილებით შერჩეული უზრუნველყოფის საშუალება და აღსრულების ვადა უშუალოდ გამომდინარეობს იმ ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტიდან, რომლის აღსასრულებლადაც იგი გამოიცა, მისი გასაჩივრება შეიძლება მხოლოდ შესაბამის ინდივიდუალურ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტთან ერთად.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
თავი XIII. ადმინისტრაციული წარმოება ადმინისტრაციულ საჩივართან დაკავშირებით
მუხლი 177. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გასაჩივრების უფლება
1. დაინტერესებულ მხარეს უფლება აქვს გაასაჩივროს ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ გამოცემული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი.
2. ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემისათვის დადგენილი ვადის დარღვევა ჩაითვლება ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემაზე უარის თქმად და იგი გასაჩივრდება ამ თავით დადგენილი წესით.
3. ადმინისტრაციული ორგანოს ქმედება, რომელიც არ არის დაკავშირებული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემასთან, გასაჩივრდება ამ თავით დადგენილი წესით.
4. ცალკე გასაჩივრებას არ ექვემდებარება ადმინისტრაციული წარმოების საკითხთან დაკავშირებით მიღებული ადმინისტრაციული ორგანოს გადაწყვეტილება, გარდა იმ შემთხვევისა, თუ ეს პირდაპირ არის გათვალისწინებული კანონით ან შესაბამისი ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტისაგან დამოუკიდებლად არღვევს პირის უფლებას ან კანონიერ ინტერესს.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
მუხლი 178. ადმინიტრაციული საჩივრის განმხილველი უფლებამოსილი ადმინისტრაციული ორგანო
1. თუ კანონით ან მის საფუძველზე გამოცემული კანონქვემდებარე აქტით სხვა რამ არ არის დადგენილი, ადმინისტრაციულ საჩივარს განიხილავს და გადაწყვეტს ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამომცემი ადმინისტრაციული ორგანო, თუ იქ არსებობს ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამომცემი თანამდებობის პირის ან სტრუქტურული ქვედანაყოფის ზემდგომი თანამდებობის პირი.
2. ადმინისტრაციული ორგანოს ხელმძღვანელი თანამდებობის პირის მიერ გამოცემული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის თაობაზე წარდგენილ საჩივარს განიხილავს და გადაწყვეტს ზემდგომი ადმინისტრაციული ორგანო.
3. პირს შეუძლია თავის უფლებათა და თავისუფლებათა დასაცავად მიმართოს სასამართლოს საქართველოს ადმინისტრაციული საპროცესო კოდექსით დადგენილი წესით.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2007 წლის 28 დეკემბრის კანონი №5671 - სსმ I, №1, 03.01.2008წ., მუხ.3
მუხლი 179. ადმინისტრაციული საჩივარი
1. ადმინისტრაციული წარმოება ამ თავით დადგენილი წესის შესაბამისად დაიწყება მხოლოდ ადმინისტრაციული საჩივრის წარდგენის შემთხვევაში.
2. ადმინისტრაციული საჩივარი შედგენილი უნდა იყოს წერილობით და უპასუხებდეს ამ კოდექსის მოთხოვნებს.
მუხლი 180. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გასაჩივრების ვადა
1. ადმინისტრაციული საჩივარი წარდგენილ უნდა იქნეს ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოქვეყნების ან ოფიციალური წესით გაცნობის დღიდან ერთი თვის ვადაში, თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი.
2. ადმინისტრაციული ორგანოს ქმედება უნდა გასაჩივრდეს ერთი თვის ვადაში იმ დღიდან, როდესაც შესაბამისი დაინტერესებული მხარისათვის ცნობილი გახდა ამ მოქმედებათა განხორციელების ან განხორციელებისაგან თავის შეკავების შესახებ.
3. გასაჩივრების ვადა არ შეიძლება დადგინდეს ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემის ვადის დარღვევის შემთხვევაში.
4. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გასაჩივრებისათვის დადგენილი ვადის გაშვების შემთხვევაში იგი უნდა აღდგეს, თუ ამ ვადის გაშვება მოხდა დაუძლეველი ძალის ან სხვა საპატიო მიზეზით.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 181. ადმინისტრაციული საჩივრის შინაარსი
1. ადმინისტრაციულ საჩივარში აღნიშნული უნდა იყოს:
ა) ადმინისტრაციული ორგანოს დასახელება, რომელშიც შეიტანება ადმინისტრაციული საჩივარი;
ბ) ადმინისტრაციული საჩივრის წარმდგენი პირის ვინაობა და მისამართი;
გ) იმ ადმინისტრაციული ორგანოს დასახელება, რომლის ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი ან მოქმედება საჩივრდება;
დ) გასაჩივრებული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის დასახელება;
ე) მოთხოვნა;
ვ) გარემოებანი, რომელთაც ეფუძნება მოთხოვნა;
ზ) ადმინისტრაციულ საჩივარზე დართული საბუთების ნუსხა, თუ საჩივარს რაიმე დოკუმენტი დაერთვის.
11. ადმინისტრაციულ საჩივარში შესაძლებელია აღინიშნოს გასაჩივრებული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის იმ კანონთან შეუსაბამობის შესახებ, რომელსაც ემყარება ადმინისტრაციული საჩივრის მოთხოვნა. ადმინისტრაციულ საჩივარში შეიძლება მიეთითოს აგრეთვე „ადამიანის უფლებათა და ძირითად თავისუფლებათა დაცვის“ ევროპის კონვენციისა და მისი დამატებითი ოქმების ნორმები და მსგავს სამართლებრივ საკითხზე ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლოს პრეცედენტები, რომლებთან შეუსაბამობასაც შეიძლება ემყარებოდეს ადმინისტრაციული საჩივრის მოთხოვნა.
2. თუ ადმინისტრაციული საჩივრის წარმდგენ პირს გადაეცა ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი, ადმინისტრაციულ საჩივარს დაერთვება მისი ასლი.
საქართველოს 2022 წლის 18 ოქტომბრის კანონი №1922 – ვებგვერდი, 24.10.2022წ.
მუხლი 182. ადმინისტრაციული საჩივრის მიღებაზე ან განხილვაზე უარის თქმ ა
1. ადმინისტრაციული ორგანო არ განიხილავს ადმინისტრაციულ საჩივარს, თუ:
ა) არსებობს სასამართლოს გადაწყვეტილება ან განჩინება იმავე დავის საგანზე მოსარჩელის მიერ სარჩელზე უარის თქმის, მოპასუხის მიერ სარჩელის ცნობის, ან მხარეთა მორიგების დამტკიცების შესახებ;
ბ) სასამართლო წარმოებაშია საქმე დავაზე იმავე მხარეებს შორის, იმავე საგანზე და იმავე საფუძვლით;
გ) არსებობს ამ ორგანოს ან ზემდგომი ადმინისტრაციული ორგანოს გადაწყვეტილება იმავე საკითხზე;
დ) ზემდგომ ადმინისტრაციულ ორგანოში მიმდინარეობს ადმინისტრაციული წარმოება იმავე ადმინისტრაციულ საჩივართან დაკავშირებით;
ე) (ამოღებულია - 20.03.2015, №3382);
ვ) ადმინისტრაციული საჩივარი შეტანილია არაუფლებამოსილი პირის მიერ;
ზ) გასულია ადმინისტრაციული საჩივრის წარდგენის კანონით დადგენილი ვადა.
2. ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია ადმინისტრაციული საჩივრის მიღებასა ან განხილვაზე უარის თქმის შესახებ გადაწყვეტილების გამოტანამდე მისცეს ადმინისტრაციული საჩივრის წარმდგენ პირს აღნიშნულ საკითხზე საკუთარი მოსაზრების წარდგენის შესაძლებლობა. ადმინისტრაციული ორგანო ადმინისტრაციული საჩივრის მიღების თაობაზე გადაწყვეტილებას იღებს 5 დღის ვადაში.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
მუხლი 183. ადმინისტრაციული საჩივრის განხილვის ვადა
1. თუ კანონით ან მის საფუძველზე გამოცემული კანონქვემდებარე აქტით სხვა რამ არ არის დადგენილი, უფლებამოსილი ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია ადმინისტრაციული საჩივარი განიხილოს და შესაბამისი გადაწყვეტილება მიიღოს ერთი თვის ვადაში.
2. კანონმდებლობით გათვალისწინებულ შემთხვევებში, თუ საქმისათვის არსებითი მნიშვნელობის მქონე გარემოებათა დადგენისათვის აუცილებელია ადმინისტრაციული საჩივრის განსახილველად კანონმდებლობით დადგენილ ვადაზე მეტი, ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია გამოიტანოს დასაბუთებული გადაწყვეტილება ადმინისტრაციული საჩივრის განხილვის ვადის გაგრძელების შესახებ.
3. ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია მიიღოს ამ მუხლის მე-2 ნაწილში აღნიშნული გადაწყვეტილება ადმინისტრაციული წარმოების დაწყებიდან არა უგვიანეს 7 დღისა და ამის შესახებ დაუყოვნებლივ აცნობოს ადმინისტრაციული საჩივრის წარმდგენ პირს.
4. თუ კანონით ან მის საფუძველზე გამოცემული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტით სხვა რამ არ არის გათვალისწინებული, ადმინისტრაციული საჩივრის განხილვის ვადა შეიძლება გაგრძელდეს არა უმეტეს ერთი თვით.
1. თუ კანონით ან მის საფუძველზე გამოცემული კანონქვემდებარე აქტით სხვა რამ არ არის დადგენილი, გასაჩივრებული აქტის მოქმედება შეჩერდება ადმინისტრაციული საჩივრის რეგისტრაციის მომენტიდან. ამის თაობაზე ადმინისტრაციული ორგანო გამოსცემს ინდივიდუალურ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტს.
2. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მოქმედება არ შეჩერდება, თუ:
ა) გამოიწვევს სახელმწიფო ან მუნიციპალიტეტის ხარჯების გაზრდას;
ბ) წარმოადგენს პოლიციის ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტს, რომელიც მიღებულია საზოგადოებრივი წესრიგის დაცვასთან დაკავშირებით;
გ) გამოცემულია საგანგებო ან საომარ მდგომარეობაში შესაბამისი კანონის საფუძველზე;
დ) აღსრულების გადადება გამოიწვევს მნიშვნელოვან მატერიალურ ზარალს, ან მნიშვნელოვან საფრთხეს შეუქმნის საზოგადოებრივ წესრიგს ან უშიშროებას.
3. გადაწყვეტილებას ამ მუხლის მე-2 ნაწილის საფუძველზე ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მოქმედების გაგრძელების შესახებ იღებს ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამომცემი ან მისი ზემდგომი ადმინისტრაციული ორგანო.
4. ამ მუხლის მე-3 ნაწილში აღნიშნული ადმინისტრაციული ორგანოს გადაწყვეტილება შეიძლება გასაჩივრდეს სასამართლოში კანონმდებლობით დადგენილი წესით.
5. დაინტერესებულ მხარეს უფლება აქვს კანონმდებლობით დადგენილი წესით მოსთხოვოს სასამართლოს შეჩერებული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მოქმედების გაგრძელება.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
საქართველოს 2009 წლის 24 სექტემბრის კანონი №1698 - სსმ I, №29, 12.10.2009 წ., მუხ.181
საქართველოს 2020 წლის 15 ივლისის კანონი №6880 – ვებგვერდი, 28.07.2020წ.
მუხლი 185. ადმინისტრაციული საჩივრის განხილვის წესი
თუ ამ თავით სხვა რამ არ არის დადგენილი, ადმინისტრაციულ საჩივართან დაკავშირებით ადმინისტრაციული წარმოებისას გამოიყენება ამ კოდექსის VI თავით გათვალისწინებული დებულებანი.
მუხლი 186. ადმინისტრაციული საჩივრის განხილვა და გადაწყვეტა კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ
კოლეგიური ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ ადმინისტრაციული საჩივრის განხილვის და გადაწყვეტის დროს გამოიყენება აგრეთვე ამ კოდექსის VII თავით დადგენილი წესი.
დაუშვებელია ადმინისტრაციული საჩივრის გადაწყვეტაში მონაწილეობა მიიღოს პირმა, რომელიც მონაწილეობდა გასაჩივრებული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მომზადებაში ან გამოცემაში.
მუხლი 188. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის შეცვლის ან ბათილად გამოცხადების უფლება
1. ადმინისტრაციული საჩივრის წარდგენა არ აჩერებს ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამომცემი ადმინისტრაციული ორგანოს უფლებას – შეცვალოს, ძალადაკარგულად ან ბათილად გამოაცხადოს იგი ამ კოდექსით დადგენილი წესით.
2. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის შეცვლის ან ბათილად გამოცხადების შემთხვევაში ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია 5 დღის განმავლობაში აცნობოს ამის შესახებ ადმინისტრაციული საჩივრის განმხილველ ადმინისტრაციულ ორგანოს.
მუხლი 189. ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემის ვალდებულება
1. თუ ადმინისტრაციული საჩივარი წარდგენილია ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემისათვის დადგენილი ვადის დარღვევასთან დაკავშირებით, ადმინისტრაციული საჩივრის წარდგენა არ აჩერებს შესაბამისი ადმინისტრაციული ორგანოს ვალდებულებას გამოსცეს ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი, გარდა კანონით დადგენილი შემთხვევებისა.
2. თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი, შესაბამისი ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემის შემთხვევაში ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოუცემლობის გამო ადმინისტრაციულ საჩივართან დაკავშირებული ადმინისტრაციული წარმოება უნდა შეწყდეს.
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
გასაჩივრებული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამომცემი ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის შეცვლის ან ძალადაკარგულად გამოცხადების შემთხვევაში ადმინისტრაციული საჩივრის განხილვა უნდა გაგრძელდეს, თუ დაინტერესებული მხარე მოითხოვს ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის ბათილად გამოცხადებას.
მუხლი 191. ადმინისტრაციულ საჩივარზე უარის თქმა
1. ადმინისტრაციული საჩივრის წარმდგენ პირს უფლება აქვს ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ გადაწყვეტილების გამოტანამდე უარი განაცხადოს ადმინისტრაციულ საჩივარზე.
2. უარი ადმინისტრაციულ საჩივარზე განცხადებული უნდა იქნეს წერილობით. ზეპირი მოსმენის დროს დაინტერესებული მხარე უფლებამოსილია ადმინისტრაციულ საჩივარზე უარი განაცხადოს აგრეთვე ზეპირადაც.
3. ადმინისტრაციულ საჩივარზე უარის თქმა არ აჩერებს მის განხილვას, თუ საჩივრის განუხილველობას შეიძლება მოჰყვეს სახელმწიფო ან საზოგადოებრივი ინტერესების შელახვა ან მნიშვნელოვანი ზიანი.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
მუხლი 192. ადმინისტრაციული ორგანოს უფლება ცნოს ადმინისტრაციული საჩივარი
1. გასაჩივრებული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამომცემ ორგანოს უფლება აქვს ცნოს ადმინისტრაციული საჩივარი, თუ ეს არ ეწინააღმდეგება კანონმდებლობას.
2. თუ კანონით ან მის საფუძველზე გამოცემული კანონქვემდებარე აქტით სხვა რამ არ არის დადგენილი, ადმინისტრაციული საჩივრის განმხილველ ადმინისტრაციულ ორგანოს უფლება აქვს გააგრძელოს ადმინისტრაციული წარმოება მიუხედავად ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამომცემი ორგანოს მიერ ადმინისტრაციული საჩივრის ცნობისა.
მუხლი 193. ადმინისტრაციულ საჩივართან დაკავშირებული ადმინისტრაციული წარმოების მოცულობა
1. თუ კანონით ან მის საფუძველზე გამოცემული კანონქვემდებარე აქტით სხვა რამ არ არის დადგენილი, ადმინისტრაციული საჩივრის განმხილველი ადმინისტრაციული ორგანო იხილავს ადმინისტრაციულ საჩივარს მასში აღნიშნული მოთხოვნის ფარგლებში, ხოლო კანონით გათვალისწინებულ შემთხვევაში შეუძლია გასცდეს მათ.
2. თუ შეუძლებელია გადაწყვეტილების მიღება ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მხოლოდ გასაჩივრებული ნაწილის მიმართ, ადმინისტრაციული საჩივრის განმხილველი ორგანო ადმინისტრაციული საჩივრის წარმდგენი პირის წერილობითი თანხმობით გადაწყვეტილებას იღებს მთლიანად ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მიმართ, ხოლო ამ პირის უარის შემთხვევაში – გამოაქვს გადაწყვეტილება ადმინისტრაციული საჩივრის განუხილველად დატოვების შესახებ, თუ ეს არ ეწინააღმდეგება კანონს.
1. ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია მისცეს ადმინისტრაციულ წარმოებაში მონაწილე დაინტერესებულ მხარეს საკუთარი აზრის წარდგენის შესაძლებლობა.
2. ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია ადმინისტრაციულ საჩივართან დაკავშირებით ადმინისტრაციული წარმოების დაწყების შესახებ წერილობით აცნობოს ყველა იმ პირს, რომელიც მონაწილეობდა გასაჩივრებული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტის გამოცემასთან დაკავშირებულ ადმინისტრაციულ წარმოებაში და უზრუნველყოს მათი მონაწილეობა ადმინისტრაციულ წარმოებაში.
3. თუ კანონით ან მის საფუძველზე გამოცემული კანონქვემდებარე აქტით სხვა რამ არ არის დადგენილი, დაინტერესებული მხარის უარი წარადგინოს საკუთარი მოსაზრება, დამატებითი ინფორმაცია ან დაესწროს ზეპირ განხილვას, არ აჩერებს ადმინისტრაციულ საჩივართან დაკავშირებით ადმინისტრაციულ წარმოებას.
1. ადმინისტრაციული საჩივრის განმხილველი ადმინისტრაციული ორგანო რეგისტრაციიდან 5 დღის განმავლობაში უგზავნის ადმინისტრაციული საჩივრის და მასზე დართული დოკუმენტების ასლს ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამომცემ ადმინისტრაციულ ორგანოს.
2. გასაჩივრებული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამომცემი ორგანო ვალდებულია ადმინისტრაციული საჩივრის ასლის მიღებიდან 5 დღის განმავლობაში წარუდგინოს ადმინისტრაციული საჩივრის განმხილველ ორგანოს მოცემულ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტთან დაკავშირებული ადმინისტრაციული წარმოების ყველა მასალა და საკუთარი წერილობითი დასკვნა ადმინისტრაციული საჩივრის თაობაზე.
3. თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი, გასაჩივრებული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამომცემი ადმინისტრაციული ორგანო ადმინისტრაციულ საჩივართან დაკავშირებულ ადმინისტრაციულ წარმოებაში სარგებლობს იმავე უფლებებით, რომლებიც მინიჭებული აქვს ადმინისტრაციული წარმოების მონაწილე დაინტერესებულ მხარეს.
4. გასაჩივრებული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამომცემი ორგანო ადმინისტრაციულ წარმოებაში წარმოდგენილი უნდა იყოს ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამომცემი თანამდებობის პირით ან სხვა უფლებამოსილი პირით, ხოლო თუ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი გამოცემულია კოლეგიური ორგანოს მიერ – კოლეგიური ორგანოს ხელმძღვანელი პირით.
5. გასაჩივრებული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამომცემი ორგანო ადმინისტრაციულ წარმოებაში შეიძლება წარმოდგენილი იყოს სხვა თანამშრომლით მხოლოდ ადმინისტრაციული საჩივრის განმხილველი ადმინისტრაციული ორგანოს თანხმობით.
მუხლი 196. დაინტერესებულ მხარეთა მიერ დამატებითი ინფორმაციის წარდგენა
1. თუ კანონით სხვა რამ არ არის დადგენილი, ადმინისტრაციული საჩივრის წარმდგენი პირი, აგრეთვე სხვა დაინტერესებული მხარე საკუთარ მოსაზრებას, აგრეთვე საქმესთან დაკავშირებულ დამატებით დოკუმენტებს წარადგენს ზეპირი სხდომის გამართვამდე არა უგვიანეს 5 დღისა.
2. ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია წერილობით აცნობოს ადმინისტრაციული წარმოების მონაწილეს ზეპირი სხდომის გამართვის თარიღი მის გამართვამდე არა უგვიანეს 5 დღისა.
მუხლი 197. ადმინისტრაციული წარმოების მასალების გაცნობა
1. ადმინისტრაციული წარმოების მონაწილე მხარეები ადმინისტრაციული საქმის მასალებს ეცნობიან ამ კოდექსის 99-ე მუხლის შესაბამისად.
2. (ამოღებულია).
3. (ამოღებულია).
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
მ უხლი 198. ზეპირი მოსმენის ჩატარების წესი
1. ზეპირი მოსმენა ტარდება ამ კოდექსის VIII თავით დადგენილი წესით.
2. ადმინისტრაციულ წარმოებაში მონაწილე მხარეებს შეიძლება მოუსმინონ ერთმანეთის დაუსწრებლად, თუ ეს აუცილებელია პერსონალური მონაცემების, სახელმწიფო ან კომერციულ საიდუმლოებას მიკუთვნებული ინფორმაციის გამჟღავნების თავიდან ასაცილებლად და თუ სხვაგვარად შეუძლებელია საქმისათვის არსებითი მნიშვნელობის მქონე გარემოებათა დადგენა.
3. ამ მუხლის მე-2 ნაწილში აღნიშნულ საკითხზე დასაბუთებული გადაწყვეტილება გამოაქვს ადმინისტრაციულ ორგანოს დაინტერესებული მხარის მოთხოვნის საფუძველზე.
4. თუ კანონით ან მის საფუძველზე გამოცემული კანონქვემდებარე აქტით სხვა რამ არ არის დადგენილი, ზეპირი მოსმენის სხდომა ღიაა.
5. ზეპირი მოსმენის სხდომა ღიაა, თუ ადმინისტრაციული საჩივარი წარდგენილია საჯარო ადმინისტრაციული წარმოების საფუძველზე გამოცემული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის წინააღმდეგ.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2012 წლის 25 მაისის კანონი №6327 – ვებგვერდი, 12.06.2012წ.
მუხლი 199. ადმინისტრაციული საჩივრის განხილვა და გადაწყვეტა ზეპირი მოსმენის გარეშე
1. ადმინსტრაციული ორგანო უფლებამოსილია განიხილოს და გადაწყვიტოს ადმინისტრაციული საჩივარი ზეპირი მოსმენის გაუმართავად, თუ:
ა) არსებობს ადმინისტრაციული საჩივრის განხილვაზე უარის თქმის საფუძველი;
ბ) ადმინისტრაციულ წარმოებაში მონაწილე ყველა დაინტერესებული მხარე თანახმაა საქმის განხილვაზე ზეპირი მოსმენის გაუმართავად.
2. ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია ადმინისტრაციულ საჩივართან დაკავშირებით გამოცემულ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტში მიუთითოს ზეპირი მოსმენის გამართვაზე უარის თქმის საფუძველი.
თუ ზეპირი მოსმენის გამართვის შემდეგ ადმინისტრაციული საჩივრის განმხილველი ადმინისტრაციული ორგანოსათვის ცნობილი გახდა საქმისათვის არსებითი მნიშვნელობის მქონე ახალი გარემოების შესახებ, ამის თაობაზე უნდა ეცნობოთ ადმინისტრაციულ წარმოებაში მონაწილე დაინტერესებულ მხარეებს და მიეცეთ მათ შესაძლებლობა წარადგინონ საკუთარი მოსაზრებანი მოცემულ საკითხზე.
მუხლი 201. ადმინისტრაციული ორგანოს გადაწყვეტილება ადმინისტრაციული საჩივრის განხილვასთან დაკავშირებით
1. ადმინისტრაციულ ორგანოს ადმინისტრაციული საჩივრის განხილვის შედეგად გამოაქვს ერთ-ერთი შემდეგი გადაწყვეტილება:
ა) ადმინისტრაციული საჩივრის დაკმაყოფილების შესახებ;
ბ) ადმინისტრაციული საჩივრის დაკმაყოფილებაზე უარის თქმის თაობაზე;
გ) ადმინისტრაციული საჩივრის ნაწილობრივ დაკმაყოფილების შესახებ.
2. თუ საქმეზე დამატებითი მასალების მოძიება აუცილებელია, ადმინისტრაციულ ორგანოს გამოაქვს გადაწყვეტილება საქმის განხილვის გადადების შესახებ, რაც ეცნობება მხარეებს.
3. ადმინისტრაციულ საჩივართან დაკავშირებულ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტს კანონიერებისა და მიზანშეწონილობის თვალსაზრისით ამოწმებს ადმინისტრაციული ორგანო.
4. ადმინისტრაციული საჩივრის განმხილველი ადმინისტრაციული ორგანო ვალდებულია შეამოწმოს, აკმაყოფილებს თუ არა ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი კანონის იმ მოთხოვნას, რომელიც ადმინისტრაციული საჩივრის წარმდგენ პირს ანიჭებს რაიმე უფლებას ან უპირატესობას.
მუხლი 202. ადმინისტრაციულ საჩივართან დაკავშირებით ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემა
ადმინისტრაციული საჩივრის განხილვის თაობაზე ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ მიღებული გადაწყვეტილება წარმოადგენს ინდივიდუალურ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტს და იგი უნდა აკმაყოფილებდეს ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტისთვის ამ კოდექსით დადგენილ მოთხოვნებს.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
ადმინისტრაციული ორგანო უფლებამოსილია ბათილად ან ძალადაკარგულად გამოაცხადოს, აგრეთვე შეცვალოს გასაჩივრებული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი.
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
მუხლი 204. ადმინისტრაციული საჩივრის განხილვასთან დაკავშირებული ადმინისტრაციული წარმოების ხარჯები
1. არ შეიძლება დაწესდეს სახელმწიფო ბაჟი ან რამე გადასახადი ადმინისტრაციული საჩივრის განხილვისათვის.
2. ყოველი მხარე თვითონ აანაზღაურებს მის მიერ ადმინისტრაციულ საჩივართან დაკავშირებით გაწეულ ადმინისტრაციული წარმოების ხარჯებს.
3. საჩივრის დაკმაყოფილების შემთხვევაში ადმინისტრაციული ორგანო ადმინისტრაციულ წარმოებაში მონაწილე მხარის მიერ ადვოკატის ან სხვა წარმომადგენლისათვის გაწეულ ხარჯებს აანაზღაურებს მხოლოდ ადმინისტრაციულ წარმოებაში მონაწილე მხარის გადახდისუუნარობის შემთხვევაში.
4. (ამოღებულია).
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
თავი XIV. ადმინისტრაციული ორგანოს პასუხისმგებლობა
თუ ამ კოდექსით სხვა რამ არ არის დადგენილი, ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ მიყენებული ზიანის ანაზღაურებისას გამოიყენება საქართველოს სამოქალაქო კოდექსით დადგენილი წესი.
მუხლი 208. სახელმწიფოს ან მუნიციპალიტეტის პასუხისმგებლობის განსაკუთრებული წესი
1. სახელმწიფო ადმინისტრაციული ორგანოს, აგრეთვე მისი თანამდებობის პირის ან ამ ორგანოს სხვა სახელმწიფო მოსამსახურის ან საჯარო მოსამსახურის (გარდა ამ მუხლის მე-2 ნაწილით განსაზღვრული საჯარო მოსამსახურისა) მიერ თავისი სამსახურებრივი მოვალეობის შესრულებისას მიყენებული ზიანისათვის პასუხისმგებელია სახელმწიფო.
2. მუნიციპალიტეტის ორგანოს, აგრეთვე მისი თანამდებობის პირის ან სხვა მოსამსახურის მიერ მისი სამსახურებრივი მოვალეობის განხორციელებისას მიყენებული ზიანისათვის პასუხისმგებელია მუნიციპალიტეტი.
3. თუ კერძო პირი რაიმე საქმიანობას ახორციელებს სახელმწიფო ორგანოს ან მუნიციპალიტეტის ორგანოს მიერ დელეგირების ან დავალების საფუძველზე, ამ საქმიანობის განხორციელებისას მიყენებული ზიანისათვის პასუხისმგებელია სახელმწიფო ან მუნიციპალიტეტი.
საქართველოს 2009 წლის 24 სექტემბრის კანონი №1698 - სსმ I, №29, 12.10.2009 წ., მუხ.181
საქართველოს 2015 წლის 27 ოქტომბრის კანონი №4355 - ვებგვერდი, 11.11.2015წ.
საქართველოს 2016 წლის 21 დეკემბრის კანონი №159 - ვებგვერდი, 28.12.2016წ.
საქართველოს 2020 წლის 15 ივლისის კანონი №6880 – ვებგვერდი, 28.07.2020წ.
1. თუ საზოგადოებრივი აუცილებლობისათვის საქართველოს კანონმდებლობის შესაბამისად გამოცემული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტით თანასწორობის პრინციპის საწინააღმდეგოდ არსებითი ზიანი ადგება მხოლოდ რომელიმე კერძო პირს ან პირთა ჯგუფს, სახელმწიფო ორგანო ან მუნიციპალიტეტი ვალდებულია აანაზღაუროს ამ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტით მიყენებული ზიანი.
2. ზიანის ანაზღაურების მოცულობა განისაზღვრება საჯარო და კერძო პირის ინტერესების შეფასების საფუძველზე.
საქართველოს 2009 წლის 24 სექტემბრის კანონი №1698 - სსმ I, №29, 12.10.2009 წ., მუხ.181
საქართველოს 2020 წლის 15 ივლისის კანონი №6880 – ვებგვერდი, 28.07.2020წ.
საქართველოს 2009 წლის 22 ოქტომბრის კანონი №1886 - სსმ I, №33, 09.11.2009 წ., მუხ.208
საქართველოს 2009 წლის 22 ოქტომბრის კანონი №1886 - სსმ I, №33, 09.11.2009 წ., მუხ.208
საქართველოს 2001 წლის 2 მარტის კანონი №772 - სსმ I, №6, 20.03.2001წ., მუხ.8
საქართველოს 2005 წლის 24 ივნისის კანონი №1801 - სსმ I, №37, 14.07.2005წ., მუხ.245
საქართველოს 2009 წლის 22 ოქტომბრის კანონი №1886 - სსმ I, №33, 09.11.2009 წ., მუხ.208
საქართველოს 2009 წლის 22 ოქტომბრის კანონი №1886 - სსმ I, №33, 09.11.2009 წ., მუხ.208
საქართველოს 2009 წლის 22 ოქტომბრის კანონი №1886 - სსმ I, №33, 09.11.2009 წ., მუხ.208
საქართველოს 2009 წლის 22 ოქტომბრის კანონი №1886 - სსმ I, №33, 09.11.2009 წ., მუხ.208
საქართველოს 2009 წლის 22 ოქტომბრის კანონი №1886 - სსმ I, №33, 09.11.2009 წ., მუხ.208
საქართველოს 2009 წლის 22 ოქტომბრის კანონი №1886 - სსმ I, №33, 09.11.2009 წ., მუხ.208
საქართველოს 2009 წლის 22 ოქტომბრის კანონი №1886 - სსმ I, №33, 09.11.2009 წ., მუხ.208
თავი XVI. გარდამავალი დებულებანი
მუხლი 218. კოდექსის ამოქმედებასათან დაკავშირებული ორგანიზაციული საკითხები
1. ამ კოდექსის ამოქმედებასთან დაკავშირებით საქართველოს იუსტიციის სამინისტრომ 1999 წლის 15 ნოემბრამდე მოამზადოს შესაბამის საკანონმდებლო აქტებში ცვლილებების პროექტები.
2. არ შეიძლება ამ კოდექსის ამოქმედებამდე გამოცემული ან დადასტურებული აღმჭურველი ადმინისტრაციული აქტის ბათილად ან ძალადაკარგულად გამოცხადება, თუ პირმა განახორციელა იურიდიული მნიშვნელობის რაიმე ქმედება ამ აქტის საფუძველზე, გარდა ამ კოდექსის მე-60 მუხლის პირველი ნაწილის „ბ“ ქვეპუნქტით და 61-ე მუხლის მე-2 ნაწილის „ა“, „ბ“ და „გ“ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებული შემთხვევებისა.
3. ამ მუხლის მე-2 ნაწილის მოქმედება არ ვრცელდება ისეთ აღმჭურველ ადმინისტრაციულ აქტებზე, რომლებიც ეხება საქართველოს ადმინისტრაციული საპროცესო კოდექსის VII2 თავით გათვალისწინებული თანამდებობის პირის, მისი ოჯახის წევრის, ახლო ნათესავის ან დაკავშირებული პირის უკანონო და დაუსაბუთებელ ქონებას და მიღებულია (გამოცემულია) კანონმდებლობის მოთხოვნათა დარღვევით.
4. 2013 წლის 1 სექტემბრამდე შესაბამისმა ორგანოებმა (თანამდებობის პირებმა) უზრუნველყონ ამ კოდექსის 28-ე მუხლის მე-2 ნაწილით და 37-ე მუხლის მე-4 ნაწილით გათვალისწინებული კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტების მიღება (გამოცემა).
საქართველოს 2001 წლის 26 ოქტომბრის კანონი №1138 - სსმ I, №33, 10.11.2001წ., მუხ.134
საქართველოს 2004 წლის 13 თებერვლის კანონი №3399 - სსმ I, №6, 09.03.2004წ., მუხ.29
საქართველოს 2012 წლის 25 მაისის კანონი №6327 – ვებგვერდი, 12.06.2012წ.
თავი XVII. დასკვნითი დებულებანი
მუხლი 219. კოდექსის ამოქმედება
ეს კოდექსი ამოქმედდეს 2000 წლის 1 იანვრიდან.
მუხლი 220. ამ კოდექსის ამოქმედებასთან დაკავშირებით ძალადაკარგული საკანონმდებლო აქტების ნუსხა
ამ კოდექსის ამოქმედებასთან დაკავშირებით ძალადაკარგულად ჩაითვალოს:
ა) საქართველოს 1993 წლის 24 დეკემბრის კანონი „სახელმწიფო ორგანოებში, საწარმოებში, დაწესებულებებსა და ორგანიზაციებში (მიუხედავად მათი ორგანიზაციულ-სამართლებრივი ფორმისა) განცხადებების, საჩივრებისა და მიმართვების განხილვის წესის შესახებ“;
ბ) (ამოღებულია).
საქართველოს 1999 წლის 9 სექტემბრის კანონი №2372 - სსმ I, №43(50), 21.09.1999 წ., მუხ.216
საქართველოს პრეზიდენტი ედუარდ შევარდნაძე.
თბილისი,
1999 წლის 25 ივნისი.
№2181–IIს
Консолидированная версия (14/06/2023–24/06/2025)
Закон Грузии
Общий административный кодекс Грузии
Глава I . Основные положения
Статья 1. Цель Кодекса
1. Настоящим Кодексом определяется порядок издания и исполнения административно-правовых актов, рассмотрения административных жалоб и заявлений, подготовки, заключения и исполнения административных сделок административными органами.
2. Целью Кодекса является обеспечение соблюдения административными органами прав и свобод человека, публичных интересов и верховенства закона.
Статья 2. Разъяснение терминов
1. Используемые в настоящем Кодексе термины имеют следующие значения:
а) административный орган – все государственные органы/учреждения или органы/учреждения муниципалитетов, юридические лица публичного права (кроме политических и религиозных объединений), а также любые другие лица, выполняющие на основании законодательства Грузии публично-правовые полномочия;
б) заинтересованная сторона – любое физическое или юридическое лицо, административный орган, в связи с которыми издан административно-правовой акт, а также те, на законные интересы которых прямо и непосредственно влияет административно-правовой акт или деяние административного органа;
в) административно-правовой акт – правовой акт, изданный административным органом на основании законодательства;
г) индивидуальный административно-правовой акт – индивидуальный правовой акт, изданный административным органом на основании административного законодательства, устанавливающий, изменяющий, разрешающий или подтверждающий права и обязанности лица или ограниченного круга лиц. Индивидуальным административно-правовым актом считается также принятое административным органом решение об отказе заявителю в удовлетворении вопроса, отнесенного к его полномочиям, а также изданный или удостоверенный административным органом документ, который может повлечь правовые последствия;
г1) электронный индивидуальный административно-правовой акт – индивидуальный административно-правовой акт, изданный в электронной форме, с применением автоматических средств управления, который удовлетворяет требования Закона Грузии «Об электронном документе и надежном электронном обслуживании»;
д) нормативный административно-правовой акт – изданный уполномоченным административным органом на основании законодательного акта правовой акт, содержащий общие правила поведения постоянного или временного и многократного применения;
е) управомочивающий административно-правовой акт – административно-правовой акт, предоставляющий заинтересованной стороне какое-либо право или выгоду;
ж) административный договор – гражданско-правовой договор, заключенный административным органом с физическим или юридическим лицом, а также другим административным органом с целью осуществления публичных полномочий;
з) заявление – письменное требование, в установленном настоящим Кодексом порядке поданное стороной, заинтересованной в издании индивидуального административно-правового акта о приобретении права;
и) административная жалоба – письменное требование, в установленном настоящим Кодексом порядке поданное заинтересованной стороной в правомочный административный орган об объявлении недействительным, изменении изданного тем же или нижестоящим органом административно-правового акта или издании нового административно-правового акта с целью восстановления нарушенного права, либо осуществлении административным органом или воздержании от осуществления действия, не подразумевающего издания индивидуального административно-правового акта;
к) административное производство – деятельность административного органа в целях подготовки, издания и исполнения административно-правового акта, разрешения административной жалобы, а также подготовки, заключения или отмены административного договора;
л) дискреционное полномочие – полномочие, предоставляющее административному органу или должностному лицу свободу на основании соблюдения публичных и частных интересов избирать из нескольких соответствующих законодательству решений наиболее приемлемое;
м) публичная информация – официальный документ (в том числе, чертежи, макеты, планы, схемы, фотоснимки, электронная информация, видео- и аудиозаписи), то есть информация, хранящаяся в публичном учреждении, а также полученная, обработанная, созданная или направленная публичным учреждением или служащим в связи со служебной деятельностью, а также проактивно опубликованная публичным учреждением;
н) секретная информация – хранящаяся в публичном учреждении, а также полученная, обработанная, созданная или направленная публичным учреждением или служащим в связи со служебной деятельностью информация, содержащая персональные данные, государственную или коммерческую тайну.
2. Если законом не установлено иное, терминам, приведенным в части первой настоящей статьи, другим правовым актом не может быть придано иное значение.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №1138 от 26 октября 2001 года – ССМ I , № 3 3, 10. 11 .2001 г. , ст. 134
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Закон Грузии №1698 от 24 сентября 2009 года – ССМ I , №29, 12. 10 .2009 г. , ст. 181
Закон Грузии №6327 от 25 мая 2012 года – веб-страница, 12.06.2012 г.
Закон Грузии №6880 от 15 июля 2020 года – веб-страница, 28.07.2020 г.
Закон Грузии №419 от 30 марта 2021 года – веб-страница, 13.04.2021 г.
Статья 3. Сфера действия Кодекса
1. Действие настоящего Кодекса распространяется на деятельность государственных органов и учреждений, органов и учреждений муниципалитетов, а также на деятельность лиц, которые в соответствии с настоящим Кодексом считаются административными органами.
2. Действие настоящего Кодекса, за исключением главы III , не распространяется на деятельность следующих государственных органов:
а) Парламента Грузии; высших представительных органов Абхазской и Аджарской автономных республик;
б) совещательных органов при Президенте Грузии и Правительстве Грузии;
в) Народного Защитника Грузии;
г) органов судебной власти Грузии;
д) Высшего совета юстиции Грузии;
е) Специальной следственной службы;
е1) Службы защиты персональных данных;
ж) дипломатических представительств и консульских учреждений Грузии за границей.
3. Действие настоящего Кодекса распространяется на деятельность указанных в части 2 настоящей статьи органов и должностных лиц этих органов, связанную с осуществлением административной функции.
4. Действие настоящего Кодекса не распространяется на деятельность органов исполнительной власти, связанную:
а) с уголовным преследованием лиц в связи с совершением преступления и производством по уголовному делу;
б) с оперативно-розыскной деятельностью;
в) с исполнением вынесенного судом и вступившего в законную силу решения;
в1) с исполнением актов, предусмотренных Законом Грузии «Об исполнительных производствах;
г) с принятием решения по военным вопросам, а также вопросам воинской дисциплины, если это не затрагивает прав и свобод лица, предоставленных ему Конституцией Грузии;
д) с назначением Президентом Грузии лиц на должности и освобождением от должностей, предусмотренных Конституцией Грузии, а также с осуществлением полномочий, определенных подпунктами «а»–«г», «е» и «з» пункта первого и пунктом 3 статьи 52, пунктом 5 статьи 56, пунктом 3 статьи 57, пунктами первым–4 статьи 71 Конституции Грузии и пунктом 3 статьи 4 Конституционного закона Грузии «Об Аджарской Автономной Республике»;
е) с выполнением международных договоров и соглашений и осуществлением внешней политики.
5. Действие главы III настоящего Кодекса не распространяется на деятельность органов исполнительной власти, связанную с участием Грузинского государства в судопроизводстве и рассмотрении дел, осуществлявшемся в международных арбитражных, иностранных или международных судах до принятия ими окончательного решения. До принятия судом окончательного решения информация выдается в соответствии с судебными правилами, предусмотренными международным договором и соглашением Грузии или (и) настоящей частью.
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Закон Грузии №5671 от 28 декабря 2007 года – ССМ I , №1, 03 . 01. 2 008 г. , ст. 3
Закон Грузии №228 от 15 июля 2008 года – ССМ I , №17, 28 . 07. 2 008 г. , ст. 143
Закон Грузии №1698 от 24 сентября 2009 года – ССМ I , №29, 12. 10 .2009 г. , ст. 181
Закон Грузии №3511 от 21 июля 2010 года – ССМ I , №45, 03 . 08 .20 10 г. , ст. 277
Закон Грузии №6327 от 25 мая 2012 года – веб-страница, 12 .06.20 12 г.
Закон Грузии №6439 от 12 июня 2012 года – веб-страница, 22 .06.20 12 г.
Закон Грузии №1263 от 20 сентября 2013 года – веб-страница, 08 . 10 .20 13 г.
Закон Грузии №3280 от 21 июля 2018 года – веб-страница, 09 . 08 .20 18 г.
Закон Грузии №3619 от 31 октября 2018 года – веб-страница, 21.11.2018 г.
Закон Грузии №4242 от 27 декабря 2018 года – веб-страница, 29.12.2018 г.
Закон Грузии №4591 от 8 мая 2019 года – веб-страница, 08.05.2019 г.
Закон Грузии №6880 от 15 июля 2020 года – веб-страница, 28.07.2020 г.
Закон Грузии №1321 от 30 декабря 2021 года – веб-страница, 13.01.2022 г.
Статья 4. Равенство перед законом
1. Все равны перед законом и административными органами.
2. Не допускается ограничение законных прав и свобод, законных интересов какой-либо из сторон – участниц административно-правовых отношений или воспрепятствование их осуществлению, а также предоставление им не предусмотренного законодательством какого-либо преимущества либо принятие против какой-либо из сторон каких-либо дискриминационных мер.
3. В случае идентичности обстоятельств дела не допускается принятие в отношении различных лиц отличающихся друг от друга решений, за исключением оснований, предусмотренных законом.
Статья 5. Осуществление полномочий на основании закона
1. Административный орган не вправе осуществлять какое-либо деяние, противоречащее требованиям законодательства.
2. Издание административным органом административно-правового акта или деяние иного вида, влекущее ограничение предоставленных Конституцией Грузии прав или свобод человека, допускается только в соответствии с главой второй Конституции Грузии, на основании правомочий, предоставленных законом или изданным на его основании подзаконным актом.
3. Изданный с превышением полномочий административно-правовой акт, а также осуществленное деяние административного органа не имеют юридической силы и должны быть объявлены недействительными.
4. Ненадлежащее исполнение служебных полномочий или превышение служебных полномочий должностными лицами административного органа влечет установленную законом ответственность.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Статья 6. Порядок осуществления дискреционного полномочия
1. Если административному органу для решения какого-либо вопроса предоставлено дискреционное полномочие, он обязан осуществлять это полномочие в пределах, установленных законом.
2. Административный орган обязан осуществлять дискреционное полномочие только в целях, для достижения которых ему предоставлено это полномочие.
Статья 7. Пропорциональность публичных и частных интересов
1. При осуществлении дискреционного полномочия не может издаваться административно-правовой акт, если вред, причиненный охраняемым законом правам и интересам лица, существенно превышает благо, для получения которого он был издан.
2. Меры, предусмотренные административно-правовым актом, изданным при осуществлении дискреционного полномочия, не могут повлечь необоснованного ограничения законных прав и интересов лица.
Статья 8. Беспристрастное разрешение дела
1. Административный орган обязан осуществлять свои полномочия беспристрастно.
2. В административном производстве не могут участвовать должностные лица, имеющие личный интерес либо при наличии иных обстоятельств могущие повлиять на разрешение дела.
C татья 9. Обещание административного органа
1. Обещание административного органа – письменный документ административного органа, удостоверяющий, что данное действие будет осуществлено, и это может стать основанием законного доверия заинтересованной стороны.
2. Законное доверие в отношении обещания административного органа не может существовать, если:
а) в его основу положено противозаконное обещание административного органа;
б) если ввиду изменения соответствующего нормативного акта лицо не может удовлетворять установленным требованиям;
в) если в его основу положено незаконное действие заинтересованной стороны.
3. Административный орган правомочен дать обещание об издании административно-правового акта только после представления своих соображений заинтересованными сторонами и письменного согласия административного органа, которое в соответствии с законодательством необходимо для издания обещанного административно-правового акта.
4. В отношении обещания, данного административным органом, применяются установленные законодательством правила обжалования индивидуального административно-правового акта.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 10. Гласность
1. Все впр ав е зн акоми ть ся с и мею щей ся в админи стр ативно м орг ан е публично й ин фор маци ей , а также получать ее копии, е сл и эта ин фор маци я н е сод ер жи т го суд ар ств енную , про фе ссион альную ил и ко мм ер ческую тайн у либ о п ерсон альны е данные . Вопро сы выда чи и опубликовани я в вид е публи чно й ин фор маци и текст а суд ебно го акт а, прин ятог о в р езуль тате от кры то го суд ебно го з асед ания , р ешаю тс я в соо тв етстви и с Органич ески м з аконо м Грузи и «О б об щи х судах» .
2. Порядок ознакомления с имеющейся в административном органе публичной информацией, а также получения копий документов определяется главой III настоящего Кодекса.
3. Административный орган обязан обеспечить публичное рассмотрение вопросов, если это предусматривается законом.
Закон Грузии №6327 от 25 мая 2012 года – веб-страница, 12.06.2012 г.
Закон Грузии №3131 от 13 июня 2023 года – веб-страница, 27 .06.20 23 г.
Статья 11. Секретность
Участвующий в административном производстве публичный служащий не вправе разглашать или использовать во внеслужебных целях полученную или созданную в ходе административного производства секретную информацию. Ответственность за разглашение или использование информации такого вида наступает в порядке, определенном законом. Это не может стать основанием для отказа от исполнения обязанностей, предусмотренных статьей 10 настоящего Кодекса.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Статья 12. Право обращения в административный орган
1. Любое лицо вправе обратиться в административный орган для разрешения вопроса, отнесенного к компетенции этого последнего, который непосредственно и прямо затрагивает права и законные интересы лица.
2. Если законом не установлено иное, административный орган обязан рассмотреть заявление, поданное по вопросу, отнесенному к его полномочиям, и принять соответствующее решение.
3. Административный орган должен отдавать приоритет рассмотрению заявлений и административных жалоб, связанных с ребенком.
Закон Грузии №5011 от 20 сентября 2019 года – веб-страница, 27.09.2019 г.
Закон Грузии №5911 от 21 мая 2020 года – веб-страница, 25.05.2020 г.
Статья 13. Право заинтересованной стороны на представление своих соображений
1. Административный орган вправе рассматривать и разрешать вопросы только в случае, если заинтересованной стороне, права или законные интересы которой ограничиваются административно-правовым актом, дана возможность представить свои соображения. Исключения устанавливаются законом.
2. Лицо, указанное в части первой настоящей статьи, должно быть уведомлено об административном производстве, должно также обеспечиваться его участие в деле.
Статья 14. Язык административного производства
Языком административного производства является грузинский, а в Абхазии – также абхазский язык.
Статья 15. Исчисление сроков
При исчислении указанных в настоящем Кодексе сроков установленные трудовым законодательством Грузии праздничные и выходные дни не учитываются.
Глава II . Общие положения о деятельности административных органов
Статья 16. Обязанность административных органов оказывать взаимную помощь
1. Административный орган обязан в пределах своей компетенции и при помощи имеющихся у него средств оказывать необходимую правовую помощь другому административному органу на основании соответствующей письменной просьбы.
2. Правовой помощью не считаются:
а) выполнение какой-либо просьбы вышестоящего или нижестоящего органа;
б) любое действие, обязанность выполнения которого возложена на административный орган законодательством.
Статья 17. Условие и пределы оказания правовой помощи
Административный орган правомочен обратиться к другому административному органу с просьбой об оказании правовой помощи, если:
а) он не в состоянии самостоятельно осуществить действие в силу правовых или фактических причин;
б) для выполнения действия он не имеет достаточных сведений о фактах, необходимых для выполнения действия, а этими сведениями располагает соответствующий административный орган;
в) документы или какие-либо иные доказательства, необходимые для разрешения вопроса, находятся в соответствующем административном органе;
г) средства, необходимые для выполнения действия своими силами, существенно превышают расходы по оказанию правовой помощи другим административным органом.
Статья 18. Отказ в оказании правовой помощи
1. Административный орган правомочен не оказывать правовой помощи, если:
а) это выходит за пределы предоставленных ему законодательством полномочий;
б) оказание правовой помощи причиняет вред государственным интересам или интересам муниципалитета либо осуществлению административным органом обязательств, возложенных законом.
2. Если административный орган отказывается от оказания правовой помощи, он обязан в 3-дневный срок в письменной форме уведомить об этом административный орган, обратившийся к нему с просьбой.
3. Споры между административными органами об оказании правовой помощи разрешаются общим вышестоящим административным органом, а при отсутствии такового – судом.
4. Иск предъявляется в суд только после получения соответствующим административным органом письменного отказа вышестоящего органа в оказании правовой помощи.
Закон Грузии №1698 от 24 сентября 2009 года – ССМ I , №29, 12. 10 .2009 г. , ст. 181
Закон Грузии №6880 от 15 июля 2020 года – веб-страница, 28.07.2020 г.
Статья 19. Возмещение расходов по оказанию правовой помощи
1. Административный орган, обращающийся с просьбой об оказании правовой помощи, обязан возместить необходимые для оказания правовой помощи расходы, если они превышают 50 лари.
2. Если предполагаемые расходы превышают размер, указанный в части первой настоящей статьи, административному органу должно быть сообщено об этом заранее.
Статья 20. Право официального удостоверения документа
1. Административный орган правомочен удостоверять копии изданных им или его нижестоящим органом административных актов или иных документов, если подлинник и копии соответствуют друг другу по содержанию.
2. Удостоверенные и выданные административным органом в соответствующем порядке копии документов имеют официальную силу и подтверждают идентичность подлиннику.
3. Не может быть удостоверен документ, содержание которого изменено или целостность которого нарушена.
4. При удостоверении документа составляется листок удостоверения, который должен включать следующие данные:
а) точное наименование документа;
б) удостоверение соответствия копии подлиннику;
в) время и место удостоверения;
г) подпись ответственного должностного лица, служебную печать.
5. Каждая страница удостоверенного документа должна быть скреплена служебной печатью и заверена подписью ответственного должностного лица.
6. Удостоверение административного акта или иного документа в установленном порядке должно быть зарегистрировано в административном органе.
Статья 21. Общественный эксперт
1. Общественными экспертами считаются физические или юридические лица, а также научно-консультативные (экспертные) органы, образованные административным органом в порядке, установленном законодательством. Экспертом считается также член общественного экспертного учреждения.
2. Административный орган обязан в предусмотренных законом случаях обратиться к экспертному учреждению или общественному эксперту за экспертным заключением.
3. Административный орган обязан предоставлять эксперту необходимую для экспертного заключения информацию.
4. Общественный эксперт обязан представить свое заключение в определенные законом или административным органом сроки.
5. Если законом не установлено иное, пропуск срока общественным экспертом не может препятствовать изданию административно-правового акта.
6. Личность эксперта, представляющего заключение по административно-правовому акту, указывается в обосновании административно-правового акта, за исключением случая, предусмотренного частью 7 настоящей статьи.
7. Информация о личности экспертов, обеспечивающих оценку проектов, представленных в рамках конкурса/конкурсов на финансирование научных грантовых, а также инновационных проектов, является конфиденциальной.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №1046 от 16 июня 2017 года – веб-страница, 27.06.2017 г.
Статья 22. Представление заключения общественным экспертом
1. Общественный эксперт обязан беспристрастно и добросовестно выполнять возложенные на него обязанности.
2. Общественный эксперт за невыполнение или ненадлежащее выполнение своих обязанностей несет ответственность в установленном законодательством порядке.
Статья 23. Соблюдение секретности информации
Общественный эксперт обязан не разглашать секретную информацию, ставшую ему известной при выполнении обязанностей. Это обязательство находится в силе и после прекращения общественным экспертом исполнения своих обязанностей.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Статья 24. Возмещение расходов
Общественному эксперту возмещаются все необходимые затраты, понесенные им при исполнении своих обязанностей. О необходимости произвести такие затраты административному органу должно быть сообщено заранее.
Статья 25. Юридическая сила экспертного заключения
Если законом не установлено иное, заключение общественного эксперта не является обязательным для административного органа. Отказ учитывать заключение эксперта должен быть обоснован.
Статья 26. Прекращение обязанностей общественного эксперта
Общественного эксперта от выполнения обязанностей освобождает досрочно орган, принявший решение о его назначении, если эксперт:
а) грубо нарушает возложенные на него обязанности;
б) не удовлетворяет требований, предъявляемых для занятия этой должности;
в) отказывается от дачи заключения личным заявлением.
Глава III . Свобода информации
Статья 27. Разъяснение терминов
Используемые в настоящей главе термины в целях настоящей главы имеют следующие значения:
а) публичное учреждение – административный орган, юридическое лицо частного права, финансируемое за счет средств государственного или муниципального бюджета, в пределах такого финансирования;
б) коллегиальное публичное учреждение – публичное учреждение, руководящий или совещательный орган которого состоит более чем из одного лица и решения в котором принимаются или подготавливаются совместно более чем одним лицом;
в) член коллегиального публичного учреждения – публичный служащий, с правом голоса участвующий в принятии или подготовке решения коллегиальным публичным учреждением;
г) должностное лицо – должностное лицо, определенное статьей 2 Закона Грузии «О борьбе против коррупции»;
д) заседание – рассмотрение вопросов членами учреждения в целях принятия решения или подготовки этого решения от имени публичного учреждения;
е) опубликование – в установленном законом порядке внесение публичной информации в публичный реестр и обеспечение доступности публичной информации для общества, а также проактивное опубликование информации;
ж) база публичных данных – систематически собираемые, обрабатываемые и хранимые публичным учреждением или публичным служащим данные;
з) (искл. – 25.05.2012, №6327);
и) исполнительная привилегия – освобождение публичных учреждений и публичных служащих от исполнения обязанностей, предусмотренных настоящей главой;
к) неотложная необходимость – опасность нарушения законодательства или обстановка, когда в демократическом обществе создается реальная угроза для функционирования публичного учреждения;
л) проактивное опубликование – размещение публичным учреждением публичной информации, представляющей общественный интерес, на электронных ресурсах в порядке, установленном соответствующим подзаконным нормативным актом.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №6327 от 25 мая 2012 года – веб-страница, 12.06.2012 г.
Закон Грузии №4355 от 27 октября 2015 года – веб-страница, 11.11.2015 г.
Закон Грузии №159 от 21 декабря 2016 года – веб-страница, 28.12.2016 г.
Закон Грузии №6880 от 15 июля 2020 года – веб-страница, 28.07.2020 г.
Закон Грузии №2223 от 30 ноября 2022 года – веб-страница, 15.12.2022 г.
Статья 271. Персональные данные
Понятие персональных данных, отношения, связанные с их хранением и обработкой, регулируются Законом Грузии «О защите персональных данных».
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №6327 от 25 мая 2012 года – веб-страница, 12.06.2012 г.
Статья 272. Коммерческая тайна
1. Коммерческая тайна – информация об имеющих коммерческую ценность планах, формулах, процессах, средствах или любая другая информация, которая используется для производства, изготовления, переработки товаров или оказания услуг или (и) является новшеством или значительным результатом технического творчества, а равно иная информация, разглашение которой может нанести вред конкурентоспособности лица.
2. Информация об административном органе не является коммерческой тайной.
3. Предоставляя информацию, лицо обязано указать, что данная информация составляет его коммерческую тайну. Публичное учреждение обязано в 10-дневный срок признать коммерческой тайной информацию, предусмотренную частью первой настоящей статьи, за исключением случаев, когда обязанность открытости информации установлена законом. Если, предоставляя информацию, публичное учреждение не признает эту информацию коммерческой тайной, оно принимает решение о ее открытости, о чем незамедлительно сообщает соответствующему лицу. Через 15 дней после принятия решения информация становится открытой, если лицо, собственностью которого является эта информация, до истечения указанного срока не обжаловало в вышестоящем административном органе, а в порядке, установленном процессуальным законодательством Грузии, – в суде принятое решение об открытости информации, о чем должно быть незамедлительно уведомлено публичное учреждение.
4. Любое лицо вправе обжаловать в вышестоящем административном органе, а в порядке, установленном процессуальным законодательством Грузии, – в суде вопрос отнесения информации к коммерческой тайне.
5. Публичное учреждение обязано внести в публичный реестр информацию об истребовании третьим лицом или публичным учреждением коммерческой тайны, дате требования, личности и адресе истребующего лица.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №5671 от 28 декабря 2007 года – ССМ I , №1, 03 . 01. 2 008 г. , ст. 3
Статья 273. Профессиональная тайна
К профессиональной тайне относится информация, составляющая персональные данные или коммерческую тайну других лиц и ставшая известной лицу в связи с исполнением им профессиональных обязанностей. Профессиональной тайной не может являться информация, не составляющая персональные данные или коммерческую тайну других лиц.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №6327 от 25 мая 2012 года – веб-страница, 12 .06.20 12 г.
Статья 274. Государственная тайна
Информация, отнесенная к государственной тайне, определяется законодательством Грузии о государственной тайне.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Статья 28. Доступность публичной информации
1. Публи чн ая ин фор маци я явл яетс я о ткрытой , з а исклю чение м преду смо тр енны х з аконо м слу чаев и ин фор мации , в у становл енно м поряд ке о тн есенно й к го суд ар ств енной , про фессион ально й или ко мм ер ческо й т айн е либ о персон альны м д анны м. Вопро сы выд ач и и опубликовани я в вид е публи чно й ин фор маци и текст а суд ебно го акт а, прин ятог о в р езуль тате от кры то го суд ебно го з асед ания , р ешаю тс я в соо тв етстви и с Органич ески м з аконо м Грузи и «О б об щи х судах».
2. Публичное учреждение обязано обеспечить проактивное опубликование публичной информации в порядке и на условиях, установленных соответствующим подзаконным нормативным актом.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №6327 от 25 мая 2012 года – веб-страница, 12 .06.20 12 г.
Закон Грузии №2767 от 29 июня 2018 года – веб-страница, 19 .07.20 18 г.
Закон Грузии №3131 от 13 июня 2023 года – веб-страница, 27 .06.20 23 г.
Статья 29. Исполнительная привилегия
Личности иных публичных служащих (кроме государственно-политических должностных лиц), участвующих в процессе подготовки решений должностным лицом, защищены от огласки исполнительной привилегией.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Статья 30. Решение о засекречивании публичной информации
Решение о засекречивании публичной информации может быть принято в случае, если закон устанавливает прямое требование ее защиты от разглашения, конкретные критерии охраны информации от разглашения и содержит исчерпывающий перечень информации, подлежащей содержанию в тайне.
Статья 31. Срок засекречивания публичной информации
1. За исключением предусмотренных законом случаев, профессиональная и коммерческая информация засекречивается бессрочно. Коммерческая тайна должна быть объявлена открытой, если она более не представляет той ценности, ввиду которой была признана таковой.
2. Решение о засекречивании публичной информации, продлении его срока, вносится в публичный реестр.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №6327 от 25 мая 2012 года – веб-страница, 12 .06.20 12 г.
Статья 32. Публичность заседаний
Каждое коллегиальное публичное учреждение обязано вести свои заседания открыто и публично, за исключением случаев, предусмотренных статьей 28 настоящего Кодекса.
Статья 33. Порядок опубликования секретной информации
После изъятия информации, отнесенной к тайне, любая выделяемая в разумных пределах часть секретной информации, а также протокола закрытого заседания коллегиального публичного учреждения должна быть опубликована. В этом случае при опубликовании информации указывается лицо, засекретившее информацию, основания отнесения информации к секретной и срок ее засекречивания.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Статья 34. Заседание коллегиального публичного учреждения
1. Коллегиальное публичное учреждение обязано за неделю заранее публично объявить о предстоящем заседании, месте, времени его проведения и повестке дня, а при принятии соответствующего решения – также о его закрытии.
2. При неотложной необходимости коллегиальное публичное учреждение правомочно проводить заседание без соблюдения правил, предусмотренных частью первой настоящей статьи. В этом случае публичное учреждение обязано незамедлительно объявить о месте, времени проведения и повестке дня заседания, а при принятии соответствующего решения – также о его закрытии.
3. В случае проведения коллегиальным публичным учреждением заседания по неотложной необходимости или закрытия заседания учреждение обязано в 3-дневный срок после принятия решения разъяснить порядок обжалования принятого на заседании решения. Коллегиальное публичное учреждение должно внести в реестр результаты поименного голосования, состоявшегося для принятия решения о закрытии заседания, а также данные протокола заседания в порядке, предусмотренном статьей 33 настоящего Кодекса.
4. Иск о законности заседания, проведенного по неотложной необходимости, а равно закрытия заседания должен быть внесен в суд в месячный срок после проведения заседания коллегиального публичного учреждения. Проведение заседания коллегиального публичного учреждения в нарушение установленного законом порядка влечет объявление судом принятого на этом заседании решения недействительным.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Статья 35. Публичный реестр
Публичное учреждение обязано вносить имеющуюся в этом учреждении публичную информацию в публичный реестр. Указание на публичную информацию должно быть внесено в публичный реестр в 2-дневный срок после ее получения, создания, обработки или издания с указанием наименования, даты получения публичной информации, имени или наименования физического либо юридического лица, публичного служащего, публичного учреждения, от которых поступила или (и) которым была направлена эта информация.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Статья 351 . Единые автоматические средства управления в делопроизводстве
Административный орган правомочен в целях доступности делопроизводства и информации применять программное обеспечение и единые автоматические средства управления; получать, издавать или выдавать любую информацию или (и) документ с применением единых автоматических средств управления, если заинтересованным лицом не была выбрана иная форма получения информации, определенная настоящей главой. Административный орган правомочен хранить документ, а также выдавать любой созданный им или хранящийся у него документ в виде электронной копии. Данные могут вноситься в изданный или выданный административным органом документ с помощью механических или (и) электронных средств.
Закон Грузии №5747 от 2 марта 2012 года – веб-страница, 15 .03.20 12 г.
Закон Грузии №1109 от 28 июня 2017 года – веб-страница, 10 .07.20 17 г.
Статья 36. Обеспечение доступности публичной информации
Публичное учреждение обязано установить публичного служащего, ответственного за обеспечение доступности публичной информации и проактивное опубликование информации.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №6327 от 25 мая 2012 года – веб-страница, 12.06.2012 г.
Статья 37. Требование публичной информации
1. Все имеют право требовать публичную информацию, независимо от ее физической формы и состояния хранения, и избирать форму получения публичной информации, если она существует в различных видах, а также знакомиться с информацией в подлиннике. При наличии угрозы повреждения подлинника публичное учреждение обязано обеспечить возможность ознакомления с ней под надзором или предоставить удостоверенную в соответствующем порядке копию.
2. Для получения публичной информации лицо подает письменное заявление. В заявлении не обязательно указывать мотивы или цели истребования публичной информации. Заявитель, подавая заявление с требованием о выдаче коммерческой тайны других лиц, за исключением случаев, предусмотренных законом, представляет удостоверенное в нотариальном порядке или административным органом согласие соответствующего лица.
3. Публичная информация может быть истребована в электронной форме за счет электронных ресурсов публичного учреждения.
4. Стандарт истребования публичной информации в электронной форме утверждается соответствующими подзаконными нормативными актами .
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №6327 от 25 мая 2012 года – веб-страница, 12.06.2012 г.
Статья 371. Доступность для публичного учреждения персональных данных и информации, отнесенной к коммерческой тайне
1. Публичное учреждение обязано на основании соответствующей письменной просьбы выдать другому публичному учреждению для сведения хранящиеся у него персональные данные или информацию, отнесенную к коммерческой тайне, необходимые публичному учреждению для решения вопроса, если оно представит письменное согласие лица, персональные данные или коммерческую тайну которого представляет соответствующая информация.
2. Указанное в части первой настоящей статьи письменное согласие считается выданным, если лицо в заявлении или каком-либо ином письменном документе выразит согласие на то, чтобы публичное учреждение, от которого оно требует решения вопроса, само запросило его персональные данные или информацию, отнесенную к коммерческой тайне, у соответствующего публичного учреждения.
3. Органы, выдающие или истребующие персональные данные других лиц или информацию, отнесенную к коммерческой тайне, обязаны соблюдать секретность указанных данных или информации.
Закон Грузии №2542 от 27 декабря 2005 года – ССМ I , № 1 , 04 .01.2006 г. , ст. 8
Статья 38. Доступность копий публичной информации
Публичное учреждение обязано обеспечить доступность копий публичной информации. Не допускается установление какой-либо платы за выдачу публичной информации, за исключением возмещения суммы, необходимой для снятия копий.
Статья 39. (искл.)
Закон Грузии №6327 от 25 мая 2012 года – веб-страница, 12 .06.20 12 г.
Статья 40. Выдача публичной информации
1. Публичное учреждение обязано выдать публичную информацию, в том числе, публичную информацию, истребуемую в электронной форме, незамедлительно или не позднее 10 дней, если дача ответа на требование публичной информации требует:
а) поиска и обработки информации, имеющейся в его структурном подразделении, находящемся в другом населенном пункте или ином публичном учреждении;
б) поиска и обработки не связанных между собой отдельных значительных по объему документов;
в) консультации с его структурным подразделением, находящимся в другом населенном пункте, или иным публичным учреждением.
2. Если для выдачи публичной информации необходим 10-дневный срок, публичное учреждение обязано уведомить об этом заявителя в момент требования.
3. Проактивное опубликование публичной информации не освобождает публичное учреждение в случае истребования той же или иной публичной информации от обязанности ее выдачи в установленном порядке.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №6327 от 25 мая 2012 года – веб-страница, 12.06.2012 г.
Статья 41. Отказ в выдаче публичной информации
1. Об отказе публичного учреждения в выдаче публичной информации заявителю должно быть сообщено немедленно.
2. В случае отказа в выдаче публичной информации публичное учреждение обязано в 3-дневный срок после принятия решения разъяснить в письменной форме лицу его права и порядок обжалования, а равно указать структурное подразделение или публичное учреждение, с которым проводились консультации по поводу принятия решения об отказе в выдаче информации.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Статья 411. Решение о выдаче или отказе в выдаче публичной информации
В случае, предусмотренном частью 3 статьи 272 настоящего Кодекса, публичное учреждение принимает решение о выдаче или отказе в выдаче публичной информации по истечении сроков, указанных в данной статье.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Статья 42. Информация, засекречивание которой не допускается
Все вправе знать:
а) информацию об окружающей среде, а также данные об опасности, угрожающей их жизни или здоровью;
б) основные принципы и направления деятельности публичного учреждения;
в) описание структуры, определение и распределение функций публичных служащих публичного учреждения, а также порядок принятия решений;
г) личности и служебный адрес государственных и публичных служащих публичного учреждения, которые занимают должности или которым поручаются засекречивание публичной информации или связи с общественностью и предоставление информации гражданам;
д) результаты открытого голосования, проведенного с целью принятия решения в коллегиальном публичном учреждении;
е) всю информацию, связанную с избранием лица на выборную должность;
ж) аудиторские заключения и результаты ревизий деятельности публичного учреждения, а также судебные материалы по делам, в которых публичное учреждение является одной из сторон;
з) н аим еновани е и ме стонахо ждени е б аз ы публичны х д анных , н аход ящейс я в в ед ени и публи чног о у чр еждени я, а также ли чно сти и слу жебны е адр еса лиц а, о тв етс тв енног о з а б аз у публи чны х данных , и о фицер а з ащит ы п ер сон альны х данны х (в слу чае су ществов ани я та кового );
и) цели сбора, обработки, хранения и распространения данных публичным учреждением, сферы и правовые основания их использования;
к) о наличии или отсутствии их персональных данных в базе публичных данных, а также порядок ознакомления с ними, в том числе с процедурой, по которой производится идентификация лица, если лицо (его представитель) внесло требование об ознакомлении с данными о себе или о внесении в них изменений;
л) категории лиц, которые по закону вправе знакомиться с персональными данными, имеющимися в базе публичных данных;
м) состав, источники данных, имеющихся в базе публичных данных, и категории лиц, информация о которых собирается, обрабатывается и хранится;
н) всю иную информацию, которая в предусмотренных законом случаях и установленном порядке не признается государственной, коммерческой или профессиональной тайной или не представляет собой персональные данные.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №6327 от 25 мая 2012 года – веб-страница, 12.06.2012 г.
Закон Грузии №4355 от 27 октября 2015 года – веб-страница, 11.11.2015 г.
Закон Грузии №159 от 21 декабря 2016 года – веб-страница, 28.12.2016 г.
Закон Грузии №2767 от 29 июня 2018 года – веб-страница, 19.07.2018 г.
Закон Грузии №3146 от 14 июня 2023 года – веб-страница, 03.07.2023 г.
Статья 43. (искл.)
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №6327 от 25 мая 2012 года – веб-страница, 12.06.2012 г.
С та т ья 44 . С ек ретно ст ь п ерсонал ьны х данных
Публично е у чр еждени е об язан о н е р аз гл ашать п ер сон альны е д анны е лиц а б ез со гл аси я н а то это го лиц а, з а и склю чение м преду смо тр енны х за коно м слу чаев , когд а это необходим о дл я об есп ечени я го суд ар ств енно й ил и об щественно й б езоп асно сти , з ащи ты публичны х ин тер есов , здоровь я ил и пр ав дру ги х людей . П ерсональны е д анны е должно стны х лиц , а также выдвину ты х н а должно сть кандид ато в явл яю тся публи чны ми . Вопро сы выд ач и и опубли ков ани я в вид е публично й ин фор маци и текста суд ебног о акта, прин ятог о в р езульт ате о ткрытог о суд ебно го з асед ани я, р ешаю тс я в соотв етстви и с Ор ганич ески м з аконо м Грузи и «О б общи х суд ах».
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №6327 от 25 мая 2012 года – веб-страница, 12.06.2012 г.
Закон Грузии №2767 от 29 июня 2018 года – веб-страница, 19.07.2018 г.
Закон Грузии №3131 от 13 июня 2023 года – веб-страница, 27 .06.20 23 г.
Статья 45. (искл.)
Закон Грузии №6327 от 25 мая 2012 года – веб-страница, 12.06.2012 г.
Статья 46. (искл.)
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №6327 от 25 мая 2012 года – веб-страница, 12.06.2012 г.
Статья 47. Отмена или изменение решения. Возмещение вреда
1. Лицо вправе обращаться с требованием об отмене или изменении решения публичного учреждения, государственного служащего или публичного служащего в суд, а также требовать возмещения имущественного и неимущественного вреда:
а) при отказе в выдаче публичной информации, полном или частичном закрытии заседания коллегиального публичного учреждения, а также засекречивании публичной информации;
б) при создании и обработке недостоверной публичной информации;
в) при нарушении публичным учреждением, государственным служащим или публичным служащим иных требований настоящей главы.
2. Бремя доказывания возлагается на ответчика – публичное учреждение, государственного служащего или публичного служащего.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №6327 от 25 мая 2012 года – веб-страница, 12.06.2012 г.
Закон Грузии №4355 от 27 октября 2015 года – веб-страница, 11.11.2015 г.
Закон Грузии №159 от 21 декабря 2016 года – веб-страница, 28.12.2016 г.
Статья 48. Истребование судом засекреченной информации
Суд по ходатайствам сторон вправе истребовать и рассмотреть засекреченную публичную информацию с целью изучения законности ее полного или частичного засекречивания. Суд вправе производить это рассмотрение в закрытом заседании.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Статья 49. Представление и опубликование отчета
Публичное учреждение 10 декабря каждого года обязано представлять отчет Парламенту Грузии, Президенту Грузии и Премьер-министру Грузии, а также публиковать отчет в «Сакартвелос саканонмдебло мацне»:
а) о количестве поступивших в публичное учреждение требований о выдаче публичной информации, внесении поправок в публичную информацию и количестве принятых решений об отказе в удовлетворении требования;
б) о количестве принятых решений об удовлетворении требований или об отказе в их удовлетворении, личности публичного служащего, принявшего решение, а также о принятых коллегиальным публичным учреждением решениях о закрытии своих заседаний;
в) о сборе, обработке, хранении и передаче другим лицам баз публичных данных и персональных данных публичными учреждениями;
г) о количестве нарушений требований настоящего Кодекса публичными служащими и наложении дисциплинарных взысканий на ответственных лиц;
д) о законодательных актах, которыми руководствовалось публичное учреждение при отказе в выдаче публичной информации или закрытии заседаний коллегиального публичного учреждения;
е) об обжаловании принятых решений об отказе в выдаче публичной информации;
ж) о расходах, связанных с обработкой и выдачей информации публичным учреждением, а также с обжалованием принятых решений об отказе в выдаче публичной информации или принятых решений о закрытии заседаний коллегиального публичного учреждения, в том числе, о суммах, уплаченных в пользу сторон.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №6327 от 25 мая 2012 года – веб-страница, 12.06.2012 г.
Закон Грузии №1263 от 20 сентября 2013 года – веб-страница, 08 . 10 .20 13 г.
Статья 50. Открытость ранее существовавшей публичной информации
Предусмотренная статьями 28 и 29 настоящего Кодекса публичная информация, за исключением персональных данных, коммерческой и профессиональной тайны, является открытой, если она создана, направлена или получена до 28 октября 1990 года, в форме, исключающей идентификацию упомянутых в этой информации лиц в течение их жизни.
Закон Грузии №6327 от 25 мая 2012 года – веб-страница, 12.06.2012 г.
Глава IV . Административно-правовой акт
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Статья 51. Форма индивидуального административно-правового акта
1. Индивидуальный административно-правовой акт издается в письменной или устной форме.
2. По требованию заинтересованной стороны, а также в случае, если индивидуальным административно-правовым актом ограничиваются законные права и интересы лица, а также в иных случаях, прямо предусмотренных законом, устный индивидуальный административно-правовой акт в 3-дневный срок после принятия подлежит изданию в письменной форме.
3. На индивидуальный административно-правовой акт, изданный в устной форме, не распространяются требования статей 52–58 настоящего Кодекса. На электронный индивидуальный административно-правовой акт, изданный в соответствии с Законом Грузии «Об электронном документе и надежном электронном обслуживании», распространяются требования статей 54–58 настоящего Кодекса, если законом не установлено иное.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Закон Грузии №1109 от 28 июня 2017 года – веб-страница, 10 .07.20 17 г.
Закон Грузии №419 от 30 марта 2021 года – веб-страница, 13.04.2021 г.
Статья 52. Реквизиты индивидуального административно-правового акта
1. Индивидуальный административно-правовой акт должен включать:
а) вид индивидуального административно-правового акта;
б) наименование органа, издавшего индивидуальный административно-правовой акт;
в) заглавие индивидуального административно-правового акта;
г) фамилию, имя и подпись правомочного должностного лица;
д) время и место издания;
е) регистрационный номер, присвоенный органом, издавшим индивидуальный административно-правовой акт.
2. В изданном в письменной форме индивидуальном административно-правовом акте должны указываться: орган, в котором может обжаловаться индивидуальный административно-правовой акт, его адрес и срок подачи жалобы.
3. На индивидуальных административно-правовых актах, изданных государственным органом Грузии, должен быть изображен Государственный герб Грузии. На индивидуальных административно-правовых актах, изданных органом муниципалитета, в случае наличия собственного герба изображается Малый Государственный герб Грузии (в верхнем углу слева от зрителя) и герб соответствующего муниципалитета (в верхнем углу справа от зрителя), а в случае отсутствия собственного герба – только Малый Государственный герб Грузии (в центре).
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Закон Грузии №1698 от 24 сентября 2009 года – ССМ I , №29, 12. 10 .2009 г. , ст. 181
Закон Грузии №2947 от 20 апреля 2010 года – ССМ I , №23, 04 . 05 .20 10 г. , ст. 126
Закон Грузии №6880 от 15 июля 2020 года – веб-страница, 28.07.2020 г.
Статья 521. Реквизиты нормативного административно-правового акта
1. Каждый нормативный административно-правовой акт должен иметь следующие реквизиты:
а) вид нормативного акта;
б) заглавие нормативного акта;
в) дату и место принятия (издания) нормативного акта (если в нормативный акт внесено изменение или дополнение, также дата их внесения);
г) дату вступления нормативного акта в силу и срок действия акта (если он принят на определенный срок);
д) подпись правомочного должностного лица;
е) регистрационный номер, присвоенный органом, принявшим (издавшим) нормативный акт, а после внесения нормативных актов в государственный реестр – также государственный регистрационный код.
11. Нормативный административно-правовой акт должен удовлетворять требованиям, установленным законами Грузии «О нормативных актах» и «Об электронном документе и надежном электронном обслуживании».
2. На нормативных актах высших государственных органов (должностных лиц) Грузии должен быть изображен Государственный герб Грузии, а на нормативных актах органов муниципалитетов должны быть изображены Малый Государственный герб Грузии и герб соответствующего муниципалитета (при наличии такового).
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Закон Грузии №2947 от 20 апреля 2010 года – ССМ I , №23, 04 . 05 .20 10 г. , ст. 126
Закон Грузии №1109 от 28 июня 2017 года – веб-страница, 10 .07.20 17 г.
Закон Грузии №6880 от 15 июля 2020 года – веб-страница, 28.07.2020 г.
Статья 53. Обоснование административно-правового акта
1. Индивидуальный административно-правовой акт, изданный в письменной форме, должен содержать письменное обоснование.
2. Обоснование предваряет резолютивную часть административно-правового акта.
3. В административно-правовом акте должны указываться законодательный или подзаконный нормативный акт либо его соответствующая норма, на основании которых был издан этот административно-правовой акт. В административно-правовом акте могут указываться также нормы Европейской конвенции о защите прав человека и основных свобод, дополнительных протоколов к ней и прецеденты Европейского суда по правам человека по подобным правовым вопросам, которые были применены при принятии решения.
4. Если административный орган при издании административно-правового акта действовал в пределах дискреционного полномочия, в письменном обосновании указываются все фактические обстоятельства, имевшие существенное значение при издании административно-правового акта.
5. Административный орган неправомочен основывать свое решение на обстоятельствах, фактах, доказательствах или аргументах, не исследованных и не изученных в ходе административного производства.
6. Если законодательством для издания административно-правового акта предусматривается наличие экспертного заключения, в письменном обосновании указывается содержание этого заключения.
7. Изданный в письменной форме индивидуальный административно-правовой акт не требует обоснования, если:
а) он издан на основании требования заинтересованной стороны и не ограничивает законных прав и интересов третьих лиц;
б) заинтересованной стороне известны факты и правовые предпосылки, на основании которых издан данный индивидуальный административно-правовой акт;
в) законом предусматривается возможность его издания без обоснования.
8. При издании письменного индивидуального административно-правового акта без обоснования в случае, не терпящем отлагательства, письменное обоснование подлежит обязательному изданию в недельный срок после издания индивидуального административно-правового акта.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Закон Грузии №1922 от 18 октября 2022 года – веб-страница, 24.10.2022 г.
Статья 54. Вступление индивидуального административно-правового акта в силу
1. Если законодательством не определено иное, индивидуальный административно-правовой акт вступает в силу с ознакомлением с ним стороны в установленном законом порядке или в день опубликования.
2. В установленных законом случаях индивидуальный административно-правовой акт может вступить в силу и до опубликования или официального ознакомления с ним, если промедление может причинить существенный вред государственным или общественным интересам, пресечению или раскрытию преступления, а также правам или законным интересам лица.
3. Индивидуальный административно-правовой акт, направленный заинтересованной стороне по почте, вступает в силу не позднее 7-го дня после отправки, за исключением случая, когда индивидуальный административно-правовой акт не был получен заинтересованной стороной.
4. В случае возникновения спора, связанного с направлением индивидуального административно-правового акта, бремя доказывания возлагается на административный орган.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 55. Опубликование индивидуального административно-правового акта
1. Индивидуальный административно-правовой акт публикуется в предусмотренных законом случаях.
2. Если индивидуальный административно-правовой акт касается более чем 50 лиц, официальное ознакомление с ним может быть заменено опубликованием. В таком случае индивидуальный административно-правовой акт вручается для ознакомления только заявителю, а если заявление подписывают несколько лиц, – лицу, подпись которого в заявлении стоит первой.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 56. Порядок опубликования индивидуального административно-правового акта
1. Индивидуальный административно-правовой акт подлежит опубликованию в официальном печатном органе соответствующего административного органа.
2. Если административный орган не имеет официального печатного органа, индивидуальный административно-правовой акт подлежит опубликованию в печатном органе, который распространяется на всей территории действия административного органа и издается не реже одного раза в неделю, или объявляется публично.
3. Административный орган обязан заранее определить порядок опубликования или публичного объявления индивидуального административно-правового акта, указанного в части 2 настоящей статьи.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 57. Публичное объявление
Публичное объявление означает открытое вывешивание индивидуального административно-правового акта в общедоступном месте в административном органе. В случае необходимости индивидуальный административно-правовой акт публично объявляется также в другом публичном месте.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 58. Порядок официального ознакомления с индивидуальным административно-правовым актом
1. Если законом не установлено иное, официальное ознакомление заинтересованной стороны с индивидуальным административно-правовым актом означает вручение или направление ей индивидуального административно-правового акта по почте.
2. Лицо в случае неполучения направленного ему по почте индивидуального административно-правового акта вправе получить его копию в административном органе. Какой-либо платеж за выдачу копии индивидуального административно-правового акта не взимается.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 59. Исправление ошибок в индивидуальном административно-правовом акте
1. Административный орган правомочен исправить в изданном им индивидуальном административно-правовом акте технические, а также допущенные при расчетах ошибки.
2. Внесение в индивидуальный административно-правовой акт существенных поправок означает издание нового индивидуального административно-правового акта.
3. Исправление ошибок должно быть опубликовано или передано для официального ознакомления в том же порядке, который установлен для опубликования или ознакомления с индивидуальным административно-правовым актом.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 60. Ничтожный административно-правовой акт
1. Административно-правовой акт считается ничтожным с момента издания, если:
а) невозможно установить орган, издавший акт;
б) он издан неправомочным органом или неправомочным лицом;
в) его исполнение невозможно ввиду фактических причин;
г) его исполнение повлечет совершение уголовного или административного правонарушения.
2. В отношении ничтожных актов не распространяются установленные настоящим Кодексом сроки обжалования административно-правовых актов. Орган, издавший административно-правовой акт, обязан по собственной инициативе или по требованию заинтересованной стороны признать административно-правовой акт ничтожным.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 601. Признание административно-правового акта недействительным
1. Административно-правовой акт недействителен, если он противоречит закону или существенным образом нарушены другие установленные законодательством требования к его подготовке или изданию.
2. Существенным нарушением порядка подготовки или издания административно-правового акта считается издание административно-правового акта на заседании, проведенном с нарушением порядка, предусмотренного статьями 32 или 34 настоящего Кодекса или с нарушением предусмотренного законом вида административного производства, либо нарушение закона, при отсутствии которого по данному вопросу было бы принято иное решение.
3. Административно-правовой акт признается недействительным издавшим его административным органом, а в случае жалобы или иска – вышестоящим административным органом или судом.
4. Не допускается признание недействительным противозаконного правонаделяющего административно-правового акта при наличии в отношении административно-правового акта законного доверия заинтересованной стороны, кроме случаев, когда административно-правовой акт существенным образом нарушает государственные, общественные законные права и интересы или законные права и интересы других лиц.
5. Законное доверие заинтересованной стороны существует и в случае, если она на основании административно-правового акта осуществила действие юридического значения и признанием незаконного административно-правового акта недействительным ей причинен вред. Закон о доверии не существует, если в его основу положено незаконное деяние заинтересованной стороны.
6. Если правонаделяющий административно-правовой акт, нарушающий государственные, общественные законные права и интересы или законные права и интересы других лиц, был признан недействительным, при наличии обстоятельства, предусмотренного частью 5 настоящей статьи, заинтересованной стороне на основе взаимного уравновешивания частных и публичных интересов должен возмещаться имущественный вред, причиненный признанием административно-правового акта недействительным.
7. Административный орган или суд наряду с признанием административно-правового акта недействительным определяет правовые последствия прекращения действия административно-правового акта. Прекращение действия административно-правового акта может определяться:
а) со дня его вступления в силу;
б) со дня его признания недействительным;
в) в дальнейшем, с указанием конкретной даты.
71. В случае признания на основании Органического закона Грузии «О Национальном банке Грузии» Национальным банком Грузии недействительным административно-правового акта, изданного в рамках осуществления резолютивных полномочий, суд может возложить на Национальный банк Грузии обязательство по возмещению только фактически наступившего вреда. Восстановление положения, существовавшего до признания указанного акта недействительным, не допускается, если восстановление этого положения может создать угрозу стабильному функционированию финансового сектора.
8. Административно-правовой акт признается недействительным в порядке, установленном для принятия административно-правового акта.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Закон Грузии №5661 от 20 декабря 2019 года – веб-страница, 31.12.2019 г.
Статья 61. Объявление административно-правового акта утратившим силу
1. Право объявить административно-правовой акт утратившим силу имеет административный орган, издавший административно-правовой акт.
2. Административно-правовой орган неправомочен объявить утратившим силу изданный в соответствии с законом управомочивающий административно-правовой акт, за исключением случаев, если:
а) это прямо указано в законе или изданном на его основании подзаконном акте вышестоящего органа;
б) в соответствии с законодательством это прямо указывается в административно-правовом акте;
в) заинтересованная сторона не выполнила установленного административно-правовым актом обязательства, невыполнение которого в соответствии с законодательством может стать основанием для объявления административно-правового акта утратившим силу;
г) отменен или изменен соответствующий нормативный акт, что лишает административный орган возможности издать такой административно-правовой акт, и действие административного акта может причинить значительный ущерб государственным или общественным интересам;
д) существуют вновь открывшееся или вновь выявленное обстоятельство, а также соответствующее научно-техническое открытие или изобретение, что лишает административный орган возможности издать такой административно-правовой акт, и действие административного акта может причинить значительный вред государственным или общественным интересам.
3. Административно-правовой акт объявляется утратившим силу в порядке, установленном для издания административно-правового акта.
4. В случаях, предусмотренных подпунктами «г» и «д» части 2 настоящей статьи, заинтересованной стороне, которой был причинен вред, по ее требованию предоставляется возмещение, если она имела основание законного доверия в отношении действия административно-правового акта. В таком случае применяется часть 5 статьи 60 настоящего Кодекса.
5. Размер возмещения вреда на основании паритета публичных и частных интересов устанавливает административный орган, объявивший административно-правовой акт утратившим силу.
6. Объявление утратившим силу означает прекращение действия административно-правового акта со дня его объявления утратившим силу. В случае объявления административно-правового акта утратившим силу по основанию, предусмотренному подпунктом «в» части второй настоящей статьи, может определяться отмена правовых последствий, возникших после его вступления в силу.
7. Объявление административно-правового акта утратившим силу не влечет отмены правовых последствий, возникших до его объявления утратившим силу.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 62. Объявление части административно-правового акта недействительной или утратившей силу
1. Объявление части административно-правового акта недействительной или утратившей силу должно производиться с соблюдением требований статей 60 и 61 настоящего Кодекса.
2. Объявление части административно-правового акта недействительной или утратившей силу не влечет объявления недействительными или утратившими силу иных частей административно-правового акта.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Статья 63. Внесение изменений и дополнений в административно-правовой акт
1. Вносить изменения или дополнения в административно-правовой акт вправе издавший его административно-правовой орган.
2. Изменения или дополнения вносятся в административно-правовой акт в порядке, установленном для подготовки и издания административно-правового акта.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Статья 64. Возврат документа
После объявления административно-правового акта недействительным или утратившим силу уполномоченный административно-правовой орган может потребовать у лица возврата выданного на основании данного индивидуального административно-правового акта и удостоверяющего какое-либо право документа.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Глава V . Административный договор
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 65. Правомочие административного органа по заключению административного договора
1. В случае, если законом не установлено иное, возникновение, изменение или прекращение административно-правовых отношений может осуществляться путем заключения административного договора. Административный орган правомочен регулировать конкретное административно-правовое отношение, полномочие на регулирование которого путем издания индивидуального административно-правового акта ему присвоено законом, путем заключения административного договора.
2. При заключении административным органом административного договора применяются нормы настоящего Кодекса и предусмотренные Гражданским кодексом Грузии дополнительные требования, касающиеся договоров.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 651. Правомочие административного органа по заключению частноправового договора
1. В частноправовых отношениях административный орган действует как субъект гражданского права.
2. При заключении административным органом гражданско-правового договора применяются соответствующие нормы Гражданского кодекса Грузии.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 66. Специальные требования, которым должен отвечать административный договор
1. При заключении административного договора административный орган действует только в пределах предоставленных ему законом полномочий.
2. Заключенный административным органом административный договор не должен противоречить Конституции и законодательству Грузии.
3. Не допускается нарушение административным договором указанных в главе второй Конституции Грузии прав и свобод человека.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст.245
Статья 67. Участие третьих лиц в заключении административного договора
1. Административный договор, ограничивающий права третьего лица или возлагающий на него какое-либо обязательство, может вступить в силу только после представления третьим лицом письменного согласия.
2. До заключения административного договора административный орган обязан уведомить об этом третье лицо, интересы которого он затрагивает.
3. Указанная в частях первой и 2 настоящей статьи заинтересованная сторона вправе представить собственные соображения до заключения административного договора.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст.245
Статья 68. Согласие другого административного органа
Административный договор, заключенный вместо издания административного акта, вступает в силу после получения письменного согласия административного органа, согласно законодательству необходимого для издания соответствующего административно-правового акта.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст.245
Статья 69. Форма административного договора
Если законом не установлено иное, административный договор может быть заключен только в письменной форме.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст.245
Статья 70. Объявление административного договора недействительным
1. Объявление заключенного административным органом договора недействительным регулируется Гражданским кодексом Грузии.
2. Заключенный административным органом договор является недействительным также в случае объявления недействительным административно-правового акта, на основании которого заключен договор.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст.245
Статья 71. Изменение административного договора
1. При существенном изменении обстоятельств, причиняющем вред стороне или общественным интересам, сторона вправе потребовать от другой стороны согласия на изменение административного договора.
2. Если изменение, вносимое в договор, существенным образом противоречит содержанию договора, сторона правомочна потребовать отмены договора.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст.245
Глава VI . Общие положения об административном производстве. Простое административное производство
Статья 72. Виды административного производства
1. Видами административного производства являются:
а) простое административное производство;
б) формальное административное производство;
в) публичное административное производство.
2. Если законом не предусматривается применение административного производства другого вида, административный орган подготавливает индивидуальный административно-правовой акт в порядке простого административного производства.
3. При принятии административным органом решения (издании индивидуального административно-правового акта) по вопросу административного производства отдельное административное производство не начинается, если законом не предусмотрено иное.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст.245
Статья 73. Стороны административного производства
1. Сторонами административного производства могут являться административный орган, физическое лицо или юридическое лицо.
2. Административное производство осуществляется уполномоченным административным органом.
3. Административное производство осуществляется на грузинском, а в Абхазии – также на абхазском языках.
4. Если заявление заинтересованной стороны или иной представленный ею документ составлены на негосударственном языке, заинтересованная сторона обязана в установленный административным органом срок представить удостоверенный в нотариальном порядке перевод заявления или документа.
5. Если законом установлен срок, в течение которого административный орган обязан выполнить определенное действие, течение этого срока начинается только с представлением перевода, в случае необходимости наличия такового.
6. Если законом определен срок, в течение которого заинтересованная сторона обязана представить какое-либо заявление или документ, этот срок считается соблюденным и при представлении документа на негосударственном языке.
7. Административный орган правомочен устанавливать срок для перевода представленного документа, который не может быть меньше трех дней. Пропуск данного срока может стать основанием для отказа в рассмотрении заявления заинтересованной стороны.
Статья 74. Административная дееспособность
1. Если законом не установлено иное, в отношении дееспособности участвующего в административном производстве лица применяются статьи 12–16 Гражданского кодекса Грузии.
2. В ходе административного производства административный орган представляет ответственное должностное лицо или его официальный представитель.
Статья 75. Участники административного производства
1. В установленном настоящим Кодексом порядке в административном производстве вправе участвовать:
а) заявитель;
б) административный орган, правомочный принимать решение по указанному вопросу;
в) лицо, которому законодательством Грузии предоставлено право участвовать в административном производстве;
г) другой административный орган, в случаях, предусмотренных законодательством Грузии;
д) заинтересованная сторона.
2. Должностное лицо административного органа, участвующего в административном производстве, связанном с правами ребенка, должно специализироваться в соответствии со стандартами специализации, установленными законодательством Грузии.
3. Административный орган обеспечивает полную доступность административного производства в соответствии с Законом Грузии «О правах лиц с ограниченными возможностями».
Закон Грузии №5011 от 20 сентября 2019 года – веб-страница, 27 . 09 .20 19 г.
Закон Грузии №5911 от 21 мая 2020 года – веб-страница, 25 . 05 .20 20 г.
Закон Грузии №6828 от 14 июля 2020 года – веб-страница, 28 . 07 .20 20 г.
Статья 76. Начало административного производства
1. Основаниями для начала административного производства являются:
а) заявление заинтересованного лица;
б) возложенное законодательством на административный орган обязательство – издать индивидуальный административно-правовой акт.
2. Административное производство в случаях, предусмотренных подпунктом «а» части первой настоящей статьи, начинается с момента регистрации заявления.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 77. Подача заявления
1. Если законодательством не установлено иное, заявление должно быть подано в административный орган, правомочный разрешать поставленный в заявлении вопрос и издавать соответствующий индивидуальный административно-правовой акт.
2. Порядок подачи заявления и прилагаемых к нему документов или представления информации иного вида, если он не установлен законом либо изданным на его основании подзаконным актом, определяется положением о соответствующем административном органе.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 78. Содержание заявления
1. Заявление должно быть составлено в письменной форме и включать:
а) наименование административного органа, в который обращается заявитель;
б) личность и адрес заявителя;
в) требование;
г) дату подачи заявления и подпись заявителя;
д) перечень прилагаемых к заявлению документов в случае их наличия.
2. К заявлению должны прилагаться все документы, обязанность представления которых возлагается на заявителя законом.
3. Заявитель вправе представить в соответствующий административный орган все иные документы, которые могут быть положены в основу издания требуемого заявителем индивидуального административно-правового акта.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 79. Регистрация заявления
1. Административный орган обязан в установленном законодательством порядке зарегистрировать заявление в день принятия и проставить на нем дату и номер регистрации.
2. Административный орган обязан по требованию заявителя немедленно направить (вручить) ему подтверждение о регистрации заявления.
Статья 80. Перенаправление заявления уполномоченному на то административному органу
1. Если решение поставленного в заявлении вопроса относится к полномочиям другого административного органа, административный орган обязан не позднее 5 дней перенаправить заявление с прилагаемыми к нему документами уполномоченному на то административному органу.
2. Если законом не установлено иное, при перенаправлении заявления уполномоченному на то государственному органу не допускается представление каких-либо соображений о разрешении поставленных в заявлении вопросов.
3. О перенаправлении заявления и прилагаемых к нему документов уполномоченному административному органу, с соответствующим обоснованием, в течение 2 дней в письменной форме сообщается заявителю.
4. Если решение указанного в заявлении вопроса подведомственно суду или установить уполномоченный административный орган невозможно, административный орган возвращает заявление заявителю с соответствующим обоснованием в течение 5 дней после его подачи.
5. Установленный законодательством для подачи заявления срок считается соблюденным и в том случае, если лицо в установленный законом срок подало заявление не в уполномоченный на то административный орган.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Статья 81. Недопустимость установления требований, не предусмотренных законом
1. Административный орган не правомочен требовать у заявителя представления каких-либо иных дополнительных документов или информации, кроме предусмотренных законом документов или информации.
2. Не допускается приостановление административного производства или отказ в рассмотрении заявления по указанному в части первой настоящей статьи основанию.
Статья 82. Порядок представления документов, содержащих коммерческую тайну или персональные данные
Заявитель правомочен требовать сохранения предоставленной информации, содержащей коммерческую тайну или персональные данные, если желает обеспечить секретность данной информации.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №6327 от 25 мая 2012 года – веб-страница, 12.06.2012 г.
Статья 83. Представление дополнительной информации. Оставление заявления без рассмотрения
1. Административный орган в 3-дневный срок проверяет соответствие заявления требованиям статьи 78 настоящего Кодекса.
2. Если заявитель не представит административному органу каких-либо документов или иной информации, предусмотренных законом или изданным на его основании подзаконным актом, что является необходимым для разрешения дела, административный орган определяет заявителю срок, в течение которого он должен представить дополнительные документы или информацию.
3. Если законом не установлено иное, срок, определенный для представления дополнительных документов или иной информации, не может быть меньше 5 дней. Административный орган правомочен по требованию заявителя только один раз, но не более чем на 15 дней, продлить срок представления документов или иной информации.
4. Если законом не установлено иное, до представления дополнительных документов или иной информации течение срока рассмотрения заявления считается приостановленным.
5. Если в установленный срок заявитель не представит соответствующих документов или информации, административный орган правомочен вынести решение об оставлении заявления без рассмотрения.
6. Течение срока рассмотрения заявления возобновляется с представлением соответствующего документа или информации.
Статья 84. Участие других административных органов в административном производстве
1. Административный орган обязан в течение 3 дней после установления соответствия заявления требованиям статьи 78 направить копии заявления и прилагаемых к нему документов административному органу или общественному эксперту, которому законодательством предоставлено право участвовать в административном производстве.
2. Если законодательством не установлен иной срок, административный орган или (и) общественный эксперт представляет заключение в двухнедельный срок.
3. Если законом не установлено иное, непредставление административным органом или (и) общественным экспертом заключения в определенный срок или представление отрицательного заключения не препятствует рассмотрению заявления и разрешению поставленных в нем вопросов.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Статья 85. Обязанность административного органа оказывать правовую помощь
1. Административный орган обязан разъяснить заинтересованной стороне ее права и обязанности, ознакомить с порядком рассмотрения заявления, видом и сроком производства, а также требованиями, которые должно удовлетворять заявление или административная жалоба, указать на допущенные в заявлении ошибки.
2. Административный орган должен предоставлять ребенку информацию и давать консультации с учетом культурной чувствительности, его возраста, пола и индивидуальных возможностей, на понятном ему языке или (и) с использованием других, вспомогательных средств коммуникации.
Закон Грузии №5011 от 20 сентября 2019 года – веб-страница, 27 . 09 .20 19 г.
Закон Грузии №5911 от 21 мая 2020 года – веб-страница, 25 . 05 .20 20 г.
Статья 86. Право представительства
1. Все имеют право осуществлять отношения с административным органом через представителя, а также пользоваться помощью защитника.
2. Административный орган обязан потребовать у представителя документ, удостоверяющий его представительство.
3. Административный орган неправомочен требовать у заинтересованной стороны осуществлять отношения с административным органом через представителя, за исключением прямо предусмотренных законом случаев.
Статья 87. Представитель в административном производстве
1. Если заявитель или другая заинтересованная сторона назначила представителя, административный орган направляет ему все предназначенные для заинтересованной стороны документы.
2. Если законом не установлено иное, административный орган по всем вопросам административного производства обращается к представителю.
3. Заинтересованная сторона, представленная другим лицом, правомочна присутствовать при всех устных слушаниях.
Статья 88. Обязательность назначения представителя
1. Участвующая в административном производстве заинтересованная сторона, не имеющая в Грузии постоянного местожительства или зарегистрированная без указания адреса, обязана в 3-дневный срок после требования административного органа назначить представителем зарегистрированное в Грузии по определенному адресу дееспособное лицо, которому направляются все предназначенные для нее документы.
2. Если лицо не выполнит требования, указанного в части первой настоящей статьи, с административного органа снимается ответственность за ненаправление документа, и это не может стать основанием для объявления индивидуального административно-правового акта недействительным, за исключением установленных законом случаев.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 89. Обязательное назначение представителя заявителем
1. Если заявление подано более чем 25 лицами, подписывающие заявление лица в установленный административным органом срок назначают одного представителя, правомочного осуществлять отношения с административным органом.
2. Представителем может быть назначено только физическое лицо.
3. В случае отказа представителя от осуществления своих полномочий административный орган дает заявителям срок для назначения нового представителя.
Статья 90. Назначение представителя по инициативе административного органа
Если предусмотренные в части первой статьи 89 настоящего Кодекса лица не назначат представителя в установленный административным органом срок, их представителем считается лицо, подписавшее заявление первым.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 91. Возмещение расходов по административному производству
Каждая из сторон сама возмещает связанные с административным производством понесенные ею, по ее инициативе или в ее же пользу расходы.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Статья 92. Недопустимость участия в административном производстве
1. В административном производстве не может участвовать должностное лицо административного органа, которое:
а) само является заинтересованной стороной в деле;
б) является родственником участвующей в деле заинтересованной стороны или ее представителя;
в) является представителем участвующей в деле заинтересованной стороны;
г) являлось экспертом по данному вопросу;
г1) являлось медиатором по тому же или другому делу, по существу связанному с данным делом;
д) состоит с участвующей в деле заинтересованной стороной в трудовых отношениях;
е) само или член семьи которого владеет акциями/долей в предприятии, являющемся заинтересованной стороной;
ж) является членом семьи участвующей в деле заинтересованной стороны или ее представителя.
2. В целях настоящего Кодекса родственниками считаются:
а) родственники по прямой линии;
б) супруг (супруга), сестры, братья и родственники супруга (супруги) по прямой линии;
в) сестры и братья прямых родственников по восходящей линии;
г) сестры и братья, их супруги и дети.
3. Должностное лицо обязано уведомить вышестоящее должностное лицо об обстоятельстве, указанном в части первой настоящей статьи, и самоотводе. Заявление о самоотводе рассматривается в порядке, установленном статьей 93 настоящего Кодекса.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №4960 от 18 сентября 2019 года – веб-страница, 27 .09.20 19 г.
Закон Грузии №879 от 2 августа 2021 года – веб-страница, 04 .08.20 21 г.
Статья 93. Заявление об отводе
1. Участвующая в административном производстве заинтересованная сторона, считающая, что существуют основания для отвода должностного лица органа, участвующего в административном производстве, в соответствии со статьей 91 настоящего Кодекса вправе до издания индивидуального административно-правового акта заявить ему отвод в письменной форме.
2. Заявление об отводе должно быть обоснованным.
3. Заявление об отводе рассматривает и разрешает вопрос об отводе или самоотводе руководящее должностное лицо должностного лица, которому заявлен отвод, а в случае отсутствия такового – руководящее должностное лицо вышестоящего органа.
4. Вопрос об отводе должностного лица, входящего в состав коллегиального органа, разрешается коллегиальным органом без участия этого должностного лица.
5. В случае отвода или самоотвода полного состава коллегиального органа или того числа членов коллегиального органа, без которого данный орган неправомочен принимать решение, а также в случае отвода или самоотвода должностного лица, у которого нет вышестоящего органа, индивидуальный административно-правовой акт издается назначенным в соответствии с законодательством для решения этого вопроса, исполняющим его обязанности или независимым органом.
6. Участвующая в административном производстве заинтересованная сторона обязана подать заявление об отводе в течение 2 дней после начала административного производства или с момента, когда ей стало известно о факте или обстоятельстве, дающем основание для отвода.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 94. Срок в административном производстве. Восстановление пропущенного срока
1. При исчислении срока в административном производстве применяется порядок, установленный статьями 59–69 Гражданского процессуального кодекса Грузии.
2. Если заинтересованная сторона обязана соблюдать установленный срок, течение указанного срока начинается только со дня передачи заинтересованной стороне соответствующих документов или информации либо официального опубликования этой информации.
3. Пропущенный срок должен быть восстановлен, если заинтересованная сторона пропустила установленный законом или административным органом срок невиновно – ввиду действия непреодолимой силы, болезни, по вине административного органа или иным уважительным причинам.
4. Заинтересованная сторона обращается с письменным заявлением о восстановлении пропущенного срока в административный орган не позднее 15 дней после устранения обстоятельств, указанных в части 3 настоящей статьи. К заявлению должны прилагаться соответствующие документы и материалы, подтверждающие наличие уважительных оснований пропуска срока.
5. Административный орган рассматривает заявление о восстановлении пропущенного срока в 5-дневный срок.
6. Административный орган правомочен восстановить также пропущенный заинтересованной стороной по уважительной причине срок, установленный этим же административным органом, если это не запрещено законом и не причиняет вреда правам и законным интересам третьих лиц.
Статья 95. Участие заинтересованной стороны в административном производстве
1. Административный орган правомочен вовлечь заинтересованную сторону в административное производство на основании ее требования, а в определенных законом случаях обязан обеспечить ее участие в административном производстве.
2. Административный орган обязан уведомить заинтересованную сторону о начале административного производства, если индивидуальным административно-правовым актом может быть ухудшено ее правовое положение, и обеспечить ее участие в административном производстве.
3. Если законом не установлено иное, административный орган обязан включить в административное производство лицо, имеющее право участвовать в нем, на основании письменной просьбы этого последнего.
4. Если число лиц, имеющих право участвовать в административном производстве, превышает 50, административный орган правомочен вместо информирования каждого из них в отдельности опубликовать официальное сообщение об административном производстве.
5. Сообщение об административном производстве должно включать:
а) наименование и адрес административного органа, в котором ведется административное производство;
б) дату начала административного производства;
в) краткое описание предмета административного производства;
г) сведения о личности участвующих в производстве заинтересованных сторон;
д) срок издания индивидуального административно-правового акта.
6. В случаях, не терпящих отлагательства, когда промедление с изданием индивидуального административно-правового акта может причинить существенный вред публичным или частным интересам, административный орган правомочен принять обоснованное решение об издании индивидуального административно-правового акта без соблюдения требований частей первой и 2 настоящей статьи.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 96. Исследование обстоятельств дела
1. Административный орган обязан в ходе административного производства исследовать все имеющие значение для дела обстоятельства и принять решение на основании оценки и сопоставления этих обстоятельств.
2. Не допускается, чтобы в основу издания индивидуального административно-правового акта были положены обстоятельства или факты, в установленном законом порядке не исследованные административным органом.
3. Административный орган не вправе без предварительного исследования заявить отказ от принятия заявления или ходатайства по относящемуся к его полномочиям вопросу на том основании, что это заявление или ходатайство является недопустимым или необоснованным.
4. Заинтересованная сторона обязана в установленном законодательством порядке сотрудничать с административным органом в ходе административного производства.
5. Заинтересованная сторона обязана явиться в административный орган и дать разъяснения только в прямо предусмотренных законом случаях.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 97. Исследование доказательств в ходе административного производства
1. Исходя из обстоятельств дела административный орган правомочен:
а) истребовать документы;
б) собирать сведения;
в) выслушать заинтересованные стороны;
г) осмотреть место события или происшествия;
д) назначить экспертизу;
е) использовать необходимые документы и акты;
ж) в целях собирания, исследования и оценки доказательств прибегать к иным предусмотренным законодательством мерам.
2. Свидетель или эксперт обязан давать разъяснения административному органу только в точно определенных законом случаях. Получение разъяснений производится в соответствии с Гражданским процессуальным кодексом Грузии.
Статья 98. Право заинтересованной стороны высказывать свое мнение
1. Участвующая в административном производстве заинтересованная сторона вправе представить доказательства, а также ходатайства с просьбой об исследовании доказательств.
2. Административный орган в 2-дневный срок принимает по ходатайству одно из следующих решений:
а) об удовлетворении ходатайства;
б) об отказе в удовлетворении ходатайства.
3. Право ребенка быть услышанным не может ограничиваться ссылкой на его возраст или иные обстоятельства. Ребенку должна быть предоставлена возможность выражения собственного мнения в желательной для него форме.
4. Административное производство, ориентированное на ребенка, должно осуществляться с преимущественным учетом наилучших интересов ребенка, что подразумевает доступные и понятные ребенку процедуры на всех стадиях административного производства.
Закон Грузии №5011 от 20 сентября 2019 года – веб-страница, 27 . 09 .20 19 г.
Закон Грузии №5911 от 21 мая 2020 года – веб-страница, 25 . 05 .20 20 г.
Статья 99. Право ознакомления с материалами административного производства
1. Участвующая в административном производстве заинтересованная сторона вправе знакомиться с материалами административного производства, за исключением материалов, представляющих документацию внутриведомственного характера, непосредственно связанную с подготовкой индивидуального административно-правового акта.
2. Если интерес ознакомления с документом превышает интерес соблюдения секретности, в случаях, предусмотренных законом, по решению суда заинтересованной стороне предоставляются для ознакомления и те материалы дела, которые содержат персональные данные, государственную или коммерческую тайну.
3. Заинтересованная сторона знакомится с материалами административного производства в административном органе, осуществляющем административное производство.
4. В особых случаях заинтересованная сторона на основании письменной просьбы может ознакомиться с материалами административного производства в другом административном органе, а также дипломатическом представительстве или консульском учреждении Грузии, находящемся в другом государстве.
5. Участвующая в административном производстве заинтересованная сторона вправе требовать копии находящихся в административном производстве документов и других материалов. Копии материалов дела, содержащих персональные данные, государственную или коммерческую тайну, вручаются участвующей в административном производстве заинтересованной стороне только в предусмотренных законом случаях, по решению суда.
6. Не могут устанавливаться какие-либо платежи или создаваться иные препятствия для получения копий документов или других материалов, за снятие копий, а также их пересылку по почте, кроме возмещения необходимой суммы.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Закон Грузии №6327 от 25 мая 2012 года – веб-страница, 12.06.2012 г.
Закон Грузии №6439 от 12 июня 2012 года – веб-страница, 22 .06.20 12 г.
Статья 100. Принятие решения
1. Если законом или изданным на его основании актом не установлено иное, административный орган принимает решение об издании индивидуального административно-правового акта или отказе от его издания в месячный срок после подачи заявления.
2. Если законом не установлено иное, индивидуальный административно-правовой акт, не затрагивающий интересов третьих лиц, подлежит изданию в 15-дневный срок после подачи заявления.
3. Если для установления обстоятельств, имеющих существенное значение для дела, необходим срок, превышающий срок, предусмотренный законодательством для издания индивидуального административно-правового акта, административный орган, начиная административное производство, выносит решение об определении срока издания индивидуального административно-правового акта.
4. В случае, предусмотренном частью 3 настоящей статьи, общий срок издания индивидуального административно-правового акта не должен превышать 3 месяцев.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 101. Представление заявителем своих соображений в случае отказа в издании индивидуального административно-правового акта
1. Административный орган до издания индивидуального административно-правового акта об отказе в удовлетворении заявления обязан дать заявителю возможность представить собственное мнение об обстоятельствах отказа в удовлетворении заявления, если:
а) отказ основывается на информации о заявителе;
б) информация, на которой основан отказ, отличается от информации, представленной заявителем.
2. Требование части первой настоящей статьи не применяется, если заявитель уже представил свои соображения в связи с указанными обстоятельствами, а также в случаях, не терпящих отлагательства, когда промедление с изданием индивидуального административно-правового акта может причинить существенный вред публичному интересу. В таком случае административный орган обязан указать, какое именно неотложное обстоятельство существует.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 102. Порядок повторной подачи заявления по одному и тому же вопросу
1. Заявление в связи с вопросом, по которому существует изданный административным органом индивидуальный административно-правовой акт об отказе в удовлетворении заявления, а также жалобы может быть подано только в случае, если фактическое или правовое положение, положенное в основу издания индивидуального административно-правового акта, изменилось в пользу заинтересованного лица, или при наличии вновь открывшихся или вновь выявленных обстоятельств (доказательств), обусловливающих издание более благоприятного для заявителя индивидуального административно-правового акта.
2. Если в заявлении не указываются вновь открывшиеся или вновь выявленные обстоятельства, административный орган, не рассматривая заявления, издает индивидуальный административно-правовой акт об отказе в удовлетворении заявления. В индивидуальном административно-правовом акте должен указываться правовой акт, на основании которого было отказано в удовлетворении заявления.
3. Заявление о возобновлении административного производства принимается только в случае, если в ходе административного производства эти обстоятельства или факты не были представлены не по вине заявителя.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Глава VII . Административное производство в коллегиальном административном органе
Статья 103. Порядок административного производства в коллегиальном административном органе
1. Если законом не установлено иное, административное производство в коллегиальном органе ведется в порядке, установленном главой VI настоящего Кодекса, и с учетом указанных в настоящей главе положений.
11. Если законом не установлено иное, при принятии нормативного административно-правового акта коллегиальным административным органом применяются правила, установленные для публичного административного производства.
12. В отношении принятия нормативного административно-правового акта коллегиальным административным органом распространяются правила, предусмотренные Конституцией Грузии, Законом Грузии «О нормативных актах», настоящим Кодексом, и иными законодательными, а также изданными на их основании подзаконными актами.
2. Если законом или изданным на его основании подзаконным актом не установлено иное, решение по заявлению, поданному в коллегиальный орган, принимается только коллегиальным административным органом. Исключением является право уполномоченного должностного лица коллегиального административного органа – перенаправить заявление в уполномоченный на то административный орган или возвратить его заявителю, если разрешение поставленных в нем вопросов не относится к полномочию коллегиального административного органа.
Закон Грузии №1886 от 22 октября 2009 года – ССМ I , № 3 3, 09 . 11 .2009 г. , ст. 208
Статья 104. Порядок проведения заседания коллегиального органа
1. Заседание коллегиального административного органа открывает и объявляет закрытым руководящее должностное лицо этого органа, а в случае его отсутствия – назначенный (избранный) в соответствии с законодательством председательствующий в заседании.
2. Председательствующий в заседании ведет заседание в соответствии с повесткой дня.
Статья 105. Кворум
1. На заседание коллегиального административного органа должны приглашаться все его члены.
2. Коллегиальный административный орган правомочен принимать решение, если на его заседании присутствует больше половины числа его членов, но не менее 3 членов.
3. Решение коллегиального административного органа считается принятым, если оно поддержано более чем половиной числа присутствующих на заседании членов, за исключением случаев, предусмотренных законодательством.
Статья 106. Протокол заседания коллегиального административного органа
1. На всех заседаниях коллегиального административного органа составляется протокол заседания, в котором должны указываться:
а) наименование коллегиального административного органа;
б) время и место заседания;
в) личности председательствующего в заседании и членов;
г) предмет рассмотрения;
д) результаты голосования;
е) принятое решение.
2. Протокол заседания подписывают председательствующий в заседании, а также секретарь заседания, если он участвовал в составлении протокола.
Статья 1061. Начало административного производства по принятию нормативного административно-правового акта коллегиальным административным органом
1. Административное производство по принятию нормативного административно-правового акта коллегиальным административным органом начинается по решению этого же органа.
2. Решение о начале административного производства по принятию нормативного административно-правового акта принимается в письменной форме и является индивидуальным административно-правовым актом.
3. Административное производство по принятию нормативного административно-правового акта может быть начато на основании заявления физического или юридического лица, административного органа только в случаях, предусмотренных законом.
4. В отношении обжалования решения о начале административного производства применяется часть 4 статьи 177 настоящего Кодекса.
Закон Грузии №1886 от 22 октября 2009 года – ССМ I , № 3 3, 09 . 11 .2009 г. , ст. 208
Статья 1062. Опубликование проекта нормативного административно-правового акта коллегиального административного органа
1. Проект нормативного административно-правового акта подлежит опубликованию в соответствии с правилами, предусмотренными статьями 55 и 56 настоящего Кодекса, или на веб-странице коллегиального административного органа.
2. Вместе с проектом нормативного административно-правового акта подлежит опубликованию справка об административном производстве.
3. В справке об административном производстве указываются:
а) наименование коллегиального административного органа, в котором ведется административное производство;
б) срок принятия нормативного административно-правового акта;
в) адрес коллегиального административного органа, куда могут быть представлены соображения;
г) срок представления соображений.
4. Если проект нормативного административно-правового акта велик по объему и коллегиальный административный орган не имеет собственной веб-страницы, коллегиальный административный орган правомочен опубликовать только справку об административном производстве в связи с принятием нормативного административно-правового акта. В таком случае в справке указываются наименование и краткое содержание нормативного административно-правового акта.
Закон Грузии №1886 от 22 октября 2009 года – ССМ I , № 3 3, 09 . 11 .2009 г. , ст. 208
Статья 1063. Представление заключения административными органами или общественным экспертом
1. Проект нормативного административно-правового акта коллегиального административного органа должен быть направлен административным органам, к полномочиям которых относится урегулирование правовых отношений, предусмотренных этим нормативным административно-правовым актом или его частью, а также в случае, если это прямо предусмотрено законом или если закон требует представления этими административными органами заключений по такому нормативному административно-правовому акту.
2. Проект нормативного административно-правового акта коллегиального административного органа должен быть направлен также общественному эксперту, если по закону представление им заключения является обязательным.
3. Административные органы, а также общественный эксперт, которым был направлен проект нормативного административно-правового акта коллегиального административного органа, обязаны представить собственные заключения по проекту данного нормативного административно-правового акта в сроки, установленные законодательством Грузии или соответствующим коллегиальным административным органом, продолжительность которых не может быть меньше 10 дней.
4. Представленное другим административным органом заключение должно быть рассмотрено до окончания административного производства, и ответ ему должен быть дан в письменной форме.
5. Если законом не установлено иное, непредставление заключения в определенный срок другим административным органом или общественным экспертом не может препятствовать принятию нормативного административно-правового акта коллегиального административного органа.
6. Не допускается принятие нормативного административно-правового акта коллегиального административного органа без наличия заключения соответствующего административного органа, если наличие заключения обязательно по закону или изданному на его основании акту.
7. Если законом не установлено иное, отрицательное заключение не является препятствием для принятия нормативного административно-правового акта коллегиального административного органа.
Закон Грузии №1886 от 22 октября 2009 года – ССМ I , № 3 3, 09 . 11 .2009 г. , ст. 208
Статья 1064. Представление собственных соображений
1. Все имеют право представить собственные соображения по проекту нормативного административно-правового акта коллегиального административного органа.
2. Каждое соображение, касающееся проекта нормативного административно-правового акта, должно быть рассмотрено соответствующим коллегиальным административным органом. Давать на них ответ не обязательно.
3. Лицо правомочно при представлении собственных соображений не указывать свои имя и фамилию.
4. Коллегиальный административный орган в течение одного дня после регистрации направляет представленные соображения частных лиц другому соответствующему административному органу и общественному эксперту.
Закон Грузии №1886 от 22 октября 2009 года – ССМ I , № 3 3, 09 . 11 .2009 г. , ст. 208
Статья 1065. Срок подготовки и принятия нормативного административно-правового акта
Если законом или изданным на его основании подзаконным актом не установлено иное, срок подготовки и принятия нормативного административно-правового акта определяется решением коллегиального административного органа о начале административного производства по принятию нормативного административно-правового акта.
Закон Грузии №1886 от 22 октября 2009 года – ССМ I , № 3 3, 09 . 11 .2009 г. , ст. 208
Глава VIII . Формальное административное производство
Статья 107. Издание индивидуального административно-правового акта с применением формального административного производства
1. Индивидуальный административно-правовой акт издается на основании формального административного производства только в случае, если это прямо предусматривается законом.
2. Формальное административное производство ведется в порядке, установленном главой VI настоящего Кодекса, если законом не предусмотрено иное.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 108. Участие заинтересованной стороны в формальном административном производстве
1. Если законом не установлено иное, административный орган уведомляет все заинтересованные стороны о начале формального административного производства и обеспечивает их участие в административном производстве.
2. Если законом не установлено иное, отказ заинтересованной стороны от принятия участия в административном производстве не приостанавливает формального административного производства.
3. Заинтересованной стороне должна быть дана возможность представить свои соображения или ходатайство в связи со всеми обстоятельствами административного производства.
Статья 109. Свидетель и эксперт в административном производстве
1. В ходе формального административного производства свидетель обязан дать показания, а эксперт – заключение.
2. (искл.).
3. Заинтересованной стороне должна быть предоставлена возможность высказать свои соображения в связи с заключением эксперта или показаниями свидетеля.
4. Заинтересованная сторона вправе присутствовать при допросе свидетеля или эксперта, задавать им вопросы, знакомиться с письменным заключением эксперта, присутствовать при осмотре места происшествия.
5. Расходы по приглашению заинтересованной стороной свидетеля или эксперта возмещает заинтересованная сторона.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 110. Устное слушание
1. Административный орган принимает решение только на основании проведения устного слушания.
2. Заинтересованные стороны должны быть уведомлены об устном слушании не менее чем за 7 дней до его проведения и приглашены для участия в устном слушании.
3. В приглашении указывается правомочие административного органа – рассмотреть и разрешить дело и без участия заинтересованной стороны, за исключением предусмотренных законом случаев.
4. Если число заинтересованных сторон превышает 50, административный орган правомочен пригласить заинтересованные стороны для участия в устном слушании путем опубликования сообщения в официальном печатном органе. В сообщении должны указываться вопрос, по поводу которого состоится устное слушание, наименование организующего слушание административного органа, основания начала административного производства, время и место устного слушания.
5. Устное слушание, как правило, не должно продолжаться дольше одного рабочего дня.
Статья 111. Порядок проведения устного слушания
1. Заседание в связи с устным слушанием является публичным. Председательствующий в заседании правомочен объявить заседание закрытым в целях обеспечения охраны персональных данных, государственной, коммерческой или профессиональной тайны.
2. Заседание открывает и председательствует в нем уполномоченное должностное лицо административного органа.
3. Право участвовать в устном слушании имеют уполномоченное должностное лицо административного органа, представитель вышестоящего органа, заинтересованная сторона, приглашенные на рассмотрение эксперт, свидетели.
4. Председательствующий в заседании обязан обеспечить в устном слушании исследование имеющих значение для дела обстоятельств и предоставить присутствующей заинтересованной стороне право высказать собственное мнение по делу.
5. Заинтересованная сторона вправе заявить ходатайство в связи с обстоятельствами, имеющими значение для дела.
6. Соблюдение порядка в заседании обеспечивает председательствующий в заседании. Он правомочен предупредить, а в особых случаях – выдворить из зала лицо, нарушающее порядок.
7. Заседание может продолжаться и без участия выдворенного из зала лица.
Закон Грузии №6327 от 25 мая 2012 года – веб-страница, 12.06.2012 г.
Статья 112. Протокол заседания устного слушания
1. Во время заседания ведется протокол.
2. В протоколе заседания должны указываться:
а) наименование административного производства, по поводу которого организуется слушание;
б) наименование административного органа;
в) время и место рассмотрения;
г) личности председательствующего в заседании, участвующих в устном слушании заинтересованной стороны, эксперта, свидетелей;
д) предмет устного слушания, краткий обзор поданного заявления;
е) краткое описание показаний свидетелей и экспертов;
ж) описание результатов осмотра места происшествия.
3. Протокол заседания подписывается председательствующим в заседании и секретарем.
4. Заинтересованная сторона вправе ознакомиться с протоколом и в 3-дневный срок после ознакомления с протоколом представить замечания по нему, указать на наличие в нем неверной или неполной информации. Если административный орган согласен с замечанием, он подтверждает его правильность, если же не согласен, издает индивидуальный административно-правовой акт об опровержении замечания.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 113. Издание индивидуального административно-правового акта
1. Если законом не установлен иной срок, индивидуальный административно-правовой акт издается в 5-дневный срок после устного слушания.
2. Индивидуальный административно-правовой акт вручается заинтересованной стороне в установленном настоящим Кодексом порядке.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 114. Формальное административное производство, осуществляемое коллегиальным органом
1. Если формальное административное производство ведется в коллегиальном органе, все члены коллегиального органа вправе поставить вопрос в связи с обстоятельствами дела.
2. В голосовании, проводимом в связи с принятием индивидуального административно-правового акта, вправе принимать участие только члены коллегиального органа, участвовавшие в устном слушании дела.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Глава IX . Публичное административное производство
Статья 115. Издание административного акта с применением публичного административного производства
1. Административный акт в порядке, установленном настоящей главой, издается только в том случае, если это прямо предусматривается законом.
2. При издании индивидуальных административно-правовых актов в связи с распоряжением государственной или муниципальной собственностью, лицензированием, выдачей природоохранных разрешений, стандартизацией и распределением телекоммуникационных частот применяются правила, установленные настоящей главой.
3. Административный акт по решению административного органа, в порядке, установленном настоящей главой, может издаваться и в случае, если он затрагивает интересы широкого круга лиц.
4. В случае, предусмотренном частью 3 настоящей статьи, решение принимает ответственное лицо административного органа с согласия вышестоящего административного органа (должностного лица). Если у административного органа нет вышестоящего административного органа, решение о начале публичного административного производства принимает ответственное должностное лицо данного административного органа.
5. Публичное административное производство ведется в порядке, установленном главой VI настоящего Кодекса, с учетом положений, указанных в настоящей главе, если законом не установлено иное.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Закон Грузии №1139 от 27 марта 2009 года – ССМ I , №8, 08 . 04 .2009 г. , ст. 27
Статья 116. Опубликование сообщения о представлении документов для публичного ознакомления
1. Административный орган обязан в установленном настоящим Кодексом порядке опубликовать сообщение о представлении документов для публичного ознакомления.
2. В сообщении должны указываться:
а) административный орган, в котором ведется административное производство, и его адрес. Если с материалами административного производства можно ознакомиться и в другом административном органе, – наименование и адрес этого органа;
б) краткое содержание заявления или (и) решения административного органа о начале административного производства;
в) срок издания индивидуального административно-правового акта;
г) срок представления своих соображений.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 117. Перечень документов, представляемых для публичного ознакомления
1. Для публичного ознакомления должны представляться:
а) заявление и прилагаемые к нему документы, а также решение административного органа о начале административного производства;
б) заключение или соображение, представленное в связи с данным заявлением в административный орган;
в) перечень документов, не представленных для публичного ознакомления.
2. Все имеют право беспрепятственно знакомиться с представленными для публичного ознакомления документами в административном органе, в котором ведется публичное административное производство. В предусмотренных законом случаях или обоснованным решением административного органа представление документов публичного административного производства для публичного ознакомления может производиться и в другом административном органе с согласия этого последнего.
3. Все имеют право требовать копии представленных для публичного ознакомления документов.
Статья 118. Порядок представления своих соображений
1. Все имеют право представить свои соображения в письменной форме в течение 20 дней со дня подачи заявления об издании индивидуального административно-правового акта или представления для публичного ознакомления проекта индивидуального административно-правового акта.
2. Лицо правомочно при представлении своих соображений не указывать свою личность. Это право должно указываться в сообщении о представлении документа для публичного ознакомления.
3. Административный орган обязан указать на документе дату его регистрации.
4. Административный орган в течение одного дня после регистрации направляет представленные частными лицами соображения в другой соответствующий административный орган и общественному эксперту.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 119. Подготовка и представление проекта индивидуального административно-правового акта для публичного ознакомления
Если законом или изданным на его основании подзаконным актом не установлен иной срок, административный орган обязан в течение месяца после регистрации заявления подготовить проект индивидуального административно-правового акта.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 120. Устное слушание. Издание индивидуального административно-правового акта
1. В ходе административного производства должно состояться устное слушание, при котором применяются положения статей 110–112 настоящего Кодекса. Административный орган издает индивидуальный административно-правовой акт в 10-дневный срок после устного слушания.
2. Если законом или изданным на его основании подзаконным актом предусматривается возможность отсрочки издания индивидуального административно-правового акта, административный орган заранее объявляет об отсрочке издания индивидуального административно-правового акта.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 121. Опубликование индивидуального административно-правового акта
Индивидуальный административно-правовой акт, изданный на основании публичного административного производства, подлежит опубликованию в обязательном порядке.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Глава Х. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 122. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 123. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 124. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 125. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 126. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 127. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 128. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 129. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 130. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 131. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 132. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 133. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 134. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 135. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 136. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 137. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 138. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 139. (искл.)
Закон Грузии № 2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 140. (искл.)
Закон Грузии № 2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 141. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 142. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 143. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 144. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 145. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 146. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 147. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 148. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 149. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 150. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 151. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 152. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 153. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 154. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 155. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 156. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Статья 157. (искл.)
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Глава XI . Порядок издания индивидуального административно-правового акта независимым органом
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 158. Обязательность издания индивидуального административно-правового акта посредством независимого органа
1. Индивидуальный административно-правовой акт должен издаваться только независимым органом (обязательное мандатирование) в следующих случаях:
а) (искл. – 0 4.05.2018, №2278);
б) при принятии решения о приватизации государственного (муниципального) имущества (предприятия), если его цена превышает 100 000 лари.
2. Законом может устанавливаться также обязательность издания независимым органом индивидуального административно-правового акта другого вида.
3. Независимый орган издает индивидуальный административно-правовой акт в порядке, установленном настоящим Кодексом для административного производства.
4. На независимый орган распространяются требования статей 8 и 92 настоящего Кодекса.
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Закон Грузии №1517 от 2 июня 2005 года – ССМ I , №26, 06 . 06 .2005 г. , ст. 177
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Закон Грузии №2278 от 4 мая 2018 года – веб-страница, 24.05.2018 г.
Статья 159. Назначение независимого органа
1. Независимый орган может состоять из одного или нескольких физических либо юридических лиц, которые имеют соответствующую квалификацию и могут обеспечить беспристрастное разрешение вопроса.
2. Независимый орган на основании открытого тендера назначается административным органом, к компетенции которого относится разрешение указанного вопроса.
Статья 160. Назначение независимого органа Президентом Грузии и Премьер-министром Грузии
Президент Грузии и Премьер-министр Грузии правомочны для разрешения административной жалобы назначить независимый орган.
Закон Грузии №1263 от 20 сентября 2013 года – веб-страница, 08 . 10 .20 13 г.
Статья 161. Недопустимость подачи административной жалобы
Подача в вышестоящую инстанцию административной жалобы в отношении изданного независимым органом индивидуального административно-правового акта не допускается. Он может быть обжалован только в суде.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Глава XII . Исполнение индивидуального административно-правового акта
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 162. Орган, уполномоченный исполнять индивидуальный административно- правовой акт
1. Если законодательством не установлено иное, индивидуальный административно-правовой акт исполняется издавшим его административным органом.
2. Исполнение индивидуального административно-правового акта по поручению издавшего индивидуальный административно-правовой акт органа может осуществляться также нижестоящим или иным административным органом. В этом случае применяются положения главы II настоящего Кодекса о взаимной помощи административных органов.
3. Если законом или изданным на его основании подзаконным актом не установлено иное, административный орган может делегировать полномочие исполнения индивидуального административно-правового акта как однократно, так и на определенный срок.
4. Право исполнения имеет только должностное лицо, на которое исполнение индивидуального административно-правового акта возлагается служебными обязанностями.
5. Лицо обязано иметь при себе удостоверение личности, подтверждающее соответствующее право, и предъявлять его по требованию лиц, в отношении которых осуществляется исполнение.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 163. Порядок исполнения индивидуального административно-правового акта
1. Ответственный за исполнение административный орган (должностное лицо) обязан осуществлять предоставленные ему законом полномочия только в пределах, необходимых для обеспечения исполнения индивидуального административно-правового акта.
2. Полномочия ответственного за исполнение административного органа (должностного лица) могут ограничиваться индивидуальным административно-правовым актом вышестоящего административного органа (должностного лица).
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 164. Обязательность исполнения требования уполномоченного административного органа
1. Все обязаны выполнять законные требования правомочного административного органа (должностного лица) в связи с исполнением индивидуального административно-правового акта.
2. Если законом или изданным на его основании подзаконным актом не установлено иное, лицо правомочно заявить отказ от исполнения требования, связанного с исполнением, если это противоречит возложенному на него законом обязательству или повлечет разглашение персональных данных, государственной, коммерческой или профессиональной тайны, обязанность соблюдения которой возложена на него законом.
Закон Грузии №6327 от 25 мая 2012 года – веб-страница, 12.06.2012 г.
Статья 165. Решение об обеспечении исполнения
1. Административный орган (должностное лицо) с целью исполнения индивидуального административно-правового акта может осуществить в отношении других лиц какое-либо предусмотренное законом действие только в случае издания решения об обеспечении исполнения.
2. В случае подачи заявления об обеспечении исполнения административный орган решает вопрос в 10-дневный срок. Решение об обеспечении исполнения является письменным и представляет собой индивидуальный административно-правовой акт.
3. Решение об обеспечении исполнения может содержаться в индивидуальном административно-правовом акте, подлежащем исполнению.
4. В решении об обеспечении исполнения должен указываться индивидуальный административно-правовой акт, во исполнение которого оно издано.
6. В случае невозможности применения одного средства обеспечения исполнения издается индивидуальный административно-правовой акт о применении другого средства исполнения.
7. В решении об обеспечении исполнения должны указываться размеры и порядок возмещения расходов. Административный орган правомочен в соответствии с осуществленными во исполнение индивидуального административно-правового акта действиями изменить в дальнейшем размер расходов.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 166. Административное производство в связи с изданием решения об обеспечении исполнения
1. В отношении административного производства, связанного с изданием решения об обеспечении исполнения, не применяются установленные статьями 95 и 98 настоящего Кодекса требования.
2. В случаях, не терпящих отлагательства, когда создается угроза государственной или общественной безопасности, здоровью населения, жизни людей либо иным образом невозможно пресечь преступное деяние, решение об обеспечении исполнения может издаваться в устной форме.
3. Решение об обеспечении исполнения должно быть издано в письменной форме, в 3-дневный срок после осуществления меры по обеспечению исполнения, в соответствии с главой IV настоящего Кодекса.
Статья 167. Срок добровольного исполнения индивидуального административно-правового акта
1. Лицу, в отношении которого осуществляется средство обеспечения исполнения, должен предоставляться срок для добровольного исполнения индивидуального административно-правового акта.
2. Административный орган обязан точно определить, осуществление какого действия поручается лицу для исполнения индивидуального административно-правового акта.
3. Лицо правомочно исполнить соответствующее обязательство при помощи наиболее благоприятного для него средства.
4. В отношении лица, которое в течение установленного срока исполнило обязательство, указанное в решении об обеспечении исполнения, мера обеспечения исполнения не применяется. В случае исполнения лицом соответствующего обязательства в установленный срок действие решения об исполнении прекращается.
5. В указанных в статье 166 настоящего Кодекса случаях, не терпящих отлагательства, срок может не определяться.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 168. Возмещение расходов, связанных с исполнением
1. Если законом или изданным на его основании индивидуальным административно-правовым актом не установлено иное, расходы, связанные с исполнением индивидуального административно-правового акта, несет лицо, которому поручено исполнение индивидуального административно-правового акта.
2. Если лицу в случае, предусмотренном частью 5 статьи 167 настоящего Кодекса, не определен срок для добровольного исполнения индивидуального административно-правового акта, расходы по исполнению несет соответственно государственный орган или соответствующий муниципалитет, кроме случая, когда неотложная необходимость была вызвана действием лица, которое должно было исполнить индивидуальный административно-правовой акт.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Закон Грузии №1698 от 24 сентября 2009 года – ССМ I , №29, 12. 10 .2009 г. , ст. 181
Закон Грузии №6880 от 15 июля 2020 года – веб-страница, 28.07.2020 г.
Статья 169. Средства обеспечения исполнения
1. Административный орган правомочен по истечении срока, данного лицу для добровольного исполнения индивидуального административно-правового акта, применить во исполнение индивидуального административно-правового акта одно из следующих средств обеспечения исполнения:
а) поручение исполнения индивидуального административно-правового акта другому лицу;
б) штраф;
в) непосредственное принуждение.
2. Административный орган правомочен применить только средство обеспечения исполнения, предусмотренное в решении об обеспечении исполнения.
3. Административный орган правомочен избрать только средство обеспечения исполнения, которое обеспечит скорейшее исполнение индивидуального административно-правового акта с наименьшими затратами и не причинит вреда обществу и соответствующим лицам.
4. Применение средства обеспечения исполнения должно быть прекращено по исполнении индивидуального административно-правового акта.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 170. Поручение исполнения индивидуального административно-правового акта другому лицу
1. Если индивидуальный административно-правовой акт может быть исполнен другим лицом, административный орган правомочен в порядке, установленном настоящим Кодексом и другими законодательными актами Грузии, поручить исполнение другому лицу.
2. Административный орган возмещает свои расходы, связанные с исполнением индивидуального административно-правового акта, за счет соответствующих физических или юридических лиц.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 171. Обеспечение исполнения штрафом
1. Штраф как гражданско-правовое средство исполнения применяется в случае, когда исполнение индивидуального административно-правового акта может осуществляться только путем волеизъявления соответствующего лица.
2. Штраф как средство обеспечения исполнения может применяться также при наличии возможности поручения действия, связанного с исполнением другого индивидуального административно-правового акта.
3. Размер суммы штрафа должен определяться решением об обеспечении исполнения. Размер штрафа может определяться общей суммой или суммой за каждый день нарушения индивидуального административно-правового акта либо за каждое деяние, совершенное в нарушение индивидуального административно-правового акта.
4. Размер общей суммы штрафа не должен превышать 1 000 лари с физического лица и 5 000 лари – с юридического лица.
5. Сумма штрафа за каждый день нарушения индивидуального административно-правового акта или за каждое деяние, совершенное в нарушение индивидуального административно-правового акта, не должен превышать 50 лари с физического лица и 200 лари – с юридического лица.
6. Минимальный размер суммы штрафа составляет 5 лари.
7. Сумма штрафа зачисляется соответственно в государственный бюджет или бюджеты территориальных единиц.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 172. Непосредственное принуждение
1. Если, несмотря на применение указанных в статьях 170 и 171 настоящего Кодекса средств обеспечения исполнения, индивидуальный административно-правовой акт не исполнен, ответственный за исполнение административный орган правомочен обеспечить исполнение индивидуального административно-правового акта путем непосредственного принуждения.
2. Непосредственное принуждение может также применяться в случаях, предусмотренных частью 2 статьи 166 настоящего Кодекса.
3. Административный орган обязан применить средство непосредственного принуждения, предусмотренное законом или изданным на его основании подзаконным актом.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 173. Исполнение в отношении органов муниципалитета
Положения настоящей главы в связи с исполнением индивидуальных административно-правовых актов не распространяются на органы муниципалитета.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Закон Грузии №1698 от 24 сентября 2009 года – ССМ I , №29, 12. 10 .2009 г. , ст. 181
Закон Грузии №6880 от 15 июля 2020 года – веб-страница, 28.07.2020 г.
Статья 174. Исполнение индивидуального административно-правового акта во время чрезвычайного или военного положения
Во время чрезвычайного или военного положения, а также в связи с исполнением полицией индивидуального административно-правового акта законом может устанавливаться порядок, отличающийся от установленного настоящим Кодексом.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 175. Особый порядок исполнения индивидуального административно-правового акта, связанного с взысканием денежной суммы
1. В отношении исполнения индивидуального административно-правового акта, связанного с взысканием денежной суммы, не применяются указанные в статье 169 настоящего Кодекса средства обеспечения исполнения.
2. Для исполнения индивидуального административно-правового акта, связанного с взысканием денежной суммы, необходимо решение соответствующего административного органа об обеспечении исполнения.
3. Если обязанное на основании индивидуального административно-правового акта лицо заявляет отказ от уплаты денежной суммы, административный орган правомочен принять решение об обеспечении исполнения, в соответствии с которым правомочное лицо возлагает на должника обязательство о зачислении причитающейся денежной суммы на счет административного органа.
4. Принудительное взыскание суммы с лица, наложение ареста на имущество производятся по исполнительному листу в порядке, установленном Законом Грузии «Об исполнительных производствах».
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 176. Обжалование решения об обеспечении исполнения
1. Решение об обеспечении исполнения обжалуется в установленном настоящим Кодексом порядке.
2. Если средство обеспечения и срок исполнения, избранные решением об обеспечении исполнения, непосредственно вытекают из индивидуального административно-правового акта, во исполнение которого оно было издано, оно может обжаловаться только вместе с соответствующим индивидуальным административно-правовым актом.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Глава XIII . Административное производство в связи с административной жалобой
Статья 177. Право обжалования административно-правового акта
1. Заинтересованная сторона вправе обжаловать изданный административным органом административно-правовой акт.
2. Нарушение административным органом установленного срока издания административно-правового акта считается отказом от издания административно-правового акта и обжалуется в порядке, установленном настоящей главой.
3. Деяние административного органа, не связанное с изданием административно-правового акта, обжалуется в порядке, установленном настоящей главой.
4. Отдельному обжалованию не подлежит решение административного органа, принятое по вопросу административного производства, за исключением случая, когда это прямо предусматривается законом или независимо от соответствующего административно-правового акта нарушает права или законные интересы лица.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Статья 178. Уполномоченный административный орган, рассматривающий административную жалобу
1. Если законом или изданным на его основании подзаконным актом не установлено иное, административную жалобу рассматривает и разрешает административный орган, издавший административно-правовой акт, если там имеется вышестоящее должностное лицо издавшего административно-правовой акт должностного лица или структурного подразделения.
2. Жалобу, поданную на административно-правовой акт, изданный руководящим должностным лицом административного органа, рассматривает и разрешает вышестоящий административный орган.
3. Лицо может обратиться за защитой своих прав и свобод в суд в порядке, установленном Административно-процессуальным кодексом Грузии.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №5671 от 28 декабря 2007 года – ССМ I , №1, 03 . 01. 2 008 г. , ст. 3
Статья 179. Административная жалоба
1. Административное производство в установленном настоящей главой порядке начинается только в случае подачи административной жалобы.
2. Административная жалоба должна быть составлена в письменной форме и отвечать требованиям настоящего Кодекса.
Статья 180. Срок обжалования административно-правового акта
1. Административная жалоба должна быть подана в месячный срок со дня опубликования административно-правового акта или ознакомления с административно-правовым актом в официальном порядке, если законом не установлено иное.
2. Деяние административного органа должно быть обжаловано в месячный срок со дня, когда соответствующей заинтересованной стороне стало известно об осуществлении или воздержании от осуществления этого действия.
3. Срок обжалования не может устанавливаться в случае нарушения административным органом срока издания административно-правового акта.
4. В случае просрочки обжалования административно-правового акта срок подлежит восстановлению, если просрочка была допущена ввиду действия непреодолимой силы или по иной уважительной причине.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 181. Содержание административной жалобы
1. В административной жалобе должны указываться:
а) наименование административного органа, в который подается административная жалоба;
б) личность и адрес подающего административную жалобу лица;
в) наименование административного органа, административно-правовой акт или действие которого обжалуется;
г) наименование обжалуемого административно-правового акта;
д) требование;
е) обязательства, на которых основано требование;
ж) перечень прилагаемых к административной жалобе документов, если к жалобе прилагаются какие-либо документы.
11. В административной жалобе может быть указано на несоответствие обжалуемого административно-правового акта закону, на котором основывается требование административной жалобы. В административной жалобе могут указываться также нормы Европейской конвенции о защите прав человека и основных свобод, дополнительных протоколов к ней и прецеденты Европейского суда по правам человека по подобным правовым вопросам, на несоответствии которым может основываться требование административной жалобы.
2. Если подавшему административную жалобу лицу вручен административно-правовой акт, к административной жалобе прилагается его копия.
Закон Грузии №1922 от 18 октября 2022 года – веб-страница, 24. 10 .20 22 г.
Статья 182. Отказ в принятии или рассмотрении административной жалобы
1. Административный орган не рассматривает административную жалобу, если:
а) имеется судебное решение или определение об отказе истца от иска по тому же предмету спора, о признании иска ответчиком или утверждении мирового соглашения сторон;
б) в судебном производстве находится дело о споре между теми же сторонами, по тому же предмету и тому же основанию;
в) имеется решение этого или вышестоящего административного органа по тому же вопросу;
г) в вышестоящем административном органе ведется административное производство по той же административной жалобе;
д) (искл. – 20.03.2015, №3382);
е) административная жалоба подана неправомочным лицом;
ж) истек установленный законом срок подачи административной жалобы.
2. Административный орган обязан до вынесения решения об отказе в принятии или рассмотрении административной жалобы предоставить подавшему административную жалобу лицу возможность представить свои соображения по указанному вопросу. Административный орган принимает решение о принятии административной жалобы в 5-дневный срок.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №3382 от 20 марта 2015 года – веб-страница, 31 .03.20 15 г.
Статья 183. Срок рассмотрения административной жалобы
1. Если законом или изданным на его основании подзаконным актом не установлено иное, уполномоченный административный орган обязан рассмотреть административную жалобу и принять соответствующее решение в месячный срок.
2. В предусмотренных законодательством случаях, если для установления обстоятельств, имеющих существенное значение для дела, необходим срок, превышающий срок, установленный законодательством для рассмотрения административной жалобы, административный орган правомочен вынести обоснованное решение о продлении срока рассмотрения административной жалобы.
3. Административный орган обязан принять указанное в части 2 настоящей статьи решение не позднее 7 дней после начала административного производства и об этом незамедлительно уведомить подавшее административную жалобу лицо.
4. Если законом или изданным на его основании административно-правовым актом не предусмотрено иное, срок рассмотрения административной жалобы может быть продлен не более чем на месяц.
Статья 184. Приостановление действия административно-правового акта при подаче административной жалобы
1. Если законом или изданным на его основании подзаконным актом не установлено иное, действие обжалованного акта приостанавливается с момента регистрации административной жалобы. Административный орган издает об этом индивидуальный административно-правовой акт.
2. Действие административно-правового акта не приостанавливается, если:
а) это повлечет увеличение государственных расходов или расходов муниципалитета;
б) он представляет собой административно-правовой акт полиции, принятый в связи с охраной общественного порядка;
в) он издан во время чрезвычайного или военного положения на основании соответствующего закона;
г) отсрочка исполнения повлечет значительный материальный ущерб или создаст серьезную угрозу общественному порядку или безопасности.
3. Решение о продлении действия административно-правового акта на основании части 2 настоящей статьи принимает издавший административно-правовой акт или его вышестоящий административный орган.
4. Решение указанного в части 3 настоящей статьи административного органа может быть обжаловано в суде в установленном законодательством порядке.
5. Заинтересованная сторона вправе в установленном законодательством порядке потребовать от суда продления действия приостановленного административно-правового акта.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Закон Грузии №1698 от 24 сентября 2009 года – ССМ I , №29, 12. 10 .2009 г. , ст. 181
Закон Грузии №6880 от 15 июля 2020 года – веб-страница, 28.07.2020 г.
Статья 185. Порядок рассмотрения административной жалобы
Если настоящей главой не установлено иное, при административном производстве в связи с административной жалобой применяются положения, предусмотренные главой VI настоящего Кодекса.
Статья 186. Рассмотрение и разрешение административной жалобы коллегиальным административным органом
При рассмотрении и разрешении административной жалобы коллегиальным административным органом также применяется порядок, установленный главой VII настоящего Кодекса.
Статья 187. Недопустимость участия должностного лица, издавшего обжалованный административно-правовой акт, в рассмотрении административной жалобы
Не допускается участие в разрешении административной жалобы лица, участвовавшего в подготовке или издании обжалованного административно-правового акта.
Статья 188. Право изменения или объявления административно-правового акта недействительным
1. Подача административной жалобы не приостанавливает права издавшего административно-правовой акт административного органа – изменить, объявить его утратившим силу или недействительным в установленном настоящим Кодексом порядке.
2. В случае изменения или объявления административно-правового акта недействительным административный орган обязан в течение 5 дней уведомить об этом административный орган, рассматривающий административную жалобу.
Статья 189. Обязательство по изданию административно-правового акта
1. Если административная жалоба подана в связи с нарушением срока, установленного для издания административно-правового акта, подача административной жалобы не приостанавливает обязательства соответствующего административного органа по изданию административно-правового акта, за исключением установленных законом случаев.
2. Если законом не установлено иное, в случае издания административно-правового акта соответствующим административным органом административное производство по административной жалобе в связи с неизданием индивидуального административно-правового акта подлежит прекращению.
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 190. Продление административного производства в случае изменения или отмены административно-правового акта
В случае изменения или объявления административно-правового акта утратившим силу административным органом, издавшим обжалованный административно-правовой акт, рассмотрение административной жалобы должно быть продолжено, если заинтересованная сторона потребует объявления административно-правового акта недействительным.
Статья 191. Отказ от административной жалобы
1. Лицо, подавшее административную жалобу, вправе отказаться от административной жалобы до вынесения решения административным органом.
2. Отказ от административной жалобы должен быть заявлен в письменной форме. Во время устного слушания заинтересованная сторона правомочна заявить отказ от административной жалобы также в устной форме.
3. Отказ от административной жалобы не приостанавливает ее рассмотрения, если нерассмотрение жалобы может повлечь ущемление или значительный вред государственным или общественным интересам.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Статья 192. Право административного органа признать административную жалобу
1. Издавший обжалованный административно-правовой акт орган вправе признать административную жалобу, если это не противоречит законодательству.
2. Если законом или изданным на его основании подзаконным актом не установлено иное, рассматривающий административную жалобу административный орган вправе продлить административное производство независимо от признания административной жалобы органом, издавшим административно-правовой акт.
Статья 193. Объем административного производства, связанного с административной жалобой
1. Если законом или изданным на его основании подзаконным актом не установлено иное, рассматривающий административную жалобу административный орган рассматривает административную жалобу в пределах указанного в ней требования, а в предусмотренном законом случае может выйти за их рамки.
2. В случае невозможности принятия решения только в отношении обжалуемой части административно-правового акта рассматривающий административную жалобу орган с письменного согласия подавшего административную жалобу лица принимает решение в отношении административно-правового акта в целом, а в случае отказа этого лица – выносит решение об оставлении административной жалобы без рассмотрения, если это не противоречит закону.
Статья 194. Участие заинтересованной стороны в административном производстве в связи с административной жалобой
1. Административный орган обязан предоставить участвующей в административном производстве заинтересованной стороне возможность представления своего мнения.
2. Административный орган обязан в письменной форме уведомить о начале административного производства в связи с административной жалобой всех лиц, участвовавших в административном производстве, связанном с изданием обжалованного административно-правового акта, и обеспечить их участие в административном производстве.
3. Если законом или изданным на его основании подзаконным актом не установлено иное, отказ заинтересованной стороны представить свои соображения, дополнительную информацию или присутствовать при устном разбирательстве не приостанавливает административного производства в связи с административной жалобой.
Статья 195. Участие административного органа, вынесшего обжалованный административно-правовой акт, в административном производстве по административной жалобе
1. Рассматривающий административную жалобу административный орган в течение 5 дней после регистрации направляет копии административной жалобы и прилагаемых к ней документов административному органу, издавшему административно-правовой акт.
2. Орган, издавший обжалованный административно-правовой акт, обязан в течение 5 дней после получения копии административной жалобы представить рассматривающему административную жалобу органу все материалы административного производства, связанного с данным административно-правовым актом, и свое письменное заключение по административной жалобе.
3. Если законом не установлено иное, административный орган, издавший обжалованный административно-правовой акт, в административном производстве, связанном с административной жалобой, пользуется теми же правами, которые предоставлены участвующей в административном производстве заинтересованной стороне.
4. Орган, издавший обжалованный административно-правовой акт, должен быть представлен в административном производстве издавшим административно-правовой акт должностным лицом или иным правомочным лицом, а если административно-правовой акт издан коллегиальным органом, – руководящим лицом коллегиального органа.
5. Орган, издавший обжалованный административно-правовой акт, может быть представлен в административном производстве другим сотрудником только с согласия административного органа, рассматривающего административную жалобу.
Статья 196. Предоставление заинтересованными сторонами дополнительной информации
1. Если законом не установлено иное, подавшее административную жалобу лицо, а также другая заинтересованная сторона представляют свои соображения, а также связанные с делом дополнительные документы не позднее 5 дней до проведения устного заседания.
2. Административный орган обязан в письменной форме уведомить участников административного производства о дате проведения устного заседания не позднее 5 дней до его проведения.
Статья 197. Ознакомление с материалами административного производства
1. Участвующие в административном производстве стороны знакомятся с материалами административного дела в соответствии со статьей 99 настоящего Кодекса.
2. (искл. ).
3. (искл. ).
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Статья 198. Порядок проведения устного слушания
1. Устное слушание проводится в порядке, установленном главой VIII настоящего Кодекса.
2. Участвующие в административном производстве стороны могут быть заслушаны в отсутствие друг друга, если это необходимо для предотвращения разглашения персональных данных, информации, отнесенной к государственной или коммерческой тайне, и иным образом не представляется возможным установить обстоятельства, имеющие существенное значение для дела.
3. Обоснованное решение по указанному в части 2 настоящей статьи вопросу выносит административный орган по требованию заинтересованной стороны.
4. Если законом или изданным на его основании подзаконным актом не предусмотрено иное, заседание устного слушания является открытым.
5. Заседание устного слушания является открытым, если административная жалоба подана на административно-правовой акт, изданный на основании публичного административного производства.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №6327 от 25 мая 2012 года – веб-страница, 12.06.2012 г.
Статья 199. Рассмотрение и разрешение административной жалобы без проведения устного слушания
Административный орган правомочен рассматривать и разрешать административную жалобу без проведения устного слушания, если:
а) имеются основания для отказа в рассмотрении административной жалобы;
б) все участвующие в административном производстве заинтересованные стороны согласны на рассмотрение дела без проведения устного слушания.
2. Административный орган обязан в изданном в связи с административной жалобой административно-правовом акте указать основание отказа от проведения устного слушания.
Статья 200. Представление участвующей в деле заинтересованной стороной своих соображений после проведения устного слушания
Если после проведения устного слушания рассматривающему административную жалобу административному органу стало известно о новых обстоятельствах, имеющих существенное значение для дела, об этом должны быть уведомлены участвующие в административном производстве заинтересованные стороны, и им должна предоставляться возможность представить свои соображения по данному вопросу.
Статья 201. Решение административного органа в связи с рассмотрением административной жалобы
1. Административный орган в результате рассмотрения административной жалобы выносит одно из следующих решений:
а) об удовлетворении административной жалобы;
б) об отказе в удовлетворении административной жалобы;
в) о частичном удовлетворении административной жалобы.
2. Если необходимо собрать дополнительные материалы по делу, административный орган выносит решение об отсрочке рассмотрения дела, о чем сообщается сторонам.
3. Административно-правовой акт, связанный с административной жалобой, с точки зрения его законности и целесообразности, проверяет административный орган.
4. Административный орган, рассматривающий административную жалобу, обязан проверить, удовлетворяет ли административно-правовой акт требование закона, предоставляющее подавшему административную жалобу лицу какое-либо право или преимущество.
Статья 202. Издание административно-правового акта в связи с административной жалобой
Принятое административным органом решение о рассмотрении административной жалобы является индивидуальным административно-правовым актом и должно удовлетворять установленным настоящим Кодексом требованиям к индивидуальному административно-правовому акту.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 203. Изменение, объявление недействительным или утратившим силу обжалованного административно-правового акта. Издание нового административно- правового акта
Административный орган правомочен объявить недействительным или утратившим силу, а также изменить обжалованный административно-правовой акт.
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Статья 204. Расходы по административному производству, связанному с рассмотрением административной жалобы
1. Не могут устанавливаться государственная пошлина или какой-либо платеж за рассмотрение административной жалобы.
2. Каждая из сторон сама возмещает понесенные ею расходы по административному производству в связи с административной жалобой.
3. В случае удовлетворения жалобы административный орган возмещает расходы участвующей в административном производстве стороны по найму адвоката или иного представителя только в случае неплатежеспособности участвующей в административном производстве стороны.
4. (искл.).
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Статья 205. (искл.)
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Статья 206. (искл.)
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Глава XIV . Ответственность административных органов
Статья 207. Применение Гражданского кодекса Грузии при возмещении вреда, причиненного административными органами
Если настоящим Кодексом не установлено иное, при возмещении вреда, причиненного административными органами, применяется порядок, установленный Гражданским кодексом Грузии.
Статья 208. Особый порядок ответственности государства или муниципалитета
1. Ответственность за вред, причиненный государственным административным органом, а также его должностным лицом или иным государственным служащим либо публичным служащим этого органа (кроме публичных служащих, определенных частью 2 настоящей статьи) при исполнении им своих служебных обязанностей, несет государство.
2. Ответственность за вред, причиненный органом муниципалитета, а также его должностным лицом или другим служащим при исполнении им своих служебных обязанностей, несет муниципалитет.
3. Если частное лицо осуществляет какую-либо деятельность на основании делегирования или поручения государственного органа или органа муниципалитета, ответственность за вред, причиненный при осуществлении этой деятельности, несет государство или муниципалитет.
Закон Грузии №1698 от 24 сентября 2009 года – ССМ I , №29, 12. 10 .2009 г. , ст. 181
Закон Грузии №4355 от 27 октября 2015 года – веб-страница, 11.11.2015 г.
Закон Грузии №159 от 21 декабря 2016 года – веб-страница, 28.12.2016 г.
Закон Грузии №6880 от 15 июля 2020 года – веб-страница, 28.07.2020 г.
Статья 209. Ответственность государственного органа или муниципалитета за вред, причиненный законным административно-правовым актом
1. Если административно-правовым актом, изданным в соответствии с законодательством Грузии ввиду общественной необходимости, вопреки принципу равенства причинен существенный вред только какому-либо частному лицу или какой-либо группе лиц, государственный орган или муниципалитет обязан возместить вред, причиненный этим административно-правовым актом.
2. Размер возмещения вреда определяется на основании оценки интересов публичных и частных лиц.
Закон Грузии №1698 от 24 сентября 2009 года – ССМ I , №29, 12. 10 .2009 г. , ст. 181
Закон Грузии №6880 от 15 июля 2020 года – веб-страница, 28.07.2020 г.
Глава XV . (искл.)
Закон Грузии №1886 от 22 октября 2009 года – ССМ I , № 3 3, 09 . 11 .2009 г. , ст. 208
Статья 210. (искл.)
Закон Грузии №1886 от 22 октября 2009 года – ССМ I , № 3 3, 09 . 11 .2009 г. , ст. 208
Статья 211. (искл.)
Закон Грузии №772 от 2 марта 2001 года – ССМ I , № 6 , 20.03.2001 г. , ст. 8
Закон Грузии №1801 от 24 июня 2005 года – ССМ I , № 3 7, 14. 07 .2005 г. , ст. 245
Закон Грузии №1886 от 22 октября 2009 года – ССМ I , № 3 3, 09 . 11 .2009 г. , ст. 208
Статья 212. (искл.)
Закон Грузии №1886 от 22 октября 2009 года – ССМ I , № 3 3, 09 . 11 .2009 г. , ст. 208
Статья 213. (искл.)
Закон Грузии №1886 от 22 октября 2009 года – ССМ I , № 3 3, 09 . 11 .2009 г. , ст. 208
Статья 214. (искл.)
Закон Грузии №1886 от 22 октября 2009 года – ССМ I , № 3 3, 09 . 11 .2009 г. , ст. 208
Статья 215. (искл.)
Закон Грузии №1886 от 22 октября 2009 года – ССМ I , № 3 3, 09 . 11 .2009 г. , ст. 208
Статья 216. (искл.)
Закон Грузии №1886 от 22 октября 2009 года – ССМ I , № 3 3, 09 . 11 .2009 г. , ст. 208
Статья 217. (искл.)
Закон Грузии №1886 от 22 октября 2009 года – ССМ I , № 3 3, 09 . 11 .2009 г. , ст. 208
Глава XVI . Переходные положения
Статья 218. Организационные вопросы, связанные с введением Кодекса в действие
1. В связи с введением настоящего Кодекса в действие Министерству юстиции Грузии до 15 ноября 1999 года подготовить проекты внесения изменений в соответствующие законодательные акты.
2. Не допускается объявление недействительным или утратившим силу управомочивающего административного акта, изданного или удостоверенного до введения настоящего Кодекса в действие, если лицом на основании этого акта осуществлено какое-либо действие юридического значения, за исключением случаев, предусмотренных подпунктом «б» части первой статьи 60 и подпунктами «а», «б» и «в» части 2 статьи 61 настоящего Кодекса.
3. Действие части 2 настоящей статьи не распространяется на управомочивающие административные акты, касающиеся незаконного и необоснованного имущества предусмотренных главой VII 2 Административно-процессуального кодекса Грузии должностных лиц, членов их семей, их близких родственников или связанных с ними лиц, и принятые (изданные) с нарушением требований законодательства.
4. До 1 сентября 2013 года соответствующим органам (должностным лицам) обеспечить принятие (издание) подзаконных нормативных актов, предусмотренных частью 2 статьи 28 и частью 4 статьи 37 настоящего Кодекса.
Закон Грузии №1138 от 26 октября 2001 года – ССМ I , № 3 3, 10. 11 .2001 г. , ст. 134
Закон Грузии №3399 от 13 февраля 2004 года – ССМ I , №6, 09 . 03 .2004 г. , ст. 29
Закон Грузии №6327 от 25 мая 2012 года – веб-страница, 12.06.2012 г.
Глава XVII . Заключительные положения
Статья 219. Введение Кодекса в действие
Настоящий Кодекс ввести в действие с 1 января 2000 года.
Статья 220. Перечень законодательных актов, утративших силу в связи с введением настоящего Кодекса в действие
В связи с введением настоящего Кодекса в действие признать утратившими силу:
а) Закон Грузии «О порядке рассмотрения заявлений, жалоб и обращений в государственных органах, на предприятиях, в учреждениях и организациях (независимо от их организационно-правовой формы)» от 24 декабря 1993 года;
б) (искл.).
Закон Грузии №2372 от 9 сентября 1999 года – ССМ I , №43(50), 21 . 09 .1 999 г. , ст. 216
Президент Грузии Эдуард Шеварднадзе
Тбилиси,
25 июня 1999 года
№2181– II ს
Document comments