On Tuberculosis Control

Document structure

View explanations

Referenced documents

Document comments

Document Highlights

Consolidated publications

05/07/2018 24/06/2016 23/12/2015
Return back

Consolidated versions (24/06/2016 - 05/07/2018)

 

საქართველოს კანონი

 

 
ტუბერკულოზის კონტროლის შესახებ

თავი I

ზოგადი დებულებანი

მუხლი 1. კანონის მიზანი

ამ კანონის მიზანია ტუბერკულოზის ეფექტიანი კონტროლის გზით ფიზიკური პირის ჯანმრთელობის დაცვისა და საზოგადოებრივი ჯანმრთელობის უზრუნველყოფა, საქართველოში ტუბერკულოზის გავრცელების თავიდან აცილება, ტუბერკულოზის შემთხვევის მართვის სამართლებრივი საფუძვლების დადგენა და ტუბერკულოზით დაავადებული პირისათვის შესაბამისი დახმარების გაწევა.

მუხლი 2. კანონის რეგულირების სფერო

ეს კანონი განსაზღვრავს საქართველოში ტუბერკულოზის კონტროლის ღონისძიებების ორგანიზების ძირითად სამართლებრივ, ორგანიზაციულ და ფინანსურ პრინციპებს, აწესრიგებს ტუბერკულოზის კონტროლთან და ტუბერკულოზით დაავადებული პირის უფლებებთან და მოვალეობებთან დაკავშირებულ საკითხებს.

მუხლი 3. საქართველოს კანონმდებლობა ტუბერკულოზის შესახებ

ტუბერკულოზის შესახებ საქართველოს კანონმდებლობა შედგება საქართველოს კონსტიტუციისაგან, საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებებისაგან, ამ კანონისა და საქართველოს სხვა საკანონმდებლო და კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტებისაგან.

მუხლი 4. კანონში გამოყენებულ ტერმინთა განმარტება

ამ კანონის მიზნებისთვის მასში გამოყენებულ ტერმინებს აქვს შემდეგი მნიშვნელობა:

ა) ტუბერკულოზი – გადამდები დაავადება, რომელსაც ტუბერკულოზის მიკობაქტერია იწვევს და რომელიც ყველაზე ხშირად ჰაერის გზით ვრცელდება/გადაეცემა;

ბ) ფილტვის ტუბერკულოზი – ტუბერკულოზის ფორმა, რომლის დროსაც დაავადების გამომწვევი ტუბერკულოზის მიკობაქტერია აზიანებს ადამიანის ფილტვს;

გ) ფილტვგარეშე ტუბერკულოზი – ტუბერკულოზის ფორმა, რომლის დროსაც დაავადების გამომწვევი ტუბერკულოზის მიკობაქტერია აზიანებს ადამიანის სხვა ორგანოს, გარდა ფილტვისა;

დ) რეზისტენტული ტუბერკულოზი – ტუბერკულოზის ფორმა, რომლის დროსაც დაავადების გამომწვევი ტუბერკულოზის მიკობაქტერიის ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო ერთი ან ერთზე მეტი წამლის მიმართ მდგრადობა (რეზისტენტობა) ლაბორატორიული მეთოდებით არის დადასტურებული;

ე) რეგულარული ტუბერკულოზი – ტუბერკულოზის ფორმა, რომლის დროსაც დაავადების გამომწვევი ტუბერკულოზის მიკობაქტერია ექვემდებარება პირველი რიგის ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო წამლებით მკურნალობას;

ვ) პაციენტი – პირი (საქართველოს მოქალაქე, უცხოელი – საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებულ შემთხვევებში, საქართველოში სტატუსის მქონე მოქალაქეობის არმქონე პირი), რომლის მდგომარეობა შესაბამისმა სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებელმა განსაზღვრა, როგორც ფილტვის ტუბერკულოზის სავარაუდო შემთხვევა ან ფილტვის ტუბერკულოზის დადასტურებული შემთხვევა;

ზ) ტუბერკულოზის სავარაუდო შემთხვევა – მდგომარეობა, რომლის დროსაც პაციენტს აღენიშნება სასუნთქი სისტემის დაზიანების სიმპტომები, რაც, მაღალი ალბათობით, ტუბერკულოზითაა გამოწვეული;

თ) ტუბერკულოზის დადასტურებული შემთხვევა – მდგომარეობა, რომლის დროსაც პაციენტს დაუდასტურდა ფილტვის ტუბერკულოზით დაავადების დიაგნოზი შესაბამისი კლინიკური პრაქტიკის ეროვნული რეკომენდაციებით განსაზღვრულ კრიტერიუმებზე დაყრდნობით;

 ი) ტუბერკულოზის გადამდები ფორმა – ტუბერკულოზის მიკობაქტერიების გარემოში გამოყოფით მიმდინარე ფილტვის ტუბერკულოზი, რომელიც ტუბერკულოზის კლინიკური პრაქტიკის ეროვნული რეკომენდაციებით განსაზღვრული ბაქტერიაგამოყოფის ლაბორატორიული გამოკვლევებით დგინდება;

კ) სკრინინგი – პირთა გამოკვლევა დაავადების ნიშნების გარეშე, ფარულად მიმდინარე დაავადების გამოსავლენად;

ლ) ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო მკურნალობა – ტუბერკულოზით დაავადებული პირის განკურნებისათვის კლინიკური პრაქტიკის ეროვნული რეკომენდაციების მოთხოვნათა დაცვით და ჯანმრთელობის მსოფლიო ორგანიზაციის რეკომენდაციების გათვალისწინებით განხორციელებული სამედიცინო და სხვა ჩარევების ერთობლიობა;

მ) სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებელი – „საზოგადოებრივი ჯანმრთელობის შესახებ“ საქართველოს კანონით განსაზღვრული სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებელი;

ნ) ახლო კონტაქტი – ტუბერკულოზის დადასტურებული შემთხვევის მქონე პაციენტის კონტაქტი ოჯახის წევრთან (მშობელთან, მეუღლესთან, შვილთან, დასთან, ძმასთან, პაციენტთან მუდმივად მცხოვრებ სხვა პირთან) ან დახურულ სივრცეში სხვა პირთან კონტაქტი დღის განმავლობაში, კლინიკური პრაქტიკის ეროვნული რეკომენდაციითა და ჯანმრთელობის მსოფლიო ორგანიზაციის რეკომენდაციით განსაზღვრული პერიოდულობითა და ხანგრძლივობით;

ო) სამინისტრო – საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტრო;

პ) მინისტრი – საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის მინისტრი;

ჟ) საზოგადოებრივი ჯანმრთელობის დაცვის ადგილობრივი ერთეული – საქართველოს ორგანული კანონის „ადგილობრივი თვითმმართველობის კოდექსი“ შესაბამისად მუნიციპალიტეტის მიერ შექმნილი არასამეწარმეო (არაკომერციული) იურიდიული პირი, რომელიც „საზოგადოებრივი ჯანმრთელობის შესახებ“ საქართველოს კანონით მუნიციპალიტეტისთვის დელეგირებული უფლებამოსილებების ფარგლებში ახორციელებს საქმიანობას საზოგადოებრივი ჯანმრთელობის სფეროში.

თავი II

ტუბერკულოზის კონტროლი

მუხლი 5. ტუბერკულოზის კონტროლის არსი

1. ტუბერკულოზის კონტროლი გულისხმობს ტუბერკულოზის თავიდან აცილებასთან, დიაგნოსტიკასთან (გამოკვლევასთან) და ტუბერკულოზის შემთხვევის მართვასთან (რომელიც ასევე მოიცავს დიაგნოსტიკას მკურნალობის ეტაპზე) დაკავშირებული ღონისძიებების ერთობლიობას.

2. პაციენტს უფლება აქვს, ისარგებლოს ტუბერკულოზის კონტროლთან დაკავშირებული საშუალებებითა და ღონისძიებებით.

3. ტუბერკულოზის კონტროლი ეფუძნება პაციენტის ძირითადი და სოციალური უფლებების პატივისცემასა და დაცვას.

4. ტუბერკულოზის კონტროლის ღონისძიებების დაგეგმვას, ორგანიზებას, განხორციელებასა და კოორდინაციას უზრუნველყოფს სამინისტრო თავისი კომპეტენციის ფარგლებში.

5. ტუბერკულოზის კონტროლის ღონისძიებების ორგანიზებასა და განხორციელებაში მონაწილეობენ საჯარო სამართლის იურიდიული პირი – ლ. საყვარელიძის სახელობის დაავადებათა კონტროლისა და საზოგადოებრივი ჯანმრთელობის ეროვნული ცენტრი (შემდგომ – ცენტრი) და საზოგადოებრივი ჯანმრთელობის დაცვის ადგილობრივი ერთეული (შემდგომ – საზოგადოებრივი ჯანდაცვის ადგილობრივი ერთეული).

6. ტუბერკულოზის კონტროლის პროცესში მონაწილეობა შეიძლება მიიღოს ადმინისტრაციულმა ორგანომ, აგრეთვე კერძო სამართლის იურიდიულმა პირმა, რომელსაც აქვს სათანადო მატერიალურ-ტექნიკური და ადამიანური რესურსები და რომელიც საქმიანობას საქართველოს კანონმდებლობის შესაბამისად ახორციელებს.

მუხლი 6. სამინისტროს ფუნქციები ტუბერკულოზის კონტროლის სფეროში

1. ტუბერკულოზის კონტროლის სფეროში სამინისტრო:

ა) უზრუნველყოფს ტუბერკულოზის კონტროლის ღონისძიებების ორგანიზებას, დაგეგმვას, განხორციელებასა და კოორდინაციას;

ბ) უზრუნველყოფს ტუბერკულოზის თავიდან აცილების,  დიაგნოსტიკის (გამოკვლევის) და ტუბერკულოზის შემთხვევის მართვის ხარისხის გაუმჯობესების მიზნით უახლესი ტექნოლოგიებისა და მეცნიერულად დასაბუთებული მიდგომების დანერგვას;

გ) უზრუნველყოფს ტუბერკულოზის თავიდან აცილებასთან, დიაგნოსტიკასთან (გამოკვლევასთან) და ტუბერკულოზის შემთხვევის მართვასთან დაკავშირებული მომსახურებების (მათ შორის, ტუბერკულოზით დაავადებული პირის პალიატიური მზრუნველობის), აგრეთვე ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო წამლების პაციენტისთვის ფინანსურ ხელმისაწვდომობას;

დ) შეიმუშავებს ტუბერკულოზის კონტროლის საერთაშორისო დონეზე აღიარებული ნორმების შესაბამის ტუბერკულოზის კონტროლის გრძელვადიან ეროვნულ სტრატეგიას და სამოქმედო გეგმას;

ე) გეგმავს ტუბერკულოზის კონტროლის ღონისძიებებს და მობილიზებას უწევს მათი განხორციელებისათვის საჭირო ფინანსურ რესურსებს;

ვ) მონიტორინგს უწევს და აფასებს ტუბერკულოზის კონტროლის ეროვნული სტრატეგიისა და სამოქმედო გეგმის საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილ ვადაში განხორციელებას;

ზ) საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით ამზადებს ანგარიშს ტუბერკულოზის კონტროლის ღონისძიებების განხორციელების შესახებ;

თ) ასრულებს ამ კანონითა და საქართველოს სხვა საკანონმდებლო და კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტებით მისთვის განსაზღვრულ სხვა ფუნქციებს.

2. ცენტრი ტუბერკულოზის კონტროლის ღონისძიებების ორგანიზებისა და განხორციელების პროცესში ახორციელებს მისთვის საქართველოს კანონმდებლობით მინიჭებულ უფლებამოსილებებს.

მუხლი 7. საზოგადოებრივი ჯანდაცვის ადგილობრივი ერთეულის ფუნქციები ტუბერკულოზის კონტროლის სფეროში

საზოგადოებრივი ჯანდაცვის ადგილობრივი ერთეული „საზოგადოებრივი ჯანმრთელობის შესახებ“ საქართველოს კანონით მისთვის დელეგირებული უფლებამოსილებების ფარგლებში:

 ა) მოიძიებს პაციენტთან ახლო კონტაქტში მყოფ პირებს და უზრუნველყოფს ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევის ჩასატარებლად მათ დროულ მიმართვას შესაბამისი დაწესებულებისათვის;

ბ) ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო მკურნალობის დადგენილ ვადაზე ადრე შეწყვეტის შემთხვევაში მოიძიებს პაციენტს და უზრუნველყოფს მკურნალობის პროცესში მის ხელახლა ჩართვას;

გ) ამ კანონის შესაბამისად წყვეტს პირის მიმართ არანებაყოფლობითი იზოლაციის გამოყენების მიზანშეწონილობის საკითხს;

დ) ატარებს ტუბერკულოზის შესახებ საგანმანათლებლო მუშაობას პაციენტთან და მოსახლეობასთან;

ე) თავისი კომპეტენციის ფარგლებში მონაწილეობს მუნიციპალიტეტში ტუბერკულოზის კონტროლის ღონისძიებების განხორციელების მონიტორინგში;

ვ) ასრულებს ამ კანონით მისთვის განსაზღვრულ სხვა ფუნქციებს.

მუხლი 8. ტუბერკულოზის კონტროლი პენიტენციურ დაწესებულებაში

 პენიტენციურ დაწესებულებაში ტუბერკულოზის კონტროლთან დაკავშირებული სამართლებრივი ურთიერთობები წესრიგდება მინისტრისა და საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის მინისტრის ერთობლივი ბრძანებით.

თავი III

ტუბერკულოზის თავიდან აცილება

მუხლი 9. ტუბერკულოზის თავიდან აცილებასთან დაკავშირებული საშუალებები და ღონისძიებები

1. ტუბერკულოზის თავიდან აცილებასთან დაკავშირებული საშუალებები და ღონისძიებებია:

ა) პროფილაქტიკური აცრა;

ბ) სკრინინგი;

გ) ტუბერკულოზით დაავადების რისკის ქვეშ მყოფი პირების მოძიების ღონისძიებები;

დ) ტუბერკულოზის შესახებ საინფორმაციო-საგანმანათლებლო ღონისძიებები;

 ე) ინფექციის კონტროლის ღონისძიებები.

2. ტუბერკულოზის თავიდან აცილებასთან დაკავშირებულ საშუალებებსა და ღონისძიებებს ორგანიზებასა და კოორდინაციას უწევს სამინისტრო. ამ საშუალებებისა და ღონისძიებების განხორციელებაში მონაწილეობენ საზოგადოებრივი ჯანდაცვის ადგილობრივი ერთეულები, აგრეთვე სხვა საჯარო და კერძო სამართლის იურიდიული პირები.

3. ტუბერკულოზის თავიდან აცილებასთან დაკავშირებული საშუალებებისა და ღონისძიებების შესახებ ინფორმაცია საჯაროა.

4. პროფილაქტიკური აცრის ჩატარების სპეციალურ პროგრამას ახორციელებს სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებელი.

5. ტუბერკულოზის თავიდან აცილებისათვის განსახორციელებელ სკრინინგის პროგრამებს ორგანიზებას უწევს სამინისტრო, ხოლო პენიტენციურ დაწესებულებებში – საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის სამინისტრო.

6. ტუბერკულოზით დაავადების რისკის ქვეშ მყოფი პირების მოძიების ღონისძიებებს ახორციელებენ საზოგადოებრივი ჯანდაცვის ადგილობრივი ერთეულები, რომლებიც მოიძიებენ პაციენტთან ახლო კონტაქტში მყოფ პირებს ან/და პირებს, რომლებიც შესაძლოა პაციენტთან ახლო კონტაქტში ყოფილიყვნენ, ამ პირებს აწვდიან ინფორმაციას მათი ტუბერკულოზით დაავადების რისკის ქვეშ ყოფნის თაობაზე და უზრუნველყოფენ აღნიშნული პირების დიაგნოსტიკის (გამოკვლევის) მიზნით დროულ მიმართვას შესაბამისი დაწესებულებისათვის.

 7. ტუბერკულოზის შესახებ საინფორმაციო-საგანმანათლებლო ღონისძიებები ხორციელდება საქართველოს მოქალაქეებისათვის, უცხოელებისა და საქართველოში სტატუსის მქონე მოქალაქეობის არმქონე პირებისათვის ტუბერკულოზის შესახებ ინფორმაციის მისაწოდებლად. ამ პირების ინფორმირების მიზანია ტუბერკულოზის შესახებ მათი ცნობიერების ამაღლება და საქართველოში ტუბერკულოზის თავიდან აცილების ღონისძიებების განხორციელების უნარ-ჩვევების გამომუშავება. ტუბერკულოზის შესახებ საინფორმაციო-საგანმანათლებლო ღონისძიებებს ახორციელებენ საზოგადოებრივი ჯანდაცვის ადგილობრივი ერთეულები.

8. სამინისტრო უზრუნველყოფს ამ მუხლის პირველ პუნქტში აღნიშნული ღონისძიებების საქართველოს სახელმწიფო ბიუჯეტის ხარჯზე ან სხვა შესაძლო ფინანსური წყაროებიდან განხორციელებას.

თავი IV

ტუბერკულოზის დიაგნოსტიკა (გამოკვლევა)

მუხლი 10. ტუბერკულოზის დიაგნოსტიკა (გამოკვლევა)

1. ტუბერკულოზის დიაგნოსტიკა (გამოკვლევა) მოიცავს სპეციფიკური ლაბორატორიული, ინსტრუმენტული და ზოგადკლინიკური გამოკვლევების ერთობლიობას.

2. ტუბერკულოზის დიაგნოსტიკისათვის (გამოკვლევისათვის) სათანადო ლაბორატორიული გამოკვლევა შეიძლება ჩატარდეს მხოლოდ ბიოუსაფრთხოების სათანადო მოთხოვნების დაცვით, მინისტრის ბრძანებით დამტკიცებული შესაბამისი კლინიკური პრაქტიკის ეროვნული რეკომენდაციის შესაბამისად.

მუხლი 11. ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევა

1. ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევა არის ბაქტერიაგამოყოფის გამოკვლევა, რომლის მიზანია ტუბერკულოზის მიკობაქტერიის ნახველის ნაცხის მიკროსკოპული და კულტურალური გამოკვლევებით ან/და მოლეკულური ტესტით იდენტიფიცირება.

2. ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევა უნდა ჩაიტაროს:

ა) პირმა (საქართველოს მოქალაქემ, უცხოელმა, საქართველოში სტატუსის მქონე მოქალაქეობის არმქონე პირმა), რომელმაც სამედიცინო დახმარების მისაღებად სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებელს მიმართა და რომელსაც სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებელმა კლინიკური პრაქტიკის ეროვნული რეკომენდაციების შესაბამისად ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევის ჩატარება შესთავაზა;

ბ) პირმა (საქართველოს მოქალაქემ, უცხოელმა, საქართველოში სტატუსის მქონე მოქალაქეობის არმქონე პირმა), რომელიც ტუბერკულოზის დადასტურებული შემთხვევის მქონე პაციენტთან ახლო კონტაქტში იმყოფება;

შენიშვნა: ამ ქვეპუნქტის მიზნებისთვის პირად, რომელიც ტუბერკულოზის დადასტურებული შემთხვევის მქონე პაციენტთან ახლო კონტაქტში იმყოფება, მიიჩნევა ამ კანონის მე-4 მუხლის „ნ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული პირი;

გ) პაციენტმა, რომელსაც აღენიშნება ტუბერკულოზის დადასტურებული შემთხვევა, – კლინიკური პრაქტიკის ეროვნული რეკომენდაციით განსაზღვრული პერიოდულობით;

დ) პაციენტმა, რომელსაც აღენიშნება ტუბერკულოზის დადასტურებული შემთხვევა და მკურნალობდა, მაგრამ ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო მკურნალობა შეწყვიტა.

3. ამ მუხლის მე-2 პუნქტის „ა“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული პირის მიერ ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევის ჩატარების თაობაზე სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებლის შეთავაზება უნდა იყოს დასაბუთებული და ემყარებოდეს ამ პირისთვის სამედიცინო დახმარების გაწევის პროცესში გამოვლენილ სიმპტომებს/ნიშნებს.

4. საზოგადოებრივი ჯანდაცვის ადგილობრივი ერთეული ამ მუხლის მე-2 პუნქტის „ბ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებულ ტუბერკულოზის დადასტურებული შემთხვევის მქონე პაციენტთან ახლო კონტაქტში მყოფ პირს ამ კანონის მე-4 მუხლის „ნ“ ქვეპუნქტის შესაბამისად მოიძიებს აღნიშნული პაციენტის გამოკითხვის საფუძველზე.

5. ამ მუხლის მე-2 პუნქტის „გ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებულ პაციენტებს გამოავლენს და მათ სიას ადგენს სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებელი.

6. ამ მუხლის მე-2 პუნქტის „დ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებულ პაციენტს მოიძიებს ცენტრი სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებლის მიერ მიწოდებული ინფორმაციის საფუძველზე.

7. სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებელი ამ მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებულ პირს/პაციენტს ამავე მუხლის მე-3–მე-6 პუნქტების მოთხოვნების დაცვით, შესაბამისი ინფორმაციის მიღებიდან 10 კალენდარული დღის ვადაში სთავაზობს ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევის ჩატარებას. ამ შეთავაზების მიზანია ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევის ჩატარებაზე პირის/პაციენტის თანხმობის მიღება. ეს შეთავაზება უნდა განხორციელდეს სპეციალური წერილობითი ფორმით ან ტელეფონით, ელექტრონული ფოსტით ან სხვა ტექნიკური საშუალებით, ისე, რომ არ შეილახოს პირის/პაციენტის ჯანმრთელობის შესახებ ინფორმაციის საიდუმლოობის უფლება და ეთიკის ნორმები.

8. ამ მუხლის მე-7 პუნქტით გათვალისწინებული ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევის ჩატარების შეთავაზების განხორციელების სპეციალურ წერილობით ფორმას ან/და ამ შეთავაზების განხორციელების წესს ამტკიცებს მინისტრი ბრძანებით.

9. ამ მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებული პირი/პაციენტი ვალდებულია ამავე მუხლის მე-7 პუნქტით დადგენილი წესით შეთავაზების მიღებიდან 7 კალენდარული დღის ვადაში ჩაიტაროს ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევა.

10. თუ ამ მუხლის მე-9 პუნქტით დადგენილ ვადაში პირმა/პაციენტმა არ ჩაიტარა ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევა ან უარი თქვა ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევის ჩატარებაზე, სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებელი აღნიშნული ვადის ამოწურვიდან 24 საათის განმავლობაში ატყობინებს ამ ფაქტს საზოგადოებრივი ჯანდაცვის შესაბამის ადგილობრივ ერთეულს პირის/პაციენტის ბოლო ფაქტობრივი საცხოვრებელი ადგილის მიხედვით.

11. საზოგადოებრივი ჯანდაცვის შესაბამისი ადგილობრივი ერთეული ვალდებულია ამ მუხლის მე-10 პუნქტში აღნიშნული შეტყობინების მიღებიდან 4 კალენდარული დღის ვადაში, ამ მუხლის მე-7 პუნქტით დადგენილი წესით განმეორებით შესთავაზოს ამავე მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებულ პირს/პაციენტს ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევის ჩატარება.

12. ამ მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებული პირი/პაციენტი ვალდებულია საზოგადოებრივი ჯანდაცვის შესაბამისი ადგილობრივი ერთეულის განმეორებითი შეთავაზების მიღებიდან 7 კალენდარული დღის ვადაში გამოცხადდეს სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებელში თავისი ფაქტობრივი საცხოვრებელი ადგილის მიხედვით და ჩაიტაროს ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევა.

13. თუ ამ მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებული პირი/პაციენტი არასრულწლოვანია, სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებელი და საზოგადოებრივი ჯანდაცვის შესაბამისი ადგილობრივი ერთეული ამავე მუხლით განსაზღვრულ ღონისძიებებს არასრულწლოვნის მშობლის ან მისი სხვა კანონიერი წარმომადგენლის საშუალებით ახორციელებენ. ამასთანავე, არასრულწლოვნის მიერ ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევის ჩატარებაზე უარის თქმად განიხილება მისი მშობლის ან სხვა კანონიერი წარმომადგენლის მიერ უარის თქმა. არასრულწლოვნის მშობელი ან მისი სხვა კანონიერი წარმომადგენელი ვალდებულია უზრუნველყოს არასრულწლოვნის მიერ ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევის ჩასატარებლად მისი შესაბამის სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებელში მიყვანა.

14. თუ ამ მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებული პირი/პაციენტი ობიექტური მიზეზის გამო ვერ ცხადდება სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებელში, იგი უფლებამოსილია სთხოვოს საზოგადოებრივი ჯანდაცვის შესაბამის ადგილობრივ ერთეულს, უზრუნველყოს მისი სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებელში მიყვანა. ამ შემთხვევაში საზოგადოებრივი ჯანდაცვის შესაბამისი ადგილობრივი ერთეული უზრუნველყოფს აღნიშნული პირის/პაციენტის შესაბამის სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებელში მიყვანას.

15. თუ პირს/პაციენტს ამ მუხლის შესაბამისად ჩატარებული ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევის შედეგად დაუდასტურდა ფილტვის ტუბერკულოზის შემთხვევა, მას ამ კანონითა და საქართველოს სხვა სამართლებრივი აქტებით გათვალისწინებული ნებაყოფლობითი მკურნალობა უტარდება.

16. თუ ამ მუხლის მე-2 პუნქტის „ა“ ან „ბ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული პირი ამავე მუხლის მე-12 პუნქტით დადგენილ ვადაში კვლავ არ ჩაიტარებს ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევას, ეს გარემოება განიხილება აღნიშნული პირის მიერ ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევის ჩატარებაზე საბოლოო უარის თქმად.

17. თუ ამ მუხლის მე-2 პუნქტის „გ“ ან „დ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული პაციენტი ამავე მუხლის მე-12 პუნქტით დადგენილ ვადაში კვლავ არ ჩაიტარებს ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევას, ეს გარემოება განიხილება აღნიშნული პაციენტის მიერ ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევის ჩატარებაზე საბოლოო უარის თქმად, რაც არანებაყოფლობითი იზოლაციის ღონისძიებების გამოყენების დაწყების საფუძველია.

თავი V

ტუბერკულოზის შემთხვევის მართვა

მუხლი 12. ტუბერკულოზის შემთხვევის მართვა

1. ტუბერკულოზის შემთხვევა გულისხმობს ტუბერკულოზის სავარაუდო შემთხვევას ან ტუბერკულოზის დადასტურებულ შემთხვევას.

2. ტუბერკულოზის შემთხვევის მართვა არის დიაგნოსტიკური, სამკურნალო (მათ შორის, პალიატიური), ხანგრძლივი მოვლისა და სოციალური მხარდაჭერის ღონისძიებების ერთობლიობა.

3. ტუბერკულოზის დადასტურებული შემთხვევის მართვისათვის, უკიდურეს შემთხვევაში, შესაძლებელია გამოყენებულ იქნეს არანებაყოფლობითი იზოლაციის ღონისძიებები.

4. ტუბერკულოზის შემთხვევის მართვას ახორციელებს სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებელი. ტუბერკულოზის შემთხვევის მართვაში მონაწილეობს საზოგადოებრივი ჯანდაცვის ადგილობრივი ერთეული.

5. დიაგნოსტიკური, სამკურნალო (მათ შორის, პალიატიური), ხანგრძლივი მოვლისა და არანებაყოფლობითი იზოლაციის ღონისძიებების განხორციელების პროცესში სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებლის უფლებამოსილება განისაზღვრება საქართველოს კანონმდებლობით.

მუხლი 13. ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო მკურნალობის განხორციელების ზოგადი პრინციპები

1. ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო მკურნალობა ხორციელდება კლინიკური პრაქტიკის ეროვნული რეკომენდაციის მოთხოვნათა დაცვით და ჯანმრთელობის მსოფლიო ორგანიზაციის რეკომენდაციის გათვალისწინებით.

2. ტუბერკულოზის შემთხვევის არსებობისას სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებელი უფლებამოსილია განახორციელოს ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო მკურნალობა თავისი კომპეტენციის ფარგლებში.

თავი VI

არანებაყოფლობითი იზოლაცია

მუხლი 14. არანებაყოფლობითი იზოლაციის მიზანი და ზოგადი პრინციპები

1. არანებაყოფლობითი იზოლაციის მიზანია ტუბერკულოზის გავრცელების და საზოგადოებრივი ჯანმრთელობისათვის მოსალოდნელი საფრთხის თავიდან აცილება.

2. არანებაყოფლობითი იზოლაციის ღონისძიებები არის უკიდურესი ზომა, რომელიც გამოიყენება მაშინ, როდესაც ამოწურულია ტუბერკულოზის გადამდები ფორმით დაავადებული პაციენტის მიერ ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევის ჩატარების და მისი ნებაყოფლობითი მკურნალობის პროცესში ჩართვის ყველა საშუალება და არანებაყოფლობითი იზოლაციის ღონისძიებების გამოყენების გარეშე ინფექციის გავრცელების თავიდან აცილება შეუძლებელია.

3. არანებაყოფლობითი იზოლაციის ღონისძიებები შესაძლებელია განხორციელდეს:

ა) იმ პაციენტის მიმართ, რომელსაც დაუდგინდა ტუბერკულოზის დადასტურებული შემთხვევა, აქვს ტუბერკულოზის გადამდები ფორმა, მაგრამ ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო მკურნალობის დაწყებაზე უარს ამბობს;

ბ) ამ კანონის მე-11 მუხლის მე-2 პუნქტის „დ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული პაციენტის მიმართ, რომელმაც ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევის ჩატარებაზე საბოლოოდ თქვა უარი;

გ) იმ პაციენტის მიმართ, რომელსაც დაუდგინდა ტუბერკულოზის დადასტურებული შემთხვევა, დაავადებული იყო ტუბერკულოზის გადამდები ფორმით და მკურნალობდა, მაგრამ ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო მკურნალობა მის დასრულებამდე შეწყვიტა, ამასთანავე, მკურნალობის შეწყვეტის მომენტში ისევ დაავადებული იყო ტუბერკულოზის გადამდები ფორმით.

4. არანებაყოფლობითი იზოლაციით გაუმართლებლად არ უნდა შეიზღუდოს იმ პირის უფლებები და თავისუფლებები, რომლის მიმართაც ხორციელდება არანებაყოფლობითი იზოლაციის ღონისძიებები. სახელმწიფო ვალდებულია ხელი შეუწყოს აღნიშნული პირის უფლებებისა და თავისუფლებების რეალიზებას.

5. არანებაყოფლობითი იზოლაციის ღონისძიებები სახელმწიფოს დაფინანსებით ხორციელდება.

მუხლი 15. არანებაყოფლობითი იზოლაციის გამოყენების წესი და პირობები

1. არანებაყოფლობითი იზოლაციის ღონისძიებების დაწყების საფუძველია ამ კანონის მე-14 მუხლის მე-3 პუნქტით გათვალისწინებულ პაციენტთან დაკავშირებით იმავე პუნქტით განსაზღვრული შესაბამისი საფუძვლის გამოვლენა.

2. არანებაყოფლობითი იზოლაციის გამოყენების საჭიროებას სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებელი განსაზღვრავს.

3. არანებაყოფლობით იზოლაციას სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებელი იმ სამედიცინო დაწესებულებაში ახორციელებს, რომელიც აკმაყოფილებს ფთიზიატრიული სტაციონარული მომსახურებისათვის საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილ მოთხოვნებს.

4. სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებელი ამ კანონის მე-14 მუხლის მე-3 პუნქტით გათვალისწინებული პაციენტის გამოვლენიდან არაუგვიანეს 48 საათისა შეისწავლის მის სამედიცინო მდგომარეობას და განსაზღვრავს ამ პაციენტის მიმართ არანებაყოფლობითი იზოლაციის გამოყენების საჭიროებას. ამასთანავე, პაციენტის გამოვლენად ითვლება სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებლის მიერ აღნიშნულ პაციენტთან დაკავშირებით ამ კანონის მე-14 მუხლის მე-3 პუნქტით განსაზღვრული შესაბამისი საფუძვლის არსებობის თაობაზე დადასტურებული ინფორმაციის მიღება.

5. თუ სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებელი გადაწყვეტს, რომ აუცილებელია ამ კანონის მე-14 მუხლის მე-3 პუნქტით გათვალისწინებული პაციენტის მიმართ არანებაყოფლობითი იზოლაციის გამოყენება, იგი აღნიშნული პაციენტის მიმართ არანებაყოფლობითი იზოლაციის გამოყენების შუამდგომლობით, წერილობით მიმართავს საზოგადოებრივი ჯანდაცვის შესაბამის ადგილობრივ ერთეულს. პაციენტის მიმართ არანებაყოფლობითი იზოლაციის გამოყენების შუამდგომლობა უნდა იყოს დასაბუთებული და შეიცავდეს პაციენტის მიმართ არანებაყოფლობითი იზოლაციის გამოყენების საჭიროების მყარ არგუმენტებს.

6. საზოგადოებრივი ჯანდაცვის შესაბამისი ადგილობრივი ერთეული მისთვის ამ მუხლის მე-5 პუნქტში აღნიშნული შუამდგომლობით მიმართვიდან 72 საათში განიხილავს სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებლის შუამდგომლობას, წყვეტს არანებაყოფლობითი იზოლაციის გამოყენების შუამდგომლობის მიზანშეწონილობის საკითხს და მიმართავს სასამართლოს პაციენტის მიმართ არანებაყოფლობითი იზოლაციის გამოყენების თაობაზე.

7. სასამართლო საზოგადოებრივი ჯანდაცვის შესაბამისი ადგილობრივი ერთეულის მიმართვის საფუძველზე, ამ მიმართვის მიღებიდან 48 საათში, საქართველოს ადმინისტრაციული საპროცესო კოდექსით დადგენილი წესით განიხილავს მას და იღებს გადაწყვეტილებას პაციენტის არანებაყოფლობითი იზოლაციის შესახებ. არანებაყოფლობითი იზოლაციის საქმის განხილვაში პაციენტის მონაწილეობა აუცილებელია, თუ ეს საფრთხეს არ შეუქმნის სხვა პირების ჯანმრთელობას. სასამართლოში არასრულწლოვანი პაციენტის საქმის განხილვისას არასრულწლოვანი პაციენტის ინტერესებს წარმოადგენს მისი მშობელი ან სხვა კანონიერი წარმომადგენელი. საქმის განხილვაში, პაციენტის გარდა, უნდა მონაწილეობდეს მისი ადვოკატი.

8. პაციენტის არანებაყოფლობითი იზოლაციის შესახებ სასამართლოს გადაწყვეტილებას დაუყოვნებლივ აღასრულებს საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს მმართველობის სფეროში შემავალი საჯარო სამართლის იურიდიული პირი – აღსრულების ეროვნული ბიურო საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით. პაციენტის არანებაყოფლობითი იზოლაცია ხორციელდება შესაბამის სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებელში, რომელიც სპეციალური დაცვით არის უზრუნველყოფილი.

9. პაციენტის არანებაყოფლობითი იზოლაციის შესახებ სასამართლოს გადაწყვეტილება მოქმედებს არანებაყოფლობითი იზოლაციის საფუძვლის ამოწურვამდე, მაგრამ არაუმეტეს 6 თვისა. ეს ვადა შეიძლება გაგრძელდეს არაუმეტეს 2 თვით.

10. თუ სასამართლო არ მიიღებს გადაწყვეტილებას პაციენტის არანებაყოფლობითი იზოლაციის შესახებ, საზოგადოებრივი ჯანდაცვის შესაბამისი ადგილობრივი ერთეული წყვეტს ამ პაციენტის მიმართ არანებაყოფლობითი იზოლაციის საქმის წარმოებას.

11. თუ არანებაყოფლობითი იზოლაციის ღონისძიებების დაწყების შემდეგ, სასამართლოს მიერ პაციენტის არანებაყოფლობითი იზოლაციის შესახებ გადაწყვეტილების მიღებამდე ამ კანონის მე-14 მუხლის მე-3 პუნქტის „ა“ ან „გ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული პაციენტი თანხმობას განაცხადებს ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო მკურნალობის დაწყებაზე ან გაგრძელებაზე, ან ამ კანონის მე-14 მუხლის მე-3 პუნქტის „ბ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული პაციენტი ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევის ჩატარებაზე საბოლოო უარის თქმის შემდეგ დათანხმდება მის ჩატარებას, პაციენტს ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევა ან/და ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო მკურნალობა ჩაუტარდება ამ კანონითა და სხვა სამართლებრივი აქტებით დადგენილი წესით, ამასთანავე, ამ პაციენტის მიმართ არანებაყოფლობითი იზოლაციის საქმის წარმოება შეწყდება.

12. პაციენტის არანებაყოფლობითი იზოლაციის პერიოდში, მის მიმართ არანებაყოფლობითი იზოლაციის გამოყენების მიზანშეწონილობის შესამოწმებლად ცენტრთან იქმნება სამედიცინო კომისია, რომელიც სასამართლოს მიერ პაციენტის არანებაყოფლობითი იზოლაციის შესახებ გადაწყვეტილების მიღების შემდეგ 2-თვიანი ინტერვალებით განიხილავს პაციენტის მიმართ არანებაყოფლობითი იზოლაციის გამოყენების მიზანშეწონილობის საკითხს.

13. თუ ამ მუხლის მე-12 პუნქტით გათვალისწინებული სამედიცინო კომისია შესაბამისი საკითხის განხილვის შედეგად დაასკვნის, რომ პაციენტის მიმართ არანებაყოფლობითი იზოლაციის გამოყენება აუცილებელი აღარ არის, იგი აღნიშნული პაციენტის მიმართ არანებაყოფლობითი იზოლაციის შეწყვეტის შუამდგომლობით მიმართავს საზოგადოებრივი ჯანდაცვის შესაბამის ადგილობრივ ერთეულს. თუ საზოგადოებრივი ჯანდაცვის შესაბამისი ადგილობრივი ერთეული მიიჩნევს, რომ, სამედიცინო კომისიის დასკვნის თანახმად, არანებაყოფლობითი იზოლაციის საფუძველი აღარ არსებობს, იგი იღებს გადაწყვეტილებას პაციენტის მიმართ არანებაყოფლობითი იზოლაციის შეწყვეტის შესახებ და შესაბამის სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებელს პაციენტის სამედიცინო დაწესებულებიდან გაწერის მოთხოვნით მიმართავს.

14. პაციენტმა შეიძლება მიმართოს სასამართლოს მის მიმართ არანებაყოფლობითი იზოლაციის შეწყვეტის შუამდგომლობით, თუ იგი მიიჩნევს, რომ არანებაყოფლობით იზოლაციაში ყოფნისას ირღვევა მის მიმართ ამ კანონით ან საქართველოს სხვა სამართლებრივი აქტებით დადგენილი მოთხოვნები, ან აღარ არსებობს არანებაყოფლობითი იზოლაციის საფუძველი. სასამართლო შუამდგომლობის მიღებიდან 72 საათში წყვეტს პაციენტის მიმართ არანებაყოფლობითი იზოლაციის შეწყვეტის საკითხს. სასამართლო ამ გადაწყვეტილების მიღებისას სხვა გარემოებებთან ერთად ითვალისწინებს პაციენტის მიერ არანებაყოფლობითი იზოლაციის პირობებში ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო მკურნალობის ნებაყოფლობითი აღდგენის საკითხს. სასამართლოს მიერ პაციენტის მიმართ არანებაყოფლობითი იზოლაციის შეწყვეტის შესახებ გადაწყვეტილების მიღების შემთხვევაში პაციენტი ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო მკურნალობას სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებლის მეთვალყურეობით განაგრძობს.

15. ამ მუხლის მე-12 პუნქტით გათვალისწინებული სამედიცინო კომისია იქმნება და მისი შემადგენლობა განისაზღვრება მინისტრის ბრძანებით.

16. თუ სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებელი საკუთარი ინიციატივით ან ამ მუხლის მე-12 პუნქტით გათვალისწინებული სამედიცინო კომისიის მიმართვის საფუძველზე, ამავე მუხლის მე-9 პუნქტით გათვალისწინებული 6-თვიანი ვადის გასვლის შემდეგ, პაციენტის ჯანმრთელობის მდგომარეობიდან გამომდინარე, საჭიროდ მიიჩნევს პაციენტის არანებაყოფლობითი იზოლაციის შესახებ სასამართლოს გადაწყვეტილების ვადის გაგრძელებას, იგი სათანადო შუამდგომლობით მიმართავს საზოგადოებრივი ჯანდაცვის შესაბამის ადგილობრივ ერთეულს, ხოლო საზოგადოებრივი ჯანდაცვის შესაბამისი ადგილობრივი ერთეული მიმართავს სასამართლოს.

17. პაციენტს, ხოლო არასრულწლოვანი პაციენტის შემთხვევაში – მის მშობელს ან სხვა კანონიერ წარმომადგენელს, აგრეთვე საზოგადოებრივი ჯანდაცვის შესაბამის ადგილობრივ ერთეულს უფლება აქვთ, საქართველოს ადმინისტრაციული საპროცესო კოდექსით დადგენილი წესით გაასაჩივრონ მოსამართლის ბრძანება პაციენტის არანებაყოფლობითი იზოლაციის შესახებ, დადგენილება პაციენტის არანებაყოფლობით იზოლაციაზე უარის თქმის შესახებ, ბრძანება პაციენტის არანებაყოფლობითი იზოლაციის შესახებ სასამართლოს გადაწყვეტილების ვადის გაგრძელების თაობაზე ან დადგენილება პაციენტის არანებაყოფლობითი იზოლაციის შესახებ სასამართლოს გადაწყვეტილების ვადის გაგრძელებაზე უარის თქმის თაობაზე.

მუხლი 16. პაციენტის უფლებები არანებაყოფლობითი იზოლაციისას

არანებაყოფლობითი იზოლაციისას პაციენტს უფლება აქვს:

ა) უზრუნველყოფილ იქნეს საცხოვრებლით, კვებით, პირადი ჰიგიენის საშუალებებით, ტანსაცმლითა და სამედიცინო მომსახურებით;

ბ) ტუბერკულოზის კონტროლის მოთხოვნათა დაცვით, სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებლის ტერიტორიაზე, რომელშიც ხორციელდება მისი არანებაყოფლობითი იზოლაცია, შეხვდეს ოჯახის წევრს და ადვოკატს, აგრეთვე აღნიშნული სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებლის ადმინისტრაციასთან შეთანხმებით – სხვა პირს;

გ) ამ კანონის მე-15 მუხლის მე-14 პუნქტით გათვალისწინებულ შემთხვევაში არანებაყოფლობითი იზოლაციის შეწყვეტის შუამდგომლობით მიმართოს სასამართლოს;

დ) მიიღოს ამანათები და ფულადი გზავნილები;

ე) მიიღოს ინფორმაცია მასობრივი ინფორმაციის საშუალებებით, ისარგებლოს წიგნებით;

ვ) ისარგებლოს ტელეფონით და ინტერნეტით, ჰქონდეს მიმოწერა.

თავი VII

პაციენტის სოციალური დაცვის გარანტიები

მუხლი 17. პაციენტის ფულადი წახალისება

1. საქართველოს მოქალაქე პაციენტისთვის სამინისტროს მიერ განსაზღვრული ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო მკურნალობის რეჟიმის დაცვაში ხელის შეწყობის მიზნით, ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო მკურნალობის რეჟიმის დაცვის შემთხვევაში, ამბულატორიული მკურნალობის მთელი კურსის განმავლობაში სახელმწიფო აღნიშნულ პაციენტს უზრუნველყოფს სოციალური დახმარებით, რომელიც ფულადი წახალისების სახით გაიცემა. ფულადი წახალისება რეგულარული ტუბერკულოზით დაავადებულ პაციენტს მიეცემა არაუმეტეს 6 თვის განმავლობაში, ხოლო რეზისტენტული ტუბერკულოზით დაავადებულ პაციენტს – არაუმეტეს 20 თვის განმავლობაში.

2. ამ მუხლის პირველი პუნქტით გათვალისწინებული ფულადი წახალისების ოდენობა და გაცემის წესი განისაზღვრება საქართველოს მთავრობის დადგენილებით.

მუხლი 18. პაციენტის შრომითი უფლებები

პაციენტის არანებაყოფლობითი იზოლაციის პერიოდში მის შრომით უფლებებთან დაკავშირებული საკითხები წესრიგდება საქართველოს კანონმდებლობით.

თავი VIII

პასუხისმგებლობა

მუხლი 19. პასუხისმგებლობის საფუძვლები

1. ტუბერკულოზის კონტროლის სფეროში დადგენილი მოთხოვნების დარღვევისათვის პასუხისმგებლობა განისაზღვრება საქართველოს კანონმდებლობით, მათ შორის, ამ კანონით.

2. ამ თავით გათვალისწინებული ადმინისტრაციული სამართალდარღვევის ოქმის შედგენის უფლება აქვს სამინისტროს შესაბამისი ორგანოს უფლებამოსილ პირს, ხოლო საქმეს სასამართლო განიხილავს.

3. ამ თავით გათვალისწინებული ადმინისტრაციული სამართალდარღვევის ოქმის ფორმას, მისი შევსებისა და წარდგენის წესს ამტკიცებს მინისტრი ბრძანებით.

4. ამ კანონით გათვალისწინებული ადმინისტრაციული სამართალდარღვევის ჩადენის შემთხვევაში სამართალწარმოება ხორციელდება საქართველოს ადმინისტრაციულ სამართალდარღვევათა კოდექსის შესაბამისად.

საქართველოს 2016 წლის 24 ივნისის  კანონი  № 5578  - ვებგვერდი, 12.07.2016წ.

მუხლი 20. პირის მიერ ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევის ჩატარებაზე უარის თქმის შემთხვევაში სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებლის მიერ ამ კანონის მე-11 მუხლის მე-10 პუნქტის თანახმად ამ ფაქტის საზოგადოებრივი ჯანდაცვის შესაბამისი ადგილობრივი ერთეულისათვის შეუტყობინებლობა

1. პირის მიერ ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევის ჩატარებაზე უარის თქმის შემთხვევაში სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებლის მიერ ამ კანონის მე-11 მუხლის მე-10 პუნქტის თანახმად ამ ფაქტის საზოგადოებრივი ჯანდაცვის შესაბამისი ადგილობრივი ერთეულისათვის შეუტყობინებლობა –

გამოიწვევს სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებლის დაჯარიმებას 250 ლარის ოდენობით.

2. ამ მუხლის პირველი პუნქტით გათვალისწინებული ქმედება, ჩადენილი განმეორებით, –

გამოიწვევს სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებლის დაჯარიმებას 500 ლარის ოდენობით.

თავი IX

გარდამავალი დებულებანი

მუხლი 21. ამ კანონით გათვალისწინებული სამართლებრივი აქტების გამოცემის/მიღების ვადები

1. მინისტრმა 2017 წლის 1 იანვრამდე გამოსცეს ბრძანებები:

ა) ტუბერკულოზის კლინიკური პრაქტიკის ეროვნული რეკომენდაციის დამტკიცების შესახებ;

ბ) ამ კანონის მე-11 მუხლის მე-8 პუნქტით გათვალისწინებული ტუბერკულოზის სავალდებულო გამოკვლევის ჩატარების შეთავაზების განხორციელების სპეციალური წერილობითი ფორმის ან/და ამ შეთავაზების განხორციელების წესის დამტკიცების შესახებ;

გ) ამ კანონის მე-15 მუხლის მე-12 პუნქტით გათვალისწინებული სამედიცინო კომისიის შექმნის და მისი შემადგენლობის განსაზღვრის შესახებ;

დ) ამ კანონის მე-19 მუხლის მე-3 პუნქტით გათვალისწინებული ადმინისტრაციული სამართალდარღვევის ოქმის ფორმის, მისი შევსებისა და წარდგენის წესის დამტკიცების შესახებ.

2. სამინისტრომ 2017 წლის 1 იანვრამდე შეიმუშაოს ტუბერკულოზის კონტროლის საერთაშორისო დონეზე აღიარებული ნორმების შესაბამისი ტუბერკულოზის კონტროლის გრძელვადიანი ეროვნული სტრატეგია და სამოქმედო გეგმა.

3. მინისტრმა და საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის მინისტრმა 2017 წლის 1 იანვრამდე გამოსცენ ერთობლივი ბრძანება პენიტენციურ დაწესებულებაში ტუბერკულოზის კონტროლთან დაკავშირებული ღონისძიებების შესახებ.

4. საქართველოს მთავრობამ 2016 წლის 1 მარტამდე დადგენილებით განსაზღვროს ამ კანონის მე-17 მუხლის პირველი პუნქტით გათვალისწინებული ფულადი წახალისების ოდენობა და გაცემის წესი.

თავი X

დასკვნითი დებულებანი

მუხლი 22. კანონის ამოქმედება

1. ეს კანონი, გარდა ამ კანონის პირველი–მე-20 მუხლებისა, ამოქმედდეს 2016 წლის 1 იანვრიდან.

2. ამ კანონის პირველი–მე-20 მუხლები ამოქმედდეს 2017 წლის 1 იანვრიდან.


საქართველოს პრეზიდენტიგიორგი მარგველაშვილი

 

 

ქუთაისი,

11 დეკემბერი 2015 წ.

N4629-Iს

LAW OF GEORGIA

ON TUBERCULOSIS CONTROL

 

Chapter I - General Provisions

 

Article 1 - Purpose of the Law

By effective control of tuberculosis, this Law intends to ensure the protection of health of natural persons and public health care, prevent the spreading of tuberculosis throughout Georgia, establish legal grounds for controlling cases of tuberculosis and provide proper aid for persons affected by tuberculosis.

 

Article 2- Scope of the Law

This Law shall determine the basic legal, organisational and financial principles for arranging tuberculosis control measures in Georgia, shall regulate the issues related to tuberculosis control and the rights and duties of persons with tuberculosis.

 

Article 3- Legislation of Georgia on tuberculosis

The legislation of Georgia on tuberculosis consists of the Constitution of Georgia, International Agreements of Georgia, this Law and other legislative and subordinate normative acts of Georgia.

 

Article 4- Definition of terms used in the Law

For the purposes of this Law, the terms used herein shall have the following meanings:

a) Tuberculosis - a contagious disease caused by the Mycobacterium of tuberculosis. It is spread/transmitted through the air;

b) Pulmonary tuberculosis - a form of tuberculosis when Mycobacterium tuberculosis infects the lungs of a human;

c) Extrapulmonary tuberculosis - a form of tuberculosis when Mycobacterium tuberculosis damages human organs other than the lungs;

d) Resistant tuberculosis - a form of tuberculosis when it is proven by a laboratory that the Mycobacterium tuberculosis that causes tuberculosis is resistant to antituberculosis drugs;

e) Regular tuberculosis- a form of tuberculosis when Mycobacterium tuberculosis that causes tuberculosis can be subject to treatment by first-line drugs for tuberculosis;

f) Patient - a person (citizens of Georgia, foreigners - in the cases provided for by the Legislation of Georgia, stateless persons with the corresponding status in Georgia), whose condition was defined as a possible case of pulmonary tuberculosis or a confirmed case of pulmonary tuberculosis by a proper health care provider;

g) Possible case of tuberculosis - condition in which a patient has symptoms of a damaged respiratory system and there is a high probability that these symptoms are caused by tuberculosis;

h) Confirmed case of tuberculosis - condition in which a patient has been diagnosed with a confirmed case of pulmonary tuberculosis based on the criteria provided for by National Clinical Practice Recommendations;
 i) Contagious tuberculosis -pulmonary tuberculosis which is active because of emission of Mycobacteria tuberculosis into the air and is confirmed by laboratory testing of emission of bacterium provided for by The National Clinical Practice Recommendations;

j) Screening - examination of persons without any signs or symptoms of disease in order to identify the presence of an unrecognised disease;

k) Treatment of tuberculosis - a set of medical and other types of intervention provided in accordance with the requirements of The National Clinical Practice Recommendations and World Health Organisation recommendations in order to cure a person infected by tuberculosis;

l) A health care provider - provider of health care services determined by the Law of Georgia on Public Health;

m) Close contact - contact of a patient, who has a confirmed case of tuberculosis, with family members (parents, spouse, children, siblings, other persons living permanently with the patient) or contact with other persons in a closed space during the day for the period of time provided for by National Clinical Practice Recommendations and World Health Organisation recommendations;

n) the Ministry – the Ministry of Labour, Health, and Social Affairs of Georgia;

o) the Minister - the Minister of Labour, Health and Social Affairs of Georgia;

p) Local entity of public health care - non-entrepreneurial (non commercial) legal person created by an appropriate municipality, in accordance with the Organic Law of Georgia on Local Self-Government, which operates in the field of Public Health within the framework of powers delegated to a municipality by the Law of Georgia on Public Health.

 

Chapter II - Tuberculosis Control

 

Article 5- The essence of tuberculosis control

1. Tuberculosis control shall combine activities related to prevention of tuberculosis, diagnosis (examination) and management of a case of tuberculosis (which also includes diagnostics during the treatment).

2. Patients shall be entitled to benefit from the means and activities related to tuberculosis control.

3. Tuberculosis control shall be based on respect and protection of patients' general and social rights.

4. Within the scope of its authority, the Ministry shall plan, arrange, implement and coordinate activities for tuberculosis control.

5. Legal Entity of Public Law - L. Sakvarelidze National Centre for Disease Control and Public Health (hereinafter - the Centre) and local unit of public health care (hereinafter - local unit of public health) shall participate in organisation and implementation activities for tuberculosis control.

6. An administrative body, also a legal entity of private law that has material, technical and human resources and operates in accordance with the Legislation of Georgia, may participate in the process of tuberculosis control.

 

Article 6- The Functions of the Ministry within the field of Tuberculosis Control

1. Within the field of tuberculosis control, the Ministry shall:

a) arrange, plan, implement and coordinate activities for tuberculosis control;

b) introduce the newest technologies and scientifically proven methods in order to improve the quality of prevention, diagnosis (examination) and management of tuberculosis cases;

c) ensure accessibility of the services (including palliative care of persons infected with tuberculosis) related to prevention, diagnostics (examination) and management of tuberculosis cases, also financial accessibility of anti-tuberculosis drugs for patients;

d) develop a long-term national strategy and action plan for tuberculosis control in compliance with international standards for tuberculosis control;

e) plan the activities of tuberculosis control and raise financial resources necessary for their implementation;

f) monitor and evaluate that the national strategy and action plan of tuberculosis control are implemented within the period determined by the legislation of Georgia;

g) prepare a report regarding the implementation of activities for tuberculosis control in accordance with the procedures established by the legislation of Georgia;

h) perform other functions provided for by this Law and other legislative and subordinate normative acts of Georgia.

2. While arranging and implementing the activities for tuberculosis control, the Centre shall exercise the authority granted to it by the legislation of Georgia.

 

Article 7- The functions of a local unit of public health within the field of tuberculosis control

A local unit of public health, within the framework of powers delegated to it by the Law of Georgia on Public Health, shall:

 a) find persons who are in close contact with a patient and ensure that they timely visit an appropriate facility for a mandatory test for tuberculosis;

b) find patients who have prematurely cancelled the treatment for tuberculosis and ensure that they will be re-engaged in the process of treatment;

c) decide the expediency of involuntarily isolating a person in accordance with this Law;

d) conduct educational work regarding tuberculosis with patients and the population;

e) monitor the process of implementation of tuberculosis control activities in the municipality, within its competence;

f) perform other functions provided for by this Law.

 

Article 8- Tuberculosis control in a penitentiary facility

 Legal relations regarding tuberculosis control in a penitentiary facility shall be regulated by joint order of the Minister and the Minister of Corrections and Legal Assistance of Georgia.

 

Chapter III - Prevention of Tuberculosis

 

Article 9- The means and activities related to the prevention of tuberculosis

1. The means and activities related to the prevention of tuberculosis are:

a) preventive vaccination;

b) screening;

c) activities for identifying persons who are at risk for tuberculosis;

d) informational and educational activities about tuberculosis;

 e) activities for infection control.

2. The means and activities related to the prevention of tuberculosis shall be arranged and coordinated by the Ministry. Local units for public health, also other legal entities of public and private law shall participate in the process of implementation of these means and activities.

3. The information about the means and activities related to the prevention is public.

4. A special program of preventive vaccination shall be conducted by health care providers.

5. The Ministry shall arrange screening programs for prevention of tuberculosis, while in penitentiary facilities it shall be done by the Ministry of Corrections and Legal Assistance of Georgia.

6. Local units of public health care shall: find persons at risk of tuberculosis; find those persons who were in close contact with a patient and/or those persons who might have been in close contact with a patient; provide these persons with information about the fact that they are at risk for tuberculosis and ensure that they timely visit an appropriate facility for diagnosis (testing).

 7. Informational and educational activities about tuberculosis shall be conducted for Georgian citizens, foreigners and stateless persons with the corresponding status in Georgia in order to give them information about tuberculosis. The aim of informing these persons is to raise their awareness regarding tuberculosis and develop skills required to implement activities for prevention of tuberculosis. Local units of public health shall implement informational and educational activities about tuberculosis.

8. The Ministry shall ensure the implementation of the activities stipulated in the first paragraph of this article financed by the State Budget or by other possible financial resources.

 

Chapter IV - Diagnosis of Tuberculosis (examination)

 

Article 10- Diagnosis of tuberculosis (examination)

1. Diagnosis (examination) of tuberculosis includes a set of specific laboratory, instrumental and general clinical testing.

2. Appropriate laboratory testing for diagnosis (examination) of tuberculosis shall only be conducted in accordance with the appropriate requirements of biosafety, in accordance with the National Clinical Practice Recommendations approved by the Minister's order.

 

Article 11- Mandatory testing for tuberculosis

1. Mandatory testing for tuberculosis is an examination of emission of bacteria, which aims to identify Mycobacterium tuberculosis by sputum smear microscopy and sputum culture and/or by molecular examination.

2. Mandatory testing for tuberculosis must be taken by:

a) a person (Georgian citizen, foreigner, stateless persons with the corresponding status in Georgia), who visited a health care provider for medical assistance and who was advised by the health care provider to take a mandatory test for tuberculosis in accordance with the National Clinical Practice Recommendations;

b) a person (Georgian citizen, foreigner, stateless persons with the corresponding status in Georgia), who is in close contact with a patient with a confirmed case of tuberculosis;

Note: For the purposes of this sub-paragraph, a person who is considered to be in close contact with a patient with confirmed case of tuberculosis, shall be a person stipulated in the Article 4(m) of this Law;

c) a patient, who has a confirmed case of tuberculosis,- according to the periodicity defined by National Clinical Practice Recommendations;

d) a patient, who has a confirmed case of tuberculosis and was being treated, but terminated the treatment of tuberculosis.

3. A proposal, regarding mandatory testing for tuberculosis, made by a health care provider to a person stipulated in the Article 11(2)(a), must be grounded and based on the symptoms/signs revealed during the process of giving medical assistance to this person.

4. In accordance with Article 4(m) of this Law, a local unit of public health shall find a person who is in close contact with a patient who has a confirmed case of tuberculosis, as stipulated in Article 11(2)(b), based on an interrogation of this patient.
5. A health care provider shall identify and make a list of patients determined byArticle 11(2)(c).

6. The Centre shall find the patients determined by the Article 11(2)(d) based on the information provided by the health care provider.

7. In accordance with the Article 11(3)(6), a health care provider shall propose the person/patient determined by the second paragraph of this article to take a mandatory test for tuberculosis within the period of 10 calendar days. The aim of this proposal is to receive consent from the person/patient in order to conduct a mandatory test for tuberculosis. This proposal shall be made in a special written form or via phone, e-mail or other technical tools, so that the persons'/patients' right to the confidentiality of their health information and principles of ethic are protected.

8. A special written form of the proposal regarding a mandatory test for tuberculosis described in paragraph 7 of this article and/or procedure for implementation of this proposal shall be approved by the Minister's order.

9. The person/patient, determined by the paragraph 2 of this article, is obliged to take a mandatory test for tuberculosis within the period of 7 calendar days after receiving a proposal as established by paragraph 7 of this article.

10. If a person/patient does not take a mandatory test for tuberculosis or refuses to take it within the period of time established in paragraph 9 of this article, within 24 hours after the deadline, a health care provider shall inform the local unit of public health according to the place of person's/patient's actual residence.

11. Within 4 calendar days after receiving the information mentioned in paragraph 10 of this article, in the manner prescribed in paragraph 7 of this article, the local unit of health care is obliged to make another proposal to the person/patient laid down in paragraph 2 of this article to take a mandatory test for tuberculosis.

12. Within 7 calendar days after receiving the second proposal from the local unit of health care, the person/patient laid down in the paragraph 2 of this article is obliged to appear at the health care provider in accordance with his/her place of actual residence and take a mandatory test for tuberculosis.

13. If the person/patient identified in paragraph 2 of this article is a minor, a health care provider and a local unit of public health shall perform the activities laid down in this article through the parents or legal guardians of the minor. Herewith, a minor's refusal to take a mandatory test for tuberculosis shall be taken into consideration if his/her parents or other legal guardians say so. Parents or other legal guardians of a minor are obliged to take him/her to a health care provider for a mandatory test for tuberculosis.

14. If the person/patient determined by paragraph 2 of this article could not appear at a health care provider for objective reasons, he/she is entitled to ask the local health care provider to ensure his/her transfer to the health care provider. In this case, the respective local unit of public health shall ensure the transfer of the person/patient to the appropriate health care provider.

15. After taking a mandatory test for tuberculosis, if it is confirmed that a person/patient has pulmonary tuberculosis, he/she shall receive voluntary treatment provided for by this Law and other legislative acts of Georgia.

16. If the person defined in the Article 11(2)(a) or (b) does not take a mandatory test for tuberculosis within the period of time specified under paragraph 12 of this article, this shall be considered as a final refusal for a mandatory test for tuberculosis.

17. If a person defined in Article 11(2)(c) or (d) does not take a mandatory test for tuberculosis within the period of time specified under paragraph 12 of this article, this circumstance shall be considered as a final refusal for a mandatory test for tuberculosis, which is a basis to start taking measures of involuntary isolation.

 

Chapter V - Management of Tuberculosis Cases

 

Article 12- Management of tuberculosis cases

1. Tuberculosis case means a possible or confirmed case of tuberculosis.

2. Management of a tuberculosis case is a combination of diagnostic, medical (including palliative care), long-term care and social support activities.

3. While managing a confirmed case of tuberculosis, involuntary isolation may be applied as an extreme measure.

4. A health care provider shall manage the case of tuberculosis. A local unit of public health shall participate in management of tuberculosis cases.

5. During the process of applying diagnostic, medical (including palliative care), long-term care and involuntary isolation measures, the authority of a health care provider shall be defined by the legislation of Georgia.

Article 13- General principles of tuberculosis treatment

1. Treatment of tuberculosis shall be performed in accordance with the National Clinical Practice Recommendations and recommendations of the World Health Organisation.

2. In the presence of a tuberculosis case, a health care provider shall have the authority power to perform treatment of tuberculosis within its competence.

 

Chapter VI - Involuntary Isolation

 

Article 14- The objective and general principles of involuntary isolation

1. The objective of involuntary isolation is to prevent the spread of tuberculosis and possible threat to public health.

2. Involuntary isolation is an extreme measurethat shall be taken when all the other means, such as taking a mandatory test for tuberculosis by a patient and his/her voluntary engagement ino the process of treatment, are exhausted and involuntary isolation is the only way to prevent the spread of infection.

3. Measures for involuntary isolation may be used:

a) on patients with confirmed case of tuberculosis, who have a contagious form of tuberculosis, but who refuse to take treatment for tuberculosis;

b) on a patient determined by the Article 11(2)(d) of this Law, who has made a final rejection to take a mandatory test for tuberculosis;

c) on patients with confirmed cases of tuberculosis, who were diseased with a contagious form of tuberculosis and were taking the treatment, but prematurely cancelled the treatment of tuberculosis and during the cancellation of the treatment were still diseased with a contagious form of tuberculosis.

4. Rights and freedoms of the person, who is subject to involuntary isolation, shall not be unjustifiably limited. The State is obliged to support this person's rights and freedoms.

5. Measures for involuntary isolation shall be financed by the State.

 

Article 15- Procedures and terms for involuntary isolation

1. The basis to apply measures of involuntary isolation on the patient provided for by Article 14(3) of this Law, shall be the reasons stipulated in the same paragraph.

2. The necessity to enforce involuntary isolation shall be determined by a health care provider.

3. A health care provider shall perform involuntary isolation in a medical facility, which meets the requirements of inpatient service for tuberculosis disease provided for by the Legislation of Georgia.

4. After identifying the patient determined by Article 14(3) of this Law, a health care provider, within 48 hours, shall study the medical condition of this patient and determine the necessity to apply measures of involuntary isolation. The patient shall be considered as identified, if a health care provider receives confirmed information about this patient regarding existence of respective grounds determined by the Article 14(3) of this Law.

5. If a health care provider decides that it is necessary to involuntarily isolate the patient determined by the Article 14(3) of this law, it shall address the respective local unit of public health in writing with a motion for using involuntary isolation on this patient. The motion of using involuntary isolation on a patient shall be grounded and include compelling arguments to perform it.

6. The local unit of public health care, within 72 hours after receiving the motion determined by the paragraph 5 of this article, shall review the motion of the health care provider, decide expediency of applying involuntary isolation on the patient and apply to a court to use involuntary isolation.

7. The court, based on the application of the local unit of public health, within 48 hours after receiving the application, shall review it and make a decision regarding involuntary isolation of a patient in accordance with the rule established by the Administrative Procedure Code of Georgia. It is mandatory for the patient to participate in the hearing of the case of involuntary isolation, if it does not threaten other persons' health. When the court is reviewing the case of a juvenile patient, the interests of the juvenile patient shall be represented by his/her parents or other legal representatives. The lawyer of the patient shall also participate in the hearing.

8. The ruling of the court regarding involuntary isolation of a patient shall be immediately enforced by the legal entity under public law within the governance of the Ministry of Justice of Georgia - the National Bureau of Enforcement, in accordance with the procedures established by the Legislation of Georgia. The patient shall be involuntarily isolated in the respective health care provider, which is provided with special security.

9. The ruling of the court regarding involuntary isolation of the patient is valid until the grounds for involuntary isolation are exhausted, but not longer than 6 months. This term may be continued for not longer than 2 months.

10. If the court does not make a decision to involuntarily isolate a patient, the respective local unit of public health shall cancel the proceedings for involuntary isolation of this patient.

11. After the measures of involuntary isolation are started and before the ruling of the court regarding the patient's involuntary isolation is issued, if the patient determined by Article 14(3)(a) or (c) of this Law agrees to start or resume the treatment for tuberculosis, or if the patient determined by Article 14(b) of this law agrees to take a mandatory test for tuberculosis after a final refusal, the patient shall receive a mandatory examination for tuberculosis and/or the treatment for tuberculosis in accordance with the procedures provided for by this Law and other legislative acts. Herewith, proceedings regarding involuntary isolation of this patient shall be cancelled.

12. During the period of patient's involuntary isolation, in order to inspect the expediency of the involuntary isolation, a medical commission shall be created, which will review the expediency of the involuntary isolation of a patient every 2 months after the ruling of the court regarding the patient's involuntary isolation is issued.

13. If the commission defined in the paragraph 12 of this article, after reviewing the respective question, concludes that it is no longer necessary to use involuntary isolation on the patient, it shall address the respective local unit of public health with a motion to terminate involuntary isolation of that person. If the respective local unit of public health decides that according to the conclusion of the medical commission the basis for involuntary isolation no longer exits, it shall make a decision to cancel the involuntary isolation and address the respective health care provider with a motion for discharging the patient from the medical facility.

14. The patient may appeal to a court with a motion to cancel the involuntary isolation, if he/she thinks that during the involuntary isolation the requirements established by this Law or other legislative acts of Georgia are breached or the basis of involuntary isolation no longer exists. The court shall cancel the involuntary isolation of the patient within 72 hours after receiving the motion. While making this decision, together with the other factors, the court shall take into consideration, the question of resuming voluntary treatment of tuberculosis by the patient under the circumstances of involuntary isolation. If the court decides to cancel the involuntary isolation of a patient, the patient shall continue the treatment of tuberculosis under the supervision of a health care provider.

15. The medical commission and its motion determined by Article 15(12) shall be established by the Minister's order.

16. If a health care provider, on its own initiative or based on the application of the medical commission determined by the Article 15(12), after the 6-month term defined in Article 15(9) expires, based on the patient's health condition, considers it necessary to continue the term of involuntary isolation of the patient, it shall address the respective local unit of public health with an appropriate motion, and the local unit of public health shall address the court.

17. A patient, in the case of a juvenile patient - his/her parents or other legal representatives, also the respective local unit of public health care shall have the right to appeal the ruling of the judge about involuntary isolation of the patient, resolution about refusing involuntary isolation of the patient, an order continuing the term of the court's decision regarding involuntary isolation of the patient or a resolution refusing continuation of the term of the court's decision regarding involuntary isolation of the patient in accordance with the rules established by the Administrative Procedure Code of Georgia.

 

Article 16- A patient's rights during involuntary isolation

During involuntary isolation a patient shall have right to the following:

a) to be provided with a place to live, food, products of personal hygiene, clothes and medical service;

b) to meet family members and a lawyer, also any other person based on the agreement with a health care provider, by following the requirements of tuberculosis control, on the territory of the health care provider where the patient is involuntarily isolated.

c) to address the court with a motion to cancel involuntary isolation in case of a case defined in Article 15(14) of this Law.

d) to receive parcels and money orders;

e) to receive information through mass media; to use books;

f) to use a phone and internet, and have correspondence.

 

Chapter VII - Social Security Guarantees of Patients

 

Article 17- Monetary incentives for patients

1. In order to support a patient, who is a citizen of Georgia, in following the regimen of tuberculosis treatment established by the Ministry, if the regimen of tuberculosis treatment is followed properly, the State shall provide the patient, throughout the course of outpatient treatment, with social assistance, which is issued in form of monetary incentives. The patient, infected with regular tuberculosis, shall receive the monetary incentives for no longer than 6 months, and patients, infected with resistant tuberculosis, shall receive the monetary incentives for no longer than 20 months.

2. The amount and procedure for issuing monetary incentives defined in the paragraph 1 of this article shall be determined by a resolution of the Government of Georgia.

 

Article 18- Labour rights of patients

During involuntary isolation, issues related to a patient's labour rights shall be arranged by the Legislation of Georgia.

 

Chapter VIII - Liability

 

Article 19- Grounds for liability

1. The liability for the violation of requirements established in the field of tuberculosis control shall be determined by the legislation of Georgia, including this Law. 2. An authorised person from the respective body of the Ministry shall have the right to draw up a protocol of an administrative offence provided for by this chapter, whereas the case shall be reviewed by court.3. The form of a protocol for an administrative offence defined in this chapter, the procedure for drawing it up and submitting shall be determined by the Minister's order.

4. In cases when an administrative offence has been committed, the proceedings for the administrative offence shall be carried out in accordance with the Administrative Offences Code of Georgia.

Law of Georgia No 5578 of 24 June 2015 – website, 12.07.2016

 

Article 20- The case when a health care provider, in accordance with Article 11(10) of this law, does not inform the respective local unit of public health regarding the fact that a patient refuses to take a mandatory test for tuberculosis

1. The case when a health care provider, in accordance with Article 11(10) of this law, does not inform the respective local unit of public health that a patient refuses to take a mandatory test for tuberculosis, shall result in imposing a monetary penalty in amount of 250 laris on the health care provider.

2. If the action defined in paragraph 1 of this article is repeated,-

it shall result in imposing a monetary penalty in amount of 500 laris on the health care provider.

 

Chapter IX - Transitional Provisions

 

Article 21 - The terms for issuing/receiving the legal acts defined by this Law

1. The Minister before 1 January 2017 shall issue the following orders:

a) on the National Clinical Practice Recommendation of tuberculosis;

b) on the rules of procedure for implementing special written form of the proposal regarding mandatory testing for tuberculosis defined in the Article 11(8) of this Law and/or on the rules of procedure for making this proposal;

c) on creating a medical commission and establishing its members defined in the Article 15 (12) of this Law;

d) on the form of a protocol of an administrative offence defined in the Article 19(3) of this Law, the rules of procedure for drawing it up and submitting it.

2. Before 1 January 2017 the Ministry shall develop a long-term national strategy and action plan for tuberculosis control in accordance with international standards for tuberculosis control.

3. Before 1 January 2017, the Minister and the Minister of Corrections and Legal Assistance of Georgia shall issue a joint order regarding measures related to tuberculosis control in penitentiary facilities.

4. The Government of Georgia, according to the resolution until March 1 2016, shall determine the amount of monetary incentives defined in the Article 17(1) of this article and set rules of procedure for issuing them.

 

Chapter X - Final Provisions

 

Article 22 -

1. This Law, except for Articles 1 - 20 of this Law, shall enter into force from 1 January 2016.

2. Articles 1 - 20 of this Law shall enter into force from 1 January 2017.

 

 

President of Georgia                                                                                                                                  Giorgi Margvelashvili

Kutaisi

11 December 2015

No 4629-Iს