Directive 97/67/EC of the European Parliament and of the Council of 15 December 1997 on common rules for the development of the internal market of Community postal services and the improvement of quality of service

1997 წლის 15 დეკემბრის დირექტივა 97/67/EC

ევროგაერთიანების საფოსტო მომსახურების შიდა ბაზრის განვითარების და მომსახურების ხარისხის გაუმჯობესების საერთო წესების შესახებ

ევროპარლამენტმა და ევროკავშირის საბჭომ,

ითვალისწინებენ რა ევროგაერთიანების დამფუძნებელ ხელშეკრულებას, კერძოდ, ამ ხელშეკრულების 57 (2), 66 და 100ა მუხლებს,

ითვალისწინებენ რა კომისიის წინადადებას ⁽¹⁾,

ითვალისწინებენ რა ევროპის ეკონომიკურ და სოციალურ საკითხთა კომიტეტის მოსაზრებას ^([2]),

ითვალისწინებენ რა ევროპის რეგიონების კომიტეტის მოსაზრებას ^([3]),

ითვალისწინებენ რა ევროპარლამენტის 1993 წლის 23 იანვრის რეზოლუციას საფოსტო მომსახურების ერთიანი ბაზრის განვითარების მწვანე წიგნის შესახებ ^([4]),

თვალისწინებენ რა საბჭოს 1994 წლის 7 თებერვლის რეზოლუციას ევროგაერთიანების საფოსტო მომსახურების განვითარების შესახებ ^([5]),

მოქმედებენ რა ევროგაერთიანების დამფუძნებელი ხელშეკრულების 189ბ მუხლით განსაზღვრული პროცედურის შესაბამისად, შემთანხმებელი კომიტეტის მიერ 1997 წლის 7 ნოემბერს დამტკიცებული ერთობლივი ტექსტის გათვალისწინებით^([6]),

(1) ვინაიდან უნდა იქნეს მიღებული ზომები შიდა ბაზრის შექმნის მიზნით, ხელშეკრულების 7ა მუხლის შესაბამისად; ვინაიდან ეს ბაზარი მოიცავს ტერიტორიას შიდა საზღვრების გარეშე, რომელშიც უზრუნველყოფილია საქონლის, ადამიანების, მომსახურებისა და კაპიტალის თავისუფალი გადაადგილება;

(2) ვინაიდან საფოსტო სექტორში შიდა ბაზრის შექმნა ძალზე მნიშვნელოვანია თანამეგობრობის ეკონომიკური და სოციალური ერთიანობისთვის, რისთვისაც საფოსტო მომსახურება კომუნიკაციისა და ვაჭრობის აუცილებელ ინსტრუმენტს წარმოადგენს;

(3) ვინაიდან 1992 წლის 11 ივნისს კომისიამ წარმოადგინა მწვანე წიგნი საფოსტო მომსახურების ერთიანი ბაზრის განვითარების შესახებ და 1993 წლის 2 ივნისს – ცნობა ევროგაერთიანების საფოსტო მომსახურების განვითარების სახელმძღვანელო პრინციპების შესახებ;

(4) ვინაიდან კომისიამ ჩაატარა ფართომასშტაბიანი საჯარო კონსულტაცია საფოსტო მომსახურების იმ ასპექტებზე, რომლებიც ევროგაერთიანებისთვის არის საინტერესო და საფოსტო სექტორის დაინტერესებულმა მხარეებმა გააცნეს კომისიას თავიანთი დაკვირვების შედეგები ;

(5) ვინაიდან უნივერსალური საფოსტო მომსახურების ამჟამინდელი მასშტაბი და მისი მიწოდების მარეგულირებელი პირობები მნიშვნელოვნად განსხვავდება სხვადასხვა წევრ სახელმწიფოში; ვინაიდან, კერძოდ, მიღწევები მომსახურების ხარისხის თვალსაზრისით, წევრ სახელმწიფოებში ძალზე არათანაბარია;

(6) ვინაიდან ტრანსსასაზღვრო საფოსტო კავშირები ყოველთვის არ აკმაყოფილებს მომხმარებლებისა და ევროპის მოქალაქეების მოლოდინს, ხოლო ევროგაერთიანების ტრანსსასაზღვრო საფოსტო მომსახურების მხრივ ხარისხი ამჟამად არადამაკმაყოფილებელია;

(7) ვინაიდან საფოსტო სექტორში დაფიქსირებულ განსხვავებები მნიშვნელოვან გავლენას ახდენს საქმიანობის იმ სექტორებზე, რომლებიც განსაკუთრებით არის დამოკიდებული საფოსტო მომსახურებაზე და რეალურად ხელს უშლის ევროგაერთიანების შიგნით პროგრესს ინტეგრაციის მიმართულებით, რადგან რეგიონები, რომლებიც მოკლებული არიან საკმარისად მაღალი ხარისხის საფოსტო მომსახურებას, უთანასწორი მდგომარეობაში ექცევიან როგორც წერილების მომსახურების, ასევე საქონლის განაწილების მხრივ;

(8) ვინაიდან აუცილებელია ზომები, რომლებიც უზრუნველყოფს ბაზრის თანდათანობით და კონტროლირებად ლიბერალიზაციას და სათანადო ბალანსს მისი გამოყენებისას, რათა ევროგაერთიანების მასშტაბით და უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლების ვალდებულებებისა და უფლებების გათვალისწინებით გარანტირებული იქნეს საფოსტო სექტორში მომსახურების უფასო მიწოდება;

(9) ვინაიდან აუცილებელია მოქმედება ევროგაერთიანების დონეზე საფოსტო სექტორის მარეგულირებელი პირობების მეტი ჰარმონიზაციის უზრუნველსაყოფად და, შესაბამისად, საჭიროა გადაიდგას ნაბიჯები საერთო წესების დასადგენად;

(10) ვინაიდან, სუბსიდიარობის პრინციპის თანახმად, ევროგაერთიანების დონეზე უნდა იქნეს მიღებული მთელი რიგი ზოგადი პრინციპები, ხოლო ზუსტი პროცედურების არჩევა წევრი სახელმწიფოების პრეროგატივა უნდა იყოს, რომლებსაც უნდა ჰქონდეთ იმ სისტემის თავისუფლად არჩევის უფლება, რომელიც საუკეთესოდაა მორგებული მათ გარემოებებზე;

(11) ვინაიდან აუცილებელია, რომ თანამეგობრობის დონეზე გარანტირებული იყოს უნივერსალური საფოსტო მომსახურება, რომელიც მოიცავს განსაზღვრული ხარისხის მომსახურების მინიმალურ ასორტიმენტს, უზრუნველყოფილს ყველა წევრ სახელმწიფოში ხელმისაწვდომ ფასად და ყველა მომხმარებლის საკეთილდღეოდ, ევროგაერთიანებაში მათი გეოგრაფიული მდებარეობის მიუხედავად;

12) ვინაიდან უნივერსალური მომსახურების მიზანია ყველა მომხმარებელს შესთავაზოს საფოსტო ქსელზე მარტივი წვდომა, კერძოდ, საკმარისი რაოდენობის წვდომის წერტილების, აგრეთვე, შეგროვებისა და მიწოდების სიხშირის დამაკმაყოფილებელი პირობების უზრუნველყოფით; ვინაიდან უნივერსალური მომსახურების მიწოდება უნდა აკმაყოფილებდეს მუშაობის უწყვეტობის უზრუნველყოფის ფუნდამენტურ მოთხოვნილებას, ამავდროულად ადაპტირებული უნდა იყოს მომხმარებლის საჭიროებებზე და უზრუნველყოფდეს მათ მიმართ სამართლიან და არადისკრიმინაციულ მოპყრობას;

(13) ვინაიდან უნივერსალური მომსახურება უნდა მოიცავდეს როგორც ეროვნულ, ასევე ტრანსსასაზღვრო მომსახურებებს;

(14) ვინაიდან უნივერსალური სერვისის მომხმარებლებს უნდა მიეცეთ ადეკვატური ინფორმაცია შეთავაზებული მომსახურებების სპექტრის, მათი მიწოდებისა და გამოყენების პირობების, გაწეული მომსახურებების ხარისხისა და ტარიფების შესახებ;

(15) ვინაიდან ამ დირექტივის დებულებები, რომლებიც ეხება უნივერსალური მომსახურების მიწოდებას, ზიანს არ აყენებს უნივერსალური მომსახურების ოპერატორების უფლებას, ინდივიდუალურად დადონ ხელშეკრულებები მომხმარებლებთან;

16) ვინაიდან მთელი რიგი იმ მომსახურების შენარჩუნება, რომელიც შეიძლება დაიჯავშნოს, ევროგაერთიანების დამფუძნებელი ხელშეკრულების წესების შესაბამისად და კონკურენციის წესების გამოყენებისთვის ზიანის მიუყენებლად, გამართლებული ჩანს უნივერსალური სამსახურის საქმიანობის უზრუნველყოფის თვალსაზრისით ფინანსურად დაბალანსებულ პირობებში; ვინაიდან ლიბერალიზაციის პროცესმა არ უნდა შეაფერხოს წევრი სახელმწიფოების მიერ დანერგილი გარკვეული უფასო მომსახურებების მუდმივი მიწოდება უსინათლო და მხედველობის შეზღუდვის მქონე პირებისთვის;

(17) ვინაიდან მიმოწერის მასალები, რომლის წონაც 350 გრამი და მეტია, წერილების მოცულობის 2% -ზე ნაკლებს და საჯარო ოპერატორების ქვითრების 3% -ზე ნაკლებს შეადგენს ; ვინაიდან ფასის კრიტერიუმები (საბაზისო ტარიფზე ხუთჯერ მეტი) უკეთესად აჩვენებს განსხვავებას დაჯავშნილ და ექსპრეს მომსახურებას შორის, რომელიც ლიბერალიზებულია;

(18) ვინაიდან იმის გათვალისწინებით, რომ ექსპრეს ფოსტასა და უნივერსალურ საფოსტო მომსახურებებს შორის არსებითი განსხვავება გამოიხატება ექსპრეს სერვისების მიერ მიწოდებული დამატებული ღირებულებით (რა ფორმითაც არ უნდა იყოს ის), რომელიც აღიქმება მომხმარებლების მიერ, აღქმული დამატებითი ღირებულის დადგენის ყველაზე ეფექტური გზაა იმ დამატებითი ფასის გათვალისწინება, რომლის გადასახდელადაც მზად არიან მომხმარებლები, დაჯავშნული სფეროს ფასის ზღვრული ოდენობისთვის ზიანის მიუყენებლად, რომელიც დაცული უნდა იყოს;

(19) ვინაიდან მიზანშეწონილია, რომ დროებით საფუძველზე შენარჩუნდეს პირდაპირი საფოსტო გზავნილების და ტრანსსასაზღვრო საფოსტო გზავნილების დაჯავშნა მოცემული ფასისა და წონის ფარგლებში; ვინაიდან საფოსტო მომსახურების შიდა ბაზრის ჩამოყალიბების დასრულებისკენ გადადგმული შემდგომი ნაბიჯის სახით, მიღებული იქნა გადაწყვეტილება საფოსტო ბაზრის შემდგომი თანდათანობით კონტროლირებადი ლიბერალიზაციის, კერძოდ, ტრანსსასაზღვრო და პირდაპირი საფოსტო გზავნილების ლიბერალიზაციის შესახებ, აგრეთვე ფასისა და წონის ლიმიტების შემდგომი გადახედვის შესახებ, რაც ევროპარლამენტისა და საბჭოს მიერ უნდა განხორციელდეს არაუგვიანეს 2000 წლის 1 იანვრისა, კომისიის წინადადებით, სექტორის მიმოხილვის შემდეგ;

(20) ვინაიდან, საზოგადოებრივი წესრიგისა და საზოგადოებრივი უსაფრთხოების მიზეზების გამო წევრ სახელმწიფოებს შეიძლება ლეგიტიმური ინტერესი ჰქონდეთ, მისცენ მათ მიერვე დანიშნულ ერთ ან მეტ ორგანიზაციას საზოგადოებრივ მაგისტრალზე საფოსტო ყუთების განთავსების უფლება საფოსტო გზავნილების მისაღებად; ვინაიდან იმავე მიზეზების გამო მათ უფლება აქვთ დანიშნონ ორგანიზაცია ან ორგანიზაციები, რომლებიც საფოსტო მარკებს გამოუშვებენ წარმოშობის ქვეყნისა და იმ პირების მითითებით, რომლებიც პასუხისმგებელი არიან სასამართლო და ადმინისტრაციული პროცედურების დროს გამოსაყენებელი დაზღვეული საფოსტო გზავნილების მომსახურებით უზრუნველყოფაზე, თავიანთი ეროვნული კანონმდებლობის შესაბამისად; ვინაიდან მათ ასევე შეუძლიათ მიუთითონ ევროკავშირის წევრობა 12-ვარსკვლავიანი სიმბოლოს ჩართვით;

(21) ვინაიდან ახალი მომსახურება (ჩვეულებრივი მომსახურებისაგან განსხვავებული მომსახურება) და დოკუმენტების გაცვლა არ წარმოადგენს უნივერსალური მომსახურების ნაწილს და, შესაბამისად, არ არსებობს მათი მხოლოდ უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლებისთვის დაჯავშნის არანაირი საფუძველი; ვინაიდან ეს თანაბრად ეხება თვით მიწოდებას (საფოსტო მომსახურების მიწოდება ფიზიკური ან იურიდიული პირის მიერ, რომელიც თავად არის გამგზავნელი, ან ამ გზავნილების შეგროვება და მარშრუტიზაცია მესამე პირის მიერ, რომელიც მოქმედებს მხოლოდ აღნიშნული პირის სახელით), რაც არ შედის მომსახურების კატეგორიაში;

(22) ვინაიდან წევრ სახელმწიფოებს უნდა შეეძლოთ თავიანთი ტერიტორიაზე საფოსტო მომსახურების მიწოდების დარეგულირება შესაბამისი ავტორიზაციის პროცედურების გამოყენებით, რომლებიც არ არის დაჯავშვნილი უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლებისთვის; ვინაიდან ეს პროცედურები უნდა იყოს გამჭვირვალე, არადისკრიმინაციული, პროპორციული და დაფუძნებული ობიექტურ კრიტერიუმებზე;

(23) ვინაიდან წევრ სახელმწიფოებს უნდა ჰქონდეთ შესაძლებლობა, რომ ლიცენზიების მინიჭება დაუქვემდებარონ უნივერსალური მომსახურების ვალდებულებებს ან კომპენსაციის ფონდში შენატანებს, რაც მიზნად ისახავს უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლის კომპენსაციას იმ მომსახურების გაწევაზე, რომელიც წარმოადგენს უსამართლო ფინანსურ ტვირთს; ვინაიდან წევრ სახელმწიფოებს უნდა შეეძლოთ ავტორიზაციაში შეიტანონ ვალდებულება, რომლის თანახმად ნებადართულმა საქმიანობამ არ უნდა დაარღვიოს უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლებისთვის დაჯავშნილ მომსახურებასთან დაკავშირებით მინიჭებული განსაკუთრებული ან სპეციალური უფლებები; ვინაიდან პირდაპირი ფოსტის საიდენტიფიკაციო სისტემა შეიძლება შემოღებული იქნეს ზედამხედველობის მიზნებისათვის, თუ პირდაპირი ფოსტა ლიბერალიზებულია;

(24) ვინაიდან საჭიროა მიღებულ იქნეს ზომები, აუცილებელი წევრი სახელმწიფოების მიერ დადგენილი ავტორიზაციის პროცედურების ჰარმონიზაციისთვის, რომლებიც არეგულირებს დაუჯავშნელი მომსახურების კომერციულ მიწოდებას საზოგადოებისთვის;

(25) ვინაიდან, აუცილებლობის შემთხვევაში, საჭიროა მიღებულ იქნეს ზომები წევრ სახელმწიფოებში საჯარო საფოსტო ქსელზე წვდომის პირობების გამჭვირვალობისა და არადისკრიმინაციული ხასიათის უზრუნველსაყოფად;

(26) ვინაიდან, უნივერსალური მომსახურების გონივრული მართვის უზრუნველსაყოფად და კონკურენციის პირობების დარღვევის თავიდან აცილების მიზნით, უნივერსალური მომსახურების ტარიფები უნდა იყოს ობიექტური, გამჭვირვალე, არადისკრიმინაციული და ხარჯებზე მორგებული;

(27) ვინაიდან ევროგაერთიანების შიდა ტრანსსასაზღვრო საფოსტო მომსახურების ანაზღაურება, მსოფლიო საფოსტო კავშირის აქტებიდან გამომდინარე მინიმალური ვალდებულებებისთვის ზიანის მიუყენებლად, მორგებული უნდა იყოს უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლის მიერ გაწეული მიწოდების ხარჯების დასაფარად დანიშნულების ქვეყანაში; ვინაიდან ამ ანაზღაურებამ ასევე უნდა უზრუნველყოს ტრანსსასაზღვრო მომსახურების ხარისხის გაუმჯობესების ან შენარჩუნების სტიმული მომსახურების მიზნების გამოყენებით; ვინაიდან ეს გაამართლებს შესაბამის სისტემებს, რომლებიც უზრუნველყოფს ხარჯების შესაბამის დაფარვას და დაკავშირებულია კონკრეტულად მიღწეული მომსახურების ხარისხთან;

(28) ვინაიდან ცალ-ცალკე ანგარიშებია საჭირო სხვადასხვა დაჯავშნული მომსახურებისა და დაუჯავშნავი მომსახურებისთვის, რათა მიღწეული იქნეს სხვადასხვა მომსახურების ფაქტობრივი ხარჯების გამჭვირვალობა და უზრუნველყოფილი იქნეს, რომ ჯვარედინმა სუბსიდიებმა დაჯავშნული სექტორიდან დაუჯავშნავ სექტორში. უარყოფითად არ იმოქმედოს ამ უკანასკნელის კონკურენტულ პირობებზე;

(29) ვინაიდან წინა სამ დეკლარატიულ ნაწილში მითითებული პრინციპების გამოყენების უზრუნველსაყოფად უნივერსალური მომსახურების პროვაიდერებმა გონივრულ ვადაში უნდა დანერგონ ხარჯების აღრიცხვის სისტემები მათი დამოუკიდებლად გადამოწმების შესაძლებლობით, რომლითაც შესაძლებელი იქნება სხვადასხვა მომსახურებაზე ხარჯების მაქსიმალური სიზუსტით გადანაწილება გამჭვირვალე პროცედურების საფუძველზე; ვინაიდან ასეთი მოთხოვნების შესრულება შეიძლება, მაგალითად, სრულად განაწილებული ხარჯების პრინციპის განხორციელებით; ვინაიდან ხარჯების აღრიცხვის ასეთი სისტემები შეიძლება არ იყოს საჭირო იმ ვითარებაში, როდესაც თავისუფალი კონკურენციის ნამდვილი პირობები არსებობს;

(30) ვინაიდან გათვალისწინებული უნდა იქნეს მომხმარებლების ინტერესები, რომელთაც მაღალი ხარისხის მომსახურების მიღების უფლება აქვთ; ვინაიდან, შესაბამისად, ყველა ღონე უნდა იხმარონ გაწეული მომსახურების ხარისხის გაუმჯობესებისა და გაძლიერებისთვის ევროგაერთიანების დონეზე; ვინაიდან ხარისხის ასეთი გაუმჯობესება წევრი სახელმწიფოებისგან მოითხოვს სტანდარტების დადგენას, რომელთა მიღწევა ან გადაჭარბება უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლების მიერ ხდება, იმ მომსახურებებთან მიმართებაში, რომლებიც უნივერსალური მომსახურების ნაწილს წარმოადგენს;

(31) ვინაიდან მომსახურების ხარისხი, რომლის მიღების მოლოდინი მომხმარებლებს აქვთ, გაწეული მომსახურების არსებით ასპექტს წარმოადგენს; ვინაიდან მომსახურების ამ ხარისხის შეფასების სტანდარტები და მიღწეული ხარისხის დონე უნდა გამოქვეყნდეს მომხმარებელთა ინტერესებიდან გამომდინარე; ვინაიდან აუცილებელია მომსახურების ხარისხის ჰარმონიზებული სტანდარტებისა და გაზომვის ერთიანი მეთოდოლოგიის არსებობა, რათა შესაძლებელი იყოს მომსახურების ხარისხის კონვერგენციის შეფასება მთელი ევროგაერთიანების მასშტაბით;

(32) ვინაიდან ხარისხის ეროვნული სტანდარტები, რომლებიც საზოგადოების სტანდარტებს შეესაბამება, წევრმა სახელმწიფოებმა უნდა განსაზღვრონ; ვინაიდან იმ შემთხვევაში, თუ თანამეგობრობის შიდა ტრანსასაზღვრო მომსახურება მოითხოვს, სულ მცირე, ორი უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლის ერთობლივ ძალისხმევას ორი სხვადასხვა წევრი სახელმწიფოსგან, ხარისხის სტანდარტები უნდა განისაზღვროს თანამეგობრობის დონეზე;

(33) ვინაიდან ამ სტანდარტებთან შესაბამისობა დამოუკიდებლად უნდა შემოწმდეს რეგულარული ინტერვალებით და ჰარმონიზებულ საფუძველზე; ვინაიდან მომხმარებლებს უფლება უნდა ჰქონდეთ ინფორმირებული იყვნენ ამ შემოწმების შედეგების შესახებ და წევრმა სახელმწიფოებმა უნდა უზრუნველყონ მაკორექტირებელი ქმედების მიღება, თუ ეს შედეგები ცხადყოფს, რომ სტანდარტები არ არის დაკმაყოფილებული;

(34) ვინაიდან საფოსტო ოპერატორებზე ვრცელდება საბჭოს 1993 წლის 5 აპრილის დირექტივა 93/13/EEC სამომხმარებლო კონრაქტრებში უსამართლო პირობების შესახებ ^([7]).

(35) ვინაიდან მომსახურების ხარისხის გაუმჯობესების აუცილებლობა ნიშნავს, რომ დავები სწრაფად და ეფექტიანად უნდა მოგვარდეს; ვინაიდან ეროვნული და ევროგაერთიანების კანონმდებლობის შესაბამისად არსებული სამართლებრივი დაცვის ფორმებთან ერთად გათვალისწინებული უნდა იყოს საჩივრების განხილვის პროცედურა, რომელიც გამჭვირვალე, მარტივი და იაფი უნდა იყოს და ყველა შესაბამის მხარეს უნდა შეეძლოს მასში მონაწილეობა;

(36) ვინაიდან პროგრესი საფოსტო ქსელების ურთიერთკავშირში და მომხმარებელთა ინტერესები მოითხოვს ტექნიკური სტანდარტიზაციის წახალისებას; ვინაიდან ტექნიკური სტანდარტიზაცია აუცილებელია ეროვნულ ქსელებს შორის ურთიერქმედების ხელშესაწყობად და ევროგაერთიანების დონეზე ეფექტიანი უნივერსალური მომსახურებისთვის;

(37) ვინაიდან ევროპული ჰარმონიზაციის სახელმძღვანელო პრინციპები ითვალისწინებს სპეციალიზებული ტექნიკური სტანდარტიზაციის ღონისძიებებს, რომლებიც დაევალება სტანდარტიზაციის ევროპულ კომიტეტს;

(38) ვინაიდან უნდა შეიქმნას კომიტეტი, რომელიც კომისიას დაეხმარება ამ დირექტივის განხორციელებაში, განსაკუთრებით სამომავლო საქმიანობაში, რომელიც ითვალისწინებს ზომების შემუშავებას ევროგაერთიანების ტრანსსასაზღვრო მომსახურების ხარისხსა და ტექნიკურ სტანდარტიზაციასთან დაკავშირებით;

(39) ვინაიდან, უნივერსალური მომსახურების გამართული მუშაობის უზრუნველსაყოფად და არარეზერვირებულ სექტორში გამართული კონკურენციის უზრუნველსაყოფად მნიშვნელოვანია, ერთი მხრივ, მარეგულირებლისა და მეორეს მხრივ, ოპერატორის ფუნქციების გამიჯნვა; ვინაიდან არც ერთი საფოსტო ოპერატორი არ შეიძლება ერთდოულად მოსამართლეც იყოს და დაინტერესებული მხარეც; ვინაიდან წევრ სახელმწიფოს ევალება განსაზღვროს ერთი ან მეტი ეროვნული მარეგულირებელი ორგანოს დებულება, რომელიც შეიძლება აირჩეს საჯარო ხელისუფლების ორგანოებიდან ან ამ მიზნით დანიშნული დამოუკიდებელი ორგანიზაციებიდან;

40) ვინაიდან შეფასების საგანი უნდა იყოს საფოსტო სერვისების შიდა ბაზრის ფუნქციონირებაზე ჰარმონიზებული პირობების გავლენა; ვინაიდან, შესაბამისად, კომისია წარუდგენს ანგარიშს ევროპარლამენტსა და საბჭოს ამ დირექტივის გამოყენების შესახებ, სექტორში განვითარებული მოვლენების შესახებ შესაბამისი ინფორმაციის ჩათვლით, კერძოდ, ეკონომიკური, სოციალური, დასაქმებისა და ტექნოლოგიური ასპექტების, აგრეთვე მომსახურების ხარისხის შესახებ, მისი ძალაში შესვლის თარიღიდან სამი წლის შემდეგ, და ნებისმიერ შემთხვევაში, არაუგვიანეს 2000 წლის 31 დეკემბრისა;

(41) ვინაიდან ეს დირექტივა გავლენას არ ახდენს ევროგაერთიანების დამფუძნებელი ხელშეკრულების წესების, კერძოდ კი კონკურენციისა და მომსახურების თავისუფალი მიწოდების წესების გამოყენებაზე;

(42) ვინაიდან არაფერი არ უშლის ხელს წევრ სახელმწიფოებს, ძალაში დატოვონ ან შემოიღონ საფოსტო სექტორისთვის უფრო ლიბერალური ზომები, ვიდრე ამ დირექტივით არის გათვალისწინებული, და ამ დირექტივის ვადის ამოწურვის შემთხვევაში ძალაში დატოვონ ის ზომები, რომლებიც მისი განხორციელების მიზნით შემოიღეს, იმ პირობით, რომ თითოეულ შემთხვევაში ასეთი ზომები ხელშეკრულებას უნდა შეესაბამებაოდეს;

(43) ვინაიდან მიზანშეწონილია, რომ ეს დირექტივა გამოყენებული იქნეს 2004 წლის 31 დეკემბრამდე, თუ ევროპარლამენტმა და საბჭომ არ მიიღეს სხვა გადაწყვეტილება კომისიის წინადადების საფუძველზე;

(44 ) ვინაიდან, წინამდებარე დირექტივა არ ვრცელდება ნებისმიერ საქმიანობაზე, რომელიც სცდება ევროგაერთიანების კანონმდებლობის მოქმედების სფეროს, მაგალითად, ისეთ საქმიანობაზე, რომელიც გათვალისწინებულია „ევროკავშირის შესახებ ხელშეკრულების“ V და VI კარებით და, ნებისმიერ შემთხვევაში, საქმიანობაზე რომელიც უკავშირდება საზოგადოებრივ უსაფრთხოებას, თავდაცვას, სახელმწიფო უსაფრთხოებას (მათ შორის სახელმწიფოს ეკონომიკურ კეთილდღეობას, როდესაც საქმიანობა ეხება სახელმწიფო უსაფრთხოების საკითხებს), ასევე სახელმწიფო საქმიანობაზე სისხლის სამართლის სფეროში;

(45) ვინაიდან, ეს დირექტივა, იმ საწარმოების შემთხვევაში, რომლებიც არ არის დაფუძნებული ევროგაერთიანებაში, არ აფერხებს ზომების მიღებას როგორც ევროგაერთიანების კანონმდებლობის, ასევე არსებული საერთაშორისო ვალდებულებების შესაბამისად, რომლებიც მიზნად ისახავს წევრ სახელმწიფოთა მოქალაქეთა მიმართ ანალოგიური მოპყრობა უზრუნველყოს მესამე ქვეყნებში; ვინაიდან ევროგაერთიანების საწარმოებმა მესამე ქვეყნებში უნდა ისარგებლონ ისეთივე მოპყრობით და ეფექტიანი წვდომით, რომელიც იმ მოპყრობისა და ბაზარზე წვდომის თანაზომიერია, რომელიც აღნიშნული ქვეყნების მოქალაქეებს ენიჭებათ ევროგაერთიანების კონტექსტში,

მიიღეს წინამდებარე დირექტივა:

 

თავი 1

მიზანი და მოქმედების სფერო

 

მუხლი 1

ეს დირექტივა ადგენს საერთო წესებს, რომლებიც ეხება:

-ევროგაერთიანებაში უნივერსალური საფოსტო მომსახურების გაწევას,

- კრიტერიუმებს, რომლებიც განსაზღვრავს მომსახურებას დაჯავშნული უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლისთვის და პირობებს, რომლებიც არეგულირებს დაუჯავშნავი მომსახურების მიწოდებას,

- სატარიფო პრინციპებს და ანგარიშების გამჭვირვალობას უნივერსალური მომსახურების გაწევისთვის,

- უნივერსალური მომსახურების მიწოდების ხარისხის სტანდარტების დადგენას და ამ სტანდარტებთან შესაბამისობის უზრუნველყოფის სისტემის შექმნას;

- ტექნიკური სტანდარტების ჰარმონიზაციას,

- დამოუკიდებელი ეროვნული მარეგულირებელი ორგანოების შექმნას.

 

მუხლი 2

წინამდებარე დირექტივის მიზნებისათვის გამოიყენება შემდეგი განმარტებები:

1. საფოსტო მომსახურება: მომსახურება, რომელიც მოიცავს საფოსტო გზავნილების შეგროვებას, დახარისხებას, ტრანსპორტირებას და მიწოდებას;

2. საზოგადოებრივი საფოსტო ქსელი: ორგანიზაციული სისტემა და ყველანაირი რესურსი, რომელსაც იყენებს უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებელი(ები), კერძოდ:

- უნივერსალური მომსახურების ვალდებულებით გათვალისწინებული საფოსტო გზავნილების შეგროვება წვდომის წერტილიდან და მთელ ტერიტორიაზე;

- აღნიშნული გზავნილების მარშრუტიზაცია და მართვა საფოსტო ქსელის წვდომის წერტილიდან სადისტრიბუციო ცენტრამდე,

-გზავნილებზე მითითებულ მისამართებზე დისტრიბუცია;

3. წვდომის წერტილები: ფიზიკური ობიექტები, საზოგადოებრივი სარგებლობის გზატკეცილზე ან უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლის შენობაში განთავსებული საფოსტო ყუთების ჩათვლით, სადაც მომხმარებელს შეუძლია საფოსტო გზავნილების ჩაბარება საერთო საფოსტო ქსელში;

4. შეგროვება: წვდომის წერტილებში განთავსებული საფოსტო გზავნილების შეგროვების ოპერაცია;

5. დისტრიბუცია: პროცესი, რომელიც მოიცავს სადისტრიბუციო ცენტრში დახარისხებას და საფოსტო გზავნილების ადრესატებისათვის მიწოდებას;

6. საფოსტო გზავნილი: გზავნილი საბოლოო სახით, რა ფორმითაც უნდა მოხდეს მისი ტრანსპორტირება უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლის მიერ. კორესპონდენციის გარდა, ასეთ გზავნილებში ასევე შედის, მაგალითად, წიგნები, კატალოგები, გაზეთები, პერიოდული გამოცემები და საფოსტო შეფუთვები, რომლებიც შეიცავს კომერციული ღირებულების მქონე ან არაკომერციულ საქონელს;

7. კორესპონდენცია: წერილობითი ფორმით კომუნიკაცია ნებისმიერი სახის ფიზიკურ საშუალებაზე, რომელიც უნდა გაიგზავნოს და მიეწოდოს გამგზავნის მიერ გზავნილზე ან მის შეფუთვაზე მითითებულ მისამართზე. წიგნები, კატალოგები, გაზეთები და პერიოდული გამოცემები არ განიხილება როგორც კორესპონდენცია;

8. პირდაპირი საფოსტო გზავნილი: კორესპონდენცია, რომელიც შედგება მხოლოდ სარეკლამო, მარკეტინგული ან სარეკლამო-საინფორმაციო მასალისგან და შეიცავს იდენტურ შეტყობინებას, ადრესატის სახელის, მისამართის და საიდენტიფიკაციო ნომრის გარდა , აგრეთვე სხვა სახის ცვლილებებს, რომლებიც არ ცვლის შეტყობინების ხასიათს, ეგზავნება ადრესატების მნიშვნელოვან რაოდენობას და უნდა იქნეს გადაცემული და მიტანილი გამგზავნის მიერ გზავნილზე ან მის შეფუთვაზე მითითებულ მისამართზე. ეროვნული მარეგულირებელი ორგანო განმარტავს ტერმინს „ადრესატების მნიშვნელოვანი რაოდენობა“ თითოეულ წევრ სახელმწიფოში და აქვეყნებს შესაბამის განმარტებას. ქვითრები, ანგარიშფაქტურები, ფინანსური ანგარიშგებები და სხვა განსხვავებული შეტყობინებები არ განიხილება როგორც პირდაპირი საფოსტო გზავნილი. კომუნიკაცია, რომელიც აერთიანებს პირდაპირ საფოსტო გზავნილს და სხვა გზავნილებს ერთსა და იმავე შეფუთვაში, არ ჩაითვლება პირდაპირ საფოსტო გზავნილად. პირდაპირი საფოსტო გზავნილი მოიცავს როგორც ტრანსსასაზღვრო, ასევე შიდა პირდაპირ საფოსტო გზავნილებს;

9. რეგისტრირებული გზავნილი: მომსახურება, რომელიც უზრუნველყოფს ფიქსირებული განაკვეთის გარანტიას დანაკარგის, ქურდობის ან დაზიანების რისკისგან დასაცავად და მოთხოვნის შემთხვევაში გამგზავნს აწვდის ადრესატისთვის საფოსტო გზავნილის ჩაბარების და/ან მიწოდების მტკიცებულებას;

10.  დაზღვეული გზავნილი: საფოსტო გზავნილის დაზღვევის მომსახურება გამგზავნის მიერ დეკლარირებული ღირებულების მოცულობით დაკარგვის, ქურდობის ან დაზიანების შემთხვევაში;

11. ტრანსსასაზღვრო ფოსტა; ფოსტა სხვა წევრი სახელმწიფოდან /წევრი სახელმწიფოსთვის ან მესამე ქვეყნიდან/ მესამე ქვეყნისთვის;

12. დოკუმენტების გაცვლა: მესამე მხარის მიერ საშუალებების მიწოდება, მათ შორის, დროებითი შენობების, აგრეთვე ტრანსპორტირების უზრუნველყოფა, რაც თვით-მიწოდების საშუალებას იძლევა ამ სერვისის მომხმარებლებს შორის საფოსტო გზავნილების ურთიერთგაცვლის გზით.

13. უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებელი: საჯარო ან კერძო პირი, რომელიც უზრუნველყოფს უნივერსალურ საფოსტო მომსახურებას ან მის ნაწილებს წევრ სახელმწიფოში, რომლის ვინაობა ეცნობება კომისიას მე-4 მუხლის შესაბამისად;

14. ავტორიზაცია: ნიშნავს ნებისმიერ ნებართვას, რომელიც განსაზღვრავს საფოსტო სექტორის სპეციფიკურ უფლებებსა და მოვალეობებს და საშუალებას აძლევს საწარმოებს უზრუნველყონ საფოსტო მომსახურებები და, საჭიროების შემთხვევაში, შექმნან ან/და მართონ საფოსტო ქსელები ამგვარი მომსახურების უზრუნველსაყოფად, ქვემოთ მოცემული "ზოგადი ავტორიზაციის" ან "ერთჯერადი სახელობითი ლიცენზიის" ფორმით:

- "ზოგადი ავტორიზაცია" ნიშნავს ნებართვას, განურჩევლად იმისა, რეგულირდება ის "კლასის ლიცენზიით" თუ ზოგადი კანონით და იმისდა მიუხედავად, საჭიროებს თუ არა ასეთი რეგულაცია რეგისტრაციის ან დეკლარაციის პროცედურების ჩატარებას; აღნიშნული ნებართვა არ მოითხოვს შესაბამისი საწარმოსგან, რომ ამ ავტორიზაციიდან გამომდინახე უფლებების განხორციელებამდე მიიღოს მკაფიო გადაწყვეტილება ეროვნული მარეგულირებელი ორგანოსგან,

- "ერთჯერადი სახელობითი ლიცენზია" ნიშნავს ნებართვას, რომელიც ეროვნული მარეგულირებელი ორგანოს მიერ გაიცემა და ანიჭებს საწარმოს სპეციფიკურ უფლებებს, ან უქვემდებარებს მის საქმიანობას სპეციფიკურ ვალდებულებებს, რომლებიც საჭიროებისამებრ ემატება ზოგად ავტორიზაციას, თუკი საწარმო არ არის უფლებამოსილი, გამოიყენოს აღნიშნული უფლებები მანამ, სანამ ეროვნული მარეგულირებელი ორგანოს გადაწყვეტილებას არ მიიღებს;

15. ტერმინალის გადასახადი: უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლის საზღაური შემომავალი ტრანსსასაზღვრო საფოსტო გზავნილების განაწილებისათვის, რომელიც მოიცავს საფოსტო გზავნილებს სხვა წევრი სახელმწიფოდან ან მესამე ქვეყნიდან;

16. გამგზავნი: ფიზიკური ან იურიდიული პირი, რომელიც საფოსტო გზავნილებს აგზავნის;

17. მომხმარებლები: ნებისმიერი ფიზიკური ან იურიდიული პირი, რომელიც სარგებლობს უნივერსალური მომსახურების მიწოდებით როგორც გამგზავნი ან ადრესატი;

18. ეროვნული მარეგულირებელი ორგანო: ორგანო ან ორგანოები თითოეულ წევრ სახელმწიფოში, რომელსაც წევრი სახელმწიფო ანდობს, მათ შორის, მარეგულირებელ ფუნქციებს, მოქცეულს ამ დირექტივის მოქმედების სფეროში;

19. ძირითადი მოთხოვნები: ზოგადი არაეკონომიკური მიზეზები, რომლებმაც შეიძლება აიძულოს წევრი სახელმწიფო შექმნას პირობები საფოსტო მომსახურების მიწოდებისათვის. ეს მიზეზები მოიცავს კორესპონდენციის კონფიდენციალურობას, ქსელის უსაფრთხოებას სახიფათო ტვირთის გადაზიდვის დროს და, საჭიროებისამებრ, მონაცემთა დაცვას, გარემოს დაცვას და რეგიონალურ დაგეგმვას.

მონაცემთა დაცვა შეიძლება მოიცავდეს პერსონალური მონაცემების დაცვას, გადაცემული ან შენახული ინფორმაციის კონფიდენციალურობას და კონფიდენციალურობის დაცვას.

 

თავი 2

უნივერსალური მომსახურება

 

მუხლი 3

1. წევრმა სახელმწიფოებმა უნდა უზრუნველყონ, რომ მომხმარებლებმა ისარგებლონ უნივერსალური მომსახურების უფლებით, რაც გულისხმობს განსაზღვრული ხარისხის საფოსტო მომსახურების მუდმივ მიწოდებას თავიანთი ტერიტორიის ყველა წერტილში მომხმარებლისთვის ხელმისაწვდომ ფასებში.

2. ამ მიზნით, წევრმა სახელმწიფოებმა უნდა მიიღონ ზომები და უზრუნველყონ, რომ საკონტაქტო წერტილების სიმჭიდროვე და წვდომის წერტილები ითვალისწინებდეს მომხმარებელთა საჭიროებებს.

3. ისინი მიიღებენ ზომებს იმის უზრუნველსაყოფად, რომ უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებელი(ები) უზრუნველყოფდეს ყოველ სამუშაო დღეს და არანაკლებ კვირაში ხუთი დღისა, გარდა იმ გარემოებებისა და გეოგრაფიული პირობებისა, რომლებიც გამონაკლისად არის მიჩნეული ეროვნული მარეგულირებელი ორგანოს მიერ, როგორც მინიმუმ:

- ერთ შეგროვებას,

- ერთ მიწოდებას ფიზიკური ან იურიდიული პირის სახლში ან შენობაში, ან გამონაკლისის სახით, ეროვნული მარეგულირებელი ორგანოს შეხედულებით, ერთ მიწოდებას შესაბამის დანადგარებში.

ეროვნული მარეგულირებელი ორგანოს მიერ ამ პუნქტის შესაბამისად მინიჭებული ნებისმიერი გამონაკლისი ან გადახრა უნდა ეცნობოს კომისიას და ყველა ეროვნულ მარეგულირებელ ორგანოს.

4. თითოეულმა წევრმა სახელმწიფომ უნდა მიიღოს აუცილებელი ზომები, რათა უზრუნველყოს, რომ უნივერსალური მომსახურება მოიცავდეს შემდეგი ობიექტების მინიმუმს:

- ორ კილოგრამამდე წონის საფოსტო გზავნილების შეგროვება, დახარისხება, ტრანსპორტირება და დისტრიბუცია,

- 10 კილოგრამამდე წონის საფოსტო ამანათების შეგროვება, დახარისხება, ტრანსპორტირება და დისტრიბუცია,

- რეგისტრირებულ და დაზღვეულ გზავნილებთან დაკავშირებული მომსახურება.

5. ეროვნულმა მარეგულირებელმა ორგანოებმა შეიძლება გაზარდონ უნივერსალური მომსახურებით დაფარული საფოსტო ამანათების ზღვრული წონა არაუმეტეს 20 კილოგრამამდე და დაადგინონ სპეციალური ზომები ასეთი ამანათების კარდაკარ მიწოდებისთვის.

მოცემული წევრი სახელმწიფოს მიერ დადგენილი უნივერსალური მომსახურებით დაფარული საფოსტო ამნათების ზღვრული წონის მიუხედავად, წევრმა სახელმწიფოებმა უნდა უზრუნველყონ, რომ სხვა წევრი სახელმწიფოებისგან მიღებული 20 კილოგრამამდე წონის საფოსტო ამანათების მიწოდება მათ ტერიტორიაზე მოხდეს.

6. განსახილველი საფოსტო გზავნილების მინიმალური და მაქსიმალური ზომა ისეთი იქნება, როგორიც ეს დადგენილია კონვენციითა და მსოფლიო საფოსტო კავშირის მიერ მიღებული ხელშეკრულებით საფოსტო გზავნილების შესახებ.

7. ამ მუხლით განსაზღვრული უნივერსალური მომსახურება მოიცავს როგორც ეროვნულ, ასევე ტრანსსასაზღვრო მომსახურებებს.

 

მუხლი 4

თითოეულმა წევრმა სახელმწიფომ უნდა უზრუნველყოს საყოველთაო მომსახურების გარანტირებული მიწოდება და მიაწოდოს კომისიას ინფორმაცია ამ ვალდებულების შესრულებისათვის გადადგმული ნაბიჯების და, კერძოდ, თავისი უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლის (ების) ვინაობის შესახებ. თითოეულმა წევრმა ქვეყანამ უნდა განსაზღვროს უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლის(ების)თვის მინიჭებული მოვალეობები და უფლებები ევროგაერთიანების კანონმდებლობის შესაბამისად და გამოაქვეყნოს ისინი.

 

მუხლი 5

1. თითოეულმა წევრმა სახელმწიფომ უნდა გადადგას ნაბიჯები იმის უზრუნველსაყოფად, რომ უნივერსალური მომსახურების გაწევა აკმაყოფილებდეს შემდეგ მოთხოვნებს:

- ის უნდა სთავაზობდეს მომსახურებას, რომელიც უზრუნველყოფს ძირითადი მოთხოვნების დაკმაყოფილებას,

- ის უნდა სთავაზობდეს მომხმარებლებს იდენტურ მომსახურებას ანალოგიურ პირობებში,

- ის ხელმისაწვდომი უნდა იყოს დისკრიმინაციის ყოველგვარი ფორმის გარეშე, განსაკუთრებით პოლიტიკური, რელიგიური ან იდეოლოგიური მოსაზრებებიდან წარმოშობილი დისკრიმინაციის გარეშე,

- ის არ უნდა შეწყდეს ან შეჩერდეს გარდა იმ შემთხვევებისა, როდესაც სახეზეა ფორსმაჟორი,

- ის უნდა განვითარდეს ტექნიკური, ეკონომიკური და სოციალური გარემოსა და მომხმარებელთა საჭიროებების შესაბამისად.

2. 1-ლი პუნქტის დებულებები არ გამორიცხავს ზომებს, რომლებსაც წევრი სახელმწიფოები საზოგადოებრივი ინტერესების მოთხოვნებთან დაკავშირებით იღებენ დამფუძნებელი ხელშეკრულების, კერძოდ, მისი 36-ე და 56-ე მუხლების შესაბამისად , მათ შორის, საზოგადოებრივ ზნეობასთან, საზოგადოებრივ უსაფრთხოებასთან, სისხლის სამართლის გამოძიების ჩათვლით, და საჯარო პოლიტიკასთან დაკავშირებით.

 

მუხლი 6

წევრმა სახელმწიფოებმა უნდა მიიღონ ზომები იმის უზრუნველსაყოფად, რომ უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებელმა(ებმა) მომხმარებლებს რეგულარულად მიაწოდოს საკმარისად დეტალური და განახლებული ინფორმაცია, კერძოდ შეთავაზებული უნივერსალური მომსახურების მახასიათებლების შესახებ, სადაც საგანგებოდ იქნება მითითებული მათზე წვდომის ზოგადი პირობები, ასევე ფასები და ხარისხის სტანდარტული დონეები. ეს ინფორმაცია სათანადო წესით უნდა გამოქვეყნდეს.

წევრმა სახელმწიფოებმა ამ დირექტივის ძალაში შესვლის დღიდან 12 თვის განმავლობაში უნდა აცნობონ კომისიას, თუ როგორ ხდება ინფორმაციის გამოქვეყნება პირველი ქვეაბზაცის შესაბამისად. ნებისმიერი მომდევნო ცვლილების შესახებ კომისიას უნდა ეცნობოს რაც შეიძლება მალე.

 

თავი 3

მომსახურებების ჰარმონიზაცია, რომლებიც შეიძლება დაიჯავშნოს

 

მუხლი 7

1. რამდენადაც ეს აუცილებელია უნივერსალური მომსახურების შენარჩუნების უზრუნველსაყოფად, მომსახურება, რომელიც უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლისთვის შეიძლება დაიჯავშნოს თითოეული წევრი სახელმწიფოს მიერ, უნდა მოიცავდეს შიდა კორესპონდენციის შეგროვებას, დახარისხებას, ტრანსპორტირებას და მიწოდებას, იქნება ეს დაჩქარებული მიწოდების გზით თუ არა, რომლის ფასი ხუთჯერ ნაკლებია უსწრაფესი სტანდარტული კატეგორიის პირველი წონითი საფეხურის საჯარო ტარიფზე კორესპონდენციის ერთეულისთვის, თუ ასეთი კატეგორია არსებობს, იმ პირობით, რომ მისი წონა 350 გრამზე ნაკლებია. უსინათლო და მხედველობის შეზღუდვის მქონე პირებისთვის უზრუნველყოფილი უფასო საფოსტო მომსახურების შემთხვევაში დასაშვებია გამონაკლისები წონისა და ფასის შეზღუდვებისგან.

2. რამდენადაც ეს აუცილებელია უნივერსალური მომსახურების შენარჩუნების უზრუნველსაყოფად, ტრანსსასაზღვრო და პირდაპირი საფოსტო გზავნილების დაჯავშნა შეიძლება გაგრძელდეს 1-ლ პუნქტში განსაზღვრული ფასითა და წონით.

3. როგორც საფოსტო მომსახურების შიდა ბაზრის ჩამოყალიბების დასრულების შემდგომი ნაბიჯი, ევროპარლამენტმა და საბჭომ, არა უგვიანეს 2000 წლის 1 იანვრისა და კომისიის კომპეტენციისთვის ზიანის მიუყენებლად, უნდა მიიღონ გადაწყვეტილება საფოსტო ბაზრის შემდგომი ეტაპობრივი და კონტროლირებადი ლიბერალიზაციის შესახებ, კერძოდ, ტრანსსასაზღვრო და პირდაპირი ფოსტის ლიბერალიზაციის გათვალისწინებით, აგრეთვე ფასისა და წონის შეზღუდვების შემდგომი გადახედვის შესახებ 2003 წლის 1 იანვრიდან, იმ თარიღისთვის განვითარებული მოვლენების, განსაკუთრებით ეკონომიკური, სოციალური და ტექნოლოგიური განვითარების გათვალისწინებით, და ასევე უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლის(ების) ფინანსური თანასწორობის გათვალისწინებით, ამ დირექტივის მიზნების შემდგომი განხორციელების მიზნით.

ასეთი გადაწყვეტილებები უნდა ეფუძნებოდეს კომისიის წინადადებას, რომლის განხილვაც უნდა მოხდეს 1998 წლის ბოლომდე, სექტორის განხილვის შემდეგ. კომისიის თხოვნის საფუძველზე წევრმა სახელმწიფოებმა უნდა წარმოადგინონ სრული ინფორმაცია, რომელიც განხილვის დასრულებისთვის არის საჭირო.

4. დოკუმენტების გაცვლა არ შეიძლება დაიჯავშნოს.

 

მუხლი 8

მე-7 მუხლის დებულებები ზიანს არ მიაყენებს წევრ სახელმწიფოთა უფლებას, თავიანთი ქვეყნების ეროვნული კანონმდებლობის შესაბამისად ორგანიზება გაუკეთონ საფოსტო ყუთების დამონტაჟებას საზოგადოებრივ გზებზე, საფოსტო მარკების გამოშვებას და დაზღვეული საფოსტო გზავნილების მომსახურებას, რომელიც სასამართლო და ადმინისტრაციული პროცედურებისთვის გამოიყენება.

 

თავი 4

პირობები, რომლებიც არეგულირებს დაუჯავშნავი მომსახურების მიწოდებასა და ქსელზე წვდომას.

 

მუხლი 9

1. მე-3 მუხლში განსაზღვრული უნივერსალური მომსახურების მოქმედების სფეროს მიღმა არსებული დაუჯავშნავი სერვისებისთვის წევრ სახელმწიფოებს შეუძლიათ შემოიღონ ზოგადი ავტორიზაცია იმ მოცულობით, რაც აუცილებელია ძირითადი მოთხოვნების გარანტირებულად დაკმაყოფილებისთვის.

2. მე-3 მუხლში განსაზღვრული უნივერსალური მომსახურების მოქმედების სფეროში მოქცეული დაუჯავშნავი სერვისებისთვის წევრ სახელმწიფოებს შეუძლიათ შემოიღონ ავტორიზაციის პროცედურები, ერთჯერადი სახელობითი ლიცენზიების ჩათვლით, იმ მოცულობით, რაც აუცილებელია ძირითადი მოთხოვნების გარანტირებულად დაკმაყოფილებისთვის და უნივერსალური მომსახურების დაცვისთვის.

ავტორიზაციის გაცემა:

- საჭიროების შემთხვევაში შეიძლება დაექვემდებროს უნივერსალური მომსახურების ვალდებულებებს,

- საჭიროების შემთხვევაში ავტორიზაციის გასაცემად შეიძლება დაწესდეს მოთხოვნები შესაბამისი მომსახურების ხარისხთან, ხელმისაწვდომობასთან და ეფექტიანობასთან დაკავშირებით,

- დაექვემდებაროს ვალდებულებას, არ დაირღვეს უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლისთვის(ებისთვის) მე-7(1) და (2) მუხლის შესაბამისად დაჯავშნული საფოსტო მომსახურებისთვის მინიჭებული განსაკუთრებული ან სპეციალური უფლებები.

3. 1-ელ და მე-2 პუნქტებში აღწერილი პროცედურები გამჭვირვალე, არადისკრიმინაციული, პროპორციული უნდა იყოს და ემყარებოდეს ობიექტურ კრიტერიუმებს. წევრმა სახელმწიფოებმა უნდა უზრუნველყონ, რომ ავტორიზაციაზე სრულად ან ნაწილობრივ უარის თქმის მიზეზები ეცნობოს განმცხადებელს და დადგენილი იყოს გასაჩივრების პროცედურა.

4. საყოველთაო მომსახურების დაცვის გარანტირებისთვის, როდესაც წევრი სახელმწიფო განსაზღვრავს, რომ ამ დირექტივით გათვალისწინებული უნივერსალური მომსახურების ვალდებულებები უსამართლო ფინანსურ ტვირთს წარმოადგენს უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლისთვის, მას შეუძლია შექმნას საკომპენსაციო ფონდი, რომელსაც ამ მიზნით მართავს ბენეფიციარის ან ბენეფიციარებისგან დამოუკიდებელი ორგანო. ასეთ შემთხვევაში მას შეუძლია დაუქვემდებაროს ავტორიზაციის მინიჭება ამ ფონდში სათანადო თანხის შეტანის ვალდებულებას. წევრმა სახელმწიფომ უნდა უზრუნველყოს გამჭვირვალობის, დისკრიმინაციაზე უარის თქმისა და პროპორციულობის პრინციპების დაცვა საკომპენსაციო ფონდის შექმნისა და ფინანსური შენატანების დონის დაწესებისას. ამ გზით შეიძლება დაფინანსდეს მხოლოდ მე-3 მუხლით განსაზღვრული მომსახურება.

5. წევრმა სახელმწიფოებმა შეიძლება უზრუნველყონ საიდენტიფიკაციო სისტემა პირდაპირი ფოსტისთვის, რაც მათ ასეთი მომსახურებების ზედამხედველობის საშუალებას მისცემს, როდესაც მათი ლიბერალიზება მოხდება.

 

მუხლი 10

1. ევროპარლამენტი და საბჭო კომისიის წინადადების და დამფუძნებელი ხელშეკრულების 57(2)-ე, 66-ე და 100ა მუხლების საფუძველზე მიიღებენ ზომებს მე-9 მუხლში მითითებული პროცედურების ჰარმონიზაციისთვის, რომლებიც არეგულირებს საზოგადოებისთვის დაუჯავშნავი საფოსტო მომსახურების მიწოდებას კომერციულ საწყისებზე.

2. 1-ლი პუნქტით გათვალისწინებული ჰარმონიზაციის ღონისძიებები ეხება, კერძოდ, საფოსტო ოპერატორის მიერ კრიტერიუმების და პროცედურების დაცვას, ამ კრიტერიუმებისა და პროცედურების გამოქვეყნების წესს, აგრეთვე გასაჩივრების პროცედურებს.

 

მუხლი 11

ევროპარლამენტი და საბჭო, კომისიის წინადადების და ხელშეკრულების 57(2)-ე, 66-ე და 100ა მუხლების საფუძველზე, მიიღებენ ჰარმონიზაციის ზომებს, რომლებიც აუცილებელია, რათა მომხმარებლებს და უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებელს(ებს) ჰქონდეთ საჯარო საფოსტო ქსელზე წვდომა გამჭვირვალე და არადისკრიმინაციულ პირობებში.

 

თავი 5

სატარიფო პრინციპები და ანგარიშების გამჭვირვალობა

 

მე-12 მუხლი

წევრმა სახელმწიფოებმა უნდა მიიღონ ზომები იმის უზრუნველსაყოფად, რომ ტარიფები თითოეული იმ მომსახურებისათვის, რომელიც უნივერსალური მომსახურების ნაწილს წარმოადგენს, შეესაბამებოდეს შემდეგ პრინციპებს:

- ფასები უნდა იყოს ხელმისაწვდომი და ისეთი, რომ ყველა მომხმარებელს ჰქონდეს წვდომა შეთავაზებულ მომსახურებაზე.

- ფასები ხარჯებზე უნდა იყოს მორგებული; წევრმა სახელმწიფოებმა შეიძლება მიიღონ გადაწყვეტილება ერთიანი ტარიფის გამოყენების შესახებ მთელ მათ ეროვნულ ტერიტორიაზე,

- ერთიანი ტარიფის გამოყენება არ გამორიცხავს უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლის(ების) უფლებას, ინდივიდუალური შეთანხმებები დადონ მომხმარებლებთან ფასების შესახებ,

- ტარიფები უნდა იყოს გამჭვირვალე და არადისკრიმინაციული.

 

მუხლი 13

1. უნივერსალური მომსახურების ტრანსსასაზღვრო მიწოდების უზრუნველყოფის მიზნით წევრმა სახელმწიფოებმა უნდა წაახალისონ უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლები, რომ მათ მიერ გაფორმებულ შეთანხმებებში ევროგაერთიანების შიდა ტრანსსასაზღვრო საფოსტო მომსახურების ტერმინალის გადასახადის შესახებ დაცული იყოს შემდეგი პრინციპები:

- ტერმინალის გადასახადი განისაზღვრება შემომავალი ტრანსსასაზღვრო ფოსტის დამუშავებისა და მიწოდების ხარჯების გათვალისწინებით,

- ანაზღაურების დონე დაკავშირებული უნდა იყოს გაწეული მომსახურების ხარისხთან,

- ტერმინალის გადასახადი გამჭვირვალე და არადისკრიმინაციული უნდა იყოს.

2. ამ პრინციპების განხორციელება შეიძლება მოიცავდეს გარდამავალ ღონისძიებებს, რომლებიც მიზნად ისახავს საფოსტო ბაზრების გაუმართლებელი შეფერხებების ან ეკონომიკური ოპერატორებისთვის არახელსაყრელი შედეგების თავიდან აცილებას, იმ პირობით თუ მიმწოდებელ და მიმღებ ოპერატორებს შორის არსებობს შეთანხმება; ამასთან, ასეთი შეთანხმებები იმ მინიმუმამდე უნდა შეიზღუდოს, რაც ამ მიზნების მისაღწევად არის საჭირო.

 

მუხლი 14

1. წევრმა სახელმწიფოებმა უნდა მიიღონ საჭირო ზომები, რომ ამ დირექტივის ძალაში შესვლიდან ორი წლის განმავლობაში უზრუნველყონ უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლების აღრიცხვა ამ მუხლის დებულებების შესაბამისად.

2. უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლებმა უნდა აწარმოონ ცალკე ანგარიშები თავიანთი შიდა აღრიცხვის სისტემებში, სულ მცირე, ერთი მხრივ, რეზერვირებულ სექტორში არსებული თითოეული მომსახურებისთვის და მეორეს მხრივ, დაუჯავშნავი მომსახურებისთვის. სხვადასხვა დაუჯავშნავი მომსახურების ანგარიშები მკაფიოდ უნდა განასხვავებდეს ერთმანეთისგან მომსახურებებს, რომლებიც უნივერსალური მომსახურების ნაწილია, ისეთი მომსახურებებისგან, რომლებიც არ არის აღნიშნულის ნაწილი. ასეთი შიდა აღრიცხვის სისტემები უნდა მუშაობდეს თანმიმდევრულად გამოყენებული და ობიექტურად დასაბუთებული ხარჯების აღრიცხვის პრინციპების საფუძველზე.

3. მე-2 პუნქტში მითითებული ბუღალტრული აღრიცხვის სისტემები, მე-4 პუნქტისთვის ზიანის მიუყენებლად, უნდა ანაწილებდეს ხარჯებს თითოეული დაჯავშნული და დაუჯავშნავი მომსახურებისთვის, შემდეგი ფორმით:

(ა) ხარჯები, რომლებიც პირდაპირ შეიძლება დაერიცხოს კონკრეტულ მომსახურებას, ასევე იქნება დარიცხული;

(ბ) საერთო ხარჯები, ანუ ხარჯები, რომელთა პირდაპირი დარიცხვა შეუძლებელია კონკრეტულ მომსახურებაზე, განაწილდება შემდეგნაირად:

(i) შეძლებისდაგვარად, საერთო ხარჯების დარიცხვა უნდა მოხდეს თავად ხარჯების წარმოშობის პირდაპირი ანალიზის საფუძველზე;

(ii) როდესაც პირდაპირი ანალიზი შეუძლებელია, საერთო ღირებულების კატეგორიები უნდა გამოიყოს არაპირდაპირი დაკავშირების საფუძველზე სხვა ფასების კატეგორიასთან ან ხარჯთა კატეგორიების ჯგუფთან, რომელთათვისაც შესაძლებელია პირდაპირი დარიცხვა ან განაწილება; არაპირდაპირი დაკავშირება უნდა ემყარებოდეს თანაზომიერი ხარჯების სტრუქტურებს;

(iii) როდესაც ხარჯების განაწილების არც პირდაპირი და არც ირიბი ზომები არ მოიძებნა, ხარჯების კატეგორია განაწილდება საერთო კოეფიციენტის საფუძველზე; აღნიშნული კოეფიციენტი გამოითვლება ყველა ხარჯის თანაფარდობის გამოყენებით, რომელიც პირდაპირ ან არაპირდაპირი გზით არის დარიცხული ან განაწილებული ერთი მხრივ, თითოეული დაჯავშნული მომსახურებისთვის, ხოლო მეორე მხრივ, სხვა მომსახურებისთვის.

4. ხარჯების აღრიცხვის სხვა სისტემები შეიძლება გამოყენებული იქნეს მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ისინი შეესაბამება მე-2 პუნქტს და დამტკიცებულია ეროვნული მარეგულირებელი ორგანოს მიერ. მათ გამოყენებამდე უნდა მოხდეს კომისიის ინფორმირება.

5. ეროვნული მარეგულირებელი ორგანოები უზრუნველყოფენ მე-3 ან მე-4 პუნქტებში აღწერილი ხარჯების აღრიცხვის ერთ-ერთ სისტემასთან შესაბამისობას, რომელიც შემოწმებულია უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლისგან დამოუკიდებელი კომპეტენტური ორგანოს მიერ. წევრმა სახელმწიფოებმა უნდა უზრუნველყონ შესაბამისობის შესახებ განცხადების პერიოდულად გამოქვეყნება.

6. ეროვნულმა მარეგულირებელმა ორგანომ ხელმისაწვდომი უნდა გახადოს ინფორმაცია, დეტალიზაციის სათანადო დონით, ხარჯების აღრიცხვის იმ სისტემების შესახებ, რომლებიც უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლის მიერ გამოიყენება და კომისიას წარუდგინოს ასეთი ინფორმაცია, მოთხოვნის შემთხვევაში.

7. მოთხოვნის შემთხვევაში, ამ სისტემებიდან მიღებული დეტალური სააღრიცხვო ინფორმაცია კონფიდენციალურად უნდა მიეწოდოს ეროვნულ მარეგულირებელ ორგანოს და კომისიას.

8. თუ მოცემულ წევრ სახელმწიფოს არ აქვს დაჯავშნული არცერთი მომსახურება, რომელიც შეიძლება დაიჯავშნოს მე-7 მუხლის შესაბამისად და არ დაუარსებია საკომპენსაციო ფონდი უნივერსალური მომსახურების უზრუნველსაყოფად, როგორც ეს ნებადართულია მე-9(4) მუხლის შესაბამისად, და იმ შემთხვევაში, თუ ეროვნული მარეგულირებელი ორგანო დარწმუნებულია, რომ ამ წევრ სახელმწიფოში არსებული არცერთი უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებელი არ იღებს სახელმწიფო სუბსიდიას, ფარულად ან სხვა ფორმით, ეროვნულ მარეგულირებელ ორგანოს შეუძლია გადაწყვიტოს არ გამოიყენოს ამ მუხლის მე-2, მე-3, მე-4, მე-5, მე-6 და მე-7 პუნქტების მოთხოვნები. ეროვნული მარეგულირებელი ორგანო აცნობებს კომისიას ყველა ასეთი გადაწყვეტილების შესახებ.

 

მუხლი 15

უნივერსალური მომსახურების ყველა პროვაიდერის ფინანსური ანგარიში უნდა შედგეს, გადაეცეს დამოუკიდებელ აუდიტორს და გამოქვეყნდეს ევროგაერთიანების და ეროვნული კანონმდებლობის შესაბამისად, რომელიც დაკავშირებულია კომერციულ საწარმოებთან.

 

თავი 6

მომსახურების ხარისხი

 

მე-16 მუხლი

წევრმა სახელმწიფოებმა უნდა უზრუნველყონ მომსახურების ხარისხის სტანდარტების დადგენა და გამოქვეყნება უნივერსალურ მომსახურებასთან დაკავშირებით, რათა უზრუნველყონ კარგი ხარისხის საფოსტო მომსახურება.

ხარისხის სტანდარტები, განსაკუთრებით, ორიენტირებულია მარშრუტიზაციის დროზე, აგრეთვე მომსახურების რეგულარულობაზე და საიმედოობაზე.

ამ სტანდარტებს განსაზღვრავს:

- წევრი სახელმწიფო, ეროვნული სერვისების შემთხვევაში,

- ევროპარლამენტი და საბჭო ევროგაერთიანების შიდა ტრანსსასაზღვრო მომსახურების შემთხვევაში (იხ. დანართი). ამ სტანდარტების სამომავლო კორექტირება ტექნიკური პროგრესის ან ბაზრის განვითარების შესაბამისად ხორციელდება 21-ე მუხლით დადგენილი პროცედურის თანახმად.

საქმიანობის დამოუკიდებელი მონიტორინგი ხორციელდება წელიწადში ერთხელ მაინც, გარეშე ორგანოების მიერ, რომლებსაც არანაირი კავშირი არ აქვთ უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლებთან, სტანდარტიზებულ პირობებში, რომლებიც მითითებული იქნება 21-ე მუხლით დადგენილი პროცედურის შესაბამისად, და ექვემდებარება ანგარიშის გამოქვეყნებას სულ მცირე წელიწადში ერთხელ.

 

მე-17 მუხლი

წევრმა სახელმწიფოებმა უნდა დააწესონ ეროვნული ფოსტის ხარისხის სტანდარტები და უზრუნველყონ მათი თავსებადობა ევროგაერთიანების შიდა ტრანსსასაზღვრო მომსახურებასთან.

წევრმა სახელმწიფოებმა უნდა აცნობონ კომისიას თავიანთი ეროვნული მომსახურების ხარისხის სტანდარტების შესახებ, რომელიც გამოაქვეყნებს მათ იგივე მეთოდით, როგორც მე-18 მუხლში მოხსენიებული ევროგაერთიანების შიდა ტრანსსასაზღვრო მომსახურების სტანდარტებია გამოქვეყნებული.

ეროვნული მარეგულირებელი ორგანოები უზრუნველყოფენ შესრულების დამოუკიდებელი მონიტორინგის ჩატარებას მე-16 მუხლის მეოთხე ქვეაბზაცის შესაბამისად, რათა შედეგები დასაბუთებული იყოს და საჭიროების შემთხვევაში მიღებული იქნეს მაკორექტირებელი ქმედებები.

 

მე-18 მუხლი

1. მე-16 მუხლის თანახმად, თანამეგობრობის შიდა ტრანსსასაზღვრო მომსახურების ხარისხის სტანდარტები გათვალისწინებულია დანართში.

2. თუ ამას მოითხოვს განსაკუთრებული სიტუაციები, დაკავშირებული ინფრასტრუქტურასთან ან გეოგრაფიასთან, ეროვნულმა მარეგულირებელმა ორგანომ შეიძლება განსაზღვროს გამონაკლისები დანართში მოცემული ხარისხის სტანდარტებისგან. თუ ეროვნული მარეგულირებელი ორგანოები ამ ფორმით განსაზღვრავენ გამონაკლისებს, ისინი ამის შესახებ დაუყოვნებლივ აცნობებენ კომისიას. კომისია ინფორმირების მიზნით წარუდგენს 21-ე მუხლის შესაბამისად შექმნილ კომიტეტს წინა 12 თვის განმავლობაში მიღებული შეტყობინებების ყოველწლიურ ანგარიშს.

3. კომისია თანამეგობრობის შიდა ტრანსსასაზღვრო მომსახურების ხარისხის სტანდარტების ნებისმიერ ცვლილებას გამოაქვეყნებს ევროგაერთიანებების ოფიციალურ ჟურნალში და მიიღებს ზომებს, რათა უზრუნველყოს რეგულარული დამოუკიდებელი მონიტორინგი და შესრულების დონის გამოქვეყნება, რომელიც დაადასტურებს ამ სტანდარტების დაცვას და მიღწეულ პროგრესს. ეროვნული მარეგულირებელი ორგანოები უზრუნველყოფენ მაკორექტირებელი ზომების მიღებას საჭიროების შემთხვევაში.

 

მუხლი 19

წევრმა სახელმწიფოებმა უნდა უზრუნველყონ, რომ შემუშავდეს გამჭვირვალე, მარტივი და იაფი პროცედურები მომხმარებელთა საჩივრების განხილვისთვის, განსაკუთრებით იმ შემთხვევებში, როდესაც სახეზეა დანაკარგი, ქურდობა, დაზიანება ან მომსახურების ხარისხის სტანდარტებთან შეუსაბამობა.

წევრმა სახელმწიფოებმა უნდა მიიღონ ზომები, რომ ეს პროცედურები იძლეოდეს დავების სამართლიანად და სწრაფად მოგვარების საშუალებას და საჭიროებისამებრ უზრუნველყონ ანაზღაურებისა და / ან კომპენსაციის სისტემა.

ეროვნული და ევროგაერთიანების კანონმდებლობით გასაჩივრების სხვა შესაძლებლობებისადმი ზიანის მიუყენებლად, წევრმა სახელმწიფოებმა უნდა უზრუნველყონ, რომ მომხმარებლებმა, რომლებიც მოქმედებენ ინდივიდუალურად ან, თუ ეს ნებადართულია ეროვნული კანონმდებლობით, ერთობლივად იმ ორგანიზაციებთან, რომლებიც მომხმარებლების ინტერესებს წარმოადგენენ, შესძლონ უფლებამოსილ ეროვნულ ორგანოს წარუდგინონ საქმეები, როდესაც მომხმარებლების საჩივრები უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლის მიმართ არ იქნა დაკმაყოფილებული.

მე-16 მუხლის შესაბამისად, წევრმა სახელმწიფოებმა უნდა უზრუნველყონ, რომ უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლებმა, თავიანთი საქმიანობის მონიტორინგის ყოველწლიურ ანგარიშთან ერთად, გამოაქვეყნონ ინფორმაცია საჩივრების რაოდენობისა და მათი განხილვის წესის შესახებ.

 

თავი 7

ტექნიკური სტანდარტების ჰარმონიზაცია

 

მუხლი 20

ტექნიკური სტანდარტების ჰარმონიზაცია უნდა გაგრძელდეს, კერძოდ, მომხმარებელთა ინტერესების გათვალისწინებით.

სტანდარტიზაციის ევროპულ კომიტეტს უნდა დაევალოს საფოსტო სექტორში მოქმედი ტექნიკური სტანდარტების შემუშავება, მისთვის საბჭოს 1983 წლის 28 მარტის დირექტივით 83/189/EEC განსაზღვრული უფლებამოსილების საფუძველზე, რომელიც ადგენს ინფორმაციის მიწოდების პროცედურას ტექნიკური სტანდარტებისა და რეგულირების სფეროში([8]).

ეს სამუშაო უნდა ითვალისწინებდეს საერთაშორისო დონეზე მიღებულ ჰარმონიზაციის ზომებს, განსაკუთრებით კი მათ, რომლებიც დამტკიცებულია მსოფლიო საფოსტო კავშირის ფარგლებში.

მოქმედი სტანდარტები ქვეყნდება ევროგაერთიანებების ოფიციალურ ჟურნალში წელიწადში ერთხელ.

წევრმა სახელმწიფოებმა უნდა უზრუნველყონ, რომ უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებლებმა მიმართონ ოფიციალურ ჟურნალში გამოქვეყნებულ სტანდარტებს, საჭიროების შემთხვევაში, მომხმარებელთა ინტერესების გათვალისწინებით და განსაკუთრებით, როდესაც ისინი აწვდიან მე-6 მუხლში მითითებულ ინფორმაციას.

21-ე მუხლით გათვალისწინებული კომიტეტი ინფორმირებული უნდა იყოს სტანდარტიზაციის ევროპული კომიტეტის განხილვებისა და ამ ორგანოს მიერ ამ სფეროში მიღწეული პროგრესის შესახებ.

 

თავი 8

კომიტეტი

 

მუხლი 21

კომისიას დახმარება უნდა გაუწიოს კომიტეტმა, რომელიც შედგება წევრი სახელმწიფოების წარმომადგენლებისგან და რომელსაც თავმჯდომარეობს კომისიის წარმომადგენელი. კომიტეტი თვითომ ადგენს საკუთარი საქმიანობის წესებს.

კომისიის წარმომადგენელი კომიტეტს წარუდგენს განსახორციელებელი ღონისძიებების პროექტს. კომიტეტი პროექტზე თავის მოსაზრებას წარადგენს ვადებში, რომლებიც თავმჯდომარემ შეიძლება დაადგინოს ამ საკითხის გადაუდებლობის შესაბამისად. მოსაზრება უნდა გამოთქვას ხელშეკრულების 148(2)-ე მუხლით განსაზღვრულმა უმრავლესობამ იმ გადაწყვეტილებების შემთხვევაში, რომელთა მიღებასაც საბჭო ახდენს კომისიის წინადადებით. წევრი სახელმწიფოების წარმომადგენლების ხმები კომიტეტში აიწონება ამ მუხლით განსაზღვრული წესით. თავმჯდომარე ხმას არ აძლევს.

კომისია მიიღებს გათვალისწინებულ ზომებს, თუ ისინი შეესაბამება კომიტეტის მოსაზრებას.

თუ გათვალისწინებული ზომები არ შეესაბამება კომიტეტის მოსაზრებას, ან მოსაზრება არ არის გამოთქმული, კომისია დაუყოვნებლივ წარუდგენს საბჭოს წინადადებას გასატარებელ ზომებთან დაკავშირებით.

საბჭო იმოქმედებს კვალიფიციური უმრავლესობით.

თუ საბჭოსთვის მიმართვიდან სამი თვის ვადის გასვლის შემდეგ საბჭომ არ მიიღო გადაწყვეტილება, შემოთავაზებულ ზომებს მიიღებს კომისია.

 

თავი 9

ეროვნული მარეგულირებელი ორგანო

 

მუხლი 22

თითოეულმა წევრმა სახელმწიფომ უნდა დანიშნოს ერთი ან მეტი მარეგულირებელი ორგანო საფოსტო სექტორისთვის, რომლებიც იურიდიულად განცალკევებული და ოპერაციულად დამოუკიდებელია საფოსტო ოპერატორებისაგან.

წევრმა სახელმწიფოებმა უნდა აცნობონ კომისიას, თუ რომელი ეროვნული მარეგულირებელი ორგანო დანიშნეს ამ დირექტივიდან გამომდინარე ამოცანების შესასრულებლად.

ეროვნული მარეგულირებელი ორგანოების განსაკუთრებული ამოცანაა, უზრუნველყონ ამ დირექტივიდან გამომდინარე ვალდებულებების შესრულება. მათ შეიძლება ასევე დაეკისროთ საფოსტო სექტორში კონკურენციის წესების დაცვის უზრუნველყოფა.

 

თავი 10

დასკვნითი დებულებები

 

მუხლი 23

მე-7(3) მუხლისთვის ზიანის მიუყენებლად. ამ დირექტივის ძალაში შესვლიდან სამი წლის შემდეგ, და ნებისმიერ შემთხვევაში, არაუგვიანეს 2000 წლის 31 დეკემბრისა, კომისია წარუდგენს ანგარიშს ევროპარლამენტსა და საბჭოს ამ დირექტივის გამოყენების შესახებ, მათ შორის შესაბამის ინფორმაციას სექტორში განვითარებული მოვლენების შესახებ, განსაკუთრებით ეკონომიკურ, სოციალურ, დასაქმებასა და ტექნოლოგიურ ასპექტებთან დაკავშირებით, ასევე მომსახურების ხარისხზე.

მოხსენებას, საჭიროების შემთხვევაში, თან დაერთვება ევროპარლამენტისა და საბჭოს წინადადებები.

 

მუხლი 24

წევრმა სახელმწიფოებმა უნდა აამოქმედონ კანონები, რეგულაციები და ადმინისტრაციული დებულებები, რომლებიც აუცილებელია ამ დირექტივის შესასრულებლად, მისი ძალაში შესვლიდან არა უგვიანეს 12 თვისა. მათ დაუყოვნებლივ უნდა აცნობონ ამის შესახებ კომისიას.

როცა წევრი სახელმწიფოები მიიღებენ აღნიშნულ ზომებს, ისინი უნდა შეიცავდეს მითითებას წინამდებარე დირექტივაზე ან ოფიციალური გამოქვეყნების შემთხვევაში მათ უნდა დაერთოს ასეთი მითითება.

 

მუხლი 25

ეს დირექტივა ძალაში შედის „ევროკავშირის ოფიციალურ ბიულეტენში“ მისი გამოქვეყნებიდან მე-20 დღეს.

 

მუხლი 26

1. ეს დირექტივა ხელს არ უშლის რომელიმე წევრ სახელმწიფოს შეინარჩუნოს ან შემოიღოს უფრო ლიბერალური ზომები, ვიდრე ამ დირექტივით გათვალისწინებული ზომებია. ასეთი ზომები უნდა შეესაბამებოდეს დამფუძნებელ ხელშეკრულებას.

2. ამ დირექტივის გაუქმების შემთხვევაში, წევრი სახელმწიფოების მიერ მისი განხორციელების მიზნით მიღებული ზომები შეიძლება შენარჩუნდეს იმ მოცულობით, რა მოცულობითაც ისინი შეესაბამება დამფუძნებელ ხელშეკრულებას.

 

მუხლი 27

ამ დირექტივის დებულებები, 26-ე მუხლის გარდა, გამოიყენება 2004 წლის 31 დეკემბრამდე, თუ მე-7 (3) მუხლის შესაბამისად სხვა რამ არ არის გათვალისწინებული.

 

მუხლი 28

წინამდებარე დირექტივა ვრცელდება წევრ სახელმწიფოებზე.

შედგენილია ბრიუსელში, 1997 წლის 15 დეკემბერს

ევროპარლამენტის სახელით

თავმჯდომარე

ხ.მ. ხილ-რობლესი

ევროსაბჭოს სახელით

თავმჯდომარე

ჟ-კ. იუნკერი

 

დანართი

ევროგაერთიანების შიდა ტრანსსასაზღვრო ფოსტის ხარისხის სტანდარტები

ევროგაერთიანების შიდა ტრანსსასაზღვრო ფოსტის ხარისხის სტანდარტები უნდა იყოს დადგენილი ყველაზე სწრაფი კატეგორიის საფოსტო გზავნილების გამჭოლი მარშრუტიზაციის ([9]) გაზომილი დროის ლიმიტის გათვალისწინებით, D + n, ფორმულის შესაბამისად, სადაც D ნიშნავს რეგისტრაციის თარიღს ([10]) და n ნიშნავს სამუშაო დღეების რაოდენობას ამ თარიღსა და ადრესატამდე მიწოდებას შორის.

 

ევროგაერთიანების შიდა ტრანსსასაზღვრო ფოსტის ხარისხის სტანდარტები
ვადები	მიზანი
D + 3	გზავნილების 85 % D + გზავნილების 5,97 %
D + 5	გზავნილების 85 % D + გზავნილების 5,97 %

 

სტანდარტები მიღწეული უნდა იყოს არა მხოლოდ ევროგაერთიანების შიდა ტრაფიკის, არამედ ორ წევრ სახელმწიფოს შორის ორმხრივი ნაკადის თითოეული მიმართულებისთვის.

---