„ქონების გადასახადის გამოანგარიშებისა და გადახდის წესის შესახებ“ ინსტრუქციის დამტკიცების თაობაზე

დოკუმენტის სტრუქტურა

განმარტებების დათვალიერება

დაკავშირებული დოკუმენტები

დოკუმენტის კომენტარები

დოკუმენტის მონიშვნები

კონსოლიდირებული პუბლიკაციები

06/03/2007 24/03/2006 30/11/2005 03/05/2005

უკან დაბრუნება

„ქონების გადასახადის გამოანგარიშებისა და გადახდის წესის შესახებ“ ინსტრუქციის დამტკიცების თაობაზე
დოკუმენტის ნომერი	279
დოკუმენტის მიმღები	საქართველოს ფინანსთა მინისტრი
მიღების თარიღი	22/04/2005
დოკუმენტის ტიპი	საქართველოს მინისტრის ბრძანება
გამოქვეყნების წყარო, თარიღი	სსმ, 53, 03/05/2005
ძალის დაკარგვის თარიღი	13/03/2007
სარეგისტრაციო კოდი	200130000.22.033.007304
კონსოლიდირებული პუბლიკაციები

Word

თქვენ უყურებთ დოკუმენტის პირველად სახეს
დოკუმენტის კონსოლიდირებული ვარიანტის ნახვა ფასიანია, აუცილებელია სისტემაში შესვლა და საჭიროების შემთხვევაში დათვალიერების უფლების ყიდვა, გთხოვთ გაიაროთ რეგისტრაცია ან თუ უკვე რეგისტრირებული ხართ, გთხოვთ, შეხვიდეთ სისტემაში

დროებით, ფაილს შესაძლოა გააჩნდეს ვიზუალური ხარვეზი, სრული ვერსიის სანახავად დააჭირეთ ფაილის გადმოწერას

პირველადი სახე (03/05/2005 - 30/11/2005)

სახელმწიფო სარეგისტრაციო კოდი 200.130.000.22.033.007.304

საქართველოს ფინანსთა მინისტრის

ბრძანება №279

2005 წლის 22 აპრილი

ქ. თბილისი

,,ქონების გადასახადის გამოანგარიშებისა და გადახდის წესის შესახებ“ ინსტრუქციის დამტკიცების თაობაზე

საქართველოს საგადასახადო კოდექსის მე-3 მუხლის საფუძველზე, მე-40 თავის მოთხოვნათა აღსრულების მიზნით, ვბრძანებ:

1. დამტკიცდეს ინსტრუქცია ,,ქონების გადასახადის გამოანგარიშებისა და გადახდის წესის შესახებ” (დანართი №1).

2. 2005 წელს ეკონომიკური საქმიანობისათვის გამოყენებულ ქონებაზე (გარდა მიწისა) ქონების გადასახადის მიმდინარე გადასახდელების ოდენობა განისაზღვროს გადამხდელების მიერ 2004 საგადასახადო წლის მიხედვით წარმოდგენილი ქონების გადასახადის გაანგარიშებების მიხედვით.

3. ბრძანება ძალაშია გამოქვეყნებისთანავე.

ვ. ჩეჩელაშვილი

დანართი №1

ინსტრუქცია

ქონების გადასახადის გამოანგარიშებისა და გადახდის წესის შესახებ

მოცემული ინსტრუქცია შემუშავებულია საქართველოს საგადასახადო კოდექსის მე-3 მუხლის შესაბამისად და განსაზღვრავს ქონების გადასახადის გამოანგარიშებასა და გადახდასთან დაკავშირებულ ურთიერთობებსა და წესს.

მუხლი 1. ინსტრუქციაში გამოყენებულ ტერმინთა განსაზღვრებები

1. ეკონომიკურ საქმიანობაში გამოყენებული ქონება – ძირითადი საშუალებები და არამატერიალური აქტივები, რომლებიც გამოიყენებიან ეკონომიკური საქმიანობისათვის, აგრეთვე დაუმონტაჟებელი მოწყობილობები და დაუმთავრებელი კაპიტალური დაბანდებები, რომლებიც განკუთვნილია ეკონომიკური საქმიანობისათვის.

2. დასაბეგრი ქონების ადგილსამყოფელი – ადგილი, სადაც მოცემული ქონება ფაქტობრივად იმყოფება ან რეგისტრირებულია კანონმდებლობით დადგენილი წესით.

3. უძრავი ქონება – შენობა-ნაგებობანი, რომლებიც მყარად დგას მიწაზე.

4. ძირითადი საშუალება – მატერიალური აქტივი, რომელსაც პირი ერთ წელზე მეტი ხნით იყენებს საქონლის წარმოების, საქონლის მიწოდების/მომსახურების გაწევის, იჯარით გადაცემის ან/და ადმინისტრაციული მიზნებისათვის.

5. კალენდარული წელი – დროის მონაკვეთი ერთი წლის 1 იანვრიდან 31 დეკემბრის ჩათვლით, ხოლო ახალრეგისტრირებული გადასახადის გადამხდელებისათვის – პირველ წელს რეგისტრაციის თარიღიდან იმავე წლის 31 დეკემბრის ჩათვლით.

6. ოჯახი – ერთად მცხოვრები მეუღლეები, მშობლები, შვილები (გერები), და-ძმა, ბებია და ბაბუა, რომლებიც საერთო მეურნეობას ეწევიან.

7. ლიზინგის საგანი – ლიზინგით მიღებული ძირითადი საშუალებები. ლიზინგის ხელშეკრულების მოქმედების პერიოდში აღნიშნული ძირითადი საშუალებები აისახება იჯარის მიმღების ბალანსზე.

8. სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწა – სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწას მიეკუთვნება:

ა) სახნავი, მრავალწლიანი ნარგავებით დაკავებული მიწა, ბუნებრივი და გაკულტურებული სათიბები და საძოვრები;

ბ) კანონმდებლობით დადგენილი წესის მიხედვით სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულებით გამოყენებული ან გამოსაყენებლად ნებადართული წყლის ფონდისა და ტყის ფონდის მიწები;

გ) საკარმიდამო, საბაღე, საბოსტნე და სააგარაკო ნაკვეთები;

დ) დასახლებული პუნქტების ფარგლების გარეთ მდებარე მრეწველობის, ტრანსპორტის, კავშირგაბმულობის, ენერგეტიკის, თავდაცვის, დაცული ტერიტორიებისა და სხვა არასასოფლო-სამეურნეო მიწის ის ნაკვეთები, რომლებიც გამოიყენება სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულებით;

ე) ქალაქის, დაბის, სოფლის, კულტურისა და სხვა ტიპის დასახლებათა ფარგლებში მდებარე მიწის ის ნაკვეთები, რომელთა მიზნობრივი დანიშნულება არ არის შეცვლილი და რომელთა სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულებით გამოყენება ნებართულია კანონმდებლობით დადგენილი წესის მიხედვით;

ვ) სამელიორაციო ქსელებით დაკავებული მიწები;

ზ) სხვა მიწა, რომელიც „სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწის საკუთრების შესახებ“ საქართველოს კანონის შესაბამისად ითვლება სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწად.

9. არასასოლფო-სამეურნეო დანიშნულების მიწა – მიწა, რომელიც არ არის სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწა.

10. სახელმწიფო საკუთრებაში არსებული მიწის ფაქტობრივი მფლობელობა – სახელმწიფო საკუთრებაში არსებული მიწის ფაქტობრივი ფლობა ან სარგებლობა, გარდა საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებული მიწის ფლობისა და მიწით კანონიერი სარგებლობისა.

11. ფიზიკური პირის საცხოვრებელი ადგილი – ფიზიკური პირის საცხოვრებელ ადგილად ითვლება ადგილი, რომელსაც იგი, ჩვეულებრივ, საცხოვრებლად ირჩევს, ან მისი ფაქტობრივად ყოფნის ადგილი. თუ ფიზიკურ პირს რამდენიმე საცხოვრებელი (ბინა ან საცხოვრებელი) აქვს, მის საცხოვრებელ ადგილს განსაზღვრავს საგადასახადო ორგანო ამ ფიზიკურ პირთან შეთანხმებით.

12. ქონების საბაზრო ფასი – საგადასახადო კოდექსის 22-ე მუხლის მიხედვით. ამასთან, საბაზრო ფასის განსაზღვრისას გამოიყენება ქონების საბაზრო ფასების შესახებ ინფორმაციის ოფიციალური წყაროები, აღმასრულებელი ხელისუფლების შესაბამისი ორგანოების საინფორმაციო ბაზა, გადასახადის გადამხდელთა მიერ მიწოდებული ინფორმაცია (ნასყიდობის ფასი, აუდიტორის დასკვნა და სხვა), აგრეთვე სხვა სარწმუნო ინფორმაცია.

13. ორგანიზაცია – ორგანიზაციებად ითვლება შემდეგი წარმონაქმნები:

ა) საზოგადოებრივი ან რელიგიური ორგანიზაციები (გაერთიანებები), ფონდები, კავშირები (ასოციაციები), დაწესებულებები, რომლებიც არიან საქართველოს კანონმდებლობის შესაბამისად შექმნილი არასამეწარმეო იურიდიული პირები ან შექმნილნი არიან და მოქმედებენ უცხო ქვეყნის კანონმდებლობის შესაბამისად, აგრეთვე საბიუჯეტო ორგანიზაციები, საჯარო სამართლის იურიდიული პირები, კორპორაციები, დაწესებულებები;

ბ) საერთაშორისო (სახელმწიფოთაშორისი, სამთავრობათაშორისო, დიპლომატიური) ორგანიზაციები – საერთაშორისო სამართლით რეგულირებული ორგანიზაციები, საელჩოები, საკონსულოები, წარმომადგენლობები, უცხოური არასამეწარმეო ორგანიზაციები.

მუხლი 2. ზოგადი დებულებები

1. ქონების გადასახადი წარმოადგენს ადგილობრივ გადასახადს, რომლის შემოღების უფლებამოსილება აქვთ ადგილობრივი თვითმმართველობის წარმომადგენლობით ორგანოებს. ადგილობრივი თვითმმართველობის წარმომადგენლობით ორგანოს ნორმატიული აქტით შემოღებული ქონების გადასახადის გადახდა სავალდებულოა შესაბამისი სუბიექტის ტერიტორიაზე.

2. ადგილობრივი თვითმმართველობის წარმომადგენლობითი ორგანოები უფლებამოსილნი არიან ამ ინსტრუქციის მე-5, მე-6, მე-7, მე-8, მე-9 მუხლებში მოყვანილი ზღვრული განაკვეთების ფარგლებში შესაბამისი სუბიექტების ტერიტორიაზე განსაზღვრონ ქონების გადასახადის განაკვეთები.

3. ქონებაზე საკუთრების რეგისტრაცია ხორციელდება მხოლოდ საგადასახადო ორგანოს ცნობის საფუძველზე, რომლითაც დასტურდება ქონების გადასახადის გადახდის ან საგადასახადო ვადლებულების არარსებობის ფაქტი.

4. საგადასახადო ორგანოს მიერ ცნობა გაიცემა პირებზე, რომლებიც ახდენენ ქონების გასხვისებას ან ჩუქებით (მემკვიდრეობით) მიღებას.

5. ფიზიკური პირის მიერ, მის საკუთრებაში რიცხული ქონების რეალიზაციისას, ცნობა ქონების გადასახადის გადახდის ან საგადასახადო ვადლებულების არარსებობის ფაქტის დადასტურების შესახებ გაიცემა იმ საგადასახადო ინსპექციის მიერ, რომელსაც ამ ინსტრუქციის მიხედვით ევალება აღნიშნული პირისათვის ქონების გადასახადის გადახდევინება.

6. ფიზიკური პირის მიერ, მის საკუთრებაში რიცხული ქონების გადასახადით დაბეგვრის დამოუკიდებელი ობიექტის (უძრავი ქონება, გარდა ეკონომიკური საქმიანობისათვის გამოყენებული ქონებისა; მსუბუქი ავტომობილები; იახტები (კატარღები), თვითმფრინავები, შვეულმფრენები და მიწა) რეალიზაციისას, ცნობა ქონების გადასახადის გადახდის ან საგადასახადო ვადლებულების არარსებობის ფაქტის დადასტურების შესახებ გაიცემა დაბეგვრის კონკრეტული ობიექტის მიხედვით.

7. საგადასახადო ორგანოს მიერ ცნობა (სათანადო აღნიშვნით) გაიცემა იმ შემთხვევაშიც, როდესაც ქონების გასხვისებას ახორციელებს აღიარებული საგადასახადო ვალდებულების მქონე პირი და აღნიშნული ქონების რეალიზაციიდან ამონაგები სრულად მიიმართება საგადასახადო ვალდებულების დასაფარავად.

8. ამ მუხლის პირველი პუნქტის მოთხოვნა არ ვრცელდება იმ შემთხვევაზე, როდესაც საგადასახადო კოდექსის 88-ე მუხლის შესაბამისად ხდება საგადასახადო ორგანოების მიერ დაყადაღებული ქონების რეალიზაცია. მოცემულ შემთხვევაში მარეგისტრირებელი ორგანოები ვალდებულნი არიან ქონება რეგისტრაციაში გაატარონ აუქციონზე ქონების მყიდველის მიერ ,,გაყიდვისა და ქონების ფლობის (განკარგვის) შესახებ” სერტიფიკატის წარდგენის შემთხვევაში.

9. საგადასახადო ორგანოებს საგადასახადო კოდექსის დებულებათა გათვალისწინებით უფლება აქვთ დამოუკიდებლად განსაზღვრონ გადასახადის გადამხდელის საგადასახადო ვალდებულების მოცულობა საგადასახადო ორგანოში არსებული ინფორმაციით ან შედარების მეთოდით – სხვა ამგვარი გადასახადის გადამხდელის შესახებ ინფორმაციის ანალიზის საფუძველზე, თუ გადასახადის გადამხდელი არ წარადგენს საგადასახადო კონტროლის განსახორციელებლად საჭირო დოკუმენტაციას.

მუხლი 3. გადასახადის გადამხდელები

1. ქონების გადასახადის გადამხდელია: საქართველოს საწარმო, უცხოური საწარმო, ორგანიზაცია, ფიზიკური პირი (აგრეთვე ლიზინგით საგნის მფლობელი პირი), რომელსაც საქართველოს ტერიტორიაზე:

ა) საკუთრებაში აქვს ქონების გადასახადით დაბეგვრის ობიექტი;

ბ) კანონით გათვალისწინებულ სარგებლობაში ან ფაქტობრივ მფლობელობაში აქვთ სახელმწიფო საკუთრებაში არსებული მიწა.

მუხლი 4. გადასახადით დაბეგვრის ობიექტი

1. საქართველოს საწარმოსათვის ქონების, გარდა მიწისა, გადასახადით დაბეგვრის ობიექტია მის ბალანსზე რიცხული ძირითადი საშუალებები, დაუმონტაჟებელი მოწყობილობები, დაუმთავრებელი კაპიტალური დაბანდებანი და არამატერიალური აქტივები.

2. უცხოური საწარმოსათვის ქონების, გარდა მიწისა, გადასახადით დაბეგვრის ობიექტია საქართველოს ტერიტორიაზე რიცხული ქონება.

3. ორგანიზაციის ქონების, გარდა მიწისა, გადასახადით დაბეგვრის ობიექტია მის ბალანსზე რიცხული ქონება ან ქონების ნაწილი, რომელიც გამოიყენება ეკონომიკური საქმიანობისათვის.

4. ფიზიკური პირისათვის ქონების, გარდა მიწისა, გადასახადით დაბეგვრის ობიექტია მის საკუთრებაში არსებული:

ა) უძრავი ქონება (შენობა-ნაგებობები ან მათი ნაწილი), გარდა ეკონომიკური საქმიანობისათვის გამოყენებული ქონებისა;

ბ) ეკონომიკური საქმიანობისათვის გამოყენებული ქონება;

გ) საქართველოში დადგენილი წესით რეგისტრირებული მსუბუქი ავტომობილები (საგარეო-ეკონომიკური საქმიანობის სასაქონლო ნომენკლატურის 8703 კოდით გათვალისწინებული საქონელი);

დ) საქართველოში დადგენილი წესით რეგისტრირებული იახტები (კატარღები), თვითმფრინავები, შვეულმფრენები.

5. საქართველოს ან უცხოური საწარმოსათვის, ორგანიზაციისათვის ან/და ფიზიკური პირისათვის ქონების გადასახადით დაბევრის ობიექტია:

ა) საკუთრებაში არსებული მიწა;

ბ) კანონით გათვალისწინებულ სარგებლობაში ან ფაქტობრივ მფლობელობაში სახელმწიფო საკუთრებაში არსებული მიწა.

მუხლი 5. ეკონომიკური საქმიანობისათვის გამოყენებულ ქონებაზე (გარდა მიწისა) გადასახადის გამოანგარიშებისა და გადახდის წესი

1. საქართველოს საწარმოს, ორგანიზაციის და უცხოური საწარმოსათვის ამ ინსტრუქციის მე-4 მუხლის პირველი, მე-2 და მე-3 პუნქტებით განსაზღვრულ დაბეგვრის ობიექტებზე ქონების გადასახადის ზღვრული განაკვეთი განისაზღვრება მათი საშუალო წლიური საბალანსო ნარჩენი ღირებულების არა უმეტეს 1%-ის ოდენობით. ამასთან, საანგარიშო წლისათვის აქტივების საშუალო წლიური საბალანსო ნარჩენი ღირებულება განისაზღვრება საანგარიშო წლის დასაწყისისათვის და ამავე წლის ბოლოსათვის აქტივების ღირებულების ჯამის 2-ზე გაყოფით.

მაგალითი:

საანგარიშო წლის 1 იანვარს საწარმოს ბალანსზე ერიცხება: 50.0 ათ. ლარის ძირითადი საშუალებები (ნარჩენი ღირებულებით), 5.0 ათ. ლარის დაუმონტაჟებელი მოწყობილობა, 10.0 ათ. ლარის დაუმთავრებელი კაპიტალური დაბანდებანი და 9.0 ათ. ლარის არამატერიალური აქტივები (ნარჩენი ღირებულებით), ხოლო საანგარიშო წლის 31 დეკემბერს – შესაბამისად: 55.0 ათ. ლარის, 4.0 ათ. ლარის, 3.0 ათ. ლარის და 9.0 ათ. ლარის ოდენობით.

მოცემულ შემთხვევაში წლის დასაწყისისათვის დასაბეგრი ქონების ღირებულება შეადგენს 74.0 ათ. ლარს (50.0+5.0+10+9.0), წლის ბოლოსათვის – 71.0 ათ.ლარს (55.0+4.0+3.0+9.0), ხოლო საშუალო წლიური საბალანსო ნარჩენი ღირებულება შეადგენს – 72.5 ათ. ლარს (74.0+71.0) : 2.

2. ფიზიკური პირის საკუთრებაში არსებულ და ეკონომიკური საქმიანობისათვის გამოყენებულ, აგრეთვე ლიზინგით აღებულ ქონებაზე ქონების გადასახადის ზღვრული განაკვეთი განისაზღვრება მისი ღირებულების არა უმეტეს 1 პროცენტის ოდენობით.

3. ამ მუხლის მე-2 პუნქტის მიხედვით ქონების ღირებულება განისაზღვრება მათი შეძენის, წარმოების, მშენებლობის, მონტაჟისა და დადგმის ხარჯების (დანახარჯების), აგრეთვე სხვა ხარჯების (დანახარჯების) გათვალისწინებით, რომლებიც ზრდის მათ ღირებულებას, გარდა გადახდილი მოსაკრებლებისა ან/და საბაჟო გადასახადისა. ამასთან, გაითვალისწინება საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 183-ე მუხლის მე-3 ნაწილში მოცემული ამორტიზაციის ნორმები.

4. ეკონომიკური საქმიანობისათვის გამოყენებულ ქონებაზე გადასახადის გადამხდელი საგადასახადო აღრიცხვის ადგილის მიხედვით საგადასახადო ინსპექციას გაანგარიშებას ქონების გადასახადის შესახებ გასული წლის მიხედვით წარუდგენს საანგარიშო წლის პირველ აპრილამდე (დანართი №1).

5. ქონებაზე, რომელიც განთავსებულია ადგილობრივი თვითმართველობის რამდენიმე სუბიექტის ტერიტორიაზე, აქტივების ღირებულება განისაზღვრება ცალ-ცალკე თითოეული სუბიექტის ტერიტორიაზე განთავსებული ქონების მიხედვით. ამასთან, პირი გაანგარიშებას დანართი №1-ის მიხდევით შესაბამისი ტერიტორიული ერთეულების ბიუჯეტების კუთვნილი გადასახადების განაწილებით საგადასახადო ინსპექციაში წარადგენს საგადასახადო აღრიცხვის ადგილის მიხედვით.

6. საგადასახადო ინსპექცია ვალდებულია მიაწოდოს გადამხდელს ინფორმაცია შესაბამისი სუბიექტების ტერიტორიებზე ქონების გადასახადის შემოღებისა და მათი განაკვეთების შესახებ.

7. ადგილობრივი თვითმართველობის რამდენიმე სუბიექტის ტერიტორიაზე განთავსებულ ქონებაზე შესაბამის ადგილობრივ ბიუჯეტებში ქონების გადასახადის გადახდევინება ხორციელდება გადამხდელის საგადასახადო აღრიცხვის ადგილის მიხედვით საგადასახადო ინსპექციის მეშვეობით.

მაგალითი:

ფიზიკურ პირს, რომელიც საგადასახადო აღრიცხვაზე იმყოფება ქ. თბილისის საგადასახადო ინსპექციაში, ეკონომიკური საქმიანობისათვის გამოყენებული ქონება გააჩნია როგორც ქ. თბილისში, ასევე ქ. ქუთაისში.

მოცემულ შემთხვევაში პირი გაანგარიშებას ქონების გადასახადის შესახებ წარადგენს ქ. თბილისის საგადასახადო ინსპექციაში. ამასთან, გაანგარიშებაში ცალკე ნაწილად გამოიყოფა ქ. ქუთაისის ადგილობრივი ბიუჯეტის კუთვნილი თანხა.

ორივე ბიუჯეტის სასარგებლოდ (იგულისხმება ქ. თბილისის და ქ. ქუთაისის ადგილობრივი ბიუჯეტები) ქონების გადასახადის გადახდევინება განხორციელდება ქ. თბილისის საგადასახადო ინსპექციის მეშვეობით

8. თუ გადასახადის გადამხდელი არსებობს მხოლოდ არასრული კალენდარული წლის განმავლობაში, იგი გადასახადს იხდის ამ პერიოდის პროპორციულად. აღნიშნულ შემთხვევაში დასაბეგრი ქონების ღირებულების განსაზღვრის მიზნით აიღება წლის დასაწყისისათვის (ან რეგისტრაციის თარიღისათვის, თუ გადამხდელმა რეგისტრაცია გაიარა საანგარიშო წლის შიგნით) და გადამხდელის რეგისტრაციიდან მოხსნის თარიღისათვის (ან საანგარიშო წლის მომდევნო წლის 1 იანვრისათვის) აქტივების ღირებულებები. გადასახადი იანგარიშება საანგარიშო წლის განმავლობაში მისი არსებობის თვეების პროპორციულად. ამასთან, თუ გადამხდელი რეგისტრირებულია თვის პირველ ნახევარში ან მოხსნილია რეგისტრაციიდან თვის მეორე ნახევარში, მაშინ გადასახადის გაანგარიშებისას სარეგისტრაციო და რეგისტრაციიდან მოხსნის თვე ჩაითვლება სრულ თვედ. წინააღმდეგ შემთხვევაში აღნიშნული თვე მხედველობაში არ მიიღება.

მაგალითი:

საწარმომ რეგისტრაცია გაიარა საანგარიშო წლის 12 თებერვალს. აღნიშნული პერიოდისათვის დასაბეგრი ქონების ღირებულება შეადგენდა 50.0 ათ. ლარს, ხოლო საანგარიშო წლის ბოლოსათვის – 55.0 ათ. ლარს.

მოცემულ შემთხვევაში საანგარიშო წლის ქონების საშუალო წლიური ღირებულება შეადგენს 52.5 ათ. ლარს, ხოლო გადასახადის თანხა – 0.48 ათ. ლარს (52.5X1X11) : (100X12); სადაც 11 არის საწარმოს არსებობის პერიოდი, ხოლო 12 კალენდარული წლის თვეების რაოდენობა.

9. ქონების გადასახადი გადაიხდევინება მიმდინარე გადასახდელების სახით და ბიუჯეტში ჩაირიცხება თანაბარ ნაწილებად ყოველკვარტალურად, არა უგვიანეს კვარტალის მომდევნო თვის 15 რიცხვისა (15 აპრილი, 15 ივლისი, 15 ოქტომბერი, 15 იანვარი).

10. მიმდინარე გადასახადების სახით ბიუჯეტში ჩარიცხული თანხები ჩაითვლება საანგარიშო წლის მიხედვით გამოანგარიშებული გადასახადის თანხად.

11. გასული წლის მიხედვით ქონების გადასახადის გაანგარიშების წარმოდგენის შედეგად საანგარიშო წლის ზედმეტად გადახდილი თანხა გადასახადის გადამხდელის თანხმობის შემთხვევაში ჩაითვლება მომავალი გადასახადების ვალდებულებათა ანგარიშში ან სხვა გადასახადების ანგარიშში, ან დაუბრუნდება გადამხდელს საგადასახადო კოდექსის 71-ე მუხლის შესაბამისად.

მუხლი 6. ფიზიკური პირის საკუთრებაში არსებულ უძრავ ქონებაზე (გარდა მიწისა) ,რომელიც არ გამოიყენება ეკონომიკური საქმიანობისათვის , გადასახადის გამოანგარიშებისა და გადახდის წესი

1. ფიზიკური პირის საკუთრებაში არსებული უძრავ ქონებაზე, გარდა ეკონომიკური საქმიანობისათვის გამოყენებული ქონებისა, გადასახადის განაკვეთი დიფერენცირებულია გადასახადის გადამხდელის ოჯახის მიერ კალენდარული წლის განმავლობაში მიღებული შემოსავლების მიხედვით და განისაზღვრება შემდეგი ოდენობით:

ა) კალენდარული წლის განმავლობაში 40 000 ლარიდან 60 000 ლარამდე შემოსავლის მქონე ოჯახებისათვის – უძრავი ქონების საბაზრო ღირებულების არანაკლებ 0,05 პროცენტისა და არა უმეტეს 0,2 პროცენტისა;

ბ) კალენდარული წლის განმავლობაში 60 000 ლარიდან 100 000 ლარამდე შემოსავლის მქონე ოჯახებისათვის – უძრავი ქონების საბაზრო ღირებულების არანაკლებ 0,2 პროცენტისა და არა უმეტეს 0,4 პროცენტისა;

გ) კალენდარული წლის განმავლობაში 100 000 ლარი და მეტი შემოსავლის მქონე ოჯახებისათვის – უძრავი ქონების საბაზრო ღირებულების არანაკლებ 0,4 პროცენტისა და არა უმეტეს 0,8 პროცენტისა.

2. ამ მუხლის მიზნებისათვის გადასახადის გადამხდელის ოჯახის მიერ კალენდარული წლის განმავლობაში მიღებულ შემოსავლებში შეიტანება ყველა ის შემოსავალი (სარგებელი), რომელიც მოქმედი საგადასახადო კანონმდებლობის მიხედვით განიხილება საშემოსავლო გადასახადით დაბეგვრის ობიექტად, მათ შორის:

ა) ხელფასის სახით მიღებული შემოსავლები;

ბ) ეკონომიკური საქმიანობით მიღებული დასაბეგრი შემოსავლები (საგადასახადო შეღავათების გათვალისწინების გარეშე), რომლებიც დაკავშირებული არ არის დაქირავებით მუშაობასთან;

გ) ნებისმიერი შემოსავლები (სარგებელი), რომლებიც არ არის დაკავშირებული დაქირავებით მუშაობასთან და ეკონომიკურ საქმიანობასთან.

მაგალითი:

გიორგის ოჯახი შედგება 5 წევრისაგან: პენსიონერი დედა, მეუღლე და 2 შვილი. 2005 წლის განმავლობაში გიორგის მეუღლეს, რომელიც პედაგოგია, ხელფასის სახით დაერიცხა და მიიღო 1500 ლარი; დედამ პენსიის სახით მიიღო 280 ლარი; თავად გიორგიმ, რომელიც ადვოკატია, მისი საქმიანობიდან მიიღო დასაბეგრი შემოსავალი (ერთობლივი შემოსავალი შემცირებული საგადასახადო კოდექსით გათვალისწინებული გამოქვითვებით შეღავათების გარეშე) 31000 ლარი; ამავე წელს გიორგიმ 30000 ლარად გაყიდა აგარაკი, რომელიც 2001 წელს ნაყიდი ჰქონდა 20000 ლარად.

მოცემულ შემთხვევაში გიორგის ოჯახის შემოსავალი, რომელიც გათვალისწინებული უნდა იქნეს ქონების გადასახადით დაბეგვრის მიზნებისათვის 2005 წლისათვის, იქნება 42780 ლარი (1500+280+31000+10000).

3. ფიზიკური პირს, რომელსაც საკუთრებაში ერიცხება უძრავი ქონება, საგადასახადო ორგანო საანგარიშო წლის 1 მაისამდე საცხოვრებელი ადგილის მიხედვით უგზავნის ქონების გადასახადის დეკლარაციის ფორმას (დანართი №3).

4. ამ მუხლით გათვალისწინებულ დეკლარაციას ფიზიკური პირი ავსებს და საგადასახადო ორგანოში წარადგენს საანგარიშო წლის 1 ივნისამდე.

5. ფიზიკური პირი ვალდებულია დეკლარაციაში სრულად ასახოს საქართველოში მის საკუთრებაში არსებული უძრავი ქონება, გარდა ეკონომიკური საქმიანობისათვის გამოყენებული ქონებისა და მიწისა.

6. თუ ფიზიკური პირის ოჯახის სხვა წევრებსაც საკუთრებაში გააჩნიათ ქონების გადასახადით დაბეგვრის ობიექტი, მაშინ ამ მუხლით გათვალისწინებული დეკლარაცია წარდგენილ უნდა იქნეს ცალ-ცალკე თითოეული გადამხდელის მიხედვით.

7. თუ პირს შესავსები დეკლარაციის ფორმა წარედგინა ერთზე მეტი საგადასახადო ინსპექციის მიერ (პირი ფლობს ქონებას, რომელიც განთავსებულია ადგილობრივი თვითმართველობის რამდენიმე სუბიექტის ტერიტორიაზე), მაშინ ის შევსებულ დეკლარაციას საგადასახადო ინსპექციაში წარადგენს საგადასახადო აღრიცხვის ან საცხოვრებელი ადგილის (საცხოვრებელი ადგილი – საგადასახადო კოდექსის 35-ე მუხლის შესაბამისად) მიხედვით. ამავე საგადასახადო ინსპექციას წარედგინება სხვა საგადასახადო ინსპექციების მიერ წარდგენილი დეკლარაციის შეუვსებელი ფორმები.

8. მე-7 პუნქტში აღნიშნულ შემთხვევებში საგადასახადო ინსპექცია, რომელსაც წარედგინა შეუვსებელი დეკლარაციის ფორმები ვალდებულია დაარეგისტრიროს ისინი და შეტყობინება გაუგზავნოს შესაბამის საგადასახადო ინსპექციებს.

9. ადგილობრივი თვითმართველობის რამდენიმე სუბიექტის ტერიტორიაზე განთავსებულ ქონებაზე, შესაბამის ადგილობრივ ბიუჯეტებში ქონების გადასახადის გადახდევინება ხორციელდება გადამხდელის საგადასახადო აღრიცხვის ან საცხოვრებელი ადგილის მიხედვით საგადასახადო ინსპექციის მეშვეობით.

მაგალითი:

ფიზიკურ პირს, რომლის საცხოვრებელ ადგილს წარმოადგენს ქ. თბილისი, უძრავი ქონება გააჩნია როგორც ქ. თბილისში, ასევე ქ. ქუთაისში.

მოცემულ შემთხვევაში პირი დეკლარაციას ქონების გადასახადის შესახებ წარადგენს ქ. თბილისის საგადასახადო ინსპექციაში, რომელშიც აისახება აგრეთვე ქ. ქუთაისის ტერიტორიაზე არსებული ქონება და ადგილობრივი ბიუჯეტის კუთვნილი თანხა.

10. საგადასახადო ინსპექცია ვალდებულია მიაწოდოს გადამხდელს ინფორმაცია შესაბამისი სუბიექტების ტერიტორიებზე ქონების გადასახადის შემოღებისა და მათი განაკვეთების შესახებ.

11. თუ გადასახადით დასაბეგრი ქონება შეძენილი, რეალიზებული (გასხვისებული ან განადგურებული) ან შეძენილი და რეალიზებული (გასხვისებული ან განადგურებული) იქნა კალენდარული წლის დაწყების შემდეგ, გადამხდელი გადასახადს ამ ქონებაზე იხდის მის საკუთრებაში ქონების ფაქტობრივად ყოფნის დროის მიხედვით. აღნიშნულ შემთხვევაში, თუ ქონება შეძენილია თვის პირველ ნახევარში ან რეალიზებულია თვის მეორე ნახევარში, მაშინ გადასახადის გაანგარიშებისას შეძენის და რეალიზების თვე ჩაითვლება სრულ თვედ. წინააღმდეგ შემთხვევაში აღნიშნული თვე მხედველობაში არ მიიღება.

მაგალითი:

ფიზიკურმა პირმა უძრავი ქონება (საცხოვრებელი სახლი) გაასხვისა 2005 წლის 12 თებერვალს და ამავე წლის 18 სექტემბერს შეიძინა სხვა ბინა.

მოცემულ შემთხვევაში პირს, 2006 წლის 1 ივნისამდე წარმოსადგენი დეკლარაციის მიხედვით, ქონების გადასახადი გასხვისებულ საცხოვრებელ სახლზე გადახდება ერთ თვეზე (იანვარი), ხოლო შეძენილ ქონებაზე – 3 თვეზე (ოქტომბერი, ნოემბერი, დეკემბერი) გაანგარიშებით.

12. ამ მუხლით განსაზღვრულ შემთხვევებში გადამხდელი ფიზიკური პირი გადასახადს იხდის ორ თანაბარ ნაწილად, არა უგვიანეს საანგარიშო წლის 15 ივლისისა და 15 ნოემბრისა.

მუხლი 7. ფიზიკური პირის საკუთრებაში არსებულ მსუბუქ ავტომობილებზე გადასახადის გამოანგარიშებისა და გადახდის წესი

1. საქართველოში დადგენილი წესით რეგისტრირებულ მსუბუქ ავტომობილებზე (საგარეო-ეკონომიკური საქმიანობის სასაქონლო ნომენკლატურის 8703 კოდით გათვალისწინებული საქონელი) გადასახადის განაკვეთი დიფერენცირებულია მსუბუქი ავტომობილის სახეობების, ძრავის მოცულობის და ხნოვანების მიხედვით და შეადგენს არა უმეტეს:

	მსუბუქი ავტომობილის სახეობა ძრავის მოცულობის მიხედვით	მსუბუქი ავტომობილის ხნოვანება	გადასახადის ოდენობა (ლარებში)
11	2000 სმ³-მდე (ჩათვლით) მოცულობის ძრავის მქონე მსუბუქი ავტომობილი	1 წლამდე (ჩათვლით)	50
		1-დან 3 წლამდე (ჩათვლით)	40
		3-დან 4 წლამდე (ჩათვლით)	30
		4-დან 5 წლამდე (ჩათვლით)	20
		5-დან 6 წლამდე (ჩათვლით)	10
		6 წელზე მეტი	5
22	2000 სმ³-დან 3000 სმ³-მდე (ჩათვლით) მოცულობის ძრავის მქონე მსუბუქი ავტომობილი	1 წლამდე (ჩათვლით)	150
		1-დან 3 წლამდე (ჩათვლით)	130
		3-დან 4 წლამდე (ჩათვლით)	110
		4-დან 5 წლამდე (ჩათვლით)	80
		5-დან 6 წლამდე (ჩათვლით)	25
		6 წელზე მეტი	5
33	3000 სმ³-ზე მეტი მოცულობის ძრავის მქონე მსუბუქი ავტომობილი	1 წლამდე (ჩათვლით)	300
		1-დან 3 წლამდე (ჩათვლით)	250
		3-დან 4 წლამდე (ჩათვლით)	200
		4-დან 5 წლამდე (ჩათვლით)	100
		5-დან 6 წლამდე (ჩათვლით)	50
		6 წელზე მეტი	5

2. საქართველოში დადგენილი წესით რეგისტრირებულ მსუბუქ ავტომობილებზე ქონების გადასახადი გამოიანგარიშება საგადასახადო ორგანოებს მიერ. ამასთან, გადასახადის გადახდევინება ხორციელდება გადამხდელის საგადასახადო აღრიცხვის ან საცხოვრებელი ადგილის მიხედვით საგადასახადო ინსპექციის მეშვეობით.

3. საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს ევალება ყოველი საანგარიშო წლის 1 აპრილამდე საქართველოს ფინანსთა სამინისტროს საგადასახადო დეპარტამენტს წარუდგინოს მონაცემები დაბეგვრის ობიექტისა და მათი მესაკუთრეების შესახებ (დანართი №5).

4. 2007 წლის 1 იანვრამდე საქართველოში დადგენილი წესით რეგისტრირებულ მსუბუქ ავტომობილებზე გამოანგარიშებული ქონების გადასახადის თანხის შესახებ საგადასახადო ორგანოები გადასახადის გადამხდელებს წარუდგენენ საგადასახადო მოთხოვნას არა უგვიანეს საანგარიშო წლის 1 აგვისტოსი, ხოლო გადასახადის გადახდა ხდება არა უგვიანეს 15 ნოემბრისა.

5. 2007 წლის 1 იანვრიდან მსუბუქ ავტომობილებზე ქონების გადასახადი გადაიხდევინება ყოველწლიურად სატრანსპორტო საშუალების რეგისტრაციის, ხელახალი რეგისტრაციის (თუ სატრანსპორტო საშაულების წინა მესაკუთრეს მოცემული წლის გადასახადი არა აქვს გადახდილი) ან ყოველწლიური ტექნიკური დათვალიერების დროს. რეგისტრაცია, ხელახალი რეგისტრაცია ან ტექნიკური დათვალიერება არ უნდა განხორციელდეს გადასახადის გადახდის დამადასტურებელი დოკუმენტის წარდგენის გარეშე.

მუხლი 8. ფიზიკური პირის საკუთრებაში არსებულ იახტებზე (კატარღებზე), თვითმფრინავებზე, შვეულმფრენებზე გადასახადის გამოანგარიშებისა და გადახდის წესი

1. საქართველოში დადგენილი წესით რეგისტრირებულ იახტებზე (კატარღებზე), თვითმფრინავებზე და შვეულმფრენებზე გადასახადის განაკვეთები დიფერენცირებულია სატრანსპორტო საშუალების სახეობებისა და ძრავის სიმძლავრის მიხედვით:

სატრანსპორტო საშუალების სახეობა	საგარეო-ეკონომიკური საქმიანობის სასაქონლო ნომენკლატურის კოდი	გადასახადის განაკვეთი ძრავის 1 ცხენის ძალაზე წელიწადში
1. იახტა (კატარღა)	890310900 890392100 890392990 890399990	არანაკლებ 3 ლარისა და არა უმეტეს 7 ლარისა
2. თვითმფრინავი	8802 20 8802 30 8802 40	არანაკლებ 2 ლარისა და არა უმეტეს 5 ლარისა
3. შვეულმფრენი	8802 11 8802 12	არანაკლებ 2 ლარისა და არა უმეტეს 5 ლარისა

2. საქართველოში დადგენილი წესით რეგისტრირებულ იახტებზე (კატარღებზე), თვითმფრინავებზე, შვეულმფრენებზე ქონების გადასახადი გამოიანგარიშება საგადასახადო ორგანოების მიერ. ამასთან, გადასახადის გადახდევინება ხორციელდება გადამხდელის საგადასახადო აღრიცხვის ან საცხოვრებელი ადგილის მიხედვით საგადასახადო ინსპექციის მეშვეობით.

3. საჰაერო ან/და საზღვაო ადმინისტრაციებს ევალებათ ყოველი საანგარიშო წლის 1 ივნისამდე საქართველოს ფინანსთა სამინისტროს საგადასახადო დეპარტამენტს წარუდგინონ მონაცემები დაბეგვრის ობიექტისა და მათი მესაკუთრეების შესახებ (დანართები №6, №7).

4. საქართველოში დადგენილი წესით რეგისტრირებულ იახტებზე, (კატარღებზე), თვითმფრინავებზე, შვეულმფრენებზე გამოანგარიშებული ქონების გადასახადის თანხის შესახებ საგადასახადო როგანოები გადასახადის გადამხდელებს წარუდგენენ საგადასახადო მოთხოვნას არა უგვიანეს საანგარიშო წლის 1 აგვისტოსი, ხოლო გადასახადის გადახდა ხდება არა უგვიანეს 15 ნოემბრისა.

მუხლი 9. მიწაზე ქონების გადასახადის გამოანგარიშებისა და გადახდის წესი

1. სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწაზე ქონების გადასახადის საბაზისო განაკვეთი დიფერენცირებულია ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეულებისა და მიწის ხარისხის მიხედვით და დგინდება წელიწადში ერთ ჰექტარზე გაანგარიშებით, ლარებში:

ა) საქალაქო (სადაბო) ადმინისტრაციული ერთეულის ფარგლებს გარეთ არსებული სახნავი და მრავალწლიანი ნარგავებით დაკავებული მიწებისათვის:

ადმინისტრაციული ერთეულის დასახელება	საბაზისო განაკვეთი (ლარი/ჰა)
	მიწის ხარისხი
	კარგი	მწირი
1. თბილისი, მარნეული	57	31
2. ბოლნისი, გარდაბანი	52	27
3. რუსთავი	51	27
4. ბათუმი, გაგრა, გალი, გუდაუთა, გულრიფში, ოჩამჩირე, სოხუმი	51	27
5. ქობულეთი, ხელვაჩაური, გურჯაანი, დედოფლისწყარო	44	24
6. თელავი, ლაგოდეხი, სიღნაღი	43	22
7. ყვარელი, გორი, მცხეთა, ახმეტა, დმანისი, ერედვი	39	21
8. კასპი, თეთრიწყარო, სამტრედია	38	20
9. საგარეჯო, ქარელი, ხაშური	36	20
10. ქურთა, წალკა	34	19
11. აბაშა, ზუგდიდი	34	18
12. ახალქალაქი, ახალციხე,	34	19
13. მარტვილი, სენაკი, ხობი, ფოთი	33	17
14. ნინოწმინდა	33	17
15. ახალგორი, ვანი, ზესტაფონი, ლანჩხუთი, ოზურგეთი	30	15
16. ბაღდათი, თერჯოლა, ხონი, ქუთაისი	28	15
17. წალენჯიხა, წყალტუბო, ჩხოროწყუ	24	13
18. საჩხერე, ცაგერი, ცხინვალი	22	12
19. ამბროლაური, დუშეთი, თიანეთი, ადიგენი, ბორჯომი	18	11
20. ასპინძა, ტყიბული, ხულო, ქედა	17	9
21. შუახევი, ხარაგაული, ჭიათურა, ლენტეხი, ონი, ჩოხატაური, მესტია, ყაზბეგი, ჯავა	13	8

ბ) ბუნებრივი სათიბებისა და საძოვრებისათვის:

ადმინისტრაციული ერთეულის დასახელება	საბაზისო განაკვეთი (ლარი/ჰა)
	სათიბები	საძოვრები	გაკულტურებული
	სათიბები	საძოვრები	სათიბები	საძოვრები
1. აბაშა, ახალქალაქი, გორი, ბათუმი, ბოლნისი, გაგრა, გალი, გარდაბანი, გუდაუთა, გულრიფში, გურჯაანი, დედოფლისწყარო, დმანისი, ზუგდიდი, თბილისი, თეთრიწყარო, თელავი, ლაგოდეხი, ლანჩხუთი, მარნეული, მცხეთა, ნინოწმინდა, ოზურგეთი, ოჩამჩირე, რუსთავი, სამტრედია, სენაკი, სიღნაღი, სოხუმი, ქუთაისი, ქობულეთი, ყვარელი, წალკა, წყალტუბო, ხელვაჩაური, ხობი, ფოთი	6	3	8	4
2. ადიგენი, ასპინძა, ახალგორი, ბაღდათი, ბორჯომი, ვანი, ზესტაფონი, თერჯოლა, თიანეთი, კასპი, მარტვილი, საგარეჯო, საჩხერე, ტყიბული, ქარელი, ქედა, შუახევი, ჩოხატაური, ჩხოროწყუ, წალენჯიხა, ხარაგაული, ხაშური, ხონი, ხულო, ახალციხე	4	2	7	3
3.ამბროლაური, ახმეტა, დუშეთი, ლენტეხი, მესტია, ონი, ყაზბეგი, ცაგერი, ცხინვალი, ჭიათურა, ჯავა	2,5	1,5	4	2

2. სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწაზე ქონების გადასახადის საბაზისო განაკვეთები კონკრეტული მიწის ნაკვეთისათვის მიწის ხარისხისა და ადგილმდებარეობის გათვალისწინებით, შეიძლება გადიდებულ ან შემცირებულ იქნეს არა უმეტეს 50 პროცენტით.

3. ბუნებრივი სათიბების და საძოვრებისათვის დადგენილი განაკვეთით იბეგრება ბუნებრივი რესურ სებით მოსარგებლე პირისათვის შესაბამისი ლიცენზიის გაცემის საფუძველზე გამოყოფილი სახელმწიფო საკუთ რ ებაში არსებული სასოფლო- სამეურნეო დანიშნუ ლების მიწა.

4. სასოფლო- სამეურნეო დანიშნულების მიწაზე ქონე ბის გადასახადი გამოიანგარიშება გადასახადის განაკვეთის გამრავლებით მიწის ნაკვეთის ფართობზე ( ჰექტრებში).

მაგალითი:

სასოფლო- ადმინისტრაციული რაიონების ( ქალაქე ბის) ადგილობრივი თვითმმართველობის წარმომადგენ ლობით ორგანოებიდან მიღებული მონაცემების საფუძ ველზე შპს ” სხივს” სარგებლობაში გააჩნია: ა) 1150 ჰა – სახნავი მიწა, მ. შ. კარგი – 800 ჰა, მწირი – 200 ჰა, ბ) 100 ჰა – სათიბი, გ) 50 ჰა – საძოვარი მიწები. ადგილობრივი თვითმმართველობის ორგანოს მიერ აღნიშნული მიწების 1 ჰა- ზე დამტკიცებულია შემდეგი საგადასახადო განაკვეთები: ა) სახნავი მიწებისათვის შესაბამისად კარგი – 40 ლარი და მწი რი 21 ლარი; სათიბისათვის 4 ლარი; საძოვრები სათვის – 31 ლარი.

მოცემული მონაცემების საფუძველზე შპს ,, სხივი სათვის” მიწაზე ქონების გადასახადის თანხა შეადგენს 38150 ლარს (800 ჰაX40 ლ+200 ჰაX21 ლ+100 ჰაX4 ლ+50 ჰაX31 ლ).

5. არასასოფლო- სამეურნეო დანიშნულების მიწაზე გადა სახადის საბაზისო განაკვეთი დგინდება წელიწადში მიწის ერთ კვადრატულ მეტრზე არა უმეტეს 0.24 ლა რის ოდენობით.

6. არასასოფლო- სამეურნეო დანიშნულების მიწაზე ქონების გადასახადი გამოიანგარიშება გადასახადის დამტკიცებული საბაზისო განაკვეთის გამრავლებით ტერი ტო რიულ კოეფიციენტსა და მიწის ფართობზე ფორმულით: გგ= სგ X ტკ X ფ

სადაც:

გგ – გადასახდელი გადასახადის თანხა;

სგ – საბაზისო განაკვეთი ( არა უმეტეს 0.24 ლარი 1 მ²- ზე);

ტკ – ტერიტორიული კოეფიციენტი;

ფ – ნაკვეთის ფართობი მ²- ში.

7. არასასოფლო- სამეურნეო დანიშნულების მიწის გადასახადის ტერიტორიული კოეფიციენტი დიფერენ ცი რებულია მიწის ადგილმდებარეობისა და ზონის მიხედვით.

8. ზონის საზღვრების დადგენა და მიწის გადასახადის ტერიტორიული კოეფიციენტის დიფერენცირება ხდება ტერიტორიის ექსპერტული სოციალურ- ეკონომიკური შეფასების საფუძველზე. დასახლებული პუნქტის განაშე ნია ნების გეგმის ან სხვა ქალაქთმშნებლობითი დოკუმენ ტების მონაცემთა გათვალისწინებით, რომელთაც ამტკი ცებენ ადგილობრივი თვითმმართველობის წარმომადგენ ლობითი ორგანოები საქართველოს აღმასრულებელი ხელისუფლების შესაბამისი სამსახუ რე ბის წარდგინე ბით.

მაგალითი:

შპს „ იმერეთს“ ადგილობრივი თვითმმართველობის წარ მომადგენლობითი ორგანოებიდან მიღებული მონაცე მე ბის საფუძველზე საკუთრებაში გააჩნია 2000 მ² არასა სოფ ლო- სამეურნეო დანიშნულების მიწა. აღნიშნუ ლი მიწიდან 1500 მ²- ზე დამტკიცებულია ტერიტორიუ ლი კოეფიციენტი 0.5, ხოლო 500 მ²- ზე – 0.1. ამასთან, სა ბა ზისო განაკვეთი დამტკიცებულია 0.24 ლარი 1 კვ. მეტრზე.

შესაბამისად, მიწის გადასახადის თანხა შეადგენს 192 ლარს (1500 მ₂X0.24 ლX0.5+500 მ₂X0.24 ლX0.1).

9. მიწაზე ქონების გადასახადის გადამხდელების აღრიცხვა და გადასახადის დარიცხვა წარმოებს ყოველ წლიურად 1- ლი მარტის მდგომარეობით.

10. 1- ლი მარტის შემდეგ სახელმწიფო საკუთრებაში რიც ხუ ლი მიწების შესყიდვის ან იჯარით აღების შემთხვევაში პირს საგადასახადო ვალდებულება დაეკის რება წლის ბოლომდე დარჩენილი დროის პროპორ ციულად.

11. მიწაზე ქონების გადასახადის გადამხდელთა რეგისტრაციისა და გადასახადის თანხის განსაზღვრის მიზნით ადგილობრივი თვითმმართველობის ორგანოები საგადასახადო ორგანოებს საანგარიშო წლის 1- ლ აპრი ლამდე წარუდგენენ გადამხდელთა სიებს მიწის ფა რთობის, შესაბამისი კატეგორიის ან ზონის და გა დას ახადის განაკვეთის ჩვენებით ( დანართი №8).

12. ქონების გადასახადით დასაბეგრი მიწის ფარ თობი მოიცავს შენობა- ნაგებობებით დაკავებულ, ასევე მათი ფუნქციონირებისათვის აუცილებელ მიწის ნაკვე თებსა და შენობა- ნაგებობების სანიტარიულ- ტექნიკურ ზონას.

13. საგადასახადო ორგანოები მიწაზე დარიცხული ქონების გადასახადის შესახებ „ საგადასახადო მოთხოვ ნას“ გადამხდელებს გადასახადის გამოანგარიშე ბისათვის საჭირო ინფორმაციის ჩვენებით აბარებენ საანგარშო წლის 1 ივნისამდე.

14. პირი, რომელსაც საგადასახადო მოთხოვნა წარედგინა ერთზე მეტი საგადასახადო ინსპექციის მიერ ( პირი ფლობს მიწას ადგილობრივი თვითმმართველო ბის რამდენიმე სუბიექტის ტერიტორიაზე), გადასახადს გადაიხდის საგადასახადო აღრიცხვის ან საცხოვრებელი ადგილის ( საცხოვრებელი ადგილი – საგადასახადო კოდექ სის 35- ე მუხლის შესაბამისად) მიხედვით, საგა დასა ხადო ინსპექციის მეშვეობით. აღნიშნულ შემთხვე ვებში საგადასახადო ინსპექცია, რომელმაც განახორციე ლა გადასახადის გადახდევინება, ვალდებულია შეტყობი ნება გაუგზავნოს შესაბამის საგადასახადო ინსპექციებს.

მაგალითი:

ფიზიკურ პირს, რომლის საცხოვრებელ ადგილს წარმოადგენს ქ. თბილისი, საკუთრებაში მიწა ერიცხება როგორც ქ. თბილისში, ასევე ქ. ქუთაისში.

მოცემულ შემთხვევაში პირს საგადასახადო მოთხოვნა ქონების გადასახადის გადახდის შესახებ წარედგინება როგორც ქ. თბილისის, ასევე ქ. ქუთაისის საგადასახადო ინსპექ ციების მიერ. ამასთან, ორივე ბიუჯეტის სასარ გებ ლოდ ( იგულისხმება ქ. თბილისის და ქ. ქუთაი სის ადგილობრივი ბიუჯეტები) ქონების გადასახადის გადახდევინება განხორციელდება ქ. თბილისის საგადა სა ხადო ინსპექციის მეშვეობით.

15. მიწაზე ქონების გადასახადის დარიცხვის საფუძველია მიწის საკუთრების დამადასტურებელი დოკუმენტი ან იჯარის ( ქირავნობის) ხელშეკრულება ან სხვა დოკუმენტი, რომელიც ადასტურებს მიწაზე სარგებლობის უფლებას, ასევე სახელმწიფო საკუთრე ბაში არსებული მიწის ფაქტობრივი მფლობელობა.

16. მიწაზე ქონების გადასახადი პირს დაერიცხება მიწის საკუთრების ან სარგებლობის უფლების წარ მოშობის, ხოლო სახელმწიფო საკუთრებაში არსე ბუ ლი მიწის ფაქტობრივი მფლობელობის შემთხვევა ში – ფაქტობრივ მფლობელად გახდომის თვის მომდევნო თვიდან.

17. სასოფლო- სამეურნეო დანიშნულების მიწაზე ქონების გადასახადი გადაიხდება საანგარიშო წლის 15 ნოემბრამდე.

18. არასასოლფო- სამეურნეო დანიშნულების მიწაზე ქონების გადასახადი გადაიხდება ორ თანაბარ ნაწილად, 15 აგვისტომდე და 15 ნოემბრამდე.

19. შენობა- ნაგებობებით დაკავებულ მიწის ნაკვეთზე, რომელიც რამდენიმე პირის საკუთრებაშია, გადასახადი გადაიხდება ცალ- ცალკე ნაგებობისათვის, თითოეული პირის თანასაკუთრებაში არსებული ფართობის პროპორციულად.

მაგალითი:

მიწის ნაკვეთზე დგას სამი ფიზიკური პირის მფლო ბელობაში მყოფი 150 მ² ფართობის შენობა- ნა გე ბობა. აღნიშნულიდან ერთ ფიზიკურ პირს დაკავე ბული აქვს 70 მ2, მეორეს 45 მ², ხოლო მესამეს 35 მ²- ის ფართობი.

მოცემულ შემთხვევაში პირველი პირი ვალდებულია გადაიხადოს მთლიანი გადასახადის 46,7 პროცენტი (70:150X100), მეორემ 30 პროცენტი (45:150X100), ხოლო მესამემ – 23,3 პროცენტი (35:150X100).

მუხლი 10. ქონების გადასახადისაგან გათავისუფლება

1. ქონების გადასახადისაგან გათავისუფლებულია:

ა) ამ ინსტრუქციის მე-4 მუხლის მე-4 პუნქტის ,,ა“ ქვეპუნქტით განსაზღვრული დაბეგვრის ობიექტის მესაკუთრე, რომლის ოჯახის მიერ საგადასახადო წლის წინა კალენდარული წლის განმავლობაში მიღებული შემოსავალი არ აღემატება 40000 ლარს.

ბ) 2007 წლის 1 იანვრამდე ჟურნალ- გაზეთების საგამომცემლო საქმიანობით დაკავებული პირების ბალანსზე არსებული და ამ საქმიანობაში უშუალოდ გამოყენებული ქონება;

გ) მიწის ის ფართობები, რომლებიც უშუალოდ არის დაკავებული სარკინიგზო ტრანსპორტის ძირითადი საქმიანობისათვის, მათ შორის, ლიანდაგებისა და სალიანდაგო დისტანციების, სავაგონო და სალოკომო ტივო დეპოების, რკინიგზის ფუნქციონირებისათვის აუცილებელი შენობა- ნაგებობებისა და კომუნიკაციების, სარკინიგზო კოდექსით განსაზღვრული გასხვისების ზოლისა და დამცავი ზონის მიერ, გარდა სამედიცინო, კულტურულ საყოფაცხოვრებო, სავაჭრო, სპორტულ და უშუალოდ რკინიგზის ფუნქციონირებასთან კავშირში არმყოფი ობიექტების მიერ დაკავებული მიწებისა, აგრეთვე მიწის გადასახადისაგან არ თავისუფლდება რკინიგზის ვაგზლის შენობის ქვეშ არსებული მიწის ფართობები;

დ) ბუნების დაცვისა და სახანძრო უსაფრთხოე ბისათვის გამოყენებული ქონება, გარდა მიწისა;

ე) მიმოსვლის გზები, საკომუნიკაციო და ელექტრო გადამცემი ხაზები;

ვ) საქართველოს სტანდარტიზაციის, მეტროლოგიისა და სერტიფიკაციის სახელმწიფო დეპარტამენტის ტერიტორიული ორგანოების საეტალონო და სასტენდო მოწყობილობები;

ზ) ორგანიზაციის ქონება, გარდა მიწისა და ეკონო მიკური საქმიანობისათვის გამოყენებული ქონებისა;

იმ შემთხვევაში, როცა ორგანიზაციის ქონების შემადგენლობიდან შეუძლებელია ცალკე ეკონომიკური საქმიანობისათვის გამოყენებული ქონების გამოყოფა ( გამიჯვნა), ქონების გადასახადით დაბეგვრის მიზნით დასაბეგრი ქონების ღირებულება განისაზღვრება ორგანიზაციის მიერ მიღებულ შემოსავლებში ეკონო მიკური საქმიანობით მიღებული შემოსავლის ხვედრითი წილის პროპორციულად. ამასთან, გადასა ხადის გაანგა რიშებაში პროპორციულ მონაწილეო ბას ღებულობს მხოლოდ ის ქონება, რომელიც ნაწილობ რივ გამოიყე ნება ეკონომიკური საქმიანობისათვის, ხოლო ქონების ის ნაწილი, რომელიც სრულად გამოიყენება ეკონო მიკური საქმიანობისათვის, გაანგარიშებაში ჩაირთვება მთლიანად, პროპორციის გარეშე.

მაგალითი 1:

ორგანიზაციის შენობიდან, რომლის საერთო ფართია 2000 მ² და საბალანსო ღირებულება – 10.0 ათ. ლარი, ეკონომიკური საქმიანობისათვის გამოყენებულია ( იჯარით გაცემულია) მისი ნაწილი, ფართით 450 მ².

აღნიშნულ შემთხვევაში დასაბეგრი ქონების ღირე ბუ ლება შეადგენს 2.25 ათ. ლარს (450X10.0:2000).

მაგალითი 2:

საგანმანათლებლო დაწესებულება, რომელიც საგა და სა ხა დო კოდექსის მოთხოვნებიდან გამომდინარე განე კუთვნება საბიუჯეტო ორგანიზაციას, ახორციელებს მოსწავლეთა როგორც უფასო ( ბიუჯეტური სახსრებით), ასევე ფასიან სწავლებას. დაწესებულება საგანმანათლებლო საქმიანობას ეწევა 3 კორპუსში. პირველი კორპუსის საშუა ლო წლიური საბალანსო ნარჩენი ღირებულება შეადგენს 300,0 ათ, ლარს, მეორესი – 250,0 ათ. ლარს, ხოლო მესამესი – 200,0 ათ. ლარს. პირველ კორპუსში საგანმანათლებლო საქმიანობას ეწევა მხოლოდ საბიუჯეტო სახსრებით, მეორეში – ღირებულების გადახდით, ხოლო მესამეში – როგორც საბიუჯეტო სახსრებით, ასევე ღირებულების გადახდით. საანგარიშო პერიოდში მესამე კორპუსში საგანმანათლებლო დაწესე ბულების მიერ გაეწია მომსახურება 1500 მოსწავლეს, მათ შორის, ფასიანი ( ღირებულების გადახდით) – 500 მოსწავლეს.

მოცემულ შემთხვევაში გადასახადის გაანგარიშებაში პირველი კორპუსის ღირებულება მონაწილეობას არ მიიღებს, მეორე კორპუსის ღირებულება სრულად ჩაირთვება, ხოლო მესამე კორპუსის ღირებულებიდან ჩაირთვება მხოლოდ მისი ნაწილი – 66,7 ათ. ლარი (200,0X500:1500). სულ გადასახადით დასაბეგრი ქონების საშუალო წლიური ღირებულება შეადგენს 316,7 ათ. ლარს (250,0+66,7).

მაგალითი 3:

თეატრს, რომელიც წარმოადგენს საჯარო სამართლის იურიდიულ პირს და საგადასახადო კოდექსის მიხედვით განიხილება ,, ორგანიზაციად”, ბალანსზე ერიცხება 2 მი ლიონი ლარის ქონება. საგადასახადო წლის განმავ ლობაში თეატრის შემოსავლებმა შეადგინა 250 ათასი ლარი, მათ შორის, ბილეთების რეალიზაციისაგან 50 ათასი ლარი, ხოლო საბიუჯეტო ასიგნების სახით 200 ათასი ლარი.

მოცემულ შემთხვევაში დასაბეგრი ქონების ღირებუ ლება შეადგენს 400 ათ. ლარს (50 : 250 X 2000).

თ) „ ნავთობისა და გაზის შესახებ“ საქართველოს კანონით განსაზღვრული ნავთობისა და გაზის ოპერაციე ბის საწარმოებლად გამოყენებული ქონება;

ი) სახელმწიფო საკუთრებაში არსებული მიწის ნაკვეთის ის ნაწილი, რომელიც გადაცემული აქვს საბიუ ჯეტო ორგანიზაციას, გარდა სამეწარმეო საქმიანო ბისათვის გამოყენებული მიწებისა. იმ შემთხვევაში, როცა საბიუჯეტო ორგანიზაციაზე გამოყოფილი მიწის ფართობიდან შეუძლებელია ცალკე სამეწარმეო საქმია ნო ბისათვის გამოყენებული მიწის ფართობის გამოყოფა, მიწაზე ქონების გადასახადით დაბეგვრის მიზნით დასაბეგრი მიწის ფართობი განისაზღვრება საბიუჯეტო ორგანიზაციის მიერ მიღებულ შემოსავლებში ეკონომი კური საქმიანობით მიღებული შემოსავლის ხვედრითი წილის პროპორციულად. ამასთან, გადასახა დის გაანგა რი შებაში პროპორციულ მონაწილეობას ღებულობს მხოლოდ მიწის ის ფართობი, რომელიც ნაწილობრივ გამოიყენება სამეწარმეო საქმიანობისათვის, ხოლო მიწის ის ნაწილი, რომელიც სრულად გამოიყენება სამეწარმეო საქმიანობისათვის, გაანგარიშებაში ჩაირ თვება მთლიანად, პროპორციის გარეშე.

მაგალითი 1:

საბიუჯეტო ორგანიზაციის შენობიდან, რომლის საერთო ფართია 2500 მ2 და განთავსებულია 8000 მ² არასასოფლო- სამეურნეო დანიშნულების მიწის ფარ თობ ზე, სამეწარმეო საქმიანობისათვის გამოყენებულია მისი ნაწილი, ფართობით 500 მ².

აღნიშნულ შემთხვევაში დასაბეგრი მიწის ფართობი შეადგენს 1600 მ²- ს [(500X8000):2500]:

მაგალითი: 2

განათლების დაწესებულება, რომელიც საგადასახადო კოდექსის მოთხოვნებიდან გამომდინარე განეკუთვნება საბიუჯეტო ორგანიზაციას, ახორციელებს სტუდენტთა როგორც უფასო ( ბიუჯეტური სახსრებით), ასევე ფა სიან სწავლების მომსახურებას. დაწესებულება მომსახუ რე ბას ეწევა 3 კორპუსში. პირველი კორპუსი განლაგე ბუ ლია ( სანიტარიულ- ტექნიკური ზონის ჩათვლით) – 7000 მ² არასასოფლო- სამეურნეო დანიშნულების მიწის ფართობზე, მეორე – 5000 მ²- ზე, ხოლო მესამე – 9000 მ²- ზე, პირველ კორპუსში სწავლების მომსახურე ბა მიმდინარეობს მხოლოდ საბიუჯეტო სახსრებით, მეო რეში – ღირებულების გადახდით, ხოლო მესამე ში – როგორც საბიუჯეტო სახსრებით, ასევე ღირებუ ლე ბის გადახდით, საანგარიშგებო პერიოდში მესამე კორპუსში სწავლების მომსახურება გაეწია 1800 სტუ დენტს. მ. შ. ფასიანი ( ღირებულების გადახდით) – 600 სტუდენტს.

მოცემულ შემთხვევაში გადასახადის გაანგარიშებაში პირველი კორპუსის ქვეშ არსებული მიწის ფართობი მონაწილეობას არ მიიღებს, მეორე კორპუსის ქვეშ არსე ბული – სრულად ჩაირთვება, ხოლო მესამე კორპუ სის ქვეშ არსებული მიწის ფართობიდან ჩაირთვე ბა, მხოლოდ მისი ნაწილი, ფართობით 2999,9 მ² (9000X(600:1800)) სულ გადასახადით დასაბეგრი მი წის ფართობი შეადგენს 7999,9 მ²- ს (5000+2999,9);

კ) ბუნებისა და ისტორიული ძეგლების დაცვის ორგა ნიზაციების მიწის ფართობები, რომლებზედაც განლაგებულია სახელმწიფოს მიერ ისტორიულ, კულ ტუ რულ ან/ და არქიტექტურულ ძეგლებად მიჩნეული ნაგებობები, თუ ისინი არ გამოიყენება სამეწარმეო საქმიანობისათვის, რომელშიც არ იგულისხმება შესას ვლელი ბილეთების რეალიზაცია;

ლ) ბუნებრივი პარკებით, ბოტანიკური და დენდრო ლო გიუ რი ბაღებით, კულტურისა და დასვენების მუნი ცი პა ლური პარკებით ან/ და სასაფლაოებით, ზოო ლოგიუ რი ბაღებით ან/ და პარკებით, ოკეანერიუმებით, სკვერებით, ხეივნებით, დაცული ტერიტორიებით, სატყეო ორგანიზაციებით, აგრეთვე ღია საუწყებო პარ კებით, ბაღებით და ტყე- ბაღებით დაკავებული მიწები, გარდა ამ ტერიტორიაზე ეკონომიკური საქმიანობისათვის გამოყენებული ნაკვეთებისა;

მ) ქალაქის წყალსაცავებით და მათი აკვატორიებით დაკავებული ის მიწები, რომლებიც გამოიყენება სატრანსპორტო და მიწისქვეშა კომუნიკაციებისათვის და არ გამოიყენება სასოფლო- სამეურნეო პროდუქციის წარმოებისა და ეკონომიკური საქმიანობისათვის;

ნ) ჰიდრომეტეოროლოგიური ცენტრების, გარემოს დაბინძურების კონტროლის სადგურებისა და დანადგა რების ფუნქციონირებისათვის გამოყენებული მიწები;

ო) სასმელი წყლით მოსახლეობის მომარაგები სათვის, ელექტროსადგურებისა და სამელიორაციო სისტე მებისა და მათი ფუნქციონირებისათვის განკუთვნი ლი წყალსაცავებით დაკავებული მიწები და ამ ობიექტების სანიტარიულ- დაცვითი და ტექნიკური ზონები;

პ) ,, ნავთობისა და გაზის შესახებ“ საქართველოს კანონით განსაზღვრული ნავთობისა და გაზის ოპერაციე ბის ( საქმიანობის) საწარმოებლად გამოყენებული მიწის ნაკვეთები, თუ ისინი სხვა მიზნით არ გამოიყენება;

ჟ) საქართველოს გემების სახელმწიფო რეესტრში რეგისტრირებული და საქართველოს სახელმწიფო ალმით მცურავი გემები, გარდა ამ ინსტრუქციის მე-4 მუხლის მე-4 პუნქტის “ დ” ქვეპუნქტით განსაზღვრული დაბეგვრის ობიექტისა.

რ) სასოფლო- სამეურნეო დანიშნულების მიწის ნაკვე თები, რომელთა ნაყოფიერი ფენაც სანახევროდ ან მეტადაა დაზიანებული სტიქიის შედეგად;

ს) ქურთის, ერედვისა და თიღვის თემები, სოფლები ავნევი და ნული – დროებით, კონფლიქტის მოგვარებამ დე და ეკონომიკური სიტუაციის მოწესრიგებამდე;

ტ) სახელმწიფო საკუთრებაში არსებული და გამოუყენებელი სათიბები, საძოვრები, სარეკულტივა ციო და სამარაგო სასოფლო- სამეურნეო დანიშნულების მიწები;

უ) ის მიწები, რომლებიც გამოიყენება აეროდრომე ბის, აეროპორტების, ვერტოდრომებისა და აერონავიგა ციის უსაფრთხოების ზონებად და მიწისქვეშა კომუნი კაციებისათვის, აგრეთვე ნავსადგურებისათვის პერსპექ ტიუ ლი განვითარების მიზნით დამაგრებული მიწის ნაკვეთები, თუ ისინი არ გამოიყენება ეკონომიკური საქმიანობისათვის;

ფ) ფიზიკური და იურიდიული პირები, რომლებმაც მიიღეს ახალასათვისებელი სასოფლო- სამეურნეო და ნიშ ნუ ლების მიწები – მიღებიდან 5 წლის გან მავლობაში;

ქ) ნასოფლარების ტერიტორიაზე, აგრეთვე, განსახ ლების სახელმწიფო ღონისძიებათა შესაბამისად, დასახლებულ მოქალაქეთა ოჯახები – დასახლებიდან 5 წლის განმავლობაში;

ღ) 2004 წლის 1 მარტის მდგომარეობით ფიზიკური პირის საკუთრებაში არსებული 5 ჰექტრამდე ფართო ბის სასოფლო- სამეურნეო დანიშნულების მიწის ნაკვეთები;

ყ) „ მიწების მელიორაციის შესახებ“ საქართველოს კანონის შესაბამისად, საჯარო სამართლის იურიდიული პირისათვის უზუფრუქტის ხელშეკრულებით გადაცემუ ლი სახელმწიფო საკუთრების სამელიორაციო ინფრას ტრუქ ტურა, აგრეთვე 2014 წლის 1 იანვრამდე „ მიწების მელიორაციის შესახებ“ საქართველოს კანონით განსაზ ღვრული სამელიორაციო ასოციაციებისათვის გადაცე მუ ლი, მათი მომსახურების ტერიტორიაზე არსებული სამელიორაციო ინფრასტრუქტურა;

შ) მეორე მსოფლიო ომის ინვალიდები და მათთან გათანაბრებული პირები – პრივატიზაციის წესით მიღე ბულ მიწის ნაკვეთებზე;

ჩ) „ მაღალმთიანი რეგიონების სოციალურ- ეკონო მიკური და კულტურული განვითარების შესახებ“ საქარ თველოს კანონით განსაზღვრული, კავკასიონის ქედის სამხრეთ ფერდობზე განლაგებული რაიონებისა და აჭარა- გურიის მთიანეთის სოფლების, თემებისა და დაბების მცხოვრებნი – მოცემულ ტერიტორიებზე არსებულ მიწის ნაკვეთებზე. სამხრეთ საქართველოს მაღალმთიან რეგიონებში მცხოვრებთ მოცემულ ტერიტორიებზე არსებულ მიწის ნაკვეთებზე მიწის გადასახადი უმცირდებათ 50 პროცენტით;

ც) სამედიცინო საქმიანობისათვის გამოყენებული სამედიცინო დაწესებულებათა ქონება, გარდა მიწისა;

ძ) სამედიცინო დაწესებულებებზე დამაგრებული მიწის ნაკვეთები, თუ ისინი არ გამოიყენება არასამედი ცინო ეკონომიკური საქმიანობისათვის;

წ) სამეცნიერო- კვლევითი, სასწავლო, საცდელ- სასელექციო, ექსპერიმენტული, ჯიშთა გამოცდის მიწის ის ნაკვეთები, რომლებიც გამოიყენება სამეცნიერო და სასწავლო მიზნებისათვის და რომლებზედაც სამუშაოები ფინანსდება ბიუჯეტიდან;

ჭ) მიწის ნაკვეთები, რომლებიც გამოიყენება უსინათ ლოების, ყრუ- მუნჯების, გონებრივად ჩამორჩენილი და ფიზიკურად განუვითარებელი ბავშვების, ომის ვეტერანთა საზოგადოებების, მოხუცებულთა და ბავშვთა სახლების, მოზარდთა სოციალური ადაპტაციისა და შრომითი რეაბილიტაციის ცენტრების მიერ თავიანთი ძირითადი ფუნქციების შესრულებისათვის და ფინანსდე ბა ბიუჯეტიდან; მიწის ნაკვეთები, გამოყენებული ბავშვთა სახლების, სპეციალური სკოლა- ინტერნატების, ბავშვთა სოფლებისა და საბავშვო ბაღების მიერ, რომლებიც უსასყიდლოდ ეწევიან ბავშვთა მოვლა- აღზრდას და მათთვის განათლების მიცემას, თუ ისინი არ გამოიყენება ეკონომიკური საქმიანობისათვის;

ხ) სასოფლო- სამეურნეო დანიშნულების მიწის ნაკვე თე ბი, რომლებზედაც მოწეული მოსავლის ნახევარზე მეტიც განადგურდა სტიქიის ( ქარიშხალი, სეტყვა, გვალვა, წყალდიდობა) და სხვა ფორსმაჟორული შემ თხვე ვების შედეგად. მიწის გადასახადისაგან გათავისუფ ლე ბის საფუძველია ადგილობრივი თვითმმართველობის წარმომადგენლობითი ორგანოს გადაწყვეტილება, რომელიც მიიღება საქართველოს სოფლის მეურნეობის სამინისტროს შესაბამის ტერიტორიულ ორგანოსთან შეთანხმებით. კომისიის დასკვნა დგება ორჯერ – სტი ქიის დამთავრების მომენტიდან 2 კვირის ვადაში და მოსავლის აღების წინ;

ჯ) სამონადირეო მეურნეობების მიერ დაკავებული მიწები.

2. დადგენილი საგადასახადო შეღავათები არ ვრცელდება იმ შემთხვევებზე, როდესაც შეღავათების მქონე ფიზიკური ან იურიდიული პირი მის საკუთრებაში, მფლობელობაში ან სარგებლობაში არსებულ მიწის ნაკვეთს ( ან მის ნაწილს) ან/ და შენობა- ნაგებობებს ( ან მათ ნაწილს) იჯარით გადასცემს სხვა ფიზიკურ ან იურიდიულ პირს.

3. ამ მუხლის პირველი პუნქტის ,, ა” ქვეპუნქტით გათვა ლისწინებული შეღავათი არ ვრცელდება იმ შემ თხვევაში, თუ ქონება გამოიყენება ეკონომიკური საქმიანობისათვის.

საქართველოს ფინანსთა მინისტრის 2006 წლის 24 მარტის ბრძანება №256 - სსმ III, №42, 30.03.2006 წ.,მუხ.488

დანართი №2

ეკონომიკური საქმიანობისათვის გამოყენებულ ქონებაზე ( გარდა მიწისა) ქონების გადასახადის გაანგარიშების ფორმის შევსების წესი

პირი გაანგარიშებას საგადასახადო ინსპექციაში წარადგენს საგადასახადო აღრიცხვის ადგილის მიხედვით საანგარიშო წლის 1 აპრილამდე.

განაყოფი I

1. მიეთითება გადამხდელის საიდენტიფიკაციო ნომე რი, გვერდის რიგითი ნომერი, ეკონომიკური საქმიანო ბის (NA CE) კოდი;

2. უჯრაში ,, გაანგარიშების სახე” – ჩაიწერება ციფრი ,,1”, თუ გაანგარიშება გასული საანგარიშო პერიოდისაა, ხოლო ციფრი ,,2”, თუ გაანგარიშება შესწორებულია ( დაზუსტებულია).

მაგალითად, თუ გაანგარიშება წარმოადგენს გასული წლის ქონების გადასახადის დაზუსტებულს, ჩანაწერს ექნება სახე 2, სადაც 2 ნიშნავს, რომ გაანგარიშება არის არა პირველადი, არამედ წარმოადგენს დაზუსტე ბულს.

3. უჯრაში ,, საანგარიშო წელი” – ციფრებით იწე რე ბა ის წელი, რომლის მიხედვითაც ხდება გაან გარი შების წარდგენა ან დაზუსტება.

4. უჯრაში ,, საგადასახადო ორგანოს დასახელე ბა” – მიეთითება ტერიტორიული საგადასახადო ორ გა ნოს სრული დასახელება, რომელსაც წარედგინე ბა გაანგარიშება.

5. უჯრაში ,, გადამხდელი” – მიეთითება გადამხდელის სრული დასახელება მისი სადამფუძნებლო დოკუმენტების მიხედვით. დასახელებაში ლათინური ტრანსკრიფციის არსებობისას, იგი ასევე აღინიშნება. ინდ. მეწარმის შემთხვევაში მიეთითება მისი სახელი და გვარი სრულად ( შემოკლების გარეშე), პირადობის დამადასტურებელი დოკუმენტის შესაბამისად.

გაანგარიშების უტყუარობა და სისრულე დასტურ დება გადამხდელის ან მისი კანონიერი ან უფლებამოსი ლი წარმომადგენლის ხელმოწერით.

განაყოფი II

ივსება საგადასახადო ორგანოს მიერ და მოიცავს მონაცემებს გაანგარიშების წარმოდგენის შესახებ, კერძოდ:

– წარმოდგენის ფორმას – ფოსტითაა გამოგზავნილი, თუ წარმოდგენილია პირადად;

– გვერდების და დანართების რაოდენობას;

– წარმოდგენის თარიღს;

– საგადასახადო ორგანოში რეგისტრაციის ნომერს;

– საგადასახადო ორგანოს თანამშრომლის სახელსა და გვარს, რომელმაც მიიღო გაანგარიშება, დასტურდება მისი ხელმოწერით.

განაყოფი III

1. პირველ სტრიქონზე ,, საგადასახადო წლის მიხედვით ქონების ღირებულება” ჩაიწერება განაყოფი IV- ის მე-3 სვეტის მონაცემების ჯამური თანხა.

2. მე-2 სტრიქონზე „ ქონების ღირებულება შეღა ვათის გამოკლებით”– ჩაიწერება განაყოფი IV- ის მე-4 სვეტის მონაცემების ჯამური თანხა.

3. მე-3 სტრიქონზე ,, ქონების გადასახადის თან ხა” – ჩაიწერება განაყოფი IV- ის მე-6 სვეტის მონაცემების ჯამური თანხა.

4. მე-4 სტრიქონზე „ საგადასახადო წლის მიხედვით დარიცხული მიმდინარე გადასახდელები” – შეიტანება განაყოფი IV – ის მე-7 სვეტის მონაცემების ჯამური თანხა.

5 მე-5 სტრიქონზე ,, ექვემდებარება დამატებით დარიც ხვას” – შეიტანება დადებითი სხვაობა ქონების გადასახადის თანხასა ( სტრ. 3) და საგადასახადო წლის მიხედვით დარიცხული მიმდინარე გადასახდელე ბის ჯამურ ოდენობას შორის ( სტრ. 4).

6. მე-6 სტრიქონზე ,, ექვემდებარება შემცირებას”– შეიტანება დადებითი სხვაობა საგადასახადო წლის მიხედვით დარიცხული მიმდინარე გადასახდელების ჯამუ რ ოდენობას ( სტრ. 4) და ქონების გადასახადის თანხას ( სტრ. 3) შორის.

მე-7 სტრიქონზე ,, მიმდინარე წლისათვის ქონების გადასახადის მიმდინარე გადასახდელის ოდენობა”– ჩაიწერება განაყოფი IV- ის მე-9 სვეტის მონაცემების ჯამური თანხა.

განაყოფი IV.

1. მე-2 სვეტში ,, ტერიტორიული ერთეულის დასახელება” – მიეთითება იმ ადგილობრივი თვით მმარ თვე ლობის სუბიექტების დასახელება ( ქუთაისი, თბილი სი, ბათუმი და ა. შ), რომელთა ტერიტორიაზეც განთავ სებულია ( ირიცხება) დაბეგვრის ობიექტები.

2. მე-3 სვეტში „ ქონების ღირებულება”– ჩაიწერება:

ა) საწარმოს შემთხვევაში – ადგილობრივი თვით მმართველობის შესაბამისი სუბიექტის ტერიტორიაზე საწარმოს ბალანსზე რიცხული აქტივების საშუალო წლიური საბალანსო ნარჩენი ღირებულება. ამასთან, საანგარიშო წლისათვის აქტივების საშუალო წლიური საბალანსო ნარჩენი ღირებულება განისაზღვრება საანგარიშო წლის დასაწყისისათვის და ამავე წლის ბოლოსათვის აქტივების ღირებულების ჯამის 2- ზე გაყოფით;

ბ) ფიზიკური პირის შემთხვევაში – შესაბამისი სუბიექტის ტერიტორიაზე ფიზიკური პირის საკუთ რებაში არსებული და ეკონომიკური საქმიანობისათვის გამოყენებული, აგრეთვე ლიზინგით აღებული ქონების ღირებულება, რომელიც განისაზღვრება მათი შეძენის, წარმოების, მშენებლობის, მონტაჟისა და დადგმის ხარჯების ( დანახარჯების), აგრეთვე სხვა ხარჯების ( დანახარჯების) გათვალისწინებით, რომლებიც ზრდის მათ ღირებულებას. ამასთან, გაითვალისწინება საქარ თვე ლოს საგადასახადო კოდექსის 183- ე მუხლის მე-3 ნაწილში მოცემული ამორტიზაციის ნორმები.

3. მე-4 სვეტში „ ქონების ღირებულება შეღავათის გამოკლებით” – ჩაიწერება ქონების ღირებულება, რ ომე ლიც შემცირებულია იმ აქტივების ღირებულებით, რომელზეც საგადასახადო კოდექსის 276- ე მუხლით გათვალისწინებულია საგადასახადო შეღავათი.

4. მე-5 სვეტში ,, გადასახადის განაკვეთი” – ჩაიწერება შესაბამისი ადგილობრივი თვითმმართველობის სუბიექ ტე ბის ტერიტორიაზე შემოღებული გადასახადის პროცენტული განაკვეთი.

5. მე-6 სვეტში ,, გადასახადის თანხა”– თითოეული ტერიტორიული ერთეულის მიხედვით შეიტანება გადა სახადის თანხები, რომელიც გამოიანგარიშება მე-4 სვეტში ასახული ქონების ღირებულებისა და მე-5 სვეტში აღნიშნული გადასახადის განაკვეთის მიხედვით.

6. მე-7 სვეტში ,, დარიცხული მიმდინარე გადასახ დელები” – შეიტანება საგადასახადო წლის მიხედვით (15 აპრილი, 15 ივლისი, 15 ოქტომბერი, 15 იანვარი) დარიცხული მიმდინარე გადასახდელების ჯამური ოდენობა.

7. მე-8 სვეტში „ ექვემდებარება დამატებით დარიცხვას (+) შემცირებას (–)” – შეიტანება დამატებით დასა რიცხავი ან შესამცირებელი გადასახადის თანხა, მათ შორის:

ა) ,,+” ნიშნით დადებითი სხვაობა ქონების გადასახადის თანხასა ( სვტ. 6- ის ჯამი) და საგადასახადო წლის მიხედვით დარიცხული მიმდინარე გადასახდე ლების ჯამურ ოდენობას შორის ( სვტ. 7- ის ჯამი).

ბ) ,,–” ნიშნით დადებითი სხვაობა საგადასახადო წლის მიხედვით დარიცხული მიმდინარე გადასახდე ლების ჯამურ ოდენობას ( სვტ. 7- ის ჯამი) და ქონების გადასახადის თანხას ( სვტ. 6- ის ჯამი) შორის.

8. მე-9 სვეტში ,, მიმდინარე გადასახდელი” – ჩაიწერე ბა მე-6 სვეტის მონაცემების ჯამური თანხის 25 პრო ცენტი.

დანართი №3

მონაცემები გადასახადის გადამხდელის ოჯახის წევრებისა და კალენდარული წლის განმავლობაში მიღებული შემოსავლების შესახებ

დანართი: 4

ფიზიკური პირის საკუთრებაში არსებულ უძრავ ქონებაზე ( გარდა ეკონომიკური საქმიანობისათვის გამოყენებული ქონებისა და მიწისა), ქონების გადასახადის წლიური დეკლარაციის შევსების წესი

პირი დეკლარაციას საგადასახადო ინსპექციაში წა რად გენს საგადასახადო აღრიცხვის ან საცხოვრებელი ადგილის ( საცხოვრებელი ადგილი – საგადასახადო კოდექსის 35- ე მუხლის შესაბამისად) მიხედვით საანგარიშო წლის 1 ივნისამდე.

განაყოფი I

1. მიეთითება გადამხდელის საიდენტიფიკაციო ნომერი ( ასეთის არსებობის შემთხვევაში), დეკლარაციის გვერდის რიგითი ნომერი.

2. უჯრაში ,, დეკლარაციის სახე“ – ჩაიწერება ციფრი ,,1“, თუ დეკლარაცია პირველადია, ხოლო ციფრი ,,2“, თუ დეკლარაცია შესწორებულია ( დაზუსტებულია).

მაგალითად, თუ დეკლარაცია წარმოადგენს გასული წლის ქონების გადასახადის დაზუსტებულს, ჩანაწერს ექნება სახე 2, სადაც 2 ნიშნავს, რომ დეკლარაცია არის არა პირველადი, არამედ წარმოადგენს დაზუსტე ბულს.

3. უჯრაში „ საანგარიშო წელი” – ციფრებით იწერება ის წელი, რომლის მიხედვითაც ხდება დეკლარაციის წარდგენა ან დაზუსტება.

4. უჯრაში „ საგადასახადო ორგანოს დასახელე ბა” – მიეთითება ტერიტორიული საგადასახადო ორ განოს სრული დასახელება, რომელსაც წარედგინება დეკ ლა რა ცია.

5. უჯრაში „ გადამხდელი” – მიეთითება გადამხდე ლის სრული დასახელება მისი სახელი და გვარი სრუ ლად ( შემოკლების გარეშე), პირადი ნომერი პირა დობის მოწმობის შესაბამისად.

6. გაანგარიშების უტყუარობა და სისრულე დასტურდება გადამხდელის ან მისი კანონიერი ან უფლებამოსილი წარმომადგენლის ხელმოწერით.

განაყოფი II

ივსება საგადასახადო ორგანოს მიერ და მოიცავს მონაცემებს დეკლარაციის წარმოდგენის შესახებ, კერძოდ:

– წარმოდგენის ფორმას – ფოსტითაა გამოგზავნილი თუ წარმოდგენილია პირადად;

– გვერდების და დანართების რაოდენობას;

– წარმოდგენის თარიღს;

– საგადასახადო ორგანოში რეგისტრაციის ნომერს;

განაყოფი III

1. შეიტანება მონაცემები გადამხდელის ოჯახის წევრებისა და საანგარიშოს წინა წლის განმავლობაში მიღებული შემოსავლების შესახებ. ამასთან, ოჯახის წევრებად ითვლებიან: – ერთად მცხოვრები მეუღლეები, მშობლები, შვილები ( გერები), და- ძმა, ბებია და ბაბუა, რომლებიც საერთო მეურნეობას ეწევიან.

2. სვეტში ,,შემოსავლის სახე”:

– იწერება ,,1”, თუ შემოსავალი უკავშირდება დაქირავებით შრომას (ხელფასის სახით მიღებული შემოსავლები);

– იწერება ,,2”, თუ შემოსავალი უკავშირდება ეკონომიკური საქმიანობით მიღებულ შემოსავლებს, რომლებიც დაკავშირებული არ არის დაქირავებით მუშაობასთან;

– იწერება ,,3”, თუ შემოსავალი (სარგებელი) არ არის დაკავშირებული დაქირავებით მუშაობასთან და ეკონომიკურ საქმიანობასთან.

2. სვეტში ”მიღებული შემოსავალი”– აისახება მიღებული შემოსავლის თანხობრივი ოდენობა კონკრეტული სახის და წყაროს მიხედვით.

3. სვეტში ”შემოსავლის წყარო”– კონკრეტული შემოსავლის მიხედვით შეიტანება მონაცემები იმ სამსახურის შესახებ, რომელშიც პირს ეკავა თანამდებობა ან ასრულებდა სამუშაოს (თანამდებობის დასახელება ან სამუშაოს შინაარსი); საწარმოს საქმიანობაში მონაწილეობის ფორმა (ინდივიდუალური მეწარმე, პარტნიორი და ა. შ.) და მისამართი.

4. ამ განაყოფის მიზნებისათვის გადასახადის გადამხდელის ოჯახის მიერ კალენდარული წლის განმავლობაში მიღებულ შემოსავლებში შეიტანება ყველა შემოსავალი (სარგებელი) როგორც ფულადი, ასევე ნატურალური ფორმით, რომელიც მოქმედი საგადასახადო კანონმდებლობის მიხედვით განიხილება საშემოსავლო გადასახადით დაბეგვრის ობიექტად, მათ შორის:

ა) ხელფასის სახით მიღებული შემოსავლები;

მაგალითი:

გიორგის ოჯახი შესდგება 5 წევრისაგან: პენსიონერი დედა, მეუღლე და 2 შვილი. 2005 წლის განმავლობაში გიორგის მეუღლეს, რომელიც პედაგოგია, ხელფასის სახით დაერიცხა და მიიღო 1500 ლარი; დედამ პენსიის სახით მიიღო 280 ლარი; თავად გიორგიმ, რომელიც ადვოკატია, მისი საქმიანობიდან მიიღო დასაბეგრი შემოსავალი (ერთობლივი შემოსავალი შემცირებული საგადასახადო კოდექსით გათვალისწინებული გამოქვითვებით შეღავათების გარეშე) 31000 ლარი; ამავე წელს გიორგიმ 30000 ლარად გაყიდა აგარაკი, რომელიც 2001 წელს ნაყიდი ჰქონდა 20000 ლარად.

მოცემულ შემთხვევაში გიორგის ოჯახის შემოსავალი, რომელიც გათვალისწინებულ უნდა იქნეს ქონების გადასახადით დაბეგვრის მიზნებისათვის, იქნება 42780 ლარი (1500+280+31000+10000).

ამასთან, სვეტში ,,შემოსავლის სახე”: გიორგის მეუღლის მიერ ხელფასის სახით მიღებულ შემოსავალს (1500 ლარი) მიენიჭება კოდი ,,1”; დედის პენსიას (280 ლარი) – ,,3”; გიორგის მიერ ადვოკატობიდან მიღებულ შემოსავალს (31000 ლარი) – ,,2” და აგარაკის გაყიდვიდან შემოსავალს (10000 ლარი) – ,,3”.

5. დეკლარაციაში შესატანი შემოსავლების მოცულობების განსაზღვრისას გამოიყენება შემოსავლების მიღების მომენტის განსაზღვრის საკასო მეთოდი, მათ შორის:

ა) ნაღდი ფულით ანგარიშსწორებისას შემოსავლების მიღების მომენტად ითვლება ნაღდი ფულადი სახსრების მიღების მომენტი;

ბ) უნაღდო ანგარიშსწორებისას – ფულადი სახსრების ჩარიცხვა ბანკში გადამხდელის, მისი ოჯახის წევრის ანგარიშზე, რომლის განკარგვის ან რომლიდანაც სახსრების მიღების უფლება აქვს გადამხდელს ან მისი ოჯახის წევრს;

გ) ფინანსური ვალდებულების დაფარვის შემთხვევაში, შემოსავლების მიღების მომენტად ითვლება ამ ვალდებულებათა გაუქმების ან დაფარვის მომენტი.

ნატურალური ფორმით მიღებული შემოსავლები აისახება შემოსავლის მიღების დროისათვის არსებული ფასებით, ხოლო უცხოურ ვალუტაში მიღებული შემოსავლები აისახება ეროვნულ ვალუტაში მიღების დღისათვის არსებული საბანკო კურსის მიხედვით. ამასთან, ფრჩხილებში მიეთითება შესაბამისი კურსის დაფიქსირების რიცხვი და თვე.

განაყოფი IV

1. მე-2 სვეტში ,,უძრავი ქონების სახეობა და აღწერილობა” – აისახება: საცხოვრებელი სახლები, აგარაკები, ავტოფარეხი და სხვა უძრავი ქონება, რომელიც არ გამოიყენება ეკონომიკური საქმიანობისათვის.

2. მე-3 სვეტში ,,უძრავი ქონების მდებარეობა და მისამართი” – მიეთითება კონკრეტული ობიექტის მდებარეობა ადგილობრივი თვითმმართველობის სუბიექტების ტერიტორიის მიხედვით (ქუთაისი, თბილისი, ბათუმი და ა. შ.) და მისამართი.

3. მე-4 სვეტში ,,გადასახადის განაკვეთი” – კონკრეტული ობიექტის მდებარეობის და გადამხდელის ოჯახის მიერ კალენდარული წლის განმავლობაში მიღებული შემოსავლების ოდენობის გათვალისწინებით მიეთითება შესაბამისი ადგილობრივი თვითმმართველობის სუბიექტების ტერიტორიაზე შემოღებული გადასახადის განაკვეთი.

4. მე-5 სვეტში ,,ქონების საბაზრო ღირებულება – ლარებში” – მიეთითება კონკრეტული დაბეგვრის ობიექტის საბაზრო ღირებულება.

5. მე-6 სვეტში ,,ქონების საბაზრო ღირებულების განსაზღვრის საფუძველი”– მიეთითება უძრავი ქონების საბაზრო ღირებულების განსაზღვრის კონკრეტული საფუძველი. საბაზრო ფასის განსაზღვრისას შეიძლება გამოყენებულ იქნეს ქონების საბაზრო ფასების შესახებ ინფორმაციის ოფიციალური წყაროები, აღმასრულებელი ხელისუფლების შესაბამისი ორგანოების საინფორმაციო ბაზა, ქონების ნასყიდობის ფასი, აუდიტორის დასკვნა და სხვა სარწმუნო ინფორმაცია.

6. მე-7 სვეტში „საკუთრებაში ყოფნის პერიოდი”– შეიტანება საგადასახადო წლის განმავლობაში უძრავი ქონების გადამხდელის საკუთრებაში ყოფნის ფაქტობრივი პერიოდი გამოსახული თვეებში.

7. მაგალითი:

ფიზიკურმა პირმა უძრავი ქონება (საცხოვრებელი სახლი) გაასხვისა 2005 წლის 12 თებერვალს და ამავე წლის 18 აპრილს შეიძინა სხვა ბინა.

მოცემულ შემთხვევაში პირს, ქონების გადასახადი გასხვისებულ საცხოვრებელ სახლზე გადახდება ერთ თვეზე (იანვარი; მე-7 სვეტში ჩაიწერება ,,1“), ხოლო შეძენილ ქონებაზე 8 თვეზე (მაისი-დეკემბერი; მე-7 სვეტში ჩაიწერება ,,8“) გაანგარიშებით.

8. მე-8 სვეტში ,,ქონების გადასახადი” – შეიტანება კონკრეტული ობიექტის მიხედვით გამოანგარიშებული ქონების გადასახადის ოდენობა.

ქონების გადასახადის გამოანგარიშებისა

და გადახდის წესის შესახებ ინსტრუქციის

დანართი №5

მონაცემები

ფიზიკურ პირთა საკუთრებაში არსებული მსუბუქი ავტომობილების შესახებ

(სასაქონლო ნომენკლატურის კოდი 8703)

#	მსუბუქი ავტომანქანის მესაკუთრის გვარი, სახელი, მამის სახელი	მისამართი	მსუბუქი ავტომობილების		მსუბუქი ავტომობილის ხნოვანება (წელი)	შენიშვნა
#	მსუბუქი ავტომანქანის მესაკუთრის გვარი, სახელი, მამის სახელი	მისამართი	სახეობა სასაქონლო ნომენკლატურის კოდი (8703)	ძრავის მოცულობა სმ³	მსუბუქი ავტომობილის ხნოვანება (წელი)	შენიშვნა
1	2	3	4	5	6	7

ქონების გადასახადის გამოანგარიშებისა

და გადახდის წესის შესახებ ინსტრუქციის

დანართი №6

მონაცემები

ფიზიკურ პირთა საკუთრებაში არსებული თვითმფრინავების, შვეულმფრენების შესახებ

№	სატრანსპორტო საშუალების მესაკუთრის გვარი, სახელი, მამის სახელი	მისამართი	სატრანსპორტო საშუალებათა სახეები		ძრავის სიმძლავრე (ცხენის ძალა)	შენიშვნა
№		მისამართი	თვითმფრინავი სასაქონლო ნომენკლატურის კოდი 880220, 880230, 880240	შვეულმფრენი სასაქონლო ნომენკლატურის კოდი 880211, 880212	ძრავის სიმძლავრე (ცხენის ძალა)	შენიშვნა
1	2	3	4	5	6	7

____________________

ქალაქი (რაიონი)

ქონების გადასახადის გამოანგარიშებისა

და გადახდის წესის შესახებ ინსტრუქციის

დანართი №7

მონაცემები

ფიზიკურ პირთა საკუთრებაში არსებული იახტების (კატარღა) შესახებ

№	სატრანსპორტო საშუალების მესაკუთრის გვარი, სახელი, მამის სახელი	მისამართი	იახტა (კატარღა) სასაქონლო ნომენკლატურის კოდი 890310900, 890392100, 890392990, 890399990	ძრავის სიმძლავრე (ცხენის ძალა)	შენიშვნა
1	2	3	4	5	6

______________________

ქალაქი (რაიონი)

ქონების გადასახადის გამოანგარიშებისა

და გადახდის წესის შესახებ ინსტრუქციის

დანართი №8

მიწაზე ქონების გადასახადის გადამხდელთა

ს ი ა

დასაბეგრი ნაკვეთის ნომერი საკადასტრო სქემაზე	გადასახადის გადამხდელის საცნობარო რეკვიზიტები	გადასახადის გადამხდელის მისამართი	ფართობის ზომის ერთეული	გადასახადით დასაბგერი ნაკვეთის				მიწაზე ქონების გადასახადის საბაზისო			გადასახადის განაკვეთი შემასწორებელი კოეფიციენტის გათვალისწინებით	გადასახადის თანხა (ივსება საგადასახადო ინსპექციის მიერ)	ეკუთვნის შეღავათი (ივსება საგადასახადო ინსპექციის მიერ)	გადასახადის თანხა შეღავათის გათვალის წინებით	შენიშვნა
				ფართობი	კატეგორიის კოდი	ხარისხის კოდი	ადგილმდებარეობის კოდი	განაკვეთი	განაკვეთის შემასწორებელი კოეფიციენტი (სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწებისათვის)	განაკვეთის ტერიტორიული კოეფიციენტი (არასასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწებისათვის)

1.	2.	3.	4.	5.	6.	7.	8.	9.	10.	11.	12.	13.	14.	15.	16.

შენიშვნა: საგადასახადო ინსპექციას წარედგინება საანგარიშო წლის 1 აპრილამდე.

3. 06/03/2007 - საქართველოს მინისტრის ბრძანება - 176 - სსმ, 33, 13/03/2007 2. 24/03/2006 - საქართველოს მინისტრის ბრძანება - 256 - სსმ, 42, 30/03/2006 1. 30/11/2005 - საქართველოს მინისტრის ბრძანება - 1146 - სსმ, 142, 08/12/2005